u
I
No. 10857.
INSPECTIE fler TEBLOFSAKERS.
F.
56"" Jaargang.
Donderdag 22 Mei 1902.
De zaaiende hand
irden
nen-
ïdien
r ge-
Kennisgeving.
■l'n>
telt
Is.
ais.
Ij»
ïtric
jficlit
mak.
I
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant erschynt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prqsper kwartaal: Voor Schiedam en Vla ar d i n ge n fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65,
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeter. des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boieretraat 6g.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die z-j
innemen.
Advertentiën bq abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiei-
van zqn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, wor.ien
zoogenaamde hteirne mdvartsmtiëm opgenomen tot den prgs van 40 cents
per advertentie, bg vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ko. 123.
Burgemeester en Wethouders
tan Schiedam,
Geiicu liet besluit van den heer Commissaris
der Koningin in de provincie Zuid-Holland van 25
April jl., A, no. 1477 (2de afd.) prov. blad no. 62,
brengen ter kennis van belanghebbenden
dat de inspectie over de lerlolgangeiS der mi
litie te land, binnen deze gemeente zal plaats hebben
op DINSDAG, 3 JUNI 1002,
des voormiddags ten 9l/a ure,
op het terrein achter het gebouw de St. Joris Doule,
aan het Doeleplein
dat op dio inspectie zullen moeten verschijnen
al de ïn deze gemeente aanwezige vorlof-
gangers der militie te land.
En worden mitsdien opgeroepen al do hierboven
vermelde, zich met onbepaald verlof binnen deze
gemeente bevindende verlofgangers, om op boven
gemelde» tijd en plaats te verschijnen, met uitzon
dering van hendie in dit jaar vóór het voor het
onderzoek bepaalde tijdstip uit anderen hoofde das
krachtens art. 124 of art. 131 der Jlfilitiemét 190!,
omier de wapenen zijn geweest, of die bestemd zijn
om in dit jaar krachtens art. 108, art 109 of art
111 der voornoemde wet onder de wapenen of in
vierkelijken dienst, te worden geroepenof aan toten
vrijstelling of uitstel tot een nader tijdstip van de
inspectie is verleend.
Strekkende voorts tot informatie
o. dat de verlofgangers, volgens art. 127 der wet
voornoemd, ter inspectie bohooren te verschijnen
IN UNIFORM GEKLEED en voorzien van dc
Meeding- en uitrustingstukken, hun bij liet
vertrok met verlof medegegeven, van hunne
zakboekjes en van hunne verlofpassen; en
5. dat zij, volgens art. 117 der genoemde wet,
worden geacht onder de wapenen te zijn niet
alleen gedurende den tijddien het bovenbedoeld
onderzoek duurtmaar in liet algemeen wanneer
zij in uniform zijn gekleed, zoodat zij, die onge
regeldheden plegen of zich aan misdrijven schul
dig maken bij het gaan naar de plaats voor
hot onderzoek bestemd, gedurende het onder
zoek en bij het naar huis koeren, te dier zake
zullen woiden gestraft volgens hot ciimineel wet
boek en het reglement van krijgstucht voor het
krijgsvolk te lande, bij gemeld art. 117 toepas
selijk verklaard.
Belanghebbenden worden er bovendien op
gewezen dat zij niet door PERSOONLIJKE
KENNlSGEYINGEN aan deze inspectie nader
zullen worden herinnerd.
Kn is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 21sten Mei 1902.
Burgemeester cn Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
Dc Secretaris,
WIJTEMA.
ASiGKUIEEN OVERZICHT.
SCHIEDAM, 21 Mei 1902.
Z u I d A f r I k a.
Hel rapport van generaal Smuts.
Heb Pcrskantoor van het Algemeen Ne-dcr-
landsch Verbond publiceert het nieuwe rap-
Roman
VAN
IDA BOY—ED.
ure
61>
En .Ebba huiverde ervan. Zooveel groote
woorden: een vampyr? ecu daemon?
voor do 'koele en zwakke ziel der arme He-
line liet volk was als Richard-het zocht
geheimzinnige machten in haar. En ze was
toch slechts een ziekelijk schepselIn plaats
van oen ziel, had zo aesthetiscli gevoel ge
had.
