57"" Jaargang.
Woensdag 26 Augustus 1903.
No. 11246.
I
Nieuw Adeldom.
BUITENLAND.
SCHIEDAMS»: cour AN'
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Franco
per post 11. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstrant OS.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl 0,92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen,
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden, Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Itleine advertentiën opgenomen tot den pry's van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon. Aio. Ï23.
25 Augustus 1903
Oostenryk>Ilongarf|e.
Be Oostcnrjlkscli - Hongaarsche
kwestie.
Hoe dreigend in Hongarije de toestand is
geworden, zet de »Neue freie Presse" scherp
uiteen in deze zinnen
»Er zijn slechts twee uitwegen uit deze
crisisOf de Kroon geeft prijs, wat zij in
het belang van de dynastie en in het belang
van het geheels ryk, dat toch ook het belang
van Hongarije is, meent te moeten handhaven,
of zjj bljjft hardnekkig weigeren de geëischte
concessies te geven. Dan wordt een tydpeik
van onafgebroken strijd ingewijd, van strijd
die steeds heftiger zal worden en de dualisti
sche monarchie economisch en staatkundig
ten verderve zal voeren".
Ilier legt het blad de schrijnende wonde
van de huidige crisis open. De liberale partij
in Hongarye heeft zijn nationalistische eischen.
Vele jaren lang heeft zij die eischen te vergeefs
doen hooren en Oostenrijks doofheid voor
de Hongaarsche wenschen heeft doen ontstaan
een nationalistische partij die de eischen der
liberalen overnam en ze uitbreidde. En waar
de liberalen steeds bleven vasthouden aan
"den dualistischen Ausgleich van 1867, lieten
de nationalisten dien varen en is wat deze
vragen feitelijk niet anders dan opheffing
van de dualistische monarchie, waarvoor dan
in de plaats zou kunnen komen een zuiver
persoonlijke unie.
Wat zij eischen heeft dit alleen ten doel:
het nationaal Hongaarsche leger, het geschei
den tolgebied, de beide eischen die in deze
crisis op den voorgrond worden gesteld, zijn
slechts verkapte vormen voor de leuze vlos
van Oostenrijk".
"Wellicht zal dit den keizer-koning du'idelyk
worden bij de conferenties die hij thans te
Boedapest houdt. Hy heeft daar reeds ont
vangen de voornaamste liberale hoofden
graaf Czaky, graaf Apponyi, graaf Julius
Andrassy en graaf Karolyi, maar de vorst
sprak nog met geen der leiders van de
nationalistische party.
Turk|jc.
De toestand op het Balkan-
schiereiland.
"Waarheen gaat het op den Balkan?
Turkije heeft zich, toen heb Russische es
kader al te dicht naderde, gehaast, Ruslands
eischen In te -willigen. Rusland heeft er, naar
aanleiding van de uiteenloopendgeruchten
over den toedracht van den moord van con
sul Rostkowsky nog een nieuwen eiscih bijl
gesteld dat do stukken on dö debatten met
de uitspraak van het proces tegen den moor
denaar Halim openbaar gemaakt zullen wor
den, opdat de geheele wereld zal kunnen oor-
deelon. Het zond zijn eskader nog wat dich
terbij' en kreeg toen ook dezen eisch ingewil
ligd.
Daartegenover willigde Rusland Tuvfkije's
verzoek in en riep zijn eskader uit Turksoho
wateren terug'. Beter wane liet wellicht ge
weest met dit terugroepen nog wat te wach
ten, totdat de gedane beloften ook vervuld
zouden zijn, want Turkije is altijd vlugger
geweest met belooven dan met doen. Maar
misschien ook heeft de Russische 1'egeering
■liet Turksoho volk liever niet noodeloos wil
len prikkelen.
