56*" Jaargang.
Zondag 25 en IVSaandag 26 Januari 1903.
No. 11067
Tweede Blad
Kiezers en Kiezerslijsten.
BKIEVEMEÏÏEIM.
UIT DE PERS.
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Deze courant, verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal1/oor Schiedam en Vlaardingen fi. 1.25. Franco
per post 1.65.
Prijs per -weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BurcanBoterstrm
Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
Prijs der
meer 15 cents,
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Taneven Intr-
In de nummers, dis Dinsdag-en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde JSSeSis® opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, hg vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere, lelcfooa Me. 133.
Hoewel in den loop van dit jaar geen al
gemeen© verkiezingen to verwachten zijn,
meene» wij dat het toch om verschillende
redenen nuttig is dat allen die kiesgerech
tigd (kunnen zijn, 'zoi-gen dat zij dab ook
worden.
Telkens doen zilcth gewallepi voor van tus-
.schentijdsdh© verkiezingen zoowol' voor ka
merlid ziji het ook lot boden niet hier ter
st&do als v-oor gemeenteraadslid. Thans
hebben wijl bijv. do verkiezing ter vervulling
der vacatureYüï-bheim. Maar ook is liet
goed voor de organisatie der partijen. Zijn
allon dio kiesgerechtigd zijn ook kiezers, dan
is dat voor do leiders der partijen een groot
gemak omdat deze dan tem allen tijde weten
wie kiezers zijn.
Daarom wekken wij allon op nu ta zor
gen dat zij kiezers worden, indien zij nog
ni'et op do kiezerslijsten staan, dat zij, kie
zers blijiven, wanneer ziji reeds daarop voor
komen.
Do eiscken om op de kiezerslijsten te wor
den geplaatst willen we hier nog eens mede-
doelen.
Beïasbingikï ezeis.
Een foeilasbingkiezer behoeft geen aangifte
te doen om op de kiezerslijst geplaatst te
wordendit geschiedt ambtshalve.
Men behoort tot deze groep van kiezers
wanneer men over het dienstjaar, loopende
van 1 Januari tot 31 December 1902, ia aan
geslagen naar een "of meer der vijf eerste
grondslagen van de personeel© belasting of
in d© grondbelasting (in deze laatste voor
ten aninsfce een bedrag van een gulden aan
hoofdsom), of in het dienstjaar, loopende van
1 (Mei 190'! tob 30 April 1902, in do vermo
gens- of bedrijfsbelasting. Men moot echter,
om op de kiezerslijst to komen, do directe
rijksbelastingen, waarvoor men aangeslagen
is, voor 1 Februari a.s. hebben voldaan. Zoo
men dit verzuimd heeft, 'kan men nog op do
(kiezerslijst komen, als men de verschuldig
de belastingen voor of op 1 Maart voldoet.
Heeft men in. een of meer ander© gemeen
ten een der genoemd© belastingen over de ge
noemde tijdvakken betaald', dan kan men,
zoo noodig, daarvan door overlegging van do
voor voldaan geleokend© belastingbiljetten
vóór 15 Februari a.s. ten gemeentehuize
doen blijjken.
De aanslag der vrouw in do rijks directe-
belastingen geldt voor haar man, die van
wegens goederen,
minderjarige) (kinderen
Naar ALBERT RObERIGH,
Do jonge vrouw Meta* Rittea- zonk mach
teloos in baar leuningstoel. Zij] had geheel
"toevallig op de schrijftafel van haar man
een 'brief gevonden van den volgenden in
houd;
'Mijtn cenig gdl'iefde
"Wel weet ik dat het aftob zonder gevaar is
als ik u dezen brief zend. Mnair ik kan niet
anders. Ifc hob u tooh sedert vijf dagen niet
gezien en wie weet, wanneer ik u wederzie.
Maar ik moet u spraken. Vandaag nog. Gij
moet mij da gelegenheid gaven u tei spréken,
want ©r ""dreigt gevaar voor onze liefde, dus
voor ons leven. Mijn ouders zijtu thans in li
stig van plan mijn huwelijk door to a-MAuii
met iemand dien ik verafschuw. Gij 'kent
kom, wel. Wij moeten beraadslagen wat ons
te doen staat, mijn göliefdo, kom dus! Moet.
ik óók bukken onder een ondraaglijk juk of
wilt ge u bevrijden van heit julk dab ge ook
zoo menigmaal ondraaglijk noemdet? Moe
ten wijl beiden ongelukkig zijn of gelukkig 2
Moeten wij gescheiden blijiven i)n zielesmart
of to zamen oom gelukzalig leven leiden
Hom mijin geliefd©, laten wij' besluiten om
vlucht te nemen. Wat giji wilt is ook mijn
wil."