Vorder berichtte Andree, dat verschillen
ds buitcnlnndsclie banken, evenals talrijke
hiiinenlaudsclic scliuldeiscliers erin betrok
ken waren. Ook tante Louise met haar drio-
«n-vijftig duizend mark. Maar men hoopte,
dat doze schu-ldeischers met een accoord van
vijftig percent tevreden zouden zijn. Zoo
kwam Kunowsky's naam er nog tamelijk
goed af en heb "bankroet van d'e firma werd
°P die manier vermeden. Ho liquidatie zou
spoedig volgen.
Het was noodzakelijk, do kunstschatten,
waarmede het huis gevuld was, zoo spoedig
hogelijk te gelde te maken.
Uinstedt was geen plaats daarvoor. An-
"dreo schreef daarom aan een grooton bande-
laar in Hamburg. Voor 'Helen e's portret
wendde hij| zioli tot een Berlijnsch huis,
waaraan een bekende Amerikaansche Croe
sus een ongewoon hoog bod gedaan bad, om
het beroemde portret te krijgen.
jjrt
port van generaal Smuts, Staatsprocureur
en ass i s ben t-eomm and an (>ge 11 er aai der Z. A.
Republiek aan Z.H.Ed. Staatspresident
Kugev.
Het rapport is gedateerdvan Rhijns-
dorp, Kaapkolonie, Januari 1902.
De schrijver begint met een korte schets
van den toestand gedurende den winter van
het vorige jaar (MeiSeptember). Hij zegt
daarin o. a.
Een krij'gspolitick gekenmerkt door onge
hoorde wreedheid en barbaarschheid en mis
kenning van de meest elementaire bcginso-
lon der internationale oorlogswet toen over
beido republieken door lord Kitchener toe
gepast met het gevolg dat in don winter
van 1901 ons arm land) en volk gebracht wa-
ren tot een toestand van vorwoesting cn el
lende welke alle «beschrijving te boven gaat.
Bijna alle plaatsen en dorpen in beide re
publieken waren verwoest en afgebrand;
bijna alle graan en middelen van bestaan
vernield, haast allo levende have gedood of
liever wreedaardig vermoorddo grooto
meerderheid onzer vrouwen on kinderen aten
tranen brood in do gevangeniskampen van
den vijanden zij die nog op vrijen voet wa
den, doolden meest rond in de bosselion en
bergen tnsschen de Kaffers en heb wild ge
dierte.
Het is duidelijk, zoo schrijft generaal
Smuts iets verder, dat onze toestand in Oc
tober 1901 veel beter van oen militair oog
punt was dan in October 1900; ik ga ver
der en ik vraag, was onze toestand in Octo
ber 1901 zooveel slechter dan in October
1899, dat de vijand met eenigen f.-dujn van
recht kon zeggen dat wij een liopeloozen
strijd voeren
Vervolgens
De vijand is wel in bet bezit onzor spoor
wegen eu hoofdsteden, maar wat 'kost hem
dat niet! Volgens raijii berekening behoeft
do vijand minstens 100,000 man om de
spoorwegen door de republieken en do voor
naamste dorpen ervan te bezetten. Dit cij
fer word t steeds verhoogd door het noode-
loos oprichten van nieuwe lijnen van blok
huizen en ons bedreigen der spoorwegen en
dorpen in het verre westen der Kaapkolo
nie. Dit is een dood getal', daar deze niet
vechten, maar alleen lijnen van communi
catie beschermen, terwijl do Boeren geen
dorpen of lijnen van communicatie bescher
men en dus iedere Boer op commando con
vcchtsman is. Verder heeft do ondervinding
ons geleerd dat ieder vechtende Boer gelijk
staat met omtrent vijf Engelsche soldaten;
zoodat do vijand een vechtmacht van om
trent 100,000 paarden rui tors moet aanhou
den, ten oindo zich staande to houden tegen
do Boerenveehtrnacht van 20,000 paarden-
ruiters. Do vijand heofb dus voor de bride
republieken alleen een macht von omtrent
200,000 man noodig. Hierbij, moeten nu nog
gerekend worden over de 50,000 soldaten dio
noodig zijn voor den opstand in do Kaapko
lonie. Het is dus duidelijk dab de vijand
In do eerste dagen was do omgang tus-
schcn Andree cn Ebba voor hen beiden iets
natuurlijks. Do vrccselijke schok, do schx-ik
werkte nog na, zelfs na do begrafenis van
Richard. Toen kwam er echter langzamer
hand een gedwongenheid tussohen hen, al
naarmate de overspannen zenuwen tob be
daren kwamen. Ze vermeden het elkaar aan
te spreken konden noch „jo" noch „u"
zoggon en hadden beiden het gevoel, dat
deze toestand1 zoo spoedig mogelijk moest
veranderen.
