56"* Jaargang. Zondag 21 en Maandag 22 September 1902. No. 10962. a Eerste Blad. \F NINA. Z, ek. D. Bericht. BUITENLAND. ans. J n'-1. 't* II.31' V Italië. SCHIEDAMSCHE COURANT Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. M, G. ïïïi, m- 1. an, on, M. )ud 1 lur. 'el. \le- j mr. Ier- ;v été, i Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zyn» Bureau: Baterstraat 68. Prijs der Advertentiën: Van 1—G regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën by abonnement op voordeslige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te hekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen. wordeir zoogenaamde Itlcime advesrtentiêr* opgenomen tot den prijs van 40 cents *pe advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Entcrc. Telefoon No. 133. Zij, «lic zich met het nieuwe kwar taal, aanvangende 1 Oct. a s., op dc „Schledanrsche Courant" alion- nccren, ontvangen dc tot dien datum verschijnende nummers gratit. A1.GKMEISB? OVEKZ1CUT. SCHIEDAM, 20 September 1902. Zuid-Afrik a. Ecu telegrafisch boriclit uit Antwerpen meldt dat de Bóeren-generaals gistermiddag om. 3 uur aldaar aankwamen. Zij werden ontvangen door den voorzitter van het Boe- roncomité. Een. ontzaglijke menigte juicli'to hen geest driftig too. Er d'eden zich echter geen inci denten voor. De Antwerpen aars juichten eu drongen om hot hardst en de ontvangst is in allen decle volgens het programma afgewerkt. Do heer van Doosselaero sprak do generaals te zijnen huize een hartelijk welkomstwoord toe, waarop Botha antwoordde. Hij spreekt in bewogen woorden zijn dank uit voor het geestdriftvol onthaal in de hoofdstad van hot Vlaamsehe land; dan herhaalt hij wat hij in Holland reeda zei over liet d'ocil zijner komst in Europa. De dichter Pol do klont, ongetwijfeld do beste redenaar van geheel Nederland, zoo Noord1- als Zuid-, heet op zijn beurt den ge neraals wolkom, maar dat mot zulke bezie ling, met een zóó overweldigende hartdijfc- lioid, dat hij zolfs aan don ijzeren Do la Rey een traan weet te ontlokken Generaal' Do Wet neemt vervolgens het woord om de Vlamingen te bodanken voor de ambulance, dio zij naar het slagveld ge zonden hebben, en dio hun van zooveel nut is geweest. Wij begrijpen nog altijd zelf niet zegt hij, hoe ons arm, klein volkje lieeft kunnen doen wat het deed. Als wij onze wa pens neerlegden, dan was het omd'at hot moest voor 't behoud! van den Nederland- schen stam in Zuid-Afrika; thans lijdt wat er ginds nog van dien stam is overgebleven, bonger en ellende. Stelt ons in staat om te leven; helpt ons aan voedsel en klecderon voor eenigen tijd ou go zult wol zien, dat wij] in Zuid-Afrika ons volk, zoo min als onza taal zullen laten teloor gaan Dteze en audero zinspelingen op de moge lijkheid van een nieuwen vrijheidsoorlog werden telkens met uitbundig gejuich be groot. Do Wet heeft tamelijk lang en mot ver bazend gemak gesproken. Des avonds verdrongen duizenden on nog eens duizendfeu zich vóór en in de zaal der Koninklijke Harmonie. De geestdrift was Naar F. W. ROBINSON's roman uit de ArlistouwereM. M» l I f tuit uur). iO, ièti®' I. mie»' val»! ncaü'i de j Ij, Uf& 1 9> „Ik verwonder miji over niets meer," ant woordde lord Kano. Een pijnlijke stilte heerschto eenige oogenblikkeu. Lord Kano scheen het juiste woord niet te kunnen vin den. Eindelijk bcgou hij „Als dezo dame," en hij wees op vrouw