Iti
I
No. 10952.
56"* Jaargang.
Woensdag 10 September 1902.
NA VEERTIG JAREN.
iF.
j.
er
]fi"
ter»-
liÜ-
BUITENLAND.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en "Vlaardingen £1. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en 'Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
in, i
EK,
oog-
wek
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Moterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën. bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen,, worden
zoogenaamde kleine adeevtentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intere. Telefoon No. 123.
lijn,
en.
'nff.
r
Hing
iny.
i alle
D.
1 des i
a tie-
teffl*
vade
wide
:iali*
den i
iee!e E
i
uien
into
natie
aulm t
is ia
sque-s
arol>.
fjura'
iii»
asjGkihekm overzicht.
SCHIEDAM, 9 September 1902.
Z u i d 1 f r I k a.
De „Petit Bleu" bevat een. teekenend
schrijven van een Reutcr-correspondent uit
Bloemfontein over do wijze waarop de En-
gclsclio regeeriug de vredesvoorwaarden na
komt
„Een groot aantal burgers, ho4uders van
i-C9ues der Engel'scbe militaire overheid of
ziji, die aecht hebben op vergoeding van
schade door den oorlog geleden, wachten nog
steeds op de inwilliging hunner verzoek
schriften.
Na het sluiten van d'cn vrede hebben de
militaire autoriteiten 2,500,000 francs zoek
gebracht met het voldoen aan eenigo van
dezo oischen, docli do som is zeer onvol
doende. Volgens dé vredesvoorwaarden is 'b
geoorloofd renteloozo iecningen te sluiten
voor oen tijdperk van twee jaren. Do com
missie voor de repatrieëring, wier taak hot
is, dezo leuningen af te sluiten, geeft slechts
een derde gedeelte in gold en do rest in na
ture, als paarden, karren, werktuigen en
graan.
De Boeren, wier hoeven niet zijn bol ast
cn die een hypotheek verlangen, zien zich
genoodzaakt zicli te wenden tot bankinstel
lingen, die ben oen lioogen interest lat-en be
talen.
Ook klaagt men er over dat de commissies
niet d'adelijk do gratificaties kunnen uitrei
ken van d'e ruim 3 millioen pond sterling,
die daarvoor zijn beschikbaar gestold en al
les tezamen genomen, vorkeeren; de repa
ir; eë rond en in dringende geldverlegenheid.
Vale burgers, dia zich rekenschap geven
van dezo slordige nakoming dor voorwaar
den, zien. geen kans hun boerenhoeven we
der op te bouwen in do tegenwoordige om
standigheden cn weigeren beslist de concen
tratie-kampen. tö verlaten, die bewoonbaar
zijn geworden, nu Engeland er geen belang
meer bij liecft, ze in „moordkampen" te her
schapen."
In .Johannesburg is onlangs oen vergade
ring van zich verongelijkt voelende mijincoii-
cessionarissen gehouden. Een hartig woordjo
werd daar geklaagd over een vroegere uitla
ting van den lieer Chamberlain over do
mij'iibelasting, die bij van plan was voor de
Zuid-Afrikaansche mijnen uit te werken. Do
vergadering van belanghebbenden protes
teerde tegen oen eventueele belasting op
progressieven grondslag naar d'e mate van
bloei van het land. Het liefst zouden dohco-
ren mijneigenaren zien, dat de Engelsche re
geering met een vast bedrag aankwam, dat
door do Zuid-Afrikaansche mijnen jaarlijks
zou moeten worden opgebracht.
In een, hoofdartikel zet de „Standard"
breedvoerig uiteen, dat de Britsclie regee
riug hoogere prijzen voor do mijnconcessies
zal vragen d'an de Transvaalschc regeering
deed. D'e „Stand'ard1" erkent dat de finan
ciers zich mot alle macht zullen verzetten;
doch Johannesburg is niet ZuidLAfrika, mi
zelfs met d'e; hoofdstad van Transvaal, en het
mag ook niet beproeven dit te worden. Het
uitvoerend bewind1 in dé kolonie dient bui
ten aanhoudend' contact te blijven met een
stad dio d'oor financieel® belangen geheel be-
hecrscht wordt.
