573i* Jaargang,
Zondag 12 en (Vlaandag 13 Juli 1903.
No. 11208
Tweede Blad.
Onze Vriend de Vijand,
UIT DE PERS.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCH E CO URAIIT
Deze courant verschijnt <1 a g e 1 jj k s, saet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prjjs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 1,25. Franco
per post fl. "1.65.
Prjjs per weckVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
jan het bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boterstroai 88.
Prigs der Advertentiën: Van 1—6 iegels fl. 0,92,- iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zjj
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeeiige voorwaarden, Tarieven hssrj
van zgn gratis aan het Bureau te bekomen.
ïn de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde advofMantiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau ta voldoen.
ïmterc. Wefooa So. 12S.
Het beleid van het ministerie.
Da „Middeilburgsdhc Courant" stcdt do
vraag of het beleid van 'het ministerie tot
nog too bevredigend geweest i3-
Allereerst bespreekt het blad de houding
dor regcei'ing in do stakingsperiode, dfe haar
positie in vdler oogcn versteukt heeft en
waarbij zij gelegenheid gehad hoeft wat men
bij' voorkeur gelieft te noemenhet gezag
hoog te houden. Het blad waarschuwt, dat
men zidh liietr door hot al to luicl trompet
geschal Van de bewiarooikers van het minis
terie niet op een dwaalspoor late brengen.
Elk kabinet, dat ih dio moeilijke dagen go-
roerpen was tot doortastend handden, had
zich evenzeer doen galden, misschien op
andere, op in menig opzidit betere, op ook
voor do toekomst meer afdoend© wijze, Niet
alle lof komt overigens op de creditzijde van
ch*. Kuyper, maai* menigo daad in die daigen
is geschied op sterken aandrang van ver
schillende zijden en op advies van niet-
aubiLrovolutinaire mannon. Niet ganscQi en
ail eea*e brachten de Aprildagen den pre
mier liij, de christen-democraat, heeft in do
oogen der volksklasse ooik daarbij, veel moe-
ton inboeten van den naam dien bijl in deze
liad.
Ook op andere punten valt van teleurstel
lingen te gewagen. Niet voor de tegenpar
tijen van dit kabinet. Het blecik, dat een
spedfiek regoeringssLelsed op cliristelijkon
grondslag bittor weinig verschilt van het ge
wond regeeren. Men moge o. a. liet niefc-pa-
radeoren op Zondag, heb uitschrijven van
oidonnanties omtrent het vlaggon op zulke
dagen aanhalen, maai* van krachtig, begin
selvast optreden in die richting is geen
sprake Het vaocinewetje, een onvoldragen
vrucht van wetgevend geknutsel, waardoor
oigenlijk ook de vrienden niet bevredigd
zijn, zal men toch wel niet ons voorhouden
Do afschaffing der staatsTotoriji 13 niet een
uitsluitend christelijke poging; het streven
daarloo ia sedert jaren van verschillende po
litieke personen uitgegaan
Overigens vindt het blad igeen enkele wet
of geen onkel voorstal, dab niet is een voorin
bouwon op liberalen grondslag.
Wat do benoemingen betreft, heeft het
ministeriel bij do vervulling Van hooga be
trekkingen stellig niet aan oigen geestver-
Uit het Engehch,
Ik harsnner me zoo goed dien oenen
avond, toen hot nieuws kwam, dat de oor
log 'tusschen Franfkrijlk en Pruisen begon-
nen was. Ik bevond mijl te Tropez, oen stil
dorpje op een vijtftilg mijlen afstands van
Parijs, waar ik gedurende de laatste maan
den in dien gezegenden toestand was ge
raakt van onverschilligheid voor gebeurte
nissen, waarbij men niet onmiddellijk zelf
is betrokken, die de karakteristieke uitwer
king is van landlucht en landelijke genoe
gens. D'ete tijlding deed me echter tecli op
schrikken, zij kwam zoo geheel en al onver
wachts De geestelijke, de burgemeester, do
dokter, ieder kwam op zijn beurt mo Verze
keren, dat 't bericht op oen vergissing moest
berusten.
