57"" iaargang,
Donderdag 2 April 1903.
No. 11124
OHINEESCHE ZEDEN.
'M
Openbare Yerkooping.
BUITENLAND.
ENGELSCIIE BRIEVEN.
k
SQHIEDAlMISCHif: COURAHT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen tl, 1.25. Franco
per post fl. 1 <65.
Prjjs per wetkVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen -worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Barest» s Boterstraat 6g.
Advertentien: Van 1b regels 11. 0.92iedere regel
Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaat» die ?ij
Tarieven hin'-
Prijs der
meer 15 cents,
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarde
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worn en
zoogenaamde opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intrrc. Telefoon KTo. 123.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS yan
Schiedam zijn voornemens op Vrijdag, 3
April 1903, voormiddags Iiaiff twaalf uur,
ten overstaan van den Deurwaarder G. S.
MONTFOORT, aldaar, bij het Stoomgemaal
bij de Algemeens Begraafplaats publiek k
contant te verkoopen:
eene groote partij rijs- en takkont.
AlLiKKMEKW OVERZICHT.
SCHIEDAM, 1 April 1903
T u r k y e.
l$e toestand op den Balkan.
Do Russische sRegeeringsbode" bevat uit
treksels uit de berichten van den Russischen
consul te Monaslir van 25 Februari tot 9
Maart, waarin deze zegtDe eonsul deelde
aan de Christenen mede, dat Rusland het
optreden vod de Macedonische eomité's streng
veroordeelt en aan de opstandelingen geen
bescherming verleenen zal. De consul richtte
tot de eomité's het verzoek zich te ont
binden doch de leiders van den opstand zijn
daarmede allerminst ingenomen, omdat zij
van de gedroomde autonomie goedbetaalde
posten verwachten.
Voortdurend worden benden opstandelingen
gevormd; de amnestie van den sultan en
het reeds begonnen herval mingswerk worden
voor de bewoners verborgen gehouden. Tel
kens wordt met de Turksche hoepen ge
vochten en woi den politieke moorden gepleegd.
Het samenvallen van de toenemende werk
zaamheden der eomité's met de aankomst
van den nieuwen Bulgaarschen handels-agent
te Monastir gaf aanleiding tot het gerucht,
dat Bulgarije deelneemt aan de werkzaam
heid van de comités. De hervormingen wor
den door Turkije wetkelijk ingevoeld.
De »Regeeringsbode" bevat verder een
telegram van den consul te Uokjub van 28
Maait; dit meldt dat de onlusten in het
vilayet Kossovo toenemen. Een groot aantal
steike benden zijn daar aanwezig. Een dyna-
mietaansiag werd op de artillerie-kazerne te
Istib ontworpen. Men verwacht de aankomst
van Bulgaarsche officieren. De dorpsbewoners
worden gedwongen aan de oproerige bewe
ging deel te nemen, onder voorspiegeling dat
Rusland de beweging wenscht; de tegen
spraak van de consuls woidt voor hen ver
borgen gehouden,
Het einde zal zijn een verbittering der
Mohammedanen, en als gevolg daarvan een
aigemeene Christenmoord,
Uit Sofia wordt gemeld dat da spoorweg
brug tusschen Adrianopel en Mustapha
gistermorgen door middel van dynamiet in
de lucht gesprongen is, kort nadat de Orient-
express-tiein de brug was overgereden. Men
gelooft dat het in de bedoeling gelegen heeft
dezen trein te doen verongelukken. Deze aan
slag wordt toegeschreven aan een Macedo
nische bende. Het treinenveikeer op Con-
stantinopel is verstooid.
Naar het Fransch
van
R. CANDtLAÜSn.
Het Macedonische comité deelt mede dat
Turksche troepen, met een afdeeling artillerie
het dorp Abalitche, bij Istub, omsingelden.
In dit doip bevonden zich dertig opstande
lingen. Na een wanhopig gevecht, dat tien
uur duurde, was het dorp totaal plalge»cho-
ea in brand gestoken.
Alle bewoners werden gedood. De Turken
leilen eveneens hevige verliezen.
Uit zekere bron wordt te Petersburg
vermeld dat de Albaneezen den 30sten de
stad Mitrowitza aanvielen. Na een gevecht,
dat twee uren duurde, werden zij door de
Turksche troepen met groote verliezen terug
geslagen.
