57'" Jaargang.
Woensdag 7 October 1903.
No. 11282
Nieuw Adeldom.
iü
BUITENLAND.
Servië.
SCHIEDAMSCHE COURAHT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen 11. '1.25. Franco
per post II. 1.65.
Prijs per weekYoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiên voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boter.straat 68.
Prijs der Advertentiên: Van 16 regels 11 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen,
Advertentiên bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hleine advertenttSn opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intcrc. Telefoon No. 123.
6 October 1903.
Turk c.
Be Macedonische opstand.
'De „Franlkf. ZAg." verneemt uit Kon-
stantin'opelTalrijke Builgaarsche bondon,
onder bevel van, Bulgaarsche officieren', heb
ben del'grenzen overschreden. Zo zijn, heit ge
bied van Razlog binnengedrongen'. Zij ver-
schónon) in do steden Bebrich, Melnik, Dra
ma, Nevrokop en Djnmabula en proclameer
den dien algemeeneni opstand. Do jongste
hier aangekomen berichte» luiden, onrustba
rend. In do officieel© kringen alhier keörScht
ga'ooto ongerustheid', want het is duidelijk,
dat tie benden verrel van ontmoedigd zijn',
en gedurende den winter geduchte verliezen
aan do Turken zullen toebrengen.
DÓ Bulgaarschö aanvoerder Sohischma-
i:ow is, op grond van een artikel der straf
wet, Waarbij oen wegens lrst vormen van op
roerige henden beklaagde vrij, v'a,n straf
wordt verklaard, wanneer da beschuldigde
vóór den aanvang der onderneming zóó ge-
wichtige mededeialingen doet, dat daarvan
inderdaad werkelijk nut to Wachten is,
begenadigd'.
Hij' is sle'ekts gedurende twee jaren, onder
poldtie-toezicht gesteld. Tegelijk heeft de
sultan helm, een maandolijksclie toelage van
25 ponden toegezegd.
De berichten, to Ivonsiantin'opei! ïngoko-
men over het op treden der opstandelingen
in bet district Raslog, zijn sohaaiseh. lm olie
geval is gebleken, dat de, militair© autoritei
ten. tea" plaatse niet beschikten over ecu vol
doende troepenmacht en dat do Tuilksche
soldaten de nederlaag leden,. Th'atfs zijn in
allerhaasb versterkingen gezonden. Do auto1-
riteiben hop,en binnen öiikelci dagen) don' op-
staud te 'kunnen onderdrukken'.
Dó „Times" verne'emt uit Sofia dat do
Muzelnmuseho bevolking van Batclievü (IMo-
nastir) maar Mehonia gevlucht is, dat dö
stad geheel verlaten is en do christenwijlken
zijn verwoest. Zulks stemt overeen mot een
telegram) aan do „Daily Telegraph", waa
uit blij)kt dat een sterkci bende opstandelin
gen onder bevel van generaal Zonteheff Bat-
cthevo' hoeft aangevallen, waarna, de benda
in oen gevecht welrdi gewikkeld mot een 1c-
gerafdceling van 5000 Turken en geheel in
de pan' zoin zijin gehakt, indien con an,dor©
bende, onder Yau'koff, haar niet ontzet had.
Het gelijkluidende telegram door dö Oos
ten rijk-Bon gaorselie en Russische regcerin-
gon gezonden aan haar gwantan V. Calico
■en Zino-vieff to Konstantinopol, na do be
sprekingen to 'Mkurzstcg gohoudOni, tussdhen
de ministers Golucliowsky cm Lamsdorf,
luidt:
„■Hort 'geleden nóg is n opgedragen to ver
klaren, dat Oostönrijik-Ho,ngaa-ij)ö enj Rus
land volharden bij' hun vorzoeamngs-polLbiele
en dat zij hu» programma .handhaven, in
Roman uit het hedendaagsche leven
door
P. M3CHAELIS.
het begin van dit jaar pgestctld, niettegen
staande do moeilijkheden, welko een door
voering in, den weg stonden. Want, terwijl
toch do revolutionaire comité's aan, de) een©
zijde onlusten hebben uitgelokt en dö chrite-
tenbevolkiug de,r drio vilajets liebbem ver
hinderd me'da te wenken tot del invoering
dezer hea-vormingon, hebben de ambtenaren
dar Porte, aan do andere zijde, 'belast met
de invoering dc-zer liorvonningon, niet diion
ijver 'getoond, welko gewensebt, was, zijn zij
niet doordrongen geweest van den gelest, die
deze, maatregelen ingaf.
