b7M Jaargang'.
Zondag 3 Januari 1904.
fiS
Tweede Blad.
VERBROKEN BOEIEN.
UIT DE PERS.
INDISCHE PENKRASSEN.
Kunst en Wetenschap.
K e rk. en e b ooi
p
Deje courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal Voor Schiedam en Ylaardingen 1.25. Franco
per post fl, 1.65.
Prijs per weekYoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureaulooierstraat «8.
yaaciracEgvifMir i w jtrmrnwa
Advertentiën: Van 16 regels fl 0.92iedere regal
Reclames 00 cents per regel. Groote letters naar de plaats die ijj
Prijs dor
meer 15 cents,
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier-
van zijn gratis aan "net Bureau te bekomen.
In de nummer, die Dinsdag- en Zaterdagavond versohqnen, worden
zoogenaamde Isleinc advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Sn tere. Telefoon No.
<sir/a
G rWETËXSarzWAATl
Onder dit opschrift behandelt ,,De Ne
derlander" dei quaesiie, waarop de dienst
weigering van T envoy betrekking heeft. Zij
stelt op den voorgrond, dat allo bur
gers aan do wetten gebonden zijn. Maar
aldus laat „De Nederl." dan volgen
„Dio wetten zeiven kunnen zeer wel on
rechtvaardig zijn; »ijt kunnen zelfs ons
dwingen tot iets dat wij m strijd achten
mot Gods 'gebod. In zoodanig geval moet
wol do wet cl'oor do overheid wc rden toege
past, maar kan 'liet voor den onderdaan
pliciht zij» liever do wet to overtreden dan
to bandelen tegen wat iliijl voor het gebod
Gods houdt. Kiest hij dit laatste, dan be
hoort hij zich. rustig te onderwerpen aan den
hom opgelegdcu dwang, gelijk zoovele goede
Christenen ten allen tijde gedaan bobben,
zonder over rechtsverkrachting to klagen,
want rechtsverkrachting is het niet.
Voor hen echter, dio invloed op de wet
geving kunnen uitoefenen, rust do vraag, of
hot geoorloofd en of het onvermijdelijk is
iemand alclus te plaatsen tussoheu do keuze
om óf Gods gebod óf aan de menschel ijke
wet ongehoorzaam te zijn."
„De Ncderi." gaat dan voort met aan te
toonen, dab de overheid in de eerste plaats
voor de moeilijkheid staat om te weten of
ziji inderdaad met een gewetensbezwaar to
doen beeft. Iedereen kan met die bezwaren
voor den dag komen, evenals men doofheid,
stomheid of andere kwalen kan voorwenden
Gesteld echter, dat de overheid van do
echtheid van een gewetensbezwaar over
tuigd is, moet zij dan voor dat bezwaar uit.
den weg gaan'
Ja antwoordt „De Ncderi." mits zij
daardoor niet een onrechtvaardigheid bega
tegenover anderenwant dit zoxl met haai*
hoogste roeping in strijd zijn. Dit nu zou,
ging zij hier voor clcn bezwaarde uit den
weg, juist heb geval zijn. InnneTs zouden,
liet zijde? gewetensbezwaniden vrij, anderen
voor he.i moeion opkomen
De overheid behoeft niet en mag ook met
wijken, indien daardoor oen ander m last
komt. Tel minder, omdat, de gewetensbe
zwaarde, zoolans: er geen ooilos' is of hij niet
o o ca .i
tot het schieten op medemensehen geroepen
wordt, zijn geweten niet verkracht. Hij te-
weert wel, dat hij, zich voorbereidende voor
den krij.g, toch iets ongeoorloofds doet, maar
geheel ten onrechte God heeft hem, meent
hij, v-e.rbo.den te doodenwelnu, dat doet bij
niethij kan zelfs weigeren in den krijg van
zijn wapen gebruik to maken. Maar zoolang
er geen oorlog is, overtreedt hij bedoeld ge
bod niet. Zijn weigering daarentegen om
aan do overheid te gehoorzamen is wel in
strijd met Gods gebod en wil hij alleen aan
die geboden zich onderwerpen, dan moet hij
zich. ook streng daaraan houden.
Het jonge echtpaar Baitenstcm maakte
zich gereed uit Lo gaan. 'Het lieftallige,
mooie blonde vrouwtje stond voor den spie
gel en legde de laatste hand aan iliaar tollet.
