IJ
'YÉS,
ësss
3n
56"* Jaargang.
Dinsdag 6 [Vlei 1902.
No. 10845.
rk
De zaaiende hand.
:derl
cants,
ouden
rockt,
BUITENLAND.
a.
t
r. Dr.
SCHIIEI]AlilSCHE COURANT.
«er
05.261
«8,248
08,915
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Ylaardingen fl. 1.25. Franco
post fl. 1.65.
Prijs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen,
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
jjd het bureau bezorgd zijn.
Bureau t Botcrstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels 11, 0.92iedere rege)
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zn
innemen.
Advertentiën hij abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, women
zoogenaamde Itleitae mdverttmtiëi* opgenomen tot den prijs van 40 cents
per" advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Latere. Telefoon Wo. 123.
•uur
,rter
bie-
plari
vol-
lark
rk.
800
800
800
000
000
500
000
800
250
200
160
ALGEMEEN OVEBZICI1T.
SCHIEDAM, 5 Mei 1902.
Zuid-Afrik n.
Be Engelsciho bladen bevatten twee be
richten over liofc belegerde Ooiikiep in liet
iutorste Noordwesten van het oorlogster-
da; liet een komt uit Port Nollotli van 19
Jprii, bet andere uit Kaapstad dd. 1 Mei.
>c bewoners van Ooikiep zoo heet hot
a het eerste telegram zijn zeer opgewekt
in weerwil van 'hot losse schieten van de
Joeren uit de bergen rondom de stad. De
vrouwen en ikiulderen (hebben de wijik geno
men in be schoollokaal, dat goed versterkt
is. Tot dusver zijn do eenigo verliezen ge
veest: een Europeaan gesneuveld in een
Kokhuis, een mijnwerker en een meisje ge
raakt op straat en een paar gekleurde vrou-
isn en kinderen gewond.
De troepen, in Klipfontein, ongeveer S0
Öl. van Ooikiep, waarmee men in holio-
jralisohe gemeenschap is, hebben do Boeren
verjaagd, en de vijand bezet nu een positio
;e Kasteel poort, 6 K.M. van KÜpfontein.
Op 15 April vielen 40 Boeren te midder-
lacht ecu ikopjo aan dat bezet weid gchou-
!en door 20 man van de Dulke of Edin-
urgli's Volunteers, ongeveer 8 K.M. van
irrenons. Drie van do Engolsdhen werden
;ewond en de Boeren trokken af. Hun ver-
iezon zijn onbekend. "Wij houden het kopje
regiezet.
Den 14on April is oen zware ontploffing
'emomen in do richting van Ooikiep. Alen
dooft dat do Boeren proeven namen met
iynamiet."
-Uit Kaapstad dd. 1 Mei„Tegen het mid-
k van April hebben versterkingen uit Na-
akwaland onder kolonel Cooper, bij wien
.oionel Caliwcll is, Port Nolloth bereikt en
lekolonne- te Klipfoutcin op 23 April onb-
:et. De opmarsc.li van deze troepen verzwakt
ie insluiting van Ooikiep dat thans feitelijk
mtzet is."
'De „Times" schrijft het volgende aan
gaande do vredesonderhandelingen
,Het is eigenlijk niet noodig, te zoggen,
lat alle geruchten over de vredesonderhan
delingen in Zuid-Afrika, hetzij! zij gunstig
luiden of niet, onder groote reserve moeten
aangehoord worden. Allerlei meerlingen zijïi
geuit, eenigo te goeder trouw, andere uit
minder respectabele motieven. In ieder ge
val is hier slechts sprake over meeningen
over een quaestio, waarvan vele keeren is
gebleken, dat zij, die men hot best op do
hoogte ervan zou achten, bleken niets zc-
kere te weten.
"Wij weten niets zekers vóór de bijeen
komst op 15 Mei. In 'afwachting zal men
goed doen geen voorspellingen te doen, hoe
verleidelijk dat ook is, want verder dan tot
gissingen lean men liet toch niet brengen."
Onlangs seinde Reuter uit Kaaustad, dat
men daar oen standbeeld voor Rhodes wilde
oprichten en het plaatsen op de Duivelspiok.
