Zaterdag 28 Juni 1902.
No. 10889.
i-
56'" jaargang.
I
IC e n n i s g o v in g-.
BUITENLAND.
•v*
Frans Foring.
n
!-
n
Ie
'i
1
b
ïf
Prijs der
meer 15 cents,
innemen.
i
UN
IN.
KS
re.
37.
de
e-
n-
,s.
rd
f-
T-
t-
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen
Prijs per kwartaalt Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25 Franco'
„er post fl. -1.65,
Prijs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
jgvi het bureau bezorgd zijn.
SStareau s Boterstvaa* «8.
PEBUBOnilECSTna VAN S C II I C U A M,
Brengt bij deze ter kennis v,tn dn ingezetenen
Pilt hot kohier van de belasting np liuiliijjV—
en andere inkomsten No. 6 do/er gemeente,
«er het dienstjatr 1901/2, ilonr den beer direc
teur der directe belastingen to Rotterdam op
Jen 26sten Juni 1902 executoir verklaard, op
Wen aan den ontvanger der diieoie bekistingen
Ier invet dering is overgemaakt.
Voorts wordt bij deze lieiinnotd, dat eon
ieder verplicht is, zijtien aanslag np den bij de
wel bppaalden voet Ie volilnen alsmede dat
heden de termijn van ces welen ingaat, binnen
welke de leelames tegen dezen aanslag bobooien
te worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied, wnar liet
behoort, den 27sten Juni 1902.
Do Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG
AWiïIMBBS «IVEIMBICDT.
SCHIEDAM, 27 Juni 1902.
S u i tl - A i r I k a.
Op initiatief van oen zeer bekend geeste
lijke, Rov. John Paigo IIopps uit Soutb-
Croyclon, 'bijt Londen, zullen allo pvo-Boors
in Engeland oen adres tcekenen, dat zal ver
zonden worden aan de hoofden der beide
voormalige Republieken.
Do auteurs van dit adres geven liun be
wondering en sympathie voor de Boeren te
kennen uit hoofde van hun heldhaftigen
worstelstrijd voor de onafhankelijkheid.
Zij erkennen, dat de aanslag, door Enge
land op de Republieken gepleegd, een groo-
to misdaad is. Doolt tevens uiten zij de opi
nie, dat het laatste woord in deze quaeAti
nog niet is gezegd.
De Zuid-Afri'kaansohc qua^stie, welke
blijft bestaan, zal volgens de auteurs op nog
iets anders uitloopen dan de auafhankJijk-
heid der Boeren, ul. op de geboorte van de
Yereenigdo Staten van Zuid-Afrika, even
onafhankelijk als de Vcrcenigde Staten van
Noord-Aanerika. En de auteurs geven te
kennen dat zij met al bun krachten naar dit
(loei zullen streven.
Alle burgers of onderdanen in het Rnt-
sclie Rijk, welk ook hot lancl moge zijn
waarin zij' wonen die bot adres wenschcn
te teekencn, worden verzocht liun naam te
willen opgeven aau Rev. John Page Hopps,
Soutli-Croydon, Londen.
To Grahamstown, Mafeking en Somerset
Oost zijn op openbare vergaderingen beslui
ten voor schorsing van de grondwet aange
nomen.
VAN
ERNST ECKSTEIN.
•y?
y
i-
A
nv
9.
2
A
|V'
m
Thans bad do ondervrager een thema aan
geroerd, dat do welsprekendheid van Frans
Dóring geheel in vuur bracht: de ongeluk
kigs speculaties van zijn overleden vader,
fl® oude beer Döring was in hoofdzaak het
slachtoffer geworden van een even brutalen
'h sluwen gauwdief. Do ongelooflijke zwen-
tóarijen van dezen trouwoloozen vriend wa
ren zoo eigenaardig mogelijk en tevens ook
weder voorbeeldig voor de plannon en listen
Tatl de moderne geldmakers. Frans Döring
Wschroef alles met groote nauwkeurigheid
haat en do toorn vcrleopdon een oigen-
Mrdigen prikkel aan zijn wolbalen. Dr. Al-
k°tt luisterde met steeds tooncmondo bc-
bngstolling, terwijl Jiiji af en toe hot glas
'an zij^x lippen bracht, of zijn medelijden
Wtdrukte door handgebaren.
