56*"
No. 10963.
r
n
Jaargang.
Dinsdag 23 September 1902.
NINA.
Bericht.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHIE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: "Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1,65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers '2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Boterstraat 68,
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde fcle<«e aAmevtentiSn opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 123.
Zy, die zich met het nieuwe kwar
taal, aanvangende Oct. a s,, op
de „Scliicdnmsche Courant" abon-
neeren, ontvangen dc tot dien datum
verschijnende nummers yrnti».
A!j©je82k®n ovbbkxcut.
SCHIEDAM, 22 September 1902.
Zuid-itfrika.
Reuters bijzondere dienst meldt dat de
Boerengeneraals niet naar Brussel gaan. Zij
vertrokken gisteravond om 7 uur weder naar
Nederland, op verzoek van bet Brusselsche
pro-Boer-comité, dat dit besluit nam tenge
volge van den dood der Koningin.
De Boerengeneraals bezochten de haven
en brachten gistermiddag een bezoek aan
den Zoölogischen tuin.
Zondagmorgen bracht De Wet een bezoek
aan den welbekenden beeldhouwer Franz
Joris, waar hij een uur dooi bracht voor het
maken van zijn buste.
De Boerengeneraals ontmoetten bij hun
tournée door de stad overal een sympathieke
ontvangst.
Eigenaardig is de bijzonder geestdriftige
ontvangst ann generaal De Wet bereid. Het
jHandelsblad van Antwerpen" meldt daarom
trent het volgende van de meeting in de
Harmonie
ïDaar trad De Wet op de estrade. Er
ging als een electrische schok door de "wijde
zaalhet was alsof die duizenden plots als
door éene enkele gedachte waren bezield, als
door één enkel gevoel waren gedieven.
»Onder, boven, op zij, dames en heeren,
arm en rijk, liet vloog alles recht en daar
begon eene ovatie, zooals nooit of nooit het
volk van Antwerpen er bracht aan een mensch.
ïMen zag nog enkel het gezwaai van hoe
den en zakdoeken, men hoorde maar één
kreet, maar één juichtoon.
ïAls een storm, als een orkaan was het;
het duurde volle 5 minuien aan z\jne voeten
legden de corniteitsleden reusachtige palmen
neêr, maar wat daar uit de ziel der menigte
den grooten held tegengalmde, dat konden
geen duizenden palmen vertolken.
ïDat was iets wat niemand niemand, nie
mand kan weergeven en dat ten slotte zich
uitdrukte in een eindeloos, donderend, hip 1
hiphoera
- xNeen, voor zulk een vuur had hij nooit
gestaan, de koene De Wet.
rDat is een stond, die geeu der duizenden
aanwezigen ooit van zijn leven zal vergeten."
Men kent het gerucht, dat de Portugeesche
haven Delagoa-baai aan Engeland zal worden
verkocht of reeds is verkocht. Een corres
pondent van de sFigaro" heeft zich nu de
moeite getroost om den vertegenwoordiger
van den Koning van Portugal, Souza-Rora,
te Parijs, te interviewen. »Ik machtig u,"
verklaarde deze shet bericht tegen te spreken,
dat zoo dikwyis door hen in omloop is ge-
Naar F. W. ROBINSON's roman
uib de Arbistenwerdd.
10)
VIII.
bracht, die ons in moeilijkheden willen brengen.
Onthoud dit welDe Portugeesche regeermg
zal er nooit in toestemmen, 'n stukje van
haar koloniaal gebied af te staan. Ik voeg
er bij, dat de Engelsche regeering bovendien
nooit de gedachte gehad heeft ons hier
over aanbiedingen te doen. Wat ik u zeg,
is absoluut waar".
Bij de verzekering van deze absolute waar
heid deelde de Portugees nog mede, dat de
Koning van Portugal 10 October Lissabon
verlaat, den 18en October te Parijs komt en
daarna zijn Engelschen vriend en bondgenoot,
Edward VII, met diens gelukkige genezing
en kroning gaat gelukwenschen.
Dr. Leyds, oud-gezant der Zuidafrikaan-
sche republiek, heeft, volgens de »Ind, Beige"
zijn loopende persoonlijke zaken in Brussel
en België geregeld en is naar Parijs ver
trokken.
