56"* Jaargang.
Zondag 19 en Maandag 20 October 1902.
No. 10986.
r,
Eerste Blad
\F.
'S.
Het Generale Boeren-hulpfonds.
Aan den Penningmeester van den
ffederl. Journalistenkring werdlieden
ter terhandstelling aan den Heer
ÏV. J. C. Brebner, Thesaurier van
liet Generale Boe re n-h u 1 p-
fonds, Den Haag, overgemaakt ae
totaal-opbrengst der bij ons ingeko
men giften ten behoeve van voormeld
fonds, ten bedrage van f 1214.20.
Kennisgeving.
ONT,
die.
STADS-ZIEKENHUIS.
Aanbesteding.
BUITENLAND.
NINA.
V
V*
50
:Ï5
00
sen
len
lun
at,
ml,
ngt
ge-
ek-
<le
en
de
(lig
irs.
nog
(lig
(lig
IG.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en "Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prqs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 6§.
Prijs der Advertentiën: Van 1C regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters,,naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Hleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon So. 123.
De Burgemeester en wethouders vaw
Schiedam,
doen te weten, dat door den Raad dier ge
meente in zijne vergadering van 30 September
1902 is vastgesteld de volgende verordening
VERORDENING tot wijziging van de
Verordening op het rijden te Schiedam
(Gemeentebladen 1893 no, 2, 1901
no. 10 en 1902 no 12.)
Artikel 1
Art. 5 van de verordening wordt gelezen
als volgt
«De bestuurder van een rij- of voertuig
tramwagens uitgezonderd moet bij het tegen
komen van een ander rij- of voertuig rechts en
bij het voorbijrijden links uitwijken en in beide
gevallen minstens de halve breedte van de straat
vrijlaten.
De bestuurder van een rij- of voertuig en de
berijder van een rijwiel is verplicht, bij bet
naderen van een tiamwagen de trambaan te
verlaten en zoodanig nil te hftien, dat de tram
wagen zonder oponthoud en ongehinderd zijn
weg kan vervolgen.
At tike! 2.
Uit artikel 9 van de verordening vervallen
de woorden
sdie van tramwegen daaronder begrepen".
Artikel 3.
De zevende af dealing van die ver
ordening wordt gelezen als voigt
BEPALINGEN OMTRENT DEN
PAARDENTRAM.
Art. 42.
Het is verboden in tramrijtuigen, niet zijnde
zoogenaamde open rijtuigen, te roeken,
Art 43.
Het is verboden m de tramrljtnigen of op een
der baicons boven bet voor elke luimte bepaalde
getal plaats te nemen.
Het is verboden in of op de voor personen
bestemde tramiijtuigen (heren of hinderlijke
voorwerpen mede te brengen.
Art. 44.
De bepalingen van de ariikelen 6 sub 1 en
dezer verordening zijn niet van toepassing op
de rijtuigen van den paardentram weg
Artikel 4.
De zevende efdeeling (oud) wordt achtste
afdeeling inieuw) De artikelen 42, 43 en 44
(oud) worden resp. art. 45, 46 en 47 (nienw)
Art. 45 (oud) wordt art. 48 (nieuw), alinea
van dat artikel wordt gelezen als volgt
die van de artt. 2, 7, 8, 9, 10, 11, 12,13,
14, 15, 18. 20, 21, 22, 24, 25, 27, 28, 29,
30, 32, 33, 38, 41, 42 en 43, alsmede van het
kiarhtens ait. 13 door Burgemeester en Wet
houders bepaalde met eene geldboete van ten
hoogste drie gulden.
Ait. 46 (oud) wordt ait. 49 (nieuw).
Aldus gedaan ter openbare vergadering van
den Gemeenteraad van Schiedam, den 30-ten
September 1902.
VERSTEEG,
Voorzitter,
WIJTEMA,
Secretaris.