Pickerson, „zoo beleefd wildo wezen om zich slechts een oogenblik terug te trekken, dan zouden wij elkander beter to woord kunnen staan." Vrouw Pickerson begreep don wenk on in haar hart d'aukto zij; den hemel1 dat zij dit ge zelsohap kon .verlaten, Haar hoofd duizelde van alles wat ze gehoord cn gezien had en de eenige verzuchting die ze af en too slaak' to, was: „Och, was ik maar bij mijn Sam mijn oenigen Samuel gebleven." Bij het op- staap greep zij' haar hoed', als waande zij. dit kostbare sbulc nu niet moer voilig. Do jonge burggraaf opende beleefd do dour en met de noodigo plichtplegingen, die oen spottend effect maakten, doch daar merkte de oude vrouw niets van. Hans maakte bij 'iet dichtdoen dor deur nog even een l'angen neus aan heb adres van vrouw Pickerson doch die gevoelsuiting was eerder toe te schrijden aan de netelige positie waarin hij zich bevond. onbeschrijfelijk. Een daverend applaus gaat op, wanneer do generaals binnentreden. Bo tha heeft meivrouw Osterrioth aan den arm, Do Wet mevrouw Van Doosselaero; mevr. Ferreira, Botha's zoon en dochter zijn in. 't gevolg, ook do Ncderlandlscho consul' Van den Bergh. De lieer Van Kerckhoven stelt de generaals voor aan heb publiek. Eiko naam wordt langdurig toegejuibht, De Wet's naam echter maakt blijkbaar de grootste geest drift gaande. Botha spreekt vervolgens een zeer opgewekte rede uit. Wanneer wij ons overgegeven liebbon, hebben wij niet 20,000 Mans ere neergelegd, inaar 20,000 Lee Met- fordb. Wij hebben altijd getracht de regels an bot beschaafde oorlogvoeren op den voorgrond te stollen. Wij hebben geen Scheepers doen doodschieten, 30,000 huizen zijn bij ons verwoest. Dc dag onzer overgave was de zwaarste, dien wij. ooit kenden. Nu eerst begint ons werk in Afrika. Dab prach tige land moeten wij voor den Nodorland- scheu stam behouden. Ten slotte bodankt Boblia voor de koninklijke ontvangst cu voor de Belgische ambulance. De la Rey spreekt na beau en logt nader .liet doel uit van *>un bezoek, Wat wij gedaan hebben, rrego o- wijzon, dat wij ito staat'zijn om eens nog een onafhankelijk vaderland te winnen. Het laatste spreekt De Wet. Zijn verschijning op do tribune doet een storm van gejubel op steken. Hij vertelt op zeer geestige wijze eenige zijner ontvluchtingen. Hij dankt allen, die tot heb wel gelukken der betooging bobben bijgedragen cn houdt een zeer smaakvolle causerie over moed, die zelfs de groo-tsto dapperheid overwint. Moed had het Afrikaander volk genoeg. Het was uit de conferentie van Den Haag geweerd, doch daar fe 'De Wet fïcr over. Het Boeren volk, dat er geen deel van uitmaakte, heeft steeds trouw de bepalingen dier conventie nageleefd, terwijl' de Engelschen zoo menig maal1 do regels van den beschaafden oorlog geschonden hebben. Ten slotte vraagt liij den steun van de Nederlanders, om in Zuid-Afrika do taal in stand' te houden, want taal verloren, alles verloren. Om halftwaalf verlaten do generaals de zaal. Het volk zingt liet Transvaalscho on liet Vrijdtaatsche Volkslied. Tengevolge van den dood van de koningin] iat misschien de receptie to Brussel niet door. Gonera-al Baden Powell heeft, nadat hij er geen twee jaar was geweest, eens een be zoek gebracht aan Mafeking. De burgemees ter bood! liem namens de burgerij een hulde blijk aan uit dankbaarheid voor zijn dien sten gedurende het bekende beleg bewezen. Men