l
56"* Jaargang.
Zondag 27 en Maandag 28 Juli 1902.
No. 10914.
Eerste Blad.
NA VEERTIG JAREN.
vAF,
Kennisgeving.
Yollotligo Cursus tor opleiding voor
hot Examen van Hoofdonderwijzer
of Hoofdonderwijzeres.
BUITENLAND.
Hen,
ilras,
'2j,
1 j'i
O j,
6 j-.
ienk,
gels,
U.
r,
j 8u.
8v
;2>
nété.
E
ci
*0
C
M
SC 4IEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Ylaardingen fl. 1.25. Franco
er post fl. 1.65.
Prijs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau t Moterstraat 08.
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92iedere rej el
meer 15 cents. Reclames 30 cents .per regel. Groote letters naar de plaats die ij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hur-
van zjjn gratis aan bet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, wor'en
zoogenaamde fttmimm m opgenomen tot den prijs van 40 certs
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. ïelefooz» Mo. 123.
BURGEMEESTER EN W ET li OUDERS
van Schiedam,
brengen ter algemeene kennis dat wegens
vernieuwing de brug over de Varkens
sluis, te rekenen van 28 dcïcr, gedurende
dt weken voor de passage daarover ge
sloten zal zijn, en dat
op werkdagen van 5 uur des voormiidags
tot 9 uur des namiddags en
op Zondagen vari 7 uur des voorrniddags
tot 9 uur des namiddags
de gemeenschap voor voetgangers door
een pont zal worden onderhonden.
Schiedam, 26 Juli 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Mr.W.H.JANSEN, W.-B.
Be Secretaris,
v. LUIK, L.-S.
Aantal wekelijksche lesuren 15, (Maandag
avond, Dinsdagavond, Zaterdagnamiddag).
Schoolgeld f25.
Zij die weosehen deel te nemen aan dezen
cursus, die den 2n September a.s. geopend
wordt, worden verzocht zich voor 1 Aug.
a.s. schriftelijk op te geven aan
Dn. C. J. VINKESTEYN,
Voorzitter der PI. Commissie van
Toezicht op het Lager Onderioijs.
Schiedam, Juli 1902.
icihb of do aandacht van den. staatssecreta
ris voor koloniën was gevestigd geworden op
het feit, dat dr. Sm art t bijl diens agitatie
voor schorsing der grondwet op verschillen
de plaatsen in do Kaapkolonie eon brief had
voorgelezen van Milner, gedateerd medio
Juni, waarin schorsing der constitutie wordt
aanbevolen en Smarbb gemachtigd do ziens
wijze van den Iloogen Commissaris aan het
publiek mede to doelenvoorts of en zoo ja,
wat de minister tegenover dit ingrijpen van
Milner in do Kaapsoho politiek dacht to
d'oen.
Brodrick zei de, dab Chamberlain een ver
slag van do rede van Smartt had ontvangen
cn het onnoodig achtte in te grijpen
Tegen do agitatie voor schorsing van de
Grondwet wil Chamberlain dus niets doen,
ofschoon hij zelf keefb gelast dat do Grond
wet niet moest worden opgeheven. Dit geeft
weinig hoop dat hij do praktijken zal tegen
gaan waarmede men een groot aantal liand-
teokeningen voor de schorsing weet te verza
melen, zooals .gisteren werd geseind. Trou
wens d'e colporteurs hebben liet middeltje
om van vrouwen en hinderen handtcekenin-
gen te verzamelen, van de hooge lieeren zelf
afgezien, die op deze wijze rijk onder toeken
de petities in heb loven wisten te roepen,
die niets te beteekenen hadden.
AliCSKMEKM OVERZICHT.
SCHIEDAM, 26 Juli 1902.
Suld'Afrlka.
Da „Times" verneemt uit Kaapstad dab
voorname Afrikaanders Botha en Do la Beij
dagelijks feestelijk onthalen. Beiden zullen
een bezoek brengen aan do Paari en Stellen-
bosch. De Web wordt nog verwacht,
Tot einde Juli zullen in heb geheel 1000
krijgsgevangenen in Zuid-Afri'ka terugge
keerd zijn. Daarna zullen er elke week twoo
duizend gaan, zoodab liet geheele aantal
krijgsgevangen Boeren einde November te
rug zal zijn. Iïet gros van de gevangenen
keort over Harrysmith 'terug, waar aanstal
ten worden gemaakt voor het vervoer van
30,000 menschen.
