57"* Jaargang.
Donderdag 7 Januari 1904.
No. 11358.
m
De wil tot geluk.
BUITENLAND.
EN GELS CUE BRIEVEN.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam on Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau i Bofersfraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl 0.92Iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zq
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde JcleSne adtverlentWn opgenomen tot den prys van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Mo. ISSSb
aaBittaaaaaaeaaKsuaéBMsmtatsmmsmmtMt
6 Januaii 1904.
19e crisis In Bosf-^zü?
Ben stroo-nx van sensatie-berichten uit
verschillende oorden der wereld doet den
twijfel omtrent. wat zal volgen, voortbe
staan. Naast do berichten di© een spoedig
uitbreken van den oorlog malden, staan an-
dero die oen gunstig verloop der onderhan
delingen voorspellen.
Zeer belangrijk voor het behoud van den
vrede ldin'kt liet bericht van da „Times" dat
da czaar een overeenkomst beeft opgesteld,
waarin Rusland de integriteit van Cihina
waarborgt onder voorwaarde dat zijn pro
tectoraat in Mautsjoerij© erkend worde, ter
wijl aan Japan dö vrije hand zal ivordon
gelaten in Korea. Dit bericht is echter nog
niet bevestigd.
In een Duiitsoh militair weekblad wordt
dö stekte van Japan in een verdedigings
oorlog hoog geraamd, terwijl met het oog
op een aan vallanden sbrijcl wordt gewezen
op de vele sterke oorloigshavons waarover
Japan heeft to beschikken, en heb voordeel
dat de Japansolie vloot, heeft boven ©Iko
andere, door vertrouwdheid in de bevaring
der Japansche binnenzeeën.
Uit Tokio' wordt gemeld dat hei open
baar maken van allo berichten omtrent be
wegingen van troepen en oorlogsvloot offi
cieel verboden is. Men schijnt nog geregeld
voort to gaan met bet versterken van de
weermacht, want nu weder blijjkt dat -een
deel der reserve van de 2© divisia onder de
wapenen is geroepen, toiwijl overal door
Japan groote kolenvoorraden worden opge
kocht. Mei het oog op het oorlogsgevaar zijn
de schepen die deze kolen vervoeren, tot 4
percönb vetrzeikerd.
Twee kruisers die Japan van Argentinië
kocht, malkan da reis om, de Kaa/p en dat
schijnt in verband te staan met het feit dat
een Russische torpedo bij, Maltha bevel had
gekregen zich, gereed te houden onmiddel
lijk uit te gaan.
Da „Daily Tol." aeht oen oorlog onver
mijdelijk; de zaken in het Verrel Oosten
zijn roods te ver gegaanar moet een oplos
sing komen omtrent de vraag of Japan dan
wel Rusland cla domineoienda factor daal"
zal zijn.
Volgens door Reuter bijl het Japansclic
gezantschap genomen informatie is het on
juist dat do onderhandelingen een gunstige
■wending hebben genomen. Zoover als het
gezantschap weet, zouden do onderhande
lingen op hetzelfde punt staan als toen Ja
pan op het antwoord van Rusland! wachtte
Mot betrekking tot het bericht van hrt
Russisch telegraafagentschap over de arbei
ders-onlusten ta Mblpho wordt hij geruchte
vermeld, dat dc Japanners trachten in Ko
rea onlusten tö verwekken om. een voor
wendsel t© hebben, troepen naar Chemulpo
te zenden. Voor Chemulpo' isi oen Engelsche
kruiser aangekomen met troepen voor Soeul
aan boord. Dö „North China Daily News"
Roman van
MARTHA. G-TJBA.LRE.
15>
Hoe -zou hij zich tegenover Marianne ge-
dragon, wanneer zij! vernam, da„ Mji nog
niet de kleinste voorbereidend© stap had
gedaan Do laatste weken, toen zijl in Dan
zig was aangekomen, waren eon bitter© mar
teling Voor hem. geweest, zoo' dicht in haar
nabijheid on ©r bestond goen mogelijkheid
om naar haar toe te snellen. Hij vreesde het
wederzien. Er bestond! voor hom maar één
uitwegeen ruiterlijke! bekentenis aan
papa. Een buigen of breken
Zachtjes word aan zijn deur geklopt.