Stellig I de Pruisen mochten al niet door
vorstand uitmunten, de hoeveelheid, die ze
bezaten, was tooh wat te groot, 0111 hen zoo'11
dwaasheid te laten begaan. Bovendien, als
or waarheid in was, zou er vooraf wei een ge
rucht tot ons zijn doorgedrongen, vorklaar
den ze.
Van dit laatste argument zag ik, ik moot
't bekennen, do kracht niet in, want wat
anij betrof, i!k wist heel goed, dat ik dei laat
ste maand geen courant had ingezien en ik
had zwaai* Vermoeden, tegen mijn kameraden
dat zijl in dezelfde conditio verkeerden op
dit punt, als ik.
't "Was dus lieel natuurlijk, dat het i'deo
van een. oorlogsverklaring, geheel buiten ons
omgegaan, ons in hooge mate aibsm*d moest
voorkomen. 'En toon we in den koelen avond
een genoeglijk praatje hielden, glimlachten
we om de lichtgeloovigheid der 3 iiedon, die
zulk een. dwaas, onmogelijk bericht voor
waarheid hielden. Een Parijech dagblad
vond zijm weg naar Tropez cu dit word nu
met de meeate nauwkeurigheid gelezen en
wanton voldoening geschonken. Dir. Kuyper
zoekt, zegt men, rijn grootste leraeht in de
benoemingen van burgemeesters, kanton
rechters, notarissen en zulke personen, dio
vee! met het volk in aanraücmg komen. Dkt
is (geschikt om den invloed dor partij te
versterkenheb isi liandig en hot is gevaar
lijk voor do tegenpartij; maar geen bewijë
is het, dat men voor gewichtige ambten iu
eigen kring het noodige timmerhout kan
vindon.
Het ministerie 'heeft zich ook gekenmerkt
door het commissoriaal maken Van belang
rijke kwesties, o a. nog dezer dagen dio be
treffende. don financieolen toestand der ge
meenten. Maar waar hier dringend behoefte
is aan spoedige hulp en het vraagstuk al se>-
dert jaren aan de orde is, daar past de
vraaghad men die commissie niet eer kun
nen benoemen? Nu loopt men kans dat zijl
haar Weifc niet gereed heeft vóór do volgen
de algemeene verkiezingen, waarbijj wisse
ling van ministerie niet onmogelijk is.
Op do vlraag of do rcigoering zich verder
op wetgevend, op parlementair gebied als
krachtig heeft doon kennen, antwoordt de
„M. C." dat herhian.ldelij|k is gebleken dat
dr. Kuyper een handig debater is, maar dat
cr ook bijl hom zeer zrwakke oogenblikfken
zijn geweest. En wat do overige ministers
betreft, sterk zijn deze geen van allen, tenzij
men den iheer Loeff on generaal Borgausius
wil uitzonderen.
Ten slotto wijst heb blad op heb nieuwe
bondgenootschap, gesloten tusschen de heo
ren Lokman en Do Visser, waardoor een
krachtige kern zou kunnen ontstaan in do
rechterzijde, die als oppositie gevaarlijk kan
wordenwant hot is niet onmogelijk, dat
bij. gewichtige beslissingen, in kritieke
oogeuLlikken, zidh bij hen oud-liberalen en
andoren, o. a. katholieken, aansluiten.
Het blad conoludeert, dat men gerust kan
zeggen, dab de toestand van heb oogonblik
lang niet bemoedigend as voor het huidige
kabinet, ondanks de re'claine van de minis-
teriede pers.
aards blijven voorloopig nog tijdelijk stand
plaats houden te Washington en St. Peters
burg.
De benoemde gezantscbapsattaclé mr. R.
Cremers, is geplaatst bjj het gezantschap te
"Weenen.
Ouzo ministers.
De minister van binnenla ndsche zaken
wordt tegen hedenavond uit Limburg te
's Giavenhage terugverwacht.
Onze Gezanten.
De nieuwbenoemde minister-resident in
Peking, jhr. mr. van Citters, heeft via Ge
nua de reis naar China aanvaard.
De tot gezantschapssecretaris le en 2e
klasse resp. te St. Peteisburg en Berlijn
bevorderde heeren mrs. Van Royen en Roy-
Raad van State.
