M
ran
a.s.
EK,
56"° Jaargang.
Vrijdag 16 Mei 1902.
No. 10853.
De zaaiende hand.
B,
ÏÏUITENLAND»
v,
Transvaal en Oranje-Vrijstaat.
3 nette
e gunst
maken,
t
SÜHIEDAMSCHE courant:
Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prqs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 4.65.
Prjjs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
san het bureau bezorgd zijn.
BureauBotcrstraat S@-
an
>r-
•er
'er
s.
it-
al
ill
iO
1
■n be-
jnren
leste
hare
■kers
1 e n
van
f t e
dere
k e-
i e n
van
t. Zij
i bij
aliKkmeem overzicht.
SCHIEDAM, 15 Mei 1902.
Suld -Atrt ka.
Men verneemt dat Kitchener mot do lei
ders van do Boeren is overeengekomen dat
aan do samensproking te Vcreenigïng, die
naar" men verwacht 'lieden beginnen zal,
vertegenwoordigers van allo afdecHugen Boe
ren in beide koloniën (bedoeld worden do
Zuid-Afrikaansche Republiek eu de Vrijt-
staat) zullen deelnemen. In de bijeenkomst
zijn dus alle commando's vertegenwoordigd.
Wat er verhandeld wordt, blijft onder de
Boereu zeiven. Men verwacht dat, als de con
ferentie het eens is geworden over do voor
waarden voor een regeling die aan Kitche
ner voor'kunnen gelegd worden, zij afgevaar
digden met dit doel naar Pretoria zal zen
den.
Uit Pretoria wordt gemeld van gisteren
Er komen voortdurend afgevaardigden
van de Boeren aan, uit allo streken, met be
stemming naar Verceniging. Vanavond zal
het meorendeol zijn aangekomen. Togen mor
genochtend vroeg zullen allo afgevaardigden
te Verceniging zijn. Men verwacht dab do
eersto samensproking morgen gehouden zal
worden,
Bij de 'beraadslaging over liet wetsontwerp
betreffende de oorlogsdeening in heb Lager
huis, vroeg Dillen inlichtingen over de vre
desonderhandelingen. Hioks-Beacli autwoord-
de: „De beraadslagingen tusschen do Boe-
ren-aanvoerders en de commando's zijn nog
Aiefc ton einde. Wij weten evenmin als Dil
lon, welken loop de beraadslagingen hebben
genomen. Ik hoop echter dat do ouderhan
delingen spoedig zullen beginnen."
""De Boeren-aanveerdors die te Harrismith
op den trein zijn gegaan naar Verceniging,
waren, volgens een bericht uit eerstgenoem
de plaatsgeneraal Wessels, commandant II.
Brouwer, C. Jacobs, generaal Louis Botha,
landdrost Jan Brand en generaal Wessels'
adjudantenJan Jacobs, M. J. Kohier en
Jan Wessels.
Van het oorlogsterrein in de Kaapkolo
nie melden Reuter-tolegrammen het volgen
de
Uit Middelburg del, 11 Mei: Ecu afdee-
ling van do Middelburgsche districtstroopcn
kwam den 7den en den Ssben bij' Opper-
manskraail in aanraking met een afdeeling
van den vijand. Na een lichte schermutse
ling trokken de (Engelscho) troepen op Wil
lows terug.
In den nacht van den 9en hebben de Boe
ren, die tamelijk sterk waren, oen patrouille
aangevallen; zij doodden vier en verwond
den di'ie man, o. w. kapitein Ilmks, die se
dert overleden is.
es t
sse
len.
Si,
re,
37.
Hï.
Roman
VAN
EDA BOY—EID.