Irene trad daarna, binnen.
„Niet waar Hans, de ontvangst viol zeer
mode on papa was buitengewoon .hartelijk."
'Do broeder knikt© werktuiglijk.
„En nu wild© ik je nog wat vertellen. Do
vriendin van Ilanua von Below
.Hiji trad onwillekeurig oen schrede terug
int den 'lichtkring van de lamp
Ireno veinsde zijn opwinding niet te be
merken on 'ging voort:1 „M'arijpme Eisner."
„Die kon ik," riep hijrtÜVierwljl hiji pro
beerde zijn kalmte te-bcwaren.
Irene trad tiaar hem toe.
„Vindt je> haar niet lief 2"
„Ik heb haai' in langen tijd niet gezien,"
gaf hij ontwijkend ten antwoord.
„Je spraakt mot Kerstmis nog van haar
deelt mede, dat in China met succes krach
tig©, anti-Russisclie propaganda, gemaakt
wordt; deze 'gaat waarschijnlijk, van Japan
uit.
Do Russische telagraaf-agentuur meldt
Uit Vladiwostock wordt zooev'en getelegra
feerd, dat volgens particuliere berichten uit
Mukdon ihet hecle tweede regiment infan
terie» tot bescherming Van de Russische be
langen naar Korea is uitgerukt, tengevolge
van op Korea ontstane onlusten tusscihen
Japanneezen on Koreanen. D'e militaire
treinen loopen geregeld, doch met groote
vertraging. Ook de personen-trainen die da
gelijks vartrcikkon, hébben vertraging.
D'aaientegan Verneemt weer dö „Dêbats"
uit Berlijn, dat volgens "berichten, uit be
trouwbare bron tö Petersburg en te Lon
den ontvangen, del toestand zijn dreigend'
karakter ilieeft verloren. All© oorlogsgevaar
schijnt geweken. Japan zal, om elk© oproe
rig© beweging der Koraiansehe inboorlin
gen te voorkomen, sommige punten op de
Kcrcaaiische kust bezetten. 'Rusland, zo",
zoodanige bezetting niet als een „casus bel
li" opvatten.
De zaakgelastigde van Korea "heeft ver
klaard d'at bijl reden heeft ta verwachten
dat de haven van Jon Gan Plio' voor den
wereldhandel aait worden -opengesteld. Hij
schijnt te verwachten dat de vrede tussohen
Japan On Rusland niet gestoord zal worden.
Gemengde Mededeel In gen.
F r a n ik r ij, k.
De socialistische federatie van de Sein©
heeft een voorstel tot uitshntng van Mille-
rand aangonomen, naiar aanleiding van diens
stem, uitgebracht in zak© de ontwapening
(23 Nov. j.L).
Gisteren is het stoffelijk! overschot van
prinst» Mathildo te Saint Gratiën ter aarde
besteld. Graaf Pimroli en enkele vrianden
volgden do baar.
Denemarken.
Uit Kopenhagen wordt 'bericht, dat in de
beide Kamers de imeerderheid is voor de in
voering van do stokslagen-straf voor sommi
ge vergrijpen. Men verwacht, dat een wets-
onbwerp, daarop betrekking liobbend, wel
dra in stemming zal komen.
H o n g a r ij
In de Kamer verklaard© del minister van
oorlog de verhalen dor bladen omtrent on
geregeldheden bijl hot leger, uit Bilek ont
vangen voor overdreven. Bewezen is, dat de
insubordinatie het gevolg is van een soort
van complot. 'Zestig militairen zijn er bij
betrokken, maar slechts zestien zullen ver
volgd worden, in overeenstemming mot de
militaire voorschriften. Men zal rekening
houden met verzachtende omstandigheden.
Ver. Staten.
President Roosetvelb is nog eens op de
„Ja, ja, ik kan het steeds goed met haar
vinden,"
„O, dat is gelukkig en ik mag k'aar waar
schijnlijk uitnoodigen."
ifij' meende niet goed verstaan te heb
ben. Zijn gelaat werd1 hernrteiings bleek
en rood.
Irene zag dat alles niet; zij was te zeer
verdiept in haar plan.
