56*" Jaargang.
Woensdag 16 Juli 1902.
No. 10904.
NA VEERTIG JAREN.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt d a g e 1 jj k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau s Boterstraat 68.
Prijs der Adverten tiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zq
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Taneven hier
van rijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worcen
zoogenaamde «dearlMflën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bg vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ufo. 133.
ALtïKWBKM OVERZICHT.
SCHIEDAM, 15 Juli 1902.
Zuld-Afrl ka.
Langzamerhand komen cr meer bewijzen
voor de beschuldigingen tegen Engeland als
oneerlijk strijder.
Een Australische journalist, Abbotti, die
als korporaal m de gelederen van hot 1ste
regiment der Australian Horses gestreden
heeft, heeft zijn indrukken over den veld
tocht uitgegeven. Hij geeft een breedvoeri
ge beschrijving, hoe men ilien, reeds na hun
aankomst in Afrika, aangezet had tot een
oorlog zonder pardon tegen, de Boeren.
„Breng ons de scalp van Kruger 1" riep de
menigte in do straten hun bij do ontsche
ping toe. „Let niet op de parlementaire
vlaggen!"
Men schilderde ons de Boeren af als var
kens, als oen natie van schurken en schel
men. Don eersten keer dat vrij' een troep ge
vangen namen, wilde geen onzer gelooven,
dat het Boeren waren. Hoe in die kalme ge
zichten, in. die levendige en. intelligente
oogeu de beestachtige gezichten te zien, die
do Engelscho bladen ons toonden
En de Australische ex-cavalerist vertelt
hoe zijn kameraden en hij langzamerhand
de Boeren zijn gaan achten. Hij eindigt met
te verklaren, dat do oorlog slechts gediend
kan hebben om den haat van het Boerenras
tegen al wat Engelsch is, nog dieper te ma
ken.
Heb bestuur van do mijnen in Johannes
burg lieofb doen weten dat de moeit© om in-
landscho werkkrachten to verkrijgen, niets
abnormaals is. Inlanders komen van de oos
telijke kust, en hun aantal zal toenemen, nu
zij Weten dat door liet beëindigen van don
oorlog hun reis geen gevaar aanbiedt. Een
<1000-tal Basuto's van heb noorden, die zes
maanden lang aan den Band werkten, zijn
naar hun land teruggekeerd, om te oog
sten. Het is een verschijnsel dat jaarlijks
terugkeert, en waarover men zich dus in 't
geheel niet behoeft te verontrusten.
De Duitsclio Lloyd-boot Bol and hooft
op Bermuda behalve 13 Duitsche ook 5 Oos-
tenrijiksclie krijgsgevangenen aangehaald en
mee naar Bremen genomen.
Een door de „N. It. Ct." ontvangen tele
gram meldt:
De „P.-Maritaburgsche Times" bevat het
verslag van een gesprek met Botha. Deze
sprak opnieuw zijn overtuiging uit, dat de
verzoening in Zuid-Afrika spoedig een feit
zal zijn, mits de Engelsclien iedereen rccht-
E. DEBANS.
10)
George Lancemont was, lievig ontroerd,
ook do 'kamer ingegaan om te vragen of hij
liem met het een of ander kon helpen, maar
toen Sabine hem zag, schitterde er een
straal van misnoegen in haar oogen en zij
keeido zich, met een blik van diepe minach
ting om, wat George als een bittere genade
slag trof. Hij' kon onmogelijk vermoeden dat
het jonge meisje liem tot ontrouw in staat
achtte, maar dacht alleen dat hij, door zijn
gevangenneming dusdanig in Sabine's oogen
was geschandvlekt, dat zijl voortaan geen. ge
meenschap meer met liem. wilde hebben.
Diep bedroefd en ontsteld verliet hij liet
hoerenhuis en ging terug naar Cabus en den
wachtmeester, die nog altijd bezig waren
met heb boeien en wegbrengen der gevange
nen. Men kon wegens het vergevorderde uur
er echter niet meer aan denken om ze dien
dag nog te bransporteeren, maar moest dat
tot den volgenden morgen uitstellen.