Het blijkt dat daaronder en in hot bijzon
der onder de Albaneezen, toch al eeu groote
gisting iheersclit. Rusland's dwingend optre
den en dos sultans hukkend toegeven; heb
ben diens woeste onderdanen verdroten. En
daar ze den kolos Rusland niet 'kunnen aan
vatten willen ze den Maeedoniërs te lijf, dio
immers de schuld Van allee zijn, omdat zo
zich niet gedwee laten otoderdruikkon of ver
moorden. Zij, eischen Van den sultan wa
pens om zelf dei orde te hes-stellen iki het
oproerig gefbied. Hoe ze dat denken te! doen
begrijpt men.
Zoo komt do sultan in de Hem tusscihen
zijn oproerige en aanhankelijke onderdanen
en wordt het hem zwaarder dan ooit go-
maakt liet Macedoniscli probleem op te los
sen. Hijt streeft or 'trouwens niet ernstig
naar. Hijl tracht eenvoudig door druk van
wapengeweld het duiveltje in het doosje te
houden, maar schijnt vooiioopig niet sterk
genoeg te zijn. Politieke overziclit-sohrijivers
in huitenlandsolia bladen twijfelen er aan, of
hij ditmaal wel de sterkste zal blijven; zij
geven Abdoel Iïaniid don raad maar in den
zuren appel to bijiton. en do hulp detr mo
gendheden into roepen. Het „Berl. T'agebl."
beveelt dien weg aan, zeggende„Do sultan
weet immers heel goed, dat do onderlinge na
ijver der mogendheden zijn besta bondge
noot is. Hij behoeft niet te Vreezen dat het
met de Turksoho heerschappij1 aan den Gou
den Hoorn gedaan zou zijn."
In heb geheelo viüayeb Adriauopel is de
opstand uitgeroepen.
Er zijn 880 uitgeweken manneh, vrouwen
en kinderen uit Wassiliko, Iniada en do na
burige dorpen ingekwartierd in dei .hospita
len te Monastilraghzi', aan den ingang van
den Bosporus. Bij de vluchtelingen zijtn 150
Grieken, de rest zij'n Turken. De vluchtelin
gen zeggen dat do aanval vani do insurgenten
op Iniada samenviel met de komst van het
Russische smaldeel. Do gouverneur van
Iniada en een aantal ambtenaren zijn onder-
de uitgewekenen to Mouastiraghzi.
Te Yildiiz-kiosk houdt een permanente
buitengewone ministerraad zitting om over
dcu tegenwoordige® toestand to beraadsda
Het lijlk van don vennoorden consul Rost
kowsky is aan boord van een Russisch oor
logschip, waarop zich ooik de familie Vau
don Vermoorde beVond, naar Odessa, ovorgc
bracht.
V*
Het in buitenlandscho bladen vermelde
Roman uit het hedendaagsche leven
door
P. MIGHAELIS.
19>
„O, dat 'kan ik wel aan u zien," zei von
Sandau eerlijlk. „En het treft ook heerlijk,
dat ik u gevonden liob. Ik wil namelijk niet
don bankier speciaal! bezoeken, maar eon
jonge dame, een verre nicht van mij, Mela-
nie Bergen."
>iGiji zult de juffrouw waarschijnlijk thuis
treffen," antwoordde Franz. „Zij vertoeft in
het huis van den handelsrond,
„Kent gij, haar?" vroeg mijjuhoer von San
dau ijverig. „Is zij niet een allerliefst
meisje V'
„E'en bekoorlijk meisje, voor zoover ik
haar 'kon."
„Eu zou zijn werkelijk in dat huis logee-
ron?"
„Dien. gohctelen wintek, zooals ik torloops
vernomen heb, mfescluen nog langer. Ik ge
loof, dab do 'handelsraad haar voogd is.'
„Zoo a's het," zei mijiniheer Von Sandau ge
ërgerd. „Ik heb mijn neef nooit kunnen be
grijpen. Edn nu, gijl begrijpt wat ik bei-
doeltot voogd over zijn dochter te benoe
men."
„Ik twijfel or niet aan," antwoordde,
Franz, „dat dö juffrouw niet in gocdo ban
den is."