„En wanneer de bruiloft voorbij is,"
praatte zij verder, „en het jonge paar is
vertrokken, dan moet zij naai- ons komen.
Nu, goeden nacht Hans."
Zij wilde hem kussen, maar week ver-
solmkb terug.
„ITans wat scheel je 2 Je hebt koorts 1"
„Het is slechts oen zware hoofdpijn, waar
aan ik sedert de influenza dikwijils lijd."
„Zal ik mama waarschuwen!"
„Neen1" Zijn stem klonk hard. „Wan
neer je mijl lief hebt," ging hij' verder, „zeg
dan niets. Mama maakt zich om 'kleinig
heden reeds angstig on papa lacht anij uit."
Ireno logde haar- arm om zijn 'hals, „Mor
gen zult ge mij, zoggen, wat gij mankeert."
Iliji beproefde te lachen.
„Neen, ontken het maar niet. Een 'groot
verdriet drukt je terneer."
Zij vleide zich aan zijh borst. „Zeg heb
mij nu maar. D'an zult gijl verlichting heb
ben, Zeg het, Hans."
Hij' nam haar gelaat in beide 'handen, dan
schudde hij' het ttioofd. „Het 'gaat niet
zustertje."
„Je "behoeft slechts een naam te' noemen.
Hij sidderde.
„Zie! je wel, ik weet het, je, bemint
Panama-quaesbi© teruggekomen, In een bui
tengewone, negen kolommen, lange bood
schap aan het Parlement, gaat do president
nog eens na, welke zijn politiek met betrek
king 'tot de revolutie in Panama geweest is
en hoe de loop der verwikkelingen was.
Nog ©ens komt hijl met allo kracht op
tegen de beschuldigingen dat hijl of -do re-
goering de revolutie! veroorzaakt of er eeni-
ge rol in gespeeld zou hebben. „D'eze aa.n-
tijlgingen" zegt hij', „zijtn ©ven ongegrond als
ongepast". D© president verklaart dat hij
over de quae&tio in den 'beginne alleen ingo-
liehb werd door rapporten van Amerikaan-
schö officieren of door "berichten uit publier
ke bronnen. Deze berichten alleen noopten
hem, schepen naar het terrein van den
strijid te zenden. De „Coiumbiaansche aan
voerder liet'kapitein Hubbard van cl© Ame-
rifcaansdlic1 kanonneerboot N ashville
weten, dat, tenzij Panama de Coiumbiaan
sche gevangenen 'losliet, hij[ mot het bombar
dement eön aanvang zou maken en zich niob
zou laten weerhouden door dö mogelijkheid',
dat hij| Amerikanen kon treffen. Daarop
werden de mariniers ontscheept.
Na nog tal van mcriuwardig© bijzonderhe
den medegedeeld te hébben,verklaart de pre
sident, dat hijl, verre van alle gebeurtenissen
voorzien te hebben, in vele opzichten ©er
verrast word.
Sprekende over den oisöli van Columbia
betrekking hebbende o-p hot herstel Van heb
„status quo" zegt do president: „Ik mag
niet veronderstellen dat de Vereenigde Sta
ten zóó laag zouden zijin, om, de nieuwe re
publiek af te vall'en." Dé president weer
spreekt alle beschuldigingen en eindigt met
deze woorden „D'e reige-aring behoeft zich
niet bezig te houden met de vraag of het
goed' is geweest do onafhankelijks republiek
Panama te erkennen. Dat is een zaak, die
geen bedenking noodig heeft. De ee-nige
vraag, waarvoor zij staat, is, of hot Pauama-
ikanaal gegraven moet worden of niet."
Z n i d-A m e r i Ik a.
Hit Montevideo wordt bericht dat de toe
stand tengevolge van de revolutionaire be
weging, •ernstig geworden is. Dö telegrafi
sche gemeenschap is gestoord, niemand mag,
volgons bovol der regeering, het land zonder
pas verlaten. Alle reigeeringstroepon zijn
naai- het binnenland gezonden. Men gelooft,
dat de opstandelingen steun ontvangen van
over do Bmiliaansohe grenzen
XXI.
NIEfUWJ AAR SPRET.
Londen, 3 Januari 1904.
