56*'e Jaargang.
Zaterdag 12 Juli 1902.
No. 10901.
NA VEERTIG JAREN.
W
Afsluiting Kocmarktbrug.
BUITENLAND.
EDAMSC
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25, Franco
per post 1.65.
Prijs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën /oor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauKoterstraat 68.
COURANT.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel, Groote letters naar de plaats die zg
innemen.
Advertentiën hg abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Minima mdmori&mHës» opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere, telefoon Mo. 133.
en
ft,
)C.
Burgemeester en wethouders van
Schiedam,
brengen ter algemeens kennis dat van
Maandag IA Juli a.M., des morgens uur,
de KOEfflMLItKTBI&VG gedurende 8 dagen
voor rijtuigen en voetgangers gesloten zal
zyn en dat, gedurende den tijd van sluiting,
daar ter plaatse met een pont het vei keer
van voetgangers zal worden onderhouden.
Schiedam, 11 Juli 1902.
'.Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
VERSTEEG.
De Secretaris,
VV LITEM A.
AïidJEMEKK OVEBHTCBLT.
SCHIEDAM, 11 Juli 1902.
Zuid.Jlfrlka.
De geloofwaardigheid van de berichten over
Zuid-Afrika van Eogelsche zijde komt weer
eens duidelijk uit door een schrijven aan de
sTemps". Het is een brief van haar Durban-
schen correspondent, vlak na het sluiten van
den vrede geschreven.
Ziehier, schrijft de correspondent, wat er
in de concentratiekampen gebeurd is, vlak
bij Durban. Toen de vredesonderhandelaar
Schalk Burgerad-interim president van
Transvaal, met eigen mond kwam aankon
digen aan zijn medeburgers, dat de vijande
lijkheden waren geëindigd, was de ontvangst,
die hem daar bereid werd, heel anders, dan
zooals die door de bladen is medegedeeld.
De lezing dezer laatste, door den censor ge
dicteerd, doet ons gelooven, dat er onmid
dellijk vrede weid gesloten, zonder eenige
bijgedachte, van welke zijde ook.
Ik weet natuurlijk niet hoe het in andere
kampen is geweest, maar ik zelf kan u de
stellige zekerheid geven omtrent hetgeen in
het kamp te Meribank is gebeurd, waar de
bewoners de werkelijkheid eerst wilden ge
looven, toen hun verantwoordelijke chef hun
die mededeelde.
In plaats van de geestdrift, die men ons
heeft beschreven, van de gi'enzerilooze vreugde,
van de tranen van voldoening over het ge
beurde, bij al deze ongelukkigen, heerschte
er een wreede ontnuchtering, een algemeene
droefheid by de gedachte, dat al hunne offers
voor niets waren geweest, voor het oogenblik
althans. De tranen, die gestort werden, kwa
men wellicht ten deole voort uit blijdschap,
dat aan de gevangenschap een einde zou
komen, maar zij welden ook op uil wanhoop
by de gedachte, dat hua vrij land, dat zij
hadden ontgonnen met zooveel opofleringen,
een deel zou worden van het domein der
Ro.dneks, die zij altijd zullen vervloeken,
- -»ng een hunner zal leven.
J.o toen Schalk Buiger de vredesvoorwaar-
en
ken
ton.
E. DEBARS.
1)
Ongeveer een lialf uur daarna werd' hij
andermaal door eon haastig ldoppeu op do
kamerdeur gestoord. Thans was 't de horfd-
opzichter Cabus dia binnenkwam. Mou
thier stak den brief, dien liiji nog altijd in de
hand hield, haastig in den zak, juist alsof
men hem op iets verbodens betrapte. Daar
na vroeg hiji ongodkldig
„Wat heb je nu weer?"
„Daar straks kwam do wachtmeester der
gendarmen met nog twee bereden, manschap
pen uit Rouaan hierheen," zeido de Hun,
wiens gelaat thans nog rood er was dan ge-
woolijik. Hij heeft een beval tot gevangenne
ming van 'Matthias Zarap bij zich."
„Wat wordt hom. ten laste gelegd?" vroeg
Moutlrier, wien dit bericht zeer pijnlijk
scheen to treffen.