„Ja, jat" stemde de ander toe. „Da ban
kier rnoet Verscheiden malen milliouair zij'n.
bericht dat een aantal troepen uit Klein-
Azië naar Europa zullen gaan, wordt uit
Ivonstau'tinopel tegengesproken.
iöep«c*&giJ«ïï SSedeiHcelIngCï»
de Joodsche volkspolitiek moet worden vast
gelegd. Dit politiek program is het Joden
vraagstuk by de grootmachten in behandeling
te brengen eeu oord-asyl op te richten en
intusschen het Joodsche volk alom voor de
kolonisatie te scholen en te organiseeren.
Engeland.
Do leider der Engelsche socialisten, Hynd-
man, publiceert een artikel waarin hij zegt
dat het, niettegenstaande de krachtige oppo
sitie der vryhatidelaars, volstrekt niet onmo
gelijk is dat Chamberlain de overwinning
behaalt iu den stryd voor zyn reactionnair
ontwetp, d.w.z. voor de invoering van be
schermende rechten.
Men moet niet vergeten zegt hij dat de
Engelsche werklieden, vooral de trade-unions,
bijzonder protectionistisch in hunne eigen
zaken zyn men behoeft slechts te letten op de
verhouding tusschen b.v. een gediplomeerd
machinist oq een stoker, enz. enz. Als men
hen er van kon overtuigen dat zij er winst
bij hebben zullen zij zeker vóór het plan van
Chamberlain gestemd zijn.
Na afloop der manoeuvres van het Engelsche
eskader in de Portugeesche wateren zal het
Donderdag a.s. te Lissabon binnenloopen om
den 29en naar Engeland .terug te keeren.
Het is het grootste eskader, 24 pantser
schepen, dat ooit die haven is binnengeloopen.
Een hofbericht deelt mede dat de koning
het bericht van Salisbury's overlijden met
groot leedwezen ontving. Ilij noemde het
een groot verlies dat deze staatsman, die
zoo vele gewichtige diensten aan koningin
"Victoria, aan hem en aan het land had be
wezen, was heengegaan.
De >Neue freie Presse" te Weenen meldt
dat het thans zeker is dat de keizer van
Rusland naar Weenen zal komen om een
bezoek te brengen aan den keizer van Oos
tenrijk. Dat bezoek zal 5 dagen duren.
F r n k r ij k.
Minister Combes is na zijn vertrek uit
Saintes Maandagmorgen te La Roebelle aan
gekomen.
Vandaar uit heeft hy een tochtje onder
nomen naar het eiland Ró.
Minister Pelletan is met zyn vrouw Maan
dagmorgen met een extra-trein van Cherbourg
vertrokken. De avond te voren had een groot
diner plaats.
Spanje.
De ministerraad besloot het handelsverdrag
met Noorwegen een wijziging te doen onder
gaan.
Italië.
De koning, de minister president Zanardelli
en de Frnnsche regeer ing zonden telegram
men van deelneming aan de familie van
Menotti Garibaldi. De begrafenis heeft plaats
op staatskosten.
De militaire autoriteiten te Teranco heb
ben een diefstal van 30.000 patronen ontdekt.
DnitBchlnnd.
De Duitsche regeering, van plan zijnde de
door Duitschers en Belgen opgerichte speel
bank te Moresnet op te hellen, 3telt voor tot
anexatie van Moresnet over te gaan of het
grondgebied te verdeelen.
Moresnet is, zooals men weet, een klein
neutraal gebied op de Pruisisch Belgische
grens, 7 K.M. Zuidwestelijk van Aken.
De kroonprins vertrok Zondagmiddag van
Wilhelmshöiie naar Mainz. De keizer vertrok
gistermorgen daarheen.
Keizer Wilhelm heeft op zijn reis naar
Hamburg gisteren te Mainz eenige oogen-
blikken vertoefd en de troepen na een spiegel
gevecht geïnspecteerd. Ongeveer 20,000 man
waren daar bijeen. De stad was met vlaggen
getooid.
Te 2 uur vertrok de keizer naar Hamburg.
Het staatsministerie heeft gisteren een
vergadering gehouden.