Toen eindelijk de zoo smartelijk voibeide
doktor Brunier, die al sedert jaren de lijf
arts der familie was, aankwam, bracht men
hem onmiddellijk hij het bed van den oudi.n
lieer. Hij zag bij! het eerste onderzoek al da
delijk in d'at d'o wond levensgevaarlijk was.
Do long was gedeeltelijk doorboord, zoodat
cr ieder oogenblik een inwendige verbloe
ding kon plaats hebben, die den d'ooA ten
gevolge moest hebben.
Intusschen was Moutliier echter wtder tot
bewustzijn gekomen. Terwijl zijd dochter
met den geneesheer sprak, zag hij beiden
vaardig bejegenen. Schorsing der Kaapscho
grondwet beschouwde Botha als een reactio
nairen maatregel'. Hij, Do Wet en Do la Rey
hadden verscheidene aanbiedingen van uit
gevers ontvangen om een geschiedenis van
den Boeren-oorl'og te schrijven, maar hun
overtuiging was, dat zijl liever een stan
daard-werk moesten leveren dan met zulk
een boek geld to maken. Botha zeide, dat
de redevoeringen en geschriften der Boeren-
vrienden in Europa do zaak der Boeren niet
vooruit had gebracht; hij verklaarde na
drukkelijk, dab do Boereuregcering nooit
Zuid-Afrika verlaten had: do leden der de
putatie in Den Haag waren altijd, gemach
tigden, en Kruger een president met verlof
gebleven. 'Hij ontkende ook dat er wrijving
zou bestaan lusschen Transvalere en Vrij-
staters, en deelde ten slotte mede, dat hijzelf
Do Wet en De l'a Reijj voornemens waren,
tegen het laatst van Juli naar Engeland, het
vasteland van. Europa en Amerika te ver
trekken.
Men geloove er van wat men wil.
Dr. Smartt zeide op een bijleenkomst voor
de schorsing der Grondwet, dat er nu in de
Wetgevende vergadering 33 progressieven
waren, 39 Bondsmannen en 7 twijfelachtige
leden. De ministers weigelden de vacante
zetels to doen bezetten. Het was monsterach
tig te denken, dat zulk een parlement ont
werpen over opruiing, onderwijs en parle
mentaire vertegemvteordiging zou moeten
vaststellen
Sir Gordon Sprigg, de Kaapsche premier,
is weder naar Kaapstad vertrokken.
Engeland.
Het groote nieuwtje op politiek gebied
is natuurlijk het aftroden van Salisbury als
premier in Engeland.
Dat dit aftreden was te verwachten, en
reeds ter gelegenheid van de kroning zou be
kend worden, werd reeds medegedeeld, toen
werd tevens geschreven over de vraag wie
de opvolger zou zijn en werd betoogd dat
dit Chamberlain niet zou wezen. En zoo is
•hot geschied; de partij blijft aan het roer,
de grijze staatsman treedt af en zijn neef
komt in zijn. plaats, niets bizonders, niets
interessant alleen dit is interessant, dit
negatieve, dat Chamberlain geen premier is
geworden, ofschoon hij liet inderdaad, was.
Doch niet alleen omdat de persoon van
Chamberlain ons minder sympathiek is, is
dit negatieve bericht van belang; het is
voornamelijk met het oog op Duitsch'land
dat het voor Engeland gewenscht was dat
Joe, wiens bol'eedigingen jegens Duitschland
cn den rijkskanselier nog niet vergeten zij,n,
geen premier werd.
scherp aan, waarhij een angstige spanning
op zijn trekken viel waar te nemen. Niet
lang daarna vertoonde zich bloed op zijn
lippen. Hij spuwde hot uit, en nadat hij zijn
kleindochter met een pijnlijken glimlach de
hand had toegestoken, deed hij een poging
om te spreken.
In 't eerst kon hij geen geluid geven,maar
daarna gelukte het ihem toch, zich verstaan
baar te maken.