„Dat hij eotr armen idioot, dien men „de
Krielkip" noemde, in liet boseh vermoord
heeft. Men vond jem van morgen vroeg. Hij
haalde slechts zoor zwak meer adem en vud
overgebracht naar liet ziekenhuis te Rouaan
hij is da gr gestorven, zonder meer tob be
wustzijn. te komen."
„En Zarap?"
„Hij1 ontkent hardnekkig, maar er rust
zware verdenking op hem. Eergisteravond
hoeft hijl in „D'e Roode Haan" twist gehad
met den verslagene, toen. deze hem aanmaan
de om -een franc terug te goven, dion hij hem
geleend had en daarop heeft Zarap hem de
den had voorgelezen, bereikte de verontwaar
diging baar toppunt. De arme vrouwen liepen
schreeuwend te hoop en voorzagen zich van
stokken, die zij wierpen naar het hoofd van
den waarnemenden president, hem beschul
digende, dat hg hen had verkocht aan Enge
land. Slechts met behulp der politie gelukte
het Schalk Burger in vrijheid te brengen
naar men mij verzekert werd hij intussehen
door een der stokken aan het hoofd gewond.
Voor den Vrijstaat zal binnenkort, naar het
heet sten einde vele noodzakelijke verbete-
teringen voor te bereiden", een som van acht
millioen pond sterling worden geleend, welke
als volgt wordt verdeeld 2,200,000 voor
spoorweguitbreiding, 1,800,000 tot afbetaling
aan spoorwegschuld aan de Kaapkolonie, een
millioen voor schadevergoeding aan Kaapsche
kolonisten voor den eersten inval in de ko-
lonie, anderhalf millioen voor terugkeerende
Boerengezinnen en anderhalf millioen voor
kolonisatie.
Met het werk der repatriatie is belast een
commissie uit de burgers, bestaande uit de
heeren Fiaser, Brignaut, Sty'es, Cannel en
Robeitson. De commissieleden ontvangen een
pond sterling toelage per dag en zijn ten
volle verantwoordelijk voor hun arbeid.
Dr. Jurriannse is met de K r o u p r i n z naar
Nederland vertrokken.
Minister Brodrick heeft bepaald dat de
censuur op brieven en telegrammen, tussehen
particulieren, van of Daar Zuid-Afrika opge
heven is. Alleen de censuur op perstelegram
men blijft gehandhaafd tot nader order.
De Raad van Southampton is niet de
eenige, waar protesten werden geboord tegen
de wijze, waarop de oorlog is gevoerd. In de
vergadering van den sCounty Council" of
provincialen raad van Londen bestreed lord
Russell het voorstel om Kitchener geluk-
wenschen aan te bieden, op grond, dat hjj
nooit kon vergeten en nooit vergeven, dat
Kitchener den dapperen Boerenkommandant
Scheepers had laten vermoorden.
Reuter seint uit Bloemfontein, dab in de
afgeloopon maand meer dan 900 vrouwen en
kinderen die in liet veld leefden, vrijwillig
naar do concentratie-kampen toe zijin ge
komen.
„De gevallen van dronkenschap, de dief
stallen met geweldpleging, de nachtelijke-
aanvallen, nomen to Johannesburg zeer
sterk too. Do pers dringt er op aan, d'at de
autoriteiten den verkoop van alcoholische
dranken zullen beperken.
De monigto Engölsche avonturiers, gelokt
door do goudmijnen, doet nu reeds do wan
orde en de misd'aad lieerschen in liet land,
dab met bloed! doorweekt is om den Uiitlan-
der „de vrijheid te verzekeren cn do rechten,
verschuldigd aan elk Engolsch burger."
D'c D'uitsche consul te Colombo (Ceylon)
heeft, overeenkomstig een opdracht van het
Duitsche ministerie van Buitcnlandsctho Za-
kou, van de Eugclscho autoriteiten 55 Duit-
selie krijgsgevangenen overgenomen, die op
het naar Duitsekland vertrekkende stoom-
schiji Oldenburg zijn ingescheept.
Met liet stoomschip Sultan werden op
hun verzoek zeven and'erc Duitsclie gevange
nen naar Duitsch Oost-Afrika gebracht.