Mac NeilL beeft tob Brodrick do vïaag go-
en te
de
welk
liciteit
nr.
WES'
ieiteUe»
nteuf.
«men'
Ladys
bliks.em-
liefi.
HJSISfl'
In»
5, eni.
E. DEBANS.
20)
Johanna, die in zijn hart las, ging naar
George 'toe, en zeide zachtjes: „Een jonge
dame als juffrouw Sabine kan niet scliriji-
von wanneer on zooals ze will"
„Ja, ja, dat is waar," antwoordde George
met opnieuw ontwaakte lioop.
„Nu, Barbazeilla schijnt gelijk te hebben
gehad, toon hij veronderstelde dat or wat
goeds in dien brief stond," meende Cabus.
„Ach ja," gaf Lancemonb ten antwoord
„mijnheer Mouthier heeft mij do fabriek
vermaakt."
De hoofdopzichter -en Barbazoillo deden
eon uitroep van verbazing hooren on Johan
na zette ook groote oogen op toon zij' dit
vernam.
„Wel 'drommelsriep (Baa-bazedlle. „En
dab zegt mén op een toon alsof er een groot
ongeluk gebeurd is."
„Neon, neen," zei George, „ik ben hem
heal dankbaar en het verheugt mij ook
zeer."
„Het zou ook wat moois zijn als je dat
niet was," vervolgde Barhazeille. „Doch nu
ben jijl bent u, wilde ik zeggen onze
principaal' geworden mijnheer George. Nu
mogen we niet meer zoo vertrouwelijk met
je omgaan als vroeger."
„Wie zegt dat 'Zijt gij niet dezelfde bra
vo kerels gebleven die jei vroeger waart. Als
kameraden hebben wij altijd elkander met
verzetten zich er tegeneen
plaats en verscheiden slagen
Frankr(jk.
Zooals was te verwach'en is de dag van
gisteren niet ongemerkt vc jrbijgegaan, noch
te Parijs, noch in Bretagrte.
Uit Brest wordt dienaangaande gemeld
Rijen van bewoners versperden den weg
naar Ploudanielde school is gebarricadeerd
de overste verklaarde: »Wij zulleo tot het
einde tegenstand bieden. Men zal ons moeten
doodschieten als men onze overgave wil
niemand 2al het cordon binnenkomen, of er
zal bloed vloeien
Plakkaten sporen te Qoimper en in de
landgemeenten tot verzet aan.
Te Landerneau betrekt de bevolking de
wachtpostende vrouwen zeggen, dat zij zich
zullen laten doodschieten, dat men over haar
lichamen'zal mogen loopen, maar dat niemand
de inrichtingen zal binnentreden. De overste
verklaarde: sWjj zullen slechts voor geweld
wijken". De bevolking zet wachtposten uit,
die als schildwachten dienst doen. De man
nen bljjven des nachts op hun post slapen,
Een misthoorn moet de bevolking in geval
van alarm waarschuwen.
Ook uit Tourcoing komen berichten van
gisting.
Donderdag heefteen manifestatie ten gunste
van de «Heilige Eenheid" plaats gehad ver
scheiden personen werden gearresteerd. Twee
gevangenen moesten naar Lille gebracht
worden. Gisteren hadden zich nu ver
scheiden duizenden verzameld voor het stad
huis zij wachtten de gevangenen af en ver
gezelden hen naar het station, onder het
roepen van: «Vrijheid 1" Op het station wilde
de menigte lot op het perron doordringen;
de agenten
botsing had
vielen.
Te Parijs is het nog vrij kalm gebleven.
De zusters van de school van St. Marie
des Batignoles deden den commissaris van
politie door bemiddeling van den voorzitter
van den raad van beheer weten, dat zij een
besluit tot uilzetting afwnchten.
Aan het etablissement van de zusters van
St. Marie aan de Rue St. Maur verklaarde
de heer Girart, voormalig secretaris van Jules
Guórin, den commissaris van politie dat de
zusters weigeren de deuren te openen.