Turkije zond een Klein-Aziatische divisie
naar Albanië.
Uit Belgrado wordt bericht dat 5000 Alba
neezen de stad Mitrowitza belegeren, waar de
Russische consul een grooten ijver ontwikkelt
om een uitmoording der Servische bevolking
door Albaoeezen te verhinderen. Deze Alba
neezen hadden juist de stad Voutchitzin uitge
plunderd. De Kaimahan had hun 12 christen-
gendarmen overgeleverd, die zij meenamen
naar Piitchina.
De toestand in Oud Servië is zeer kritiek.
Aan de ministerieele crisis in Bulgarije is
een einde gekomen. Het kabinet blijft onder
presidium van Daneff. Slechts de minister
van oorlog Papiikofï zal vervangen worden
door kolonel Savoff.
ZW'V/ v/" e s\r\ t i
«Hesa»»nK<ite a'etleiSeeïUnsjee.
Engeland.
Ter eere van generaal Macdonald tullen de
Schol ten een standbeeld oprichten, ookals pro
test tegen de onverschillige houding der re-
geeiing.
De opgaven der inkomsten van het Vei ee-
riigd Koninklijk, voor liet jaar eindigende den
31 Maart 1903, luiden dat de totale opbi engst
bedroeg 101,199,780 ponden sterling, tegen
152,601,637 pond verleden jaar
Edward en koning Victor Emanuel elkaar
in 't midden dez*>r maand zullen ontmoeten
in de golf van Napels. Beiden zullen staan
aan het hoofd van een groot eskader.
De minister van financiën, in den Senaat
antwoordende op een vraag hem door senator
Pisa gesteld, spiak van liet suee»s der 31/2
procerus rente, waai van de uitgifte zoodanige
resultaten heeft, dat zij alle verwachtingen
zal overtt effen.
«Wij zullen weldra de kroon gezetzienop
de wenschen, die elk goe 1 Italiaan, ten
opzichte van de financteeie en staatkundige
politiek, koestert".
Duits ohlanct
De kroonprins bi acht Maandag een bezoek
aan Assuan en keerde 's avonds weer te
Luxor terug om in gezelschap van zjjn
broeder Eitel Friedrich naar Ca'fto terug te
keeren.
De sReichsanzeigei" bevatte gisteren het
volgende bul'etinHet eerste verband, dat
der keizerin werd aangelegd, werd heden
zonder bezwaren door een gipsverband ver
vangen, De toestand der breuk was gunstig,
en de aigemeene toestand goed.
M i d d e n-A merika..
Uit San Salvador wordt gemeld dat de
presidenten van Guatemala en Salvador aan
boord van een schip een onderhoud met
elkaar hadden. De geschillen tusschen beide
Republieken weiden daarbij in der minne
opgelost.
F r a n. k r ij k.
Nadat de begrooting herhaaldelijk naar den
Senaat was teruggezonden kwam zij gisteren
ten slotte weder in de Kamer terug. De
begrootings eommissie was van oordeel dat
de wijzigingen door den Senaat gemaakt,
konden worden goedgekeurd. Het geheele
budget, sluitende met een bedrag van
3,528,486,845 francs werd vervolgens aange
nomen 362 tegen 74 stemmen. De zitting
werd daarna opgeheven.
Italië.
Uit Rome wordt gemeld dat de rechter
van instructie Consenza den schilder Allers
van Caprieen der figuren uit de Krupp-
zaak, verwezen heeft naar den Napelschen
strafrechter.
Maandag bracht de Duitsche rijkskanselier
graaf von Biilow een bezoek by den zieken
minister van buiteol. zaken, Prinetti. Bij liet
heengaan sprak von Biilow zijn voldoening
uit dat hij Prinetti in beteren gezondheids
toestand had aangetroffen dan hij vermoedde.
De «Figaro" komt vertellen dat koning
5)
Naarmate de brave Poun Tchou meer
vertrouwd raakte met Europeesche ziens
wijze, naar die mate steeg daartegenover
de woede van den onder-koning van Canton.
