Zondag 29 en Maandag 30 Juni 1902.
No. 10890.
56"" Jaargang.
Tweede Blad.
ffl AMEBIKAAMSGHE KANAAL.
"Wat ik er mee deed.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Pr\js per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25, Franco
per post 1.65.
Prijs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
Aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boter» trant Q§.
Opmerkelijk is het, dat by de nu eindelijk
gevallen beslissing over het kanaal door
Midden-Amerika hoe langer hoe minder
rekening is gehouden met 't vreedzame
scheepvaartverkeer van alle naties.
Toen in 1850 het Clayton-Bnlwer verdrag
gesloten werd betreffende het Nicaragua-
kanaal schemerde er nog zoo iets als geloot
aan de verbroedering van alle volken tot
vreedzamen wedijver onderling door. In den
aanvang van dat veel gemelde stuk heet het:
ïOm den tusschen hen bestaanden vriend
schapsband te bevestigen, hebben de regee
ringen hunne inzichten en meeningen met
betrekking tot een scheepvaartkanaal tusschen
den Atlantischen en den Stillen Oceaan in
een overeenkomst bestaande uit de navolgende
artikelen neergelegd."
Het slot geeft verder aan als het doel
van de overeenkomst ïhet bouwen en onder
houden van het kanaal voor het scheep
vaartverkeer tusschen de beide Oceanen tot
nut van de menschheid op voor allen
gelijke voorwaarden en met medewerking
van allen voor de instandhouding."
Nu, een halve eeuw later, is hiervan maar
weinig over. De Vereenigde Staten hebben
door hun optreden en in het bewustzijn van
hun kracht Engeland gedrongen uit het recht
van medespreken wat dit kanaal betreft,
welken weg men dan ook kiezen moge. Alle
volken worden eerst verzocht, hun schepen
onder volkomen dezelfde voorwaarden van
het kanaal te laten gebruik maken, maar
een recht daarop hebben zij niet gekregen
en zelfs tegenover Engeland zijn de Ver
eenigde Staten heer en meester over het
kanaal.
Het Amerikaausche imperialisme bouwt
het banaal, niet de wereldhandel.
De oorlog met Spanje en de verovering
van de-Filippijnen hebben den stoot gegeven
voor den bouw van hel kanaal. De Lesseps
was in deze iu zekeren zin de belichaming van
den wereldhandel. Hg had geen strategisch
doel, noch met het oog op Frankrijk, noch
met het oog op Columbié. IIij wilde slechts
een dergelijk voordeel voor de geheele wereld
bereiken als met het Suez-kanaal. De rechten
van het scheepvaartveikeer zouden de kosten
van de renten dekken en nog winst geven
san de aandeelhouders. Haast onmogelijk
schijnt het, dat dit bereikbaar geweest zou
zyn, ook al was men even zuinig en eerlijk
geweest als meD in werkelijkheid verkwis
tend en oneerlijk geweest is,
Wat miji or eigenlijk toe bracht om den
bazaar te bezoeken, weet ik niet. Het ver
blijf daar was in ieder opzicht niets voor
mij, een ouden jongeheer, met mijn gewoon
ten, want ofschoon ik nog geen oude heor
was, had ik altijd! een stil, ingetogen leven
geleid' te midden van mijn boeken en mijn
verzameling van oudheden. Mijn eenige uit
spanning was van tijd tot tijd deel te nemen
aan wetenschappelijke bijeenkomsten of aan
goede diners. Ik was wel is waar de veertig
nog niet gepasseerd, maar mijn jeugd be
hoorde reeds lang tot het verlodeue alle
frisehkeid en-vroolijtoheid van mijn gemoed
was in het graf van mijn jonge verwachtin
gen begraven.
Onze familie was 'klein en de dood had
menig familielid' weggerukt, zoodat er nog
maar twee in leven waren, gehuwde ne-mi,
die met hun vrouwen en kinderen in mijn
nabijheid te Dorsskampton woonden, een
'klein plaatsje in do buurt van Londen, waar
ik groote landerijen bezat.
Deze neven trachtten mij steeds te ver
geefs te bewogen hen te bezoeken en zij
sloofden zich uit in walgelijke vleierijen,
want i'k was zeer rijk en zij hadden een
oogje op mijn rijkdom geworpen.