Zijnde deze verordening aan de Gedeputeerde
Staten van Zuid Holland volgens bun bericht
van den 7/9 October 1902, B no. 859 (2e afd
G. S. no. 26 in afschrift mede.edeeld
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behooit, den 15den October 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
WIJTEMA.
{Herplaatst wegens misstelling.)
li m
idcl.
i
«ON
a tor
-llflge
(i ura.
rjukï"
De Commissie van Administratie vooi het
Stads-Ziekenhuis te Schiedam, zal op Vr(J-
dag, 21 October 1002, aanbesteden de
levering van
80 hectoliters aardappelen, ten dienste
run dat gesticht.
De monsters moeten op den dag der aan
besteding vóór 's middags 12 uur aan het
ziekenhuis bezorgd zijn.
De voorwaarden van aanbesteding liggen
inmiddels aldaar ter lezing rp ietleren werk
dag, des morgens van 9 tot 12 uur.
De commissie voornoemd:
VAN WESTENDORP, Voorzitter.
W. A. v. BOLDER Dz., Secr.-Penn.
AIjOBMBISN OVKBSICIB'ï'.
SCHIEDAM, 18 October 1902.
luid -Afrika.
Do Boerengeneraals bezochten gisterna
middag da geil enk teek enen, voor keizer
Wilhelm I en vorst Bismarck.
De generaals legden geen kransen op de
monumenten.
In het gebouw van den Rijksdag werden
do Boerengeneraals voorgesteld' aan prins
Herbert von Bismarck, die lien hartelijk be
grootte en een levendig gesprek had met
Naar F. W. ROBINSON's roman
uit de Artastenweredd.
33)
„Heb is zeer fraaiZeker is hot, dat hij
haar gevraagd heeft en dat zijl j a heeft ge
zegd. Zij zijn na twee verloofden in optima
iorma en spoedig zal de bruiloft gevierd,
worden. Je weob dus waar 't op staat, Paul,
ik raad je aan, niet langer in het land
blijven 1"
„Ik ga weg, de volgende week reed's I Is
i&t naar ja zin V' vroeg hij op bitteren toon.
„Héb je haar mijn ilaatsbon. brief overhan-
„Ja."
„En ..J"
„Z ij heeft hem on open gebroken ver
scheurd 1"
„önmeedoogondDaarin heb ik haar ver
roerd beoordeeld, geheel verkeerd I"
Hij rukte zich den breedgeranden hoed
bot hoofd) en wreef zioli het voorhoofd,
leunde togen een lantaarnpaal als eon be-
^bonken man en Kitty zag tranen 'blinken
ia zijn diepliggende oogen. En ondanks haar
taomf begonnen Kitty's lijppen te trillen
modelijden, heb was toch een treurig go
suuhgde liefdeshistorie. Kitty's vrouwelijk
gevodh was ontroerd.
„Laat nu alles vergeten, zijn, baasje," zei
z® overredend. „Er zal een tijd! komen,
waarop jo mijl gelijk zrulb gevon als je hot
gaat inzien, dat gij beiden niet voor
elkaar deugd et."
it hls mogelijk," stotterde hij, zijn hoed
opzettend, ,,'tls mogelijk en ik wil pro-
beoren of ric haar vergeten kan, Kitty."
„Dan is heb in orde!"
„Weet je niet," zei 'liijt met drift, „dab
mijta. laatste brief aan haai- ook een huwe
lijksaanzoek was 3 Dat had! gij waarschijnlijk
niet gedroomd
„Heb hoeveelste aanzoek Waarom niet?"
vroeg Kitty.
„Omdat alleen een dwaas als ik, naar
haar hand kon dingen na de kloppartij! op
dien ongelukkigen avond. Nog eenmaal heb
ik haar gesmeekt, mijn vrouw to worden of
mij ten minste die harde woorden te verge
ven en haar de dringend'o belofte afgelegd,
dat zij nooit in haar loven een lasterlijk
woord van mij zou to kooren krijgen. Ik zei-
do haar ook dat ik aan den vooravond! van
mijn succes sta, dat de schitterendste dagen
van mijn kunstenaarsloopbaan spoedig zul
len aanbreken, dat ilk beroemd zal worden
ja Goddank eindelijk, eindelijk!"