67)
„Als ik je dat met één woord zeggen kon,
dan was dat misschien hot vrijmakende voor
vale, vele vrouwenzielen. Alen stelt zich zoo
veel in het hoofd, als men altijd van do vrijr
making der vrouw leest. Ten laatste denkt
men, dat het oneerlijk toegaat in de wereld,
oneerlijk tegenover do vrouw. En dan wil
roen trots en groot met den man gaan wed
ijveren. Een en ander 'kon well wat heter in
gericht zijn in do maatschappij, voor de
vrouw. 'Maar daarover denken toch weini
gen. Velen meenen, dat do grenzen voor do
vrouw to eng zijn. Maar nu weet ik het
sinds lang: Vrouw blijft vrouw, er is geen
nieuwe moraal, alleen zijn er nieuwe werlc-
plidhton, zooals Trudo zegt. En dan had
ik het geduld ook niet, mij; zoo langzamer
hand in mijn levenstaak in te werken; ik
wilde zoo hals over kop tot grooto daden en
berken overgaan. Maar nu weet ilc hethet
ïou. toch de schoonste werkkring geweest.
zijh naast liem, naast ecu man als aanvullen
de to staan, huis en familie te helpen stich
ten. D'at heb ik verspeeld. Nu, dan moet
'ften zidh op een andere manier nuttig zien
'e maken."
2o zuchtte diep.
„Maar hartje," zoido ïïeleue, „een meisje
•vis jij! Als je trouwen wilt, vind je dad'elijlc
Veu man. 'Zeide je niet, dab die doctor Eber-
Uit Kenhardt dd. 11 Mei: Er trekken
nog verscheidene benden Boeren in dit dis
tinct rond.
'Hot Hris van"Volksvertegenwoordigers
van Louisiana heeft gisteren een motie aan
genomen, waarin liet zijn hartelijke instem
ming betuigt mol, den brief dien de gouver
neur van Louisiana aan Roosevelt heeft ge
richt, ten einde verzet aan te te eken en tegen
het gebruik dat van Amerikaansche havens
wordt gemaakt voor de verscheping van En-
gelsch oorlogsmateriaal naar Zuid-Afrika.
Frankrijk cn Rusland.
Het bezoek van President Loubet aan
Czaar Klcolaas IK.
Loubet is gisteren van Brest schoep ge
gaan naar Rusland. In antwoord op een
toost van den burgemeester zeide hij„Ik
ben blijde dat de minister-president mij> vor-
gczelt die sedert drie jaren met weergalooze
bekwaamheid, met belangeloosheid en met
moed Frankrijk en de republiek heeft ge
diend; dat ook do minister van buitenland-
sclie zaken meegaat, die sedert vier jaren
liet gezag van zijn naam in Frankrijk en in
den vreemde heeft zien toenemendat ook
de minister van marine mij vergezelt, die al
zijn zorg en toewijding gewijd hoeft aan de
ontwikkeling van de zeemacht." Loubet con
stateerde dat bij de laatste verkiezingen
geen onkel caudidaat heeft verklaard dat hij
dé monarchic of het keizerrijk aanhing. Spr.
hracht in herinnering dat de republiek aan
Frankrijk dertig jaar van vrede verschaft
heeft. Hiji eindigde, onder luide toejuichin
gen, met oen beroep op eensgezindheid.
Do President dor Republiek is dus scheep
gegaan naar Busland, om het 'bezoek van
keizer Nicolaas II, dat deze het vorige jaar
te Compiègne bracht, te beantwoorden. Dezo
reis wordt in politieke kringen uitgelegd als
een nieuw en deugdelijk bewijs der hecht
heid van liet Franscli-Russisch verbond. In
ieder geval kan de uitnoodiging van den
Czaar gehouden worden voor een antwoord
aan lien, die beweerden, dat de regeering te
St. Petersburg, ongerust over de democrati
sche neigingen van Frankrijk, zich sedert
eenigen tijd zocht los te maken van een
bondgenootschap, dat in de tegenwoordige
omstandigheden voor haar niet die voordce
len kan afwerpen, welke zij er van verwacht
li,id. De gebeurtenissen hebben sedert lang
do dwaasheid dezer beweringen duidelijk
aangetoond, w:m.t sedert het laatste bezoek
van don Czaar te Compiègne hebben Frank
rijk cn Rusland blijk gegeven van hun over
eenstemming door op duidelijke en formec-
lc wijze te antwoorden op de publicatie van
het Japansch-Engelsck verdrag betreffende
den toestand in heb uiterste Ooston. Nie
mand zal er aan denkon liet te betwisten,
dat de steun van Frankrijk bijl die gelegen
heid zeer nuttig is gowecst voor Rusland,
liardt je zeer het hof maakte? Onder de
oogen van juffrouw Drews nog welAls dab
geen eerlijke bedoelingen zijn
„Neon," sprak Ebba, terwijl liaar weer de
tranen in do oogen kwamen, „ik kou hem
niet aanmoedigen ik kon niet!"
