56a£e jaargang.
Zaterdag 5 Juli 1902.
No. 10895-
NA VEERTIG JAREN.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
>CHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt d a g e 1 jj k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam enVlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per -weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boterslraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, women
zoogenaamde tsïoitae ndoertemtiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ko. 123.
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam,
brengen ter kennis van belanghebbenden
dat de KoO|>n)an<il>ciirM gedurende de
maanden Juli, Augustus en September des
ZATERDA3S gesloten znl zijn.
Schiedam, 4 Juli 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
Be Secretaris
miTEMA.
Afsluiting van straten Mf gelegenheid
Tan de kermis.
ButtOE MEESTER EN W ET H OUDERS
van Schiedam,
brengen ter openbare kennis, dat van
heden tot en met den 15 Juli a.s. de
volgende straten voor liet verkeer met voer
tuigen (handwagens uitgezonderd) zullen
gesloten zijn
1. Het Eniniaplcin j
2. Het Urocrsveld (tusschen Lange Kerk
straat en het Ileetenpad);
3. De Itrocrsvest (tusschen de Boterstraat
en het pand Broersvest no. 44, woning
van den heer D. de Kok).
Schiedam, den 4 Juli 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
VERSTEEG.
Be Secretaris,
WIJTEMA.
AINiKlWKKlV OVERZICHT.
SCHIEDAM, 4 Juli 1902.
t u I d A i r i k a.
Pretoria herkrijgt langzamerhand zijn ge
woon uiterlijk, naar aan de Londensalie bla
den wordt geseind. Do meeste vrijheidsbe
perkingen onder dc krijgswet ingevoerd,zijn
herroepen en de spoorwegen zijn onder bur
gerlijk bestuur geplaatst.
De Engolsche minister van oorlog, de
■lieer Brodrick, beeft ecnige nadere bijzon
derheden gepubliceerd over do plannen tot
terugtrekking der troepen uit de voormali
ge Zuid-Afrikaansclie Republieken en de
Kaapkolonie.
Er zijn 39 gouvern emen ts-tran sport selio-
peu die te zamen 40,000 man cn 3000 paar
den kunnen vervoeren, op het oogonblik be
zig mot het iuschcpen van soldaten. Boven
dien zullen 2500 man per week met passa-
giersbootcn vertrekken. Allo Zuid-Afrikaan-
E. DEBANS.
I.
sclie 'koloniale troepen worden afgedankt.
Voor heb einde van Juli zullen de geheelo
yeomanry van 1901 en 18,000 reservisten in
gescheept zijn.
Bij het eindigen van den strijd waren er
in Zuid-Afrika 202,000 man onder de wa
pens.
Te Plymouth is aangekomen het hospi
taalschip Dunora met 22 officieren en
568 man uit Zuid-Afrika. Do meesten lij
don aan tyfus. Er werden 6 officieren en 198
man gelandde rest ging naar Southamp
ton.
Met do Dunotta. r-C a s 11 e zijn uit
Kaapstad vertrokken generaal Charles Jfnox
en do kolonels Colin Mackenzie, Shekleton
en Garralt.
Hot ministerie van oorlog heeft besloten
een bijzondere afdeeling klerken naar Zuid-
Afrika te zenden, om alle plaatselijke reke
ningen, in verband staande mot den oorlog,
te vereffenen,
De heer Black heeft in hef Parlement
aan Chamberlain gevraagd of de verklaring
van Milner op 20 Juni gegeven in ant
woord aan een deputatie uit de Kamer van
Mijnwezen te Johannesburg, waarin liij zei-
de, dat het de bedoeling der regeeriug was
om dc bevolking van Transvaal te raadple
gen bijl maatregelen van wetgevend en aard
's ministers aandacht had getrokken. Voorts
of aan deze bolofte effect werd gegeven in
do samenstelling van de wetgevende licha
men voor Transvaal en Oranjcrivïerkolonie.
