56"* Jaargang.
Zondag 21 en Maandag 22 September 1902.
No. 10962.
a
Eerste Blad.
\F
NINA.
Z,
ek.
D.
Bericht.
BUITENLAND.
ans. J
n'-1. 't*
II.31'
V
Italië.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
M,
G.
ïïïi,
m-
1.
an,
on,
M.
)ud 1
lur.
'el.
\le-
j
mr.
Ier- ;v
été, i
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zyn»
Bureau: Baterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 1—G regels fl. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën by abonnement op voordeslige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te hekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen. wordeir
zoogenaamde Itlcime advesrtentiêr* opgenomen tot den prijs van 40 cents
*pe advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Entcrc. Telefoon No. 133.
Zij, «lic zich met het nieuwe kwar
taal, aanvangende 1 Oct. a s., op
dc „Schledanrsche Courant" alion-
nccren, ontvangen dc tot dien datum
verschijnende nummers gratit.
A1.GKMEISB? OVEKZ1CUT.
SCHIEDAM, 20 September 1902.
Zuid-Afrik a.
Ecu telegrafisch boriclit uit Antwerpen
meldt dat de Bóeren-generaals gistermiddag
om. 3 uur aldaar aankwamen. Zij werden
ontvangen door den voorzitter van het Boe-
roncomité.
Een. ontzaglijke menigte juicli'to hen geest
driftig too. Er d'eden zich echter geen inci
denten voor.
De Antwerpen aars juichten eu drongen
om hot hardst en de ontvangst is in allen
decle volgens het programma afgewerkt. Do
heer van Doosselaero sprak do generaals
te zijnen huize een hartelijk welkomstwoord
toe, waarop Botha antwoordde.
Hij spreekt in bewogen woorden zijn dank
uit voor het geestdriftvol onthaal in de
hoofdstad van hot Vlaamsehe land; dan
herhaalt hij wat hij in Holland reeda zei
over liet d'ocil zijner komst in Europa.
De dichter Pol do klont, ongetwijfeld do
beste redenaar van geheel Nederland, zoo
Noord1- als Zuid-, heet op zijn beurt den ge
neraals wolkom, maar dat mot zulke bezie
ling, met een zóó overweldigende hartdijfc-
lioid, dat hij zolfs aan don ijzeren Do la Rey
een traan weet te ontlokken
Generaal' Do Wet neemt vervolgens het
woord om de Vlamingen te bodanken voor
de ambulance, dio zij naar het slagveld ge
zonden hebben, en dio hun van zooveel nut
is geweest. Wij begrijpen nog altijd zelf niet
zegt hij, hoe ons arm, klein volkje lieeft
kunnen doen wat het deed. Als wij onze wa
pens neerlegden, dan was het omd'at hot
moest voor 't behoud! van den Nederland-
schen stam in Zuid-Afrika; thans lijdt wat
er ginds nog van dien stam is overgebleven,
bonger en ellende.
Stelt ons in staat om te leven; helpt ons
aan voedsel en klecderon voor eenigen tijd
ou go zult wol zien, dat wij] in Zuid-Afrika
ons volk, zoo min als onza taal zullen laten
teloor gaan
Dteze en audero zinspelingen op de moge
lijkheid van een nieuwen vrijheidsoorlog
werden telkens met uitbundig gejuich be
groot.
Do Wet heeft tamelijk lang en mot ver
bazend gemak gesproken.
Des avonds verdrongen duizenden on nog
eens duizendfeu zich vóór en in de zaal der
Koninklijke Harmonie. De geestdrift was
Naar F. W. ROBINSON's roman
uit de ArlistouwereM.
M» l
I f
tuit
uur).
iO,
ièti®'
I.
mie»'
val»!
ncaü'i
de j
Ij, Uf& 1
9>
„Ik verwonder miji over niets meer," ant
woordde lord Kano. Een pijnlijke stilte
heerschto eenige oogenblikkeu. Lord Kano
scheen het juiste woord niet te kunnen vin
den. Eindelijk bcgou hij
„Als dezo dame," en hij wees op vrouw
Pickerson, „zoo beleefd wildo wezen om zich
slechts een oogenblik terug te trekken, dan
zouden wij elkander beter to woord kunnen
staan."
