ing.
LI
56'" laargang.
Vrijdag 25 Juli 1902.
No. 10912.
AF.
NA VEERTIG JAREN.
Kennisgeving.
K e mi i s g e v i n g.
K c n n i s g e v i n g.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
1902)
vosI
louw#
V
-rJ&"
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl, 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boierstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die rij
innemen.
Advertentiën bü abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hvr-
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, won'en
zoogenaamde Atlete# advariaeetiëa opgenomen tot den pry's van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere, Telefoon Ho. 123.
De burgemeester van Schiedam,
Brengt bij deie ter kennis van de ingezetenen
Dat het kohier van de belasting op bedrïjfs-
en andere inkomsten No. 1 dezer gemeente,
over het dienstjaar 190-2/3, door den heer direc
teur der directe belastingen te Rotterdam op
den 22sten Juli 1902 executoir verklaard, op
heden aan den ontvanger der directe belastingen
ter invordering is overgemaakt.
Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een
ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij de
wet bepaalden voet te voldoen alsmede dat
heden de termijn van zes weken ingaat, binnen
welke de reclames togen dezen aanslag behooren
te worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 24sten Juli 1902.
De Burgemeester voornoemd
Mr. W. H. JANSEN, W. B,
Burgemeester en wethouders van Schiedam,
brengen ter openbare kennis dat ingevolge
art. 13 der verordening op het rijden te Schiedam,
zooais die laatstelijk is gewijzigd bij raadsbesluit
van 17 Juni 1902 (gemeenteblad 1902 no. 12),
door hen is bepaald, dat met rij- en voei tuigen,
waarvoor trekdieren zijn gespannen, moet wor
den gereden
1. de Lange Achterweg tusschen de Hoog
straat en het pand No. 0 aan dien achterweg,
alleen in de richting van den Korten achterweg
naar de Hoogstraat
2. het Broersveld tusschen do Hoogstraat en
de Blauwe steeg, alleen in de richting van de
Lange Kerkstraat naar de Hoogstraat
3. het zoogenaamde pad van Muis, loopende
van den Rotterdamschen dijk langs het keurings-
lokaa! naar de Gedempte Broersvest, alleen in
de richting van de Korte Singelstraat naar don
Rotterdamschen dijk.
En is hiervan afkondiging geschiod, waar het
behoort, den 24sten Juli 1902.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
Mr. W. II. JANSEN, W. B.
Be Secretaris,
V. LUIK, X. S,
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam,
Gezien het verzoek':
lo. van LAMBERT MELCHERS om vergun
ning tot oprichting van oen herslelplaals
van motor-rijwielen, automobielen enz,, in het
pand aan de Westvest no. 72, kadaster sectie
C no. 399
2o. van D, RH, firma E. II, RIS, om ver
gunning tot uitbreiding zijner branderij
staande aan de Noord vest no. 13, kadaster sectie
A no. 989, door plaatsing van een stoomketel
met een verwarmingsoppervlak van 4 M* ter
vervanging van dien van geringer afmeting.
Gelet op de bepalingen der Hinderwet;
Doen te weten
dat voormelde verzoeken met de bijlagen op de
secretarie der gemeente zijn ter visie gelegd
dat op Donderdag den 7den Augustus a.s., des
middags ten 12 ure, ten raadhuize gelegenheid
zal worden gegeven om bezwaren tegen het toe
staan van die verzoeken in te brengen en die
mondeling of schriftelijk toe te lichten en
dat gedurende drie dagen vóór het tijdstip
hierboven genoemd, op de secretarie der gemeente,
van de schrifturen, die ter zake mochten zijn
ingekomen, kennis kan worden genomen.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 24sten Juli 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Mr. W. H JANSEN, W.-B,
De Secretaris,
v. LUIK, l.-S.
vonnissen onder de krijgswet door de militaire
gerechtshoven opgelegd, te onderzoeken en
te rapporteeren of deze moeten worden te
niet gedaan of verminderd.