„Heb je altijd Andreas Altcneok nog
lief?" riep de jonge vrouw verbaasd.
Ebba sprong op.
„Dikwijls geloof ik, dat ik hem haat!"
riep zo, do kamer op en neer loopende, „ik
was een zottin een doordrijfster. Goed,
dat geef ik toe. 'Maar hiji was dc rijpe, do
ervaren man. Ik moest naar een model ver
vormd worden. D'at verdroeg ik niet. Hij'
had me moeten begrijpen en helpen. Maar
als ik liem dan van verre zie we ontwij
ken elkaar altijd weet je, dan klopt mijn
hart. Ilc zou dan kunnen neervallen, zoo
hard klopt het. Mijn voeten kunnen dan
bijna niet verder
Illclene knipte mot de oogleden.
„Toe, vlieg niet zoo heen en weer, dat
maakt me zenuwachtig 1"
„Adh zeide Ebba beleedigd, bijna
stootend. Ontwaakte er in dat bleek© schep
sel dan nooit zooveel leven, om hot leed van
andoren mee te kunnen voelen
Op dit oogenbiilc vloog de deur open.
Richard von Kunowsky trad binnen, haas
tig, met een vuurrood gelaat cn hijgenden
adem. Hij verschrikte, toon hij Ebba zag.
„Ik moet je dadelijk spreken, 'Helene, en
alleen
Da 'beide vrouwen staarden hem aan. D'en
steeds kalman, zachten, hoffelijiken man had
den ze nog nooit zoo gezien, met alle teeke
nen van een waanzinnige opwinding.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zi;
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hier
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Bcïaim* mdverïemtiëm opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Mo. 133.
evonals bij andere aangelegenheden, en dat
Rusland door zijn goede verhouding met heb
Kabinet te Parijs, het prestige gevonden
heeft, noodig voor zijn wereldactie, en dat
Rusland altijd tot dat oogenblik toe in de
oogen van Europa had ontbroken.
Iïeeft het Fransüh-Russiséh verhond voor
Frankrijk gelijkelijke voordeden afgewor-
pc Ziedaar liet meest betwistbare punt.
Men heeft er zich met recht over kunnen
verwonderen, da't Rusland tijdens de laatsto
Chineescho crisis Frankrijk niet meer gehol
pen heeft om zich op den voorgrond te stel
len hiji de tnsschenkomst om de orde te her-
stollen, on eveneens heeft men zich er over
kunnen verwonderen, dab bij liet laatste con
flict met Turkije Frankrijk niet krachtiger
door Rusland is gesteund, liet gerucht liep
toon ter tijd, dab de Russische gezant te Con-
stantinopol van meening was, dat Frankrijk
onhandig handelde door de Porto met een
conflict te bedreigen oir, een zoo nietige re
den als de niel-betalingcn Lorando en Tubi-
ni. Do vertegenwoordiger van Rusland bij
den Sultan veranderde niet van houding
voordat formecle bevelschriften uit Peters-
burg gekomen waren den dag na het onder
houd tusschen den Czaar en Loubet te Com
piègne. De indruk, door dit feit in Frank
rijk teweeggebracht, was vrij' pijnlijk en de
offiöieuso Parijscho bladen gaven zich veel
moeite om uit beleggen, dat de houding van
den Russischon ambassadeur correct geweest
was.