Vrouw Pickerson begreep don wenk on in
haar hart d'aukto zij; den hemel1 dat zij dit ge
zelsohap kon .verlaten, Haar hoofd duizelde
van alles wat ze gehoord cn gezien had en
de eenige verzuchting die ze af en too slaak'
to, was: „Och, was ik maar bij mijn Sam
mijn oenigen Samuel gebleven." Bij het op-
staap greep zij' haar hoed', als waande zij. dit
kostbare sbulc nu niet moer voilig. Do jonge
burggraaf opende beleefd do dour en
met de noodigo plichtplegingen, die oen
spottend effect maakten, doch daar merkte
de oude vrouw niets van. Hans maakte bij
'iet dichtdoen dor deur nog even een l'angen
neus aan heb adres van vrouw Pickerson
doch die gevoelsuiting was eerder toe te
schrijden aan de netelige positie waarin hij
zich bevond.
onbeschrijfelijk. Een daverend applaus gaat
op, wanneer do generaals binnentreden. Bo
tha heeft meivrouw Osterrioth aan den arm,
Do Wet mevrouw Van Doosselaero; mevr.
Ferreira, Botha's zoon en dochter zijn in. 't
gevolg, ook do Ncderlandlscho consul' Van
den Bergh. De lieer Van Kerckhoven stelt de
generaals voor aan heb publiek. Eiko naam
wordt langdurig toegejuibht, De Wet's naam
echter maakt blijkbaar de grootste geest
drift gaande. Botha spreekt vervolgens een
zeer opgewekte rede uit. Wanneer wij ons
overgegeven liebbon, hebben wij niet 20,000
Mans ere neergelegd, inaar 20,000 Lee Met-
fordb. Wij hebben altijd getracht de regels
an bot beschaafde oorlogvoeren op den
voorgrond te stollen. Wij hebben geen
Scheepers doen doodschieten, 30,000 huizen
zijn bij ons verwoest. Dc dag onzer overgave
was de zwaarste, dien wij. ooit kenden. Nu
eerst begint ons werk in Afrika. Dab prach
tige land moeten wij voor den Nodorland-
scheu stam behouden. Ten slotte bodankt
Boblia voor de koninklijke ontvangst cu voor
de Belgische ambulance. De la Rey spreekt
na beau en logt nader .liet doel uit van *>un
bezoek, Wat wij gedaan hebben, rrego o-
wijzon, dat wij ito staat'zijn om eens nog een
onafhankelijk vaderland te winnen. Het
laatste spreekt De Wet. Zijn verschijning op
do tribune doet een storm van gejubel op
steken. Hij vertelt op zeer geestige wijze
eenige zijner ontvluchtingen.
Hij dankt allen, die tot heb wel gelukken
der betooging bobben bijgedragen cn houdt
een zeer smaakvolle causerie over moed, die
zelfs de groo-tsto dapperheid overwint. Moed
had het Afrikaander volk genoeg. Het was
uit de conferentie van Den Haag geweerd,
doch daar fe 'De Wet fïcr over. Het Boeren
volk, dat er geen deel van uitmaakte, heeft
steeds trouw de bepalingen dier conventie
nageleefd, terwijl' de Engelschen zoo menig
maal1 do regels van den beschaafden oorlog
geschonden hebben.
Ten slotte vraagt liij den steun van de
Nederlanders, om in Zuid-Afrika do taal in
stand' te houden, want taal verloren, alles
verloren.
Om halftwaalf verlaten do generaals de
zaal. Het volk zingt liet Transvaalscho on
liet Vrijdtaatsche Volkslied.
Tengevolge van den dood van de koningin]
iat misschien de receptie to Brussel niet
door.
Gonera-al Baden Powell heeft, nadat hij
er geen twee jaar was geweest, eens een be
zoek gebracht aan Mafeking. De burgemees
ter bood! liem namens de burgerij een hulde
blijk aan uit dankbaarheid voor zijn dien
sten gedurende het bekende beleg bewezen.