Ho brief droog geen ondcrteckening noch
datum.
Nadat de jongci vrouw bekomen, was van
den eersten eükrilk, richtto zij zich hoog op
en zookt mot verontwaardigd! gelaat haar
echtgenoot op. D'oza had juist zijn middag
slaapje 'gedaan ©n was op het punt naar heit
kantoor to gaan.
„Lief vrouwtje," zei hij, „ik zal van avond
iat&r dan gewoonlijk tlrais komen. Er zijn
handelsvrienden overgekomen wien iik be
loofd heb, den avond met hen door te bren
gen."
waarvan hun vader bet vruchtgenot heteft,
voor hun vader. Aangeslagen in de 'grondbe
lasting wegens onroerend© goederen eener
onverdeeld© nalatenschap gelden ook voor
den mede-eigenaar, wiens naam niet bijl den
aanslag in hot (kohier is vernield, mits zijn
aandeel in dien aanslag ten minste 1 be
draagt.
Da rijiwtolbelasUng telt niet mede.
Woningkiezers.
Ziji die tot do groep der Woningkiezers
belmoren, moeten, om op do kiezerslijsten ge
plaatst te worden, daarvan vóór 15 Februari
a s. aangifte doen ten raadlmiza
Men kan woningkiezer zijn, wanneer men
ais hoofd'van een gezin of als alleen wonend
persoon op 31 Januari 1903 sedert 1 Augus
tus van 'het vorig jaar heeft bewoond, krach
tens huur, oen huis of een gedeelte van een
huis, waarvoor, met of zonder bijibchooren-
den of in hum- gebruikten grond! of lo-kal&n
en bijgebouwen, niet tor bewoning bestemd,
de werkelijke huurprijs, per week berekend,
ten minste heeft bedragen voor
Schiedam 1.75, "Vlaardingen ƒ1.50, Maas
sluis 1.50, Kotliel 1, Overschie1 1.25 en
SehïesKroek 1.
Hierbij zij opgemerkt dat men in dien
tijd één maal mag zijn verhuisd, mits
ieder der woningen dozen huurprijs heeft.
Voor schippers geldt de eisch dat zij d'en
vastgestelde» tijld een schip in eigendom of
in huur kobben gehad, ter grootte' van min
stens 34 kub. meter inhoud.
Indien men hetzelfde perceel of hetzelfde
schip is blijven, bewonen, waardoor men het
vorig jaar op de kiezerslijst werd gebracht,
is aangifte thans nikst noodig.
- Loonkiezers.
Ook zijl diö tot dozo groep behooren moe
ten zich vóór 15 Februari ten raadihuize
aanmelden.
iMen is ioonkiezer wanneer men op 31
Januari 1903 sedert 1 Januari 1902 achter
eenvolgens bij niet meor dan twee personen,
ondernemingen, openbare of bijzondere in
stellingen in dienstbetrekking of als inwo
nende zoon in liet bedrijf of beroep der
ouders werkzaam is -geweest en als zoodanig
over dat jaar een inkomen heeft genoten
voor:
Schiedam 450, Vlaardingen 400, Maas
sluis ƒ400, Kethel ƒ325, Oversobib ƒ350,
Schiebroe'k 325, mot inbegrip van het in
de wet aangegeven bedrag voor vrije woning
of inwoning en vrij kost en inwoning.
Loonkiezers, dib op de lijst van 'het vorige
jaar voorkomen, ontvangen, met do noodig©
toelichting, blancc-aangiftobiljcitteu ter in
vulling voor hun toelating tot do nieuwe
„Zoo. Zijn bet misschien dezelfde handeTs-
vritenden met wie 'gij voor een paar dagen
den avo-nd hebt doorgebracht V'
„Ja, juisit."
„O zoo. Maar laat mij je vergezellen, lieVo
Rudolf."
„D'at is onmogelijk, lief vrouwtje."