Aan de woning van de zusters van de St.
Providence aan de Rue llaies, vei klaarde
mes eveneens dat do zusters tegenstand zullen
bieden tot het einde.
In de overige etablissementen hadden der
gelijke incidenten plaats. Overal vóór de zus
terhuizen staan groepen volk die roepen «Leve
de vrijheid 1 Leve de zusters 1 en »A bas la
calotte!"
Er viel geen enkel ernstig incident voor.
Mevrouw Loubet liet de deputatie van
dames weten, dat zij haar niet zou ontvangen
om over regeeringszaken te spreken.
Zooals men weet hebben moeders, Mevrouw
Loubet reeds een adres aangeboden met
verzoek om tusschenbeide te komen omdat
de kinderen nu geen onderwas konden krygen.
De regeering heeft getracht dit bezwaar
tegen de sluiting der tegenstribbelende zus
terscholen op te heffen, door zooveel moge
lijk voor plaatsing te zorgeo. Zij blyft echter
op haar stuk staan en wjjst er de weerspan-
uigen op dat zfj verantwoordelijk zijn voor
hun verzet tegen do wel en de gevolgen
daarvan.
De president van den ministerraad zond
aan de prefects der departementen waar
congregaties bestaan, de volgende instructies
Wil dadelijk uit mijn naam officieel de
algemeene superieuren waarschuwen, dat de
regeering de congregaties verantwoordelijk
stelt vooi de houding, door do inrichtingen
aangenomen, welke van haar afhankelijk zijn,
en waarvan de sluiting bevolen is volgens
de wet van '1 Juli 1901, en dat zij verant
woordelijk zjjn voor de ongeregeldheden, die
uit hare houding kunnen voortvloeien.
Het voornaamste echter wat gisteren ge
beurde is dat in den ministerraad de minister
president Combes den president der republiek
ter onderteekening heeft voorgelegd een besluit,
bevelende de officieele sluiting van 26 school-
inriebtingen te Parijs en in 't departement
der Seine, die weigerden vrijwillig te sluiten,
overeenkomstig de uitnoodiging van den pre
fect. Het besluit zal heden officieel uitge
vaardigd worden. Instructies, aan den poiitie-
prefect gegeven, zullen de uitvoering van het
besluit verzekeren. Dergelijke sluitingsdecreten
voor de departementen zullen successievelijk
uitgevaardigd worden.
„jij" en „jou." aangesproken en dat moeten
we ook blijven "doen, daar we 'toch vrien
den zijh en zullen blijven."
En George stak liom zijn beide handen
toe. Cabus alleen meende„Neen, neen, dat
gaat niet mijn .jongen Vergeef mij, ik ver
spreek mijt weer
„Nu zie je zalf," lachte Lancemonb, „dat
je niet eens anders kunt, al wil je ook."
„Ja toch, liet moot, ter wille van de an
doren het zou niet eerlijk zijn als ik jou
nog neon n nog met jij' en jou aansprak,"
stotterde- Barhazeille.
„TT houdt me tooli in uw dienst, mijn-
hoer Lancemont?' vroeg Cabus onderdan
„Hoe kun je zoo iets vragen?" maar in do
eerste plaats moot ik -eerst nog wat naders
over de quaes4tie te weten komen, van den
Paxijsclien notarismaar gij blijft allen in
uwe betrekkingen gehandhaafd, zooals gij
liet ook na don dood van den lieer Mouthier
zij|t gedaan."
Twee dagen later stapte George Lance
mont naar een oud, verweerd huurhuis in
de rue Lecourbe te Parijs, uit een rijtuig
dat hem vau 'het station daarheen had ge
bracht. Haastig liep hij vier trappen op om
daarna ,op een portaal aan te bellen, waar
na een oude man de deur voor liem opende.
„Goeden dag, grootvaderriep George,
terwijl' hiji den grijsaard, wiens handen beef
den, omhelsde,
„En waar blijlf ik,dan?" zeiide.een vrou-
westem achter zijn rug.
Met zaclit geweld maakte Lancemonb zich
los uit de armen van den ouden man, om de
spreekster met innige liefde in do zijne
te sluiten.