D© noodzakelijkheid, de zorg voor heb da-
gelij'ksch brood, kwam Ebba te hulp.
'De Paaschvacantio was ten oindo. Boven
dien had -Ebba van juffrouw Drews nog aebt
dagen verlof gekregen. 'Deze behielp zich zoo
goed mogelijk en nam zelf veel van Ebba's
lessen waar.
Als deze acht dagen voorbij waren, kon
Ebba Holenc niot meer verzorgenhaai- va-
dor helpen, haar huishoudentje aan kant
houden en nog dagelijks vier uur op school
zijn. Dit alles was dan slechts te vercenigen,
als ITelcno weer haar intrek liaan in hot huis
waar ze haar jeugd doorbracht.
Ook was dc kunsthandelaar uit Hamburg
er al geweest eu had hij zich bereid ver
klaard, all© zaken over to nemen, een 'bij
zondere tentoonstelling daarvan to maken
en daarna een verkoop te -houden. Uit Ber
lijn kwam het telegram, dat de Amerikaan
toestemmend getelegrafeerd had, on Hclo
ne's portret voor vijftig duizend mark wilde
hebben. Twintig duizend had Richard! er
voor betaald. Dit was dus een goede zaak.
'Het was liet beste, -Helene te vervoeren
vdórdat er ook maar liet minst© gerucht tod
minstens een kwart millioen soldaten waar
van omtrent de helft paardenruiters, noo-
diig lieeft onder de huidige omstandigheden
in 'Zuid-Afrika.
Over de proviandeering der Boeren
schrijft generaal Smuts o. a.
De Boeren gaan bijna in geen gevecht,
zonder met meer amunilie er uit te 'komen,
dan zij er heen namen, ja dikwijls nemen zij
zooveel, dat goheelo wagenvrachten door
hen weder in 'brand worden gestoken. De
„politiek van uitoreiing" en uitputting,
waarvan de vijand zooveel verwacht, „is dus
klaarblijkelijk" een ijdelc droom; wij zul
len niet uitgeput zijn van allo krijgsbehoef
ten vóór dat de Britsclio War-Offico uitge
put is, en dan is het haast tijd dat do oorlog
ophoudt.
Voorts wijdt do schrijver een kort over
zicht aan de daden en handelwijze der En-
gelschen „welke een miskenning van allo
recht, mcnscholijklieid en zedelijkheid zijn".
Op een vijftal' punten wordt dan dc aan
dacht gevestigd.
lo. De leugens, welke Engeland te haat
neemt.
In dc proclamaties en 'kennisgevingen, zoo
lozen we, wordt alles verdraaid.
Hierin wordt alles verdraaid' voorgesteld,
overwinningen werden gewonnen, wolk© in
werkelijkheid nederlagen waren, groote aan
tallen van Boeren worden onophoudelijk go-
dood, gewond eu gevangen; de gohecle
krijgstoestaud in iZuid-Afrika wordt zoo
voorgesteld, dat do buitenwereld en vooral
het Engelsche volk een indruk moet krijgen,
wolke juist het tegenovergestelde van de
waarheid is. En deze leugens worden groo-
tcndeels opzettelijk gefabriceerd en gepubli
ceerd) voor consumptie van het Engelsche
publiek.
2o. De verwocsrtingsttfktiek.
„D'e algehcele verwoesting door den vijand
over beide Republieken aangericht, is u ook
bekend. Zijn doel was, ons van alle hulp
bronnen to oiitblooten en door heb vuur te
verkrijgen wat het zwaard niet kon uitrich
ten ook dit zijn doel is verijdeld gewor
den.