Chamberlain antwoordde, dat hij alleen een
nvededeeling erover in de couranten gezien
had. Als MiJner's woorden juist zijn weer
gegeven, vervolgdo hij', dan lijkt bet mij toe,
dat hij' geen enkele belofte heeft afgelegd
betreffende de samenstelling van do wetge
vende lichamen in Transvaal en Oranjeri
vierkolonie, maar alleen, dat aan do voorge
nomen maatregelen der rogeenng- de gewo
ne openbaarheid zal worden gegeven.
In den gemeenteraad van Southampton
was het voorstel aan de orde om Kitchener,
Methuen en French het eereburgerschap
aan te bieden hij hun aankomst aldaar. Ten
aanzien van Kitchener's benoeming zeide do
burgemeester d.at men zoodoende de prece
denten met Roberts en Bulier zou navol
gen. Twee leden, Lewis en Extcn, verzetten
zich tegen het voorstel. Do laatste hield een
heftig e rede, waarin hij de generaals be
schuldigde, de beschaafde oorlogsgebruiken
to hebben geschonden. De spreker moest
herhaaldelijk tot de orde geiocpen worden.
Ten slotte werd besloten het eeroburgcr-
scliap aan Kitchener te vermenen en de
voorstellen betreffende de benoeming van
Methuen en French tot deze waardigheid in
handen van een commissie te stellen.
1)
„Wat voor interessants is er toch te zien,
dab je onophoudelijk uit hot raam kijkt?'
vroeg Edith Villefranchc aan liaar 'broeder.
Zij waren samen in een elegant salon op
de eerste verdieping van liet Hotel de la
Franco te Saint Bfclenne, dc hoofdstad van
hot departement De la Loire, en tegelijk een
der voornaamste fabrieksplaatsen van
Frankrijk. Het raam, waarvoor Robort Vil-
lefranche stond, was open, de jaloezie was
neergelaten voor de zon, onaar de latjes wa
ren zoo ver van elkander, dat men er go-
makkelijk tusschendoor op de open plaats
voor liet hotol kon kijken.
Daar heneden stond een elegante equipa
ge, met twee vossen bespannentwee dames
die op do achterbank zaten, leunden achter
over in de kussens. Zij schenen van buiten
gekomen te zijn om in de stad boodschappen
te doen, want op de voorbank 'lagen ver
scheidene pakjes. De koetsier veranderde
nog iets aan heb tuig en d'e hotelhouder, de
heer Dubois, nam middelerwijl al zijn vrien
delijkheid te baat om de dames zoolang be
zig to houden.
Toen'Edith naast haar broeder aan het
raam ging staan, legde de laatste een vinger
op den mond om haar te kennen te geven
dat zo niet te hard moest spreken.
„Ik moet zeggen, je hebt geen slechten
smaak," fluisterde zei hem lachend in, na-
dat zo een oogenblik naar benoden gekeken
had. „Het jonge meisje is werkelijk bekoor-
Do Portugccseho regooring berekent, dat
hef onderhoud der Boorcnkrijgsgcvangenoii
op haar gebied, 250 contos dc reis, dat is
ongeveer f 350,000 liecft gekost; dat bedrag
zal van Engeland teruggevraagd worden.
Of ze er ooit een cent van zullen zien 1
Do „Standard" verneemt uit Pretoria dat
het gevocht op 4 Juni te Watcrkraal, waar
bij 4 Eugolschcn gesneuveld' zijn, uit een
misverstand is voortgevloeid. Heb telegram
dat de sluiting van den vrede meldde, was
namelijk verdwaald.
lijk en do moeder ds zelfs ook nog een opval
lend mooie verschijning. Nu, het bijzonder
kostbare toilet draagt zeker ook hot zijne
daartoe hij. Hot is zeker Parijscho snit?"
„De moeder? Ik hield haar voor een oude
re zuster," zciclc Robert eveneens zachtjes.
Zijn zuster .suhudde het hoofd, als wilde
ze daarmede te kennen geven, dat vrouwen
scherper zien op dat punt. „We zullen straks
mijnheer Dubois eens uitvragen, en je zult
hooren dat ik gelijk heb."