Een paar passen ter zijltle slond do heer des
huizes, een al anke, elegante verschijning,
in een lichtgrijs coskuun. Met den sierlijken
wandelstok tikte hij zich werktuigelijk
tegen het rechter been, terwijl zijn oogen
doelloos door het vensier op de straat staar
den, waarboven een b'l'auwö zonne- en Zon
dagshemd troonde. Op het gezicht van den
jongen man toekende zich duidelijk een ze
ker misnoegen af.
„Belachelijk!" riep hij' eindelijk uit.
Mevrouw Annie Bartenstcin schikte juist
den kanten strik op baar blouse1 terecht,
„Wat is cr toch, Alfred?"
„Ik beweer, dat Iheb eenvoudig belache
lijk is."
Zij wenddo het hoofd'verbaasd en vra
gend naar heen toe.
Je humeur Ik beignijip je niet. Even te
voren nog zoo uitgelaten vroolijlk
„Humeur? Dat is niet slecht, ha, ha!
Natuurlijk, jijt kunt mij, niet begrijpen
je bent met die opvattingen groot gewor
den. Rij jelui gaat alles naai* een schema.
■Zoo was het, zoo is bet, zoo blijft het!
Basta! Wie .daartegen zondigt, wordt als
revolutionair, als verstoorder van do fazni-
lie-idylilo uitgekreten. Bk voor mij! hek or
„De Nederlander" is alzoo va.n oordeel,
dat aan bedoeld gewetensbezwaar van
dienstplichtigen niet mag worden toege
geven, ook al moenen zijl dat G-ods Woord
'hun bet voorbereidon tot den krijg ver
biedt.
„Dit belet editor niet zoo besluit zijl
dat zoo mogelijk zulke conflicten behooren
te worden vermeden. Wanneer aan een be
zwaarde do ongegrondheid van zijn bezwaar
niet 'kan worden duidelijk gemaakt, zouden
hom wellicht diensten in het leger kunnen
worden opgelegd, dio mot het deelnemen
aan den strijd zelven niet in verhand staan,
bij'v. hospitaal-dienst. In somniTgo staten
van Noord-Amerika is bepaald, dat hij, die
tegen bet dragen van wapenen gewetensbe
zwaar beeft, vrijgesteld zal worden van
dienst, indien hij. oen bij da wet bepaaldo
vergoeding in geld betaalt, te berekenen
naar hetgeen aan gekl en tijid noodig is om
c.en goed soldaat te vormen. Zulk een plaats
vervanger is echter alleen voor bemiddelden
mogelijk.
Misschien zijn ook nog andere oplossingen
denkbaar. Hoe dit ziji, in geen geval heeft
men recht bon, die met de uitvoering der
wet zijn belast, te beschimpen, als dozo een
wet toepassen die men afkeurt. En evenmin
getuigt het van nadenken of van edelen
zin, wannéér men het voor den gewetensbe
zwaarde opneemt, zonder te bodenkon welke
gevolgen het toegeven aan die bezwaren Voor
anderen zoude hebben. Ook vergete men
niet, dat menigeen er een eer in stelt tegen
over do 'geheel© wereld een eigen gevoelen
er op na te houden en dan te hoogmoedig is
om ongelijk te bekennen. Et* zijn ook mar
telaren geweest, die aan hoogmoed leden. Of
daarvan thans sprake is, weten wijl niet,
weet waarschijnlijk niemand met zekerheid.
Maar de gewetensbezwaarde zalf behoort
niet, indien hiji optocht is, te hevig te kla
gen, en zij!, die het voor hem opnemen be
hoeven do quaestio niet eenzijdig te bezien."
XLII.
We zijn reeds vroeg aan 't station, waar
ons de gewone kleurige drukte, tegenlacht
We voelen ons bizondcr frisch en opgewekt,
zooals men dat alleen maar hebben kan in
lava's binnenlanden. We zijn in do stem
ming van kostschooljongens, die met vacan
tia gaan, want ons vacht een heerlijk rein
genot daar ginds in cl© Preanger.
Een kaartje „dei de" naar Sockaboemi is
gauw genomen en even spoedig hebben we
een lekker hoekplaatsje veroverd.
De trein vertrekt precies op tijd en we
zijn weel* gereed om indrukken op te doen
Nu eens naar rechts, dan weer naar lmks,
kronkelt onze weg door ©en vallei, het dal
van de Tjisedatii.