3o. De mishandeling van vrouwen en kin
deren.
„Toon zelfs door de verwoesting hunner
plaatsen en eigendommen do geest der Boe
ren nog niet gebroken werd, zocht cn vond
de vijand oen nieuw folteringsmiddel in de
gevangenneming on mishandeling der vrou
wen en kinderen
„En tooh vo-lharden ook dezen op de won
derbaarlijkste wijze; bijna geen brief wordt
uit deze gevangeniskampen naar de com
mando's doorgcsmokKeld, of hij moedigt de
mans aan om te volharden tot den dood on
toch nooit de schande van overgave op den
naam en familie te brengen."
4o. De bewapening van naturellen.
„Dc vijand gevoelt zelf schaam over do
noodzakelijkheid, welke, ten spijt© van zijn
beweerd© vcrploltercndo overmacht, hem
haar doordrong over den verkoop van het
huis.
Tante Louise hood aan, do zieko biji zich
in huis te nemen. Ze deed heb aanbod onder
voel klagen on voorwaarden. Men gevoelde,
dat zo het doen moest, om voor haar eigen
geweten en voor de menschen altijd te kun
nen zeggen," dat ze bereid geweest was, haar
christenplicht te vervullen.
Andree was erbij. Ilij keek Ebba aan. Hij
wist, dat ze het zou afslaan. Hij' twijfelde
daar ook geen oogenblik aan. Maar Doch
straalden zijn oogon, toen het beslissende
woord gesproken werd.
„Je haalt je een vree9elij,ken last op den
hals," waarschuwde tante Louise.
„Ik zal hom «weten te dragen."
„Jo zult hem niet lang alleen dragen,"
daclit de man, innerlijk jubelend.
Andree verklaarde aan dc dames, dat al
het linnengoed', allo kleeren van Hek no,
haar gehecle slaapkamerameublement en
een massa kleinigheden, die haar tot ge
bruik gediend hadden, haar onaantastbaar
eigendom bleven. Het was verwonderlijk
veel'.
Zoo werd er dan besloten, Helene in een
draagbaar naar het huis van professor Hel
lingen te laten brengen.
Hot moest 's avonds laat gebeuren, want
cr zou te veel volk ioe.loopen, wanneer deze
treurige, stoet hij! daglicbt door de straten
ging-
„Ebba, jij moet het haar zeggen/' sprak
tante Louis©, alsof er sprak© van geweest
zou zijn, dat baar die taak te beurt gevallen
ware: „ik kan het niet, ik ben veel' te teer
hartig daarvoor, ik heb te veel gevoel."
nochtans dwingt zich van zoodanige liulp to
bedienen. Daarom is liet dat hot van den
kant der militairen en der Brilscho regee
ring officieel ontkend wordt dab cr kleur
lingen gewapend zijn en vechten, maar
U.II.Ed. kan bovenstaande als de waarheid
aannemen
„Gelijk het wapenen van de Katrivierbas-
terts on andere 'kleurlingen in den ouden
tijd met cle euvelen daaraan verbonden, de
voortrekkers uit do Kaapkolonie verdreef en
dus do oorzaak werd van dc stichting der
Z.-Afrik. Republieken, zoo zal deze onbezon-
nou maatregel nog do oorzaak worden van
het verlies dor Kaapkolonie voor Engeland."
5o. De barbaarschc proclamaties.
„Zoo is er een proclamatie verschenen,
waarin Boercnofficieren bedreigd worden
met do doodstraf, indien ecnige hunner
manschappen een misdrijf begaat; zoo is er
ook een andere proclamatie uitgevaardigd,
waarbij alle Boeren die khaki of geelkleuri
ge kleeren dragen, summier doodgeschoten
worden, hoewel duizenden onzer burgers van
den eersten dag van den oorlog zoodanigo
klceron droegen en ik niet weet op welke
wijze de militaire autoriteiten van den vij
and nu een monopolie in deze kleur hebben
verkregen. En onder dezo proclamaties zijn
reeds vele onzer dapperste en beste burgers
koelbloedig vermoord.
