U 55"* jaargang. Woensdag 26 Maart 1902. No. 10812. De zaaiende hand, \AF Weekmarkt Schiedam. Bericht. e doe ie to BUITENLAND. )EH( Ha. 3t. nda: ie-ari mr, echts ir.G, W: Ree curat seheii Wit.c: esojjei 3 3 Bron O.02 O.06 O.OI 0,00 O.OÜ SCH! IEDAMSCHE COURANT Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco •per post fl. 1.65. Prjjs per weckVoor Schiedam enVlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau, t Botcrstraat 68. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Schiedam, brengen ter algemeene kennis, dat wartifc'door den invallenden 2den P a a s c h d a g, de markt in de Paaschweek, in plaats van op Maandag, za! worden gehouden op Woens dag den 2 April, des voonniddags van g—12 ure voor varkens etc., en voor hoornvee van 912 ure. Schiedam, den 18den Maart 1902. Burgemeester en Wethouders voornoemd, VERSTEEG. J)e Secretaris, WIJTEMA. 17 n 19 l/a m Tra» uur. ng u Josm# r, Ne an Ne Variéi akte» itvoe- it een lachte Verkoop van Brinkwatcr. Aan belanghebbenden wordt kennis gege ven dat de stnmlpost voor den verkoop van tutter is verplaatst van pand Overschio- sche straat no. 100 naar Overschiesche straat no. 84. DE DIRECTEUR. Zy, <lic zich met het nieuwe kwar taal, aanvangende 1 April a.s,, op 'de „Sehledninsclie Courant" abon nee ren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gvati». - Alle dam. ALGEJIEËK overzicht. SCHIEDAM, 25 Maart 1902. Zuid. Afrika. I De vredesonderhandelingen. Ziehier de twee telegrammen, die over de llZfl vredesonderhandelingen nieuw licht inoe- lill< ten werpen. LONDEN, 24 Maart. Brodrick heeft lieden in het Lagerhuis medegedeeld dat Schalk Burger, ongeveer veertien dagen geleden, Kitchener den wensch te kennen gaf, hem vrijgeleide te verleenen door de Engelsche linies heen en terug, ten- Apiflfemde Steijn te spreken over de mogelijkheid Iran vredesvoorstellen. Kitchener had, met D 'toestemming van de regeering, dit verzoek thans ingewilligd. (Toejuichingen.) PRETORIA, 24 Maart. De leden van de Tranvaalsche regeering die hier zijn geweest, zijn uit op een bizon- dere zending naar de Oranje-rivier-kolonie, Alvorens op deze, (voornamelijk het eerste), telegrammen in te gaan, eenige algemeene beschouwingen. Zooals te verwachten was, stellen de meeste Engelsche bladen, uit blindheid of Adverten tiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij Prys der meer 15 cents, innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, wortïei» zoogenaamde tttaisse ezdoavtontië* opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau ta voldoen. luiere. Telefoon In. 133. it, A H0E°i it, Hoc iat, ho jAlïkwade trouw, de reis der leden van de Trans- i.vaalsche regeering onder de witte vlag, voor hten. Pari nDien Bom» VAN IRA BOY—ER. 16) Ze vlijde zich tegen hem aan en hun fluisterend gesprek werd bijna overmoedig. »Dus je wildet studeeren Die mooie, prach tige gestalte in reformkleeding steken Met je sludiegenooten amourettes aanknoopen 1 Een even leiden?" leUani' »Foei jij riep ze lachend. uZegtoch niet zulke banale dingen, als handelde het zich om een grap uit een of ander spotblad ;2oo denken heden ernstige menschen toch niet meer over vrouwelijke studenten." ïNiet geheel zoo," gaf hij toe. «Maar de n .