il
57"* Jaargang.
Vrijdag 28 Augustus 1903.
No. 11248,
Nieuw Adeldom.
s
I
k
Kennisgeving.
KENNISGEVING.
BUITENLAND.
SCHIEDSMSCHE «RIS T
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen ft. 4 5, Franco
per post 11. 1.65.
Prijs per week Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boter straat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels 11 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Ttleine advertentittn opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau to voldoen.
Interc- Telefoon No. 123.
ps.
ue.
re.
tl.
Inrichtingen welke gevaar, schade,
of hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en wethouders van
Schiedam,
Gezien het verzoek van do firma MEIJER
STEGM ANN om vergunning tot u i t b r e i d i n g
har er k o p e r s 1 a g e r ij en o o d g i o t e r ij
staande asn de West molenstraat no. 33, ka
daster sectie C no. 1068 met een bewaar
plaats van benzine;
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Doen te weten
dat voormeld verzoek mot de bijlagen op de
secretarie der gemeente is ter visie gelegd
dat op Donderdag den lOden September a s.,
des middags ten 12 ure, ton raadhuize
gelegenheid zal worden gegeven om bezwaren
tegen het toestaan van dat verzoek in te
brengen en die mondeling of schriftelijk toe te
lichten en
dat gedurende drie liagcn vóór hot tijdstip
hierboven genoemd, op de secretarie der gemeente,
van de schrifturen, die ter zake mochten zijn
ingekomen, kennis kan worden genomen.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 27sten Augustus 1903.
Burgemeester en IVelhoudan voornoemd
"VERSTEEG.
Be Secretaris,
v LUIK, L.-S
Inrichtingen welke gevaar, scliadc
of hinder kunnen veroorzaken.
Buroemeester en Wethouders
VAN S C II I E U A M,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet;
Geven kennis aan do ingrzolenerr, dat op heden
aan D. F. W. PRINS en zijne rechtverkrijgenden
tergunning verleend is tot uitbreiding
zijner branderij, staande aan de Wester
kade no. 28, kadnstpr sectio M no. 308 met
een stoompomp van 3 paardenkracht en ketel
met een vertvarmingsnppervlak van 4 M2 ter
vervanging van het bestaande stoomwerktuig
met ketel.
Schiedam, den 27sten Augustus 1003.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De secretaris,
v. LUIK, L S.
27 Augustus 1903
Turk||c.
Op het Bnlkan-ichlcrclland.
Het lag voor de hand het terugroepen van
het Russische eskader uit de baai van Iniada
toe te schrijven aan de inwilliging van de
Russische eischen door Turkije. Daarbij bleef
alleen onbeantwoord de vraag hoe Rusland
na de veeljarige ervaring in het Oosten opge
daan. nog zooveel vertrouwen kon stellen in
Turkye's beloften, dat het de vervulling zelfs
niet wilde afdwingen.
De zaak wordt echter geheel opgehelderd
door het oordeel dat de Parijsche correspon
dent van do »Times" over het gebeurde velt.
Roman, uit het ihedcndaagsche loven
door
P. MICHAELIS.
Deze is van meening dat de inwilliging van
Rusiands eischen slechts het voorwendsel is
geweest voor de tei ugroeping van het eskader,
de ware reden zou gelegen zijn in de bedreiging
van andere mogendheden om ook eskaders
naar de Turksche wateren te zenden. Voor
deze opvatting pleit wel de vrees van de
Russische regeering dat het eskader niet
spoedig genoeg zon vertrekken. De iFrankf.
Ztg." hoort van zijn correspondent te Kon-
stantinopel dat het bevel tot vertrek het
eskader nog ternauwernood kon hebben be
reikt, toen1 de Russische gezant Zinoviefl reeds
een telegram ontving met de vraag, waarom
het eskader nog niet vertrokken was. Deze
bijzondere bezorgdheid van de Russische
regeeiing schynt wel op bijzondere omstan
digheden te wijzen.
Trouwens de opvatting van de Paryschen
sTimes"-corresponIent lijkt volstrekt niet
vreemd. Onderling wantrouwen bij de mogend
heden is steeds de groote hinderpaal geweest
voor de afdoening van de Oostersche quaestie.