Per ss. Koning zij'n Dinsdag to Mar
seille zes Fransclien en drie Belgen aangeko
men, die in do B oorengel edereu hadden mee
gestreden en met den vrede uit hun. gevan
genschap door do Engelschen ontslagen wa
ren. Onder do Pranschon komt een kapitein
Oliapollo en oen soldaat Abadio voor, wier
avonturen da vermelding waard zijn.
Beiden werden bij Winburg gevangen ge
nomen, toon zij) met een tiental anderen op
verkenning uit waren, en door de Engelschen
naar hot kamp van Pietormaritzburg ge
bracht. D'aar waren ziji gotuigon van een
daad van wreedheid! van Engelscho soldaten,
die een vrouw schandelijk mishandelden
do twee Fransclien kozen partij voor de Boe
renvrouw en sloegen een dor Engelsohen sol
daten halfdood. Zij1 wisten dat de doodstraf
hen wachtte en dus trachtten zij to ontsnap
pen wat gelukte. Met voel moeite konden zij
zich weer bij een commando voegen, doch
bij Harrysmith werden zijl andermaal ge
vangen genomen. Zij konden echter hun
identiteit verborgen houden.
deur uitgegooid. Toen men den Krielkip in
het bosch vond, lag ei" een geopend mes
naast hein, clat blijkbaar Zarap toebehoort."
„Heeft deze hem daarmede verwond 1"
„Neen, do ongelukkige schijnt gestotven
te zijn ten gevolge van een slag tegen do
slaap van zijii hoofd. Het mes zou do Kriel
kip in betaling hebben aangenomen, voor den
geleenden frankna. dien tijd heeft hij hem
niet meer gezien. Van morgen is hij oen urn-
te laat op 't werk gekomen, en juist in dien
tijkl moet de misdaad in het hosch gebeurd
zijn.
B'aarenboven kan Zarap niet bewijzen
waar lriji toen geweest is. Hij boweertdat hij
oen. eindje is wezen wandelen."
,,'b Is ellendig," mompelde Mouthier.
Zorg er voor, Calbus, dab de gendarmen hun
plicht kunnen ten uitvoer brengen, maar
tevons dat man mijl met rust laat. Ja hebt
volmacht van mij, om mij zoo noodig te ver
vangen. Zog maar dat ik ziek ben, ik gevoel
me ook werkelijk niet in orde."
„Ik zal er wel' voor zorgen," mijnbeer
Mouthier," antwoordde do koofdopzichter
maar hij kon niet nalaten er tevens aan toe
te voegen. „TJ ziet dus alweer dat men niets
dan verdriet en last hoeft van die uitlanders.
Het is ecu ware zegen dat wij' die lui geluk
kig kwijt raken."
De eigenaar der fabriek gaf, hem ongedul
dig een wenk met de hand, waarna Cabus
weer naar de fabriek terugkeerde. Hier had
de bekendmaking van 'Zaraps inhechtenisne
ming groot© opgewondenheid' veroorzaakt.
De overige uitlanders koesterden argwaan
dat men nu met bon eveneens korte metten
zou maken, en men van plan was [hen dooi
de politie over de grenzen te laten brengen.
Engeland.
Dc ziekte van den Honing cn nog wat.
Hardnekkiger worden steeds de berichten
in de Engelscbo bladen over liet pl'an, om de
kroning reeds half Augustus te doen plaats
hebben. -Zelfs de „Westm. Gazette", die dat
verloden week onmogelijk achtte, begint nu
mee te d'oeu in het koor, d!at van de kroning
in Augustus zingt.
En hoow'ol lord Knollys, des konings par
ticuliere secretaris, verklaart dab er nog
niets omtrent de kroning is vastgesteld, zegt
de „Westminster"
„Op gezaghebbend© gronden kunnen wij
mededoelen, dat een offiei'ecle aankondiging
van Zr. Ms. wenschcn en bedoelingen be
treffende de kroning morgen zal worden be
kend gemaakt; en algemeen is men over
tuigd, dat dc plechtigheid in het begin van
Augustus zal plaats hebben."