„Heel spannend," riep hij luidkeels uit,
Frans Döring ophield. „Wezenlijk een
Poot brokstuk van menseliolijke tragedie!
nozo mijnheer Buchlcitcr moet een lionds-
zijn, zooals ze soms in de hoeken be
dreven worden Alleen het slot dab hij' on-
gestraffc naar Amerika 'kon vluchten, is niet
deel bevredigend. Iets meer rechtvaardigs
heter op zijn plaats igeweest zijn. Den
«drieger voor liet gerecht hot masker van
gelaat te rukken, heeft veel voor, terwijl
afwikkeling, als do spitsboef at lang in
Mgheid is
Chamberlain heeft in het Lagerhuis Loid
MiTner, die zich oorspronkelijk buiten de
kwestie zou houden, maar toch een opzien-
barenden brief uitgaf, waarin hij zicli voor
do schorsing verklaarde, een kans gegeven,
ziek van de beweging voor schorsing los te
maken. De minister meende dat Milner wel
een ander ideo zou hebben gelkx-egen nu de
Boeren zich onderworpen hebben.
Tevens mag men uit deze woorden van
Chamberlain opmaken, dat de Engelsche re
geering vooralsnog tegen schorsing is.
In Engeland' is een schip met ruim 500
man vrijwilligers uit Zuid-Afrika terugge
komen.
De mannen op de B a v a r i a n, voor den
optocht bestemd, moesten aan boord blijkren.
Men scheen nog niet te weten wat met hen
aan te vangen.
In Transvaal zijn twee proclamaties uit
gevaardigd, waarbij de bevoegdheden van
den stadsraad te Johannesburg weer uitge
breid wordt en hij 'gemachtigd wordt een
grondbelasting te heffen van hoogstens 3
pence por pond. De gouverneur kan een
hoogere heffing toestaan.
üngcland.
Een Kroningsfeest onder Kroning.
Van onzen lijzonderen verslaggever.)
Londen, 26 Juni 1902.
Wie zich bijgeval' mocht verbeelden dat
men in Londen een kroning noodig heeft,
om oen 'kroningsfeest te vieren, had heden
gelegenheid op dat punt bekeerd te worden.
Hiermede ziji niet beiweord dht de Londc-
naars zelf feestvieren; hot zijn de buitenlui,
die of reeds in stad waren, of toch maar ge
komen zijin, nu zo er eenmaal alles op inge
richt hadden. De Koning is wel ziek, maar
hij is nog niet dood, is de algemeene overwe
ging; zoolang er leven is, is or hoop, do bul
letins luiden gunstig, dus waarom niet gc
profiteerd' van het mooie weer?
Op die wijze rodeneerend, heeft men een
halfbakken toestand gekregen. Officieel is
het vandaag en morgen Bankholiday, dat
wil zeggen do Bank van Engeland heeft van
hoogorhand verlof gekregen to sluiten. Op
de gewone Bankliolidays (2en Paasch-, Pink
ster-, Kerstdag) sluiten allo winkels, kanto
ren enz. mee; alleen do openbare vermake
lijkheden gaan door, post- en tolograafkanlc-
ren zijn ook dicht, in één woordde zaken
staan stil, alleen de pret regeert.
Doch de Londcnscke winkeliers zijn piac-
tischo luize .laten daarom bank-, post- .-n
telegraafkantoren kalm gesloten zijn, doc-h
hebben nu zelf hun winkels open, zeer leuk
overwegend, dab ze dan ten minste kans heb
ben, don „country-cousins" in Amster
dam zouden ze zeggen den „provincialen",
als zij de bewoners der andere steden van
Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel
Reclames 3G cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
Advertentiën by abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hier
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Tsïmita© adtië» opgenomen tot dep prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere, telefoon No. 123.
,,Ja zeker, als men het maar eerder ver
moed had," zuchtte Frans Döring.
„Natuurlijk Ik wilde maar zeggen En
hoe hield zich mevrouw uw moeder onder
dezen slag?"
„De arm© vrouw heeft niet lang daaron
der te lijden gehad. De dood van mijn vader
was te veel voor haar geweest. Zij overleed
reed's in 't volgende jaar."