„Mijn arme, lieve jongen- Laat mij1 je
Duitsclilaml.
Me MuHschc Polen.
Ee aanzie ril ijk. Poolsch edelman, Von Mo-
rawsky, oud-maarschalk aan liet Berlijnsclie
hof, heeft dezer dagen oen langdurig onder
houd gehad met een dor Pruisische ministers
om hom uit te noodigen, den Keizer te be
wegen, zijh voorgenomen bezoek aan Polen
dit jaar maar liever niet to brengen.
Slecht schijnt deze raad niet, want de
door .keizer Wilhelm to Mariënburg gespro-
kon woorden moeten zijn Poolsch en onder
danen nog vorscli iii liet geheugen liggen.
De ontvangst in Oost-Pruisen kon wel even
eens minder vriendelijk zijh en de Puitsclio
Polen konden van deze gelegenheid wellicht
gebruik willen maken om hun vorst te too-
nen, dat zijl niet geneigd' zijn zich gewillig
bij de pogingen tot gennanseering neer te
leggen.
D'at blijkt wel bijha dagelijks. Nog on
langs 'is de heer Wittonburg afgetreden als
voorzitter der commissie tot Duitsolie kolo
nisatie in dc Poolsdlio provincies, en dit ont
slag wordt, niet anders beschouwd' dan als
ccn 'gevolig van do volslagen mislukking dea-
jongste pogingen tot germaniseering van dit
onderdeel van Pruisen.
Door dc bedoelde commissie weiden met
bolvulp van groote bedragen uit de Pruisi
sche schatkist Duitsclie gezinnen in de Pool-
selio provincies gehuisvest oil ingericht,
waarbij men de installatie op ongeveer
10,000 mark per gezin berekende; maar ook
een Poolsohc commissie zette zicli aan liet
werk en door nationale inschrijvingen wist
ook ",ij geld ui bijeen te brengen, waarmedo
ziji juist nctxclfdc doel bolraclvtlc echter
van een Poolsch standpunt gezien. De Pool
sdlio commissie koclit terreinen en eigen
dommen van de D'uitscliers op en 'gaf die
weer aan Polen, die zijl uit Rusland en Gal-
licië liet overkomen.
Mag men do niet-Pruisischc bladen geloo-
vcn daar men op de Duitsclie bladen in
deze natuurlijk niet al te zeer kan afgaan
dan zouden d'o pogingen der Polen van meer
succes getuigen dan die der DuLtschcrs.
De Po-Ion hebben het plan, om in Posen
een Poolsclio ni j| v erli o i dstentoonstel-1 ing to
houden ITct vindt onder tien geestdrifoigo
instemming, daar zulk een tentoonstelling
de welkome gelegenheid aan de hand zou
d'oen om de Duitschors te toonen, hoezeer de
Polen zich reeds onafhankelijk nebben we
ten te maken op oeoonomiscli gebied.
Een van de warmste strijders voor het
tenfcoonstellingsplati is een Pool met een
Duitscben naam, Hoffmann. Zoo zijn cr te
genwoordig meer verpoolschto Duitsehers
als Biedermann, Noubauer, Seliulz, Woll-
scMagcr o. a. die in de eerste gelederen
van de Poolsche, propagandisten strijdcu.
Een ander bewijb ver de onverminderde
roerigheid van de Polen levert het belicht
dab de Poolsche bank iZiemski haar aaudce-
len-kapitaaL tob 15 millioen gaat verhoogen,
om niet alleen den aankoop van giond uit
Duilsctlio banden, maar ook nieuwe Poolsche
uijvcrhcidsondeniemingen te kunnen bevor
deren.
eens aankijken en in je trouwe oogon Star
ren."
„Moeder, moeder," meer vermocht Geor
ge niet te uiten, terwijl tranen zijn stem
verstikten.
Dc woning waarin dit aandoenlijke too-
ueel' werd afgespeeld, bestond' slechts uit
twee kleine ruimten. In de voorste die Ju
lius Berger zijp werkkamer noemde, bevon
den zich 'n ijzeren ledikant, twee stoelen en
een ronde tafel, In de tweede zag men een
aartsvader]ijken leunstoel, oen bed, een kar
eihel mot de noodzakelijkste daarbij behoo-
renclc keukengereedschappen en eenigo voe
tenbankjes. Ilior bereidde do weudwo Pau
line Lancemonb geboren Berger de karige
maaltijden. Alles was armoedig, maar orde
lijk ou netjes onderhouden.