Dr. Yon Rennenkampff, de bekende Rus
sische ambulance-dokter, die te Reval vertoeft,
vertelt in de sRevaler Beobachter" het vol
gende over het gevecht bij Rooiwal op 11
April 1902
sliet was tijdens de voorloopige vredes
onderhandelingen, die in Vereeniging plaats
hadden, dat weer een tocht van de Engel
schen in Rustenburg gemeld werd. Volgens
het rapport rukte generaal Walter Kitchener
aan de spits van ongeveer 2000 man op. De
Boeren stonden onder generaal Kemp, die
generaal De la Rey verving, in hun lager,
toen die met het oog op de vredesonderhan
delingen onverwachte tijding kwam.
Snel was het besluit genomen, en Kemp
gaf bevel tot den storm tegen de Engelsche
colonne. Met groote bravour werd de aanval
uitgevoerd, maar de Boeren werden volkomen
teruggeslageu. Zij stormden over een open
vlakte tegen de Engelschen, die goede dek
king hadden, en moesten zich met achterlating
van 40 dooden en honderd gewonden terug
trekken. Ook eenige (op Engelschen buit
gemaakte) kanonnen vielen in handen der
Engelschen
Het bleek, dat het rapport over de sterkte
der Engelsche colonne een gioote fout be
vatte. Niet 2000 Engelschen stonden onder
generaal Waker Kitchener, maar 12 000.
Onder de la Reij zelf was deze zware tegen
slag stellig vermeden, daar het mogelijk was
geweest de colonne uit den weg te gaan tot
er nadere berichten waren ingekomen.
Misschien had ook eerzucht den jongen
generaal Kemp hg is pas 28 jaar oud,
maar heeft zich meermalen een uitmuntende
aanvoerder getoond aangespoord den kamp
te beginnen. Hoe overjjld hij gehandeld had,
bleek na het gevecht, toen de steikte van
de Engelsche colonne vastgesteld werd. Tegen
zoo'n overmacht kon ook de grootste dapper
heid niets uitrichten.
België.
België in rouw.
■Koning Leopold, vergezeld! van zijn adju
dant Bmjé heeft Bagnères-du-Luchon Zater
dagmiddag te 1.53 uur Verlaten en is naai'
O O
België teruggekeerd'.
President Loubet betuigde den koning
per telegraaf zijn deelneming en overal waar
Leopold passeerde, gaven ook dte plaatselijke
autoriteiten blijken van deelneming.
Te vier uur gistermiddag is de koning te
Spa aangekomen en ontvangen door graaf
d'Oultremont, dén hofmaarschalk, en baron
de Goffinet.
Onmiddellijk begaf Leopold zich naar liet
sterfhuis.
Prinses Stephanie is Zondagmorgen, te
7.30 uur te Spa gearriveerd.
De voornaamste godsdienstige plechtighe
den zullen heden te Spa plaats hebben. De
trein waarmede het stoffelijk overschot der
koningin naar Laoken! werd' vervoerd, ver
trok hedenmiddag om half een van Spa om
togen 3 uur 'te Laeiken tel zijn. De koning zou
den weg van het station naar de kerk te
voet afleggen.
Morgen zal oen intieme dienst gebonden
worden in de kapel te Laoken; dei plechtige
lijkdienst zal Donderdag te Brussel plaats
hebben in d'e St. G-udulo waarschijnlijk.
Prinses Stephanie vertrok gisteravond om
6 uur uit Spa, naar men zegt ten gevolge
van een geschil met liaar vader; wat edi
tor onder alle voorbehoud moet worden' aan
vaard.
De correspondent van do „Patrio-
te" 'te Spa seint, dat prinses Stephanie te
genwoordig was bij! de aankomst des ko-
nings, die echter weigerde haar to woord te
staan en haar hot paleis deed verlaten. Prin
ses Stephanie werd! door prinses Clementine
weggebracht in een rijtuig dat -be barer be
schikking was gesteld en kwam schreiende
terug ito liet hotel Bellevucvervolgens pak
te zaj| haar koffers en vertrok om 6.20 in
een huurrijtuig naar liet station; met den
trein, van half zeven kwam zij, te Brussel
aan, waar zij' een appartement in het Hotel
de Flandro had besproken. Da menigte riep
bij het vertrek van den trein„Leve prinses
Stóplianie! Leve prinses Lónyay De prin
ses antwoordde aan het portier: „Dank,
waarde medeburgers."