„Waarom is dat onmogelijk? Neem mij
mee, geliefde!" Zo va'ttateoder zijn hand.
„Ik hob jo toch onlangs reeds duidelijk
gemaakt, lieve Mota, waarom dat niet doen
lijk is."
„Ja, maar do motieven waren van weinig
liefderijken aard. Ge wilt niet gegeneerd
zijn. Ik moet jo zeggen, (Rudolf, dat je- zeer
bent veranderd sedert je handelsvrienden
hierheen fcwamon."
„Nu ja, ik ben misschien wat levenslusti
ger geworden en ais dat zoo is' dan moet jo
zulks recht aangenaam vindon. IIo© dikwijls
heb jo mo niet vcirweten dat ik een kamer
plant zou wo-rden
„Maar man, dat was in 't geheel niet ern
stig gemeend."
„O toch wel. En je hebt ca- ook geen on
gelijk in. Ik ben koopman en 'breng dusden
grootston tijd van mijn leven op het kantoor
door. Jij bont een van do schranderste vrou
wen van onzen vriendenkring. Jo broeder is
een beroemd toonealspelsohrijver. Js hebt
groot© 'belangstelling voor alles -op het ge
bied der scboono kunsten, voor politfek,
sport ik kan daarmee geen gelijken tred
houden. (Daarvoor bezit ik weinig talent en
ook te weinig 'tijd."
„O daarom?! Daarom!" riep dteverschrik
te echtgenoot© en sloeg in ccn opwelling van
iteedePheid de armen, om don hals van haar
man. „Och, jo bent immers mijn 'goed, best,
kna.p manne'tjc üloud jo niet meer van mij 1"
„Maar hoe heb ik 't nu? Ik heb je lief als
altijd." (Hajl kuste ha-ar.
„Neen,ja kuste mij vroeger geheel anders.
Maai- goed, i'k zal zien of jet m© nog liefhebt
Blijf dan vanavond bij mij) thuis 1"
lijst, wanneer ziji zich ten raadhuize daartoe
aanmelden.
Do 1-oon- of inkomenkiezers mogon pen
sioen, lijfrente en andere inkomsten asmen-
voegen om 'tot het vercischto bedrag voor
loonkiezers t& komen.
Inkomen, pensioen en lijfrente der vrouw
gcüd't voor haar mandat van do inwonende
minderjarige kinderen voor cl© helft voor
hun vader.
Grootboek- of Spaabbankkiiezers.
Zij die tot deze rubriek behooren en die
reeds als zoodanilg op de kiezerslijst voorko
men behoeven zich niet aan te geven. Diö
daarop echter nog niet voorkomen moeten
zich daartoo ten stadhuize aanmelden.
Grootboek- of spaarbankkiezers zijn zij,
die op 1 Februari 1903 sedert oen jaar den
eigendom met recht van vrije beschikking
hebben van ten milnsto 100 (nominaal),
ingeschreven in de Grootboeken der Natio
nal© Schuld, of van ton minste 50, ingelogd1
in de Rijkspostspaarbank, in een gemeente
lijke spaarbank of in oen spaaibank, bolieerd
door het bestuur van oen rechtspersoonlijk
heid 'bezittend© vereeniging, van een naam-
loozo vennootschap, van een coöperatieve
vereeniging of van een stichting.
Biji hun aangifte moeten de adspirant-kie-
zers overleggen -een bewijs der clirocti© van
het Grootboek of van hot bestuur der spaar
bank dat zijl inderdaad sedert een jaar eige
naar zijln van do gevorderde' bedragen.
Examen kiezers.
Hoewel zijl die tot deze groc-p zouden kun
nen. 'behooren, gewoonlijk wol reeds bij een
dei- bovengenoemde groepen als kiezers zul
len zijn gebracht op de [kiezerslijsten, is liet
mogelijk, dat zij' aan do eisclien dier andere
groepen niet voldoen.
De eisöh di© hisrbijl wordt gesteld is dat
men met goecl gevolg een eixamen Irceft afge
legd, ingesteld door of krachtens de wet of
aangewezen bijl algomeenen maatregel van
bestuur en in verband staande met de be
noembaarheid' tot ccnig ambt, de vervulling
van eenigo betrekking of do uitoefening van
eenig bedrijf of beroep.