Intusschen was do koetsier op den hok
geklommen. De paarden gingen in draf,
mijnheer Dubois maakte nog een diepe bui
ging cn toen rolde het rijtuig weg.
„Waarschijnlijk belmoren die dames tot
d'e familie van den een of anderen fabrikant
uit den omtrek," zeide Edith. En plagend
voegde ze er aantoe: „Het is jammer dat
het voorwerp van je bewondering zoo spoe
dig weder aan je oogen onttrokken werd."
Robert bloosde. Hij' zei niets terug een
bewijs dat de dame uit .het rijtuig inder
daad een diepen indruk op hem had ge
maakt. Hij was lang en breed geschouderd,
ongeveer negen en twintig jaar oud, terwijl
zijln zustci-, een slanke, sierlijke gestalte, ze
ker haar achttiende jaar nog niet volein
digd had.
Op dit oogenblik ging do deur open en do
oude heer Villefranche kwam de kamer
binnen.
„Ziezoo, kinderen, mijn brieven zijn af,
als je het goed. vindt, kunnen we uu gaan
wandelen."
Jacques "Villcfranche was nog langer dan
zijn zooneen zware, grijze baard hing tob
op zijn borst. Niettegenstaande zijn twee-en-
zestig-jarigen leeftijd was hij nog verbazend
stevig en bewegelijk. Zijn trekken boezem-
Engeland.
Dc gestoorde Kroning.
Nog steeds staan de officieole bulletins en
de berichten in de minder onderdanige bla
den over 's koning toestand scherp tegenover
elkaar.
Ilct avondbulletin toch luidde:
„Do Koning bracht con goeden dag door.
De algemeen© toestand is opnieuw verbe
terd. D'e wonde veroorzaakt nu slechts wei
nig pij ti meer,'
terwijl „Reynolds Newspaper" bericht
dat de Koning waarschijnlijk dezer dagen
een tweede operatie ondergaat of nu mis
schien reeds ondergaan heeft. Overleeft hij
deze, dan blijft lrijl toch zij'n verder leven
lijdend.
De betrokken dokters stollen den toestand
zoo fraai mogelijk voor, wat blijkt uit liet
gesprek dat de „Figaro"-correspondent te
Londen lieeft goliad met een van 's Konings
gciieeshoercn, die hem zeide, dab Z- M. nog
drie weken te 'bed of op de rustbank zou
blijven, wanneer hij weer beweging zou
gaan nemen en een week later naar Cowes
vertrokken. De correspondent verzekert ook
beslist, dat jjo kroning in liet begin van den
herfst men zegt 1 October zal plaats
hebben, omdat do Koning er tegen zou zijn
met de'kroning tot liet volgend jaar te wach
ten.
Ook do medische bladen als de „Lancet",
die op een of andere wijze met de hofdokters
in verhand staan, doen hun uiterste best
den toestand zoo rooskleurig mogelijk voor
te stellen. Ilct „British Medical Journal"
verklaart dat men tweemaal per dag de
wonde van den (Koning onderzoekt, cn be
ween. dat het praatje van organische ziekte
onjuist is; toch voelt zij zich verplicht de
journalisten te verzoeken over die geruchten
niet te schrijven, „omdat zij de koninklijke
familie bedroeven". Wel is waai is het be
grijpelijk dat dc familie niet gaarne bot
woord kanker hoort of ziet onxdat hij reeds
twee slachtoffers onder haar maakte, doch
is hot waar dat dc berichten onjuist zijn,
dan heeft do koninklijke familie toch im
mers do verzekering cn spot zij met de
praatjes. Waartoe dan dit verzoek aldus ge
motiveerd
Langzamerhand verdwijnen dc gekroondo
den reeds bij' dch eersten oogopslag sympa
thie en vertrouwen in. In zijn open oog lag
een uitdrukking van oprechtheid en van
wilskracht. Zijn geheele physionomie toonde
in den hoogstcn graad die vroolijko harmo
nie, die men veelal aantreft bij memsehexi,
die zich spoedig gewennen aan clo weder
waardigheden van hot leven en de liooge
verantwoordelijkheid ervan beseffen.