«gevaren der vrijheid blijven toch bestaan." GanM »Ach, denk eens aan, ik was bijna heel .Imni'gewoon onder de vleugels van een tante in Berlijn gekropen. En daar tante Fausta haar iqiicft franpoi AKI irëiienc -31s ui iU li als een vredelievenden stap, door hen onder nomen, en die het voorspel is van een capi tulatie. De Biitsche eigenliefde eischt dat Engeland, hetwelk het initiatief tot vredes onderhandelingen nam in Juni 1900, door tusschenkomst van Bulier, in Februari 1901, door die van Kitchener, nu niet voor de derde maal een dergelijken stap doet. Maar de sPetit Bleu" kan verzekeren, dat ook nu weer de Boeren niets doen dan ingaan op voorsteilen door den vyand gedaan. Het is zeer goed mogelijk, immers ook in 1900 en 1901 trachtte de Engelsche pers de meening ingang te doen vinden met de mede plichtigheid der regeering zei vp, dat de vredes voorstellen van de zyde der Boeren, speciaal van Botha kwamen, »die hoe langer hoe meer geneigd was zich onvoorwaardelijk over te geven." Toen eenige weken later in een Blauw boek hel officieels verslag der onderhande lingen verscheen, moest men erkennen dat Engeland, begeerig vrede te sluiten, den eersten stap gedaan had, maar tevergeefs. Op dit oogenblik is de noodzakelijkheid voor Eogeland om tot een oplossing te komen nog grooter dan vroeger. In de eerste plaats toch moet de regeering binnen 14 dagen de begrooting voorstellen en nieuwe ooilogs- belastingen, die men met vreugde zal toe staan, indien men slechts voor het velleden behoeft te betalen, maar die een groote ontevredenheid zullen verwekken, indien zij dienen moeten om het vervolg van de einde- looze campagne te dekken. Vervolgens schei den ons slechts nog drie maanden van de kroning van Eduard VII, die gaarne deze feeslelijkheden wil vieren zonder dat zijn rijk in oorlog gewikkeld is. Verder wordt Engeland gekweld door vrees voor buitenlnndsche complicaties, met name in China waar het tegenover zich en Japan de te vreezen concurrentie van de Fransch- Russische conventie heeft zien ontstaan. Aan alle kanten door de Europeescho diplomatie in zijn eer getast, voelt Engeland, dat het gereed voor alles moet zijn en dat het slechts gereed is voor rampen en onheilen, indien het aan zijn voeten het Zuid-Afrikaansche blok blijft sleepen. Verder bestaat de wensch, zooals wij gisteren opmerkten, van Chamber lain en Brodrick om alle pogingen van lord YVolseley voor te zijn, om alleen den roem te hebben van het sluiten van den vrede, als hij gesloten kan worden. Gegeven al deze redenen, zou het ons niet verwonderen, indien de Petit Bleu" met zijn hierboven uitgesproken meening {gelijk had, en dat de Britsche regeering de gelegenheid heeft waargenomen, die de uitwisseling der Nederlandsch-Engelsche nota's en de ridder lijke daad van de la Rey haar aanboden, om nieuwe vredesonderhandelingen aan te knoo- pen, zonder zich te vernederen niet alleen, maar ook een schijn vau edelmoedigheid aannemende, door de voorwaarden van 1901 te herhalen, die ingetrokken werden, nadat zij door Botha waren afgewezen. (Men her innert zich, dat deze voorwaarden waren volkomen ontwapening der Boeren; dadelijk terugzenden der gedeporteerde Boeren Trans vaal en Vrijstaat bestuurd als Kroonkolonies schadeloosstelling aan de Boeren voor ver brande hoevenvrijstelling van oorlogs belasting; weigering van amnestie voor de inal Ar eigen heer en meester is, was ze misschien wel als eeredame met me mee naar Zurich gegaanofschoon ze heel mooi en eigenlijk i°ok nog jong is, zou ze als tante daar toch ;wel voor geschikt zijn. Zeg, zou je me nage- feisd zijnzou je me aan den draak der wetenschap ontrukt hebben, als Persen» Andromeda?" »Fausta vroeg hij. Ze dacht, dat de ongewone, eenigszins 'heatrale naam hem opviel. »Manm's zuster", verklaarde ze, ze heette Friederike, maar iekchen kon ze zich op het programma CpUEAi toch niet noemen en men moet toch toe geven Fausta Melados klinkt prachtig." Toen ze zag dat een donkere