Uit München wordt aan de »Nat. Zeit."
geschreven dat de benoeming van v. Stengel
tot staatssecretaris een gunstigen indruk heeft
gemaakt. Men ziet daarin het streven der
rijksregeering om bij de onafwijsbare her
vorming van de rijksfinanciën behoorlijk te
letten op de belangen der afzonderlijke staten.
Vooral in Beieren en Saksen werd de misstand
in de heffing der bijdragen zeer levendig ge
voeld.
Men zegt dat v. Stengel, een der besten
op het gebied van staatsrecht, zeer gestemd
is voor een rijks-successierecht.
Voor Beieren is zyn benoeming echter een
groot verlies ea het zal moeielijk zyn een
opvolger voor hem te vinden.
Maar gij begrijpt, pijnlijk Hij ft dö geschie
den ife toch altijd."
„Gij zult er geen last van böbben. Mijti-
hcor ITerzfeld is een voorkomend inensdi en
zijn zoon en zij'n dochter zijln zeer ontwik
keld."
„Maar is dat dau juist niet het onaange
name?" zeide mijnheer von. Sandau. „Ik ben
geen hoertje, werkelijk niet, maar cm met
de groote lieeren als huns gelijke te moeten
omgaan
„D'au zult gij, wel van een bezoek moeten
afzien."
„Ik deed bet ook gaarne, maar 't gaat
niet. Ik moet de kleine M'elanie eens weer
zien, ik moet in alle geval probeeren, of ik
haar nikst ergens anders onder dak brengen
'kan. Nu, cn dan moot ik toch naar binnen."
„Do omgang met dö familie van den han
delsraad zal u gemakkelijker vallen, dan gij
wel denkt."
„Dat iheeft neef von Sfareso'w mijl ook ge
zegd. Hij) is zelf reeds hier geweest, beweert
hiji."
„Zeker," antwoordde Franz, „ik zag 'hem
gisteravond."
„lik, begrijp niet, boe men tot zoo iets ko
men kan," meende mijhkeer von Sandau.
„Ja, men geraakt hica- dn BeniKju in een en
al verbazing. Ik blijf minstens eeu paar we
ken kiler oui het leven eens te genieten."
„D'an weusch ik u veel succes daarbij," zei
Franz, die zioli reeds lang ver Vee! de.
„Gaat gij weg?" riep de heer Von Sandau.
„Nu, het Verheugt mij) mot u 'te hebben ken
nis gemaakt, mijnbeer Link. Wij zien elkaar
nolg wel'. En nu naar binnen, in den muil'
van den leeuw."
Met dio woorden storinda hij moedig los
Zwitserland.
Op het Zionisten-congres hield Max Nordnu
een schitterende improvisatie, zeggende dat
op dit congres voor een lange rij van jaren
op heb huis vau den handelsraad Herzfeld
Terwijl Amalie van Franz Liiuk afscheid
nam, bevonden Richard en Melanie zich in
hot ontvangsalon. Men had een menigte gas
ten moeten ontvangen en mevrouw Herzfeld
had zich, hoofdpijn voorwendende, terugge
trokken. De bankier placht zieli met derge
lijke visites niet te bemoeien.
Melanie was in een opgewekte bui: zijl
dweepte nog met de gcuoegons van den vo
rige» avond. Het jonge gezelschap had ten
slotte nog gedanst en Melanie was tot haar
eigen verbazing en voldoening niet gene<-
geord geworden, daar de lieeren voor .haar
geen dans onbezet hadden gelaten. Thans
plaagde zij den jongen geleerde, dat hij' al
leen hot dansen had versmaad, afgezien na
tuurlijk van don heer Link, van wie zij in 't
geheel niet begreep, dat men zoo iemand
kou uitnoodigen. Hij behoorde tecli waarlijk
niet in een gozolschap als het hunne.
„Ja, hijl is een vervelend monsch," zei Ri
chard, dio do mededinging naar Lucie's
hand uiet kon vergeten.