De uTemps" heeft er nog eens op gewezen
in het artikel, waaruit wij gbteren een zin
aanhaalden; de Parysche correspondent van
zijn Londenschen naamgenoot zegt heel scherp:
Het probleem (de Oostersche quaestie) is
volstrekt niet onoplosbaar, zooals men gelieft
te gelooven. Als Rusland en Duitschland
waarachtig wilden de vry making van alle
Oostersche volkeren onder des sultans be
stuur, zou de geheele Oostersche crisis met
de veelvuldige gevnren welke zij in zich sluit,
binnen drie maanden zijn opgelost. Maar de
sultan is onhandelbaar geworden sedert
Duitschland hem beschermt, in de hoop dat
het vaste voet zal krijgen in het Oosten.
Rusland ia jaloersch op Duitschland en wan
trouwt het; Rusland heeft ook slechtsnoode
toegestemd in de medewerking van Oosten
rijk op een gebied dat het reeds bijna als
zijn eigendom beschouwt.
Als Rusland er maar zeker van is dat het
kwaad zich niet al te zeer uitbreidt, laat de
Petersburgsehe regeering het vuur liever uit
woeden, dan door een gemeenschappelijke
interventie mogelijke mededingers een kans
te geven".
De Sultan weet dit alles en belooft maar
wat men vraagtnoch hij, noch de mogend
heden die de beloften hebben geëischt, heb
ben tot dusver aan de vervulling hun ern
stige aandacht gewijd. De sultan zal dit niet
doen, meent de »Westm. Gat.", zoolang niet
een zestal Europeesche kanonnen op Yildiz-
kiosk zyn gerichtde Europeesche mogend
heden zullen ia gebreke blyven het probleem
op te losser» zoolang ze elkander niet ver-
ti ouwen.
Rusland zal er in de eerste plaats voor
werken dat de Macedonische quaestie den
vrede van Europa niet in gevaar brengt. En,
dit niet alleen, naar de sTimes" uiteenzet,
omdat het zijn krachten noodig heeft in het
Verre Oosten, maar itf hoofdzaak omdat de
politiek, die Rusland thans volgt, steeds met
succes bekroond is geworden. Sedert Frederik
den Groote bij Rusland aandrong om deel te
nemen aan de verdeeling van Polen, heeft
Rusland altijd de tactiek van afwachten ge
volgd. Russische staatslieden houden steeds
voor oogen de waarheid dat de appel als hy
rijp is vanzelf in de opgehouden hand valt.
Zij laten de rijken, naar welks bezit hun
hart haakt, rustig overgaan tot den staat
van ontbinding, voordat zy ze opnemen.
Deze staatkunde heeft Rusland gevolgd
21>
En bij al de schijnbare onverschilligheid
wierp liiji zijn metgezel, oen boosaardigeu
blik toe. Do cognao kwam on Victor slokte
haastig heh glas naar binnen. D'aarop vulde
Wj 't opnieuw.
Franz wachtte tot do kelluer verdwenen
vras.Toon richtte hij' zich op en zag zijn vroo-
geren vriend in 't volle gelaat.
„Hot zal nuttilg zijn," zei hij daarop, „dat
wij elkaar duidelijk maken wat wijl van el
kander wenschon. Ik zal uw geheugen eens
opfrissdien. Ik was naar Amerika gegaan,
niet Waar? Ik weet het lieden nog waarom;
om het loven to .loeren kennen, óm in do
wereld vooruit te ikomen, om een nienscli
bi worden, zooals ilk hem mijl voorstelde
groot en zichzelf te zijn, dio van zich zog
gen. kan Ik bon mezelf en niemand audors
beeft Van mij gemaakt, vat ik bon. Ik 'heb
gederfd en ontbeerd, iik bon loopjongen en
schoenpoetser geweest, daarna, toon ik wat
geld had overgegaard, kocht ik een "boerderij
bebouwde hot land, want ik haatte do
mihei'd onder iedereu vorm! en wilde leven
••to dm arbeid mijner lianden. De akkesr,
tra sin mijl toebehoorde, was ten deele
tegenover de Khanatpn van Centraal-Azië.