,',Zoo," mompelde Alkott op den toon van
het diepste medelijden. „En toen raaptetge
do rest van uw vermogen bij elkander en
zaktob af naar Berlijn, om daar te trachten
een betrekking te krijgen. 'Zoo iets heb ik
althans opgemaakt uit uw brief
Frans Döring kni'kte. De ongekunstelde
deelneming van den dootor had zijn geheele
liarb gewonnen. Hot scheen hem 'toe alsof hij
tot een liem sinds jaren bekenden bescher
mer sprak en zoodoende vertelde hij hem
ook alles van hot treurige mislukken van al
zijn pogingen in Berlijn.
„Veertig duizend mark .had ik uit de
puinhoopen .gered. Vijftien duizend daaraan
gingen heen met navragen, onderzoeken en
afwachten en daarbij had ik ook nog geen
zuinig huishouden geleerd. Na verloop van
een jaar stelde mij' een bekwaam dagblad
schrijver voor om samen 'n nieuw weekblad
op te richten. Ik zou dan do teokeningen
moeten leveren. Tien of elf nummers van
dat blad verschenen inderdaad'. De tekst
was matig; over de platen \vil ik geen oor-
doel vellen. Renó Reinikc en Schlitgeu, die
ik er eenige toezond, sprriken er zeer vrien
delijk over, maar bij het groote publiek had
do onderneming geen succes. Nog vóór liet
einde van 't eerste kwartaal hield heb blad
weder op to bestaan. Hot had mij ongeveer
twaalf duizend mark .gekost."
Nederland eens plagen willen wat fever-
koopen.
Ware er een kroning gekomen, dan zou
daar geen denken aan geweest zijnmen
zou, Londenaar of niet-Londenaar, vóór dag
en dauw zijn opgestaan, zoowat om vier uur
's'morgens, zou .gezorgd hebben uiterlijk om
half zes, zes uur ergens op straat te staan,
waar do stoet voorbij zou komen, tenzij
men rijk genoeg ware een honderd guldens
of zoo voor een goede zitplaats uit te geven.
Om half negen zouden de houten poorten ge
sloten worden, die de straten versperren
moesten, uitloopend op de eigenlijke route
van den optocht en tot één uur, half twee
zou de menigte gaargebakken, stijfgestaan,
stramgozeten, hongerig, dorstig, hoofdpijnig,
oververmoeid, tot niets meer in staat wezen
dan tot wat eten, drinken en rustendoch
zeer zeker niet tot winkelen.
Doch nu de goede lieden zich niet aau een
gedwongen vrijkvillige opsluiting behoeven
te onderwerpen, nu ze dus een massa tijd
hebben, dien ze, al zijn ze nog zoo braaf mis
schien, niet bij1 voorkeur bij de mummies in
heb Britseh Museum of in soortgelijk plech
tig vermaak zullen zoek. 'maken, laat het
zich aanzien dat ziji wel' vatbaar zullen we
zen voor de aantrekkelijkheid der uitstal
lingen in Oxford-, Regent-, Bond- en ande
re minder Voorname winkelsl aten.
De Londenscihe „Shopkeapers" doen dus,
als waj-e er niets te doen, in de hoop wat te
doen te krijgen van de niet-Londenaars.
D'och in de voorsteden ziet het geval cr
gansch anders uit. In een voorstad „woont"
de Londensehe menseh, hij heeft er zijn
huis, doch niet zijn zaken en eiken mor
gen loopt zoo'n voorstad leeg; geen enkele
„provinciaal" zou er aan denken eens door
zoo'n voorstad' to gaan wandelen, tenzij hij
onverhoeds bevangen ware door de onweer
staanbare begeerte zich criant te vervelen,
in doodstille, uitgestorven straten. De voor
stedelijk© winkeliers hebben dus geen kans
op vreemde klanten; ze hadden al lang to
voren voorzien dat zo deze beide feestdagen
ook hun vaste klantjes zien verdwijnen, ru
dus houden ze maar kalm „bankholiday"
mee.
Zoo ziet men de straten in Londen zelf
gezellig druk, met mannen, vrouwen, jon
gons en meisjes, die, in luchtig zomergoed,
van frisscho kleuren, do straten vol malum
met prettig, levendig bewegen. Met goedige
bewondering kijlken ze naar do foei-lceiijkc
versieringen, met zenuwachtige holletjes
vliegen ze de straat over, als nergens een
paard of rijtuig te heltonnen is, met kittig
gelach en 'kleine schrikjes strompelen ze ten
bus op of af, met gulle verbazing verlazen
ziji zich er over, dat die tribunes om kerken,
huizen en museums zoo groot, zoo [mg, zro
breed en zoo lang zijn.