Men fe voornemens Pretoria van een kur-
zaal te voorzien, geheel gelijk aan de Euro-
pecsche inrichtingen van dien. aard, en die
tuinen, een club en een restaurant moet be
vatten. Men verwacht van dit plan, dat het
de toenadering tussclien Engelschen cn Boe
ren zal bevorderenhet wordt do-or ver
scheiden van de voornaamste bewoners van
Pretoria ondersteund.
De „Times of Natal" te Pietormaritzburg
meldt dat do toestand in ZoeJoelandi beden
kelijk fe. De Zoeloe-koning Inizoul beeft aan
zienlijke macht gekregen. Tijdons do grens-
oorlogon der Zoeloes is hem het behoud der
wapenen toegestaan cn nu weigert hij] do
wapenen neer te leggen.
Uit Lorenyo-Marquez wordt aan do „Dai
ly Mail" geseind dat men ald'aar mededeelt
dat de Portugecsólio troepen nabiji Mozam
bique een groote overwinning behaalden.
Het inboorlingonhoofd Makoubi is gevangen
genomen. Do oorlog heeft hiermede een eito-
de genomen.
bracht zij voortdurend door in gezelschap
van de ongelukkige prinses Clementine die
ongehuwd bleef.
Marie Ilenriette had in alle opzichten het
hart van haar volk gestolen en hoewel zij
den laatsten lijd zeer teruggetrokken leefde
en het volk haar maar zelden zag, bleef «iet
steeds met de grootste liefde letten op a!
haar bewegingen en daden.
Gemengde JSeiiSeileelIngCR.
België.
Koningin SfnrJe Hcnrlëtte. -[•
Een telegram uit Spa meldt de treurige
tijding dat de Koningin vnn België gister
avond te 7 u. 35 min. onverwachts is over
leden. II. M. zat aan taiel en gebruikte een
lichten maaitijd, toen zij zich plotseling onge
steld gevoelde en het bewustzijn verloor.
Onmiddellijk werd een geneesheer ontboden,
toen deze kwam, was de vorstin echter reeds
bezweken aan een acute harlcrisis.
Baron Goffinet en barones Fiei lant waren
b'y de Koningin en seinden onmiddellijk aan
den Koning te Bagnères-au-Luclmn in de
Pyreneëen en aan de overige leden van
het Vorstelijk Huis, van wie niemand aan
wezig was.
De minister-president komt morgen om
de doodakte te teekenen.
Zoodra het bericht van het overlijden be
kend werd, liep een groote menigte voor liet
paleis te hoop, die de gebeurtenis besprak.
De Brusseische bladen zijn met een rouw
rand verschenen en wijden lange, treilende
artikelen aan de Koningin.
Koningin Marie IJennëtte was de jongste
dochter van aartshertog Joseph van Oosten
rijk, een oom van Franz Joseph.
Zij werd geboren te Schönbrunn den 23en
Augustus 1836 en ttad '22 Augustus 1853
in het huwelijk met Leopold II, destijds
hertog van Biabanten kroonprins van België.
Zij schonk haar echtgenoot drie dochters,
van wie de oudste, prinses Louise, gehuwd
met prins Philips van Saksen-Coburg-Gotha,
veel van zich heelt doen spreken en de tweede,
prinses Stephanie, bekend is geworden door
het geheimzinnig uiteinde van haar gemaal,
den Oostenrykschen kroonprins Rudolf.
Met de thans ovei leden koningin is een
van de meest sympathieke vorstinnen heen
gegaan. Streng en koel voor het uiterlijk,
bezat zy een groot, edel hart. Zij was zeer
weldadig en godsdienstig en eene uitstekende
moeder. Voor de rampen des levens is zy
allerminst gespaard gebleven. Haar eersteling,
de graaf van Henegouwen, ontviel haar op
jeugdigen leeftyd, haar drie dochters heeft
zy .allen achtereenvolgens ongelukkig zien
worden. De laatste jaren van haar leven
Frankr ijk.
Het Fr arische parlement zal den Men Oc
tober de werkzaamheden weer liei-vatten.
