57"'° jaargang.
Woensdag 30 September 1903.
No 11276
F.
Nieuw Adeldom.
Ken nisgev i n g.
ek.
F
,46.
3
er-
BUITENLAND.
m\ im Mm i courant
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 4.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentién voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boterstraat 68.
Pi-ijs der
meer 15 cents,
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeolige voorwaarden
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Advertentiën: Van 16 regels fl 0.92iedere regel
Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
Tarieven hier
in de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Tnterc. Telefoon Ko. 123.
iON.
'O's.
Wcdertoelatlng ven Vee en Vleescli uit Neder
land herkomstig en In den vreenule geweigerd.
De Burgemeester a n Schiedam,
vestigt, op verzoek van den heer Commissaris
der Koningin in do provincie Zuid-Holland, de
aandacht van belanghebbenden op het navol
gend bericht
Mlnisteriën van Waterstaat, Handel en
Nijverheid en van Financiën.
De Ministers van Waterstaat, Handel en Nijver
heid en van Financien
Gelet op de wet van 20 Juli 1870 (Staatsblad
no. 131), aangevuld bij do wet van 1 Augustus
1880 (Staatsblad no. 123) en gewijzigd bij de
wetten van 15 April 1886 (Staatsblad no. 641,
15 April 1896 (Staatsblad no. 68), 21 Juni 4901
(Staatsblad no. 157) en 3 Februari 1902 (Staats
blad no. 14);
Medo gelot op do Koninklijko besluiten van 8
December 1870 (Staatsblad no. 194), 14 Augustus
1889 (Staatsblad no. 142) on 3 Februari 1902
(Staatsblad no. 15);
Brengen ter kennis van belanghebbenden, dat,
met intrekking van hunne gemeenschappelijke
beschikking van 19/22 Mei 1903 (Nederlandsche
Staatscourant van 23 Mei 1903, no. 119), in do
gevallen waarin de vreemde autoriteiten, op grond
van de daar te lande geldende veeartsenijknndige
voorschriften, do toelating van uit Nederland ten
invoer aangeboden vee en vloesch mochten wei
geren, het geweigerde weder in Nederland zal
kunnen worden ingevoerd op do volgende voor
waarden
to. dat do invoer geschiedde langs hetzelfde
kantoor als de uitvoer plaats groep;
2o. dat aan hot eerste kantoor betzij in originali
dan wel in gewaarmerkt afschrift of uittreksel de
vrachtbrief worde overgelegd, welke bij den uitvoer
tot geleiding heeft gestrekt
3o. dat het weder ingevoerde niet verder dan liet
eerste kantoor worde vervoerd, dan na door den
districtsvecarts of een zjjner plaatsvervangers te
zijn onderzocht.
Van genoemd onderzoek is, tenzij bij do amb
tenaren der invoerrechten en accijnzen aan het
eerste kantoor ernstig vermoeden bestaat, dat het
vlecsch in ondeugdelijken staat verkeert, vrijgesteld
het vlceseh hetwelk voorzien is
a. hetzij van een merkteeken als bedoeld bij het
Koninklijk besluit 21 November 1902 (Staatsblad
no. 199)
b. hetzij van een merkteeken. stempel of ver
klaring, ten bewijze, dat het vóór den uitvoer
bij oene keuring van gemeentewege of door con
geexamineerden veearts voor verbruik geschikt
was bevonden.
Met betrekking tot het vee hetwelk bij het
sub 3o bedoelde onderzoek bevonden wordt te
zijn lijdende aan of verdacht van cene besmette
lijke ziekte, genoemd in het Koninklijk besluit
van 10 Juli 1896 (Staatsblad no. 104), zijn de
wettelijke voorschriften toepasselijk.
Het vlecsch hetwelk bij bot sub 3o. bedoelde
onderzoek geacht wordt gevaar voor overbrenging
van besmetting op to leveren of voor verbruik
ongeschikt te zijn, wordt in de gemeente van
wederinvoer, door do zorg van den burgemeester,
op Rijkskosten, onschadelijk gemaakt op de wijze
te bepalen door den ambtenaar die hot onderzoek
heeft verricht.
's-Gravenhage, 28 Augustus/4 September 1903.
De Minister van Waterstaat,
Handel en Nijverheid,
DE MAREZ OYENS.
De Minister van Financiën,
HARTE YAN TECKLENBÜRG.
Schiedam, 29 Sopiembor 1903
De Burgemeester voornoemd,
YEliSTEEG.