Song-Ma was verontwaardigd dat Chang-
Hi nog taaiheid genoeg bezat om te blijven
leven, want hij hoopte dat de knaap zou
bezwijken aan de vermageringskuur die de
keizer door toedoen van Song-Ma's spionnen
onderging. Bij Chang-Hi's dood had Song-Ma
het veld ruim; ep ontbrak dan nog slechts
dat men hem naar het paleis droeg om hem
daar scepter en kroon ter hand te stellen.
Song-Ma bereidde een coup d'état voor.
Misschien zou de hofkliek, die listiglijk door
'Ajn spionnen was opgeruid, ten slotte op
roerig worden tegen de nieuwigheden die ik
oen tegen wil en dank had opgedrongen.
De hovelingen zouden mijn ontslag eischen.
De keizer en de regent zouden mijn partij
kiezen, en het resultaat zou zijn, dat er een
Me van complicaties werd verwekt, waarbij
de listige onderkoning van Canton in troebel
water zou visschen.
Hij oordeelde dat zijn tijd gekomen was
op den dag dat men in het paleis de tele
foon installeerde.
De regent had mij ook reeds de opvoeding
van zijn jongsten zoon toevertrouwd, die een
jaar ouder was dan keizer Chang-Hi. Weldra
hadden meerdere hooggeplaatste ambtenaren
zijn voorbeeld nagevolgd en ten slotte fun
geerde ik als leermeester over een klasse
van acht jongelieden van twaalf tot zestien
jaar. De jonge keizer was in de wolken,
speelkameraads van zijn leeftijd te hebben
met wie hij voetbal speelde, gymnastische
toeren verrichtte, en tochten per rijwiel
maakte in den omtrek van de hoofdstad.
De rijwielen vormden meestal het onder
werp der gesprekken, steeds moest ik mijn
jonge vrienden de wonderen der mecaniek
uitleggen. Daaraan knoopte ik beschouwingen
vast over spoorwegenstoomschepende
telegrafie enz. Zij wilden de fotografie en
het automobilisme in de praktijk beoefenen
en voor den aanleg van een telefoon had ik
reeds zorg gedragen.
Zoodra Song-Ma de lucht kreeg van de
nieuwe uitvindingen, die aan het Chineesche
hof haar intrede hadden gedaan en die hij
als smonsters" en als «tooverij" beschouwde,
besloot hij van het tooneel te verdwijnen. In
China begrijpt men wat deze uitdrukking
beteekent. Wanneer een samenzweerder
3verdwijnt", dan heeft liij zich schuil ge
houden in de onmiddellijke nabijheid om de
laatste hand te leggen aan zijn booze plan
nen.
De voorzichtigheid gebood ons op onze
hoede te zijn. Men verdubbelde het garnizoen
van het paleis, enkele mandarijnen die ver
dacht werden van met de opstandelingen
I. Tegenstellingen.
Londen, 29 Maait 1903,
't Is Zondagmorgen.
De viooljjke lentezon haalde ons leeds vroeg
uit de veeren en naar liet paik, de scom-
mon", of hoe men die ruime wandel
plaats wil noemen die elke Londensche
voorstad bezit. De onze ligt, evenals de
meeaten, op en tegen de vi ij hooge heuvel»,
die Londen zelf in flink tuime kling omge
ven. Een slevige zuidwester blies ons de
kiuüge, prikkelende lenteluiht de longen in
heerlijk fiisch alsof ze nog wat van de lucht
uit de zee, waaruit ze kwam aanstuiven, bij
zich had gehouden, 't Was alles leven en
levenslust.
In ons voorstadje waren alle straten volko
men leeg en doodstilzelfs de politie agenten
schenen opgeborgen, de koetspooit der plaat
selijke btandweer-afdeeling bleef gesloten. In
het paik was 't wat menschen betreft nog
leeger en stiller de mussclien, merels, lysteis,
en houtduiven lieten zich zien en hooreu.
terwijl de kraaien met veel gekras en gekrib
voortbouwden aan hunne nesten.