Yolgens de „Chronique" lag prinses Sté-
phanite te bidden in dei ©hapelle arden te,
toen de koning aankwam, die verlangde dat
de prinses heen zou gaan voordat hij bin
nenging. Prinses Clémentine ging haar zus
ter halen. Goem eukelo hofdiguitaris kwam
prinses Stephanie bijt haar vertrok begroe
ten.
Onmiddellijk na hot heengaan van Ste
phanie ging de 'koning de kapel' binnen met
Clémentine en bad! daar gedurende 25 minu
ten vervolgens ging hij' heen en gaf bevel
dat het publiek zou worden toegelaten om
voor da lijkkist te defileorcn De koning zei-
do dat hij don stap van gravin Lónyay niet
afkeurde, maar dat hiermed'e de familie-
quaestie niet was verdiveaiem.
Dte „Réforme" verbelt, dat bot vertrok
van Stóphanio zou plaats gehad hebben na
i
Lord! Kane had vodloor een andere ver
schijning verwacht dan dit jeugdige, slau-
ko, bevallig© bloude meisje, dat, zonder bru
taliteit, zijn blik rustig doorstond. Haar
schoonheid maakte indruk' op hem en het
gevaar kwam hem daardoor nog bedenkelij
ker voor.
Opeens viel hem dte gedachte in dat hij'
van dit lieftallige schepsel wellicht hulp kon
verwachten. Zij' was, zooals ze daar stond,
geen allodaagsclie of verl'oopcn type, neen,
zijn scherpe menschenkenuorsblik zou hem
met bedriegen. Ilijj had zich voorgesteld dat
zij een opgewonden standje was en had zelfs
liever gezien dat zij minder zelfbewust was
on dat ziji con woordje "spraJk', doch zij' stond
als oen marmeren beeld voor 'hem.
Lordi Markingham daarentegen kon zich
niet inhouden. Zij'ni eergevoel was gekrenkt,
zijn fierheid gekwetst, iui één woord Hans
verweerde zich ais oen getergde leeuw.
Bloedrood) in hot aaugeziolit, waaruit cl©
blauwe visoh-oogen te voorschijn puilden,
gesticuleerdte hij| als een razende met de ar
men. .Zijn. vader had' hem reeds meermal en
in zulk oeni opgewondten toesband gezibn, Nin
daarentegen nog nooit en zij zag met verba-
zing, dat er werkelijk wilskracht en moed)
in ham huisden.
„Daar is zij' nu, myïoxdriep hij uit. „Zij
kan voor zich zelf sprciken', wanneer gij; het
wagon zult haai' dingen toe te voegen zoo
als gij mij deedt daar is zijl!"
Load Kane maakte een officeolo buiging
bij deze ltotwat vreemdsoortige voorst-dflimg.
Niua boog ©ven bob hoofd.
„Daar is zo," herbaalde Markingham dn
hooge mate opgewonden, „nu zal zij oo-k hoo-
ren, wat ito mijn vader te zeggen' 'heb. Ik be
kommeer mijl cr geenszins om of gijl mij een
dommen vlegel' noemt eru mij uitlacht! Ik
was oen ploert en een slecht zoon, ik wil
het toestemmen maar dii'fc meisje bemin
ik tot razendword'ens toe, vader, za is me 't
hoogste en 't eemigste op d'ezo wea'eld. Als
zo mij tot man hebben wil, d'an ds alles in
orde als je me hebben wilt, Nin, dan kan
voor mijn part do geheele wereld naar den
duivel loopeu 1"
„Gij ziet wol, juffrouw Pickerson, dat
mijn zoon's verstand' to kort schiet," klonk
lord Kana's stem. ijskoud', toen Hans einde
lijk ophield, om zich liet witte schuim van
do lippen te vegen. „Gij hebt bet reeds ge
merkt, dat hij] een dwaze, ontoerekenbare
knaap is, die mij cn zichzelf en ook; u in
moeilijkheden brengt. W'oes gij grootmoedig
en barmhartig, juffrouw, om bewijp mij' oen
onscliatbaren dienst en help mij hom tc red
den."