Roman uit het hedendaagsbhe leven
door
P. MLCHAELIS.
31
iren.
49)
HOOFDSTUK: XXVII.
Handels-raad Herzfeld beleefde weinig
pl ei zier aan zijta kinderen. D!at Am a lie een
meiisoli als Victor kon beminnen, 'n wegge-
jaagden officier, die slecihts met moeite den
raad van eer was ontsnapt, een speler -en
oen wellusteling, dat alles. had hem diep be
kommerd. Hijl gaf desondanks toe. aan da
Wensohen van zijp dochter omdat hij! zich
niet sterk genoog gevoelde de vaderlijke
autoriteit te doen gelden.
Toon Victor do hand aan zich zelf sloeg,
herademde hij. Dit gevaarlijke mensdh, aan
wien zijn dochter bijna ton slachtoffer was
gevallen, had zich gelukkig nog bijtijds on
schadelijk gemaakt. Nu kon men de din
gen Irun verloop laten en Van den tijld een
genezing der wonden verwachten.
'Het oordeel dor wereld was den rijlkon
man totaal cnvorsclüUig.Hljl kende. de maat
schappij! te go'cd om niet te weten dat Ama-
lie van de vrijferij. meb Victor geeta sohade
zon hebben. Al mocht men nog Wel eens
ovef hun verhouding hebben gebabbeld en
gelachen, aan dergelijke kleinigheden gaat
men in Onze verlichte eeuw niet ten gronde.
En bovendien, zijn rijkdom bad niet het
minst invloed. Overigens kon men. op den
29 September 1903.
Turk 1) e.
De Macedonische opstand.
De „Times", die zich, zooals men weet,
sedert het begin van den opstand steeds pes
simistisch heeft betoond omtrent dö gebeur
tenissen in Macedonië, geeft thans weer een
verhaal Van. een Engolschmant, dia Macedo
nië is doorgereisd en overal do grootste! el
lende heeft aanschouwd1. De Engelsckman
beschuldigt vorder de Turkschö overheid
dat zij een stelselmatig au zorgvuldig over
wogen plan tot uiiti-oeiing van 'geheel Mace
donië volgt. Iliji voort daarvoor tem bawijtse
aan dat uit de archietveoi van Hümji-pacha
is geroofd eeta Stuik, dab thans in handen
van een der consult is eni Waaruit zou blijc
ken dat nauwkeurig boek wordt gehouden
van de namen der Verwoeste) dorpen du van
het aantal dör omgohraohta slachtoffers.
Daaruit zou blijjkem dat in Monastic alleen
93 dorpen zijjn. verwoest. Dfe „Times" onder
stelt niet dat defect boekhouding ten doel
heeft de schuldigen te straffen naar da juis
te maat van hun misdrijf, dn wife Turkschö
;eiwooutm kent, zai dit met vreemd vinden.
Hot is dan oclk niet tei verwonderen) dat
m Bul'garijfe do gisting onder liet volk
steeds toeneemt. Daar rekent mdn uict mat
oisahdm van liooge politiek, men kont er de
hoofdzaak, men voélt dr wat do kern, Van' de
quacsbid is; hdt rustig leven Voor den. Ma-
oedoniöclietn boei'.
To Sofia heeft men Zondag ecu indruk
wekkende rouwbetooging gehouden voor de
sal'chtoffers met eon requiem in dei hoofd
kerk eni een optocht door de stad, waaraan
tienduizend personen deelnamen. D'aar wer
den maar weinig woorden gesproken200
rouwvlaggen mdt do namen der verwoeste
dorpen en den vlag met eon levensgroot©
vrouwefiguur, Voorstellende liet om. hulp
smeökenda Macedonië, vertolk tan duid1'!'
genoog do bedoeling ddr botoogors. Nader
werd deze bedoeling nog toegelicht bijl dei
ontbinding van den stoot, toen een gewonde
Macedonische strijder er op wees dat nu van
geen zijlrlo hulp word geboden1, men van do
Bulgaaaschei regceriirg ecu rcëele ondersteu
ning moiest eischcn. Bleef ook van deze zijde
hulp uit, dan bleef den ongelukkiger niets
anders over dan zich buiten de wot to stol
len.