„Jo hebt haar geen kleinigheid verteld.
„Dat heb ik haar gezegd!"
„En met niet weinig overdrijving
„Toch niet, Kitty, hot zal de zuiveio
waarheid worden. Ik sta op het punt om.
naar Amerika te vertrekken. Een schatrijk
landgenoot heeft mijn talent ingezien on mij
een schitterende aanbieding aan de hand
gedaan. Eindelijk zal mijn naam met eore
worden genoemd, ik zal gevierd worden en
mij niet moer aan de wispelturigheden van
een theater-directeur behoeven te storen.
D'at schreef ik haar ook en zij' verwaardigde
zich niet één letter daarop to antwoorden,"
„Ik zoi je al dat zij' jo 'brieven niet las,
Zondor den brief open to breken verscheur
de zij 'lrem on wierp de stukken in' het
vuur',"
D© Wet, terwijil graaf SchweriiuLöwitz
zich met Botha onderhield.
Hierop voerde Von Bismarck de gene-
aals voor het borstbeeld van zijn vader. Zij'
begaven zich ver-volgens naar de gereserveer
de tribune voor de gasten van de afgevaar
digden, waar zij een tijd lang de beraadsla
gingen volgden.
Hot Huis nam bijna geen notitie van hun
tegenwoordigheid. De in het huis aanwezige
leden van hot bureau vair d'en Rijksdag, do
leden van don Bondsraad en d'e heeren aan
de ministertafel ver-meden de generaals.
Graaf Ballestrem, de voorzitter van den
Rijksdag, ging in den foyer- langs hen zon
der op hen tè letten en moet verklaard heb
been dat Ohijl zioh als voorzitter enkel met of
ficieel geïntroduceerde gasten kon bemoeien
en persoonlijk niet nieuwsgierig was om de
generaals te leeren kennen.
D'aarontegon lieten zich de Wurtem'berg-
Bc-he ministers Bishkek en Payer, die tot de
democratische partij) bokooren, en toevallig
liet huis aanwezig waren, aan de gene
raals voorstellen.
D'e Bóeren-generaals verbleven ook eeni-
gen tijd met Herbert von Bismarck en an
dere afgevaardigden in do diclithezetto
resbauratieza-al van d'en Rijksdag.
Aan de soiree die in de Phiilharmonie was
georganiseerd voor de Booren-generaals, na
men ongeveer 3000 personen deel, onder wie
vele afgevaardigden.
Botha, De Web en De la Rey werden
stormachtig begroot. De afgevaardigde
Lüokhof belastte zich met de leiding der
bijeenkomst en bracht een „Hoek1" op den
Keifeer uit.
Botha dankte voor de bewezen sympathie
cn de geestdriftige ontvangst. Hij herdenkt
zijn Duitsehe medestrijders, op wie het
Dhiitsohe valk trotsch kan zijn. De Boeren
deden alles om hun vaderland te redden, en
verloren daarbij alles. God wilde dat het
vredd zou zijn, on wij zullen vred hou
den.
De la Rey, eveneens stormachtig begroet,
betoogde dat hun de weg hierheen zwaar
was geworden; des te grooter was li
dankbaarheid, daar zij met open armen wa
ren ontvangen. Spr. schotst don nood, van
zijn volk en spreekt de hoop uit, dat de
nieuwe regeering verder zal helpen.
Na Do la Roy hield Db Wet oen lange
humoristische rede, waar-in jhiji den dank der
generaals uitsprak voor do hun overal be
wezen sympathie. De ontvangen giften wa
ren uitsluitend voor de weduwen en wee
zen, invalidbn en andere bohoefti'gen be
stemd, niet echter voor de grondbezitters,
die zich alleen wel verder konden helpen.