Wat cr aan zoo'n tribune te kijken is, nu
ze leeg is? Ja, dat is voor een niet-Engo'sch-
man moeilijk te begrijpen; doch vooreerst
„Ja, die joumalistisohe ondernemingen
zijn soms heel gevaarlijk. Go zijit er nog be
trekkelijk goed afgekomen."
Hij belde andermaal. Het aardige dienst
meisje met het heldere mutsje op heb hoofd',
bracht ecu tweede flesch.
„En wat deedt ge toon het gedaan was
met uw weekblad V' vroeg hij1 gemoedelijk.
„In het eerst in 't geheel niets. De treuri
ge uitslag liad miji geheel en al verpletterd.
Ik trachtte, mijzelf te verdooven, dronk meer
dan goed was, rookte d'e zwaarste sigaren en
wachtte werkeloos af, of het noodlot mij
niet ongezocht oen weg zou aanwijzen. Maar
ook dit .geschiedde niot, en daarom moest
ik, na verloop van eenigen tijd wel weder
zelf gaan zoeken. Hot werd intusschen hoe
langer hoe moeilijker, daar mijn middelen
van dag tot dag verminderden. Evenwel pro
beerde ik het toch. En nu, doctor, wordt
mijn verhaal verder comisch
„Zoo? In wel'k opzicht?"
Frans Döring die door den wijn zijn el
lende hoe langer hoo meer vergat, lachte nu
met sdhalksche ironie.
„Dat zult. u hoorenDaar ik drie moder
ne talon vrijwel machtig ben, richtte ik in
de Belle Alïiancc-straat een vertaal-bureau
op. Ik ging hierbij heel zuinig te werk. Het
geheele bureau bestdnd uit mijn ééne woon
kamer met twee ramen, het personeel alleen
uit mijizelfMijn eerste werk 'bestond hierin
dan ik een bord liet maken, waarop in Go
tische letters stond: „Fricdrichstads Ver
taalbureau", dat ik na een 'kleine woor
denwisseling met den huisbaas liet vast
schroeven op den muur.
„D'aarna. plaatste ik een hoogdravende ad
vertentie in verscheidene groote lokale bla
den, Dit kostte mij' bijna twee honderd
Ihoude men in 'b oog, dat het wandeland pu
bliek de tribunes toch meer leeg dan vol zou
gezien hebben, want zoodra als de stoet
voorbij was, zouden de mensehen er gau w af
gegaan zijn. Dbeh bovendien, als iets maar
stevig, overdadig is, als men er flink aan
'kan zien, dat heb een massa geld heeft, ge
kost, dan is John Buil tevreden; en me
vrouw Bull is van heb elfde kaliber, even
als do jonge Bulletjes.
Wie nu oen unieke verzameling wil aan
loggen, heeft daartoe een mooie gelegenheid,
namelijk een verzameling van souvenirs aan
een kroning die niet heeft plaats gehad.
Daar zijn in de eerste plaats de geïllus
treerde tijdschriften, die hun „Coronation-
numbers" nabuuriijik weken te voren gereed
maakten en die zelfs dagen vooraf moesten
verschijnen, wijl Vrijdag, don. gewonen dag
van uitgifte., niet gewerkt zou worden. Al
ler, hebben ze moor of minder, meestal min
der mooie platen, met zeer toepasselijke biju
schriftcn, welke heb gokroondo echtpaar
voorstellen.