blos zijn heele gelaat brandend overtoog, dacht ze, dat die tooneelspeelster in de familie hem onaangenaam was. )>Fausta is sedert vijf jaar al niet meer nan het tooneel", zeide ze vlug, sze is nu schrijfster, en zelfs Papa zegt, ofschoon hij niet van haar houdt, dat ze zeer gevierd is, als zoodanig. We gaan eigenlijk in het ge heel niet mot elkaar om. Sedert we hierin Lünstedt wonen, heeft ze ons nog niet eens bezocht, wat eigenlijk niet heel aardig is tegenover de dochter van haaar zusters. En je kunt denken wat een gloeiende belang stelling Ilelene en ik juist voor die tante gehad hebben. Veel meer dan voor tante Louise. Je zult zien, dat ze ook niet op de bruiloft van Ilelene komt. Ze denkt zeker, dat het hier toch maar vervelende, klein- stadsche menschen zijn. Maar ze zou me dadelijk bij zich genomen hebben, dat schreef ze dikwijls genoeg." Andree drukte zijn meisje vast tegen zich aan, sGoddank, dat het nog maar bij plan nen gebleven is en dat ik nog juist bij tijds kwam sprak hij met een zucht. j>A1s ik me dat voorste! jij bij Fausta Meladosneendat kan ik me niet denken »Ken je ze?" vroeg Ebba. jZeker zoo watik ontmoette haar vroeger wel", sprak hij aarzelend, ais iemand die er over denkt, hoewel hij zeggen wil en mag. »Maar dat is razend interessantriep ze, sVertellen dadelijk vertellen I" Alles wat ik vroeger beleefd heb, alle Kaapsche rebellengelijkheid der Engelsche en Hollandsche talen in scholen en recht banken. Ziedaar nogmaals het standpunt, waarop lord Kitchener zich weder heeft moeten plaatsen om het initiatief voor ouderhande lingen te nemen, waarop de Tiansvalers evenals in 1900 en 1901 toegestemd hebben te gaan onderhandelen met hun Vrijstaat- sche bondgenooten, Men zal zulks te Londen niet spoedig erkennen, maar toch is het een gewichtig punt. Want zou het inderdaad, indien de Boeren uit eigen beweging zonder Engelsche uitnoo- diging, gevraagd hadden onderling te mogen confereeren omtrent vredesonderhandelingen, van de zijde der Transvalers niet een teeken zijn van moedeloosheid en begeerte om ein delijk tot een einde te komen, terwijl, indien het initiatief van Engelsche zijde komt onder het voorwendsel een antwoord te zijn op de edelmoedigheid van de la Rey, de opening van onderhandelingen zijnerzijds het teeken is van een steeds grooter verlangen om het koste wat het wil, tot een oplossing te geraken. Laten wij nu eens nagaan, welke kansen op succes dit nieuwe sonderhoud" der Boe enleiders kan hebben. Natuurlijk, te Londen meent men, hoewel men reeds duizendmaal door het optimisme der regeering bedragen is, dat de Boeren uitgeput zijn, dat de legi oenen van De Wet verpletterd zijn, dat het met de troepen van Botha al niet veel beter gesteld is, dat de groote overwinning van De la Rey, verre van hen onhandelbaar te maken, de Boeren meer verzoeningsgezind zal maken, daar zij hun de moreele voldoe ning verschaft met een prachtig wapenfeit te eindigen. Zonder voor iels te kunnen instaan, is het natuurlijk toch wel geoorloofd de overtuiging te behouden, dat het inzicht der Boeren ge heel anders is, dat de Transvaaische regee ring nmet eigen oogen" kan eonslateeren hoe groot de overdrijving dei Engelsche ver halen omtrent de vernietiging van de Wet's troepen is, en dat zij in het enthousiasme in het Westen van Transvaal door de over winning van de la Rey ontstaan, een aan moediging zal vinden om den stiijd voort te zeiten. Fijne diplomaten, als de Bopren zijn, zullen zij ongetwijfeld begrijpen, dat liet nieuwe Britsche initiatief, verre vau een beantwoor ding van de edelmoedigheid van De la