Generaal' Smuts eindigt aldus:
Zooals UHoogEdel© uit het voorgaande
zal opgemerkt hebben, zijn al de plannen en
maatregelen vair den vijand! om ons ten ou
der te brengen, verijdeld geworden en heb
ben zij ton slotte allo medegewerkt ton goe
de voor onze zaak. Geen wonder dat wijl hier
in Gods Hand zien. Die Hand welke ge
slacht na geslacht zoo krachtig aan onze ge
schiedenis heeft gewrocht en nu, langs on
bekende eu donkere wegen, ja door heb dal
der schaduw des doods zelf, ons volkje naar
een nieuw leven en een beter dag voert. Hem
alleen zij al de eer dat wij nog staande zijn
gebleven tegen de ovennacht van een vijan
din, dio haar oude zelf niet meer is, maar
bezeten en gedreven door een demonische»
geest, al' haar oude beginselen cn tradities
licoft vaarwel gezegd, allo gevoel van recht
en deugd heeft verloren on nu in blijde ver
voering haar vrcesolijlk oordeel tegemoet
snelt.
In het boekje (No. 8) van het Alg. Ned.
Verbond is ook afgedrukt het reeds gepubli
ceerde antwoord van president Steijn aan
lord Kitchener naar aanleiding van do be
ruchte verbaan ings-proclaniatic. liet A. N.
Verbond verklaart echter ditmaal in geen
enkel opzicht voor den tekst van het thans
verschenen nummer aansprakelijk te zijn.
Het Perskantoor verzoekt nog mee te wil
len doelen, dat meerdere exemplaren van
dezo uitgave, ad f 0.25 per stuk, ton kantore
van het Verbond verkrijgbaar zijn.
Reuter meldt uit Pretoria
Verschillende berichten, waarvan de be-
„Hoo zal ze het opnemen?" vroeg Androe.
Ze zaten met hun drieën om een klein ta
feltje, waaraan zo beraadslaagd hadden.
„Ik weet hot niet/' zeido Ebba en werd
zeer bleek. Het scheen liaar toe, alsof het
allerzwaarste oogenblik nu pas kwam. „Zij
heeft nog niets meer gezegd dan „dunk je
als 't je belieft ja neen." Eu dikwijls
zegt zo het slechts met een beweging van 't
ooglid, met een hoofdknikje. Of ze weet, dat
Richard dood is Ze moet toch wel iets den
ken, daar ze hem nooit meer ziet. Of ze
weet, dat zo arm is Of ze zich dat uur her
innert? Niemand kan het zeggen."
Ze stond op.
Nu was alles voorbij. Dezen nacht zou 't
huis leeg zijn en verlaten. Het personeel was
ten d'ecle reeds ontslagen, het kamermeisje
en do knecht zouden hun ongelukkige mees
teres naar de schuilplaats helpen vervoeren,
welke Ebba cn baar vader haar aanboden
en morgen, wanneer al de eigendommen van
Helctio overgebracht waren, gingen zij ook
heen. En het oogenblik, dat Ebba geen ge
meenschappelijke taak meer had met An
dree, was ook daar.
„Van avond dus," zeide ze.
„0 God, ik kan het niet aanzien!" riep
tante Louise.
„Ik zorg voor alles, voor den brancard cn
de dragers. Ik ben om negen uur present,"
zeide Andree, „ik zal u dezen weg niet alleen
laten maken."
Ebba gaf lieni de hand.
Spoedig daarop ging zo voorzichtig naar
het bed der zieke toe.
Het was tamelijk liclit in do kanier. Het
marmeren gelaat van Helene was door het
trouwbaarheid niet gewaarborgd kan worden,
ofschoon zij van vele kanten bevestigd wor
den, toorsen, dat de voornaamste tegenstanders
van liet aannemen van de vredesvoorwaarden,
die in April te Pretoria in behandeling waren,
zjjn Steqo, Wessels, bevelhebber in het N. O.
van den Vrijstaat: Mulhr, bevelhebber in
de buuit van Middelburg, Tr., en Oelliers,
bevelhebber in W. Transvaal. Men zegt, dat
ook Hertzog er tegen is. De Wet, die op de
laatste bqeenkom.st in eenig=zins strijdhaftige
stemming verkeerde, schijnt nu vredelievender
te wezen.