Do minister van oorlog lieeft den luite
nant-kolonel do Saint Rémy, die reeds bij;
do reserve was ingedeeld in. verband! met
zijn houding in d'en strijd! togen do congre
gaties, thans uit den-dienst ontslagen.
Do Standard'-correspondent beschrijft
als volgt het optreden dor onderzeesche boo
ten bij do Franscho vloot-oefeningen voor
Cherbourg: Dto oefeningen hebben aange
toond dat de onderzeesche booten workcJij'k
gevaarlijk zijn wanneer zij verdedigend op-
ired'en en dat een vijandelijke zeemacht
sleolits onder buitengewone omstandigheden
een blokkade kan forcoeren die door een
vloot van ondrzeesclie booten wordt ge
vormd-
Do Parijsclio „Liberbé" bevat het volgen
de, uit officieoio 'kringen afkomstige na
woord op Polletan's veelbesproken en ge
gispte rodevoering: Na oen vriendschappe
lijke godaehtemvissclïtog tussclien de Fran-
sche diplomatie on do Ibaliaanscho regeering
is van het voorval1 te Ajaccio niets overgeble
ven dan het feit, d'ab d'e marine-minister uit
een politiek oogpunt ongeschikt is. Men is
in het Quirinaal van mooning, dat do heer
Pelletan eenvoudig als technicus heeft wil
len spreken, toen hij Corsica met oen pistool
vergeleek, dat midden op heb hart van Ita
lië gericht is. Men betreurt, d'at hij dezo
uitdrukking gebruikt heeft, waar slechts
sprake was van een algcmcenc kenschetsing
van don strategisohen toestand' van Corsica.
Koster verleende onderscheiding,schijnt het
gevolg te. wezen van Zr. Ms. jongste vloot-
inspectie bij Cuxliavon.
Volgens de „Birmingham Post" beeft kei
zer Wilhelm aan lord Roberts en aan den
Amerikaanschcm generaal Cobin verzocht
om een critisch rapport over de in Duitsch-
land gehouden legeroefeningen. Deze rap
porten zullen natuurlijk, streng vertrouwe
lijk zijn.
De Zwitsersclie consul te Varsowië, Zam-
bini, is to Berlijn, tijdens zijn verblijf aldaar
mot een paar andere personen, door twee
Duitscho detectives aangehouden. Tever
geefs bewees Zambini zijn identiteit, men
dwong herttt en zijn gezelschap in daarvoor
bestemde rijtuigen te stappen, dat hen naar
het politic-bureau bracht.
Het gelukte don consul nn ten slotte do
autoriteiten aldaar te overtuigen wie hij
werkelijk was en onder het aanbieden van
excuses stolde men do onvrijwillige arrestan
ten in vrijüioid zonder lien ovenwei do oor
zaak van deze arbitrale gevangenneming op
te helderen.
Do consul heeft zijn regecring kennis ge
geven van hot gebeurde.
VII.
„Wat kunt gij ter verontschuldiging van
dezo smakelooze en onbetamelijke comedie
inbrengen zoo opende lord Kane gestreng
als een rechter het gesprek of liever het
tweegevecht met woorden.
„Verontschuldigen wil ik mij niet," ant
woordde Markingkam. „Ik heb u reeds aan
uw verstand gebracht hoe het in zijn werk
ging."
O w
„Uw verklaring beduidt evenmin iets
bob je mij niets meer te vertollen?" vroeg do
vader spottend.
„Als ik maar wist wat," bromde Hans.
„N" dan beveel ik je allo mogelijke be
daardheid aan om mijl rustig aan te hoo-
ren."
„Goed, goed, ik zit hier al en ben geheel
oor," verzekerde de jongeling, do handen
diep in de zakken stekend en de beenen uit
strekkend' zoover als zij) dat veroorloofden.
„Ilans," bogon lord Kano, d!ie zich voor
overboog om zijn zoon beter in het gelaat
te kunnen zien, op zachten toon, „ik wil je
niet vervelen met con boetpredica'tie, ik wil
je ook geen straf opleggen, opdat gij mij een
verwijt zoudt kunnen doen, dat ik nooit in
mijn leven zou vergeven, ik wil je alleen dit
zeggen, mijto vrind, ge zijt op den verkeer
den weg."