Openbare vergadering van den Raad van
State, af deel ing voor du geschillen van be
stuur, Woensdag 15 dezer, des voormiddags
te elf uren,
üjambi.
Uit een onder dagteekening van 10 dezer
bij het departement van koloniën ontvangen
telegram van don gouverneur-generaal van
Nedeilundsch-lndië betreffende de gebeurte
nissen in Djambi blykt, dat bij de vermees
tering van verstel kingen ep een tocht in
het stioomgebied van de Tebo door een
colunne van Loeboecq Benkoewang naar
Limboer gewond zijn twee officieren en zeven
mindere militairen. (»Stct.")
Korinlji.
De correspondent van de ïN. R. C," te
Batavia seinde gisteren
Den 6en Juli is oveiste Van Haeften met
36 bajonetten te Poelau Saogkar aingekomen.
De verbinding tusschen Djambi en Koriniji
is bevestigd.
126»te Algemeens Vergadering der
Maatschappij tan Nijverheid.
De veigadeiing van gistel en begon met de
opioeping der departementen en donateurs.
Tegen 10 uur opende de voorzitter de alge-
meene vergadeiing met een toevpraak.
Meegedeeld wordt, dat aanwpzig zijn 25
dppartemenieri, uitbrengende 189 stemmen,
en 9 donateuis, in't geheel dus 198 stemmen.
Na de gewone huishoudelijke weikzaam-
heden werd overgegaan tot behandeling van
verschillende onderwerpen, 0. a.een voor
stel van directeuren tot het verleenen van
een subsidie groot f 100 over 1904 aan de
Vereeniging tot veredeling van het Ambacht.
Woidt aangenomen zonder debat.
Voorts komt aan de oido een voorste! van
directeuren om te besluiten deel te nemen
aan de stichting van het van Eedenfonds
voor het floristiach onderzoek van Suriname
door een gift van honderd gulden te verant
woorden op de rekening van 1903,
Dit woidt aaogenomen met 15.6 tegen 36
stemmen.
Een voorstel Amsterdam tot het maken
eener bepaling omtrent het uitreiken van
vereerende getuigschriften lokte uitvoerige
discussiën uit.
Zoo geraakte de vergadering verward in
voorstellen, amendementen en moties. Men
geraakte uit dit labyrinth door de volgende
punten in stemming te brengen
lo. Zullen diploma's worden uitgereikt?
Met algemeene stemmen bevestigend beant
woord. 2o. Zal het geschieden door de alge
meene vergadering op voordracht van een
departement of door het hoofdbestuur Met
13 steramen tegen werd besloten, dat het
zal geschieden door het hoofdbestuur. 3o.
Zullen ook medailles kunnen worden uitge
reikt 7 Met 110 tegen 82 stemmen is besloten,
dat dit wel zal kunnen geschieden. 4o. Zullen
in 1903 de ko-ten van diploma's en medailles
worden bekostigd door de algemeene kas of
door de departementen? Met 28 stemmen
tegen besloten, dat dit zal geschieden dooi
de departementen. 5o. Moet een patroon
minstens een jaar lid zijn om voor zijn werk
lieden aanspraak te kunnen maken op de
onderscheidingen (Amendement-Ziei ikzee).
Deze vraag komt niet in behandeling, omdat
Zierikzee zijn amendement intrekt. 60. Zullen
alleen leden of ook niet-leden aanspraak
kunnen maken op die onderscheidingen voor
hun werklieden? (Amendement Den Haag.)
Met 55 stemmen tegen werd besloten, dat
alleen leden in de termen vallen, lo. Een
amendement Groningen wordt verwoipen
met 30 stemmen voor. Het geheele voois'el
wordt hierna met algemeene stemmen aan
genomen.
Hierna wordt pauze gehouden. In de pauz"
biedt het departement Groningen een lunch
aan.
In zake tentoonstellingen stelt Amsterdam
na de pauze de volg-uide motie voor: a. De
algemeene veigadering acht het oogenbhk
gekomen om het houden.eaner international,
nijveiheidsientoonstellirig in ernstige over
weging te nemen. b. Zij noodigt het hoofd
bestuur uit om, voor zoover noodig, in
nfwjjking van art. 81 der weL een commissie
te benoemen, teneinde omtient zondanige
tentoonstelling van advies te dimen en daar
over eventueel een plan van uitvoeiing op
te maken.