In het algemeen ieder maal, dat Frankrijk
zich in de een of andere moeilijkheid be
vond, .waarin Rusland niet direct betrokken
was, heeft het bijl de Russische diplomatie
niet die hulp verkregen, die het met 'echt
mocht verwachten. Zoo was het mot de Fa-
choda-zaak, met liet Franscli-Turksch con
flict, en dat alles heeft de tegensatnders
der „Defense Républieaino" in staat gcstc-ld
te beweren, dat do alliantie haar werkotijk
belang verloor. Is dit waar of niet? Wij ge-
looven het niet, cn niettegenstaande allen
iiiterlij'ken schijn meenen wij, dat het
Franscli-Russisch verbond aan de Republiek
een groote zedelijke kracht heeft gegevtn
cn haar in staat gesteld heeft na volkomen
de rampspoeden van 187071 heisteld te
hebben, liaar plaats in den eersten laugder
mogendheden weer in te nemen. Frankrijk
wil vrede en daardoor juist moet liet presti
ge van Frankrijk zich uitsluitend openbaren
door grooten zedeiijken invloed. Do overeen
komst met Rusland heeft het beschermd te
gen alle bedreigingen van 't Drievoudig Yer-
bond, heeft het veroorloofd zoo veel moge
lijk zijn vredelievende bedoelingen te doen
gelden.
Is dit geen belangrijk resultaat? Is dit
niet een bewijs, dat het bondgenootschap
met Rusland even aioodig voor Frankrijk is,
als oen hondgenootschap met Frankrijk voor
Rusland? Indien de laatsto mogendheid er
do meest directe en practische voordcelen
van trekt, komt dat dan niet door het feit,
„Ik ga," bracht Ebba met mooite uit. Een
grooto schrik liad haar bevangen.
Wat had hij Wat dacht hij Hiji zag er
uit, als een ongelukkige, als iemand, die alle
bezinning verloren heeft.
„Neon, blijf!" zeide Ilelene en strekte de
hand angstig naar haar pleegzuster uit.
'Haar echtgenoot solieon zoo opgewonden.
En zc haatte alle opwinding. Hij bracht een
onaangename tijding. En Helene was van
kind af aan gewoon geweest bijl Eibba steun
to vinden, zich door haar moed te laten in
spreken, als er iets onaangenaams was.
„Ik zon je toch wilen verzoeken sprak
hij hcesch.
Ebba zag den langen, ouzekeren blik, dien
de jongo vrouw op haar richtte, zag den
angst op haar gelaat. Maar zij moest wei
gehoorzamen aan de wenken van den man,
die hier hot hoofd was.
Zo knikte Helene toe bemoedigend,
liefdevol, cn ging in de kamer daarnaast. „Ik
zal wachten," dacht ze, misschien heeft He
lene me nog noodig
„Waarom stuur je Ebba weg?" zeide de
jongo vrouw, „ik bob geen geheimen vóór
haar je bont zoo opgewonden
Ze gaf een gil.
Hij was plotseling heel dicht bijl haar ge
komen.
Alet vasten greep, pakte hij haar hand.
„Laat me," riep ze „laat me los wat be-
tcekenb dat? wat doe je?"
„Ilolene!" hief hij' dreigend aan het mu
is gekomen, waarop ge toouen kunt, of ge
een hart hebt, of ge mo lief hebt!"
Ze leunde achterover cn hoog het lioofd
zijwaarts.
dat Rusland nog niet geheel tot zijn nor
male ontwikkeling is gekomen,terwijl Frank
rijk in die periode van zïfir geschiedenis is,
dat het al zijn levcndo krachten reeds ge
bruikt cn er meer aau moet donken te be
houden wat het bezit, dan do risico van
nieuwe veroveringen te loepen In ieder ge
val is het Fransch-Russisch verbond noodza--
kclijk, zoolang de Driebond do mogendhe
den van Ccntraal-Europa nauw verbindt,
zoolang Engeland in heb Uiterste Oosten
gemeenschappelijk 'handelt met Japan; 't is
het tegenwicht, zonder hetwelk het even
wicht verbroken zou worden, 't is een zekere
garantie van de handhaving des wereld-
vredes.
Daarom kunnen allen, die den vrede lief
hebben, zich slechts over de reis van Presi
dent Loubet en over de uitingen van
Franscli-Russischo sympathie, die tijdens
zijn verblijf in Rusland niet zullen uitblij
ven, verheugen.
Gemengde SSededeelXngeu.
Engeland.