Er wetrd een commissie, benoemd die) de
regeeoring met do wenschen van. het betoo-
ffeuido volk xn kennis zou stellen
Genctaal Petroff antwoordde aan de' com
missie, benoemd op do gehouden pro^Maco-
donischiei beteoging, dat hot Bulgaarsclie mi
nisteriel slechts kon doen wat liet 't meest
in het belang van Bulgarije achtte ars deze
staabkundci zal blijVem volgen
D'e commissie anf-woerdd© dat dit ant
woord het volk, dat haar heeft gezonden,
niet zal voldoen.
Eon pant, telegram van de „Franikf. Ztg."
meldt: Eicrgisbereini werd bij. Mustaplia-pa-
oha door opstandelingen een Thrksoli, uit
ongeveer honderd woningen bestaand© ge
hucht jxlabgebrand. Allo Muzelmannen, wer
den gedood'.
Van do Belgisch© officionetu, dia naar Ma
cedonië zullan vertrekken, zullen 2 den.
rang van kapitein) en' dol beid© andera die
Van luitenant Ikrijigere. Het gevoelen der
groote mogendheden is niet gevraagd, daar
dö zaak direct geregeld is tussciheni da Bel
gisch© en Turksche'x'egoeriaigen. D© officie
ren zij® nog niet aangewezen.
Volgens de laatste berichten hebben de
Turken in Macedonië thans 300,000 man
samengetrokken, aldus verdeeld: 70,000 te
Adriamopel, 170,000 te Saloniki, 50,000 te
Mon'astir ©n 10,000 tei Usk'jub.
Aan de „Temps" wordt uit Konstantino-
pal gemeld, dat volgens) geruchten) de Ma-
cedonidrs wanhopig over dö wreed© vervol
gingen. der Turken, tot het uiterste) zijn ge
dreven en plannen beramen tegen d© vreem
delingen) en hun eigendommen
Uitgebreide maatregelen, vfeor de) veilig
heid der vreemdelingen uij'n getroffen. Zes
tien bataljons zijln naar Demir-Hissari gezon
den, waar dö opstandelingen groot© bcdrijr
viglieid aan den dag leggen.
Dei Albaneezem moötetn weder oproerig
zijln. To Verissovltz ging. het gerucht, dat
verscheidene hunner naai' Kledn-Arië Wa
ren verbannen. De overigen dreigden de
wapens te) kecireu tegen hun. chef, Schemsi-
paolia), indien aan dien maatregel gevolg
Werd gegeven. Opnieuw moeten christen-
gendarmes door Albauöezcn1 zijn mishandeld,
door hein neus en ooron af te snijden.
In' Tegcering&kringön te Sofia is men gö-
hecl met tevreden met de samenstelling der
N
pacificatie-commissie. Zijl moest bestaan
voor de helft uit Bulgaren en in werkelijk
heid bestaat ze uit Ililmi-paclia, als presi
dent, Ilahfay bey, burgemeester van. Salo
nika, ver-der 1 Griek, 1 Bulgaar, 1 'Ru me
nie r cin 1 Serviër. Generaal Petioff heeft
zijn heldag daa.rouitrent bijl dan Turkschen
commissaris ingediend,
Intusscheu gaat Tur.kijb voort mot zijn
moordenaarswer-k in Macedonië, terwijl! do
mogendheden „nota's wisselen" en hun) ge
zanten en ministers laten „conferceren" ©n
hun tijd verspillen rneo zaken, die) zij. reods
uit den treure hebben behandeld, maar om
krachtig m to grijpen, daarvoor is men, to
laf.
Gemengde Qfedcdccllnacn.
tij'd vertrouwen, er zou spoedig gras groeien
op Victor's grafheuvel en daarmede over de
geheel© liefdesgeschiedenis.
Het aanzoek van den heer von Stresow
zoo onmiddellijk na den dood) van Victor
was eon welkom bewijs voor des bankiers
redeneering, Niet dat hij| den jongen offi
cier, die bijl hem zeer in 't krijt stond, als
schoonzoon zou hebben gewenscsht, want liij
had Amalie groot gelijik gegeven dat zij| zijln
aanzoek had geweigerd. Maar duidelijk was
heb bewij's geleverd, dat Amalie nog steeds
voor een begeerd© partij gold.
Het aanzoek rehabiliteerde, haar tevens in
de oogen der wereld. Dö handelsraad ver
zuimde daarom niet, overal waai- 'bijl kwam,
op de beurs en elders, het aanzoek van den
heer von Stresow nit te bazuinen. Wanneer
hij nu maar eenige hals ten best© gaf en
druk versoheen in den schouwburg en de
concertzaal, dan was alle laster spoedig den
kop ingedrukt.