D'e „Standard" predikt voorts aan de Jo-
lianncsburgers do nuttige deugd der zelfver
loochening.
Een1 Beutc-rtelcgram uit Johannesburg
meldt, dat een Regeeringscommissie zal be
noemd word'en, tot onderzoek naar da oor
zaken van teiing onder dé mijnwerkers.
De commissie zal bestaan uit ingenieurs,
doctoren, mijndirecteuren en experts voor
ontplofbare; stoffen.
De respirator zal aan een pi'actiscli onder
zoek worden onderworpen en men verwacht
in liot algemeen belangrijke; resultaten van
de bemoeiingen dezer commissie.
Dultschlan (1,
Keizer Wllhelm's reis naar l'olen.
De reis van Keizer Wilhelm naar Pruisisch
Polen moet van Pruisisch standpunt uit vrij
wel als mislukt beschouwd worden, omdat de
Polen zich niet hebben laten overbluffen door
de schitteiende manoeuvres, eD omdat de ont
vangst van den Keizer in hun hoofdstad Po
sen bepaald koel moet genoemd worden. Meo
meent van sommige zijden er echter op te
moeten wijzen, dat van de zijde van den Keizer
een poging tot toenadering is gewild, en dat
zijn antwoord op de toespraak van den voor
zitter van den provincialen Landdag van Po
sen een veel milderen geest ademde dan z\jn
bekende redevoering te Marienburg.
De Russische pers is het daarmede vrijwel
eens. De sNowosti" zegt, dat de jongste rede
van den Keizer te Posen zich door gematigd
heid kenmerkt. Zonder met de andere maat
regelen, die uit de Polenpolitiek voortvloeien,
in te stemmen, merkt het blad op, dat de
redevoering van den Keizer in geheel Europa
den besten indruk moet gemaakt hebben.
Door haar gematigden toon zou zij in het
bponder een gunstigen invloed hebben op
de betrekkingen van Duitschland tot Oosten-
rijk-Hongarije.
De ïNowoje Wremja" daarentegen zegt,
dat de Posensche Keizerdagen niets nieuws
hebben gebracht. Het blad zwaait hoogen lof
toe aan de correcte, en laktvolle houding van
de Poolsche bevolking, maar meent, dat de
bedoeling van de Duitsche regeering door de
aanwezigheid der Russische gasten indruk op
de Polen (e maken, schipbreuk heelt geleden.
Over de redevoeiing van den Keizer wordt
gezegd, dat deze niets anders dan een beves
tiging van de reeds vroeger door den Keizer
en zijne ministers uilgesproken meeningen
behelst, in wel is waar beslisten, maar toch
in vergelijking met vroegere redevoeringen
milderen vorm.
Het blad eritiseeit verder de Pruisische
Polenpolitiek zeer scherp, en wijst er o.a.
op, dat het denkbeeld om een nieuw Poorich
rijk te giondvesten, slechts bij een onbe-
teekenende partij wordt gekweekt, die haar
aanhangers uitsluitend onder onbeschaafde
arbeiders en geheel groene schooljongens
telt. In de groote kringen van de meer ont
wikkelde Poolsche samenleving vindt dit
denkbeeld, tot geluk der Polen, niet de ge
ringste sympathie. Het Russische blad ïSwet"
schenkt vooral zijn aandacht aan de rede
voering, die keizer Wilhelm'tot de Russische
gasten heeft gericht, en zegt, dat het verwijzen
van den Keizer naar de vriendschap en de
volkomen eensgezindheid van Duitschland en
Rusland, en naar de trouwe wapenbroeder
schap van het Duitsche en Russische leger,
de echo is van de keizer-ontmoeting te Reval.
De Poolsche bladen uiten zich op zeer
terughoudenden toon over de redevoering van
keizer Wilhelm. Zij leiden uit de Keizerlijke
woorden wel af, dat de Keizer van plan is,
groote godsdienstige verdraagzaamheid te
toonen, maar tegelijk achten zij deze uitlating
van weinig beteekenis indien de Poolsche
taal wordt onderdrukt en het administratieve
juk niet wordt verlicht.