Verder zijn er de verschillende dingen die
do liawkors" vorkoopen. Een „hawker" is
do Parijlsche camelob, vermeerderd met een
flinken sellout ontzag voor een diender. Do
„hawker", of straatventer, van beiderlei
kunne, mag hier noch op liet trottoir, noch
op de straat staan, mag noch de voetgan
gers, noch de rijtuigen in den weg loopon,
'Hij verkeert dus in do goot, of staat mot
één voet op den trottoirband, mot den ande
ren op de straat. In die positie verkoopt hij
allerleispeelgoed, knoopjes, veters, fluitjes,
poppetjes. Nn is evenwel de „hawker" niets,
als hij. niet aotiöel is en zoo liebhon zij aller
lei dingen rosetten, portretten, bekers,
de hemel weet wat al niet, en alles draagt
het opschrift: „King Edward VII and
Queen Alexandra, Crowned Juno 26th
1902." Dat opschrift, vooral die dautm,
maakt al die dingen waardeloos, millioonen
van zulke vaderlandslievende! bedeksels lig
gen opgestapeld in Iloundsditoh, de straat
dor City, waar de en-gros-hui'/en voor die
zaken te vinden zijn; de meestal Duit-
schc fabrikant beeft zijn .gold al lang en,
met den „hawker", .lijdt de importeur een
schade die waarschijnlijk niet door verzeke
ring g°de'kt is.
Dbze schade was niet te voorkomen, ook
al had men den menschen tijdig don waren
toestand des IConings meegedeeld; doch 't
lijdt geen twijfel of het meeste der gemaaikto
onkosten had kunnen bespaard worden, dat
nu geleden wordt door particulieren, winke
liers, aannemers van proviand-leveranties,
spoorwegmaatschappijen, enz. enz., dio niet
zoo 1'ang vooraf kosten behoefden te maken.
Men is in die kringen terecht zeer bitter
over liet zich .groot houden van het Hof.
Het hofpersoneel wist, naar nu blijkt, at
voor een maand of twee hoo kritiek heb met
's'Konings gezondheid stond. Bij', wijze van
vergoeding wordt nu de verklaring do ive-
mark, maar ik had de voldoening dat ik een
massa brieven kreeg waarin jonge en oude
lieden zich tegen een matig salaris als mede-
vertalers en vertaalsters aanboden."
„Geheel en al in den geest van onze socia
le toestanden," riep Alkott eensklaps uit.
„Overal overweldigend1 aanbod, en erbarme
lijk weinig vraag. Maar, neem me niet kwa
lijk dat ik u in de rde val, vertel ver
der."
Frans Döring verviel nu .hoe langer hoe
meer in 'bijzonderheden. Zijn gelaat gloeide,
waartoe waarschijnlijk de zware Bordeaux
en de warme overjas oo'k het hunne bijdroe
gen. Hij beschreef 'hoe hij. drie maanden
lang gewacht had en altijd door maar op
nieuw geadverteerd' had, zonder eenig resul
taat. Slechts driemaal in al dien tijd meld
den zich ernstige lastgevers aan. Twee daar
van oischten echter vertalingen uit het Rus
sisch en Slavonisch en moesten deswege,
ine't een bloedend bart, worden afgewezen.
Do dorde, die een Engelsche oorkonde ver
taald wilde hebben, vond het gevraagde ho
norarium te boog cn maakte zulk een groot
schandaal, dat Frans Döring hem de deur
uitjoeg, zonder hot vastgestelde derde ge
deelte van zeven mark vijftig, genoten te
hebben.
„Dat is zeker lieel comisch.," lachte de
'heer Alkott. „Neem heb .mij niet kwalijk,
maar dit bureau I'k vind liet gewoon al
leramusantst."
Frans Döring was nu in oen humeur om
getroost me© te lachen. Dit alles lag nu
reeds zoo ver achter hem en hij' ging met
rustel ooze levendigheid voort, om zijn vruch-
tcloozo pogingen grappig voor te stellen. De
mislukte bemoeiingen om .geplaatst te wor
den als reporter, reiscompagnon, tabaksma-
•reld ingezonden, dat dit lange stilzwijgen
alleen een gevolg is van het heldhaftig tem
perament des Konings, die, met buitenge
wone zolfbelieerscliing, zijn ziefkte trachtte
er onder behouden en dat allemaal gedreven
door de nobele zucht, niet naar aardsch
praalvertoon, doch om zijn geliefd volk niet
door uitstel der kroning te leur te stollen.
Zulk een botoon van hoog zedolijken
moed en vast karakter trekt de Engolschen
aan; zo zeggen dit zelf en als zij 't niet we
ten, wie weet het dan
Do Koning ziek.
De officieels mededeelingen over den ge
zondheidstoestand van Edward VII zijn vry
gunstig, te gunstig zooais wij gisteren schreven.