'Maar ik wilde van den 'bazar spreikon.
Nu, ik herhaal het, ik kan niet zeggen,
wat mij ten slotte heeft bewogen, er naar
toe te gaan.
Ik had heelemaal geen sympathie met 't
Zogenaamde „goede doel". Ik keurde en
keur in het algemeen bazaars af en vind
20 alleen, maar een middel tot liet doel, op-
dab jonge dames zicb van hun karakteristie
ke en minst bekoorlijke zijde kunnen doen
kennen.
'Het is, om het nu eens zacht uit te druk
ken, niet netjes voor een jonge dame, ach
ter eeni etalage te staan en te beproeven
door haar kleeding, haar houding, haar blik
'J!1 'baar gedrag, de mensdien zoo ver te bren-
Nu is er een machtiger hand gekomen om
het werk te volbrengen, waai in de kracht
van de Fransche aandeelhouders en hun on
danks zyn iaatsteu misslag grooten leider
gefaald heeft.
De imperialistische wind heeft de zeilen
der groote Noord-Amerikaansche Republiek
getold en in volle vaart schiet zij op haar
doel toe. Schijnbaar wiide zy oorspronkelijk
het Nicaragua-kanaal bouwen, dat voor den
handel tusschen de beide Amerikaansche
kusten veel voordeelen liad.
Da vrees voor de vulkanische natuur van
de Westkust en den spotprijs, waarvoor men
Panama kon koopen (d 75.000.000), terwyl de
maatschappij van de Lesseps bij de Panama-
catastiofe aan aandeelen-kapitaal en schulden
voor f700.000.000 in het kryt stond, en
hare beide opvolgsters ook weder geld hebben
uitgegeven, zullen wel den doorslag gegeven
hebben.
Europa heeft bij de vraag of Panama of
Nicaragua gekozen zou worden een onder
geschikt belang.
Voor de scheepyaart naar Zuid-Amerika
is Panama, voor die naar San Francisco is
Nicaragua beter gelegen. Voor Oost-Azië en
Australië kom8n geen van beide in aanmerking,
daar hiervoor het Suezkanaal de aangewezen
weg is. Slechts één ding bedenkt men niet.
Voor Europa kan het nieuwe kanaal niet
met het Suez-kanaal concurreeren, maar wel
voor de Atlantische havens van N o o r d-
Amerika.
Deze zulleD voortaan b.v. naar Japan,
Korea en de Chineesehe havens aan de Gele
Zee de reis zeer bekort zien.
De eigenijjke dryfveer is echter het be
wustzijn van de Vereenigde Staten dat zij
een gioote mogendheid zyn.
De oorlog met Spanje heeft getoond, van
hoeveel waarde een korte verbinding tusschen
de beide oceanen kan zyn, d. w. z. voor hem
in wiens handen die verbinding is. Na dezen
oorlog meenden de Amerikanen nog veel
meer hun uug uuar den wesieiyken oceaan,
aan welks westkusten zij de voorhoede der
Europeesehe machten ontmoeten, hetzij die
dan bestaat in schepen, lietzy in Kozakken.
Van alle gioote mogendheden zyn de Ver
eenigde Staten de eenige wier eigen kusten,
niet alleen maar haar koloniaal gebied, door
de golven van den stillen Oceaan be<poeld
worden. Dit is voor het ontvankelijke Ame
rikaansche gemoed dadelijk een reden ge
weest om te zeggen,,dal voor de stevrenbanser
de heerschappij over de wereldzee wegge
legd is.
In ieder geval zullen wij na de voltooiing van
het kanaal de Amerikanen nog veel meer
dan tot dusverre een werkzaam aandeel zien
nemen in de politiek gericht op het belang
bij den stillen Oceaan.
gen, dat zij dingen koopen die voor hen geen
waarde hebben.
Dat is mijn idee, in theorie, maar niet in
praktijk, want ik ging immers naar den ba
zaar, deels geloof i'k, omdat ik er genoeg
van had, telkens weder te moeten zeggen,
dat ik er niet naar toe wilde.
Ik bood' hun een souverein aan, om er vrij
van te komen, maar ziji wilden mij niet los
laten. Mijn beide nichten, mevrouw Granvil
le en mevrouw Moor© liadden verkoopetahv
ges toonbanken noemde ik 't en liaar
beid© oudste dochters moesten haar helpen.