Uit het feit, dat hooge eerbewijzen aan de
voorzitters en leden der commissies tot ger
maniseering zijn verleend, blykt, volgens de
Poolsche pers, wel het beste, dat de Pruisische
regeering zich niet zal laten afbrengeh van
haar eenmaal aangenomen politiek.
Gemengde SïcdedeelIngeBs.
eon salvo-vuur gelost, waarbijl een arbeider
ged'ood cn volo gewond werden. D'e> talrijke
arrestanten zijh. tel' beschikking van dé mi
litaire overheid' gestold. Naai' gemeld wordt
hebben de arbeiders 3e. eerste gewelddadig
heden gepleegd! door met sifceeneu de ruiten
van het politiebureau in te gooien.
Een arbeidersvrouw ia van schrik plotse
ling déodi gebleven.
Officiéél wordt uit Barcelona thans be
richt dat db rust is hersteld.
Engeland.
't Engdschc koningspaar is weder te Bal-
moral-Castle teruggekeerd1. Hmme Majestei
ten gingen gisteren te Invergordon. aan wal,
en vertrokken per trein naar Balmoral, waar
zij om 5 uur in dm namidd'ag aankwamen.
Hi ermede is de kruistocht van het konink
lijk jacht langs do westelijke en noordelijke
kusten van Engeland afgcloopen. Do koning
verklaarde, dat de tocht hem uitstekend' be
komen was.
Duatschla nd.
Bij de; groote legermanoeuvres heeft prins
Heinriék van Pruisen, do broeder van den
Duitschen keizer, aan de Amerikaan salie of
ficieren medegedeeld!, dat bij bet volgende
jaar do Vereonigdé Staten opnieuw zal be
zoeken.
Do „Petit Bleu" zegt dat de Engelache ge
neraals in Duitschland zich vrij stekelig uit
lieten. Jan Hamilton moot, volgens liet blad,
zich critiek li ebben veroorloofd' tegenover
het Dbitsclio leger, die machtig© oorlogsma
chine ten opzichte waarvan het Engelsche
leger dé ooriogswaard'e van een schutterij
vertegenwoordigt.
Generaal Roberts moet gezegd hebben dat
„do oorlog (in het algemeen) voor goed in
Zuid-Afrika, geëindigd is, m. a. w. dat van
Duitschland' niofcs te duchten is.
Zooals men weet, zegt do Petit Bleu"
heeft Roberts dit reedt eenmaal geprofeteerd
toen dé Boe-ren-oorlog nog in vollen gang
was.
Dé gezegden van do Engalschen hebben
in D'uitsehland', ook iu militaire kringen, een
armzaligen indruk gemaakt en het publiek
blijft consequent en neemt er niet do minste
notitie van.
F r a n k r ij ik.
Naar dé „Figaro" verneemt, zal in de
maand October a s. do keizerin-weduwe van
Rusland, vergezeld! van de koningen van
Griekenland en Denemarken, president Lou-
beb te Parijs een bezoek brengen.
58)
E. DEBANS.
XXII.
Met oen hart, vervuld van nameloozo
vreugde, sprong George Lancomonb, nadat
hij afscheid van Barbazcillo genomen had,
in een fiacro en liot zich naar hot huis Van
mevrouw Vasselin brengen, waar hiji vroog
om juffrouw Sabine, betreffende een drin
gende zaak, oven te mogen sproken. Daar hij
in zijn werkpak was, wilde dé lakei hem
eerst niet binnen laten, totdat de oud© koet
sier on do kamenier, die George nog van
Moatsombro kenden, ten zijnen gunste pleit
ten, toen bij verzekerd had dat hij de over
brenger van oen goede tijding was.
Toen Sabine met een verwonderd gelaat
de kamer inkwam, zeide hij met een van ge
luk stralend gelaat, zonder* conige inleiding
„Ik* smeek, je dit even to l'ozon, Sabino. Je
zult daaruit zien dat je grootvader inder
daad' de man van eer* is geweest, waar men
hem zijn geheelo leven door voor hield. Het
was ten gevolge van zielsziekte dab hij hot
sprookje verzon, dat je zooveel verdriet be
rokkende."