Het bulletin van 6.15 n.m. luidtZ. M.
bracht een goeden dag door. Hy heeft op
bevredigende wjjze voedsel genomen. Hij is
minder zwak en de temperatuur is normaal
op 't oogenblik.
Dat in de mededeelingen niet de ware
toedracht wordt gegeven blijkt o.a. terstond als
men het morgentelegram, luidende: »Ue
Koning bracht een tamelyk rusligen dag
door en bleef op krachten. Er bestaat een
telkens wederkeerend verlangen naar voed
sel, dat met zorg wordt verstrekt, De
pijn in de wond komt nu en dan terug",
vergelijkt met de niet-officieela berichten
Een telegram uit Berlijn van 25 Juni luidt:
De koning nam tegen middernacht weinig
voedsel in zich op en kreeg een nitroglycerine
inspuiting onder de huid, daar de hartslag
zeer zwak was geworden. De koning kwam
weder bij klachten en herkende verschillende
bij zijn bed staande petsontn, doch hjj ver
viel spoedig daarop weder in een slaperigen
toestand. De koningin is gedurende de operatie
nauweljjks een oogenblik van bet ziekbed van
baar Gemaal geweken.
Ann de nLoc.-Am." werd gemeldVan
het paleis komt zoo juist, 3 uur 15 's mor
gen", bericht dat de lichaamstemperatuur
van den koning in de laatste uren gestegen
is en voor een ontsteking van het buikvl'es
gevreesd wordt. De doctoren doen hun best
de uilbieiding van hot abces te verhinderen,
om den buik voor verettering te vrywaren.
Men vreest zeer dat de hoogere temperatuur
door een ongunstige ontwikkeling in die
richting kon veroorzaakt zijn. Ook de hart
zwakte bnart zorg.
De ïMorning Leader" beweert dat do
doctoren zich vergist hebben in de ziekte.
De operatie wordt als niet afgeloopen be
schouwd. Ook dit blad zegt dat er vrees
bestaat dat er etter in de buikholte is ge
drongen.
Uit Kopenhagen wordt aan de Local
Anz." gemeld dat de Deensche kroonprinses
van haar echtgenoot uit Londen bericht
kreeg dat de toestand van koning Edward
hopeloos is.
Dit bericht wint aan beteekenis door de
mededeeling dat prins Heinrich van Prins
fleinricli van Pruisen, evenals Keizer Wilhelm
's Konings eigen neef, voorloopig niet uit
Londen zul vertrekken, daar de Koning den
'kc-laar. Ten slotte was de Berlijn sell e lucht
hem ondragelijk geworden.
„En zoodoende 'ben ik hierheen geiko-
men," besloot liij zijn dramatische rede. „Ik
dacht dat het mij hier beter gelukken zou;
in Berlijïi iwas het als oen samenzwering van.
de inwoners tegen den vreemdeling. Maar
hier ihefb ik ook dingen beleefd
En nu vertelde Frans Döring mot steeds
aangroeiende openhartigheid de treurige er
varingen dor laatste weken, don' anigst, dfe
zorgen, den ivanhopigen toestand van den.
man die zich ten slotte ten onder ziet gaan.
Het was immers een gevoelig man totwien
hij. sprak, 'bijna reed's een vriendEn het
ontlastte zoo zeer het .gemoed, na al' het stil
le, namolooze lijden.
„Niet waar," mompelde Alkott het be
wustzijn van niets te wezen, grijpt zoo dub
bel aan, als men 's avonds do lichtgevende
winkelramen van een groote stad passeert
en daar louter kostbare dingen ziet die al
le een massa geld kosten en toch gekocht
worden Men begrijpt dan nauwelijks, waar
zooveel' gefortuneerd publiek van daan
komt. En ach daarna, als men van uit dat
schitterend licht huiswaarts keert, in zijn
koud, benauwd, klein kamertje Uk kan
mij dat zoo levendig voorstellen."
Frans Döring beaamde de physiologische
waaiheid van dit vermoeden, althans wat
betreft hot thuis 'komen 's avonds. Dat was
afschuwelijk. En nu volgden eenige korte
bekentenissen, die Alkott ten hoogste sche
nen te interesseeren, totdat 'het thema in
alle opzichten was uitgeput.
(Wordt vervolgd.J