„Neen, dat ben ik niet," weerlegde Hans
snel'.
„Jawel Hans en het ite een weg, die spoe
dig en zeker je verderf zal' worden. Het is
toch een pure schande, d'at jij' de erfgenaam
van een dei* oudbte cm rijkste geslachten van
Engeland, geboren om een schitterende car
rière te maken in liooge. staatkundige krin
gen, dat jij1 op zoo'n nifesolijko wijze je rijd
verknoeit, jou naam en den mijnen boven
dien door hot slijk sleurt en ten spot van do
publieke opinie je verslingert aan een café-
cliantaiit-zaiigeres, die uit do heffe van het
volk geboren, misschien niet eens..."
„Houdt op, vader,-' vieil de zoon in de
rede. Hij sprong van zijn stool op, een hoo-
gc blos op het gelaatdriftig ging liijl voort
„zeg 'tegen mij geen kwaad' van Nin! Gij
hebt het recht er niet toe, omdat gij niets,
letterlijk niets kunt te pas brengen wat te
gen haar getuigt. Zo is een der beste, zoo
niet de boste meid van d'e wereld, ze is
trouw, moedig cn eerbaar en dat kan men
tegenwoordig van mannen en wouwen uit
onzen adellijken stand niet meer zeggen!"
„Goed! gesproken, Hans!" riep de opvlie
gende! Kitty ui't, achter de deur in do han
den klappend. Za liad' aan do verzoeking om
aan do dour te luisteren, niet kunnen en
ook niet willen weerstand bieden. Op het
handengeklap kwam Nitoa nit do eetkamer
tc voorschijn en sleepte met geweld haar
zuster mede.
„Het past ons niet, aan de deur te luiste
ren," riep Nina boos, toen de deur der eet
kamer achter haar in 't slot viel. „Ik heb 't
vooruit voorspeld! en nn zal dei geschiede
nis eindigen liet gaat me ook reeds lang
de kool uithangen,"
„Is dab heusch je meening, Nina?" vroeg
Kitty.
„Ja zeker."
„Maak jo je dan in 't geheel geen illusies
van een huwelijk met hem
„Welneeu,"
Zanardelli, do Italiaansche democratische
minister-president, is op zijn reis door d!o
provincie Basilibata vergezeld van de plaat
selijke afgevaardigden. Overal wordt liiji lui
de toegejuicht. Gisteren was hij, te Lagone-
vro waar hij niet alleen de plaatselijke over
heden ontving maar ook particulieren
audiëntie toestond', die hem over don toe
sband! van het land kwamen spreiken. Zanar
delli' maakt voortdurend aanteckeningen bij
deze gesprokken. Hij vertrok per rijtuig
naar Molitcrao to midden van1 de toejuichin
gen van een groote menigte.
Oostenrij k-H o n g a r ij e.
Gisteren werd te Buda-Pest met oen luis
terrijk. feest de lOOen verjaardag van Kos
suth's geboorte herdacht. Dt (bad was kleu
rig met vlaggen versierd. Alio kantoren en
winkels waren gesloten en de bladen wijd
den patriottische artikelen aan Kossuth's
nagedachtenfe. In de protcstantsolie kerk
had des morgens oen plechtige dienst plaats.
Onder de aanwezigen weiden opgemerkt
Francois en Louis-Theodorus Kossuth, zo
nen van den beroemden staatsman. De plaat
selijke overlieden cn een groot aantel corpo
raties uit alle oorden van Hongarije waren
tegenwoordig alsmede veteranen der Hon-
veds van 184S. Ho toevloed van hot publiek
was zeer groot.
Na de godsdienstplechtigheid werd op do
begraafplaats do eerste steen gelegd voor
een Kossutli-moimmeut.
Een kolossale krans van 3000 zijden rozen
in de nationale kleuren, rood, wit on groen,
vervaardigd door honderd jonge dames, is
op liet graf ncdergolegd.
In geheel Hongarije word do gedenkdag
aan den grooten patriot op feestelijke wijze
herdacht.
Duitschland.