De gedachte aan do kronig schijnt den
Koning zoo geheel' en al bezig te houden,
dat de gcaieeshceren thans den wensch koes
teren de 'kroning zoo spoedig mogelijk te
doen plaats hebben, opdat de Koning einde
lijk eens rustig worden zal. En daar liet
waarschijnlijk is, dat de Koning nog niet
zal kunnen staan of lijden, heeft men naar
een precedent gezocht, om hem in een draag
stoel of rolstoel naar do Westminster Abdy
te kunnen brengen. Dat precedent heeft
men gevonden in de geschiedenis van konin
gin Anna, die wegens een jichtaanval' op
den kroniugsdag niet kon loopen, en zich
toen ook in oen draagstoel van Buckingham
naar Westminster liet brengen, en in den
draagstoel gekroond geworden is. De ccro-
moniën hij de kroning zullen dan natuurlijk
tot liet all'ernoodigste worden, teruggebracht.
Do buitengewone missie der regeering van
dc Verccnigdo Staten hoeft last ontvangen
om ni'ob naar Washington terug ta keorou,
maar te Londen te blijven tot na de kro
ning. Ook dit wordt opgevat als ecu bewijs,
d'at do kroning spoedig zal plaats hebben.
Dit wijst voorzeker ook wel' op geloofwaar
digheid' dor be-tere- -berichten, maar waarom
toch heeft de Koning zulk een bijzondere
haast met zijn kroning
'Hiertoe kan toch geen andere reden be
staan dan de vrees dat het anders in het ge
heel niet gebeurt, want d'o financieele gevol
gen van liet uitstellen der plechtigheid zijn
op eenige reis- en verblijfkosten na toch
niet meer te herstellen en zullen vermoede
lijk niet veel zwaai-den wezen of de kroning
in Augustus of Januari plaats heeft.
Een ander bericht, dat tor geruststelling
dient, is dat de Koning aan boord van zij'n
jac'lit zal gaan om tc herstallen. Dit nieuw
tje wordt terstond! geïllustreerd door een
nieuw plan van den Duitschen Keizer, welk
plan der wereld' verkondigd wordt door do
„Birmingham Post". Dit blad weet mede to
dce-len, dat keizer Wilhohn liet voornemen
koestert, om persoonlijk een bezoek aan zijn
geliefden oom EdHvard te- brengen, met het
doel' liem geluk te wcnschcn, dat Zijne Ma
jesteit zijn zware beproeving is te boven ge
komen, cn op gelukkige wijze van zijn
krankheid is .herrezen. Db Keizer zou niet
juist naar Londen behoeven te gaan, maar
met zij'n jacht 'Koning Edward ergens op
zee ontmoeten.
Do „Times" beweert d'a+ in politieke krin
gen gezegd wordt dat de kroning den 9cn
Augustus doorgaat.
Barnum, van Barnum cn Baily, schijnt te
denken dat d'o meaischen heb interessant zou
den vinden de operatie die de Koning heeft
ondergaan, in de kinematograaf te zien. Al
hechten wij1 niet veel geloof aan onderstaand
verhaal' daaromtrent, hot is toch eigenaar
dig genoog om het med'e te deolen
Een heer, zoo zegt men in Londen, 'liet
zich aan .liet Buckingham Palace aandienen
en vroeg heel beloofd of lrij| do operatie,
die do Koning zou ondergaan, mocht Hnc-
malografeeren. De goneeshcereu waren ver
bluft en dachten dat ze met een halven gek
to doen. had'den. Toen ziji echter zagen, dat
d'o mau niet gevaarlijk was en gewaar wer
den, dat hij door een zeer hoog personage
van het Vareonigd' Koninkrijk was aanbe
volen, -gaven ze zich d'e moeite hom te doen
opmerken, vooreerst, dat liiji te laat kwam,
en in de tweede plaats, dat zulk een toestem
ming nooit zou kunnen gegeven worden.
„Dat weet ik wel," antwoordde de circus
man kaïl'm, „maar ik -heb die bezwaren voor
zien. Daar hot echter niet noodig is, dat het
Zij werden daardoor zeer opgewonden en
namen voortdurend een houding aan alsof
zij den arrestant met geweld aan de politie
wilden ontrukken, maai- deze namen liun
revolvers in do hand) en bedwongen daar
door een openlijken opstand. Zij namen
Zarap, geboeid mede naar de plaats, waar
hun paarden zoo lang worden vastgehouden,
door oenig© arbeiders.