Na de eerste begroeting moest George
vertellen, maar toen liijt ton slotte over do
hem ten deel gevallen erfenis sprak keken
zijn grootvader en zijn moc-der hem ongcloo-
vig aan.
„Overtuigt u zelf", zeide hij, „en leest den
brief dien ik ontving." Hij' haalde liet schrij
ven Van den notaris voor den dag en zijn
grootvader nam zijh bril uit het foudraal eu
las hem met een bevende stem voor. Toen
hij aan het eind was, stortte liiji tranen -"an
lievige ontroering.
Zijn moeder scheen do zaak nog niet goed
te vertrouwen; zo vroeg na een poos:
„Ben je zeker dat het geen vergissing is?"
„Daar is geen sprake van. Te Montsombre
was niemand er 'ook over verwonderd. D'e
heer Mouthier was zoo ontzettend) rijk en
hij* hield, zoo verbazend veel vau mij."
„Ja, Bernard1 Mouthier was een braaf,
edelmoedig menscb," zeide Berger liaastig,
„en'zijn herinnering zal bij ons altijd in ge-
ffieraengde SSededcciingea.
Engeland.
Het bericht dat een. bezoek van keizer
"Wilhelm aan Cowes aanstaand) is, wordt be
vestigd. Den 31on Juli zal' de Keizer te Kiel
terug zijn van den kruistocht, dien hij op
de Noordzee, aan boord van hot keizerlijk
jaclib, maakt; den len Augustus is Z. M.,
zooals men weet, te Sehwcrin; den 2en Aug.
zou hij dau aan boord van dc II o li e n z ol
ie r n naar Cowes vertrekken, om cr een
kort bezoek aan koning Edward en koningin
Alexandra te brengen, dat echter een gebccl
intiem, karakter zal dragen. Do Keizer zou
den Sen Augustus weer in Duitacliland te
rug zijn.
Een van do gasten, ter gelegenheid van do
mislukte kroningsfeesten naar Londen geko
men, een aan liet 'Portugeeschc koningshuis
verwant Oostenrijksch huzaren-officier, is
voor don politic-rechter te Southwark moe
ten verschijnen, voor wien deze zaak nu is
afgehandeld.
Do prins, die beweert in verkoelde banden
te zijn gevallen op ecu nachtelijk avontuur,
maar die door do tegvnpartijl wordt beschul
digd van poging tot ernstig misdrijf tegen
dc zeden, is naar het Central) Crinuvl Court
verwezen.
Bij' liet begin van liet voorloopig verhoor
togen, dezen gast van koning Eduard, ver
zocht do rechter don aanwezigen verslagge
vers ter wille van Engeland's buitemland-
schc betrekkingen, niet over do zaak te
schrijven. Toen do reporter van de „Star"
dit weigerde, werd de zaak met gesloten
deuren behandeld. Nu zijl naar het Crimi-
neolo hof verwezen is, kan dezo fcroningsgast
zijn verblijf to Londen nog gcruimen tijd
verlegd zien.
Do Iorscho afgevaardigde' Redmond heeft
den minister van koloniën geschreven dat
liij liem interpelleercn zal over dc uitgaven,
voroorzaakt door het bezoek van de vel© ra
jah's en maharajah's. Deze uitgaven, voor
recepties en onderhoud van inlandsdho troe
pen in Engeland, bobben meer dan een ton
gouds bedragen en do regeering schijnt van
plan dezo kosten te verhalen op d'o Indische
schatkist.