Do door den Keizer aan den admiraal
„Alle goden, wat jij daar in een gril van
je werpt, komt in 'b loven maar ééns voor!"
riep lv.ii.ty opgewonden. „Denk toch aan jou
en onze toekomst je bent een zottin, Nin,
als je niet tookapfc!"
„'bis best mogelijk,antwoordde Nin ach
teloos, en zette zich onverschillig voor het
vuur.
„Denkt u or ook zoo over, moeder?"
„Mijto lieve kind, ik weet waarlijk niet
waarover ik denken moot," zeido vrouw Pic
kerson, hulpeloos rondkijkend, „nn heb ik
je armen vader in den steek gelaten, hopen
de d'at ik liiea* rust en vrede zou vinden
on wordt dit hier nu rast genoemd? Mijn
hoofd is er heel'emaal van in de war!"
„Voor mijn part gingen ze beiden huns
weegs, zoodat ik ze nooit weerzag, dat was
voor alle partijen do beste oplossing."
„Och kom! Je bent vandaag niet opge
ruimd gestemd, Nin!" zei Kitty geërgerd.
„Je weet niet wat je zegt en je ziet niet hoe
het geluk je de beide handen toesteekt."
„Ik wilde mijn brood eerlijk verdienen in
het leven, maar het schijnt nu
„Wat schijnt door Hans' toedoen?"
„Neen, door zijn vader wat zal die van
ons moeten donken
„De papa kan naar den drommel loopen,
daarom heb je je toch niot te bekommeren?"
i'ifcp Kitty uit. „Wijl zijn in onze soort niet
minder dan hij. Is het dan onze schuld als
domme jongens, zooals mijnheer do zoon,
ons naloopen en dat bovendien de directeur
liun vrijages nog in de hand werkt 1 Maar,
vaat is het nu stil boven
Dö jongste zuster staarde voor zich in het
vuur. Men kon haai- aanzien dat al' de vroo-
Rusland.
Uit Sb. Petersburg worden bijzonderheden
gemeld van do anti-semitischo betoogingen
te Czestochowa in Polen. Do aanleiding tob
de botsing was zooals gewoonlijk broodnijd:
die nu ontstond tussehon een Israëlitisch
fruitkoopman en oen boerin. Eenige geloofs-
genoobcn van eerstgenoemde vielen op de
vrouw aan en mishaudelde haar, op zulke
wijze dab de politie heb geraden achtte tus-
sclionbeidc te komen. Do boerin moest in
lijkheid van zoooven had plaats gemaaJrt
voor meer ernstige gedachten; het leven
kwam haar weer zoo akelig en ledig voor.
Nina Pickerson was ito den grond een
vreemdsoortig meisje, en heb was niet ge
makkelijk, liaar motieven te begrijpen.
Kitty had hedenavond ook geen lust om
haar zuster's ideeën te ontraadselen, ze voel
de op dab oogenblik meer aandrang, kaar
nieuwsgierigheid bot te vieren on aan do sa-
Iondeur te vernemen lioo vader en zoon do
toedero quaestie uitvochten. Zachtjes sloop
ze de gang in, zonder dat Nina het bemerk
te, maar nauwelijks was ze, voorzichtig op de
teenen loopende, de deur genaderd, teen
deze van binnen eensklaps weid. opengerukt.
Markingliam kwam als een krankzinnige
naar buiben stuiven.
„Nin, Nin!" brulde hij1. „Och, wees zoo
goed om ecus oven te komen.-'
Kitty staard'e hom verbaasd aan on liep
Nin, dio de eetkamer uitkwam, bijna in de
armen.
„Nin, kom, vertoon je tocb eens," riep
Markingkam op haar losstormend. „In jou
bijzijn kan ik mijn vader zeggen, wat ik op
mijn hart heb. Ik laat me niet meer op
zoo'u wijze belecdigen ik ben meester
over mezelf kom, Nin!"
Nog een oogenblik aarzelde zij, toen wierp
zij 't hoofd fier in don nek en trad met vas
ten tred aan de zijde van den verliefden
Markingliam het salon Tritonen.
Wordt vervolgd.)