Reij, moedeloosheid van den Brit verraadt en den dringenden wensch om vrede te sluiten en eeu dergelijke overweging is nu ons inziens niet in staat hen af te brengen van hun grooteo eisch onafhankelijkheid. Integendeel. Overal zal men verlangen naar een zoo spoedig mogelijk einde van dezen vreeselijken strijd, waardoor de menscliheid verlicht zou worden, de industrie weer wat zou gaan bloeien. Te wenschen is liever een vrede, die beden dan die morgen geteekend wordt Engeland kan zulks vei krijgen, op voor- waaide volkomen onafhankelijkheid aan de Boeren te geven, die in ruil daarvoor ook zich wel eenige opofferingen, die de Britsche eigenliefde streelen, zullen getroosten. Maar nogmaals, slechts op voorwaarde van onaf hankelijkheid kan die vrede tot stand komen. Alleen met die oplossing kan het mensche- lijke geweten voldaan zyn. Een vrede zonder onafhankelijkheid kan slechts komen, indien de Boeren, Transvalers en Vrijstaters, zich voor het oogenblik gebroken voelen en niet meer in staat tot verdediging, maar in dat geval zouden zy zich onvoorwaardelijk over geven, zonder eenig verdrag te kennen, om de wapenen weer te kunnen opvatten, zoodra zij hun kracht weder hebben herkregen. En nu de mededeeling van Brodrick in het Lagerhuis. De termen, die de minister gebruikt, zyn zeer vaag, en geven wel den indruk, dat implicite erkend wordt, dat het initiatief van Engelsche zijde gekomen is. Mogen wij daar voor aanhalen een gedeelte van het Engelsch antwoord op de Nederlandsche nota ^Anderzijds had de regeeiing van Z. M. begrepen, dat alle macht, noodig voor vredes onderhandelingen, uitsluitend toevertrouwd is aan president Stejjn door de Vrijstaters, aan Schalk Burger door de Transvalers. In dien deze meening juist is, is het duidelijk, dat het snelste middel, om tot een schikking te komen, zou zijn, dat de Boerenleiders in Zuid-Afiika zich in verbinding stelden met den generalissimus der troepen van Z. M., die reeds bevel heeft gekregen om onmiddel lijk alle voorstellen, die hij mocht ontvangen, te onderwerpen aan het onderzoek der regee ring van Z. M." Deze nota, die een bedekte uitnoodiging is aan de Boeren om zich met Kitchener in ver binding te stellen, is aan de Boei enleiders, die haar als zoodanig zullen hebben opgevat, medegedeeld. Verder zij de aandacht gevestigd op de dubbelzinnigheid in de verklaring van lord Kitchener, wal betreft den datum vnn bet verzoek om vrijgeleide, door Schalk Burger gedaan. Waarom zegt fty": ongeveer 14 dagen geleden in plaats van den juisten datum op te geven? 14 dagen geleden d. vv. z. 9 Maart of twee dagen na du nederlaag en éën dag na de loslating van lord Methuen. Dit rechtvaardigt ook het vermoeden dat het initiatief van Engelsche zijde gekomen is en dat van 9 tol 24 Maart, Kitchener (die in al dien tijd gezwegen heeft) de be dekte uitnoodiging wat duidelijker gemaakt heeft, door te zeggen, dat bjj als conti n- beleefdheid, bereid was de voorstellen van 1901, aan Botha gedaan, te herhalen. Kitchener meldt uit Pretoria van 24 dezer De colonnes rapporteeren 5 Boeren gedood, 95 gevangenen, 63 die zich*- kwamen over geven. Drie Kiupp kanonnen werden door kolonel Dixon's colonne gevonden in Lieben- bergvlei; 45 geweren, 1000 patronen voor handvuurwapenen, 22 wagens, 215 paarden, 257 stuks vee werden buil gemaakt. De hoofdlroep van den vijand, ongeveer 200 man, is in de middendistricten der Kaap kolonie onder Malan en Fouché, zich schuil houdende in de Oamdeboobergen, waar een vervolging moeilijk is. In het westen zijn kleine commando's, die naar het noorden worden gedreven, nabij