„Maar Amalie schijnt hem bij'zouder te
mogen Lijden," meende Melanie. „Zij is ook
zoo knap! Gisteren werd zijj algemeen be
wonderd. De hoeren wisten mij niet genoeg
van haar te vertellen."
Richard, die1 door de heereu met den nek
werd aangezien en toch een goede portie
ijdellieid bezat, ergerde zich cn trok een
lang gezicht.
„Gij'moügt de officieren niet lijden ?"ging
het babbelaölitige meisje voort.
„Schept gij' behagen in lien
„O," antwoordde zijl met een eerlijken
zucht, „ilk vind hen aanbiddelijk."
„Maar Melanie," zeide liijl, haar tereeht-
RuslancL
Over de werkstaking wordt nog uit Jeha-
terinislavv gemeld dat een deel der bakkers
het werk neerlegden, doch toen de leiders
werden gevangengenomen, hebben zij het
werk weder hervat. Twee dagen later begon
de staking op alle groote fabrieken en spoor
weg werkplaatsen, Met geweld werden ook
andere arbeiders tot staken gebracht. De
troepen die tot herstelling van de rust aan
kwamen werden met vijandschap ontvangen,
doch deze wisten met eenige schoten de
menigte te verspreiden. Den volgenden mor
gen moesten de trams den dienst staken en
werd het spoorwegverkeer stop gezetcou
ranten konden niet verschijnen. De troepen
bezetten de voornaamste punten en de fabrie
ken, zij verspreiden telkens de menigte en
's avonds was in verschillende fabrieken het
werk hervat en konden de trams weder ryden.
De keizer en de keizerin zyn te Petersburg
van de manoeuvres te Pskow teruggekeerd.
Oostenrijk.
De i>Presse Associóe" meldt dat Oostenrijk
aan Frankrijk had beloofd om by de paus-
keizer van zijn recht van veto geen gebruik
te zullen maken. Op het laatste oogenbiik
is de belofte echter geschonden, waardoor
eenige scherpte is ontstaan in de goede diplo
matieke verhouding tusschen beide landen.
Servië.
Het rommelt in Servië, waar de nieuwe
Koning reeds zijn met bloed bevlekten troon
voelt wankelen. De geschiedenis van de
laatste weken heeft doen zien hoezeer koning
Peter I de slaaf is van de moordenaarsbende,
die den troon voor hem heeft vrij gemaakt,
hoe hy zelfs gedwongen wordt op reeds ge
nomen besluiten terug te komen, wanneer
deze der militaire camarilla niet lijken. De
Koning zelf moet deze vernedering diep heb
ben gevoeld en zou gedreigd hebben met
aftreden, als zijn omgeving blijft voortgaan
zyn streven te verlammen.
De Koning zal nu een reis door zijn land
ondernemen en mocht daarbij blijken dat hij
eenigszins kon rekenen op deo steun van het
volk, dan zou misschien voor hem nog de
mogelijkheid bestaan om zich vrij te maken
van zijn dwingelanden. Peter Karageorge-
witch heeft echter de beste kans verzuimd.
Toen hem de Servische kroon werd aange
boden had hij deze behooren te weigeren uit
de moordenaarshand die ze hem reikte. Hij
had ze kunnen aannemen uit de hand van
het Servische volk, dat aan de misdaad on
schuldig was, en hij had dan tevens de moor-
naars onder zijn koninklijken toorn kunnen
vei pletteren.
Men meldt uit Belgrado aan de ïFrankf.
Zeit." dat Radiff, afgevaardigde van het comité
revolutionnaire en warm vriend van Boris
Sarafofï, zich sedert eenige dagen aldaar be
vindt met het doel de Serviërs te bewegen
samen te werken met de Bulgaren met het
oog op de bevrijding van Macedonië en Oud-
Servië.
Radiff zou overal goed ontvangen zijn.
Binnenkort zal er een samenkomst plaats
hebben tusschen Servische en Bulgaarsche
vertegenwoordigers om te beslissen overeen
Servisch-Bulgaarsch verbond.
Griekenland.