Tegen 8 A 9 uur wil 't iets drukker worden
op straat. De eourantenjongen, de melkwagens
beginnen dan hun tocht. Londen wii wel
's Zondag een courant en moet wel melk
koopendoch toen de «Daily News", de
Daily Telegraph" en de «Daily Mail" een
jaar of drie geleden beproefden een Zondags-
nummer uit te geven, mislukte die poging
en werd zeer gauw opgegeven. Londen wil
wel 's Zondags een courant koopen, mits niet
de gewone dagbladen er de Zondagrust van
hun jmr.-oneel er voor opofferen. Straks gaan
de saaien wikkel» open, een lie-d, lied enkele
fi uitwinkel volgt hun vooi beeld en na keiktijd
de «public houses", of te wel diankhuizen.
Doch daarbij blijft het dan ook alio andere
zaken - blijven hermetisch gesloten; zelfs de
biieveri worden niet bezorgd wel buiten
Londen, in de mindere steden en doipen.
Als men in Londen naar de kerk wil,
bijvoorbeeld naar onze holland-che keik, die
midden in de City ligt, dus een half, drie
kwart uur of verder wej, dient men er aan
te denken dat van ongeveer 10 tot ongeveer
1 uur geen treinen loopen men ga dus bij
tijds op pad. Verkiest men een shagepreek"
in ieder park is er gelegenheid toe de open
lucht predikers van alle kleur en richting,
van de felste atheïsten tot de alier-ortho-
doxste geloovigen zijn overal te vin len, vaak
vlak mast elkaar. Het is bijna onmogelijk
een richting te noemen die niet binnen of
buitenshuis vertegenwoordigd is. Tegen half
elf beginnen de klokken te luiden, met zooals
in Nederland met eenvoudig boem bam, doch
met een druk lawaaiig op-en af of door
elkaar klinken van het ut-re-mi-fn-so!-la-si.
In de vooisteden is dat gekiep nog iets, doch
in Londen zelf, waar de kerken dicht bij
elkaar staan, is het een zenuwjagend, over-
schreeuweod geweld, 't Is zeker niet stichtelijk
meer, hel herinnert aan marktgesclueeuw.
Na kerktijd tfti voor het diner, kerkparade;
alle paiken, vooral Hyde Park, inde buuiten
waar de rijke lui wonen, vortoonen die «pan
toffelparades". Alle kerkbezoekers gaan er
wandelen, vooial de rijke, mooi uitgedoschten
van het vrouwelijk geslacht doen het graag
's Middags en 's avonds gaat de Londensche
mensch, als hij geen zin heeft het een en
ander museum te bezoeken, de een of andere
lezing te hooi'eo, naar concerten, die hetzij
in de groote concertzalen, hetzij in de paiken,
hetzij in de kei ken gegeven wordenD-
muziekkorpsen zijn ook in de kerken, meestal
uitstekend en de programma's vol afwisseling
volstrekt niet eenzijdig «gewijd". Veel opgang
maken vooral die kerken waar niet alleen
een orkest allerlei populaire, vroolijke mar-
schen uitvoeit, doch waar ook mooie kalk-
lichtbeelden vertoond worden, op allerlei
wetenschappelijk, aardt ij kskundig, historisch
en ander gebied.
liet denkbeeld dat een keik nlleen mag
gebruikt worden voor godsdienst-oefeningen,
een predikant alleen door prediken liet
geestesleven mag opwekken, iieeft bier bij
velen al lang afgedaan. Concerten, debatien,
voordrachten in de kerk op Zondag zijn zeer
gewild; en al keurt menigeen liet af, er zijn
er talloozen die het goedkeumn er en van
genieten.
Men heeft op die manier een mengeling
van Zondagsrust en Zondagsheiliging, beiden
voor lieden van verschillende overtuiging
het aangewezen middel tot bestrijding van
de ergerlijkste uitvinding des duivelsZon
dagsverveling, welke in Schotland nog zulke
verwoestingen aanricht.
Trouwens het geheele Engelsche volks
leven vertoont zulk een mengeling. Men lette
eens op de politiek. Men nemen den eigen-
aardigsten vertegenwoordiger van het Engel
sche volk, Lord Rosebery, met hel boste,
hoogstaande type van een Brit, doch juist
daarom een type.
Rosebery wil een machtigen vloot en een
krachtig leger; doch hij wil tevens gepaste
zuinigheid. Hij heelt steeds het wooid «demo
cratie" in den mond; toch wit hij Kitchener
minister maken, zonder deze verantwoorde
lijk te stellen tegenover volk en vollisvet te
gen woordigets. Het voorstel is zoo reactionair,
dat zelf» de Toiies, bij monde van d-n minister
van marine zich verzetten tegen dit liberalisme
van dezen li bet alen oud-minister.