Links zien we twee berggevaarten, 't zijn
de Goenoeng Pangrango (pl'.m. 3000 M.) en
de Go©noeng Gcdé pl.m. 2900 M.) terwijl
zich rechts dé oud© vtdkaau van Buitcnzoig,
(de Salalc) verheft.
echter genoog van I Ik wil geen gevangene
meer we'zen. Fit wil de vrijheid genieten
van jou genieten niet aan den leiband
van de schoonouders door liet loven gaan
versta je? Do boe ion moeten verbroken wor
den. Anders andere gebeurt ©r een
ongeluk
D'e jonge1 vrouw trachtte nu 'haar man
een beetje te kalmeeron. Ziji sloeg de armen
om zijn 'hals en koek hom Vroolijlk lachend
m heb gezicht.
„Daar zal dus een ongeluk gebeuren?
Brr! D'at zal interessant worden." Ziji kuste
liean een paar maal. „Jij, lieve, dommo
vent! Gdloof je dan, dat ik het aangenaam
vind, niettegenstaande bet mijn ouders zijn 1
Maar i'k weet, wij doen Qiun er een genoegen
moe. Eu hot zijn roeds oudo menscheu.".
„En wij' zijn jonge! Wijt willen genieten
van Wat anen de lente der liefde noemt. La
ter Nu ja1 'Dan komen er andere pink
ten, grooto, 'kleine en zeer kleine
Zijl gaf bom eon tikje tegoii de wang en
zag hom beschaamd gelukkig aan.
„Werkelijk, Annie! toen ik je trOuwdc,
heb ik me alles geheel anders voorgesteld."
„Deuk je, ik niet?"
„Nu ben ik echter een gevangene. Cu de
Week werk ik in de fabriek v'an je vader,
als compagnon moet ik de markten bez re
ken, al de kleine reizen doen on wanneer
dan do Zondag (komt on ik mijl reeds ver
heug in ihet Vooruitzicht, jo oindelijik eens
alleen voor mijl te hebben en mot jon op
onze bergen rond te dolon Ho maar!
Wanneer je papa tenminste nog maar de
't Is een zonnige morgen, zooals trouwens
altijd. De Indischö hemel is op dit uur maar
zelden bewolkt.
Lichte dampen, zoo straks nog over den
grond zwevende', zijn door da zon, clc „mati
hari" of ,,'t oog van den das
opgezogen en
vormen thans duim© nevelshropen om der
bergen top. 'tZijn dampen door den aaid-
bodem uitgewasemd, diei dei koelo bergrug
gen aan "t gezicht onltiekken.
Hoe zal ik IJ, bewoners van de vlakte,
een denkbeeld geven van 't steeds wisselend
panorama? Hoe zal i'k zo u. beschrijven, do
donker beschaduwd© bergwouden, schilder
achtig afteekenond tegen do wolkmassa's
daarboven en dei zonnige lichtgroene rijst
velden beneden, rijstvelden tut aan den ho
rizon met kampongs bedekt? Wat oen ge
not voor het oog die woeste bergstroomen
met rol steen beddingen, welke daar diep in
de laagte zich een weg banen naar zee
Wat, zou ik me werkelijk toelh gaan wa
gon aan een beschrijving der tropische na
tuur, dio overal in Java's binnenland zoo
heerlijk suhoon is?! Neen, duizend maal
neen1 't Is onmogelijk om duet u juist te
doen voelen, wat ik hier thans geniet en
daar we op reis telkens en to'kens weer op
nieuw van dio natuurtafereel'en zouden moe
ten schetsen, zoo meen ik te moeten volstaan
met hier eens en voor altijd to verzekeren,
dat Java een paradij's is, één groote Tuin,
één Hof van Eclen, doch. dat men er 't on
gezonde zeestrand mijden moet
"Met wellust ademen \ve> den koelen berg
wind in, die, vrijt van moerasdamp en strand-
walm, onze boist vernmnb en verkwikt.
We reizen met den bocimeltrc-iu, doch ver
velen ons geen oogenbhk. Vreemd toch, dat
onze bruine broed,ea*s zoo weinig voor na
tuurschoon gevoelen. Zc kijken bijna niet
naar buiten, ïooken hun „strootje", babbe
len over kootjes en kalfjvs en eten! Een
inlander schijnt op reis altijd te moeten
snoepen.