't Menu voor het geestelijk anaal, waar
mee ik mij voorstel' mijln lezeressen en lo
zere Nieuwjaar te laten vieren, ziet er vrij
hont uit. Zelfs lijlkt het wat zwaar; doch
dit geeft d'an wat meer locale 'Meur, want
nooit ©n nergens wordt meer en overdadi
'ger gogeten, dan in Engeland tussohen 25
misschien een arm meisje." De laatste woor
den fluisterde zij'.
„Ja Irene. En afstand! to doen valt mij
bitter zwaai'. Ik kan niet! Ik kan niet!"
riep hij hartstochtelijk uit,
■Do tranen kwamen Irene in d© oogen.
„Mag ik werkelijk niet weten wie het is?''
Hans trok haar naar zich toe. „Het is
Marianne Eisner."
Irene stiet een zachten kreet uit. Onge-
löovig staarde zij hem. aan. Dan lachte' zij,
terwijl gxooto tranen over haar gelaat rol
den.
„Weet ze het al, Hans?"
Nu moest ihij' ook lachen.
„Wij zijn met Keisbmis in het geheim
verloofd."
In 't geheimDat woord braolit haar
weer tot bezinning. Papa! Wat zou hij er
van zeggenZij, waagde het niet, die vraa,
uit te spreken.
„Arme Hans," zei zo zachtjes.
„Zie je, Irene, jijl zelfs koestert geen hoop
en
Zij legde hem do hand op den mond.
„Took wel, Hans, laat ons eerst alles rus
tig overleggen
„Och j© zult jo ermede tevergeefs de her
sens aftobben. Maar je begrijpt wel," ging
hijl na oui poosje vcort, „dat hot onmogelijk
is dat zij, naar ons too komt
Irene's gelaat betrok.
„Och ja!" Maai' daarop schudde zij het
hoofd „neen, toch niet! Integendeel. Nu
moet zijl juist komen. De oudea-s zullen haar
leei'en kennen en haar liefhebben, en dan
Hans sprong op.
December van het Oude en 5 Januari van
'hot Nieuwe Jaar.
Zelfs wie anders niet dan bij! geruchte
hoeren, wat een goed maal is, krijgen in die
dagen gelegenheid waar te nemen dat, een
goecl maul niet onvermijdelijk behoeft te
blijven binnen het rijk hunner uitgehonger-
cto verbeeldingskracht.
Daar zijn in de eerst© plaats de ellendige
sten der ellendigen, de „Sandwich"-Dian-
nen. Een graaf Sandwich is ©ons op het
idee gekomen een dun plakje vleesch te leg
gen tussekon twee even dunne plakjes
brood; dit licht gerecht prijkt sinds met
den grafelijken naam „sandwich". Een
sandwich-man is nu een dun stukje mouseh,
tussohen twee dunne houten (borden, op
welke laatst© een "biljet als aankondiging
geplakt is, waarmee ze dan in troepjes van
6, 10 of meer de straten afloopeu.
Dis „Sandwick-men" krijgen ieder jaar
een flink maal, dat gearrangeerd wordt
door den heer W. M. Thompson, lioofd-
redacteur van „Reynolds Newspaper"na
tafel tredbn do bekendste liedjeszangers en
andere vermakelijke) lieden uit do variëtei
ten-theaters voor bon op; en bijl 't naar
huis .gaan krijgen zo wat tabak, the© en
geld mee.
Verder wordt in den kersttijd! voor de
arme 'kinderen een maal, met een amuse
ment toe, aangericht, in bijna al de gemeen
ten waaruit Londen bestaat. 'Rundvlcesdh
en pudding verdwijnen in zoo'n anderhalf
duizend ikindermagon op de heerlijkste ma
nier, in ©ik dor groote zalen waarover Lon
den beschikt en waar de leerlingen dor ar
menscholen voor di© gelegenheid bij'een
komen. Er bestaat hier con „Bagged school
Union", een vereeniging voor leerlingen van
armenscholen, welke op met minder dan
100,000 van deze arme kleine drommels een
oogje houdit, hot gehccle jaar door."
