i
57"* Jaargang.
Zondag 13 Maart 1904.
No. 11415.
:e,
Tweede BladL
Over vrijhandel en protectie.
ie
m
I'S
90
,eC'
IS,
iü.
fa.
INDISCHE PENKRASSEN.
BINNENLAND.
A
i| j)eze couinrit verschijnt dagelijks, met uitzondering \an Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal; Yoor Schiedam en "VI a ar dingen li. 125, Finnco
V.;f post 11. '1.Ö5.
'prijs per weekVoor Schiedam en Vlaar dingen 10 cent.
'I .\f-rudeilijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advortentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags óór een uui
san het bureau bezorgd zijn.
SCHIEDAMSCHE COURAHT.
Btureius Bofertfrnal 68.
aft»
tan.
rJt
kiirk
Piijs der Advert en tiën: Van 16 regels il. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Ad verten tiën hij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdags ond
verschijnen, weiden zoogenaamde 1:1e ine advert en li tin opgenomen tot den prijs
\an AO cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 123.
■—ui i HiiTirnr i nv—i"'i'TTWTM~rriWTMirïï
li.
ToT beantwoording onzer vraagIleoft
le nijverheid in andere Tanden hulp gevon
den bij protectid?, wezen we in ons vorig
srtikel op den trourigen toesband van land'-
bonW en nijverheid in Frankrijk, het land)
au protectie bij) uitnemendheid dn volgens
relerlei getuigenissen juist damnïni in zoo
jngelüklkigen toestand.
Tegenover Frankrijk wordt dikwijls
Dnitsehland gestold, en diens blo'ei ver
klaard als gevolg van oen inatigo bescher
ming.
En toegestemd! moet word'enDuitsch-
Lmd beeft een tijdperk van bloei gehad.
Voor ons ligt een uitknipsel uit d'e „Nieu-
reRottadamsclie Courant" van Sept. 1901,
jat Woordelijk aldus luidt
„Er gaat haast go en dag Voorbij, of men
leest in Duitsohe) couranten van ,het geheel
>f gedeeltólijik stilzetten van fabrieken,
anelterijen enz. Fit Leipzig wordt nu weer
jemeld, dat d© bekende spinnerij van
jöldner tó "Werdau al liaar werklieden heeft
'edaan gegeVen. Ook in andere weverijen en
ipimierijen in de buurt gaat men voort met
ie invoering van loonsvea-mind'ering of met
O O
ie beperking van liet bedrijf."
Eli dit is niet het eenige en het laatste
«richt van dien aard.
Hierop lettende zou men dus zeggen de
nvoerrechten kunnen 'het niet geweest zijn,
lie Duitschlandl dien bloei brachten. De
regeering dadht het in 1901 misschien wel,
rant ze dreigde miet nog hoogere tarieven,
lenerzijds om de agrariërs (da grondbezit-
;ers) te voldoen, anderzijds om tegenover 1
leze de industrieel on to helpen.
Talrijk en krachtig waren de stemmen,
die in Buitsdhland tegen de nieuwe tarie-
ren opkwamen.
Wij wijzen slechts op de resolutie Van de
Kamer van Koophandel van Bremen, waar
in we o.a. lezen
„Het D'uitsclia rijik zou met recht Van
lijn bestuurders mogen verwachten, dat de)
leugclslijk gebleken politiek van handels-
iractaten worde voortgezet.
lil deze verwachting zien wij ons bitter
Wem-gestold. De Regeering heeft biji den
Bondsraad het ontwerp ingediend van een
tariefwtet on van oen tarief van rechten, go
or door geen tegenstander van de poli-
dek der 'handelstractaten slechter zou kun-
isn worden uitgedacht. Do i echten, welke
»t dusver golden, zijn nagenoeg alle ver
loogdartikelen, tot' nu too wijlgesteld, zijn
roor i j»i d rel met hoog© rechten bezwaard.
H' j-.ieale ontwerp kenmerkt zioh doOT
n neiging tob protoctionistisdhte afslhii-
mg, di© tegou-maatrcgolen in het buiten-
and uitlokken em daardoor het tot stand
omen van ihandolstraotaten aanmerkelijk
sd bemoeilijken, zoo niet gdhcol veribcm-
leaieix.
Rich, zoo niet aan zijp 'beschermende
wieren, waaraan beeft Dhitsciilan-di dan
ijn bloei to danken gehad
Do in Engeland' steeds aangeheven klac.li-
?U: „de Duitsohe industrie) groeit ons
rei' t hoofd"' en do daarop terugslaande»
Ierslagen van verschillende consuls eu a'rnb-
pnai'ou, dia mot don stand van Engeland
nndel en industrie op do hoogte zij|n en ziju
t'hteruitgang bespeuren, gevcai reeds 't
lidwoord,
^-ni^t eenvoudig't is do schuld der
jagelsohcn, zij zitten stil en blijken thuis,
Dfoitsaher trekt er op uit.