Heb zou zoo gok lijken, als ik wegbleef,
meenden zij.
Den dag voor de opening bezochten zij
mij. Die bezoeken vond i'k altijd verbazend
lastig.
„Zie je, James," zeiden zij', „jiji bent ons
voornaamste familielid en als je equipage
voor de deur stilhoudt en jij» als kooper bin
nen 'bent, dan zullen ook alle anderen ko
men."
„Bovendien wij' hebben op onze plak
katen laten drukken: Onder protectoraat
van den lieer James öbester."
„En u zoudt toch niet willen dat de men-
solien van ons konden zeggen, dat wii lien
door het voorspiegelen van onware dingen
toto en bezoek aan den bazaar verlokt had
den?" viel een van de jonge meisjes in.
Daarop trachtten zij mij met alle ten
dienste staande middelen te overtuigen.
Daarbij' waren zij; allien zoo erg, erg lief.
Ik geloof niet dat zij de zege behaald zou-
d'en 'hebben, ware het niet dat mijn blik ten
jonge dame trof, die voorgesteld was al3 me
juffrouw Graham, een vriendin van A-da
Moore, en die mij met een vroo-lijk lachje
aankeek.
„Zie je niet, Ada," zeide zij', „dat mijn
heer Chester thotsch is op zijn stijfhoofdig
heid' en dab het hem niets kan schelen of hij)
ons een genoegen doet of niet, als hij' maai
bij zijn eens genomen besluit kan blijven."
„U is onbillijk tegenover mij', juffrouw."
„Heelemaal niet, mijnheer Chester," zei
de jonge dame, „Ik ben even goed' tegen do
Onze oorlogsvloot.
Blijkens bij het Departement van Marine
ontvangen bericht is Hr. Ms. instruetieschip
Nautilus, onder bevel van den kapt.-
luit, ter zee P. C. Swaau, 25 dezer te Cadix
aangekomen.
Rijksverzekeringsbank.
Bjj Kon. besluit is het Kon. besluit van 7
Juni 1902, no. 53. voor zoover dit de benoe
ming van C. H. Van Asperen tot agent der
Rijksverzekeringsbank betreft, ingetrokken,
en is benoemd tot agent der Ryksverzekerings-
banoemd E. Lukkien, gewezen scheepsgezag-
voerder, te Rotterdam.
Audiënties.
De audiëntie van den Minister van Water
staat zal a, s. Dinsdag 1 Juli niet plaats
hebben.
Registrntle.
Bij Kon. besl. is aan J. A. Molhuyzen op
zijn verzoek eervol ontslag verleend uit zijn
betrekking van directeur der registratie en
domeinen voor do provinc:e Zuid-JIolland te
's-Gravenhage, met dankbetuiging voor de
vele diensten aan den lande bewezen.
Spoorweg Noonlzeekanaal.
De Minister van Waterstaat. Handel en
Nijverheid heeft, tot het houden van het
onderzoek, bedoeld in zijn rede. in de ver
gadering van de Tweede Kamer der Staten-Ge-
neraal van 11 Juni 1902, betreffende de aan de
nieuwe spoorwegbrug over hetNoordzeekanaai
aan de Hem te geven hoogte, uitgenoodigd
de heerenB. Heldring, president van de
Ned, Handels My. te Amsterdam; R. J. P.
Tutein Nolthenius, lid der firma Tutein Nol-
thenius en De Haan, te Amsterdam; A. W.
Van Eeghen Jr., lid der firma Van Eeghen
en Co. te Amsterdam, welke zich hieitoe
welwillend hebben bereid verklaard.
Ais secreturis is aan die commissie toe
gevoegd de heer J. S. Van Veen, ingenieur
le ld. bij de marine te Amsterdam.
Herbalingsoefoniugeu.