Het heeft dien weg gevolgd en gaat dien
nog tegenover Perzië, China en Korea en
het heeft altijd succes gehad.
Daarom past Rusland deze methode ook
toe op Turkije en met een helper als sultan
Abdoei Hamid heeft het alle reden tot
tevredenheid. Daarom ook wil het depositie
van zulk een nuttigen bondgenoot niet on
houdbaar maken.
En zoolang audere Europeesche mogend
heden met begeerigen en nayverigen blik
naar den Bospoius blijven staren, zal be
waarheid worden het woord van de uTemps",
dat Europa nog niet duur genoeg betaald
heeft, wat het 25 jaar geleden misdreef.
Hussein Hilmi pacha heeft een klacht in
gediend naar aanleiding van het gedrag van
den Russrichen consul te Monastir, Mandel-
stam, die met een zichtbaar gedragen geladen
revolver zich l;y Ililmi pacha aanmeldde,
In een reuzen-meeting te Sofia werd een
motie aangenomen, waarin uitgediukt werd
dat aile Bulgaren mede moeten wei ken tot
verzekering van de overwinning der Mace-
doniërs, en waarin bepaald werd dat een
beroep zou gedaan worden op de interventie
van de groote mogendheden door middel van
hare vertegenwoordigers te Sofia.
moerassig. Ik dacht na. Ik vond cou nieuwe
methodes uit, het land Us wateren cn vrucht
baar to maken. In medewerking van mijn
wakkeren kameraad Fred Harrison, zouden
er slechts weinige jaren zijh noodig geweest
en ik was een welgezeten man."
„Ja, je waart steeds een model van vlijt
en zedelijkheid," spotte Victor.
„Daarna," ging Franz voort, „toen ik op
zekeren dag to New-York was, om inkoopeu
to doen, ontmoette ik jon. "Weet jo nog,
Vict-or? Je waart zeer aan lager wal go-
raakt on oefende het zeer bedenkelijk hand
werk van b ocrenb e drie gcri ji uit. Do arme
landverhuizers zullen ca- dikwijls genoeg hun
woinigje -gold bij hebben laten zitten."
„Het ging niet bijster goed in do zaken,"
antwoordde Victor brutaal„de tijden wa
ren zoor slecht.'
„Je lierkondel mij niet en geloofdet. met
een lichtgeloovigon farmer te doen to heb
ben en drong jo bijl mijl op. Ik had je op hot
eerste gezicht herkend."
„Een vorvl.... domheid!" mompelde Vic
tor, die nu nog koud wei-d bij de gedachte
aan dat oogenblik.
„Jetroondot mij mede naar een afgelegen
herberg en probeerde mijl met valsch spel
gold uit den zak te kloppen. Zoo ver liet
ik u uw gang gaan. Toen trok ik den hoed
van mijn hoofd cm. jo herkendet mij. Weet je
nog Victor? Toen ik zoo plotseling Voor jö
stond, en je ontmaskerde, werd je doods
bleek van schrik. Je besefte tenminste nog
het vreeselijko en schandelijke van je ge-
Zuld-AfrlkR.
Dc crisis In liet Kaapsclie Parlement
De Kaapkolonie heeft langen tijd gestaan
onder de bedreiging van een ministerieele
crisis. Sir J Gordon Spiigg heeft geregeerd
met een anti ministerieele meerderheid, die
echter steeds een crisis vermee 1 en van den
minister-president zooveel wist gedaan te krjj-
gen in het belang der Afrikaanders, dat des
heeren Sprigg's eigen partij de z.g. progres
sisten, hem uitdreven.
Eergisteren is de crisis uiig'bioken. Bij de
behandeling van de Imgiouting kwam het
onderzoek naar de wei king van de krijgswet
in de kolonie ter sprake. De heet en Mem-
man, Saimr en andere leden critiseerden
scheip de houding van minister Graham, die
een onderzoek had toegezegd, maar niet had
doen instellen. De minister et kende dat hij
zijn belofte had geschonden en gaf, altijd
volgens de telegiammen in Engelsche bladen,
als reden daarvoor op dat hij van meening
was veranderd en ribt opnieuw siryd wilde
brengen over de kolonie.