Het voorstel van lord Charles Bcresford
om een gemengde commissie te benoemen
van kooplieden, die onderzoeken zal hoe
Ohina zijn schadevergoeding zal kunnen be
talen zonder zijn inkomsten geheel uit te
putten, is volgens een verklaring van Bal
four voor liet Lagerhuis, bij de regecring in
overweging'.
Fxankr ijik.
Uit Algiers wordt gemeld, dat de beruch
te Max Régis do politiek vaarwel zegt
zijn blad „l'Algérien" heeft opgehouden te
bestaan en naar Pa rijp gaat om verder
tc studeeren in dc rechten. Het is nooit te
laat om zicli te bokeoren.
Spanje.
De „Corrco Espagnol", het orgaan der
Carlistcn, bevat een protest tegen do kro
ning van Alfonso XIII. In dit stuk, geclag-
teckend uit Yenetië, zegt de pretendent dat
zijn vlag voor 't oogenblik is opgerold, maai
bij bereid is ze te outjilooien op het gunstige
oogenblik.
Men schrijft uit Madrid aan liet „Vader
land"
Gedurende do laatste dagen maken zich de
studenten te Madrid schuldig aan ergeriijt-
kc buitensporigheden. Zoo deden zij den lOn
in den laten avond oen poging om den
ecreboog te vernielen, die voor de feesten op
de Puerta der Sol is opgericht. Door de po
litie verdreven, trokken zc naar het huis van
den minister-president Sagasta, eisdiende
dat de feesten niet zouden plaats heb
ben. Niet voldoende door de pohtio tegen
gegaan, zetten zij de ongeregeldheden deu
volgenden dag voort, wandelaars molestoe-
rondo en zelfs het traniverkcor in de Collo
Anolia onveilig makend.
Dezo gloeiende 'hand, die de hare omsloot,
die dreigende woorden, dat roode gelaat, die
vurige oogen het was haar zoo onaange
naam.
Zo koesterde slechts den wensch,zijn nabij
heid te ontvlieden.
„Laat mo toch riep ze boos.
Maar hij sidderde niet meer voor haar
toorn.
„Ik laat jc niet gaan Nooit, in der ecwig-
ihoid niet' Js blijft van mij! Je moet mo
liefhebben, ook al hou ik een arm man
„Arm?'' riep ze „Arm?! Je liegt!" En
het gelukte haar hem van zich a£ te stoe
ten. Ze richtte zich op, zocht niet de han
den oen steun, en stond eindelijk voor hom,
hoog, dreigend, met verwrongen trekken.
„Je speelt een comcdie voor me", stamel
de ze, ,,jc wilt me een bekentenis van mijn
liefde afpersen! Arm? Jij? Acht, dat is on
zin ouzin
Ze stamelde. Het lachen, waartoe ze zich
wilde dwingen, mislukte en veranderde in
krampachtige, wanklinkende geluiden.
„Ik lieg niet. Ik h-eb gespeculeerd. Voel,
ongelukkig. Heden kwam do laaiste slag.
Ik wilde rijk zijn, rijik om je begeerte naar
schoonheid te verzadigen. Voor jou heb ik
alles gewaagd, mijn vermogen en mijn eer
heb ik op het spel gezet. Want ik ben, een
ellcndelmg, een bankroetier ik beu het
door jou, voor jouBegrijp je, hoeveel je me
schuldig zijt?"
'Hiji sprak zachter. 'De hoop deed zijn hart
zwollen.
Zij, die daar voor hem stond, zoo sehoon,
zoo gevoelloos ze moest ontwaken.
Het schuldbewustzijn, het berouw, het
Rusland.
Db Beilijnsche correspondent der „N. R.