Wo herinneren ons hierbij een plantje uit
giosn© Amsterdammer, overgenomen uit
rt Engelsoho humoristische1 blad „Punch",
nrt heb onderschrift„o»en onzaakkundig
sizigerDo handelsreiziger John Buil zin
tetig in zijn stoel een sigaartje to rooken
i ziet hfet met ©on d'roomorig gezicht aan,
boe
'Mi
1/4
ïijh Diiitsciliem collega met veel drukte)
°J wa»ron aan zijn Chiiicesohen klanten
d. j^pnjst on aanpreokt.
C8ij »jd»e, 'Mr. Bull," zegt mr. Punch, „word
lakk©)., hou dien vent in 't oog. Hij kaapt
je Manten weg; hij is er altijd bij,
fcreefe Waal
lebben."
ijBa'h, zc>g»t mr. John, „mijn waren zijn
ea' wter dan de zijne,"
j, Duuohi,,'D'at geloof ik, maar je moet.
on weet, wat zo noodi,
eerst aan hun verstand brongen.'
Punch had gelijk hij', die Duitse,her,
65 altijd op» uit. En sedert wanneer
Sedert 1870, sedert D'uitschland één was,
toon 't zioh, in "t besef van zijn nationale
macht overal kon doen gelden, sedert diem
hebben de medkrwaardige karaktertrekken
van 'liet D'uitsdhe volk, zijjn uitzettende
kracht, zijp taai geduld ©n ijizereu volhar
dingsvermogen wonderen .gewrocht, Duit-
,cho 'handelsreizigers reizen de wereld af,
overal nieuw© terreinen van afzet scheppend'
of ontdekkend, daartoe in staat gesteld door
een handelsonderwijs, dat nergens zijtn weer
ga vindt. iZijt spreken de taal van hon, die
zo bezoeken en za weten zich te schikken
naar de zeden en gewoonten d!er door ban
opgezochte en niet afgewachte cliënteel©.
En niet enkel de Vertegenwoordigers der
Duit scha handelshuizon begeven zich bui
tenslands; in vreemden dienst op kantoren
©n in verschillende) ondernemingen, treden
tal van Duitsohe jongelieden op, technisch in
'hun vadferlandi onderlegd' en als noeste,
dóór on door bekwame werkkrachten, dien
tengevolge gezien -eu gezocht.
Dit alles geeft op de vraag; waaraan d©
groot© bloed van Duitschland, zijn hoog©
vlucht op handels- en industrieel gebied
sedert'70 is te danken, een beter antwoord,
dan 'het beroep op zijn tarief van invoer
rechten.
En zoo komen we tot onze tweede vraag
Hooft anze vr ijli<si dl dlo1 or de be-
s c!h ier m n d a rechten van a n de-
r e 1 a n d e n geledenen m o o t n we,
oian' dit Verlies te herstellen,
meerdere invoerrechten gaan
lxeffeu?
Reeds in ons vorig artikel hebben we ver
meldt, dat de aardappehnecl-iudustrie, die
in Frankrijk ondanks de hoog© beschermen
de rechten slechts „een kwijnend bestaan
voert, van een uitvoer van f 1,570,000 in
1871' is gestegen tot een uitvoer van
ƒ8,874,000 in 1891, 15,077,000 in 1896 en
f 17,420,000 in 1900, en toch heffen alle
landen hooge invoerrechten.
Dit artikel heeft althans niet geleden.
En niet alleen van dit artikel, van onder
scheidene is d»e uitvoer toegenomen.
Wo vinden bijv. in de jaarcijfers van het
Centraal Bureau voor statistiek meer uit
voer dan invoer van do volgende artikelen
in duizendtallen guldens
•1877—80 91 '96 1900
Sigaren 1284 2589 3252 0059
Ijzerwerken 2127 2884 0575 5701
Papier (kaart- en
bordpapier) 4181 18206 22490 27880
Glaswerk 2374 5103 4113 5380
Van papier in 't algemeen is zelfs de
meerdere invoer van 1891 van f 1,461,000,
in 1896 gedaald tuf 1.203,000 ou in 1900
zolfs reeds veranderd in een meerderen uit
voer van f 6,126,000.
In weerwil dus van de beschermend©
rechten in 't buitenland, hoeft zich de fabri
catie van deze artikv'en hier Ie lande krach
tig ontwikkeld'.
Wel vind'b men artikelen, die onder in
vloed van do invoering dier tarieven tijde
lijk. geleden hebben, doch weldra waren zo
d'en slag weer t<c boven.
Zoo daalde bijv. do meerder© uitvoer van
kaarsen van ƒ9,341,000 in '77'86 tob
6,881,000 in 1891 om Weldra in 1896 weer
te klimmen tot 9,808,000.
Ivramerijbii, die in 1871'75 nog een
meerderen invoer hadden van f 2,60'6,000,
hadden in '91'95 een meerderen uitvoer
van ruim 2 miHicten gulden
Mjanufacturcn van allo soorten, wier in
voer in '71'75 94 millioen meer was dan
dc uitvoer, 'hackten in '91'95 oen meer
deren uitvoer van bijna 221 millioen.