Zij welkt op hetzelfde terrein als hef
Leger des Heils, dat ioderen moagoii in 24
verschillend© arm© wijken kinderen een ont
bijt versohaftsoms komen aan één lokaal
250 'kleintjes. Ieder behoort zijto eigen kop
meo te brengen, om zijn cacao uit te drin
ken. Doch bet is gebeurd dat ook dat stuk
huisraad ontbrak wijl 'tkind en z'n moe
der geen onderdak zelfs hadden, iederen
nadat sliepen op de trap van een blok werk
manshuizon; 't waren nog wel modelhuizen.
Ook de kleintjes die kreupel of laan zijn
worden niet vergetenhen worden mandjes
vol eetwaren en lekkers thuis gestuurd. Do
mandjes wogen met elkaar niet minder dan
20,000 kilo en do Parcels Dtelivery Compa-
ny, een Londonsch© Van Gend Loos,moest
24 wagens extra in dienst stellen. In die
mandjes zaten 4000 kilo plumpudding, 1500
Icilo' thee, 5000 'kilo tulband. 8 'kilometer
touw werden gebruikt om ze dicht te ma
ken, waarmee 25 man tien uur werk had
den.
To midden van al dezen gelenigden cn
niet golenigden nood, 'heeft de oudste
„dame" van London haar 208sten verjaar
dag gevierd. Dit is de Bank van Engeland,
„Wanneer dat waar wasMaar neen, Ire
ne, je vergeet Marianne zelfZij zal de uit-
uaod'iging niet aannemen." -
„En als ik baar op de hoogte breng,
Hans, als ik haar zeg dat jo nog niet spre
ken 'kan, omdat ik het verhinderd heb?"
„Zou je dat willen doen?"
Haar oogen glansden „Zijl zal mij gcloo-
ven en zal komen."
Hans zoaik op zijn stoel neer en kreunde.
O, dio omweg! Neen hij! moest openhartig
zijn, al moest liet dan ook tot een verwijde
ring komen.
Irene raadde zijn gedachten.
,/IIans, het is wel een taktiek tegen je ka
rakter en ook voor Marianne zal het een op
offering zijn. Maar wanneer hot op deze
wij,ze lukt, dan zou do zaak meteen boklon
ken zijn!"
Goed, hij zou afwachten, wat Marianne
doen zou. Als zijl ©ens toestemde! Ach,
steedt drong het zich bijl hem op, wat hij
zichzelf niet bekennen wilde: hem ontbrak
den sterken wil tot geluk! De wil' tob de
daad, want dat is bcb'mannengelu'k.
„Irene," verzocht hij, „laat mij! thans al
leen, het is ai iaat geworden."
Aarzelend stond ziji o-p.
„Maar wees dan niet meer zoo ongeluk
kig. Verheug je op do mooi© dagen, waar
mede jc nieuw© jaar aanvangt. Eiken dag
kunt gij elkaar zien." 'Zij omhelsde 'hem
hartelijk.
„Goaden nacht, lieveling." Zij knikte hem
nog eens toe en ging dan naar bcnedte-n."
Hij was te vermoeid om zich uit te klce-
den en te onrustig om. te slapen. Heb licht
sjiottond vaak gonocmcl: „de oude juffrouw-
uit Threadncodlcstreet", wijl ze deu naam
heeft van ontzettend© vreesachtigheid en
voorzichtigheid.
Do aanleiding tot haar oprichting is niet
oneigenaardig. Wie in vroeger eeuwen gold
had, gaf dat in bewaring in den Tower van
Londen, heb sterke kasteel en langen tijd
do verblijfplaats des 'konings. Doch Karei 1
had in 1640 geld noodig en bediend© zich
van den voorraad dor toenmalige Rijkspost
spaarbank in don Tower. Dies gro-oto boos
heid onder 's'konings onderzaten, die heer
lijk bedankten voor dergelijke onvrijwillige
lecningen. Zo hielden dus hun geld voortaan
onder eigen berusting. Dat was wel lastig,
doch, vooral' in dei dagen der revolutio cn
later onder Karei II* on Jaeobus II, het
conige veilige middel.