„Wat verlangt! gij dan dat ik dben zal,
lord Kano?" vroeg zij met haar melodieuso
stem rustig, terwijl zij 'haar adellijken ge
liefde vluchtig aanzag.
„Beveel gij] hem dab hij met mij' mede
gaat m u mot rusb laat, juffrouw! Gij weet
toch wie en wat hij is
„He weet, dat hij de toekomstig© ford
Kane is en dat gij mij niet kunt beletten
een gesprek meb Glómentine ini de ckapelle
arden te. Dö beid© zusters kwamen naar bui
ten, alkander bij' dö liand' houdende, liepen
bet park door en richtten zich naar het rij-
tuig waar Stópliauie snikkende in stapte.
Hetzelfde blad zegt dab prinses Windisch-
Graotz, de dochter van Stóphanio, met haar
man zich naar Stóphanio te Brussel zullen
begeven.
Heb gerucht van den twist tusschcn den
koning en prinses Stóphania verbreidde zich
snd, on hij aankomst van den trein stond'
cr een ontzaglijke menigte aan het station.
Toen do prinses uit den waggon, stapte, boog
iedereen met o-ntblooten hoofde; or word
herhaaldelijk geroepen„Leve prinses Ste
phanie! Leve gravin Lónyay1" Buiten het
station begon heb gejuich -opnieuw toen de
prinses in een landauer stapte.
Men zegt dab Stóphania morgenavond
naar Hongarije vertrekt en dat haar echtge
noot niet naar Biussel zal komen.
Een telegram uit Spa maldt dab konitng
Leopold Donderdag na de begrafenis weer
naar Luchon zal vertrekken,
D'e stad Brussel heeft zich roods in rouw
gewaad gestoken. Overal is de nationale vlag
halfstok geheschen.
De ministers, gistermorgen ito rade ver-
cenïgd, besloten 's middags naar Spa te
gaan voor d'e overlijdensacte en om een
laatsten groot te brongen aan het stoffelijk
overschot van de koningin.
Naar de „lud. Beige" meldt zou de begra
fenis der Koningin van België een ©enigs
zins eenvoudig karakter dragen, ten einde
den buiten!andsohon staten do noodzakelijk
heid te besparen om buitengewone gezant
schappen voor d'e plechtigheid' over te zen
den.
©eamee»«;dlc SSedcdeellMgeia-
gi'storen een feestmaal tea- ©era van dc over
winning dor republikeinen in Charonte In
férieure bij'. Hij] hield daar een redevoering,
waarin hij' de republikeinen geluk wensehte
met hun succes tegeu de nationalistische au
clerical© reactie. Spr. zette heb program dm'
regoering uiteen, en bestreed1 de eritick te
gen het optreden dor regeering. "Wat 'betreft
de politiek op godsdienstig gobied, zeide hij,
dat do regeoring heb concordaat zal eerbie
digen, hetwelk allo waarde schijnt verloren
L& hebben voor de verdedigers der eongregar
tiën, maar de regeering vat hot ook ald'us
op, dat 't concordaat moet geërbiedigd wor
den en zal dit toonen bij de heropening dei-
Kam ers.
Verder beijvert spreker zich om aan zeke
re led'evoeringen die onlangs zijn uitgespro
ken, in het vuur dter improvisatie, olk poli
tiek karakter te ontnemen, waarvoor het
Kabinet zou kunnen aansprakelijk gesteld
worden.
Do regeoring is nooi't gebonden door mdi-
viducele verklaringen van ministers en! het
g&lieel© ministerie kan niet aan banden wor
den gelegd door oen slcclit weergegeven
phrase.
De geest der buitónlandsehe politiek bleef
bij liet Kabinet onveranderd en de regeering
is begeorig de moest openhartige betrekkin
gen te ondorliouden tot bet bewaren van
don. vrede.