In het Lagerhuis zeide Chamberlain, in
antwoord op een vraag of dr. Leyds op weg
was naar Zuid-Afrika en of er stappen zouden
worden gedaan om te verhinderen dat per
sonen, die niet Afrikaander van geboorte
waren, en die een werkzaam aandeel in den
oorlog genomen hebben, naar Zuid-Afrika
terugkeerden, dat dr. Leyds niet naar Zuid-
Aft ika op de B a v a r i a n is teruggekeerd.
Aan zulke personen wordt niet toegestaan
terug te keeren.
Inrichtingen welke gevaar, schade
ol hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Geven kennis aan de ingezetenen dat op heden
aan R. J. KLEIPOOL en zijne rechtverkrijgenden
vergunning verleend is tot oprichting
eener gistpakhorij met gaskrachlmotor van 2
paardenkracht, in het pand staande aan de
Kinderbuurt no. 13, kadaster sectie A no. 859.
Schiedam, den 24sten Juli 1902,
Burgmeester en Wethouders voornoemd,
Mr. W. H. JANSEN, W.-B,
De Secretaris,
v. LUIK, L.-S.
E. DEBANS.
iteitffi
eur,
imen<
idys
iksem-
ed.
NING.
ia
enz.
3% «8,
11.31.
?en.
JriLGESlffBEH OVERZICHT.
SCHIEDAM, 24 Juli 1902.
Znld. Afrika.
Op de receptie, ter eere van generaal
Botha in de Nederlandseh Hervormde
Kerk gegeven, dankte generaal Botha de
Afrikaanders voor de ontvangst en zeide, dat
hij hun de noodzakelijkheid wenschte in te
prenten, om hand aan hand te werken, daar
Zuid-Arika het eenige land was, dat zij hun
eigen konden noemen.
Goneraal De la Rey zeide, dat zij hunne
Mausers en hun vlag hadden begraven, maar
niet hunne tradities.
Op de byeenkomst waren vele Engelschen
tegenwoordig.
De Koning keurde de benoeming goed van
de koninklijke commissie, bestaande uit den
lord-opperrechter Alverstone, rechter Bigham,
sir John Ardagh en Gilbert MeHor, secretaris,
die naar Zuid-Afrika zal vertrekken om de
18)
Roods een paai* dagen later braciht Jac
ques Villofrancho eon bezoek' aan de jonge
weduwe en werd hij d'oor ,haar op do vrien
delijkste) wijze ontvangen. Hiji was eveneens
zeer hartelijk tegen .haar, en Met, 'evenals
trouwens roeds bijl don notaris, duidelijk
molken hoezeer de nog altijd, mooie vrouw
zijn bewondering opwekte.
„ITijl weet bopaailü1 niets," zeide pij' bij, zich
zelf met ecu gevoel van veiliediting.
Toen Jacques naar haar dochter vroeg,
liot zijl Sabine roepon. Déze zag er onbe
schrijfelijk lief uit in haar eenvoudige rouw
japon en do uitdrukking van smart en leod,
dio op haar gelaat zetelde, verhoogde nog de
bekoring die van dezo prachtige verschij
ning uitging.
„Yergun mij', juffrouw" Vassel'in," zeide
VilMrandhe, „om de sympathie en de gene
genheid, die mij aan mijn ouden vriend
Bernard verbond, evenals op uw moeder,
oolk op u over te dragen."
D'eze eenvoudige woorden klo-nken zoo
hartelijk, dat Sabine vertrouwelijk Jiaar
kleine hand' in die van den ouden heer liet
ruston.
„'Niemand," vervolgde deizo, „kan beter !t
groote verlies d'at u geleden hebt, beseffen,
dan ik, maar wij moeten ons in het onver
mijdelijke schikken. De hoop van het weder
zien hiernamaals mo'et u, -evenals ons allsn,
tot troost wezen."
Sabine zweeg en Villefrandhe voegde er
nog aan toe: „Indien uw1 moeder heb mij
Frankryk.
Zooals te verwachten was, is do storm in
Parijls nog niet uitgewoed en hoort men
veel van manifesteeren.