Bij het passeereu van een mooien water
val mep ik opgetogen mijn buurman, een
ouden hadji, een „bagoes boekan?" (Mooi,
niet Waar?) toe.
Diöomc'ris* vdlgt 'smans bhk mijn wijs-
ringel* en verbaasd vraagt hij„Bagoes
apa' aria perampooan(„Wat is or mooi?
zijn er vrouwen'')
Bit antwooul van den vrijwol afgcleefden
grijsaard wekt natuurlijk algomeene hilari
teit en 't eciotc' kwartier wordt onze Mek-
kaganger dan ook niet womig geplaagd De
oude- heer kan er echter best tegen en pa
reert soms vrij geestig de kwinkslagen zijnor
relsgenootcn.
Op de verschillende halt-en Bato© toéhs,
Massing, Tjigombong, Tjitjoeroeg en Pa-
ïoeng »koerta wordt gestopt. 'tZijn minia-
tuurstationnetjes, waar meestal Inlandeis
als chef fungeeren Overal worden ne ver
welkomd door kleine jongens en meisjes, die
'Cberij, gebak, vruchten en dranken veikoo-
pen en onder oen heidenscih -geschreeuw htm
waar aanprijzen» Nu, er wordt nog al ge
kocht en dat niettegenstaande den meegeno
men voorraad
maar neen, zelfs dat genoe-
podagrn of een andere aangename zieks©
had, soodat hij ieder jaar een week of vier
naar een badplaats moest natuurlijk met
een iiakuur
gen doen ze iemand niet!'
„Maar Alfred
„Nu ja, 'bijna tien maanden zijn wij ge
trouwd en nog geen enkelen Zondag zijn wij
alleen geweest. Hoe zal het vandaag wol
den? Altijd hetzelfde- liedje, altijd dezeilde
melodie! B'an komen die brave -ouders, oio
goede tantes llermine en Else- beiden zoo
oud, dat ik vermoed dat zij' reeds mos op
den rug hebben."
„Maar Alfred!"
„Wanneer het meeloopt, zijn ook nog d©
handclsiraad on zijh vrouw van do paitij
hij'hoeft astfhma en ziji eksteroogenVijf
tig pas Wandelen en dan amechtig op ccn
bank neerzinkenDan (gaat het, zooals colt
voor Vandaag weer bet plan is, mot den
trein in groote bogen rondom het gebergte,
vervolgens mot clc diligence 'gedurende een
uur tot Oberhofdaar wbrdt dan zeer be
zadigd en kalm koffie gedronken, een paar
maal over do promenade geslenterd, om de
kurgaston aan te staren en oindelijik
hoezee' keert men met diligence en trein
weer naar huis terug. Op den duur word ik
er -gek van. Ik zal 'Hiie-rop greep hij zijn
vrouwtje biji de oore-n en zag haar in grap
pige vertwijfeling g'oedig aan „ik zal mij
van mijn vrouw laten scheiden, de fabriek
verlaten ik zal örnkoit te gaan de
boeien verbreken
„En ik, Alfred, wil je daarbij behulp-
De Inlander is van nature gul cn koopt
nooit iets zonder* zijh naaste buurlui ook to
presau toeren.
Als ik gewild bad, dan zou ik voor tweo
dagen mijn genoegen hebben kunnen eten
en dan zijn er nog Europeanen hier in Iii-
dië, die beweren, dat do inlander ons „blan
da's" haal.
Ik voor miji heb er nog nooit iets van ge
merkt, integendeel, ik durf verzekeren, dat
da bruine broeder meestal wat graag met
e-on Europeaan in aanraking komt tenmin
ste, als de laatste hem, niet afsnauwt of ruw
bollandelf. Merkt hij, dat clc- blanda, niet
„sombong" (trolsch) of „koerang adjar" (on
beschoft) is, clan legt hij gauw zijn schuwe
schroomvalligheid af en ontpopt hij zioh
dikwijls als ecu gezellige prater.
Van Buitenzorg tot halfweg do halten
Tjigombong en Tjitjoeroeg stijjgt cl© weg
voortdurend, dan bevindt men ziob op eeii
hoogte van 550 Meter on is men op de wa
terscheiding tusschen het water, dat naar
Java's Noordkust en dat, 't wolk naar "\Vijn-
koopsbaai stroomt, tevens op dei g*rons van
d© residentie Batavia en de Preanger Re
gentschappen.