Om hun vaste besluit te, tonnen', dat zij
aandringen op een algeheel© SnVoering dezer
hervormingen, aangenomen door dei Porie,
en welke bcooge» de algemeen© vcdligncid
te verzekeren, zijn beide mogendheden over
eengekomen 'n m e 0 r krachtig© w iju
ze van controle en toezicht n
het lev'e» te roepen. Spoedig zult gij
dienaangaande nadere instructies ontvan-
n.
Al erkennen beid© mogendheden ten vol
le de plicht en liet recht dei" Pen-te, om de
onlusten te onderdrukken, opgewekt dolor de
handelingen dei comité's, toch betreuren zij
het, dat deze onderdrukking 'göpa)aïd gaat
met verschrikkelijke wreedheden, Waaronder
rustige inwoners moöten lij(de». Bot komt
haar dus wenschelijk voor, deze slachtoffers
ter hulpe te komen. Instructies betrekking
hebbende liierop, zullen u eveneens spoedig
toegezonden worden, instructies ingegeven,
door dit humanitaire denkbeeld, dat een
bevolking, beroofd van alle bestaansmidde
len, igehoLpen moet worde», dat 'linn het
tërugkectren. naar do haardsteden! dieht
vergetmakkelijlkb te worden, dat verbrande
dorpen, scholen en kerken 'opgebouwd moe
ten worden.
Dó beide regöeringen koesteren do ge
gronde) hoop, dat liaar rustolooze pogilngen
haar doel zullen bereiken, ee,n, algcanoenen
toestand van bevrediging te brengen in dd
geteisterd© provincies. Zij, zijn c,r van, over
tuigd, dat haar wensdhen, oupariijdig als
zij zij|n, verhoord zullen worden door alle'
partijen, die ca- belang bijl hebben.
Ik verzoek u dit onverwijld ten- kennis
te brengen van de' Turkscho regeering,"
De Weenschc bladen bespreken deze nota,
en behalve da socialistische „Zoifc." vinden
allo de toon goed en krachtilg en verwachten
dat de sultan thans niet meer dralen zal
zijn belofte te vervullen en de hervormin
gen in te voeren. Dei „Zeit." vindt do nota
zwakjes en acht dat do mogendheden! door
drongen van hun onmacht, zich bepalen tot
oen zcdeprecik.
'II,et Ottomiaanseha gezantschap ta Parijs
deelt aan de Madera mede, dar" da Portd
een nota gezonden beeft aan haar gëzanton
luidende o.m.'t Bulga'arsoba gouvernidmeint
heeft gemeend de 'apstauid'alingeini-comitó's
te lihlp te moet©"' komen in hiun pogingen,
om da verantwoorde!'j|khóid van alle kwaad,
dat ziji over een. gedeelte van Rumelië biradh-
ton, to wespen op da keizerlijke regearinlg.
Punt voor punt worden. ï'n deze nota de
Bulgaarsch© eischon, weerlegd en als voor
beeld wordt genoemd' het bericht, dat mel
ding maakt van heb vermoorden van 10,000
Bulgaren to Ok'lmïda, een stad welke slechts
500 inwoners tolt, van welke! oen deel
slechts Bulgaren zij]», tra-wijl do mogend
heden gewezen wordt op do overdrijving
waaraan de dynamiitards, die zich buiten
de wet gesteld bobben, schuldig maken'.
Een telegram, uit Ril®, op de grelns gele
gen, meldt dat 2000 nieuwe vluchtelingen
aldaar zijn aangekomen.
s
Bctnengdo Mcdcdcellngcn.
55)
Amalie liceft vandaag van, LuciÓ eert kort
briefje ontvangen, da't heb boter gaat met
den vader en dat zij', indien hot weden- gun
stig is, mebihem naar buiten, naar hst kerk
hof zal' rijden. ITot gunstige oogemblik zal
niet ongebruikt voorbij' gaan. Dus tracht
Amalie baar vriend te ovehreden om bijl bot
prachtig© voorjaarsweer met liaar een Wan
deling te maken.
„Kom mede," zegt ze, „laten we eens den
arbeid! latan rustei» en de vrijó natuur op
zoeken. 'Hfet is noodzakelijk voor ons bei
den."