Heb lag voor de hand op dien naam in ver
band met Rhodes glossen te maken. De heer
D'onald Ferguson heeft or in de „New Age"
een .goode gemaakt. Hij vindt die plek voor
het standbeeld goed gekozen en hij stolt
voor, op hot voetstuk te zetten„Alattli.
IV' vers 89 Wederom nam hem de Dui
vel mede op oenen zeer beogen berg, en
tooudo hem alle koninkrijken der wereld en
hunne heerlijkheiden zeido tot hemAl
zedingeu zal ik Ti geven, indien gij, neder-
vallcndo, mij zult aanbidden". En Rhodes
dood naar dat woord.
•aagl
tot
i M.,
i tot
lark
:t de
tot
iciee!
.,90
vssen
irden
spion
[nab
zend.
,'nngt
tsge-
trek-
Een telegram uit Buenos-Ayres meldt dat
de regeering oen besluit heeft uitgevaardigd
waarbij den Boeren-gedolegeerdcn grond in
het Chubufc-dal wordt afgestaan voor koloni
satie-doeleinden.
Frankr||k.
De oud-premier Méline heeft wel een bij
zondere manier om de zaken uit te leggen.
Toen zjjn verkiezing te Rerriiremont bekend
was, hebben de comité's, die zijn candidaluur
steunden, hem een banket aangeboden, waar
Móline onder voorwendsel zijn kiezers te be
danken, een redevoering uitgesproken heeft,
die (zijn programma na de verkiezingen be
vatte. De ex-minister-president heeft zich nooit
bij de jDëfense Rópublicaine" willen aan
sluiten, niet zoo zeer uit haat tegen de socia
listen, zooals hy zegt, maar wegens den
overwegenden invloed der radicalen, in dit
ministerie, en hij meent nu, dat het land
duidelijk kenbaar heeft gemaakt alle revolutie
en alle reactie te verwerpen en dat de raad
pleging der kiezers uitgeloop-n is op een
overwinning van hem en van zjjne partij.
Een vrij dwaze opmerking, zelfs wat Remire-
mont zelf betreft, waar Mólme den nationalis-
tischen candidaat slechts met 500 stemmen
verslagen heeft.
NVanneer men een zoo gewichtige plaats in de
politiek inneemt als Móline,geeft zoo'n meerder
heid geen aanleiding victorie te kraaien. En
wat zijn bewering betreft, dat de algemeene
verkiezingen een nederlaag voor de nunis-
teriëelen en een overwinning voor de pro-
gressistische politiek, waarvan Móline de
leider is, zijn, dat is slechts pure fantaisie
van den ex-premier, en hij zelf zal het ook
wel niet gelooven. De cijfers hebben zonder in
het minst biet bij te rekenen met de herstem
mingen, bewezen dat de minislerieelen meer
verkregen hebben dan het behouden hunner
zetels; in Parijs hebben zij terrein veiloien,
maar in de provincie veel meer gewonnen
en men kan er zeker van zijn, dat vele ge
kozenen, die nog geen vast besluit genomen
hadden, en op wier steun de nationalisten ge
rekend hadden, nu aan de z\jde der regeeving
zullen komen te staan, nu deze overwinnend
uit den strijd is gekomen.
ïMaar het is juist omdat Móline zich daar
rekenschap van geeft" zegt de »Ind. Beige",
sdat zijn redevoering te Remiremont belang
wekkend is. Men vindt er een aanwijzing in
ten opzichte van de evolutie, die de oud-mi
nister-president voorbereidt en waarop men
voorbereid kon wezen. Na de verkiezing
verzekerde de Temps" dat het mogelijk was
geworden te wei ken aan de concentratie van
alle republikeinen, buiten de rechter- en
uiterst linkerzijde om. Twee dagen later pu
bliceerde een Oostenrijkse!) blad een interview
met Waldeck-Rousseau, dat nooit tegenge
sproken is en waarin de premier verklaarde
(zonder zich echter positief uit te laten): sdat
hij er nooit aan gedacht zou hebben, de
macht uit handen te geven, indien de ver
kiezingen minder gunstig waren uitgevallen
voor de zaak der republikeinen."