fe voornemens Pretoria van een kur- zaal te voorzien, geheel gelijk aan de Euro- pecsche inrichtingen van dien. aard, en die tuinen, een club en een restaurant moet be vatten. Men verwacht van dit plan, dat het de toenadering tussclien Engelschen cn Boe ren zal bevorderenhet wordt do-or ver scheiden van de voornaamste bewoners van Pretoria ondersteund. De „Times of Natal" te Pietormaritzburg meldt dat do toestand in ZoeJoelandi beden kelijk fe. De Zoeloe-koning Inizoul beeft aan zienlijke macht gekregen. Tijdons do grens- oorlogon der Zoeloes is hem het behoud der wapenen toegestaan cn nu weigert hij] do wapenen neer te leggen. Uit Lorenyo-Marquez wordt aan do „Dai ly Mail" geseind dat men ald'aar mededeelt dat de Portugecsólio troepen nabiji Mozam bique een groote overwinning behaalden. Het inboorlingonhoofd Makoubi is gevangen genomen. Do oorlog heeft hiermede een eito- de genomen. bracht zij voortdurend door in gezelschap van de ongelukkige prinses Clementine die ongehuwd bleef. Marie Ilenriette had in alle opzichten het hart van haar volk gestolen en hoewel zij den laatsten lijd zeer teruggetrokken leefde en het volk haar maar zelden zag, bleef «iet steeds met de grootste liefde letten op a! haar bewegingen en daden. Gemengde JSeiiSeileelIngCR. België. Koningin SfnrJe Hcnrlëtte. -[• Een telegram uit Spa meldt de treurige tijding dat de Koningin vnn België gister avond te 7 u. 35 min. onverwachts is over leden. II. M. zat aan taiel en gebruikte een lichten maaitijd, toen zij zich plotseling onge steld gevoelde en het bewustzijn verloor. Onmiddellijk werd een geneesheer ontboden, toen deze kwam, was de vorstin echter reeds bezweken aan een acute harlcrisis. Baron Goffinet en barones Fiei lant waren b'y de Koningin en seinden onmiddellijk aan den Koning te Bagnères-au-Luclmn in de Pyreneëen en aan de overige leden van het Vorstelijk Huis, van wie niemand aan wezig was. De minister-president komt morgen om de doodakte te teekenen. Zoodra het bericht van het overlijden be kend werd, liep een groote menigte voor liet paleis te hoop, die de gebeurtenis besprak. De Brusseische bladen zijn met een rouw rand verschenen en wijden lange, treilende artikelen aan de Koningin. Koningin Marie IJennëtte was de jongste dochter van aartshertog Joseph van Oosten rijk, een oom van Franz Joseph. Zij werd geboren te Schönbrunn den 23en Augustus 1836 en ttad '22 Augustus 1853 in het huwelijk met Leopold II, destijds hertog van Biabanten kroonprins van België. Zij schonk haar echtgenoot drie dochters, van wie de oudste, prinses Louise, gehuwd met prins Philips van Saksen-Coburg-Gotha, veel van zich heelt doen spreken en de tweede, prinses Stephanie, bekend is geworden door het geheimzinnig uiteinde van haar gemaal, den Oostenrykschen kroonprins Rudolf. Met de thans ovei leden koningin is een van de meest sympathieke vorstinnen heen gegaan. Streng en koel voor het uiterlijk, bezat zy een groot, edel hart. Zij was zeer weldadig en godsdienstig en eene uitstekende moeder. Voor de rampen des levens is zy allerminst gespaard gebleven. Haar eersteling, de graaf van Henegouwen, ontviel haar op jeugdigen leeftyd, haar drie dochters heeft zy .allen achtereenvolgens ongelukkig zien worden. De laatste jaren van haar leven Frankr ijk. Het Fr arische parlement zal den Men Oc tober de werkzaamheden weer liei-vatten. Do