Franz willigde haai- Verzoek gaarne in en
als zij tezamen op weig gaan, wondt bet doei
va» den tocht spoedig bekend.
„Laten1 wij maar haar graf gaan'," stelt hij
voor.
Ett Amalie antwoordt
„Dat wild© ik juist voorslaan."
Onderweg praten zij over Lucie) en! over
haal- vader.
„D'at is het, Amalie, Wat mij] neerdrukt,"
zegt Franz. „Ik weet dat Lucid van verlan
gen vei-tera-en zal, ik behoef steobts do hand
uit te strekken, om! haar aan mijn horst tó
trekken, maar ik waag het niet. E,r is oen
heilige schuwheid in mijl, dab mij| verbiedt
haai- vanrliaar plicht af te brengen. E» toch
is heb misschien heter voor haar, dat ik ze
rod, in plaats van haar op deze wijze van
Verdriet te latch, sterven
Engaland.
De „Times" meent tei weten dat de lijst
van nieuiwo ministers voltallig is en dat de
namen waarschijnlijk 'lieden, D'insdag, gepu
bliceerd zullen worden. Tot leden van hot
ministerie zijn benoemd Austen Chamber
lain, minister van. financiën; Alfred Lyttlo-
ton, min. ran koloniën; Arnold Forster,
mill, van oorlog; Brodrick, min. voor In-
diöGraham Murray, minister vooi' Sohot-
land; lord Stanley, postmeester-generaal.
Naar aanleiding van do Macht, 'geuit dopr
de afgetreden vrijbandal-mi'nistcrs Ritehio
en G-eorgó Hamilton, dat zij, van heb ontslag
van Chamberlain niets afwisten', dan toon
ze het gepubliceerd zagen, zegt del „Times"
te kunnen bevestigen dat in! don ministor-
ïaad van 14 September men clci overige mi
nisters half tel verstaan gaf dat Chamber
lain zich met de politiek van Balfour met
kon vereen,'gon en dat dus Chhmbonlain's
ontslag zou. volgen. Men, herinuiert zich dat
liet ontslag van Chamberlain! gedateerd is
v'an don 9cn> September.
De hertog va» Devonshire! vroeg zijni ont
slag uit heit ministerie.
Minister Balfour schreef don 3on October
een blief aan den hertog van Devonshire,
waarin hij zijn verwouderrinig to kcr-en gaf
over het feit oen. telegram, ontvangran te
hebben, waarin de hertog zijn, ontslag aan
bood. Minister Balfour herinnert er aan,
dat den IGen Sept. da hertog van Dóvonshi-
ic or in toestemde in het Kabinet tö blijven1,
nadat de to volgen politiek in dön breodc
bespreken was.
"Uit don brief blijikt dat do hertog van.
D'evonsbirö als a-eden va» zijl» ontslag aan
gaf de redo door Balfour- tö Sheffield ge
houden, dooh do eerstel minister betoogt,
dat or tusschen dezo redevoering en de po
litiek, voorgestaan, in zijin, -brochure on zijn
brief aan Chamberlain, goenJ tegenspraak is.
En zoowol de brochure als deze) brief wor
den onderworpen aan' des hc'rtogs oordeel,
vóór iemand anders er inzagei van kreeg.
D'aaroin! beklaagt Balfour zich bitter over
d'ilt optreden, dat hij niet begrijpt, e» dat
het resultaat dat Balfour hoioptö tc bored-
ken door zijn. Sheffield-rado, in do» weg zal
staan, en de parfciji-verdeeldheid zal doen
toenemen.
Ua't London wordt gemeld: I» officidrs-
'kringicn, in 't bazonder ini dö voornaamste
re'ginientei», heeft mrai plan ceai sdlica-po
protest-nota do wereld in te stua'on tegen
do officieren van Belgrado diö aan dein ko
ningsmoord deelnamen. In de n'ota die het
Engelschö officierenkorps aan alle) Ew'o-
pocschc' legers1 zal zenden heet hetOffi
cieren, die huil koning dds nachts ate sluip
moordenaars ovcrvieHon, cii afmaakten, han
delen, welke ook da motieven mogen geweest
zijn, op infame wijko. Zoo lang ook nog
sle'dhts een linnner zteh in dö rijen dra- offi
cieren van liet Servische lager bevindt,
draagt dit het Kaïnsteeken van do smaad-
volste ontrouw. Ieder gentleman zal zulke
officieren ton diepste verachten, zoo lang
zij tot kameraden sluipmoordenaars heb
ben."