Ei n ig e 1 a n d.
De „London Gazette" meldt, dab koning
Eduavd aan Negus Meneïik he Grookn.ua
van do Bath-orde verleende.
De „Associated Press" verneemt uib
hoogst gezaghebbende bron uit Londen dat
de Britsclie regeoring een nota heeft ge
richt. tot d'e mogendheden welke het ver
drag van Berlijn hebben onderteokond', om
haar aandacht te vestigen op den toestand
d'er Israëlieten urn Rumenië en de nota van
de Vereenigde Staten daaromtrent. D-e Brit
sclie regeering vraagt naar liet oordeel der
overige mogendheden over db aangelegen
heid en tracht to vernemen of de verdrag-
mogendheden tot eenig gemeenschappelijk
optreden zouden kunnen besluiten.
Heb telegram uit Londen legt den nadruk
op hot feit, dat do Britsclie nota v-ol'gb op
die der Vereonigd© Staten en daarvan een
aanvulling is.
Denemarken.
Het Britsclie koninklijke jacht met de ko
ningin van Engeland, den koning van Dene
marken on de Dbcnsche koninklijke familie
aan boord, ib te Kopenhagen aangekomen.
Bijl do verkiezingen door het Landsbhing
beeft de rechter partij vijf zetels verloren,
do gematigde linkerzijde en de agrariëis olk
een. Do onafhankelijke conservatieve partij
won twee zetels, de hervormingspartij vijf.
Duitsohla nd.
Uit Berlijn wordt bericht dat men Zater
dag te Gnesen all© publicaties, bevattende
's Keizers redevoering te Posen, die overal
aangeplakt waren, in don nacht heeft afge
scheurd of bevuild. D'o d'adors van deze bo-
Icedigendo kwajongensstreek, die nog niet
gevonden zijn, zullen streng vervolgd wor
den wegens majesteitsschennis.
Frankrijk.
De minister-president
Combes woonde
cea gravin te worden als ilö hem het jawoord
schenk," ging zij Voort, lord' Kan© aanzien
de. „Moet ik mij daarvoor soms nog wenden
tot ©en man, die ongevraagd ito mijn. huis
komt, om mij te bdecdigen?"
„Zeker, zeker, Nin, zoo is het jo hebt
gelijk
„Ik betreur werkelijk, juffrouw, dat gij
de zaak zóó opvat," zeido lord Kane. „Het
komt me voor dat gij oen verstandig meisje
zijit en ik had' niet gedacht dat de weelde u
zou verblinden en gij inderdaad zijn vrouw
wilt worden."
„Dat is ook in 't geheel de bedoeling
niet," luidde eenvoudig haar antwoord.
„Maar Nin, lioo heb ik het nu?" riep
Hans verbaasd uit.
„Ja, dat is eenvoudig de waarheid, Hans,"
zeide zij mot meer teedeaheid dan hij' ooit
van haar ondervonden had, „en het is dus
geheel doelloos op deze wijze n, uw vader
eti mij het loven ondragelijk te maken. Ik
vnlang waarlijk niet naar rijkdom en
stand, het lokt mo lieuscli met aan om een
maal gravin Kano te heeten, omdat ik, he
ter dan gij nog, lord Kano, weet dat ik hem
nooit gelukkig zal maken. Ik heb uw geld
buitendien niet noodig, ruimschoots kan ik
zelf in mi ju onderhoud voorzien en om dit
leven vaarwel te zeggen, liet is me nibt mo-
gclijikik verlang naar roean cn hen trotscli
op mijn succes. Oud'anks dit alles wat togen
mij zou kunnen getuigen, ben ik niet min
der fatsoenlijk d'an uw vrouw eens was, on
zooals uw dochters zullen zijn. En doe mij
nu hob genoegen, uw zoon met u te nemen
ik wil hem niet meer zien."
„Nin!" riep de jonge man op hartbreken
de toon, „om Godswil) spreek toch zóó niet!"