Van af voornoemde1 waterscheiding ver
volgt do trein zijn loop langs de oostelijke
hellingen van den Go'onoong Salafc op den
rechteroever van don Tjitjatbih.
Voortdurend verandert de weg van rich
ting. Men vei te! do mij to Buitenzorg, dat
op 't traject tot Tjibadak, ongeveer 40 K.M.
l'ang, liefst 100 bochten gemaakt worden,
waardoor men telkens d© bergen vóór, op zij
om achter zich ziet liggen.
Togen de hollingen liggen ettelijke koffie-
en theetuinen, o. a, cle wereldberoemde Pa
rakan Salak-onderneming. Duidelijk onder
scheiden we thans cle nebjes op rijen aange
legde theestmiken.
Bij de halte Tjitjoeroeg' vertelt ons een
der iiilandschc reiziger-s geheimzinnig, dal t
eon echt rooversnert is, dat er vele benden
schuilen en dat 't hem verbaart waarom 't
machtige Gouvernement hier niet eens een
flinke opruiming houdt.
Dc? hadji merkt op, dat men allo dieven
on movers cle rechterhand moert afkappen,
zooals ck Moslimsch© wet van Mohammed
het letterlijk vooischrijft.
En nu worden er* allerlei griezelige verba-
«-te O
len van moordenaars en „rampokkeis" ten
beste gegeven, terwijl d© hadji mij belang
stellend vraagt of er in Holland ook znlkc
dingen gebeuren. In 't bel'ang van ons pres
tige loog ik maar van neen.
Al pralende komen w© op halte Tjibadak,
waar d© trein 4 minuten stopt om de loco
motief van water té voorzien.
Op 't station zit oen kléine blinde fluit
speler, die do reizigers onthaalt op eenigo
droefgeestige stukjes Uit vöischillende) wag
gons wordt hem. kopergeld toegesmeten, dat
een medelijtdendö stationsbeambl© voor den
bedelknaap opraapt
Woldra stelt dö trein zicth weder in be
weging cn nu stijgt men bijna aan één stuk
cloor l'augs de halten Karang teaigak en Tji-
zaam wezenVandaag nog, hoop ikMaar
kom ml mee. Andere halon We den trein
niet meer."
„Dat zou nog ©en geluk weaen 1'
„Neen, we moeten het anders aanpak
ken Kom nu me©!" Zij fcusUt hem nog
eens Qiartolijk en trok toen d© v-oile over
haar gezicht.
Weinige minuten later gingen ziji gearmd
naar Ehöf "station. Een grtoep medereizigers
wachtten reeds op hen. Men zag eenige pa~
rapluies en zakdoeken, die het jonge paar
een welkom toewuifden. De fabrikant Rohr-
schmidt was de aankomenden een paar pas
tegemoet gegaan.
„Maar kinderen waar blijf jelui toch?'
„Binnen vier minuten vertrekt de trein,"
knehto cle handel waad Tridke, en nam een
hocrttablet.
„Ik beu al erg .geechauffeord van de druk
te," glimlachte tante Lize. „En een hart
kloppen
„En het tocht hier ook!" voegde tanto
llermine er met een zacht verwijtende stem
aan too en trok zich do sjaal vaster om
haar spichtige maagdelijke gestalte.
,,Tk dank u wel Voor de algemeen vrien
delijke ontvangst," spiak meneer Barten-
stem met bedrukt© stem.
U moet verontschuldigen,' zoide me
vrouw Annie, „maar
Het luiden der hel deed ham* zwijgen
„Mijn lliemel, kinderen! instappen!"
En hals over kop fckxm het nit acht, per
sonen "bestaande gezelschap in een coupé
tweede klasse. Torstond daarop zette do
saiit tob Soekaboemi, gelegen op bijna
600 M.
Van uit den trein heeft, men links nog
steeds liet uitzicht op den Goenoeng Gedc,
die aan zijn voet, met een langö riji van ter-
rasgewijzo oploop,ende rijstvelden is bedekt,
waar, turechen boschjes van „klappers" (ko
kospalmen). de „dessa's" (dorpen) verbor
gen liggen. Het is alsof men oen langzaam
oploopenden reuzentrap voor zich heeft, met
groene bouquclten bezet, leidende naar dö
majesteuese, breedo kogolzuil, welker top
gewoonlijk met een sierlijke witte pluim is
gekroond, Réchte zien we d© kale heuvel
toppen van do Djampangs, die zich lot aan
Java's Zuidkust uitstrekken.