Ongeveer veertig jaren geleden was Jac
ques Vi'llcfranclie als een onbemiddeld jong-
mcnsch naar Canada vertrokken, waar bij'
zicli door onvermoeide vlijt en buitenge
woon verstand, en daarenboven in vele op
zichten door heb geluk begunstigd, tot eige
naar van enorme iiidustneolc ondernemin
gen had weten te verheffen. Meermalen mil?
lioiiair geworden, was do heer Villcfranche,
nadat hij' weduwnaar geworden was, mot zijn
beide kinderen teruggekeerd naar zijn va
derland, waaraan zijn hart nog altijd hing.
Terwijl zo nu met hun drieën door de
breede gang van het hotel gingen, liep de
eigenaar lien na, om hen tot aan de deur
uitgeleide te doen.
„Wie waren toch die twee dames in het
rijtuig, met wie u zooeven spraakt?" vroeg
Edith hem nu haastig.
„Mevrouw Vassolin on haar dochter, juf
frouw Sabine," luidde het antwoord. „D
dames doen mij meestal do eer aan, menie"!!
te komen zoo dikwijls als ze in de stad mar
ten zijn."
„Wonen ze in de nabijheid van St. Eticn-
110?"
„Mevrouw Vassal in is weduwe. Zij woont
met haar d'oclitor bij haar vader, den heer
Mouthier, die ongeveer vijf uur hier van
daan een fabriek heeft."
Terwijl Robert Villefranchc aandachtig
hoofdon onz. van het te vergeefs opgesierde
feestterrein.
Heb lijkt haast wel of de vreemde bezoe
kers nog slechts de revue over de koloniale
troepen op eergisteren hebben, afgewacht
om dadelijk daarop tc vertrekken.
Prins Nicolaas van Griekenland, de her
togin van Sparta, een heole reeks aanzien
lijke, niet vorstelijke personen, zooals do bui
tengewone gezant van den Paus, Engdsehe
ambassadeurs uit den vreemde enz., bobben
don terugtocht ondernomen.
Ook aan den terugkeer van l roepen uit do
koloniën wordt reeds gewaakt. Do West-
Afrikaausohe inboorlingentroepeu komen 't
eerst aan do beurt: de eerste bezending
aat Zaterdag op de stoomboot Dalio-
in o y terugdc tweede Zaterdag over een
weck op dc Sckond i. Er wordt moeite
gedaan om de koloniale troepen, die iets met
den oorlog hebben nit to staan goliad, in
Londen te houden tot dat Kitchener terug
komt, opdat ziji kunnen medewerken aan
diens feestelijke ontvangst.
Do vlootrevue is, zooals bekend, op een
gewoon bezoek van ecnigo vorstelijke perso
nen neergekomen. En nu is ook die lcro-
ningsvloob uitcengestoomd. Er liggen nog
slechts een paar opleidingsschepen voor an
ker op de plaats, waar dezer dagen zulk een
groot maritiem machtsvertoon op touw ge-
zot was. Lord Sol borne en een aantal zijner
ambtgenootcn woonden gistermorgen om 9
uur en later liet lichten der ankers bij.
Geslaagd is eigenlijk alleen de groote pa
rade, door don prins van Wales gehouden.
Dc Engolsche bladen geven cr lange ver
slagen van en de groote aantrekkelijkheid
blijkt geweest tc zijn de koloniale afdeeling
van 2500 man met den hertog van Con-
nauglit aan het lioofd; zij zagen er zeer
krijgshaftig in hun dikwijls bonte unifor
men en nationale drachten uit; oen afdee
ling Fidji's viel vooral op door liun eigen-
aaidige dracht, waartoe ook behoorde het
blootshoofds cn barvoels gaan.