minister van oorlog lieeft den luite nant-kolonel do Saint Rémy, die reeds bij; do reserve was ingedeeld in. verband! met zijn houding in d'en strijd! togen do congre gaties, thans uit den-dienst ontslagen. Do Standard'-correspondent beschrijft als volgt het optreden dor onderzeesche boo ten bij do Franscho vloot-oefeningen voor Cherbourg: Dto oefeningen hebben aange toond dat de onderzeesche booten workcJij'k gevaarlijk zijn wanneer zij verdedigend op- ired'en en dat een vijandelijke zeemacht sleolits onder buitengewone omstandigheden een blokkade kan forcoeren die door een vloot van ondrzeesclie booten wordt ge vormd- Do Parijsclio „Liberbé" bevat het volgen de, uit officieoio 'kringen afkomstige na woord op Polletan's veelbesproken en ge gispte rodevoering: Na oen vriendschappe lijke godaehtemvissclïtog tussclien de Fran- sche diplomatie on do Ibaliaanscho regeering is van het voorval1 te Ajaccio niets overgeble ven dan het feit, d'ab d'e marine-minister uit een politiek oogpunt ongeschikt is. Men is in het Quirinaal van mooning, dat do heer Pelletan eenvoudig als technicus heeft wil len spreken, toen hij Corsica met oen pistool vergeleek, dat midden op heb hart van Ita lië gericht is. Men betreurt, d'at hij dezo uitdrukking gebruikt heeft, waar slechts sprake was van een algcmcenc kenschetsing van don strategisohen toestand' van Corsica. Koster verleende onderscheiding,schijnt het gevolg te. wezen van Zr. Ms. jongste vloot- inspectie bij Cuxliavon. Volgens de „Birmingham Post" beeft kei zer Wilhelm aan lord Roberts en aan den Amerikaanschcm generaal Cobin verzocht om een critisch rapport over de in Duitsch- land gehouden legeroefeningen. Deze rap porten zullen natuurlijk, streng vertrouwe lijk zijn. De Zwitsersclie consul te Varsowië, Zam- bini, is to Berlijn, tijdens zijn verblijf aldaar mot een paar andere personen, door twee Duitscho detectives aangehouden. Tever geefs bewees Zambini zijn identiteit, men dwong herttt en zijn gezelschap in daarvoor bestemde rijtuigen te stappen, dat hen naar het politic-bureau bracht. Het gelukte don consul nn ten slotte do autoriteiten aldaar te overtuigen wie hij werkelijk was en onder het aanbieden van excuses stolde men do onvrijwillige arrestan ten in vrijüioid zonder lien ovenwei do oor zaak van deze arbitrale gevangenneming op te helderen. Do consul heeft zijn regecring kennis ge geven van hot gebeurde. VII. „Wat kunt gij ter verontschuldiging van dezo smakelooze en onbetamelijke comedie inbrengen zoo opende lord Kane gestreng als een rechter het gesprek of liever het tweegevecht met woorden. „Verontschuldigen wil ik mij niet," ant woordde Markingkam. „Ik heb u reeds aan uw verstand gebracht hoe het in zijn werk ging." O w „Uw verklaring beduidt evenmin iets bob je mij niets meer te vertollen?" vroeg do vader spottend. „Als ik maar wist wat," bromde Hans. „N" dan beveel ik je allo mogelijke be daardheid aan om mijl rustig aan te hoo- ren." „Goed, goed, ik zit hier al en ben geheel oor," verzekerde de jongeling, do handen diep in de zakken stekend en de beenen uit strekkend' zoover als zij) dat veroorloofden. „Ilans," bogon lord Kano, d!ie zich voor overboog om zijn zoon beter in het gelaat te kunnen zien, op zachten toon, „ik wil je niet vervelen met con boetpredica'tie, ik wil je ook geen straf opleggen, opdat gij mij een verwijt zoudt kunnen