Zarap gedroeg zich als een razende; dan
betuigde hij zijn. onschuld in een moeilijk
verstaanbare taal en dan weer vloekte en
schold. bij. De gendarmen deden een touw
om zijn handboeien om hem zoodoende met
geweld mee te nemen, aan hun zadels en ste
gen toen op. Do gevangene moest te voet,
tussehen 'hen in loopen, tot aan do gevange
nis to Rouaan vanwaar men hem dan naar
St. Etieune zou overbrengen.
Op dit oogenblik baande George Lanco-
mont zidh een weg tussehen de arbe-idors
door, die in een kring om dit tafercel ge
schaard stonden.
Van den andoren kant kwamen tegelijker
tijd over de brug, mevrouw Yasselin en haar
dochter, dio terug keerden van een wande
ling en wildon zien wat daar plaats greep
Do jonge man was doodsbleek maar ver
klaarde op vasten, kalmcn toon aan den
wachtmeester terwijl zij allen met gespan
nen aandaolit stonden te luisteren ,,U ver
keert m een dwaling, mijnheer de wacht
meester, Zarap heeft den idioot niet ver
moord hij is geheel onschuldig. Daarenbo
ven betreft liet hier moord nooh doodslag
maar alleen een daad van zelfverdediging in
verband met een ongelukkig toeval," en hij
deelde, in korte bewoordingen de toodiacht
der zaak mede. Cabus, dio zijn doekte*, v
ke aan do hevigste aandoening ten prooi
was, vergezelde, was er intussehen ook bij
gekomen. „"Welk een dwaasheid,zeido hij.
„om weg te loopen. Waarom bleef je niet
bij den ongelukkige ou zeidc togen do men
scbeu die spoedig daarna daar langs kwa
men, wat er gebeurd was."
„Juffrouw Johanna wilde dat niet heb
ben," zei George zich verontschuldigend.
Do hoofdopzehter schudde1 misnoegd het
hoofd, maar haastte zicli niettemin, den
wachtmeester de best© inlichtingen omtrent
Lancemont to verstrekken en ca- bij to voe
gen dat liij ton stelligste overtuigd was van
do waarheid van hetgeen Johanna cn Lan
cemonb hadden gezegd.
De wachtmeester trok de schouders op en
zeido tegen George-„Ik geloof dat ik mij
gerechtigd 'kan rekenen om Zarap weer op
vrije voeten tc stellen. Doet hem de band-
boeien weder af," beval hij zijn manschap*
pon. „Daarentegen moot ik u echter voor
den rechter van instructie brengen. Ik ma
u niet ontveinzen, dat u, door uw dwaze han
delwijze, in oen moeilijk parket geraakt
bent."
Sabine Vassal in die met stomme deelne
ming geluisterd.' had, uitte een angstkreet.
Ilaar moeder nam haar haastig bij den arm
cn voegde haar fluisterend toe
„Wil je soms je liefde voor een moorde
naar aan de beele wereld 'bekend maken?"
Nadat Zarap, die door zijn vriondon zege
pralend begroet werd, weder op vrije voe
ten gelaten was, gaf de wachtmeester Geor
ge Lancemont 'te kennen dat hij, mede moest
gaan. Na de inlichtingen die de .hoofdopzich
ter hem gegeven had, besloot hij echter den
mm wen arrestant niet te boeien. Hij zeide
aangezicht van den Koning gedurende do
operatie gezien wordt, zullen we elkaar in
het hospitaal ontmoeten en gijl zult m ij
opereeron (sic). Onderbussdien zullen
mijn. bedienden liet fotografisch toestel! la
ten werken. Ik ben ongeveer zoo dik als Z.
M. en bovendien geloof ik, dat ik ook de1-
zelfde ziokto heb als do Koning. Alls gij niets
leunt vinden, zult gijl evengoed uw honora
rium opstrijken."
D'o goiieesheeren bobben 't voorstel niet
aangenomen.