Hot protest beslu.it mot een sympathie
betuiging voor do veroordeelde officieren
van Niscli.
minister Bud do ooit het voornemen zouden
gekoesterd hebben, deze plannen' van de
baan te schuiven.
„Ja," antwoordt Amalie, „hot is voor Lu-
cio een verschrikkelijke) tijd, des to meier,
omdat haar fijngevoeligheid haar gebiedt
voor zichzelf den kost te verdienen. E»
toch begrijp ik, waarom ,gij| het niet Waagt
Luoie van het ziekbed van liaar Vader weg
ic trekken. Wi© gelukkig wil ziji», mag niet
door seliuld zijn dod traabten tei berra-
kc»."
„Maar het verlangen! naar haar, ver
woest bijha mijn leven," antwoordde Franz.
„Ach Amalie gij weet niet wat i'k l'ijd. En
als ik werk, bijna boven mijn krachten, is
het oen streven liaar afleiding on vergetel
heid. Doch dan komen dö nachten, die mijl
geon rust geVen, dan komen de di-oomon,
die mijl kwellen. I'k zie Lucie bijlma altijd in
een moeilijken toestand, ik! hoor haar om
hulp roepen eai ik kan haar niet bereiken."
„Aamei vriond," zegt Amali'e, terwijil zij
zijin hand grijpt, „ik heb medelijden met jo.
Maar misschien is 'do redding niet ver mora-
verwijderd,"
Zij, waren aa» d'en ingang van den doo-
denalkker genaderd en kookte» eenige bloe
men voor de afgestorvenen.
De twe© dicht bij) elkaar gelegen, grafken-
vells, wiaaa-onder Martha on Victca- slnimeir-
den, waren a-eeds in orde gebracht en met
klimop begroeid. Ook bloeide» daartusscken
reeds ecnigö lente-bloemen. Beiden plaat
sben hun viooltjes en sneenwM'oikjes orbiji
en stonden langen tijd stil in zwijgend ge
mijmer.
„Gtelooft gij' aan een weerzienV' vroeg
Amalie, wira- oogon mot trante» gevuld Wa
ren.
„I'k geloof dat do liefde nooit ophoudt,"
antwoordde Franz.
Langs den wög kwamen nog tWöe geetal-
F r a n k r ij Jc.
Te Amicntiores is staking uitgebroken on
der do wovetrs. GiSteron was d'e staking al
gemeen ein eon groep va» 1500 stakers trok
naar N iep po, Bas-Ducrocq, Bac-Sainl-Maur,
Estaircs, cc» andere troep naar Frólinghier,
Pont-Rongö en Comincs om do stakmgsbe-
wciging uilt tö bredd!on._ Zondagnacht kwa
men trotepmi aan, 2000 man, bestaande uit
kimassieli-s, jagers on infanterie, omlrr bevel
van een kolonel.
Spanje.
Twintig leden van liet rcpublikcinsohc co
mité te Arcrvalo, piovincici Avila, zijp go-
vangen genomon tc» gevolgd van dö publi
catie van oral manifest.
Italië.
Hot gerucht loopt in katholieka kringen
te Rouia chat kardinaail Satolli tot staatsse
cretaris zal benoemd' worden.
Duitschland.
In do gisteTen te Hamburg gehouden ver
gadering Van dei afdoeiling kolenwehkers dea-
Ytereonigiutg van havonwarkers word beslo
ten, daar da gestalde looneischani niet wor
den ingewilligd, van lieden af i» allo kolon-
liavens, waar een dagloon va» 4.50 mark bij
een werktijd van tien uur, niet wordt be
taald, het work dadelijk nóer tö leggen.
De „Wesor Ztg." vöi-ncamt uilt Bra-lijp, uit
£toedo baion dat d© kan a al wetten, met inbo-
O t
■grip Van het Milteillaödkan'aal, dezen, winter
opnieuw ön o»gewij!zigd zullen wordoni in
gediend, om dat noch keizer "Wilholm noch
R u «1 a nd.
Bij gelegenheid van het Verzoen,föest heb
ben to Mobüef noordeilijlk van Kasolunef
we©r ea-nstilgö jodonniish'and'clinigon plaats
fiöliad. Dto Joodscho bewoners waren van tö
voren gowaai-schuftVd, d'at dö boeren voor
dien dag op een ,'ianval zonnenop raad
huwea-rabbijlnon gingen zij'dus niet naar dc
synagogen, doch troffen vaidcdigingsmaat-
ragclen in hun woningen.