Ilct weer was niet al te mooi cn mistig,
maar liet publiek was in ontzettenden getale
opgekomen en vulde den gehcolen weg van
Buckingham naar liet paradcvcld op het
plein, der Ilorse Guards. De Koningin, voor
wie do revue gehouden werd, is voortdu
rend met grooto geestdrift toegejuicht, ook
de prins van Wales werd zeer hartelijk dooi
de menigte begroet. D'e ruiterstoet met den
prins van Wales aan het lioofd, en vorder
alle prinsen in groot uniform, als de hertog
van Aosta, de 'kroonprinsen van Denemar
ken, Zweden, Griekenland, Roemenië, ook
lord Roberts, bood een schitterenden aan
blik.
Op deze manier heeft hot Engelsclio volk
zich ten minste even kunnen uiten cn kun
nen bewonderen. Doeb nog meer zullen vele
Eiigelschcn verbaasd hebben gestaan bij liet
ontvangen van sommige tijdschriften, wier
voortvarendheid liun duur te staan komt.
luisterde, luid zijn vader aanvankelijk wei-
nig opmerkzaamheid geschonken aan de
woorden van den hotelhouder. Maar bij den
naam Mouthier keek hij eensklaps op.
„Moutliier T' vroeg hij levendig. ,Toch
niet Bernard Mouthier, die veertig jaar ge
leden eerste kashouder was van het huis Lu-
kas Maneau <fc'Cie, te Ilavro?"
„Ja juist, mijnheer Villefranchc,haast
te Dubois zich hem te verzekeren, „dezelfde.
Kent u hem soms?"
„Of ik hem ken? Bernard Mouthier was
mijn hoste vriend, voordat ik naar Canada
ging. Ik had er geen idee van, dat hij hier
in dc buurt woonde, maar nu mij het toeval
zoo dicht hij hom "brengt, ga ik hem zeker
eens ecu bezoek brengen. Vertel me nog
eens wat meer van hem. Heeft hij een groo
te fabriek?"
„Neen," antwoordde Dubois. ,',De heer
Mouthier is wel is waar, zooals iedereen
wool, zeer rijk, en zou best aan het hoofd
van al onze industrieelen kunnen staan als
hij wilde, maar het is liem blijkbaar niet
daarom te doen. Montsombre, zoo liect zijn
fabriek, ligt in een eenzaam dal en er zijn
op zijn hoogst vijftig man aan 't werk om
sloten, ijzeren meubels en dergelij'ko dingen
tc maken."
„Dan is liet mij een raadsel waarom hij
niet liever alles aan kant heeft gedaan,"
hernam de oude lieer Villefranche.
Dubois wreef ietwat verlegen in zijln. han
den. „Ja, dat zijn eigenaardige omstandig
heden, zooals men .zegt. Men ziet don lieer
Mouthier uiterst zelden hier in do Stad, men
beweert dat hij met do jaren wat melancho
liek en zonderling is geworden. Ik wil echter
niets te zijnen nadeole zeggen; hij is een
hoogte acht ens'vaardig menscb. en een edel-
Sommige nl. stonden vol gefantaseerde be
schrijvingen over dc feesten, die vermoede
lijk wol zoo en zoo zouden zijn verloopen,
zoodat dit al van te voren was geschreven en
gezet, misschien wel gedrukt reeds. Opeens
do tijding van het uitstellen der feesten:
tocli moet liet tijdschrift verschijnen, men
heeft alleen geschreven voor en over d© kro
ningsfeesten, men lieeft geen ander nieuws
klaar en de meeste tijdschriften versche
nen niet, en enkelo, die niet zoo verstandig
waren, vertelden allerlei dingen die niot ge
beurd waren.
Zoo leest men in de „Penny Illustrated
Paper-", dab den datum van 28 Juni draagt,
onder een grooto teokening
„Aflegging van
don eed door don Koning op 26 Juni 1902."
Do „Lady's Realm" is er op nog vermake
lijker wijze ingeloopon. Het geeft een arti
kel, getiteld„Do dochter van een pair",
waarin oen volledige beschrijving van de ga
la-voorstelling in de opera wordt gegeven.