Donderdag is lord Laudsdowne, den Engcl-
scli.cn minister van buitcnlandscho zaken, m
hot Hoogcrhuis het oen en ander gevraagd
over do militaire operation, die sedert meer
dan twee jaren govoeidl worden tegen den
gekken Mullah in Soedan. Do minister ant
woordde dat dezo vervolgingen ver-loden jaar
gestaakt mocsteu worden omdat de opstan
delingen. gevlucht waren naai- streken, die
behooren tot het Italia ansoh bestuur. Voor
een vervolging was dus noodig toestemming
van do Itailiaansdhe regeering. Dezo is thans
vci-krcgon en de tocht wordt voortgezet door
ze'gond aandenken blijven. Vau al mijn vroe
gere kennissen was hij de cenigei die mij niet
verachtelijk den rug toekeerde, tor zako van
do smadelijke veroordeeling die de recht
bank, gedurende mijn afwezigheid onrecht
vaardig over mijl heeft uitgesproken. Al do
anderen beschouwden, mij' als oen dief, hoe
zeer ik ook mijn onschuld betuigde, eu ver
meden mij als ccn melaatschê. 'Zelfs de in
lichtingen die ik noo'dig had om mij' vau een
op mij drukkenden smaad te ontdoen wil
den ze mij niet verstrekken en zoodoende
moest ik mijn hard lot met geduld verdra
gen, ik was toch al zoo arm."
„Arme grootvader."
„Mouthier was de ocnige die van den eer
sten dag af, nadat ik hem toevallig ontmoet
te, innig deelnam in mijh lob. Hij, gaf jou,
mijn jongen, dadelijk een betrekking in zijn
pas opgerichte fabriek en
„Ja, liiji ,was op en top een edelmoedig
mensch," viel de jonge man hem in de rede,
„en al heeft hij dan ook in zijh testament,
voor mij gezorgd, dan blijft zij'n dood toch
evengoed een groot ongeluk voor mij."
„Je weet nog niet eens alles," vervolgde
Berger. „Als bijl mijl op mijn verzoek iedere
maand do helft van je tracteinent zond, dan
sloot hij' er iedcren keer uit zich zelf nog
evenveel biji in. Maar dab hij! jon in zijp tes
tament iiu zoo buitengewoon rijik bedacht
heeft, dat zot do kroon op allies. Dat veran
dert je toekomst 'geheel, en misschien zal
liet," Voegde hij1 cr steeds meer opgewonden
biji, „dan mogelijk wezen, mijp proces nog
weder eens aanhangig to maken en het te
gen mijl uitgesproken, vonnis vernietigd te
krijlgen. De straf was wel verjaard toen ik
terugkwam, maar de schande drukt mij even
zwaar alsof ik inderdaad in de gevangenis
gezeten ka'd. Indien ik mijn onschuld Icon
bewijzen en mijn naam zuiveren van de smet
dan zon ik deze laatste en grootste troost
van mijn leven eveneens te danken hebben
aan Bernard Mouthier, don rechtschapen en
edelen millionnair."
Grootvader en kleinzoon zaten nog lang
samen te praten, terwijl Paulino Lance
mont meesbal zwijgend luisterde.
Toon George eonige uren daama liet huis
verliet, begaf hij, zich. heb eerst naar dat g*>
dooltc der stald, waar men hem gezegd had
dat het huis van mevrouw Vasselin c-, legen
was.
In den Voornamen Faubourg Saint Hono-
ré lag heb paleisachtige gebouw in liet mid
den van eeu pradlitigen tuin. Langs do
straat sloot een hooge muur dezen af, maai
de voorbijgangers konden door 't grovo ijze
ren rastea*werk vau de poort de rijk© bouw
orde van het huis en don scihooncn aanleg
van den tuin bewonderen.
Maar op George werkte de aanblik van
dit alles juist ontmoedigend. Hot in verhou
ding eenvoudige huis te Montsombro en do
landelijk© levenswijze van zijn weldoener
hadden bom daar d© ontzettend© klove, dio
liem van Sabino scheidde, niet zoo duidelijk
doen gevoelen. In liet .gezicht van liet uiter
lijk verboon Van dezo inderdaad vorstelijke
rijkdommen werd liet hem, terwijl hij door
heb rasterwerk keek, eensklaps duidelijk
dat men hem van, dc laagste beweegredenen
zou kunnen verdenken, als hij bet waagde
de oogen tob Sabino op te heffen bij, do
kleinzoon van oen man die eens veroordeeld
was geworden wegens een onte erende mis
daad.
(Wordt vervolgd
COWU*!
f