doen, dat ik nooit in mijn leven zou vergeven, ik wil je alleen dit zeggen, mijto vrind, ge zijt op den verkeer den weg." „Neen, dat ben ik niet," weerlegde Hans snel'. „Jawel Hans en het ite een weg, die spoe dig en zeker je verderf zal' worden. Het is toch een pure schande, d'at jij' de erfgenaam van een dei* oudbte cm rijkste geslachten van Engeland, geboren om een schitterende car rière te maken in liooge. staatkundige krin gen, dat jij1 op zoo'n nifesolijko wijze je rijd verknoeit, jou naam en den mijnen boven dien door hot slijk sleurt en ten spot van do publieke opinie je verslingert aan een café- cliantaiit-zaiigeres, die uit do heffe van het volk geboren, misschien niet eens..." „Houdt op, vader,-' vieil de zoon in de rede. Hij sprong van zijn stool op, een hoo- gc blos op het gelaatdriftig ging liijl voort „zeg 'tegen mij geen kwaad' van Nin! Gij hebt het recht er niet toe, omdat gij niets, letterlijk niets kunt te pas brengen wat te gen haar getuigt. Zo is een der beste, zoo niet de boste meid van d'e wereld, ze is trouw, moedig cn eerbaar en dat kan men tegenwoordig van mannen en wouwen uit onzen adellijken stand niet meer zeggen!" „Goed! gesproken, Hans!" riep de opvlie gende! Kitty ui't, achter de deur in do han den klappend. Za liad' aan do verzoeking om aan do dour te luisteren, niet kunnen en ook niet willen weerstand bieden. Op het handengeklap kwam Nitoa nit do eetkamer tc voorschijn en sleepte met geweld haar zuster mede. „Het past ons niet, aan de deur te luiste ren," riep Nina boos, toen de deur der eet kamer achter haar in 't slot viel. „Ik heb 't vooruit voorspeld! en nn zal dei geschiede nis eindigen liet gaat me ook reeds lang de kool uithangen," „Is dab heusch je meening, Nina?" vroeg Kitty. „Ja zeker." „Maak jo je dan in 't geheel geen illusies van een huwelijk met hem „Welneeu," Zanardelli, do Italiaansche democratische minister-president, is op zijn reis door d!o provincie Basilibata vergezeld van de plaat selijke afgevaardigden. Overal wordt liiji lui de toegejuicht. Gisteren was hij, te Lagone- vro waar hij niet alleen de plaatselijke over heden ontving maar ook particulieren audiëntie toestond', die hem over don toe sband! van het land kwamen spreiken. Zanar delli' maakt voortdurend aanteckeningen bij deze gesprokken. Hij vertrok per rijtuig naar Molitcrao to midden van1 de toejuichin gen van een groote menigte. Oostenrij k-H o n g a r ij e. Gisteren werd te Buda-Pest met oen luis terrijk. feest de lOOen verjaardag van Kos suth's geboorte herdacht. Dt (bad was kleu rig met vlaggen versierd. Alio kantoren en winkels waren gesloten en de bladen wijd den patriottische artikelen aan Kossuth's nagedachtenfe. In de protcstantsolie kerk had des morgens oen plechtige dienst plaats. Onder de aanwezigen weiden opgemerkt Francois en Louis-Theodorus Kossuth, zo nen van den beroemden staatsman. De plaat selijke overlieden cn een groot aantel corpo raties uit alle oorden van Hongarije waren tegenwoordig alsmede veteranen der Hon- veds van 184S. Ho toevloed van hot publiek was zeer groot. Na de godsdienstplechtigheid werd op do begraafplaats do eerste steen gelegd voor een Kossutli-moimmeut. Een kolossale krans van 3000 zijden rozen in de nationale kleuren, rood, wit on groen, vervaardigd door honderd jonge dames, is op liet graf ncdergolegd. In geheel Hongarije word do