Om 9 uur stoomen We het station Soe
kaboemi binnen.
Dt. Clockenek Beousson, b, d.
Soékaboemi,
'Het eeve-comitó voor d© feestviering lev
herdenking van het 50-jang bestaan van do
Kon. Zangvéreonigmg „Rotto's Mannen
koor" is samengesteld als volgt:
Eorevoorzilter cle hoer F. B. 's Jacob,
burgemeester.
Voorzitter cle' heere nu*. P. J. van Wijn
gaarden.
Deden de hoeren S. v. d Berg Jr., J. J.
M. Blankcneheym, nu'. G. II. B Boot, II.
J. J. Bos, A N. C. S. van Buren. jhr. F.
van Cittere, J. B. Crol, C. H van Dam. mr.
L C. Driebeek, G. L M'. van Es, nu*. D.
Fock, C. van Gilst v. d. Pals Tim., mr. J.
van Ileukelom, G. II. Iliutzen, A van IIo-
boken van Corfgene, P. L. M. Hoogewegen,
J. Iludig, C. Kolff A.Qzn., nu*. P. D. Kk-y.
L, P. do Lange. A. J. P. W. van der Lngt,
mr. W. A. Mees, G. II. fMiillor. nu. J. G.
L. Nolst Trenité, Plus. van Ommenen Jr.,
G. G. Plato, C. van Ros-em Czn., Mfnd
Rnoff, dr. E. van Rijekevoisel, J C Smalt,
J. J. van Stolk, Chs W. F. P. baron Sw-eoils
do Landas Wyborgh, A. P. Tnnmers, ,1. 13.
Verhey, Jan Visser Jaczn., H G. AI, v. cl.
Vijver ©n J. T. Wilkons.
ved. Heiv. Kerk
Beroep en te Nijveidal da Th. Doevon-
dans te Elburg te Nieuw Seheemda (Gr.)
rN. C. Reuken te Kotrjum (Fr); te Heino
(O toss dr Chr. Slunmnhes te YUsnngen.
Bedankt voor het beioep t© Lienckn
floot* d". L VV. Pieper te Nieuw-Belai land.
GnEEronMEEItDE GEMEENTE ONDER 't KrtUIS.
Beroepen te Rijden ds. C. Pieneman
te Rotterdam.
R. K. Kerk.
De aartsbis-cltop van Utrecht beeft, be
noemd tot pastooi te Cothenden lieer II.
P. A. Thuis en tot pastoor te Heieren den
heer B. M. M. Wós'en.
Hooqlr Onderwijs.
De heer J. J. llalberistna te Doodewaard
is te Gent bevorderd tot doetor in de genees-,
heel- en verloskunde.
brein zioh m beweging. In héb begin stoom
de men door een licht .golvend landschap.
Spoedig echter kwamc-n de dicht met woud
begroeide bergen in het gezicht, tot de trein
niet een scherpe bocht m oen door steile
hoogten begrensd land binnenliep. Diep be
neden m het dal bruiste de 'bergbeek schui
mend over rotsblokken en hindernissen;
houtzaag- en stampmolens stonden m rijen
aan haar oevers. Maar de raderen on do
hamers waren beden in rust. Gouden zonne
schijn omzweefde de rotsen en kruinen der
bergen, waarop de toppen der tlennaboomen
ziah plechtig en stil naar den helderen,
blauwen hemel verhieven.
De handelsraad Trieko beweerde, dat bet
verbazend tochtte en dat men juist in den
zomer zich niet genoeg kon in acht nemen.
Spoedig was dan ook hot (weode venster ge
sloten. Eerst nn verklaarde bij zoo een
reisje als zijn ideaal, een opmerking, die
door de beide tantes met ijver werd be
aamd. De heer en mevrouw Rohrechmidt
knikten slechts en zagen daarop zoo ter
loops naar het jonge paar en toen elkaar
aan, als wilde de een togen den ander zeg
gen Zog, daar tegenover ons is iets niet
in orde1
Een seiliöl langgerekt gefluit deed allen
luisteren.
„Nu komt cle tunnel!' verklaarde me
vrouw* Tiickö, „ik beu altijd maar blij, als
dat achter den rug is."
„Er (gebeurt zoo gauw een ongeluk, voor
al ia <1© duisternismeende tante Ltze.
„Verschrikkelijk, als je j© er goed indenkt!"