Maar daar tegenover staan talloozo sym
pathiebetuigingen uit andere Fransche ste
den, waarvan de gemeenteraden moties van
huMo aan don minister-president aannamen,
om d'e-n heer Combes 011 zijn medewerkers ge
luk to wenschen met „de behaalde overwin
ning van den verlichten geest over de be
krompenheid."
En zoo zijh er velen dio juist den tact prij
zen, waarmede do regeoiung de toepassing
der congi-egatiowet ten uitvoer legt. Zoo is
geen enkel geestelijk huis gesloten, dab een
weldadig doel had1, on zelfs inrichtingen,
waar de .grens tusschen weldadigheid en on
derwijs niet zoo heel scherp te brokken viel,
bleven geopend1. Do congregaties, die bun
schol'on moeten sluiten, zijn zulke, dio ge
weigerd hebben do bij de wet voorgeschre
ven vergunning aan tei vragen, en daardoor
in opstand tegen de wot komen.
Ta Parijb zijn gistermiddag om halfeen de
poppen aan het dansen geraakt bij gelegen
heid van hot vertrek van do zustors van St.
Vincent. Een betooging was georganiseerd
door de afgevaardigden Pughesi, Conti en
Lerolle mot de gemeenteraadsleden Gaston
Mery en Jousselin.
D'e eerste onlusten vloeiden voort uit oen
poging van d'e betoogers om dei afzetting in
de Rue Gourion St. Cyr te verbroken. De
agenten van politie chargeerden; de repu-
hlüikeinsche garde kwam tussch©riboid011 en
dreef den optocht uiteen ,d'e aanvoerders
omsingelend. Ten slotte liet men dozen vrij.
In een toespra-alc liet de afgevaardigde
Pugliesi zich naar .het oordeel van den com
missaris van politie Orsati beleedigond' uit
over de regeering; hij werd in hechtenis ge
nomen en naar het politie-bureau gebracht.
De agenten van de reserve-brigaden moes
ten sbonnloopen op do tribune, waar 'Puglie
si sprak. D'e betoogers verdedigden de afge
vaardigden. Er ontstond een verwoed' ge
vecht, eenige personen weiden geslagen en
violen near. Pugliesi werd in hechtenis geno
men, terwijl de werklieden riepen„Leven
de sociale! Wog met de Jezuïeten!"
In do nabijheid' van heb puilitieburcau
aan do Rue Bayen hadden opnieuw betoo-
gingon plaats. De commissaris van politic
scheurde, hij) zijn poging om Pugliesi mede
te krijgen, diens jas in tweeën.
In de Rues Saussier en N em our, in de
Avenue Mac Mahon kwam het ook tot bo
toogingen en straatgevechtenDo afgevaar
digde Pugliesi werd later weer losgelaten.
D'e zusters uit de Rue St. Maur besloten
den uitersten termijln af te wadi ten en wei
gerden voor Vrijdag te vertrekken. De vrou
wen van Sb. Rock hebben haar voornemen
te kennen gegeven om Zondag op de Place
de la Concorde te betoogen.
D'o socialistische groepen, samengekomen
om te antwoorden op de betooging ten gun
ste van de zusters, begaven zich. naar do Ruo
D'antou, waar een vergadei-ing was belegd
door de club „Le Silon". De omgeving was
bezet door een sterke macht van politie en
repubihkeinstohe gai'do; overal waren afzet
tingen geplaatst. Enkele 'groepen riepen
„Conspuez la CuletteWeg met de zusters
Toon de vergadering was afgcloopen, onf>
stond er een kloppartijtje.
Ook uit de provincie verneemt men hiel
en daar van eeuig verzet tegen het ontrui
men en sluiten der ord'eseholen. Te Roubaix,
to Rcnnes, Orleans, Brest, in goheoL Bre:
tagne hadden betoogingen plaats, die meest
al bestonden uit het vormen van optochten,
die onder de kroten „Leven de zusters, leve
d'o vrijheid!" den geestelijken zusters uitge
leide deden.