Ieder begreep dat, nu de toestand goed
was, Waideek-Uousseau meende datde»Dó-
fense rópublicaine" haar zending vervuld had
en dat h(j er aan dacht zich terug te trek
ken. ïDat schjjnt ons zeer logisch toe", gaat
het Biusselsche blad voort, »en een radicaal
ministerie, gesteund door het gematigd repu-
blikoinseh element, komt ons waarschijnlijk
voor. Bourgeois schijnt in liet bijzonder aan
gewezen en, er z(jn progressisten, zooals
Poincaré b. v., die zich niet te zeer met de
reactie hebben ingelaten en die lan die nieuwe
combinatie deel zouden kunnen uitmaken.
Méline voelt dit aankomen en bij wil een
achterdeurtje openhouden, om op die wijze
aan het nieuwe kabinet een steuu te geven,
dien hij steeds aan "Waldeck-Rousseau ge
weigerd heeft. Vandaar do vei zekering in de
redevoering te Rendremont, dat Frankiijk
de regeering der republiek wil bewaieri en
niet wil wijken noch rechts noch links.
Zul dat goed of zal dat kwaad zgn Nie
mand kan dit op het oogenblik zpggen. De
toestand der drie laatste jaren was ernstig
en veieischte uitzonderingscombinaties, maar
hebben de gebeurtenissen niet zóó op de po
litiek ingewerkt, dat het een fout zou zijn
terug te keeren tot de partijgroepeeiing,
die bestond voor de Dreyfus-zaak de mee
ningen verdeeld heeft? Is bet eerlijk en
rechtvaardig den socialisten, die zoo krachtig
de sDéfense rópublicaine" hebben gesteund
en .geholpen, den lug toe te keeren, nu de
reactie overwonnen is, en zich te wenden
naar die gematigden, welke openljjk met de
nationalisten en cleiicalen geheuld hebben?
»Wij erkennen niet veel vertiouwen in die
nieuwe combinatie te hebben eu wij zullen
wachten, tot Waldeck-Rousseau zich defini
tief teruggetrokken heeft en tot de shomines
novi" blijk hebben gegeven van hun program,
ahoreus ons uit te spieken over de slechte
en goede zijden van deze taktiek.
Wij vreezen echter dat men een ontbinding
van het verdrag met de socialisten voorbe
reidt, wat als gevolg zal hebben, dat zij,
die conciiiant geworden waren, zich nu naar
de revolutionnaire zijde zullen wenden. Een
tweede gevolg zal zijn, dat de anti-clericale
actie verzwakt zal worden, daar de meerder-
Roman
VAN
IDA BOY—ED.
Sn plotseling riep zij,
„Ik wil naar Eau Sta."
Zij aneklo weg, op do trap nog haal' man-
k! diehfcknoopende, Eij kwam bij Fausta
&n, ademloos, evenals voor drie weken, toen
'ij met haar broken wilde zonder bezin-
als toen maar zonder moed, zonder
town slechts igojaagd, krachteloos.
Ia tranen, in do diepste smart weende zij
Fausta's borst en stamelde: „Dank,
dak voor alles."
„Nu, je komt wol terug," sprak Fausta
[wuststellend, „zeker, jo komt terug
j De oude man zal stervende zijn, dacht zij,
fwt anders zou tante Louise niet zoo gete-
ppafeerd hebben.
i En dan kwam Ebba zeker werkolijik gauw
«Hij zal stellig gauw beter worden. Zulke
sturen zijn taai," zeide zij echter zo-o over
jagend mogelijk.
Ebba, weende steeds harder.
nZal ik met je mee gaan, jo naar Lüustedt
'^gezellen?"
uNeen, neen!"
nMaar als je mij noodig liebt?"
«Ja, dan roep ik jc
Zoo scheidden zij in liefde en vrede. Ook
■insta was 't hart zwaar, toen zij naast Tru-
°P het perron stond, terwijl Ebba uit !t
raampje van den vertrekkendeu trein knik
te, met een samengeknepen zakdoekje, nat
van tranen, voor mond en nous.
„Dat arme kind," zei Trude, „juist bad zij
eindelijk de noodigc gelijkmatige kracht om
te arbeiden gevonden, en nu deze stoornis.
Dat zal wat kosten, vooidat zij later weer
bot rust is."
„Ach, Trudelcshen, die komt nooit tot
rust. Die blijft altijd een slecht soldaat in
ons leger."