Ct." seint:
Tolstoi heeft van zijn ziekbed eon brief
aan don Czaar gericht, hem bezwerende zich
don ellendigon toestand van do Russische
boeren aan te trekken. Tolstoi spreekt daar
in den Czaar aan met „gij" en „waarde
breeder". Do inhoud komt hierop neer, dat
Tolstoi den Czaar herinnert aan den tijd
van Alexander II, die een zoo hooge taak als
afschaffing van do lijfeigenschap schitterend
ten einde bracht. Hij gaf den boeren vrijheid
van denken, evenals ieder ander menséli. Die
taak is echter niet geëindigd met de afschaf
fing van de lijfoigenschap alleen. De boor
komt voor den dag met billijke verlangens
cn eischen, voor welke men zijn oor niet
mag sluiten. 'D'o cenige mogelijkheid om den
boerenstand op de been te helpen, is onver
wijlde hulp van den Troon. „Gij kunt het
alleen, waardo broeder! Of zou cr toch een
macht zijn die u dit verhindert, die sterker
is dan uw wil'? Als dit ïoo is, laat dan de
boerenstand, evenals de overign standen, al-
loon zijn belangen vertegenwoordigen, zijn
eischen en aanspraken indienengij wordt
zoodoende van een grooten last ontheven
(Tolstoi mankt hier een toespeling op een
grondwet) en van menige zorg bevrijd."
Tolstoi doet vervolgens den Czaar het
denkbeeld aan de hand, de regecring land
te laten koopen en dit den Boeren tegen be
trekkelijk lagen prijs af te staan.
De Czaar heeft dezen brief in gocdo ordo
ontvangen en, naar de „Lokalanzciger" ver
neemt, den graaf hiervan zelf mcdedeeling
gedaan, met de opmerking dat de brief zijn
belangstelling sterk gaande had' gemaakt,
daar hij vele waarheden 'behelsde.
Servië.
Een minister!eole crisis is uitgebroken
naar aanleiding van het besluit van de fi-
nancicole commissie uit do Skoeptchina om
met op een na algcnrecne stemmen het ont
werp van dc 60 milliocn francs to verwer
pen.
Heden zal het bewuste ontwerp in de vollo
vergadering van de Skoeptchina in behan
deling komen en dan zal liet definitieve lot
van het Kabinet-Wujitch beslist worden.
Op het Perskantoor van liet Algemeen
Ncderlandsch Ycrbond te Dordrecht ligt een
brief van de cchtgenoote van J. L Potgie
ter en voor dezen bestemd.Do brief is go-
richt aan een photograaf in Southampton
Jio dezen naar Holland lieeft opgezonden.
Indien de lieor Potgieter in Holland is, kan
hij na opgave van zijn adres dit schrijven
van het Perskantoor ontvangen.
Het consulaat-generaal van den Oianje-
Viystaat te 's Gravenhage ontving wederom
1400 fiancs van de Union des Femmes de
France voor de Boeren,
medelijden moesten haar doen uitroepen
Ik heb je liefIk wil alles goedmaken
„Maar alles kan nog good worden, als je
mo liefkebt en den moed der liefde hebt.
We verkoopen al dio kostbare dingen. Ik
kan dan misschien op do been blijven. Ik
kan mijn zaak tot nieuwen bloei brengen.
Ik kan werken tot mijn oogen blind worden
en mijn hoofd dof. Ik -wil hot voor jon.
voor jou! We moeten alleen den moed heb
ben, een paar jaar heel eenvoudig te leven.
Je waart het toch vroeger gewoon, zoo te le
ven
Toen bewoog zijl zich.
Hot was, als overviel haar nog eons do
schrik voor wat hij zeide.
„Arm!" steunde zij, „arm! Weer leven als
vroeger? Liever stervenO, mijn God
„Helene!"
Hij wilde haar aan zijn horst trokken.
Toen stiet zo hem voor de tweede maal
terug.
„Je hebt mo bedrogen," riep ze en zag
hom met razenden toorn aan, „ik heb me
aan je gegeven, omdat je rij'k waart je
wist hetik heb- liet je gezegd ik heb
niet bedrogen jij jij 1 Alleen omdat je
rijk was daarom alleen, daarom alleen
ga, ik haat ja ik vil niet arm zijn ik
wil liever sterven
Ze was zinneloos. Ze wist niet wat zo zei
de. Slechts dit cone wist ze: alles, alles in
haar kwam op tegen dit ongeluk. Hot kon
niet waar zijn. Met 'haar trots, met haar on
geloof wilde ze het to niet doen
(Wordt vervolgd