Uit Landerneau wordt geseind dat een
talrijke menigte vrouwen en grondeigenaars
de wacht houdt voor liet huis van de witte
zusters. De vensters zijn 'gesloten; do wou
wen hebben pl'aals genomen op da vele ban
ken over bet. pensiannaat, in afwachting van
de komst der politie.
'D'e agitatie te Brest heeft d'o inwoners
doen besluiten zich te verzetten tegen d»
sluiting der scholen.
Te Epinal konden de commissaris van po
lite en de gcnd'armcn ten gevolge van do
vij'andige boucling van de bevolking d'e
sehool-Labresse niet binnendringen.
Te Royan betoogden een paar honderd
personen voor de geestelljüc© instellingen
van Nótre Dame de Sion, waarvan de slui
ting is gelast. Men riep „LcVen de zusters!"
Te St. Ambroix spanden d'e betoogers de
rraard'en Van de rijtuigen der uitgezette zus
ters, die naax bet station reden, en trokken
de rijtuigen terug naar liet klooster. Een
menigte van meer d'an 3000 personen riep
„Wog met den tiranD'e gendaimen wa
ren niet bij machte do orde te herstéllen en
moesten om versterkingen vragen.
'Zooals men ziet, het graat wij rumoerig
toe, doch. al dab gemanifesteer zal weinig
helpen en e order het tegendeel' bewerken,
daar blijkbaar de overgroots meerderheid
van het land de zienswijze der regeering toe
juicht.
Men verwacht vooral Vrijdag, den Jaat-
sten dag door de regoering voor de sluiting
der scliol'en bepaald, opstootjes. Merkwaar
dig is het dat de antisemieten zich in dezo
troebelen -mengen en dat verschillende rid
ders van het fort Ghabrol ook wederom hier
een hoofdrol vervullen.
Zekere mevrouw Lebaudy beeft ook een
hulptroep aan het kamp Van Coppée -c. a.
willen toevoegen, nl. de conga-osmannen te
Parijs op het congres tegen den handel' in
blanke slavinnen. Hoe uiteenloopend heb
strijlden voor of tegen do geestelijke scholen
en heb strijden tegen den menschonhand'ol
ook is, het is aan mew-ouw Lebaudy gelukt
or verband tmsclieu te zien, want zij ver
zoekt de medewerking van do conferentie
om d'o scholen weer open te 'krij'gen, daar
volgens haa-r de handel In blanke slavinnen
door het sluiten der kloosterscholen zou
worden bevordeaxl.
demengde SSededeeMngea.
vergunt, zal ik zoo vriji wezen, den volgen
den keer mijn dochter en mijn zoon mede te
brengen, wien heb, naar ik hoop, gelukken
zal, uw sympathie op te wekken."
Mew-ouw Vassdin .haastte zich, haar vol
komen toestemming uit te drukken en Sa
bine had eveneens toepasselijke woorden ge
vonden om VilTcfranch© voor zijln goedheid]
en vriendelijkheid to bedanken. Men praat
te nog eenige oogenbhkken on daarna nam
Villefrandhe afscheid, daar hij genoeg tact
bezat om zijn eerste bezoek niet te lang te
rékken. Bertha nood'igde hem uit om spoe
dig met zijn kinderen terug te komen.
„Een alleraardigste man -zeide de wedu
we, zoodra hij vertrokken Was.
„Ja zefcer, men moet al dadelijk van hem
houden," bevestigde Sabine.
„Ik ben liet toeval 'dat 011s met hem in
kennis bracht, heel dankbaar."
Toen mevrouw Vassel'in zich in-dien geest
uitliet, volvoerde ze een bepaald plan, dat
baar voor oogen zweefde, en tot welks vol
voering zijl besloten bad alles in het werk te
stéllen. Zij kon wél' is waar nog altijd' geen
geloof schenken aan de schuld van haar va-
dér, doch niotemin moest zijl de mogelijk
heid daarvan aannemen om zich in het erg
ste geval niet te 'laten overbluffen.