Hopetown. In het uoord-oosten van de Oranje rivier-Kolonie gaan de colonnes voort, den vyand te achtervolgen, die nu gebroken en vermindeid in aantal is. Een medewerker van >Reynold's News- papier" heeft aan dr, Leyds geschreven en gevraagd, of het waar was ondanks de verzekeringen der Engelsche regeering dat de soldaten van Kitchener Boeren in de treinen hadden laten meereizen om zichzelf tegen aanvallen te beschermen, of met andere woorden, dat zy ongewapende Boeren ge bruikten als levende schilden. Dr. Leyds zond het volgende antwoord »Hel is volkomen met de waarheid in overeenstemming, dat Boeren RegeeriDgsper- sonen en notabelen van Pretoria gedwongen zijn door de Engelschen met den trein mede te reizen' om de militaire treinen te vry waren voor de aanvallen der strijdende Transvalers en Vry-staters. Ziehier eenige namen van Boeren, wien dit is overkomen de heer Van Ilarpen-Nikkelen-Kuiper, directeur van de wees- en boedelkamer te PetoriaT, N.de Villiers, van Pretoria; J. Brugman, schoon zoon van generaal de la ReyH. Boch Barend J. Vorster, lid van den Eersten Volks raad I. Haurhofl, van PretoriaMartinus Wolmat'ans en Frans Smit, thans krijgsge vangen en gedeporteerd. Dezelfde behandeling hebben ondergaan burgers van Potcliefstroom, Bloemfontein en andere districten. De Enge'seho autoriteiten zeulen deze verklaringen niet durven ontken nen, want zij zouden het niet kunnen." 4 Lord Milner heeft, in zijn qualiteit van administrateur, een proclamatie afgekondigd, waarbij een permanente politiemacht voor de sleden van de Oranje-rivier-Kolonie wordt ingesteld. Volgens een telegram uit Kaapstad van gisteren is Rhodes na een zeer onrustigen nacht, veel zwakker. Er is geen enkele ver betering gekomen in den toestand van het hart, die ernstig blijft. SSetaengdSe Merïctlecltiagen. menschen, die ik vroeger kende, zijn me onverschillig geworden. Ik vertel het je een anderen keer wel eens. Laten we nu liever overi onszelf spreken. Ik heb nog een verzoek." ïAVclk?" en ze kuste hem bij dien vraag met een uitdrukking, die zeggen moestalles is je vooruit reeds toegestaan. Vermijd het in tegenwoordigheid van mijn moeder ovn>' je begrippen, gedachten en fan- tasiën te spreken. liet verontrust baar on- noodig. Jij en ik, wij zullen liet onder vier oogen over iedere vraag, dien bet leven stelt, eens worden, al zij het ook strijdende, door verschil van meening. Maar we zullen de oude vrouw geen dingen op haar weg leggen, die ze als zware hindernissen zou kunnen beschouwen, terwijl het inderdaad slechts fantomen zijn, die voor een krachtig woord de vlucht nemen." Ebba was van zijn knieën afgegleden en stond nu voor hem, met verbazing en onwil op het gelaat. »Maar, als ik niet zeggen mag, wat ik denk, dan ben ik niet vrijHoe kan ik vertrouwelijk met je moeder omgaan, als ik bij ieder woord, dat ik spreek, eraan denken moet, of ik er haar misschien ook door mis hagen of verontrusten zal Dat is vreesdij k onaangenaam 1" Ilij zag wel in, dat hij een fout begaan had. Liefdevol legde hij zijn arm om haar heen, terwijl ze weifelend op hem neer zag. »Kijk eens," sprak hij, >de oude vrouw is bijna veertig jaar ouder dan jij. Ze heeft een andere opvoeding gehad dan jij. Een rijk leven vol ervaringen ligt achter haar, die misschien eenzijdig zijn, dat geef ik toe Moeten we haar in haar beschouwing niet sparen, ook al wederspreekt de onze do hare?" ïMoel ik mijn geheele neigen ik" opgeven Niet vooruit komen Niet rijp worden Mij geheel aan moeder onderwerpen vroeg ze met sidderende stemuit haar oogen schoten vonken van toorn. Maar hij bleef geduldig. Iiij