Directeuren stellen voor te lezen een ten
toonstelling van productie der Lationttle in
dustrie.
Nadat Amsterdam zich hiermede tevreden
heeft verklaard wordt hot voorstel aange
nomen.
Verschillende onderwerpen werden danrnn
nog behandeld, waarna de vergadering werd
verdaagd tot den volgenden dag.
Hierna werd een tocht gemaakt naarPaters-
wolde waar gedineerd werd.
bestudeerd het was de courant van den
onderprefect. Mon beraadslaagde juist over
de Invest,ie, of men dozen een bezoek zoude
brengen, mot 't doel te weten te komen of
er iets! gebeurd was, dat licht zou kunnen
werpen over do herkomst Van het wonder
lijk gerucht, toen men den onderprefect in
persoon liet tuinhek zag openen.
Hij was eon man, die ilk voor mij„ als 't
eemgszalns mogelijk was, liefst uit den weg
ging, onkel om deze redon, dat hij do eonige
was in 't dorp, dio cenig verkeer met do
buitenwereld aanhield naar ik zeker wist,
was hij in de laatste negen maanden twee
maal naar 'Parijs getogen cn toen 'hij| mij
te zien kreog, wilde hij mo per se van alle
nieuws op de hoogte brengen.
Alles te zameu genomen was hij| dus een
rustverstorend element in onze gemeente.
Dien avond evenwel was hij welkom, in
spijt van zijn ernstig, angstverwekkend ge
zicht. Maar toen hij gelijk' een onlieil,aan
kondigende vogel -onder ons plaats had ge
nomen, bestierf do schertsende toon op onze
lippen.
„Wel, mijnheer de onderprefect, wat is
uw opinio over dees jongste vinding der
phautasie?" vroeg de maire (burgemeester),
zijn bost doende op zij'n gewone joviale ma
nier te spreken.
„Welke vinding?"
„Wel, dat we tegen de Pruisen in 't veld
zouden moeten."
„In 't veld zouden mocton1'' herhaalde
de onderprefect vol verachting. „In 'b veld
zijm, wil u zeggen", en uit zijn. zak trok hij
de „Siècle" te voorschijn.
Ja, daai* stond het zoo duidelijk als 't
maar kon., de oorlog was al in vollen gang.
Eon plotselinge aanval van patriottisme
k'-.*im bij, die woorden over ons; geduren-
d' enkele dagen was er groote vraag naar
couranten, en, als w© elkaar in do straten
ontmoetten, bleven we stilstaan een on
gehoord iets bijl ona informeerend naar
nieuws. Toen kreeg de onderprefect een offi-
cieele mededeeling, dat wijl ofschoon ik
Engdsohman was, was 't altijd „wijf een
groote overwinning op de Pruilsen hadden
behaald.
Wijl luidden de klokken en organiseerden
een formeel' feestje, om het heuglijk feit
waardig te gedenken.
Binnen enkele dagen kwam de tijding
eener nieuwe overwinning, daarna nog een,
cn vervolgens werd do geilede zaak erg een
tonig dus gaven we het lezen der dagbla
den maar weer op en ten slotte, daar we
besloten liaddon, de klokken niet weer te
lulden, voordat Berlijn was ingenomen, ban
den we elke gedachte aan een' oorlog, en
alles wat er mede i!n verband stond idt onze
hersenen, om terug te keeron tob onzen ge
wonen, zaligen, half wakenden, half droo
menden toestand.
D'ezo onveisdxilligheid kwam volstrekt
niet voort uit vijandigheid tegen de regee-
ring, alleen uit 't feit, dat de oorlog zoo ver
scheen, zoo geheel en al omging buiten d©
dingen, die hen persoonlijk botroffen, dat
het niet to verwonderen was, dat ze zich er
niot mecle afgaven. Ook waren zo een zoo
eenvoudig, vredelievend, kalm geaard men-
sclienras, dat niemand van hen mocht ver-
ondersteilen, dat ze levendige sympathie
zouden voelen voor bloeddorstige hande
lingen.