Laat ieder een paar ossen hebben, een wa
gen, de middelen om zicli het noodzakelijk
ste aan to schaffen, en ik verzeker u plech
tig, d'at ons volk niét ondergaat. De Boere-n
verdienen ondersteuning, want zij bewezen
,,Zog jij heb haar dan, Kitty. Vertol jij
haar dan alles, dat is mijn laatste smeek
bede aan jou
,,Moet ik al'les aan de aanstaande lady
Kane vertellen? Ik, zou ik haar toekomstig
rustig leven door jou nonsens verbitteren 2
Nooit!" riep Kitty vastbesloten. „Je kimt
er op rekenen, dat zij zelfs niet naar mij
wilde luisteren Als je geen ijdele en pedan
te gok waart, zou je begrijpen dat een meis
je tienmaal liever gravin is dan de vrouw
van een krankzinnig pianist, zooals jiji
bent!"
„Wil jo het haar niet zeggen? Dan zeg ilc
het haar zelf," rieji bij, in wiklo haast op do
geopende huisdeur lossbonuend.
Kitty zag het gevaar, i uido hem na cn 't
gelukte haar-, hem tot staan te brengen
Met heide bandon trok zij hem aan don arm
terug.
„Nu krijg je weor zulk eon razende bui
Paul! Je bent toch ecu dolleman in. do let
terlijke boteekenis van heb woord. Goed, ik
zal het haar zeggen, al was het slechts ter
wille van den lieven vrede."
„Kan ik vertrouwen in je stollen?"
,,1'k zal haar woord' voor woord modedee-
lcn wat jo mij gezogd hebt."
„En schrijf je mij dan morgen wat zij ge
antwoord heeft?"
„Ook dat nog, mits je haar met rust
laat I"
„Als zij niet
„Natuurlijk, als zij niet lord Kane laat
loopen!" spotto Kitty en het was goed dat
hij haar gezicht met kon zien.
Met. deze afspraak scheidden zij. Kitty
aloop geruiscliloos in huis, sloot de deur en
tradi op d'e te-enen de woonkamer binnen
waar het gaslicht nog laag brandde en de
huldetélegrammen
dat zij de vrijheid des vaderlands waard zijn.
Spreker besLoob zijn rode met te danken,
dat het Duitsehe volk eensgezind er naar
had gestreefd, alles te vermijden, wat de ge
neraals als Britsche onderdanen in een
scheeve positie had 'kunnen brengen. (Bij
val.)
Graaf Mirbach bracht een „Hochl" uit
op de generaals, terwijl jonge meisjes eiken
generaal een gouden lauwerkrans overhan
digden.
Na hot zenden -van
aan de voormalige presidenten Kruger en
Steijn werd de bijeenkomst gesloten.
Volgens de „Petit Bleu" zullen, de gene
raals zich van Berlijn direct via Den Haag
naar Londen begeven.
Het Britsche departement van koloniën
maakt hekend, dat er geen grond is v-oor do
bewering, dat er plan zou bestaan op een
tweede onderhoud' tusschen Chamberlain en
do Boerengeneraals. Geen enkele kennisge
ving van de torugkomsb der generaals naar
Engeland bereikte het departement van ko
loniën.
Dc „Indépendance" zegt dat hot onder
werp van het nieuwe onderhoud1 der gene
raals met Chamberlain zal zijp. het bespre
ken der voorwaarden waarop de lecuing zal
worden Verstrekt.
De „Westm. Gazette" beeft bijl den heer
Chamberlain laten infomiceren naar da
juistheid van dit bericht. Het wordt door
Chamberlain niet ontkcnd.Hiji zeide slechts
„Er fe nog niets vastgesteld en ik kan u er
dus niets van mededeelen."