Sprakeloos van verrassing las hot jonge
meisje de bekentenis van Carcagnoux; do
over-gang van de diepste ellende tot heb
hoogste geluk was te snel, d'an d'at zij het
Spanje.
D'on Carlos' houding spreekt duidelijk uit
een sclmjven dat hij1 tot de Carlistisclie af
gevaardigden richtte en waarin hij krachtig
elk© poging tot opstand afkeurt en het drij
ven d'er agitatoren te zijnen gunste laakt.
Ernstige ongeregeldheden hebben plaats
gehad 'te Barcelona, op aanstoken van anar
chisten ter gelegenheid van de verjaring van
president Mac Kirirey's dood. In de botsin
gen met dé politie werden 7 personen ge
wond en een aantal arrestaties is gedaan.
De wanordélijkhed'cu van gisteren worden
toegeschreven aan d'e weigering van do mi
litaire autoriteiten tot het houden van oen
bijeenkomst van koperslagers en aan dé po
gingen van bet volk om manifestanten, door
de politie in bewaring genomen, te bevrij
den. De gend'armen chargeerden verschei
dene malen en de stalkers hielden stand.
D'aaraa werd door de politie herhaaldelijk
ineens omvatten kon1. Toen ze eindelijk woor
den vond om George te bedanken en de na
dere bijzonderheden te vragen, antwoordde
hij„Gelieve mij*1 te verontschuldigon, juf
frouw Sabine, indien ik dat uitstel tot op
een nader oogenblik. Ik moot nu eerst naar
mijn. armen grootvader en naar mijn moeder
toesnollen, om hun ook déze gelukkige tij
ding mede te deden. Ook het afschrift van
dozen bekentenis kan ik u vooreerst niet af
staan, maar deel mevrouw Vasselin er den
inbond maai van mede. D'at zal haar 'hot
ernst weder gezond maken."
Dadelijk daarop nam 'liij afscheid van
haar en reed naar huis.
„Mouthier is onschuldig!" riep .hij toen
bij dé ikamor van zijn grootvader binnen
stormde, geheel' buiten adem van de baast
waarmede hij de vier trappen was opgevlo
gen. Dé oude man moest zich van schrik aan
een stoel vastgrijpen, want bij, vreesde op T
eerste oogenblik, dat hot uitzicht op zijn
eerherstel' nu weder verdwenen was. Maar
zijn kleinzoon stelde hem gerust cn la® bun
en zijn moeder het heel© stuk vo or, tci wijl
bij bem met enkele woorden de tos.tracht
der zaak mededeelde.
„Herinnert u zich dan lieelemaai niet
meer nit dien tijd oen zekeren Valculijn
Carcagneux?" vroeg Georga later aan zijn
grootvader,
„Ja zeker, hebben Villefr xnrlie en ik wél
aan bom gedacht en zelfs naar hem geïnfor
meerd, maar we> konden hem alleen als Va-
lentijni signaleeren, d'aar wij zijin familie
naam niet wisten. Zijn spoor hadden we ge
heel verloren, totdat liij nu opeens op zulk
een verrassende wijze weder opduikt."
„Zijn bekentenis zal zeker voldoende zijn
om een revisie te verkrijgen."
„En 't is nu ook boter zoo," zeide Pauli
ne, „want om de waarheid, te; zeggen, de ge
dachte pijnigde mij dat wij. in onze oer her
steld zouden worden tan koste van dat groot
moedige jonge meisje, dat daardoor voor al
tijd ongelukkig zou worden."
George kuste zijn moeder hartelijk voor
deze woorden, waardoor oen gelukkige glim
lach om haar lippen speelde, voor 't eerst se
dert langen tijd. Julius Berger maakte zich
nu dadelijk gereed' om Jacques Vülefranclio
iu konnis te gaan stéllen van den nieuwen
keer, dien de zaken eensklaps genomen had
den. George verkleedde zicli haastig en volg
de toen zijn grootvader daarheen. Deze .had
iutussohen met Jacques al afgesproken' om
samen dadelijk naar mevrouw Vasselin te
gaan, om deze te verzekeren, hoeveel leed
het hun deed, dat zo haar zooveel verdriet
hadden aangedaan, wegens de vermeende
schuld van liaar vader. D'e jonge man sloot
zich bij ben aan. Jacques Vil'lcfrancli© bad
hem in het kort verteld, dat tusschen Ro
bert en Sabino reeds een opheldering had
plaats gehad, en nieuwe, blijde verwachtin
gen ontkiemden in zijn borst.