„Kus mij, mijtn kind," zeddo hij cn toen
het meisje zich d'aama met oen door tranen
overstroomd gelaat over hem heeiiiboog, fluis
terde hij haar teeder in het oor„Ik had je
nog zoo graag gelukkig gezien voor mijiti
dood..."
Sabinc richtte zich haastig op en gaf hem
teu antwoord: „Mij, grootvader? Spreek,
wat ik u bidden mag, nu niet d'aarover. Do
hoofdzaak is nu om u beter te maken."
„Ja, ja," mompelde de oude man, wiens
tong steeds zwaarder werd, „laat me nu al
leen met don dokter en met je moederik
moet hen spreken."
Sabine deed wat hijl verlangde en op baar
bevel verlieten allen behalve mevrouw Vas-
sclin en den dokter de kamer.
'Nadat de deur achter hen gesloten was,
wendde 'Mouthier zich tob den dokter en
vroeg hem met de grootst mogelijke inspan
ning: „Ik ben verloren niet waar?"
Dte d'okter maakte een gebaar dat het te
gendeel te kennen moest geven, maar Mou
tliier liet er zich niet door misleiden. Ilii
vervolgde: „Ik verlang dat gijl mij rondbor
stig do waarheid zegt. Ik heb nog gewich
tige dingen in orde te maken en d'aartoe heb
ik krachten noodig. Indien het mogelijk is,
mij die nog gedurende een kwartier te be
zorgen, doe liet dan, ik smeek u er om. Teel
tijd heb ik niet te verliezen, dat voel ik dui
delijk genoeg."
Eigenaardig is liet op temerken hoe bijna
een ieder, Chamberlain bijl zich zelf als nieu
wen premier had gedacht on dat die mee
ning zoo sterk was dat zij die Chamberlain
wilden passeeron, vreesden dat de regeering
dit niet zou aandurven.
Gemeld Wordt dat Chamberlain volstrekt
niet jaloersch was en Balfour hartelijk ge
luk wensclite, bevreemding echter behoeft
dit niet te wekken; do minister van kolo
niën wist heel goed dat hij voor fuugeerend
premier niet paste, omdat er verschillende
werkzaamheden aan zijin verbonden, dieniet
voor hem geschikt zijn en waarom hij het
premierschap met verlangde.
Bij zijn binnentreden in het Lagerhuis
werd Balfour gisteren met algemeen gejuich
ontvangen. Campbell Bannerman stond plot
seling op cn wensclite hem onder toejuichin
gen met zijn nieuwe betrekking geluk.
Balfour sprak daarna mot warmte over
de verdiensten van Salisbury, waarbij' Camp
bell Bannerman zich hartelijk aansloot.
In liet Huis der Lords 'kondigde de her
tog van Devonshire gisteren liet aftreden
van Salisbury formeel' aan. Ilij zeide, dat op
verlangen van Salisbury, hij leider in het
Huis der lords zou worden. Hiji had geen
verklaringen van te volgen politiek af te
leggen, zeide bij, want da verandering in
den ministerraad zou niet gevolgd worden
door verandering in politiek.
Toch schijnt er ecnige verandering te ko
men in de richting, tenminste do minister
van financiën acht zich geroepen af te tre
den, doch nadere berichten meldden dat
Hi aks Beach nog een. korten tij,d in functie
zal blijven uit respect voor Balfour.
Wil) dit laatste zeggen dat hij direct zou
zijtn afgetreden als Chamberlain aan het roer
was gekomen, de collega waar hij het nog al
eens mee aan den stok had?
Dte nieuwe premier Arthur ames Bal
four, werd geboren den 25 Juli 1S48, en is
een eigen neef, van moederszijde, van Lord
Salisbury. Hij werd in 1874 lid van het La
gerhuis, als afgevaardigde van 'het graaf
schap Hertford; in 1885 werd hiji gekozen
in het Oostelijk district van Manchester,
welk district hij nog heden vertegenwoor
digt. Gedurende do jaren 18781880 was
hij als particulier secretaris van Lord-Salis
bury aan het ministerie van Buitenl'andsche
Zaken werkzaam, Ilij werd toen onder meer
met een speciale zonding naar Berlijn belast
in zake het tractaat van Berlijn. Van Juli
1886 tot Maart 1SS7 was hij staatssecretaris
voor Schotland. In November 1S87 werd hij
benoemd tob staatssecretaris voor Ierland.