De onderprefect" streefde ei* van tijd tot
tijd wol naar, een straaltje enthousiasme in
't leven te roepon, maar men luistoido naar
zijn rodevoeringen met een verbaasden glim
lach en waren '[t 01* over eens, dat de man
door zijn leven* werd geplaagd, anders zou
hij' zich over kleinigheden stellig niet zoo
kunnen opwinden.
De goedaardige, gemakzuchtige maire was
een echte type der Tropeziërs, heb „loven en
laten leven" omvatte zijn geheel moraal.
Armoede bestond or niet te Tropez, mis
daad was er bijna onbekend, en, wat nog
meer zegt, er was nooit oneeuigheid, om de
eenvoudige reden, dat er niet aan politiek
werd gedaan. Niemand de onderprefect
uitgezonderd was Bourbonnst, Bouapar-
tist of Republikein. Het waren allen alleen
maar Tropeziërs en daarmee, uit.
Volksbond, Vereeniging tegen drankmisbruik.
Do 30ste algemeene veigadering van don
V-oWcsboud, dio gisteren in de groote zaal
van het hotel Velaars te Baam gdhouden
werd, was Donderdagavond reeds feestelijk
ingeleid. Door een commissie uit- hot be
stuur der Vereeniging tot verfraaiing Van
Baaru -en bevordering van het vreemdelin
genverkeer, werden hoofdbestuur cn afge
vaardigden ontvangen op liet versierde!
feestterrein, nabij do stations, en welkom
gekeefen door de boeren A. Browne, voor
zitter van Vreemdelingenverkeer en. jhr. A.
v. d. Brandcler, voorzitter der afd, van den
Volksbond.
De heer W. P. Huysch, algem. voorzitter
van don Volksbond, dankte voor do hartelij
ke ontvangst, waarna de afgevaardigden nog
geruimen tijd gezellig bijeen bloven, luiste
rend naar heb militair concert, gegeven door
de stafmuzieik van het 7e> regiment infante
rie, onder leiding van den kapelmeester
Zaagman. Het concert was voor alle leden
van den Volksbond toegankelijk, zoodat op
het feestterrein, danlk zij ook het sdhoonoi
weder, een gezellige drukte lieorsdbbo, On
der de aanwezigen werd opgemerkt jhr. mr.
d'Auilnis de Bourrouill, burgemeester van
Baam.
Namens den Volksbond werden aan twos
prizewinners iin don wedstrijd voor versierde
bloemperken, uitgaande van Vreemdelingen
verkeer, medailles uitgereikt.
Gistermorgen tien uur werd do algemeene
vergadering geopend door den algemecnm
voorzatter, dr. Kuijpcb, die er op wees, dat
do belangstelling iu heb streven van don
Volksbond toenemende is. Immers, meer
dan 100 afgevaardigden zijn tegenwoordig.
Spreker wekte vooral de jonge afdcelin-
gen op met kracht de overwinning der be
ginselen van den Volksbond te bevorderen.
Do minister Van binnenilandsdk© zaken 011
het oorelid baron Mbllerus van Wesiikerike,
commissaris der Koningin in Gelderland,
hadden kennis gegeven verhinderd te zijh. de
vergadering bij to wonen.
Do af dealing Middelburg meende, dat de
agenda, te overladen was, zoodat geen gron
dige behandeling der onderwerpen kon ge
schieden, waarom zij besloot geen afgevaar
digde te zenden.
Aan hot jaarverslag, uitgebracht door den
algemeen011 secretaris, den heer W. C. van
Haeften, on tl een en wij, dat in 1902 weer tal
van belangrijke onderwerpen in studie wer
den genomen.