Hij, die op dezen grond liet vorig jaar
roods kiezer word, behoeft niet opnieuw aan
gifte te doen.
De formulieren voor dc verschillende- aan
giften zijn kosteloos verkrijgbaar aan do se
cretarie der gemeente.
Ondci de bijzondere spaarbanken, liier be
doeld, zijn de banken, opgericht na 1 Mei 1900,
alleen begrepen voor zoover en voor zoolang als
zij, blijkens opgarc aan het bestuur der gemeen
te, waar zij gevestigd zijn, een waarborgfonds
van f25.000 bij de Nedcrlnndsclie Bank hebben
gedeponeerd.
Al het bovengaand© geldt voor de kies
bevoegdheid voor de Tweed© Kamer.
Voor de' kiesbevoegdheid voor d'e 'Provin
ciale Staten zijn biji d© kieswet dezelfde
eisckcn gesteld, mot dien verstande dat men
bovendien ingccten der provincie moet zijn.
Voorde flrï ^bevoegdheid voor de Gemeen
teraden g .Jen dezelfde cisehen met di
verstande, dat men bovendien ingezetene eter
igmeente moet zijn en dat de categorieën,
dia niet tot d!o belastingkitezers behooren, te
vens over 1902 voor oen zeker bedrag in do
plaatselijke directe belasting moeten zijn
aangeslagen geweest en o-p 1 Maart 1903 dat
bedrag voldaan hebben.
De formulieren Voor de aangifte zijn in
het begin van Februari te verkrijgen.
„Dat is onmogelijk, want ifc heb mij»
woord verpand."
„Jij hebt me meor verpand dan jei woord.
En voor handelsvrienden zijin honderd uit
vluchten te vinden. Ik zal den knecht wel
sturen
,,'tZal1 je niets helpen, Mota
„Maar Rudolf, als ik ja nu zoo dringend
vci-zoekblijf bij mijl, lieve man, ik ben zoo
angstig blijf bijl mij!"
„O, de kordaatste van alle. vrouwen wordt
op oen oogenblik angstig1 Halha! Jc onder
mijnt je kcal© overwegend gezag, Meta
„Scherts niet, of doe ten minste niot als
of je gekscheert! Man, moot alk jo dan nog
vertellen d'at om 12 uur mijn verjaardag be
gint-"
„O, vóór dien 'tijd hoop ik stellig terug to
zijn. Maai- neem in allo geval hiermede-mijn
eerste verjaringsgelukwensch in ontvangst."
Hij omarmde haar en ze fluisterde„Blijf
bij mij."
„Ik kan niet, lieveling," riep bij', terwijl
hij zich loswrong, bijna met geweld uit kaar
armen. Hij saddle naar do deur. Toen richt
te Meta zich weer trotsch op en riep hem
dreigend en hoos achterna;
„Jo bent oen huichelaar I"
Hiji keek niet eens om.
Nog een oogenblik aarzelde' de jonge
vrouw. Toen sloop zo naar het raam en
wachtte 'tot haai- man hot huis had verla
ten. Ze snelde naar zijln studeerkamer. De
brief was verdwenen.
Zo nam hoed en mantel en ging de straat
op. Hot begon reeds te schemeren. Zo trok
do kap van haar mantel over het hoofd en
ging haastig den kant op dien haar man had
ingeslagen.
Na con minuut of vijf zag zij hem voor
ziok uit 'gaan. Ze hield hom goed in 't oog
on volgdo steeds op korten afstand. Na ver
loop van nauwelijks tien miVmten zag zodat
hiji aan een 'huis belde en binnengelaten
werd. Juffrouw Me te' kende dat huis. Daar
»De Millioenen uit Deli".
Men zal zich clo ook in deze kolommen
"besproken brochure „de millioenen uit Deli"
van de hand van mr. v. d. Brand herinneren
waarin hij' een schildering geeft van den toe
stand aldaar, dib, was waarheid wat door mr,
v. d. B. is verkondigd, allerschandelijkst zou
moeten genoemd worden.
Doch zooals reeds word medegedeeld er is
oen storm van verontwaardiging opgegaan
onder mannen die even goed, ja voel beter
op de hoogte zij» van. Dc-li dan de> schrij
ver.