D'e minister van oorlog heeft 'goedgevon
den te bepalen
lo. dat van de verlofgangers van de mili
tie te land in den loop van 1902 voor ber-
halings-oefeningen onder de wapenen zullen
worden .geroepen zij die befhooren toi do
lichtingen en de korpsen op den bij deze
'behoorenden staat vermeld', en dat die op-
bazaars als u en mag bovendien niet gaarno
als verkoopster optreden, omdat het zoo ver
moeiend is, maar om Ada een pleizier te
doen, offer ik mij gaarne op en ga hobbel
paarden, speelgoed, poppekamers, etc. etc.
verfkoopen. Ik verwacht van u, dat u groote
inkoopen bij mijl zult doon, dat u ten slotte
toöh komt, weet ik zeker: de mannen zijn
zoo vroemd
Toen lieten zij mij> weer met rust.
„Zijn de mannen werkelijk zoo vreemd
mompelde ik. „Hobbelpaarden, speelgoed,
poppen wat 'n rommel! cn waarom zou
ik dat koopen?" En d'en volgenden dag ging
ik er toch. heen ik weet niet waarom.
Vermoedelijk omdat ik zoo vreemd was.
'Het was geen onprettig gezicht. De etala
ges waren met de prachtigste bloemen frisch
versierd en waar men ook heen keek, overal
zag men vroolijko 'kleuren. De dames waren
licht gekleed en schenen allen zeer gelukkig
te zijn. Mij'n nichtjes 'keken bijzonder vroo-
lijk toen ik binnenkwam. In heo begin
waagde ik het niet in haar nabijheid to ko
men, want ik moet bekennen, dat ik mij een
beetje schaamde. Toen ik achteloos en onat-
tent een etalage voorbijl wilde loopen, stiet
ik tegen een doos met een kinderserviesje
aan, zoodat dit op den grond viel. Wat wa
ren het bespottelijk kleine dingen. Ik bukto
mij' om ze op te rapen en verbaasde mij er
over, dat er een rnc-nsch zoo dwaas kon zijn,
om zijn tijd met hot maken van zulke snuis
terijen zoek te brengen.
Ik geloof dat ik deze gedacht© luid' uitge
sproken heb, want een stem achter mij' zei
„I'k denlc, d'at u eens gaamo uit zulke
kopjes hebt gedronken en dat u toen den
man, die zo gemaakt had, voor zeer bekwaam
hieldt."
Het was juffrouw Graham, die zoo sprak
en aan haar etalage had ik zoo'n onhe'i aan
gericht.
„Dat kan wel zijn," antwoordde ik, „maar
toen dacht i'k als een kind en sprak als een
kind, maar nu
„U moet niet met zulk een geringschat
ting spreken, mijnheer Chester," antwoord-
Prjjs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zy
innemen.
Advertentiën by abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden,
zoogenaamde hlfinc «sd»mrtm»tiëm opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere, lelefcoa Ho. 123.
roeping zal geschieden voor den tijd op be
doelden staat aangegeven
2o. dat de verlofgangers voor wie de op
komst op eenen Maandag is gesteld, indien
zij gevestigd zijn ingemeentea, vanwaar zij
niet in één dag hun .garnizoen kunnen be
reiken, niettemin zich eerst op den dag voor
de opkomst bepaald, op marsck behoeven te
hegeven. en den volgenden dag zoo vroeg
tijdig mogelijk hij' het korps zullen moeten
aankomen
3o. dab de Israëliotische veiiofgangers
voor wie de dag van opkomst op eenen Za
terdag is gesteld, zich eerst den Maandag
daaraanvolgende naar hun korps bt-hoeven
te begeven. („Stct.")
Dir. BelInroerr. en Accijnzen.
Bij 's rijks directe belastingenverplaatst,
met ingang van 1 Juli, de heer W. Frater
man, kom. t/w le kl. van Hansweert naar
Ter Neuzeneervol ontslagen, met ingang
aan 1 Juli, de heer J. Kolle, tyd. kom. t/w
4e kl, bij de amb. rech. (le afd.)
Kamers van Arbeid.
Te Utrecht werd' gisteren liet congres ge
houden der Kamers van Arbeid. Aanwezig
waren de afgevaardigden van 51 Kamers.
Besloten werd tot toelating der pers. Heb
congres werd' gepresideerd door den .lieer B.