De heer Meriiman laakte toen de woord
breuk van minister Graham, er op wijzende
dat deze het pailernent had misleid om de
indemniteitswetten maar bekiachtigd te
krijgen.
De zaak was daarmede voorloopig afgedaan,
maar gisteren kwam aan de orde een voorstel
van den heer Burton, die mede den minister
had aangevallen, om het beloofde onderzoek
op te dragen aan een bijzonder daarvoor
benoemd hooggerechtshof en tevens een hof
van appel te benoemen, dat zou hebben te
oordeelen over de geweigerde en onvoldoende
■•chade vergoedingen.
Het door ons ontvangen telegram maakt
den indruk dat de premier Sir J. Gordon
Sprigg zich enkel tegen het laatste gedeelte
van het voorstel heeft verzet, maar in elk
geval desavoueerde hy minister Graham niet.
De aanneming van Burton's voorstel treft
dus niet alleen den heer Graham, maar het
geheele ministerie dat zich klaarblijkelijk met
dezen minister solidair gevoelt.
Welk resultaat de stemming zal hebben,
ontbinding van het parlement of aftreden van
het ministerie-Sprigg, is thans bekend.
De minister-president Sprigg verklaarde
gisteren in het Lagerhuis dat de Regeering
niet zou aftreden, na hare nederlaag van den
vorigen dag doch dat zy een beroep zou doen
op het land, zoo spoedig de meest dringende
maatregelen, die betrekking hebben op deze
zaak, genomen zyn.
Merriman zei dat hij de houding van Sprigg
betreurde. IJij stelde voor bot Huis te ver
dagen, welk voorstel met 39 tegen 33 stem
men werd aangenomen.
cJ r\r r S r
Gemengde EBcdetieelinge».
drag. Ik zie, dat gij thans ook de schaamte
niet meer bezit."
Franz zweeg een oogcubiik. Victor goot
onrustig het derde glas cognac naar binnen.
„Toenmaals, ging Franz voort," vielt gij
voor iniji op do knieën en bekendet mij
alles. Daar hoorde ik. tot mijn ontsteltenis,
dat je niet alleen waart, doch dat mijn
zuster bijl je was, ontvoerd, onteord- Toen
greep ik je bij de keel en jo lag willoos aam
mijn voeten. Weet- je nog, Victor?"
„Om godswil spreek zachter, de kclJner
hoort ons," fluisterde deze bleek van schrik.
„En toen ik in uw ellendig verblijf bin
nentrad en Martlia vertwijfeld en ongeluk
kig terugvond, toen greop mij nog medelij
den aan on ilk erbarmde mij. En ik heb je
vergiffenis geschonken en gezegd Wanneer
je een eer-lijk nienscli wilt worden, dan zal
ik weder een vriend voor jo zijn. Niet om
uwentwil, Victor, maar torwille van mijn
zustor en uw zuster. Ik gaf u, wat ik kon
missen. In hot landbouwbedrijf had gij geen
lust, je werd makelaar- in onze kleine stad
en ik moest- toegeven dat gijl uw vak spoedig
verstondt; ik geloofde, dat er nog iets goeds
uit u zou worden."
„Hou vriendschappelijk van je,'1 spotte
Victor, „maar het vi'eesolijke meisje heeft
alles bedorven."
„Zoo," antwoordde Franz droog, „Mar
tlia, die toen bij mij inwoonde en nieuwen
levensmoed kreeg, droeg zorg voor je en was
steeds je voorspraak, En i-k was dwaas ge
noeg, je verbintenis te begunstigen. Mijn ar-
B elg i
Uit Berlijn wordt aan de „Times" ge
meld, dat de onderbandelitngen tusschen
Pruisen en België over het neutraal gebied
Moresnet weldra zullen eindigen. Het ge
bied zal aan België overgaan tegen een gel
delijke uitkccrmg aan Pruisen. Van een
„tweede Monte-Carlo" zal dus niets komen.