Terwijl de jonge man den tuin inliep, die
tot achter hot huis liep, lieten de beide oude
beeren ziek hij mevrouw Vasselin aandio
uen. 'Zij ontving ben in tegenwoordigheid
barer dochter in haar slaapkamer, die zij op
last van dén dokter* voorloopig niet verlaten
Bulgarije.
Heb voi*stendom Bulgarije viert dezer da
gen het 25-jarig jubileum, van zijn bevrij
ding van bot Turksche juk en de verheffing
van bet land! tot vorstendom.
Bij de jubilé-feesten zal' Rusland vertegen
woordigd wezen.
Do Russische keizer beeft grootvorst Ni-
kolaas Nikolavilch opgedragen bem te ver
tegenwoordigen. Do Russische minister van
oorlog, genoraal Kouropatkinc en oen aan
tal hooggeplaatste officieren en deputaties
van troepen, welke bij Sjipka streden, zullen
de feesten bijwonen.
Rusland.
Gisteren werd een bulletin over den ge
zondheidstoestand van keizerin Alexandra
uitgegeven, dat al'dus luidde:
In don gezondheidstoestand dei* Keizerin
hebben ztch iu de afgcloopen week geen
complicaties voorgedaan. Nadat de Keizerin
dien tijd bij volkomen normale temperatuur
en een normalen polsslag, en bij een goeden
algomcenen toestand lieeft doorgebracht, be
vindt Iloogstdezelve zich op liet oogenblik
op den weg naar volkomen genezing.
Verdere bulletins zullen niet meer worden
uitgegeven.
Nu de gezondheidstoestand van de Kei
zerin van zulk een gunstigen aard is, zal zij
waarschijnlijk haar gemaal naar de manoeu
vres van Kursk begeleiden, en in ieder geval
na afloop dei* manoeuvres met den Czaar een
bezoek aan ïlinskoi brengen, om aldaar lan
gen tijd te vertoeven.
Velen van dé Russische studenten, die ter
zake van de onlusten to Moscou in Februari
jl. veroordeeld zijn tot verbanning naar Si
berië en wion gratie is verleend, kobben die
gunst van dé liand gowezon. IVel een bewijs
hoe groot dé verbittering is.
Venezuela.
Omtrent den ondergang van de C1* t o a
Pierrot, do Firministische zeeroovers-
boot, wordt nit Port-au-Princo gemold
De commandant Van do P a n t li o r, liot
DHiitsekö oorlogsschip, korvetten-kapitein
Eckcrmami, had bovel ontvangen de C i* t e
a Pierrot op te brengen. Dé Panther
begaf zicli derhalve van Port an Prince naar
Gonaives, waar hij het roofschip volkomen
verraste.
De commandant van do Duitsche kanon
neerboot zond nu aan admiraal Kullick be
vel, dat bij, met de bemanning de C r t o a
Pierrot moest verlaten en hot schip bin
nen vijf minuten moest overgeven.
Admiraal Knliclc vroeg om 15 minuten,
wat werd toegestaan, onder voorwaarde dat
de wapenen cn ammunitie moesten achter
blijven, als do bemanning vertrok.
De bemanning werd toen in de grootste
wanorde in do booten gescheept. Toen de
vijftien minuten om waren, verliet een troc-
penafdcotmg de Panther, met de bedoe
ling de CrétcaPior r ob op sloeptouw te
nemen. Spoedig daarop volgdé echter oen
door do bemanning van de C r t o a P i o r-
r o t blijkbaar opzettelijk veroorzaakte ont
ploffing in de achterste kruitkamer, ten ge
volge waarvan het achterschip uiteengesla
gen weid en in brand geraakte. Hierdoor
werd 't in beslag nemen door de P an th er
onmogelijk, daar een tweede ontploffing niet
uitgesloten was. Daar bovendien hierin een
vijandélijko daad werd gezien en de stukken
geschut vóórop nog bruikbaar waren, liet de
commandant van de Pantlicr ook do
voorste kruitkamer en de ketels door gra-
naatvuur ontploffen. Van de P'an thei-
werden toen 30 schoten gelost op do zinken
de Crete a Pierrot. De adhriraal, dio
zioh bijl do rebellen aan boord bevond, is nog
in liun handen.