voelde zich zoo ver boven haar, dat ze hem niet boos maakte. »Ik sprak niet van sopgeven", ik sprak van sparen". En hoe gemakkelijk is het, in haar tegenwoordigheid een thema te ver mijden, dat geen practisch nut ireer heeft Want wat je ook voor plannen gemaakt liadt welk doel je ook nog recht onduidelijk voor oogen zweefde, je hebt een weg ingeslagen die je in mijn armen en, als God het wil naar het geluk voertDaar zijt ge geborgen denk ik, ook voor dat, wat je je zelf kwaad zoudl kunnen doen." Daar hij zag, dat er onder zijn rustige zekere woorden, een trotsehe uitdrukking op Ebba's gelaat verscheen, voegde bij er glimlachend aan toe »of heb je bet gevoel niet, onder sterke bescherming te staan, heb je het vertrouwen soms niet, dat ik je meer liefheb, dan alles ter wereld Half ontwapend, half nog door den wensch bezield, hem nog eens goed te troeven, riep ze »IIet vertrouwen heb ik, maar sterke be- scherminghebik niet noodig, ik ben zelf sterk!' Toen werd hij overmoedig. Hij sprong op en hief haar in de hoogte en droeg h in zijn armen de kamer rond en hoe ze ook tegenstribbelde, uit deze ijzeren omklemming kon ze niet los komen. »Ja lichaamskrachtriep ze nu ook lachend, adat is geen kunst. Daarop komt het niet aan. Dat is een brutaal overtui- giugsstuk. Laat me lo$ Engeland.. Evenmin als de Boeren zijn de Malteezers geheeldoordrongen van de zegeningen van al wat Engelsch is. Wat voor belang Enge land er bij heeft, is niet recht duidelijk maar Chamberlain wil met alle geweld de Italiaansche bevolking van het eiland Malta tot Engelschen maken, en tracht dit in de eerste plaats te bereiken door haar da Engel sche taal op te dringen. Het verzet derMal- teezers hiertegen is even verklaarbaar en gerechtvaardigd als heftig. De Italiaansche leden van den wetgevenden raad van het eiland hebben thans opnieuw geweigerd de begiooting in behandeling te nemen en daar over te stemmen, indien de Engelsche regee ring niet wil voldoen aan haar verlangen, aan de Itabaansche taal opnieuw de eerste plaats toe te kennen zoowel bij regeerings- zaken als bij het onderwys. De verhouding is zeer gespannen geworden. Men denkt, dat Chamberlain, indien de Ita lianen niet willen toegeven, eenvoudig den wetgevenden raad zal ophefien en het eiland »Geef me eerst honderd kussen." »IIier heb je er édn. De negen-en-negentig andere blijf ik schuldig." O, wat had hij haar lief! Hij begreep, dat ze veel onrijper was, dan hij gedacht had, dat ze waarschijnlijk gebreken had, zoo talrijk en zoo tastbaar als de doornen aan een bloeienden acaciatak. Maar ook deze fouten had hij lief. liet waren die van eeu trotseh hart, vari een vurig temperament, niet de kleine, lage, lafhartige fouten van menschen van een laag karakter. Zij werd er voor hem des te bekoorlijker om, daar ze aan zijn mannennatuur een taak scheen op te leggen, die hij niet vermoed had. Hij had er haar dos te liever om, om dat hij haar nog opvoeden moest. De strijdende kracht van den man werd levendig in hem met een zekere, algemeene vreugde. Juist zij, de allerliefste, zou hem als over wonnene in deemoed erkennen. Wat een genot, hier te triomfeeren Hij genoot zijn overwinning al vooruiten had haar in dit voorgenot nog hartstochte lijker lief. Zijn moeder was weggegaan, omdat ze geloofde, dat die twee voor een ernstig woord de eenzaamheid behoefden. Toen ze nu terugkwam, vond ze twee lachende men schen, die zich gedroegen als ieder jong paar dat in de eerste zaligheid der liefde verkeert. Haar hart zwol van vreugde. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1902 | | pagina 1