Tante Louise zat in het rijtuig naast Eb
ba en sprak voortdurend tot haar. Ebba ver
stond in hoofdzaak slechts, dat haar vader
wel is waar levensgevaarlijk, maar in geen
geval hopeloos ziek was.
„Drie dagen geleden is hij 's morgens nog
gaan wandelen. liet ijzelde een weinig, weet
je, zooals wanneer do nevel boven in de
lucht bevriest en naar beneden komt. En je
vader vergat weer, zijn jas aan te trekken.
Wel zegt Liibhers, dat dait op zichzelf niets
bcteekont, influenza krijgt men niet van
kou-vatten. Dat is een bacil. Maar tegen
woordig komt alles van bacillen, dat is mo
de. lik geloof dat mijn goede, gcstorvcu, za-
ligo man daarmee den spot zou hebben ge
dreven. Nu, als hij' dan ook influenza van
ecu bacil beeft dat de longen aangedaan
zijn, is toch de schuld van de jas, dat laat
ik me niet uit het hoofd praten. En juf
frouw MöUcr, in plaats van om m ij te zen
den, zendt zij naar de Kimowsfky's. Heleue
kwam ook dadelijk. Mijn hemel ja, aan goe
den wil heeft het ton slotte niet ontbroken
Maar je weet lioe onhandig zij is. Niet in
staat, een koudon -omslag te maken of een
kussen op tc schudden. Ook kan zij do lucht
van een ziekekamer niet verdragen, en zij
kreeg het te kwaad, waar zij niets tegen
doen lean. En Richard dadelijk in angst, dat
zijn prinses besmet kon wordon of zich over
spannen zou.
„Nu, den tweeden dag hoorde ik liet vi
hem. Ja, als dc menschen iets van iemand
willen, Ikunncn zij liet altijd van liem go-
daan krijgen. Denk eens aan, Rioliaid heeft
haar een kostbaar bontwerk geschonken
Tïoe vindt je dab! Aan zoo'n jonge vrouw!
Ik bob met- mijn 54 jaren nog nooit zoo'n
pels bezeten, ofschoon ik eigenlijk niet weet,
waarom ik voor luchthartige erfgenamen zal
sparen."
„Lijdt papa veel t" vroeg Ebba.
„Nu, zoo iets is altijd pijnlijk; koorts, be
nauwdheid eu steken. Ik dacht dan ook, dat
je do naaste was om do verpleging over te
nemen."
Hot rijtuig stond stil.
Toen Ebba uitstapte, sneeuwde liet. De
groote witte vlokken zweefden stil door dc
donkere luclit, en om- dc gaslantaarn heen
zag het er vroolijk uit.
Juffrouw Holler, rillend, met haar ge-
haaikten dook om de schouders, kwem. reeds
aangoloopen.
„Ach, juffrouw Ebba, goed dat u er
bent
Zij omhelsde en kuste liet jonge meisje.
In de benedenkamer bij het schijnsel van
de lamp, die altijd nog voor denzolfden
blanken reflector schitterde, drukte de
hoofdonderwijzer haar herhaaldelijk de hand
tenvijll zijn lorgnet afviel. En toen dc trap
zoo klein bij de cindolooze treden in het
Beriijnsehe huis en zoo helder en zij
kraakte altijd nog een beetje. En boven
het nauwe «portaal niet. do geelbruin geader
de deuren,die in de woonkamers uitkwamen.
beid der progressisten zich tegen de wet op
de vereenigingen heeft uitgesproken. Dit
maakt ons wantrouwend en doet ons niet
begrijpen, waarop die politiek" zal uitloopen.
De republikeinsche idee schijnt ons ruim
genoeg, om een accoord te kunnen zijn van
socialisten tot aan progressisten, en zulk een
verbond alleen kan bewerken, dat het werk
van de Defense rópublicaine niet vergeefs
gedaan is."