Hij) legde daarom ooik te gelegener tij|d
zijln dochter niet zonder trots, zijn krijgs
plan Voor. Zijln echtgenootö, die, zooals ge
woonlijk zich schikte naar de gevoelens van
haar man, wendde ook al haar invloed op
Anidlie1 aan.
„Je moot die' rouwkl ecreii: niet dragen,"
vermaande zo haar dochter-, „die staan je
niet. Hij was toch, den hemel zij dank, nog
lang m'ot je bruidegom, en wanneer liiji nu
dood is, dan heb je met 'hem toch niets meer
te maken."
„Maai- ik heb hem liefgehad, moeder,
antwoordde. Am alio,
En geland.
Kon'ing Edward heeft d© uitgave gelast
Van een zeker aantal brieven van) konih-
rin Victoria, door haar geschreven van 1837
tot 1871.
'Eein commissie van zes „vroede Schotsohe
mannen" die ©en onderzoek instelde naar de
oorzaken. Van den zelfmoord. van sir Hector
Maedonald, die, zooals men zich herinnert,
te Parijs een) einde aan zijn' leweiii maakte,
verklaart dao zijl t.ot die wanhoopsdaad noch
aanleiding noch reden, heeft fcunnemi vinden.
Zij verklaart tevens niet te) kunnen, aanne
men, dat do generaal onder- verdenking l'ag
van, eonig misdrijf ©n aan den) dood de voor
keur zou. hebben, gegeven, boven veroardeo-
ling.
Lord Miner is Zondag van Karlsbad naar
Londen' vertrokken, waar- liiji gisternamid-
dag aankwam. Hijl narn zijh intrek tbij een
zijlnea- vrienden.
D'e hertog vain Richmond!, een 85-jarig
man en eertijds leader- defr! conservatieve
partij! is overleden. Zijn grondbezit bracht
hem jaarlijks een millioeo aan padht op.
F r a n k r ij k.
Combes is Voor ceai kort verblijf ta Ma
drid aangekomen. Men. weet iriot of hijl zal
ontvangen worden door de Spaansche) minis
ter, die voor hot grootste gedeelte, met het
hof t« Sein-Sebastian zijln. Combes za.1 naar
Andalusië vertrekken.
„'Dan moet je> dat nu juist niet toonen,"
was liet antwoord. „Wat moeten de men-
soben daarvan wel denken. Ze lachen je im
mers toch uit."
„Wat de menschen denken, is mijl onver
schillig," zei' Amalie. „O zoo onverschillig!
En wanneer ze miji willen uitlachen, dan
gaan ze hun gang maar."
„Veracht de mensdhen niet," mengde, zich
nu de) vader in het gesprek1. „Hun oordeel
mag ons niet onverschillig zijln."
„Wat voor menschen meent ge, vader?"
vroeg Amalie.
„Wat een vraagantwoordde de han
delsraad geërgerd, „nu, de menschen, met
wie wij leven, met wie wijl omgaan, onze
kringen."
„O, „onze kringen"," zei. Amalie, „dat is
niet hetzelfde als d© menschen; dat is
slechts een klein deel en ternauwernood het
best© deel."
„Onzinriep de vader gebelgd. „Wil je
misschien andere kringen opzoeken?"
„Ja, dat wil ikantwoordde Amalie
vastbesloten.
D© bankier zag zijp dochter aan en schud
de heb hoofd. „Misschien wil je) jo aau heb
plebs wijden 1" hoonde 'hij.
„Nu, als een verpleegster ziet zei er reeds
uit," voegde de mama erbiji
„Ja, moedor, daarin hebt ge gelijk en ik
wil juist dienen en helpen."
„Wat wil je vroeg de 'bankier grimmig,
die niet goed verstaan scheen te hebben.
„Ik wil dienen en 'helpen, Vader," ant
woordde Amalie. „Ik behoor niet meer tot
Italië.
Volgens een telegram, uit Hom© aan de
„Mott-ning Post" zou mgr. Lorenzalh', pau
selijk nuntius te Parijs, gedurende het be
zoek vare koning Victor EmareuetL de stad
verl alten om eon reri te maken reaar Home.
Dfe eerste, encycliek vare paus Pius X
wordt den 611 Oct. c. k. vcrwa-cht.
Zondag is te Udime het ii-rödeaiüisbisch
congres geopend. Talrijke congressisten, wa
ren aanwezig, o. m. ook de burgemeester en
Ricciotti Garibaldi, di'e zeer toegejuicht
werd. Ire de zaal hingen d© vlaggen van
Trentc en Triest halfstok.