'sMiddaigs drongen talrijke troepen boe
ren dö stad binnoni en ontstond er weldra
een sbraatgevedlit, waarbijl volgens 't „Czer-
nowitzer Tageblatt" 300 Joden en 100 boe
ren zijin gedood. Dó politie trad wel op,
maar ze was machteloos.
In Mbhilcf, dat in liet zgu. landverhui
zers rayon ligt, wonen 5000 niemeahen, van
wie de helft Israëlieten. Naar men uilt Woe-
nen meldt, wordt i» den Matsten tijd in
Bcssarabië weer hevig tegen de Joden gc-
agiteerd.
Volgen® de „Petit Bleu" hoeft mie» don
jongen' prins Milan 'Krtetitch. het geheim zij-
neir geboorte onthuld. Ilij' heeft do volgen
do vwklaring afgelagd: „Ik bezit documen
ten waardoor mijl» rechten op dön. Scirvi-
sohen troon worden gewettigd Dwe stuk
ken zijn in handen van mijn 'advocaat. Er
blijkt uilt dat ik door mijh vader Milan als
zoon ben aangenomen. Ik heb de vaste hoop
dat mijn aanspraken den oen of anderen dag
niet succes bekroond zullen worden." De
jonge prins hooft zijn toelating gewaagd op
de Theircsen-Sehulo, do militaire academie,
tc Wecnon. Op hoog bevel is zijn kandida
tuur echter verworpen.
ten, co» jonge dame cm oen oudö 'grijsaard,
Franz zag hen eirr verbleekte. Een oogenblik
was het hem, als wórd hijl bewusteloos.
Amalie bemerkte het ön pakte 'liem bijl
d'en arm.
„Wees kalm," drong zijl aan.
„Ik dank je," antwoordde Franz, tot be
zinning komend. JIij| ademde diep.
Dan ging liiji voort: „Laat mijl gaan, i'k
wil hen in dit oogenblik niet storen."
„Noen, blijf ihier," zei Amalie.
Franz was bovendien nanwdijlks ini staat
gawaest zileh te verwijderen. Bob was hem
onmogelijk zich te vea-roere». Do zaligheid
van het wederzien, do vrees voor een nieiuwc
catastrofe, de verrassing, dat nu plotseling
zijn verlangen werd bewaarheid, dat alles
overweldigde hem "bijna.
Ook Lucie beefde en bleef staan toen ziji
Franz zag.
„Wat scheel je, Lucie?" vroeg de oude
man, die zwaar op haar aam leunde.
„Amalie is ginds," antwoordde zij] sidde
rend, en hij!"
„Franz zei de oude heer wantrouwend.
Bij keek zijin dochter aan, of zijl er niet van
■geweten had, doch hij zag te goed, dat zij
zelf verbaasd was. „Het was Amalió," voeg
de hij er dan bij, alsof hijl zich hezon.
„Ja, ziji moet iheb hem w«ü verteld heb
ben," antwoordde Lucie, die zich met ho-
vonmensclielijlke kracht behcersclite.
'Loo traden zij naar heb tweetal dat roer
loos aan de graven stond. Franz Linik was
iets terzijde getreden, alsof hij] hot den
ouden man gemakkelij|kca- wilde maken,
hem to zien.
Maar de oude man treedt op Amalie toe
en drukt haar met warmta dö hand. Dan
reikt hijl ook Franz Link de h'and,
„Franz," zegt hij, „ik hob je onrecht aan
gedaan. Bier is mijn hand. Ik heb jö iets
willen ton laste loggei», wat d'o wil van het
noodlot Was Wanneer gij, schuldig rijt
aan rijn dood, d'an ben ilk het ook on wel in
meerdere mate dan gij. Vergeef mij."
„Ik heb niets te vergeven," antwoordt
Franz. „Ik heb steeds uw smart als die van
een vader geëerbiedigd. Maar ik voel mij
gelukkig dat ik weder uw baud drukken
kan."
„Van nu af wi'Meu wij' vrienden blijven,"
-ugb de oude heer, „zoo lang liet nog met
mij duurt. Och, en dat zal niet lang meer
zijl». En wetet je, Franz, ik zal er mijl over
Verheugen, als ik hier in. de koele aarde zal
liggen, zoo dielit mogalijlk' aan rijn zijde.