En men lette eens op die democratie! De
werklut welke overtuigde aanhangets zijn van
de tegenwoordige aristocratische tegeering, telt
men bij mdlioenen; zij zijn allen opgegroeid
in overgeërfde» eerbied voor geboorte adel,
voor landheer, voor predikant en bisschop,
voor het gezag dat anderen over ben uit
oefenen.
Neem eens de Iersche landwet, waartoe het
ontwerp de vorige week door den minister
Wyndharn is ingediend. Aan de eene zijde
Ijjkt het wel op landnationalisatie, want de
overheid krijgt de macht alle iersche lande
rijen op te koopen. Dech het resultaat zal
zijn een half millioen kleine grondeigenaren,
van wie iedereen voorspelt, dat ze over 20 a
30 jaar de stijfste conservatieven zullen wezeo
die men zich kan voorstellen. Doch dte half
millioen pachters, door staatsbemoeiing den
landheereo onteigend, mogen weer een achtste
van de onteigeningssom niet afdoen. De reden
voor die bepaling is uiterst loffelijk: zoolang
dit achtste niet is afgedaan, kunnen ze hun
hoeve niet aan geldschieters vei kwanselen
doch feitelijk is het weer landnationalisatie
in den dop.
Neem het geval van generaal Macdonald.
Deze man was de zoon van een klein boertje
in Schotland, dus een kind van hel volk. Hij
onderscheid zich bij een gevecht in Oost-
Ind krijgt de keus tusschen een Victoria
Kruis (gelijkstaand met onze Willemsorde)
en een biuret. al» officier Hij kte»t het laatste
wndt langzamerhand de eenige genei aal uit
de gelederen voortgekomen in het Brttsche
leger. De officierskaste in dat leger is evenwel
exclusiever dan ergens elders, ook al wijl
liter de officieren veel onbekwamer en on-
wetenter zijn dan elders. En nu is deze man
den dood ingejaagd, wegens vergrijpen tegen
de zederi welke men hier in het leger in de
groote wereld oogluikend toelaat en door do
vingers ziet. Wat doen nu de ilomociaten,
juist zij die deze vergrijpen in de gioolo
weield het felst verootdeeleri Zy namen het
allen op voor den zelfmoordenaar en vallen
minister en opperbevelhebber aan op een
10411, welke den indruk maakt alsof zij 's mans
veigrijpen niet zoo heel erg vinden en voor
zijn zelfmoord eenige achting gevoelen.
Het eenige wat hier het geheele volk bij
eenbrengt is de sport. "Wie n.s. Woensdag
in Londen komt, zal iedereen, van den hoog
ste» tot den laagsten stand, met een donker-
ot licht blauw lintje of strikje vprsieid zien.
Woensdag is de beroemds roeiwedstiijd op
de Theems tu»schen 8 studenten uit Cam
bridge, tegen 8 uit Oxford. Lichtblauw is
de kleur van de Cambiidge, donkei blauw die
van Oxford. Op dien dag ziet noen dat allen
zich broeders en zusters gevoelen in trei
nen, in omnibussen, in tram», langs de rivier,
overal praat men over den wedstijjd, over
ieders kansen, over vroegere wedstrijden, die
men bijwoonde of waarvan men heeft hooren
vertellen.
En dan is er iets aardigs bij. Na afloop di-
neeren de tegenpartijen metelkaaren met hun-
in verbinding te staan, werden in de gevan
genis gestopt. De studie- en speelkameraden
van Chang-Hi verlieten hem bijna geen
oogenblik meer. Ook zij moesten in de
nabijheid van de keizerlijke vertrekken wonen.
Wat mij betreft, ik was nu meer dan ooit
door mijn waakzaamheid den bijnaam van
keizerlijken waakhond waardig.
Des nachts deed ik geheel alleen ronden
in het paleis. Daar ik weinig sliep, laat naar
bed ging en vroeg opstond, had ik de ge
woonte, voordat ik naar bed ging en ook des
morgens vroeg, te wandelen in de open lucht.