Toen evenwel Willem III, na 1688, lang
zamerhand1 orde en tamelijke rust in Enge
land en Europa had gemaakt, staken eenige
Londonsche 'kooplui do hoofden bij elkaar,
om te overleggen of zo geen eenvoudiger
manier konden vinden, ter behandeling hun
ner gelidzaken. Hbt gevolg hunner orleg-
aing-eu was, dab in 16S9 cene heer Pat ,etson
o O
de „Bank of England" opende. Zij stond'
toon niet op haar tegenwoordig terrein, bij
Beurs en Mansion House, doch vlak in de
buurt, namelijk in de „P&ultiy", die nu
een deel uitmaakt van Cheapside, en wel m
de „Grocer's Hall", liet- gildchuis der krui
deniers, dat er nog te vinden is.
(Met hoeveel geestdrift do Loudensdio
handelswereld den verjaardag der „old L„dy
of Tbreadnecdlestreet" horcfaeht, durf ik
niet beslissen. 'Dgeldmarkt, de effecten-
markt cn de katoenmarkt zijn zoo m de
war, dat van algemeeno opgewektheid niet
veel sprake zal' geweest zijn.
Die faalde niet bij oen ander feest dat ik
bijwoonde, namelijk „the enthronement"
van den nieuwen Ecomsch-Katholioken
aartsbisschop van "Westminster.
Dit is de tweed© maal dat ik een bisschop
zag wijden. Den eersten keer gold liet, een
protestantschen bisschop der Anglikaansch©
kerk.
Nu zijn het rituaal, de proccMën ca de
dienst bij, beide gelegenheden in liet oog
van een leek niet zoo erg verschillend Doch
de stemming, bij) beide gelegenheden go-
wekt, verschilde in boog© mate. D© vraag of
het noo-dig, nuttig en wensrliclijk is in do
kerk door ritueelo en symboliek© handelin
gen een zekere aandoening of stemming te
wekken, laat ik natuurlijk buiten bccehou-
wing. Doch als men bij een rituaal niet alles
even plechtig, statig en crnsxig cloct, ver
wekt men alleen ergernis, zelfs bij den
meest ongcloovigen monsoli die liet ziet.
Bij) den protestantschen bisschop was het
ergerlijk. D'e slungelachtige manier waarop
de geestelijken in de jiroccssics liepen, de
toon waarop zijl hun litanieën zongen, het
heelo optreden van het ganscihei geestelijke
korps hinderde. In clo katholieke kathedraal
daarentegen ging alles voortreffelijkaller
houding, aller tred. aller gelaatsuitdruk-
in de kamer hinderde hem. Hij wilde de
lamp uitdraaien doch tiok zijn hand weer
terug. Hemel, hoe moest toch alles tereolit
komen. Het berouwde hem dat liiji op Ire
ne's voorstel was ingegaan. Dan stelde hij
zichzelf weer voor, wekenlang met Marian
ne te kunnen samenzijnUren lang zouden
zij alleen 'kunnen zijn. En wanneer da va
der haar werkelijk hegou lief te hebben
Hij kleedde zich uit, ging naar bed en las
nog eenmaal haar laatsten brief. Ilad zij
hem in scherts geschreven, of las hij' tus
scihen clo rogels door geen heilige ernst.
O, oen paar uur geleden had papa ge
vraagd
„Jongen, wat heb je daar voor ceil ring
aan den vinger? Laat eens zien1 Zie eens,
vrouw! Kostbaar! Kostbaar!"
En terwijl de ouders den ring belteken,
zocht bij naar een uitvlucht. Hoe ©rbarnie-
Hjk!,
Zijn 'horloge tikte luider dan anders. Hij
begon de sl'ageii te tollen. Ging het uurwerk
niet langzamer dan gewoonlijk? Neen, al
leen zijn polsen klopten sneller.
De morgen grauwde. De lamp nas uitge
brand en d© pit verkoold. Do scherpe reuk
van petroleum wekte hein uit zijji onrnsti-
gen slaap.
Hij doofde de walmend© pit uit, opende
heb venster ©li stak zijn hoofd in liet wasch-
wat-er. Het was bij'ua huuvi geworden van 't
lange staan en vetrfrischte hem slechts wei
nig. Ilij kleedde zich aau cn boog zich uit
heb klein© venster.
Wordt vervolgd.)