Do „Express" meldt daarentegen, dat een
besliste overeenkomst tusschen de generaals
on de Engclscho regeoring wordt voorbereid
waardoor tevens aan hun rondreis op het
vasteland een einde zal warden gemaakt.
In do Review of Reviews had "Willi
am Stead breedvoerig de onderhandelingen
te Vereeniging en de conferentie dei- gene
raals met Chamberlain besproken, en gewe
zen op don plicht van Engeland om de gege
ven "beloften volkomen te vervullen, en in
overeenstemming met de beginselen der
Haagsche conventie ruime vergoeding «aan
de Boeren voor geleden schade toe te staan.
Dit schijnt, volgens Londonscho berichten,
de aanleiding te zijn geworden van nieuwe
onderhandelingen tusschen Chamberlain en
de generaals, vandaar hun reis naar Londen.
Kolonel Gate had op de grens met "Van
Zijl's commando van rebellen een samen
komst wien 'hij vroeg zich te gaan overge
ven te Vrijburg, zeggende dab rij' niet zwaar
der gestraft zouden worden dan met ontne
ming van het kiesrecht; do rebellen zou
den echter gearresteerd werdén en gevangen,
word'en gehouden totdat d!e beslissing van
den procureur-generaal der Kaapkolonie
zou komen. De Boeren hadden er sterk be
zwaar tegen, gevangen te worden genomen,
maar hadden geen bezwaar naar hot bur
gerkamp to gaan. De samenkomst had geen
resultaat; het commando, sterk 80 man,
trok weer de' grens over.
Een avontuurlijke troinaanranding wordt
uit Durban gemeld. Niet ver van d'e Pine-
towabrug werd Maandagavond een poging
gedaan, eon van Pretoria 'komenden trein, in
welks bagagewagen 12,000 p, st. baar aan
wezig waren, te plunderen. Vier gemaskerde
kerels sprongen in den wagen, bonden de be
ambten, duwden him een prop in dén mond!
en maakten zich gereed de geldkisten te ope
nen. Maar opeens kwamen de in denzelfdem
wagen verborgen deteötiven te voorschijn, en
na een kort gevecht konden drie roovers ge
kneveld worden, terwijl de aanvoerder, een
bekende spoorwegdief, kon ontkomen.
Een eigenaardig geval doet zich voor met
den jongen markies'de Kersauson, den neef
van kolonel de Villebois-Mareuil. Toen deze
bloedverwant in April 1900 in Zuid-Afrika
sneuvelde begaf Robert de Kersauson zioh
tub Frankrijk naar Transvaal om in. de
Boerongelcderen te di'enen toen bij zijn mi
litaire plichten in Frankrijk nog niet had
vervuld.
Teruggekeerd na 3 jaren op hot ooriogs-
berrein te hebben doorgebracht ondor de be
velen van Botha, De Wet en Maritz, gaf de
markies den militairen gouverneur van Pa
rijs daarvan kennis cn hij begaf zich naar
"""u-ijs om zich gevangen te geven. D'e mili
taire autoriteit stelde hem echter na een
formaliteit in de gevangenis CherchoMi
di, voorloopig op vrijta voeten. Gisteren
werd do markies in heb hotel des Invalides
voor don krijgsraad gedaagd waar men hem
van rechtsvervolging ontsloeg, hom géhik-
wenschendo met zijn dapper gedrag in den
Boerenoorlog. De markies is van plan weer
dienst re nemen in het Franscbe leger.
De Wet moet aan het banket in de restau
rant Marguory van hem gezogd hebben:
„Indien alle Fransclien even dapper wa
ren als de markies do Kersauson, zou hij een
redo te meer hebben, nooit met een even-
groot aantal Fransclien te doen. te willen
hebben.
©enaeHg«le Bedcdeeïtngea.
Engeland.
De Siameesche gezant liad! Donderdagna
middag een onderhoud met de ministers Bal
four en Chamberlain.
Volgens de „Manchester Guardian" zijn.