Door haar ond'eihoud met den notaris
wist ze nu althans, op welke manier haar
vader de onschuld van zijln slachtoffers, zoo-
als hij zich uitgedrukt had, aan het licht
wildo brengen, ook voor het geval' dat Ber
tha, niettegenstaande haar .belofte, naliet,
dien twee 'te openbaron wat baar vader haar
op heb hart gedrukt had.
Notaris St. Martin zou zeker in heb bezit
komen van heb bewuste document, waarvan
zij hét afschrift had, ïïet stuk zou hem over
handigd worden door iemand in wien men
alleen een passief, maar evenetens een ver
trouwd en achterhoudend werktuig van den
afgestorvene zag. Indien echter deze ver
trouweling van haar vader door een of an
dere omstandigheid hetzij het onbedwing
bare nieuwsgierigheid of andere onvoorziene
omstandigheden waren ei- toe geleid
mocht worden die aautcekcningen te lezen,
dan was Bertha aan zijn willekeur overgele
verd.
Daarom was heb ten zeerste noodag, een
tegen-plan te verzinnen en ten uitvoer te
brengen, waardoor de door Mouthier geno
men maatregelen to niet werden gedaan, en
zulk een plan was in haar vindingrijk brein
opgekomen.
iZ'ij) was er nu heel zeker Van dat Jacques
Villefrandhe in 'b geheel geen vermoeden
had, van wat haar vader haar had toever
trouwd. Indien dit later voor den dag kwam
dan was alleen hierdoor een enorm schan
daal te vermijden, als Viltefrauühe en de zij
nen er belang hij hadden d'e heeTe zaak stil
te houden. D'aarto© moest ze alle pogingen
in heb werk stellen on oven* do wijze hoe, was
ze het al' met zich zelve eens. Villifrancke
ihad haar reeds een en ander betreffende zijn
zoon Robert verteld, waaruit zij, opmaakte
dat deze heel anders was dan d!e Parijsche
jo-ngelhii die oververzadigd van genot, gebla
seerd en voor hun tijd oudl zijn. Het zou
toch niet al te lastig gaan om zulk oen nog
onbedorven jongmensch tob over de ooren
verliefd te doen worden op Sabine. Ilaar
d'ochter was, 'gelijk zij', zonder moodcrlijlko
ijdélihoid kon staande houden, bijzonder
mooi, lief, begaafd', in 't kort in alle opzich
ten een gewensohto partij behalve nog
haar zeker schitterende- financieel» vooruit
zichten. En zoodra juffrouw Vasselin me
vrouw Villofraudie zou wezen, had deze fa
milie er evenveel' belang bijl als Bertba om
het schandaal! te voorkomen,
Maar er bestond nog een ibweede factor,
waarmede mevrouw Vasselin rekening moest
houden, en dat was Julius Berger,maar me
vrouw Vasselin bekonnnoide zich om hem
even weinig als om George Lancemont. Zij
waren immers beiden arm; de eene oud,
ontmoedigd' 011 gebroken in den moeilijken
strijd om het'bestaan, de ander bevond zi-cih
in voorarrest en moest volgens haar opvat
ting in ieder geval veroordeeld worden voor
manslag. In 'het ergste geval zou mei hen
dus voor een aanzienlijke som kunnen om-
koopon om do zaak te laten rusten. Onder
do voorwaarde dab zij buitenslands gingen,
kon men hun een onbezorgd) bestaan verze
keren, en zij' zouden, buiten twijfel', daar
mede genoegen nemen.
Wat nu do verwachte veroordeeling van
George betrof, .hierin zou Bortlia zich al' zeer
spoedig bedrogen zien.