Het congres nam een motie aan waarbij
de politieke partijen, in Italië wea-deu.' uit-
genoodigd propaganda te maken voor de
national© rechten van Triest, Tremtc, Istrië
en Dalmatië, het z g. Italia.-irredcuta of on-
bevrijd Italië.
Duitschland.
De lieer Engelhorn, uitgpveir van, „Arohi-
tecktonische) Rundsdkau" te Stuttgart heeft
aan dö „Sohwabischo Mferkur" de volgende
verklaring afgelegd omtrent 't keizcrseiland
Pichelswordar, heb bekende Verhaal vare do
„Vorwarts" :De aflevering van de „Arehict-
RAindschau", die het plan in kwestie moet
bevatten., is nog ni'et verschonen ön. zal eerst
in' den loop ddzea- weieik het licht zien. Het
plan kan dus slechts zijn medegedeeld langs
onwottigen weg ere ik behoud mij! «eni aan
klacht voor tegen dö rechtere, d'io ten on
rechte mijn eigendom in een verkeerd dag
licht stelden." Nieuwe processen dus in 't
Verschiet. Met dat al bestaat ea- dus wel de
gelijk een plan van aanleg van een (Heuge
lijk kasteel, alleen) beweren de volgons dö
„Vocrwiirts" betrokken mensdheai, de hof-
in aaxschalk van den kroonprins, voinl Trotiha
en dö bouwarehitect Högg uit öhaaioibteai-
burg, van ©en dea-gelijlk plan niets tö weten.
De laatste orkende ochtea- do tedkenaar t©
zijn vare het in dö „Vorwarts" gepubliceerd©
kasteel-ontwerp. 'Doch dab was emlkiel een
studie die hij) wildé plaatsen in oen tijd-
scluift voor architectuur.
Dei beslissing wend op verzoek van de ad
vocaten tot half October Verdaagd.
Do soldaibenmisliandolingen duren voort.
Thans is een, sergeant Bunz te Ulm tot 1
jaar en 4 maanden gevangenisstraf ©n' degra
datie veroordeeld, omdat hij oen soldaat e©n
stuk kookgeréedscliap naar liöt hoofd had
geworpen dat zóó ongelukkig aanlkrwam, dat
de soldaat aam de gevolgen overleed. Toon
bleek dat deze sengoaret nog lieeO) wat meer
op zijln gewötein had.
Rutland.
Da regeéring heeft ©en. spécial© commissie
aangesteld om da maato-egelon, te bestudeo-
rere om het Finsch© geld in ta treikkon en.
te vervangen door det munt vam heit keizer
rijk. Déze) maatregel zal op 1 Jam. 190-4 in
werking trodön.
O o s t n r ij k-H o n g a r ij e.
De militair© autoritei teil' van Bosnië doen
in 't geheim des nachts grootö hoeveel
heden ammunitie vervoetron naai* dö groote
stödfeni geldgen aan do Sca-vische 'grens. Bo
vendien hoeft het personeel, vare dein spoor
weg tc Caljuitch bovel gökrogcn loodsen te
bouwon) om een. nieiuw Oostemrijlkseb. iufan-
teriö-bataljon tc kuannOn huisvesbem.
Het Ilöörenliuis ream gisteren de) reoruteii-
wet aan. Mhiiister-presidcnt Vore Kónber
woes ca- op dat dö vtedo gegrondvest is op
dö sterk© .organisatie Van het leger, welks
eenheid gehandhaafd moet blijivein. Ge-
schieidit d'it niet, dan zou do positie vam de
monarchie) onder dö mogendheden in gervaar
worden gebracht cin d© liefdö tot dear \-redö
bij de monarchic afnemeai. 'Del mwiistsr z©i-
do dan'k voor liet in dö rcgoeiring uitgespro
ken vertrouwen.
Dfe zitting Van) d©n' 'Rijksraad is vea-daagd.
Het woord ie thans aan d© Hongaren.
de gelulkkigenik bon arm en verlaten ge-
Worden en daarom wil ik naar 'hen gaam, die
©ven arm en verlaten zijn als ik. Ik wil hen
helpen, zooveel mijn krachten Vermogen en
daarom wil ik een nieuw geluk zoeken, dat
ik bij ous gelijken niet vinden kon."
„D'at is een krankzinnig idee!" riep de
bankier verschrikt.