De koning van Griekenland is uit Aix-
les-bains vertrokken, uitgeleid door het
plaatselyk bestuur en een groot aantal per
sonen. Het gemeentebestuur bood hem een
fraaie drie-kleurige bouquet aan.
De prefect had zich doen vertegenwoordigen.
wdjizeud, „biji hen bestaat een schitterende
buitenkant, maar het binnenste is onbedui
dendheid en ruwheid. Hun leven is geeste
loos en der. Waai- blijft de poëzie van het
leven
„Ja, poëzie," antwoordde Melanie, die
gaarne van liet een© onderworp op het an
dera overstapte. „Zeg eens, doktor, is het
werketlijlk waar, wat Amalie mijl Vertelde,dat
gij dichten kunt? En hoo dicht gij?"
„O, dat kan ik niet," antwoordde Ri
chard. „Wel, een werkelijk dichter dio hé-
zingt niet wat duizenden Voor hem roods
hebben bezongen, maar de indrukken die
hijzelf ondervindt. Die het leed der wereld
als ziji» cigoti voelt, die do scheppingen des
■homels inspireeron, die dat alles opneemt in
't hart en alles weergeeft met de» onuitwis
bare» stempel van het genie, dat is de ware
dichtkunst."
„Och," zuchtte Melanie, „dat zal ik wel
nooit loeren."
„Kan men het dan leoren?" vroeg Ri
chard. „De geest maalkt zich van ons mees
ter, hij grijpt ons aan met geweldigen greep,
hij heeft ons in zij'n macht, en dwingt ons
uit t© spreken en neer te sehrijkggi wat bij
ons zelf dicteert."
„En is het u ook zoo gegaan vroeg Me
lanie met eerbied.
„Somtijds .heb ik ook zulke uren door
leefd, waarin ik de aanraking met het genie
•bespeurde."
„O, laat mijl zulk oen gedicht eens lezen,"
verzocht zij. „Ik hen er zeer nieuwsgierig
naar."
Richard had er weinig lust in. D'an greep
hij in den ruimen jaszak om er een dik aan-
teekeuboek uit te voorsclrijh te halen, dab
China.
Het verbod van invoer van wapenen, dat
tot Zondag 23 dezer van kracht was, is niet
verlengd, zoodat thans weer vryelyk wapenen
een minder naiof mensekonkind als Melanie
niot weinig respect zou heblbeningeboezemd.
Daarop begon hij te lezen overdreven
verzen vol kleurrijke beelden, het verbaal
van de waudelng van een anno ziel, die dooi
de oneindigheid zoekt naar een ander© ziel.
De kleine Melanie hoorde den geleerd©
eerst in stomme verbazing aan. Maar lang
zamerhand kwam rij tot de ontdekking dat
zij' geen jota begreep van hetgeen Richard
met veel pathos declameerde. Daarbij
sprong haar plotseling de tegenstelling tus
schen de persoon en de houding van Richard
en den inhoud vau zijn gedichten iu 't oog,
die haar uiterst komisch. verkwam. Zij. wilde
echter niet onheusch zijn en verzette zich
zoo tegen haar lachlust, dab haar de tra
nen in de oogen kwamen.
Richard had eindelijk rijm gedicht geëin
digd en zag met melancolieke trots naar de
zoldering van het vertrek. Maar zoodra bij
zweeg ken Melanie zich niet langer behccr-
sa'nen. Welke gevoelsuiting moest zijl vol
gen? Moest zij) lachen of schreien? Ze was
spoedig besloten en volgde haar karalkter
door te lachen.
„O, hemel 1" riep zo uit, „hoe komiek,
mijnheer de dokter. Vergeef miji, maar ik
kan werkolijk niets anders zeggen."
Richard, die langzamerhand weder tot
de werkelijkheid terugkeerde, zag met de
grootste, verbazing de eigenaardige uitwer
king van zijn gedicht en dacht schouderop
halend bij zichzelf„D'te Melanie is toch
nog een dwaze, domme bakviscli."
Wordt vervolgd