D'e stad Gonaives bevindt zioh in handen
den* insurgenten.
mocht. Met oen bleek, ontzettend' vermagerd
gelaat, waaruit de holle oogeu koortsachtig
glanzend te voorschijn, kwamen, lag zij op
haar rustbed en beantwooidde den eerbiedi
gen groet der beide hoeren.
„Mijn vriend Berger en ik komen bij u,
mevrouw," begon Vill'efranche diep bewo
gen, „om u onze oprechte gelukwenschen te
betuigen voor de gelukkige wending diie on
ze gemeenschappelijke zaak na zooveel pijn
lijke tussehenbedrijven iten slotte genomen
beeft, en die voor ons oen ware verlossing
bet-eek ent. Het verheugt ons in onzen over
leden vriend' Mouthier weder den onbevlek
te n man van eer te kunnen vereereu, die hij
altijd geweest is. Dbor een aaneenschakeling
van treurige omstandigheden zijn wij. er toe
geleid, n smart en verdriet aan te doen. Wij
betreuren dat van gansclier liante en smeo-
ken u om vergeving. Laat mijl u nu ter zelf-
der tijd deze papieren wedér overhandigen
wees verzekerd
„Laat ons wederkeerig elkander vergeven,
mijn vriend," viel Bertha hem in de rede,
terwijl ziji de noodlottige aanteekeningen
van haar vader in ontvangst nam cn daarna
Jacques de hand reikte. „Laten we dank
baar de wogen der Voorzienigheid erkennen,
die na harde ■beproevingen! deze voor ons al
len zoo gelukkige en blijde oplossing beeft
bewerkt
Zij gaf eveneens Juïius Berger de hand,
terwijl1 zij met zachte stem vroeg: „Waar
is George? Hebt u bem niet meegebracht?"
„Hij' wacht op ons, beneden in den tuin,"
gaf de oudé man ten antwoord.
Hulde aaa II, M. de Koningin.
Thans is bepaald dat H. M. de Koningin
bij Haar terugkomst in de residentie aan
het Staatsspoorstation een welkomstlied zal
worden toegezongen door een kinderkoor.
Voorts zullen de verschillende vereenigingen
die aaa de huldebetooging deelnemen zich
langs den weg door H. M. te volgen opstellen
„Sabino," aldus wondde ze zioh met een
aandoenlijk glimlachje tot haar dochter, „ga
George liim* halen."
„Moedér, liefste, beste moeder," riep hot
jonge meisje uit, terwijl zo voor Bertha op
de knieën viel, haar hand greep en dezo met
kussen bedekte.
„Ga, mijn 'kind."
Sabine snélde weg en keerde spoedig daar
na met George terug, die van inwendige op
winding beefde, toen hij zich over de zieke
heenboog.
„Kom dichter bij mij, mijn vriend," zeide
Bertha tegen liem. Toon diiji aan haar ver
zoek had' voldaan, voegde zij er aan toe:
„Vergeef mij mijn trots en mijn hartvochtig
heid."
„0, mevrouw."
„Ja, vergeef mij, en reik mij de hand
en jij de jouwe, Sabine. Ik geef ze aan je,
George zij, zal de vrouw van een braven,
rechtschapen man wordén; maar zij' is je
ook waardig, vergeet dat niet! Wél scheen
het gedurende een korten tijd of zo zich van
je wilde afwenden, maar dat was alleen mijn
schuld. Misschien verleent God me nu ook
nog de genade, om miji in je geluk te mogen
verhengen
„Dat zult u, moeder, ja, dat zult u zeker
doen, schep maar weer goeden moedver
zekerde Sabine in de overweldigende blijd
schap van haar hart.
(Slot volgt)