Is bet verhaal juist, dan is zeker de ijver
waarmede do .heer Barnum werkt om het pu
bliek iets nieuws te laten, zien, prijzens«
waardig. Doch er is een ander tafereel', dat
misschien nog wel zooveel' handgeklap van
liet publiek zal inoogsten. Laat do beer Bar
num eens in een cap gaan zitten, voorstel
lende den minister van koloniën, en uit de
cap geworpen worden. „Chamberlain in zijn
ougcëcwonaarde salto-mortal© van uit zijn
cap." I Dteze artist is er misschien vrij leelijk
afgekomen. Wel' is hij weer naar huis en is
zijn hoofdwond zoor good, doch do algemee-
no toestand! is niet zoo dat hijl deze week
weder zijn gowone cn in d'eze tijden zeor
drnkko werkzaamheden zal' kunnen hervat
ten. Do secretaris van het departement van
koloniën .heeft derhalve laten afzeggen de
uitnoodiging aan Chamberlain, om het ban
ket der 'koloniale premiers in Guild1 Hall te
presideeron, 'terwijl ook do koloniale confe
renties deze week geen voortgang zullen bob
ben.
D'e „Daily Mail" verzekert dat deze con
ferentie- do volgende week hervat wordt. De
genceshcoren zouden Ohambcrlain echter
aangeraden hebben, veertien dagen verlof te
nemen.
Hoe deze twee zinnetjes anders te begrij
pen dan dat de minister van koloniën, die
tijdens don oorlog zich mot allés bemoeide,
nu do vergaderingen diio zijn departement
betreffen, zelfs niet zal kunnen bijwonen?
Nog een ander merkwaardig figuur zal in
die vergad'ering gemist worden, D'e Kaap
sche minister-president sir Gordon Sprigg
vertrekt Zaterdag uit Louden naar Kaap
stad, om bij, do opening van liet Kaapsche
parlement tegenwoordig te kunnen zij'n.
Fuller, de consul voor do Kaapkolonie te
Londen, zal' hom vervangen in dc vergade
ringen der koloniale premiers.
liet is een geruststelling dat Sprigg in
de Kaap zal zijn bij do opening van heb par
lement en da beraamde mdtiepl'annon kan
trachten te ontzenuwen. Want dab men. ziob
nog niet geheel bij Chamberlain's wil in
Zuid-Afrika neerlegt, blijkt ook wel hieruit
dat de Johannesburgsclie bladon. de „Star"
en de „Loader", beide in afkeurenden zin
ovor het besluit van de Engdsche regoering,
om do Kaapsche gronwet niet te schorsen,
sellrijyon.
tegen Lancemont, om hem te troosten„Als
juffrouw Cabus haar decliargeeronde verkla
ring voor den rechter vau instructie her
haalt en de gencesheeren na do lijkschou
wing bevestigen wat u gezogcl hebt, zal' men
u wol weer op vrije voeten stellen. Maar
voorloopig zal men u wel in voorarrest hou
den. Gaat u nu mede?"
Johanna Cabus had gedurende al dien
tijd bedroefd geweend. Zij deed zich zolf do
bitterste verwijten, dat zij George Lance
mont liad.' overgehaald om zoo te handalen
en daardoor oorzaak was van zijn gevangen
neming. Op liet oogenblik waarop George
Lancemont mot do gendarmen de plaats af
ging, uitte ze een doordringende kreet en
viel bewusteloos neder. Haar vader hief liaar
ontsteld en ontdaan op en droeg haar met
de hulp van Barbazcille, die haastig kwam
toeloopen, naar zijn woning.
Onder de arbeiders hoorde men fluiste
ren „Kijk nu tocli eens, Johanna is ook «al
verliefd op hem. Wat is hij, toch een geluks
vogel."
Evengoed als mevrouw Yasselin had ook
Sabine deze woorden opgevangen. Blozend
van schaamte sloeg ziji haar oogen naar den
grond, terwijl zo naast haar moeder vlug op
het huis aanliep. 'Plotseling echter kwam 't
in liaar op, of de zooeveu gesproken woorden,
ten slotte niet enkel ellendige laster en dwa
ze- praat zouden wezen. Zou het mogelijk
kunnen 'wezen Beminde Johanna George
en had' zij hot recht om te veronderstellen
dat deze liefde wederkeerig was? In haar
trotsck jong hart werd' plotseling een hevige
jaloezie opgewekt, die haar met diepe smart
vervulde.
{Wordt vervolgd,)
JOf.