C. E. Zwart (Amsterdam). Allereerst werd
behandeld een motie van orde, luidende
„Het congres der Kamers van Arbeid, ver
gaderd te Utreclib, van oordeel, dat zelfs
onder vigueur van de tegenwoordige wet,
hoeveel deze ook te wenschen overlaat, de
Kamers van Arbeid veel betere resultaten
zouden verkrijgen en krachtiger zouden kun
nen optreden dan thans, indien zij' moor po
pulair waren bij de belanghebbenden,
spreekt de wensdialijkheid uit, dat de Ka
mera geregeld al datgene van haar liande-
iiugeii publicum™, uat voor openbaarma
king geschikt is en dab zij het bevorderen,
dat allen, die daarvoor in de termen vallen,
op de 'kiezerslijsten worden geplaatst. Zij
nood'igt alle organisaties van patroons en
werklieden en verdere belanghebbenden uit
de kiezers voor de Kamers van Arbeid op te
wdeken zooveel mogelijk aan do verkiezin
gen deel te nemen; de meest geschikte pa
troons en werklieden tot leden dor Kamera
te kiezen en voorts t© helpen de populariteit
der Kamers te vermeerderen, door overal,
waar dit mogelijk is, kennis te verspreiden
over het doel en de wijze van werken dier
Kamers."
'Na eenige discussie werd deze motie aan
genomen.
de zij, „laat ik u liever zeggen, dat net mij
zeer verheugt u hier te zien."
„Is u niet meer verrast dan verheugd?"
vx'oeg ik ironisch.
„Neen, ik hen ter zeerste verblijd, dat u
hebt toegegeven en verheug me ook, dat u
mij een kleinen triomf hebt -bereid."
„En die is vroeg ik.
„Dab ik uw karakter juist heb beoor
deeld," antwoordde juffrouw Graham; „ik
zeide, dab u toch zoudt komen."
„Juffrouw, u is gevaarlijk," zeide ik, „u
zult ook mijn. andere 'karaktertrekken rad'en,
vrees ik."
„Of die, welke u voorgeeft."
„Houdt u mij dan voor een huichelaar
„Kom, mijnheer Chester, ik mag mijn
zaak niet in den steek laten en kan hier niet
staan en op uw vragen antwoorden. Kom,
wat wilt u koopen? Wat moet het zijn
theegoed, 'n teekenlei, 'n naar de nieuwste
mode 'gekleede pop, of 'n
„Als u mij niet tob wanhoop brengen
wiilb, moet u mij niet vragen iets te koopen,
juffrouw Graham. Wel verbazend, wat is dat
hier?" vroeg ik en wees op 'n lange houten
kist, waarop een voorgevel van een huis met-
vijf vensters en een deur geschilderd' was.
„Dat? Weet u dat niet? Dat is een pop
penhuis."
„Zoo vroeg ik, in heb geheel niet wijzer
geworden.
„Ja, ziet u," antwoordde zij mi verwijder
de daarbij den geheelen geval van het huis,
deur en vensters inbegrepen een hande
ling die voor de bewoners bijlzonder aardig
en onverwacht moet geweest zijn.
D'aarbinnen waren vijf vertrekken, twee
woonkamers, een keuken, twee slaapkamers
en een plein, alles heel aaid'ig gemeubileerd.
Er ontbrak totaal niets van het nietig
ste keukengereedschap tot kryatalvaasjes op
do toilettafel in de mooiste slaapkamer toe,
waarvoor een pop in een friseermantel zat,
met een scherpen hoek, die houten gewrich
ten eigen is.
Ik kon niet <-ggeu wat ik meer bewon
derde,' heb' uitstekende werk en den kunst-
Hiema werden do besprekingen geopend
over punt twee der agenda, geamendeerd
door de Kamer voor de confectiebedrijven
te D'on HaagHet luidt„Het Congres spre
ke de noodzakelijkheid' uit, dat aan de Ka
mers Van Arbeid bij de wet het reebt van
enquête worde toegekend, indien deze en
quête wordt gevraagd, ten .gevolge van een
verzoek van een patroon of werkman, die
geen lid is van de Kamer, die do enquête
moet behandelen en d'at, indien de Kamer
uit zichzelf een enquête wil instellen, zij
daartoe verlof moot vragen en hebben ver
kregen van den Minister van Biiineniand-
scho Zaken.
Dit recht van enquête word© op gelijk
soortige wijze geregeld als dat aan de 2do
Kamer toegekend1 bij de Wet van 5 Augus
tus 1850."