Die gewoonte kwam mij thans ten goede
en des middernachts zoowel als bij het opko
men der zon, hield ik een waakzaam oog
op de schildwachten die bij elke deur op
post stonden.
Ik verkleedde mij daarbij als een zoon van
liet hemelsche rijk, de pauweveer met twee
oogen op den hoed, die met drie oogen ver
borg ik zorgvuldig; iedereen wist dat ik
hem had ontvangen, reeds enkele weken te
voren en dat ik de eenige bezitter daarvan
was in het groote Chineesche rijk.
Een ander lijfsieraad, dat ik steeds bij mij
droeg was de ring met liet staatszegel. Het
kleinood bestond uit een dikken gouden
vingerring, waarin een topaas was gevat
op den edelsteen was in groene kleur de
naam van den keizer en zijn wapen de draak
gegrift. De oogen van den draak waren kleine
robijnen.
De zoon des hemels had een dergelijk
exemplaar slechts afgestaan aan Poun-Tchou
en mij, de zegelring verleende ons het voor
recht ten allen tijde in alle deelen van het
paleis te kunnen binnendringen en er politie
agenten of soldaten te requireeren, het kwam
er niet op aan waar of wanneer.
Op een namiddag kwam men mijn hulp
inroepen voor» den Russischen gezant die
ziek was, en wiens geneesheer tijdelijk afwe
zig was. De diplomaat had evengoed kunnen
sturen om mijn collega en vriend aan de
Fransche ambassade, maar hij stelde meer
vertrouwen 111 mijn kennis.
Ik was in Chineesche gewaad en had niet
den tijd nog snel van kleeren te verwisselen.
Ik vertrok dus als een volbloed Chinees in
een palakïjn. Toen het ziekenbezoek was
afgeloopen zond ik de dragers weg. Het was
prachtig weder en de afstand niet zeer groot,
zoodat ik lust had tot wandelen en door de
menigte op straat te llaneeren. Misschien deed
de gelegenheid zich nog voor om uit de
gesprekken eenig nieuws op te doen betref
fende de oproerlingen die in het zuiden
woelden. Men had mij zelf verteld dat geheel
Peking den mond vol had over den nade
renden opstand.
De straten van de Chineesche hoofdstad
zijn over 't algemeen veel levendiger en
beweeglijker dan die van Parijs of Londen.
Van zonsop- tot zonsondergang bewegen zich
ontelbare voetgangers, rijtuigen, ruiters,
palakijnen en kameelen, in bonte mengeling
dooreen. Het is bijna onmogelijk in een der
gelijke chaos te ontkomen of aan een zakken
roller, of aan een politie-agent of aan een
vijand door wien men op de hielen wordt
gezeten. Op dien middag nu, werd ik, zonder
het te weten, achtervolgd.
Eensklaps bevond' ik mij tegenover een
groep voorbijgangers met gejaagd voorkomen,
die mij zoodanig tegen het lijf liepen dat ik
dreigde te vallen. Een van lien geeselde met
zijn wijde mouwen mijn gelaat zoodat het
me onmogelijk werd gemaakt mijn aanran
ders te herkennen. Tegelijkertijd voelde ik
hoe sterke handen mijn rechterhand vast
grepen en er den zegelring afrukten. De
geheele aanval was binnen weinige seconden
afgeloopen. Toen ik opnieuw in staat was
rond mij te zien, ontwaarde ik niets meer
van de aanranders, de menigte in de straat
was nog even luidruchtig als voorheen, vrou
wen, kinderen, grijsaards, liepen dooreen
zonder zich in 't minst om mij te bekom
meren.
Ik uitte geen enkelen kreet en ik voelde
de kracht niet in mij om de dieven te achter
volgen. Buitendien naar welke zijde waren
zij gevlucht? En zonder twijfel zouden zij
reeds hun biezen gepakt hebben, verspreid
te midden van de menschenmenigte en door
mij onmogelijk meer te bereiken.
Na den eersten indruk begreep ik wie mij
die poets gespeeld had. De onderkoning van
Canton was, dank zij de spionnen-berichten,
er achter gekomen dat ik mij naar liet Rus
sische gezantschapsgübouw had begeven.
{Wordt vervolgd.)