■bijna drie jaren geleden door de Engelsche
regeoring met Siam twee tractaten gesloten,
tabakswalm nog steeds de atmosfeer be
zwangerde.
Kifcty ging aan de tafel zitten, verborg
liet gelaat in beide handen en verzonk in
gepeins. Al haar overmoed' en opgeruimd
heid waren verdwenen.
„O, was ik maar dood!" riep zijl eens
klaps, mot de gebalde vuist op tafel slaan
de, en haar gelaat zag zoo d'onker en bibter-
Icvensmoede alsof het haar ernst was met
dezen wensoh. Wat Kitty den volgenden
morgen aan Paul Razetta schreef, bleef
voorshands een geheim, doch het was in olk
geval oen brief, die zijn verlangde uitwer
king niet mikte. De musicus raasde en tierde
tusschen do vier wanden, wandelde met
groote stappen door het park en rookte veel
meer sigarobten dan voor zijn gezondheid
bevorderlijk was. Eenige dagen later ver
trok hij inderdaad naar Amerika, want deze
concertreis bleek geen ijdele grootspraak te
zijn.
Toen zij meende, dat de afgewezen min
naar op den Oceaan dobberde, had Kitty
minstens zielsvcrhcugd moeten zijn, doch in
plaats daarvan was zij de gehecle week en
verdere dagen buitengewoon afgetrokken en
steeds in gedachten, en als Nin naar de oor
zaak van haar stilzwijgendheid vorschte,dan
spoelde zij comedio en was uitgelaten vroo-
lijfc.
Hans was icderen avond present om zijn
verloofde uit hot café-cbantant af fe ha'cn
en naar huis to begeleiden. Hijl had gehoopt
dat Nin al haar verbintenissen zou afbre
ken, maar daartoe was zij niet te bewegen.
Neen, daan-oor was zij, ni'efc to spreken! Zij
wilde aan haai- contracten, voldoen, doch
beloofde hem, geen niouwe aan té gaan, hoe
wel van alle zijden aanbiedingen werden ge
daan, die voor korten tijd onweerstaanbaar
verleidelijk voor haar zonden geweest zijn.
Alle habitués der café-cliantants, de leden,
van het orkest en zelfs allo andere employe's
verzekerden om strijd dat Nin nog zelden
zoo verrukkelijk had gezongen en gedanst
als do laatste weken van kaar arbistenloop-
baan, en het was een „doodzonde" wanneer
zij zich nu in het particuliere leven ging te
rugtrekken. Meer dan één jongeling van rij
ke adellijke familie benijdde lord Kan© den
veroverden buit, doch in de balzalen en sa
lons der groote wereld sprak men schouder
ophalend over de gebeurtenis, die weer voor
dc zooveelste maal de mannelijke zwakheid
aantoonde en dat do man titel, roeping en
eer opoffert als een mooie vrouw hem het
hoofd op hol brengt.
Na Pascken zou Nin's optreden voor goed
tot het verleden behoor en en het keerpunt
in haai- loven was reeds daar, voor zij het
veimoedde. Zij merkte niet op hoe snel de
tijd was voorhij gevlogen, die haar nimmer
zoo aangenaam, zoo glorierijk had toege
lachen. Iedereen wilde thans met haar te
doen hebben en men beijverde zioh, haar
met gunstbewijzen te overstelpen; de aau-
staaude gravin Kane was toch geheel iemand
anders dan Nin, do concertzangeres.
De lieftallige zaster-coUega's op de plan
ken staakten als bij tooverslag de geineen-
lasterlijke praatjes, al' mochten ook enkelo
twijfelachtige gemoederen nabetrachtingen
houden, hoe Hans toch wel in het net zou
zijn gelokt. Altijd door werd aan dergelijke
gedachten slechts op fluisterenden toon
uiting gegeven, opgezouten in den donker
sten hoek van dergelijke verschrompelde
zon d aroasenziol en
(Wordt vervolgd.)