Aangenomen werd heb voorstel' der Ka
mer van Arbeid voor de confectiebedrijven
te Rotterdam, om de verdere behandeling
van punt 2 uit te stellen tob era volgende
Vergad'ering. Do lieer Wameke protesteerde
daartegen en diende een motie in, om het
volgend voorstel dan ook maar niet te be
handelen.
Na zeer levendige besprekingen trok de
heer Wameke dit voorstel weder in. De be
handeling van punt 3 „Heb congres spreke
de wensohelijkkoid uit, dat de Minister een
ruimere opvatting van het laatste lid! van
art. 13 der wet op de Kamers van Arbeid
huldigo, waardoor vacatures in do Kamers
zoo spoedig mogelijk vervuld' worden en do
jongste leden slechts zoo kort mogelijk van
bun stemrecht worden beroofd," ving daar
na aan en werd onveranderd! goedgekeurd.
In behandeling kwam nu punt 4. „Het
Congres spreke de wenscholijkheid uit, dat
bevordering van gelijkvormige benoeming
van verzoeningsraden en van de populariteit
hunner uuspraken ton voorzitter van ckzo
zooveel mogelijk henoemd wordt een per
soon die geen lid is der Kamer van Arbeid,
die .geacht kan worden door maatschappelij
ke positie het vertrouwen van beide partijen
te genieten cn die bij voorkeur niet behoort
tot heb bedrijf waarin hot geschil is uitge
broken." Bij de stemming staakten de stem
men.
Hierna kwam aan de orde d'e bepaling van
do plaats waar bet congres in 1903 zal wor
den gehouden en de benoeming van drie par
troons-voorsitters, drie werklieden-voorzit
ters en drie secretarissen, die gemachtigd!
werden de op dit congres uitgesproken wen
schen voor zooveel noodig ter kennisse van
den Minister van Binnenl. (Zaken te bren-
zin, die in deze getrouwe miniatuur-afbeel
ding van een villa ten toon gespreid was, of
de bekoorlijkheid en levendigheid waarmee
juffrouw Graham mijl alle schoonheden van
den vloer tot aan den kelder liet zien.
Ik prees het poppenhuis en gaf ten slokte
aan heb dringende verzoek van de bekoor
lijke verkoopster, om toch iets te koopen,
gehoor.
„U moet het uitkiezen," zeide ik, „maar
gebruik als 'fcu belieft bijl uw keuzo de noo
dig© voorzichtigheid."
sZij koos een gummi-pop, die kwekken kon
als men er op drukte. Heb was oen zeer
waardig bezit voor een man met mijn smaak.
Toen slenterde ik langs de andere tafels
en 'kwam langzamerhand in bet bezit van
een reeks meer of mind'or afschuwelijke inkt-
lapjes, van een aschbakje, dat heel nuttig
was, daar ik nooit rookte, van een paar pan
toffels met een vreeselijk leelijk patroon en
van oen 'boekenlegger.
Nu heb ik zeker wel genoeg gekocht,
dacht i'k, en zal maar gauw maken dat ik
weg kom.
I'k moet nog zeggen, dat deze bazaar, of
schoon voor een plaatselijk doel, niet te
Dorshampton, maar 'te Londen werdi gehou
den, omdat Aet comité .geloofde, daardoor
meer geld te zullen krijgen. Ofschoon ik
nooit deelnam aan coteries, betrok ik altijd,
als liet seizoen 'begon, een klein logies te
Londen, dat ik boven een meer voornaam
prefereerde. Ik was graag te Londen, als
daar zoovele geleerden waren eoi zooveel be
langrijks voorviel. "Waarom ik vertel, dat ik
een gemeubileerde woning had gehuurd, zal
stralks wel duidelijk worden.
Nu moet ik weer tot den bazaar terugkee-
ren. Zooals gezegd is, had ik juist het be
sluit genomen, naar huis te gaan, en tracht
te door een groepje mooi opgedirkte dames
te dringen en de deur te bereiken, toen ik
weder door juffrouw Graham aangeklampt
werd.
„O, mijnheer Chester, u komt juist op liet
goede oogenbli'k," riep zij. „Het poppenhuis,
d'at u zoo bewonderd hebt, wordt verloot;