Die elementen tegen liet staken van de
vijandelijkheden zijn ongetwijfeld steik, zoo
sterk dat liet sluiten van den vrede op de
reeds behandelde voorwaarden zeer twqfel-
acluig wordt. Gin kort. te gaanmen zegt,
dat de meerderheid der Transvalers, de leden
der regeering inbegrepen voor den vrede zijn,
terwijl de Vrijstaters met weinige invloedrijke
uitzonderingen onafhankelijkheid als grond
slag van de vredesvoorwaarden verlangen.
Zondag heelt een troep Bopren, 120 man
sterk, Aberdeen aangevallen. Zij werden terug
gedreven. Commandant van lieerden sneuvelde
en twee Boeren werden gewond en gevangen
genomen
Uit een brief uit Johannesburg:
In Krugersiiorp ligt of lag een jonge man
krankziunig in het hospitaal. Als Scandal
(Nationale Vei kenner) reed hij uit met ande
ren, ongeveer 20 in getal. Zij zien drie Boeren,
vuren erop, een valt var, het paard, de anderen
ontkomen. Het paaid van den gevallene komt
aangehold naar de Scandal» toe. Daar hei kent
een het paard van zij o vader. Hij gaat naar
de plaats, waar de man viel, en vindt daar
zijn vader zieltogende. Ik wilde lord Kitchener
we! eens aan dat ziekbed brengen om de
vruchten van zijn arbeid te zien. In Middel
burg wordt de man aangewezen, die zijn
zoon doodde.
F r a n k r (j I< e n Kaniaml,
Het bezoek van I'reslclent Loubet aan
Czaar A'fcolaa* II.
De M o n t c al m met president Loubet
aan boord, kwam gistermorgen op de roede
van Kroonstad. Grootvorst Alexis begaf
zich aan boord, om president Loubet aan
boord valt de A I e x a n d r a te geleiden. D'o
president werd door de bewoners geestdriftig
ontvangen.
Toen president Loubet op de Alexan-
d r a kwam, drukte de Keizer hem beido
handen en ontving hem allerhartelijkst. De
Prcsidentsvlag werd aan den grootcn mast
cn den fokkenmst geheschen. Gedurende 't
traject naar Peterhof zaten de Keizer cn do
President vriendschappelijk te praten in do
kajuit op- het dek. De Keizer betoonde zich
zeer beminnelijk.
Van Peterhof vertrokken Loubet en do
Keizer onder liet gejuich der menigte met
den keizerlijken trein naar Znrskoë Solo,
waar zij om half twee aankwamen en aan
het 'keizerlijk station afstapten. Do burge-
donkcre haar breed omlijst. Haar oogen
stonden wijd open. Zo staarden in de verte.
Haar handen, die lange, blanko, mooie han
den lagen op het dek uitgespreid.
Ze gaf geen tceken, dat ze Ebba's komst
opmerkte.
Ebba ging zitten en begon zachtjes
„Hartje, overmorgen moet ik de lessen bij
juffrouw Drews weer hervatten."
Het scheen haar toe, dat 'ïlelene's gezicht
een angstige uitdrukking kreeg.
„En papa, weet je, is nog wat zwak. Ik
heb hem de laatste veertien dagen zoo veel
alleen gelaten."
Een pauze.
„Het beste is, hartje, dat je bij ons komt.
Dan kan papa je gezelschap houden als ik
op sohool ben. En als ik dan later thuis
kom, verzorg ik jullie beidjes."
Ilelonc bewoog het hoofd, het was oen te
genstribbelend gebaar, dat zag men wel. En
toen zeide ze„Laat nie tocli hier sterven
„Je zult niet sterven, je moogt niet ster
ven. Je hebt een heiligen plicht om te le
ven 1" riep Ebba en greep de arme koude
hand.
Toen sloot Helene de oogen. En tussohen
haar gesloten oogleden door stroomden de
tranen.
„We dragen je er lieel zachtjes naar toe,"
sprak Ebba '\veer, „en al de dingen, dio jo
gewoon zijt om je te hebben, nemen we mee.
En dan zal je eens zien, hoe gezellig we het
samen zuilen hebben."
Zo voelde een zwak handdrukje. Dit
moest misschien dankbaarheid, toestem
ming en hoop uitdrukken.
Wordt vervolgd