Een van do verontwaardigd© oud-Indisch
gasten is de heer P. J. Kooreman, oud-pre
sident der Oostkust van Sumatra,
Dezo kenner van land e» volk van Deli
heeft den 22 Dec. 1902 een lezing gehouden
in do vereeniging „Moederland cn Kolo
niën" welke nu in brochurevorm is versche
nen. Heb onderwerp is„d© 'koelie ordon-
nanite", d. w. z. reglemantecring van de
rechtsverhouding tusscben werkgevers en
werklieden op Sumatra.
Het geheel is oen protest tegen alle be-
woering van slechten toestand van mr.
Brand, waarbij de beer K. aanhaalt woorden
indertijd door mr. v, d. B. geschreven en ge
sproken.
„Ik heb nu-, van den Bi-and in Deli zeer
goed gekend. Meer dan vijftig maal is liiji,
toen ik nog resident van Sumatra's Oost
kust was, particulier of officieel bij mij ge
weest, zonder dat hij mij ooit een enkel
woord gezegd hoeft van mishandeling of
slechte behandeling van koelies. Op blz. 30
van „Da Millioenen uit D-eli" zegt hij vijf
gruwelijk mishandelde Chincescha wogloo-
pers te hebben zien liggen, doch waarom is
dio godsdienstige! rechtgeleerde! dan niet
naar do naastbij Wonende overheid geijld, om
woonden goede kennissen, de familie Goere.
Eon poosjo stond ze in gedachten, toen ging
haar eensklaps een licht op.
Er was daar in huis een nitahb juffrouw
Johanna, als die ha, juist die zou heb
zijn
Ilad ziji niet meermalen haar man in ver
trouwelijk gesprek gezien met dit meisje
En zo was oen mooi meisje, even mooi als
dom. O, als heb mogelijk was dat Rudolf
haar verliet ter wille van d'it domme schep
sel, clan dan
Maar vóór alles wilde juffrouw Met-a zich
zekerheid verschaffen. Zij liep nog een poos
je dc straat op en neer, om niet onmiddellijk
na haar echtgenoot te verschijnen. Toen
trad zo op hot httils toe en werd weldra bin
nengelaten. Langzaam steeg zijl do trappen
op, do Goere's woonden op de tweede ver
dieping, zijl ware» burgermenschen.
Juffrouw Johanna -ontving do jonge
vrouw. Zo was zichtbaar verschrikt van het
onverwacht© bezoek en geleidde Meta in een
klein salon. Juffrouw Meta wijdde al haar
aandacht aan do onhandige, linksche bewe
gingen van het meisje dat haar verlegenheid
zocht to verbergen en deed! haar 'best een
'kalm© on waardige houding aan te nemen.
„Is juffrouw Goero niet thuis?" vroeg zij.
„Neen, oom en tante zijn uitgegaan."
„Zouden m lang uifblijhrcn of denkt 'ge
dat ik zo hier kan afwachten?"
Db verlegenheid van het mooie nifclitja
steog bij ieder woord.
„O, als u wachteu wilt maar ik kan u
niet vertellen wanneer tante terugkomt, zij
wilde verscheiden boodschappen doen en nog
enkele visites maken."
„Zoo, zoo avondvis. tesNu, het komt
cr niet op aan, want ik ben feitelijk geko
men voor u."
„Voor mij?!"
„Ja. Gij komt toch stellig op ons -huise
lijk feest, morgen
„O ja zeker, mevrouw."
van het gruwelstuk aangifte to doen,- eh te
zorgen dat de> dader zijn gerechte straf be
kwam? Waarom loopt ccn ander, die- be
weert een vrouw schandelijk te hebben zien
mishandelen, in plaats van naai- de over
heid, naar nu-. Van den Brand, die bet feit
bewaart voor zijn later uit to igev'cn brochu
re?"
„Do Nedbrlandsch© geleerde, op blz. 26
van „Do Millioenen nit Deli" bedoeld, kwam
voor zaken in D'eli. Laten wij aannemen, dab
hij niet op hooren zoggen alleen dis afge
gaan, tenminste zelf iets gezien liooft van
hemeltergende behandeling Van koelies.
Waarom heeft die scherpzinnige! en uiterst
conscientious© man nagelaten de overheid
met zijn bevindingen in kennis te stellen,
en hield hij ze voor zich om pas in Neder
land zij» opinie daarover to verspreiden?