Bij den dood van Smith, in 1891, werd bij
tot hoofd der minister! eel e partij in het La
gerhuis en tot 'Eerste Lord der schatkist be
noemd. Gedurende de zittingen van 1892
legde hij menige proef van zijp bekwaamheid
af en in het Volgende jaar vestigde hij de
Even als de meeste plattelandsdokters,
had dr. Brunier altijd een zak-apotheek bij
zich. Hij' nam een fleschje daaruit cn spoot
den oudten heer daarmede in. Blijkbaar ver
sterkt hierdoor, vroeg Mouthier om nu met
zij|u dochter alleen te blijven, waarna de ge
neesheer dte kamer verliet.
V.
Tusschen mevrouw Vasselin en haar va
der bestond voor 'b oog der wereld wel is
waar een onberispelijke maar feitelijk in
wendig slechts een zeer koele verstandhou
ding. Bij alle vreemde hoedanigheden van
den ouden heer, die in de laatste jaren hoe
langer hoe meer op den voorgrond traden,
liet zo het hem tocli nooit ontbreken aan
den eerbied, dien ze hem verschuldigd was
zij zorgde in ieder opzicht nauwgezet voor
hem, maar van die hartelijke toegenegen
heid, die innige verstandhouding welke cr
meestal tusschen vader en dochter bestaat,
kon men in hun omgang niets bespeuren.
De thans zeven, cn dertig-jarige vrouw,
wie men echter volgens haar uiterlijk op
zijir best acht en. twintig zon geven, was in
haar jeugd erg verwend en bedorven gewor
den. Daardoor waren bij haar de zelfzucht
en de eigenzinnigheid zoozeer aangewakkerd
dat die tater niet meer te beteugelen waren
mi zich telkens onaangnaam deden gelden.
Zij was gewoon al haar grillen en wenschen
vervuld to zien; haar echtgenoot was even
eens gedwongen geweest haar in alles haar
zin te geven als hij den huiselijken vrede
ni'et wilde verstoren.
Toon mevrouw Vasselin na zijn dood met
haar dochtertje weder bij baar vader in huis
kwam, was ze al in 't geheel ni'et meer in
staat geweest, haar karakter t© veranderen,
ook al had zij het zelVe gewild. Allerlei klei
ne oneenigheden kwamen hieruit voort, die
aandacht vooral -op zich door zijn redevoe
ringen tegen de „home rule" voor Ierland.
In 1895, toen de Unionisten opnieuw in En
geland de macht in handen kregen, werd
Balfour opnieuw hoofd van de ministerieel©
partij in het Lagerhuis. In 1898, tijdens do
ziekte van don eersten minister, nam Bal
four bet bestuur der Buitenlandsche Zaken
zelf in handen.
Op de audiëntie, die Koning Edward
aan Balfour gisteren verleende, benoemde
do Koning hem tot bewaarder van het ko
ninklijk zegel.
Dit verleenen van audiëntie bewijst Weer
iets voor de toenemende beterschap van den
koning. En toch ondanks de officieel© me-
d'edeelingen en do verzekeringen dat dc ko
ning op zijm jacht weldra geheel zal opster-
ken, houdt „Reynolds' nowspapcr" haar pes
simistische beweringen vol en het Had ver-
zekerb, dab de vaststelling van den kronings
dag, in Augustus, de vrucht is van het drin
gen der ministers, en dat do lijfartsen des
Konings voor dien aandrang gezwicht zijn
tegenover hun boter wtetcn in.