„Hans, het komt alles op hetzelfde neer,"
betoogde zij met overredende zachtheid, ,"t
is bovondien veel heter om mij te laten loo
pen. Laat de monschen eenvoudig denken
dat gij mij' hebt laten zitten, maar keer gij
in d'e voorname kringen terug. Uw vader
wil ik alleen nog zeggen dat ik u niet bij
mij gelokt bob, dock u als een vriend be
schouwde omdat gij ma 'altijd zoo met be
leefdheden overstelpteb, mij; uw achting
toondet en nibt waar, lord'Kane, gij zult
toch mot de ineening koesteren dat iets on
rechtmatigs is geschied?"
„Wel' neon, mijn kind, dat mag ik niet
vea-ondcrstellen ik geef u mijn woord als
edelman daarop."
„In de couranten wordten reeds toespelin
gen gemaakt alsof er wilde Nin zeggen.
„O, waarover schrijven die couranten
niet! Eerlijkheid en waarheidsliefde staan
niet in haar woordtenboeken zij' wagen het
niet, zich aan mijl te vergrijpen."
„Wat bekommer ik mij om een courant 1"
riep Markingham wrevelig. „Hm, nogmaals
smeek ik je
Zij' legde haar blanke hand op zijn schou
der on die zachte vermaning was voldoende
om hem bet stilzwijgen op te leggen.
„Aanstonds gaat gij; naar liuite met uw va
der, Hans," beribpte zij' hem als een onge
hoorzaam 'kind, „on spoedig zult gij even blij
zijn als lord: Kane dab de geschiedenis hier
mode is afgeloopen
„Nin, ik heb je gevraagd, of je mijn vrouw
worden wilt!"
„En ik zeido neen!"
„Van avond nog heb ik je vader's toe
stemming gevraagd, Nin, en hij zeido ja!
„Waarvoor hebt ge d'at gedaan?"
„Ik zeMe immers, dat ik het van plan
was. Nu, ik heb ook mijn woord gehouden,"
O o s t en rij 'k-Hongar ij e.
In verband met de Kossutk-feesbcm was
een groot doel van Budapest Vrijdagavond
feestelijk verlicht. Voor liet thuis van d'e zus
ter van Kossuth werd oen serenade gebracht.
De heide zoons van! don patriot spraken liet
volk too en werden stormachtig toegejuicht.
Voor de opera, waar geon vlag was uitgesto
ken, hadden betoogüngen plaats. De politie
moest hcahaaldelijk het plein ontruimen en
enkele personen in hechtenis nemen. In! d'e
Lord' Kano Wet do handen op de knieën
vallen. Wie en waar was die vader Als hij'
op dit oogenblik had' kunnen zien hoe papa
Pickerson even to voren, in konnelijken
staat „de Spaanscke patriotten" verliet on
der d& trouwe hoede van twee politie-agen-
ten, hij zou over de gangen van zijp. erfge
naam nog meer verwonderd zijn geweest.
„Zeker, gij meendot heb brouw en eerlijk,
daarvoor moet ik je bedanken, Hans, moer
bobben wijl elkaar niet te zeggen."
„Denk cr nog eens over na, Nin," bracht
Markingham als oen laatste redmiddel in 't
midden.
„Ik hob cr roods zoo rijpelijk over nage
dacht en telkens kom ik tob do conclusie dat
het voor ons allen het beste is, dat wij bei
don zoo spoedig mogelijk Voor goed schei
den,"
„Maar ik ben in geen geval van plan, af
scheid van je te nemen om je niet meer te
zien dat beloof ik je."
„Gij wilt toch niets dan wat mij vei'driet
zou aandoen?" vroeg zij' hem zachtjes.
„O neen, diat weet jo wel1 boter."
„Welnu dan, ga met je vader mede en
laat bet comediespel nu uit zijn."
„Ik zal weggaan, Nin, maar dat het tus-
schen ons nit is, neen hoor, dat zullen we
nog wel eens zien. Er zullen rare dingon ge
beuren, voor het zoover is, doch ziezoo,"
gi'ng hij voort, haastig zijn jas dichtknoo-
pende, „ik ben klaar, myü'ord."
„Hebt ge uw hoed niet vergeten?"
„O ja, mijn hoedDie zal waarschijnlijk
nog in den tuin liggen."
Wordt vervolgd.)