„Maar," ging hij voort, „ik demfc slechte
aan mezelf en nilet aa» u, en altij|d slechts
aan den zoon, die hier beneden ligt en niet
aan de dochter dio leeft. Ziji wacht op uw
groet."
En bevend doch vol zalig gmoel zinkeu
de geliefden elkander in dei armen.
De oude man wondt zich tot Amalie, om
liet treffende wederzie» niet te storen.
„Zijt gij' boos op mijl?" vraagt Amalie.
„Neen, mejuffrouw," antwoordt hijl „Het
is goed zoo. Ik moet spoedig voor goed af
scheid Van allen nemen e» de gedoohte, Lu
cie alleen on hulpbehoevend achter te laten,
zou mij oo'k mijln laatste uur verbitteren."
„Gij zult nog zoo spoedig niet sterven,"
weerlegt zij. Thans, nu de zon weder
schijnt, zult gij wel .gehcol bersM'lön."
„Bet is do lentezon, mejuffrouw," ant
woordt do grijsaard melanoholiek. „Dat is
niets voor mij, oude man. Ze is to scherp en
te hard. Wat zwak en levensmoede is, gaat
daardoor te gronde. Maar ik verheug er mij
M srokko.
De „Times" verneemt uit Tningcr dab bij
wederkcerige toestennni'ng vara da mogend
heden da beslissing van do Marokkaanseho
orisis overgelaten wordt aan Frankrijk, die
aan don sultan de noodige hulp zat vev'.Oi-
ncn, wanneer zijn hulpbronnen zijn uitgt-
put. Frankrijk zal hot status quo handha
ven. Er zal goen sprake zijn van een, Fransch
protectoraat, maar de Fransche invloed zal
natuurlijk overwegend w'orden in de Marck.-
kaansoho politiek, ook, krachtens, zijin posi
tie in het aangrenzende Algei'iö, Dó kwestie
van de straat vam Gibraltar on van, de onlan
den op dei kust va» Marokko is dooi- dei mo
ge netheden nog niet uitgemaakt.
Volgons danzelfdwu coa-respou'donb heeft
da sultan 50,000 dollars aan oen Ameri-
koansdh syndicaat doen toekome» Voor de
M'areklkaansdha afdöeliiug op de Wörddbeii)-
toonstelling ta Silnt Louis. Ta Tangor wo,rdt
die nuttelooze uitgave afgekeuiri., d'aar de
weder om, nog eenmaal aan zijn graf tc zijn
geweest. Laten wij ginds op dio bank gaan
zitten on aan oude tijden denkon."
Amalie biedt haar arm, aan en brengt
liem naar dö gewensuhtö zitplaats. Daar
ging clei oude man zitten, keek over da gra
ven en knikte van tijtd tot tijd mot het
hoofd. Amalii'e eerbiedigde zijn smart met
een medelijdend zwijgen.
Dö twee jonge meusóhen hadden elkaar
des te meer to vertellen.
„O, Franz," riep Lucio uit, terwijl zijl zi'dii
tegen zijin borst aanvleide, „hoo gelukkig
ben ik dat ik je weder terugheb."
„Jo licht dus naar mijl Verlangd?" ant
woordde Ilij, „en ik 'kon toch niet naar jo
komen. Arme Lueie, wat moet je geleden
hebben in dezen tijd."
„Ja," antwoordde ziji met oen lachje, „ra-
Waren uren, waarin ik me zoo zwak voelde,
dat ik besloot alles iln den stoek tö laten,
vader, mijn plioht, den goeden naam, en
naar jo toe te snollen, om bij, jo te zijin en je
toe tc bchooren."
„'Mijn' liefde zou or met minder om go-
woest zijn," antwoordde hij,. „Ook ik heb
moeten strijden, bijlna niet boveninemscilie-
lijlkc kracht. En nu hen ik tooh gelukkig,
dat wij con ovomvinining op onszelf behaald
bobben. Want ik zie do toekomst schoond
en heerlijker voor mijl, dan wanneer wo ze
met seliuld beladen hadden moeten ingaan.
Wij zullen tezamen werken en' ik Voel dat
mijln krachten in dat vooruitrickt van. geluk
zullen verdubbelen.
(Wordt vervolgd.)