Het loochent dc mcdcdeoling van een
journalist, die oenige dagen geleden durfde
schrijven en drukken, dat „de Koning er
good uit ziet en monter is." In tegendeel,
zegt „Reynolds", de Koning heeft het uiter
lijk van oen geraamte, en kon hot publiek
een fotographio onder liet oog krij'gen van
don hoogen lijder, gelijk hij zich werkelijk
thans voordoet, dan zou liet weten, wat er
te denken valt van de waarheidsliefde van
sommige journalisten.
fDeiiicngde Bededecllngea.
over den laatsten Poolsehen „kwajongens
streek", zooala zij bet gisteren gemelde sig
nalement-berichtje noemen, is grenzeloos,
vooral nu de „Krcuzzcitung" mededeelt dat
zij het beruchte mandaat tot inhechtenisne
ming, waarin keizer Wilhelm gesignaleerd
werd, heeft toegezonden gekregen in den
vorm waarin het in do Duitsch-nationalo
„Deutsche Volkszeitung" (die to B-eichen-
berg, in Oppcr-Oostcnrijk, verschijnt) van
den 11 en Jul'i is afgedrukt. Nu is het offi
cieel© stuk reeds den 3en Juli in het
Praagsche politio-blad opgenomen. Het is
dus onwaar, als beweerd wordt, dat men on
middellijk den flater heeft bemerkt cn goed
gemaakt. Er is pas alarm geslagen, nadat de
pers in Bokomen tijd was gelaten, om heb
stuk over te nemen. Do Dnitsche kranten
zeggen dat de inhoud van 't stuk zoo schan
dalig is, dat die, al was het maar bij benade
ring, niet weergegeven kan worden.
De noodlottige briefkaart is te Podwoloc-
zyska, aan do Pruisiscli-GaKcische grens, op
de bus gedaan.
De directeur van politie te Praag heeft
zich gehaast een uitvoerige memorie te zen
den aan hot ministerie van binnenlandscho
zaken te Weenen, waarin betoogd wordt dat
het mandaat alleen ten gevolge van het ver
zuim van een ambtenaar in het politieblad
heeft kunnen verschijnen.
Frankrijk.
Te Bordeaux heeft de politie aan zestien
congroganistisclie schollen kennis gegeven,
dat ze een week hadden om te sluiten; in
het Sartlie-departement treft do 'laatste
maatregel van Combes vijf en zeventig scho
len; in de stad Lyon moeten meer dan zes
tig scholen er aan gelooven.
Door de leden der „Federation des socié-
tés d'ATsacions-Lorrains" is reeds een natio
nale betooging voor het standbeeld van
Straatsburg op de Place de la Concorde ge
houden. Evenals elk jaar werden kransen
neergelegd aan den voet van 't standbeeld
er werd niet gesproken. Daarna begaf men
zich naar do standbeelden van Jeanne d'Arc
en Gambetta, waama de stoot ontbonden
werd.
To Lyon is een Oostenrijksch officier ge
vangen genomen, verdacht van spionnage.
Rusland.
De Czaar en de koning van Italië bezoch
ten gister 't kamp der troepen, begeleid door
een schitterend gevolg. De voor hun tenten
geschaarde soldaten begroetten de beide vor
sten met stormachtige hoera's.
'Hierna weid een taptoe geblazen voor de
tont van don Czaar, en na afloop keerde
men voor het diner naar liet slot terug. He
den zou er parade gebonden worden.
Do ïtaliaansche minister Prinetti heeft
dadelijk na zijn aankomst de orde van
Alexander Nefski gekregen.
Duitschla nd.
Do verontwaardiging in dc Duitsche pers
haar geheel' en al van haar vader vervreemd
den en ook niet zonder uitwerking bleven op
haar verhouding tot haar dochter. Maar tus
schen grootvader en kleinkind heerschte een
innige verstandhouding, terwijl zij beiden
zich terughoudend gedroegen tegenover me
vrouw Vasselin, wat deze zeer dikwijls ver
bitterde.
Vooral was het een herinnering uit vroe
gere jaren die zich steeds tusschen vader en
dochter plaatste en die diepe sporen had ach
tergelaten in het hart der jonge vrouw.