De Brusselsehe „Potit Bleu" zegt in staat
te zijn te verklaren dat dit bericht in allo
doelen onjuist is. De „kwestie omtrent Mo
resnet'' die reeds dateert van 1S16 lrecft
sedert jaren geen aanleiding meer gegeven
tot eenige bespreking tusscheu Duitschland
en België cn noch officieel noch officieus
is ook Ir' den laatston tijd. daarover onder
handeld naar aanleiding der vestiging van
een speelelub.
Het eenige wat waar is in het bericht, is,
dat de algemeen© opinio protesteert tegen
deze vestiging cn dat gevraagd wordt aan
do Dui'tschei regeering om in deze handelend
op te treden. Het is dus wel mogelijk dat
die regcering optreden zal, maar tot nu toe
is daarvan nog niets gebleken. Evenmin
beeft do Belgische regeering daartoe oenigo
stap gedaan.
F r a n k r ij k.
De gevoelige les die Frankrijk aan den
woeligcn volksstam heeft toegediend na don
aanval op oen Fransdhe post, schijnt ton
goede te zullen komen aan den sultan van
Marokko. Vela Marakanen meenden dat
Frankrijk in do binnenlandsoho kwestie
zich zou mengen, waarom volö vreemdelin
gen-haters zich bijl den pretendent hadden
aangesloten. Het is nu gebleken clat dit niet
het geval is cn reactie zal volgen.
De „Matin" meldt dat de bijeenkomst
van het parlement die op 13 October zou
worden bepaald, itei uitgesteld met bet oog
op liet bezoek van den koning van Italic.
De „Petit Parissien" meldt dat do minis
ter van oorlog, André, naai' Bourges zal
gaan tot het bijlwonen der beproeving van
hot nieuwe geschut, uitgedacht door overste
Tournier,
Zwitserland.
Op het Zionisten-congres bepleitte do
me Fred, die iliet good met Martha meende,
en dio haar gelukkig had kunnou maken,
moest om uwentwil terugtreden."
„Die vervl... Yankee, dat moest er nog
bijkomen," mompelde Yictor.
„Jo wildot een eigen zaak beginnen,"
ging Franz voort, „dan zou da bruiloft
plants hebben. En ik was dwaas genoeg aan
je beloften eu je cerewoordetn geloof te slaan.
Ik verspeelde mijn toekomst om jouwentwü.
Ik gaf weg wat ik bezat, meer dan iik 'kon
missen. Maar op zekeren dag was Martha
verdwenen en jij oo-k Jo kadt de vlucht ge
nomen cn slechts veel schulden achtergela
ten. D'e rechter stuurde je een ben-el tot in
hechtenisneming achterna. De justitie heeft
je te vergeefs gezocht."
„Ja, wij hadden, 't slim aangelegd," rei
Victor en kon een uitdrukking van voldoe
ning niet onderdrukken toen hij dacht aan
den schurkenstreek dien liij aan gene zijde
van den Oceaan had uitgehaald.
„Martha had zich voor do tweede maal la
ten verblinden," güng Franz met droeve
stem voort, „en was met jou er van door ge
gaan. Beiden waart go spoorloos verdwenen.
Toen gre-ep een onbeschrijfelijke woede mij
aan tegen jou en ik ben nog heden den he
mel dankbaar, dat je toen majjn weg niet ge
kruist hebt. Want ik geloof niet dat jö le
vend ouder mijn vuisten waait weggekomen.
Mijn vertrouwen was smadelijk bedrogen,
mijn zuster reddeloos verloren, ik wilde re
kenschap van je easolion en wilde je tuinden
tot eiken prijs.
heer Oppenhcimer in zijn reda de geleidelij
ke kolonisatie op coöperatieven grondslag.
Het congres benoemde een commissie, die
met het hoofdbestuur een espeditie tot ex
ploratie van bet Afrika-gebied zal uitzen
den.
Duitschland.
Aan „Paris-Nouvolies" wordt uit Mariëu-
bad gemeld, dat koning Edward den Duit-
sohen keizer don 5en September a.s. te
Ma in z zal ontmoeten.