Van een openbare meening, steeds wak
ker om da overheid te waarschuwen, heb ik
dan ook weinig of niets kunnen bespeuren,
zoodat het bestuur bij zij'u zorgen voor de
belangen van werkgevers en werknemers heli-
den, 'gdheel op eigen kracht lieeft moeten
steunen."
„Naar blaam," schrijft d© heer K. verder,
„wordt echter altijd gretiger geluisterd dan
naar lof. Aan wat Deli thans is, kan men
niet meer bespeuren wat Iheb vroeger is ge
weest, en van de grooto moeilijkheden dooi
de wilskracht, volharding en. heb verstandig
beheer der waarachtige pioniers van D'eli
overwonnen, kan men zich tegenwoordig
moeilijk oen voorstolling meer maken. Des
te geanaikk el ijker is het geworden, hun zeer
verdienstelijfc werk in minachting te bren
gen d'oor meestal overdi-eve» verhalen van
do wand'aden van enkelen."
Een iets vorder
„Onder do „Millioenen uit D'eli" kunnen
dus alleen worden verslaan, de dividenden
van de tabaksondememingen, 'gelegen in de
hiervoren aangegeven tabakslreek, gewoon
lijk Deli genoemd, schoon daartoe mede en
kele tabakslanden van Langkat on Serdang
behooren.
Ik durf genist te verklaren mijl gedUren-
do mij» vijfjarig bestuur over de res. Oost
kust van Sumatra veel moeit© gegeven 1©
hebben om op die hoogte to fcomen van do
■werking der koelie-ordonnantie, niets to
hebben verzuimd om te weten te komen,
hoe do werklieden op d'e ondernemingen
worden behandeld. Aan lien word do (ruim
ste gelegenheid 'gegeven tot het inbrengen
van klachten; alle klachten werden nauw
gezet onderzocht, en op ondernemingen, wel
ke in slechten reuk stonden, speciaal hot
oog gehouden. Twc© jaren lang werden alle
contract-kocïle's, die om welke reden dan
ook, in do gevangenis te Medan werden op-
mm .-.. - nm—«»wm
„Nu, dan is alles in -orde e» was mijn zorg
ook ongegrond. (Mijn man heeft, moet u we
ten, voor allo uiitnoodigingen gezorgd en al
les wat daarmede1 samenhangt. Nu vreesde
ik dlat hiji u misschien liad vergeten. Mijn
man heeft nu eenmaal een slecht geheugen."
„Ja, waarlijk, dat heeft hij'," zeide juf
frouw Johanna en daarbij lacht© ze zonder
ling. Maar snel onderdrukte zij haar lach en
wierp een angs'lig-scliuwen blik op juffrouw
Meta. Zij had ondoordacht gesproken.
Mota ving echter dien blik op en gaf daar
voor terug een verachtelijke en trotscke
hoofdbeweging.
•Het onhandige meisje' had alles verraden,
zoo overlegde zij, maar mijn man is nog niet
geheel ingewijd in haai- laatstei plannen en
zijn slecht geheugen zou hem parten kun
nen spelen. Nog is niets verloren. Ik weet
tlians genoeg.
Zij stond op.
„Gaat gij nu reeds wag, mevrouw?"
„Ja. Want illc kwam slechts hier om het
vermeende verzuim van mijn man weder
goed t© maken. Aldus tot morgen. Groot gij
uw tante van mij. Adieu, juffrouw Johan
na."
Juffrouw Johanna geleidde haar gast tot
aan de voordeur. Meta zag in den hoek van
de corrid'or een wandelstok staan, dien zij
zeer wel kende. Hot was een bruine stok
met een beenen handvatsol; dien stok had
zij een paar maanden geleden aan haar man
present gegeven. Zij, stiet als bij ongeluk
met den voet tegen den stole, zoodat deze
rinkelend op den grond viel. Snel bukte Jo
hanna zich om den stok op to rapen.
Met goed-gespeelde naïviteit nam Meta
den stak uit de handen van het jongo meisje
en zcidc
„O, wat een mooie wandelstok is dat, zeer
mooi! Van wien is die stok?"
„Van van oom natuurlijk," ant
woordde Johanna.
D'it „natuurlijk" is al to dom, dacht Meta
rJ*