Toen Bei-tha na vijf jaar gehuwd te zijn ge
weest, weduwe werd, had zij al heel gauw
gelegenheid gehad om een nieuw, en in alle
opzichten schitterend huwelijk te sluiten. Zij
beminde en werd wederkeerig bemind. Maar
toch had dit huwelijk niet plaats gehad. De
pretendent had zich plotseling teruggetrok
ken, en was heel lang buitenslands gegaan,
zonder ecnige opheldering van zijn vreemde
handelwijze te geven. De trots der jonge
vrouw leed ontzettend onder deze helcedi-
ging, zooals ze hot noemde. Uit enkele ge
volgtrekkingen meende ze to kunnen opma
ken, dat haar vader de breuk bewerkt had.
Wel kon zij geen zekerheid dienaangaande
krijgen, maar de wrok ging nooit meer uit
haar hart.
Nadat ze op een toeken van den stervende
bij zijn bed had plaats genomen, zeide Mou
thier pijnlijk aangedaan
Bertlia, ik ben verplicht je een moeilijke
en treurige opdracht te doen. Heb vereisckt
een dappere ziel en een standvastig gevoel
van plichtsbetrachting om deze na te ko
men."
Dte jonge vrouw ontroerde hevig.De plech
tige toon van haar vader en de vreemdsoorti
ge inleiding ontstelden haar zeer. Maar ze
zweeg en alleen de uitdrukking har er oogen
gaf haar ontroering te kennen.
Turk ij
Dte Porte heeft aan de vier mogendheden,
die als beschermheeren van Creta optreden,
een nota gericht,waarin geprotesteerd wordt
tegen 'het slaan van Crctenser munten met
de beeltenis van prins George van Grieken
land.
Amerika.
Een telegram uit Manilla meldt, dat de
cholera hevig op de Plhilippijaien woedt.
Meer dan 30,000 inboorlingen zijn de laat
ste weck aangetast door de ziekte. Het Atne-
rikaansche leger heeft ook veel te lijden.
Men maakt zicli ongerust, dat door de rep v
triecring van het Ameiikaansche leger d©
ziekte naar de Yereenigdo Staten overge
bracht kan worden.
„Voordat ik je alles mededeel waarover do
zaak handelt," Vervolgde d© oude man,
„moet je mij vast beloven dat je mijji laat
sten wil getrouw zult ten uitvoer brengen,
hoe groot de hinderpalen ook mogen wezen
die zich zul'l'on voordoen."
„Is het over Sabinc?" vroeg mevrouw
Vasselin. „Eén ding zal ik u al vooruit zeg
gen, vader. Al zoudt u mij ook willen dwin
gen om Sabine aan uw beschermeling, Geor
ge Lancemont, tot vrouw te geven, dat be
loof ik u uooit cn nimmer. Ik ben dte na
tuurlijke voogdes mijner dochter cn laat mij
dat recht nooit ontnemen."
Bernard Mouthier maakte een afwijzendo
beweging, terwijl! hiji zeido
„De liefde voor mijn kleindochter 'heeft
niets te maken met hetgeen ik u te zeggen
heb. En dan, denk eerst nog con9 goed' na.
Als je geen vaste belofte geven wilt, dan zul
len de zaken evenzeer bun gang gaan, maar
dan zal jij er geen invloed moer op kunnen
uitoefenen en niet meer bij machte zijn het
pijnlijke daarvan te verzachten. Haast je
dus, want de tijd dringt en de dood wacht
mij."
„U zult weer beter worden, vader, en dan
zelf
„Neen, daarvan is geen sprake meer. Wil
je dus of niet?"
Toen ze nog altijd' geen antwoord gaf, be
gon liij andermaal
„Als je niet grootmoedig genoeg bent om
het zware erfdeel dat ik je nalaat, te aan
vaarden, kus me dan en verlaat de kamer.
Stuur dan mijn Heine Sabine maar naar bo
ven."
Nu draalde mevrouw Vasselin niet lan
ger meer, doch zeide: „Ik beloof u dat ik
n onvoorwaardelijk gehoorzamen zal."
(Wordt vtrvolgd.\