gedenkdag aan den grooten patriot op feestelijke wijze herdacht. Duitschland. Do door den Keizer aan den admiraal „Alle goden, wat jij daar in een gril van je werpt, komt in 'b loven maar ééns voor!" riep lv.ii.ty opgewonden. „Denk toch aan jou en onze toekomst je bent een zottin, Nin, als je niet tookapfc!" „'bis best mogelijk,antwoordde Nin ach teloos, en zette zich onverschillig voor het vuur. „Denkt u or ook zoo over, moeder?" „Mijto lieve kind, ik weet waarlijk niet waarover ik denken moot," zeido vrouw Pic kerson, hulpeloos rondkijkend, „nn heb ik je armen vader in den steek gelaten, hopen de d'at ik liiea* rust en vrede zou vinden on wordt dit hier nu rast genoemd? Mijn hoofd is er heel'emaal van in de war!" „Voor mijn part gingen ze beiden huns weegs, zoodat ik ze nooit weerzag, dat was voor alle partijen do beste oplossing." „Och kom! Je bent vandaag niet opge ruimd gestemd, Nin!" zei Kitty geërgerd. „Je weet niet wat je zegt en je ziet niet hoe het geluk je de beide handen toesteekt." „Ik wilde mijn brood eerlijk verdienen in het leven, maar het schijnt nu „Wat schijnt door Hans' toedoen?" „Neen, door zijn vader wat zal die van ons moeten donken „De papa kan naar den drommel loopen, daarom heb je je toch niot te bekommeren?" i'ifcp Kitty uit. „Wijl zijn in onze soort niet minder dan hij. Is het dan onze schuld als domme jongens, zooals mijnheer do zoon, ons naloopen en dat bovendien de directeur liun vrijages nog in de hand werkt 1 Maar, vaat is het nu stil boven Dö jongste zuster staarde voor zich in het vuur. Men kon haai- aanzien dat al' de vroo- Rusland. Uit Sb. Petersburg worden bijzonderheden gemeld van do anti-semitischo betoogingen te Czestochowa in Polen. Do aanleiding tob de botsing was zooals gewoonlijk broodnijd: die nu ontstond tussehon een Israëlitisch fruitkoopman en oen boerin. Eenige geloofs- genoobcn van eerstgenoemde vielen op de vrouw aan en mishaudelde haar, op zulke wijze dab de politie heb geraden achtte tus- sclionbeidc te komen. Do boerin moest in lijkheid van zoooven had plaats gemaaJrt voor meer ernstige gedachten; het leven kwam haar weer zoo akelig en ledig voor. Nina Pickerson was ito den grond een vreemdsoortig meisje, en heb was niet ge makkelijk, liaar motieven te begrijpen. Kitty had hedenavond ook geen lust om haar zuster's ideeën te ontraadselen, ze voel de op dab oogenblik meer aandrang, kaar nieuwsgierigheid bot te vieren on aan do sa- Iondeur te vernemen lioo vader en zoon do toedero quaestie uitvochten. Zachtjes sloop ze de gang in, zonder dat Nina het bemerk te, maar nauwelijks was ze, voorzichtig op de teenen loopende, de deur genaderd, teen deze van binnen eensklaps weid. opengerukt. Markingliam kwam als een krankzinnige naar buiben stuiven. „Nin, Nin!" brulde hij1. „Och, wees zoo goed om ecus oven te komen.-' Kitty staard'e hom verbaasd aan on liep Nin, dio de eetkamer uitkwam, bijna in de armen. „Nin, kom, vertoon je tocb eens," riep Markingkam op haar losstormend. „In jou bijzijn kan ik mijn vader zeggen, wat ik op mijn hart heb. Ik laat me niet meer op zoo'u wijze belecdigen ik ben meester over mezelf kom, Nin!" Nog een oogenblik aarzelde zij, toen wierp zij 't hoofd fier in don nek en trad met vas ten tred aan de zijde van den verliefden Markingliam het salon Tritonen. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1902 | | pagina 1