Waldeck-Rousseau heeft aan dc prefecten
een circulaire gezonden, waarvan de inhoud
luidt als volgt
Uit oen groot aantal departementen zijn
mij berichten ter ooro gekomen van be
moeiingen van dc zijde der geestelijkheid hij
de verkiezingende betoogingen, door haar
gehouden, zouden geenszins gericht zijn op
de individueels uitoefening van het publiek
recht, dat aan alle burgers toekomt, maar
hier zou sprake zijn van een schreeuwend
misbruik dat de geestelijkheid van haar
taak en van den zedelijkcn invloed, waar
over zij beschikt, gemaakt heeft. Dergelijiko
misbruiken kunnen niet ongestraft geduld
wördcil.Ik verzoek u, mij een omstandig ver
slag tc doen toekomen over dergelijke han
delingen, die zicfh mochten Rebben voorge
daan of die zich nog mochten voordoen in
uw departement, opdat ik de maa'regelen,
die hier passen, zal kunnen uitvoeren. Deze
instructies zijn gelijkelijk toepasselijk op be
toogingen van deze soort, onverschillig of ze
van geestelijken uitgaan, clio als zoodanig
zijn erkend, of van andoren.
©ecaengde BSeiSeilceJSngett.
Engeland.
Het lastevproccs, dat lord Sufficld, presi
dent van do Article Club, tegen Ilenry La-
bouchère als redacteur van de „Truth",
voorde, is ingetrokken op de verklaring van
Labonchère's advocaat, dat zijn client met
zijn bescliuldigingon van oneerlijkheid niet
lord Suffield persoonlijk had bedoeld. Do
secretaris der Club, Cowen, geeft echter wol
gevolg aan zijln aanklacht tegen Labouchère
om in een volgende bijeenkomst definitief
de candidaluur van den prins te bespreken.
Liibcdk is in den Rijksdag «vertegenwoor
digd door den sociaabdeniocratiseihen afge
vaardigde Schwartz, die in 'heb jaar 1898
den vrijzinnigen afgevaardigde Görtz ver
ving.
Prins Ileinrich's can did a tuur vindt an
derzijds krachtige bestrijding; daar acht
men het onmogelijk den prins te bowegen
de candidaluur aan te nemen.
Wettelijk zijn tegen do candidatuur geen
bezwaren, daar de actieve officieren wel is
waar niet kiezen, maar wel gekozen kunnen
worden.
Op die wijze werd ook veldmaarschalk
Moltke in don Rijksdag gekozen. "Voor ledon
van liet vorstenhuis bestaan op dit punt
geen bijzondere bepalingen.
R u s 1 a n d.
De dagbladen van Galicië melden, dat er
in do laats,i tijden ernstige troebelen zijn
voorgekomen m dc mijndistriclen van den
Oeral. Te Taskontsko hebben duizenden
mijnwerkers beproefd het huis van don di
recteur met dynamiet te laten springen.
De soldaten «zijn toon tusscheiiboido geko
men. Een ernstig gevecht ontstond, waarbij
12 'inijmverkeis on 2 politiemannen weiden
gedood, en meer dan een honderdtal men-
solien werden geavond.
T u r k ij c.
Alen seint uit Konstanlinopel aan de
„Standard"
Heb gerucht (loopt, dat de Turksdio troe
pen m de provincie Yemen door dc oproer
lingen zijn verslagen.
V er. S taben.
Argr. Marlinelli, do gedelegeerde van het
Yaticaan, is teruggeroepen. Zijn opvolger is
nog niet aangewezen.
Duitschla nd.
Te Lübcck 'heeft men het lumineuss denk
beeld geopperd prins Ileinrich candidaat tc
stellen voor den Rijksdag, om daardoor den
socialisten een zetel afhandig tc maken.
In een vergadering van de „Freisinnige
Volkspartei" te Lübcck stelde dc journalist
Wienand voor, dat alle burgerlijke partijen
verbonden zouden optrekken, ten einde al
dus de sociaal-democraten uit den zadel te
kunnen lichten.
Hij gaf in overweging bij do eerstvolgen
de verkiezingen van den Rijksdag Prins
Ileinrich van Bruisen candidaat tc stellen
dezo zou zeker worden gekozen. De vergade
ring nam na ecu levendig debat het besluit
En in de open keukendeur stond vrouw
Vosz niet ccn groot wit schort over de grijs
lustre japon eu op do keuikenkachel nog
de blauwwitte theepot
Ja, was hot mogelij«k dat alles weer te
zien, gaf een heerlijk gevoel van thuis te
zijn en nog avol, waar zooveel bange zorg
om bot loven van haar vader de vreugde
neerdrukte.
Ebba weende. Hot waren goede, gelukki
ge tranen. Zij had een gevoel, dat haar va
der uie«t sterven kon. Zij was immers weer
thuis!