De „Figaro" plaatste onder de gemengde
berichten een nieuwstijding uit St. Etienne,
waarin de ontmoeting van George met den
idioot word medegedeeld en waaraan men
toevoegde dat do jonge man uit zijn voorar-
resb ontslagen was, omdat de door hem ge-
d'auo en door Johanna Cabus bevestigde ver
klaringen als volkomen waarheidlievend wa
ren erkend. Ten slotte maakte men nog de
opmerking dat Lancemont, die zic'h bij de
daarop gevolgde gebeurtenissen te Mont-
sombre zoo dapper gedragen had, ook bij
dio gelegenheid heel ridderlijk gehandeld
had, omdat Johanua Cabus, die hij voor
den indringenden vervolger beschermd had,
zijn verloofde was.
Toen mevrouw Vasselin dit artikel las,
had zij aanvankelijk somber en misnoegd
voor zich uit gestaard', maar, nadat zij ook
hot ©iude had doorloopen, schitterde er plot
seling een triomfeoreade uitdrukking in
haar oogen. Zij reikte de courant aan haar
Eng! eland.
Naar de „Daily Mail" verzekert, zal de
koloniale conferentie niet vruchteloos zijn.
Da conferentie zal' althans op drie voorname
punten haar doel bereikendat om de drie
jaar ceu samenkomst van koloniale premiers
te Londen gehouden zal wordenten twee
de dat de koloniën meer zullen bijdragen
aen do verdediging van bot rijik, inzonder
heid! van de marine; 'ten derde dat de kolo
niën meer voorrechten zullen toestaan aan
ingevoerde Engélsche goederen, ofschoon
Engeland daarentegen do koloniale produc
ten niet zal' bevoorrechten.
De lersche nationalistische partij heeft
besloten, op den dag van de kroning (9 Au
gustus) zooals zij plan had op den 2Gsten
Juni te doen, te Dublin een paatijdvergadc-
ring tei houden. Als de verdaging in het La
gerhuis soorgesteld wordt, zal! Redmond
verklaren, waarom de lersche partij geen
deel kan nemen aan de kroningsplechtig
heid.
Portugal.
To Lissabon ontvangen brieven melden
dab iin do Wesb-Afrikaansche kolonie Beu-
iguela een oproer tegen de blanken ia uit
gebroken ten gevolge van belastingafpersin-
gen door plaatselijke overheden. Vele Euro
peanen moeten verminkt en vermoord zijn;
zeventig vluchtelingen zijn in éllendigen toe
stand te Novo Redonda aangekomen.
dochter over, terwijl ze samen aan het ont
bijt zaten, en wees haar het (bedoelde bericht
aan. Sabine las liet, werd doodsbleek en
ging, zonder oen woord] .te zeggen, naar haar
kamer, waar het arme meisje in tranen los
barstte.
Ook later namen de zaken een loop, zoo
als Bortha het voor het tot stand komen
van haar plan niet anders had! kunnen ver
langen. Jacques Vill'efrancke stelü'e zijn zoon
on dochter aan de dames Vasselin voor;
men beviel elkander over en weer en zoo
doende ontstond er weldra een dikwiills her
baalde en vertrouwelijke omgang tusschen
de twee familiën,
Edith Villefranehe voelde zich bijzonder
aangetrokken tob Sabine, terwijl1 mevrouw
Vasselin het jonge meisje veel minder sym
pathie inboezemde.
„Ja, zo 'is zeker nög heel mooi," gaf ze
haar vader toe, toen deze daarover uitweid
de, „maar niettemin is er bij al haar lief-
tal hghoid on haar vriendelijkheid iets aan
haar wat mij' niet aantrekt, zonder dab ik er
mijtolf bepaald rekenschap van kan geven."
„Je bent een dwaas kind," zeide haar va
der lachend!.
„Hot kan best zijp, dat ik ongelijk heb,'"
gaf Edith hom toe, „maar ik hen daarente
gen dubbel verrukt over juffrouw Sabine.
Heb spijt mij' zoo, d'at ze altijd zoo treu
rig is."
„Zij schijnt veel van haar grootvader ge
houden te helbberi."
„Ja zeker, maai- ik zou er wél een eed op
durven doen, dat haar Verdriet nog een an
dere oorzaak bovendien heeft."
Wordt vervolgd