Men 'hoort in dit artikel do accoorden der
strijkinstrumenten die nooit gespeeld zijn
men snuift de geuren op van dc prachtige
bloemen, die nooit geplukt zijn geworden;
men ziet zijn oogen uit het hoofd naar de
schittering der prachtige colliers en diade
men op dc blanke boezems en in de blonde
haren dor Engolsche schooncn, die haar
bijouterieën en lieftalligheden op don avond
van 26 Juni voor geen enkel oog hebben
tentoongesteld. Maar fraaier nog. Het arti
kel luidt verder: „Dc voorstolling kan niet
als golukt beschouwd worden. Zelden waren
de koren zoo slecht. Jean do Rcszké was de
zen avond niet zoo goed als anders. Melba
moge anders uitstekend zijn, dezen avond
was zij niet best," enz. Anne Reszké en ar
me Melba; heb is niot aangenaam om, wan
neet men niet goed zingt, slecht becritiseerd
te worden, maar wanneer men slecht beoor
deeld wordt indien men in liet geheel niot
zingt, heeft men heb volste recht diep ver
ontwaardigd te zijn.
r
«emcuRiie tlededceilngen.
Engeland.
Bij het debat over de begrooting van
buitenlandsclie ziken in hel Lagerhuis, zeide
de onder-minister Cranborne ten opzichte der
betrekkingen tusschen Britannië, Frankrjjk
en Italië, dat Britannië aan Italië de ver
zekering had gegeven dat de Anglo-Fransche
overeenkomst van 4897 geen inbreuk maakte
op Tripoli. Britannië had alle sympathie voor
Italië en de Italiaansche belangen.
Spr. verdedigde de politiek van liet verbond
met Japan, dat gebaseerd was op tradilioneele
sympathieën en wederzijdsche belangen, en
ontkende dat Engeland gefaald had in het
handhaven van de open-deur-politiek in China.
F r a n k r ij k.
In antwoord op een vraag van het Kamerlid
Chastenet over den invloed van de vernieuwing
moedig inensehenvriend, die alleen volgens
liet oordeel van velen in zijn monschlievend-
heid wat te ver gaat."
„Iloo bedoelt u dat, verklaar n wat dui
delijker," drong Villefranche aan, toen de
hotelhouder aarzelde. „Heb boezemt mij' le
vendig belang in."
„Mijnheer Mouthier schijnt zijn fabriek
alleen gesticht to hebben, om er een soort
van moreel sanatorium van te maken, na-
melijkeen asyl voor ontslagen misdadigers,
die hij daar werk geeft. Het principe is heel
prijzenswaardig en onder die arbeiders zijn
cr zeker verscheidene die liet verdienen, dat
men hun behulpzaam is, om na hun straf
ondergaan te hebben, een nieuw leven te be
ginnen, maar de heer 'Moutliier schijnt niet
met de noodige zorg en voorzichtigheid te
werk te gaan en niet nauwkeurig genoeg te
onderzoeken of zij', die zich hij hem aanmel
den, zijn goedheid waard zijp. Eli er komt
nog wat anders hij. Hij heeft wel arbeiders,
die brave kerels zijn, en die zeer aan hem
gehecht zijn, maar anderen daarentegen wil
len soms niet samenwerken met ontslagen
dieven en heb zijn doorgaans heel twijfelach
tige elementen die daartoe bereid zijn. En 't
ergst van alles is nog, dat de heer Mouthier
niet alleen mensekeii aanneemt uit onze
eigen gevangenissen, naar wie men althans
nog eenigszins ban informeeren, maar ook
tot- zelfs Polen, Spanjaarden, Italianen en
al zulke buitenlanders, en daaronder zijn
soms de allerergste misdadigers, van wie men
niet eens weet of ze voortaan op den rech
ten weg willen blijven. Men beweert dat
men hem reeds meer dan eens op heb ge
vaarlijke hiervan heeft gewezen, doch tot nu
toe zonder gevolg."
(Wordt vervolgd.)