Toen stond zij voor zijn bed. Hij' lag in de
schaduw en scheen «te sluimeren. Slechts on
duidelijk zag men, dat zijn oud, rond kinder
gezicht verhit scheende grijze lokken, door
het «kussen naar voren gedrongen, bedekten
zijn ooren.
Voor de lamp op dc tafel deed een open
geslagen foliantv.als lichtscherm dienst.
Alp hij dat eens gemerkt had' Een van
zijn goliefde oude hoeken I En daarnaast,
stil glanzend in het schijnsel der lamp, een
medicijnfleschjo. Het papieren vlaggetje er
aan stond vormelijk steil overeind. Een zil
veren lepel in het iglas Icdk gebroken aan dc
oppervlakte van het water. Op water en zil
ver brandden de reflex-stralen als vonken.
De oude, afgetrapte vilten pantoffels van
den professor stonden onder zijn bed met de
witgerande zooirandjes naar buiten. Over
een stoelleuning, dicht biji de kachel, was de
grijze kamerjapon geworpen, licit éóne einde
van liet koord sloopte op den grond, en nog
altijld ontbrak or de kwast aan.
En at deze kleinigheden, getuigende wel
is waar van ziekte, maar todh ook van bet
zacht voortgaande, alledaagsdho leven, niets
behelzende dat kon afschrikken of verrassen
Per zië.
De intriges van Rusland en Engeland om
nummer écu in Perzië te worden, houden
maar niet op. Rusland heeft van Perzië be
langrijke voordeden verkregen, nl. instel
ling van een nieuw regime voor douane aan
do Russisch-Perzisclie grens, de sluiting van
ecu zeer gunstig handelsverdrag, de legging
van een telegraaflijn van Aschabad naar
Seistan, en otndolij'k den weg, die Alcsclieh
met Bender Abas verbindt. De Engelschen
hebben dadelijk compensaties geöiscbt en
sir Arthur Harding, dc Engelsclie gezant to
Teheran, heeft concessies gevraagd voor een
telegraaflijn van Karhan naar de grens van
Beloetsjistau over Yerd en Ken nan. Ala ar
dat was niet genoeg. De Engolscben hebben
in het geheim twee Perzische plaatsen bezet,
een in Beloetsjistau en een in Seistan, Toen
daartegen vanwege dc Perzische regeering
geprotesteerd werd, verklaarde sir Arthur,
zij gaven Ebba oen Wondervol gevoel van
troostrijke bescherming.
Wel verdween dit gevoel aanmerkelijk,
toen ziji den volgenden morgen op zijn dier
bare trekken het stempel der ziekte maar
al te duidelijk zag. Maar toch was haar ge-
liecle wezen als opgeheven door moed en
kracht. De arbeid dor verpleging, uauwkeu-
dig door voorsbriften geregeld, viel haar
zeer licht. Zij gevoelde cr zicili dadclij'k bij op
liaar plaats en bewoog zich zoo zeker, als
was zij altijd ziekenverpleegster geweest.
De oude man glimlachte gelukkig, toen
Rij zijn dochter herkende.
,/AIooi," fluisterde hij. „mooi, dab je er
weer bent."
Over zijn toestand scheen hij niet na te
denken. En als hij' geen koorts had, ijlde liij
niet. Het was, alsof do bescheidenheid van
zijn bestaan hem ook niet in zijn ziekte ver
liet.
's Nachts zat Ebba naast hem, half slui
merend als hij sliep. Maar altijd, met een
verwonderlijk instinct voor de verloopeu
tijdruimte, altijd vloog zij uit den zadhten,
ouden leunstoel op, als het oogenblik voor
het drankje of den kouden omslag was ge
komen. Overdag zat zij meestal voor het
raam. Buiten was de hemel helder en strak.
Alen kon er niet in zien zonder met de oogen
te knippen. De sneeuw lag twee voet hoog.
De struiken van liet kleine voortuintje sta-
kou zwart boven het witte kleed uit. Op de
groote takken der linden lagen in de holten
lieolc nestjes van sneeuw. In de kale takken
had het ravcuvolkje hot druk met af- en aan
vliegen, met krassen eu slaan met de vleu
gels. Op den straatweg vloog de jeugd in
sleden op en lieer.
(Wordt vervolgd.