Betoogd wordt, dat verheffing van het
Negen maanden zoowat vóór 't uitbreken
van don oorlog, was ik, uitgeput naar
lichaam en geest ondea* deze menscken ge
komen, cu had er gevonden, waaraan ik zoo
zeer behoefte had rust en vrede. In 't
begin schenen zo ongevoelig genoeg voor
mijin tegenwoordigheid, maar langzamer
hand, misschien uit medelijden voor mijn
hulpeloosheid iik was kreupel in die da
gen werd het ©en gewoonte bij hen, in
't voorbijgaan een praatje in inijp. tuin te
komen maken. Soms kwamen ze me gelegen,
soms ongelegen, maar ik was niet ondank
baar, daar ik wist, dat vriendelijkheid er
hen toe dreef. Ook waren ze voor mij een
nooit opdrogende bron van amusementer
was zoo iets onuitsprekelijk schaapachtigs
in hun goedige onnoozelheid. Ze wierpen zoo
geheel en al de opvatting omver, dio ik me
van het Fransdie volk had gemaakt, dat,
als ik naar hun reden eeringca die van zulk
'n wonderlijken eenvoud 'getuigden, luistei*-
de, ik me somtijds onwillekeurig overgaf aan
do gedachte, dat ecuwen geleden de een of
andere Noorsriho volksstam hier naar toe
gekomen was en zich gevestigd had, en, aan
den ©enen kant door een heuvel, aan den
anderen door een rivier afgesloten, nooit
mot do wereld om hen heen 111 aanraking
waren gekomen.
D'o zomer was spoedig vei*sbreken, maar
de tij'ding dat Berlijn genomen was had
onze klokken nog niet aan liet luiden ge
bracht. Toolx werden we niet ongeduldig, en
we hadden onze boosheid tegenover de Prui
sen, wier onbeschaamde dwaasheid hen zoo
den rechten weg had doon verliezen, verge
ten. Gedurende de vriendelijke herfstdagen
deden we niot anders dan hen beklagen tor-
wijil we hoopten, dat onze soldaten even ge
nadig als dapper zouden zijn. Geen enkel
onheilspellend word of onheilspellende ge
dachte kwam over onze lippen of op in ons
biain. Wel scheen het dat de onderprefect
van dag tot dag meer door zorg werd ge
kweld, maar niemand bracht dat in ver
band met den oorlog. Op een goeden dag
wkb 'hij een storm van aardigheden te ver
wekken, door het denkbeeld te opperen, dat
we, daar het nu eeuraaal oen tijd vau oorlog
was, oen korps scherpschutters zouden op
richten, niet om te vechten natuurlijk, maai*
als passend tijdverdrijf.
Wel, hoe die Tropeziërs toen lachten! Do
arm© onderprefect moest het idee gauw op
geven de gedachte, dab Tropeziërs vuur
wapenen zouden liantceren, was al te ab
surd.
Ons ©igen klein nieuwsblaadje sprak al
tijd in eenigszins vage bewoordingen van
glorierijke overwinningen, ou wat de bladen
uit Parijs aangaat, al gauw konden we er
met don besten wil geen meester worden.D'ö
man uit onzen boekwinkel zei, dat de agent
vergat om zo te zenden, waarom wist hijl
niet, en ons kon de zaak niet veel schelen.
Zoo gingen de lange, zonnige dagen van
September voorbij en toen dei eerste nacht
vorsten het heldere groen met een purperen
en warm-bruincn tint klemden, was er in
onze gemoederen nog geen spoor van eeinig
vermoeden, dat er iets niet in orde kon zijn.
Eens op een liefdijlken morgen koesterde
ik mij in den zonnegloed, terwijl ik het land
volk gadesloeg, dab zijp herfstvruchten rang
schikte in de stalletjes op heb kleine markt
plein. Ik slenterde rond van do eene groep
naar de andere, overal een. praatje makend,
toon een man met een uitdrukking van ont
zetting op zijn 'gelaat kwam aanrennen. De
Tropeziërs rennen anders nooit een goe
dig suidkeldrafje is 't hoogste, dat zij op dit
punt kunnen bereiken; daardoor wisten wo
onmiddellijk, dat de man in draf een vreem
deling was. Aangegrepen door medelijden
zoowel als door nieuwsgierigheid, daar do
man blijkbaar door een vreeselijjk ongeluk
was getroffen, lieten de mannen hun stalle
tjes in den steek, en schaarden zidh om hem
heen. Hij! scheen geheel uitgeput, eu of
schoon hij zijn best deed er een volzin uit te
brengen, versbonden vrij allcon de woorden
„de Pruisen-" Dit gilde hij bijjkans uit, te
gelijk met een woest gebaar in de richting
duidende, vanwaar hij kwam. Een gemur
mel van medelijden steeg random hem op,