„O, hemel, Amalie, hoe kom je aan dien
onzin©ehod© mama.
„Ziet," ging Amalie voort, „gij hebt mij
steeds het leven laten bezien van do licht
zijde des rijlkdoms, en ik hdb ten slptto ge
loofd, dat het zoo moest wezen, Ik stelde
aan het loven slechts eischen, maar ik wist
niets af van plichten. Maar deze dagen van
smart en strijd, 'hebben mij dö ©ogen ge
opend. Nu weet ik ook dat wij slechts een
kl'ein deel der menscMiedd zijln, misschien
een nutteloos deel, terwijl onder ons, en
naast ous, zonder dat wijl er iets van weten,
het leven, liet werkelij|ke leven met zijn
strij'd en zijn arbeid voorbiji trekt. Ik wil
voortaan ge©n modepop meer zijn, dro
slechts voor zichzelf én voor -haar genoegen
leeft. Ik wil ook meestrijden en arbeiden,"
„Amalie," antwooidd© de bankier ernstig,
„ik? heb er je nooit over gesproken, omdat ik
je slechts gein kkig* wildo zien, maar nu wil
ik liet je. zeggen Ik ben ook klein aange
vangen, o zoo klein iik hab de stuivers moe
ten verdienen om mijn droog brood te kun
nen koopen, en liet heeft lang geduurd al-
Vorens ik mij) mijn. vermogen 'heb verwor
ven. Maar juist omdat ik het leven kende,
omdat ik weet, hoo 'het daar toegaat, daar
Servië.
Het resultaat der negen herstemmingen
voor de Skoeiitohina is als volgt2 onaf
hankelijke radicalen2 gematigde) radica
len 1 links-radicaal en 4 liberalen, zijn ge
kozen. Grcmitcli, de) Servisch© gezant to Kon-
stautinopel, thans lid der Skoeptchïna, is te
Belgrado aangekomen.
Zuid-Af rik&.
Met het oog op de a s. vca-kiefeingon heeft
dé 'Zuid-Afrik, partij in' Kaapkolonie liet
program uitgevaardigd dat de Bond) als
grondslag voor don verkiezingsstrijd heeft
aangenomen.
Dit program welkt op tot vasté aaneen
sluiting van dei vcrschilliend1© nationaliteiten
in Britsdhi Zuid-Afrika ön spreekt zich uit
vooir do bevordering van de) zelfstandigheid
vare Zuid-Afrika, de erkenning door de ver
schillende elementen' van elkanders bijtoon-
der© rechten betreffend© den godsdienst, 't
ouderwijs ©n do taal, alsmede) voor de ©nt-
om wilde) ik mijn kinderen daarvoor bewa
ren. Gij' zoudt gelukkiger worden dan i.k ge
weest hen in mijn. jeugd. Voor jou en je.
broer heb ik gewerkt. Moet dat alles tever
geefs geweest zijh
„Ja, Amalie, je vader heeft zijln brood
zuur moeten verdienen," voogd© do moeder
erbij) „je moet er 'liem dankbaar voor zijn."
„U hebt het goed gemeend, vader," zei
Amalio. „Maar ik kan er u niet voor dan
ken. Want gelukkig ben ik nooit geweest."
„(Heb ik ooit een wenseh van je niet ver
vuld?" vroeg hijl „Je behoefde slechts te
zeggen wat je wild© en je wensck. werd ver
vuld. Bén jo ontevreden en kan iik er wat
aan doen, zeg het maar en jo zal het heb
ben."
„Neen, neen," weerde Amalie af. „De re
den zal wol zijn, dat ik nooit geleerd liob,
zelf to arbeiden. Alles werd mij toegeworpen,
on daarom schijnt mij alle© waardeloos toe.
Ik ben dit leven van luiheid en van twijfel
achtige genoegens meer dan zat. En daarom
wil ik van nu af pen, nieuw leven beginnen."
„Amalie," zei de1 bankier dreigend, „ver
geet niet dat ik je vader ben, aau wien je
hebt te gehoorzamen."
„Inzulke dingen kan ook mijjn vader mij'
niet do wet voorschrijven," antwoordde zijl.
„Daar Volg ik de inspraak van' mijn hart.
En gij. kunt zelf niet willen, dat ik eön leven
voortzet, waarvan ik walg."
„Jo bent een ongezeglijk, stijfhoofdig
kind," gromde hij.
(W«rdt vtrwlgd.J^