Do N .Alg. Ztg" schrijft: Onze ver
klaring dat do medededling over een uiteen
zetting tusschen den 'keizer en den rijkskan
selier in do Tcsut ten-kwestie op een verzin
sel berust, ia voor dd „Reicbsbode" niet
voldoende. Het blad meent dat wij slechts
ontkend hebben, dat do uiteenzetting op
grond van een mededoaling van den evan
gel ifeclion opperkerkeraad is geschied. Daar
tegenover zei dus nu eenvoudig en rond,
zooals het blad dat schijnt to willen, ver
klaard Do bewering dat er tusschen den
keizer en don rijkskanselier over do vraag
der opheffing van 2 der Jezuiteuwet een
uiteenzetting heeft plaats gehad, is een
lengen.
Denem arken.
De directeur van do Det Founde D'ampf-
kibssdlskabet heeft, zoonis dö bond van ha
venarbeiders mededeelt, aan. do havenarbei
ders bij deze onderneming werkzaam, weder
een contract voorgelegd, zooals dit na een
vroegere mislukte werkstaking heeft plaats
gehad, waarin een verbod voorkomt om lid
te zijn van don Bond van Havenarbeiders.
Roden daarvoor schijnt te zijn dat de ha
venarbeiders weden- van plan zijin het werk
neer tc leggen omdat zij beweren dat do aan
gegane contracten niet door de directie wor
den nagekomen.
Op twee stoomschepen werden de nieuwe
contracten voorgelegd doch de havenarbei
ders weigerden te teekenen.
De werklieden #die op de schepen niet be
paald aanwezig moesten zijn, werden dooi
de politie daarvan verwijderd.
Gostenrij k-H o n g a r ij e.
De 'keizer zal, naar wordt gemeld, morgen
Budapest verlaten en naar Wecnen torug-
keeren wanneer do groote Hongaarsclie ma
noeuvres zullen zijn afgoloopen. Den llen
September zou hij dan weer naar Budapest
gaan en dan eerst kan een oplossing van de
ministerieele crisis worden tegemoet gezien.
De „Times" vernoemt nit Weenen, dat
tusschen den iheer von Lukacs en dr. We
ker! e onderhandeld wordt over het optreden
van een kabinet op den grondslag van con
cession op het stuk van militaire vaandels
en emblemata, instellingen van militair on
derricht in Hongarije en den bouw Van ka
zernes cn andere militaire inrichtingen.
B u 1 g a r ij e.
Een gerucht loopt dat een comité zich
naar vorst Ferdinand zal begeven om hem
„Fred Harrison kocht mijn aandeel in de
boerderij op en mot moeite brachten wij het
geld bij elkaar. Daarop reisde ik je achter
na. Je spoor had ik spoedig gevonden en ik
lachte verachtelijk over je pogingen je w-eg
voor mij onkenbaar te maken. "Van Balti
more' naar Havre, vac daar naar Parijs, toen
naar Zwitserland en eindelijk naar Mün-
eheu. Eu hier verloor ik je nit het oog, of
veeleer had ik geen tijd meer om te zoeken,
want mijn geld was op. Ik moest opnieuw
beginnen gold te verdienen om te kunnen
bestaan. Hier in Berlijn wilde ik bet be
proeven. Zoo heb ik Martha prijs gegeven
en jou aan de eeuwige gerechtigheid over
gelaten. En toch kon ik mijln zuster niet
vergeten. En nu heb ik je eindelijk terugge
vonden on ik boud je vast en beschuldig je
nu van het onheil, dat je over mijn zuster
hebt gebracht en ik verlang rekenschap van
je of ik verpletter je."
Franz had gesproken op een toon die geen
tegenstand mogelijk maakte en Victor ver
bleekte
„Dat is uw zuster niet waard," zei hi) tea
slotte, „dat gij' n zoozeer om haar bekom
mert."
„Meng mijn zuster niet in dit gesprek!"
riep Franz toornig. „En wanneer zij ook
duizendmaal slechter was, zijl is een ongel bij
jou vergeleken. Je 'licht ha-ar in 't ongeluk
gestort, jij liebt baar ellende op je geweten,
jij' bent schuldig dat zij thans verloren is."
(Wordt vervolgd