Dit bijna alle mjfers van in- en uitvoer
kan bowezen worden, dat onz© nijverheid
da concurrentie met liet buitenland zeer
goed kan dooi-staan.
„Mits ze niet beschermd wordt," zijn wo
geneigd er aan to© to voögen, dedkeoide aan
uitspraken van F ra u salie nijverheidsman
nen.
In een werkje ovei- do Tweutsohe indus
trie van don heer O. T. Stank, toont dezo
schrijVor ons aan, 'hoe de aanvankelijk sterk
beschermd© nijlvcitliöid een kwijnend loven
leid'd'o, ziali niet ontaviklkcldo, wijl de fahri-
kanten dtor hrun gemafekelijPco winsten geen
aandrang tot gro'otere 'kraolitsinspalining
gevoed'dten en 1 angzamerliand verdrong
worden, zelfs Van do zoo sterk bcsdliermde»
rnarkten van onze) Oobt-Indisoli© koloniën.
Eerst toon gaande\vög| dd betoliorniing
vormimlcrdle ©n tan slotte goheol ophield,
stelden dö f abri ka.ti toil, al huil krachten in
't weak en kwam) d'ö industrie tot ongoken-
den bloei.
Do „Nieuw"© Courant" heeft indertijd
(toen do troonrede de bewuste paragraaf
over een herziening van het tarief Van in
voerrechten bevatte) in oen serie artikelen
d© nieeaiing weergegeven van een aantal met
name genoemde Twentsdhe faibriikanben over
d© kwestie V r ij »h a n d 1! of ib e s c h e r-
m i n g.
In 't kort vatte zijl de verschiLlende mee
ningen aldus samen
„Op grond hunner ervaring hebben zij'
eenstemmig getuigd), dat zij' van pro
tectie» geenorlei heil' verwachten, veeleer
daarvan allerlei ©ngewensclito 'gevolgen
vreezenhebben zijl getuigd, dat de vriji-
handel, die »hem dwingt tot onafgebroken
kraohtsinspauning, om zich een plaats o»p
de wereldmarkt fco veroveren ©n die te be
houden, juist daardoor Twente heeft groot
gemaakt."
Krachtiger vonnis behoeft er over be
scherming niet geveld te worden.
Steun der nationale n ij V r h o i d
is ziji niet.
Beter ware het, d'at het nationaliteitsge
voel zioh ontwikkelde in liefde voor 'het in-
'he'omsehc, opdat gelogenstraft worde heb
zoo ware woord van Dr. A. Kuyper, eens in
een 'kamerzitting gesproken en dat luidde:
„clat vreemd!© prodheten overal wor
den gezocht, d'at d'e nationale igeest zoo is
gefzonken, dat in sommige kringen iets, dab
hier in 't land vervaardigd is,
reedis da ar©m wo rd)t afgekeurd.
In d© hoogerei kringen komt het ve»elvul-,
dig voor, dat d© dames er zich op» beroemen
bun 'Meeding nu niet in 'liet land zelf, maar
uit 't buitenland te hebben gekregen, of dat
dames zich met ©en hoed tooieiij waarvan
zij kunnen verklaren, dat die nu eens uit
Parijs komt. En dat alles is niet bloot toe
vallig, maar hangt samen met den volks
geest."
Interessante mededeelingon zij|n ea* ge
daan ©n zijn er te» doen ©Ver dteteen anti-
nationalen -geest, di© onz© nijtverhedd' meer
tegenwerkt, dan alle protecti© za ooit zou
kunnen baten.
LI.
Ka 't u reeds bekende Victoriaholcl nog
even lekker gerijsttafeld te hebben, gingen
ivc met den nmldagboomeltrcin verder door
naar Tjiandjoer.
Ik reisde heel gezellig samen met 'n
Inlandsch ambtenaar,uil de residentie Ba
tavia. Deze landsdienaar deed mij weer do
noodige verhalen over de steeds toenemen-
do onveiligheid in clat zoo beruchte ge
west. Er was nu juist dezer dagen ontdekt
dal verschillende politiemannen, o.a. dede-
mang van Bosaki.en 'n Inladsch wijkmees
ter ter hoofdplaats, met de roovers 'heulden
cn 't kwam reeds zóó ver, dat zo onlangs
in de stad Batavia zelf, om 11 uur v.m.,
dus liefst, op klaailichten dag, hadden dur
ven rampokken in de buurt van 't Goe-
noeng Saharikanaal 1
!Zo waren op Jleoster Cornelis in den
laatsten tijd dan ook zeer angstig, Europea
nen, zoowel als Inlanders en vreemde Oos-
tcilingen, en de Inlandsche ambtenaar was
't volkomen met mij eens, dat aan die Bal-
kantoestanden niet eerder 'n eind zou ko
men, vóór en aleer 't gewest Batavia ge
woonweg in staat van beleg was
verklaard en het civiele goz;^ was over
gegaan in militaire lianden. Waarom wordt
daar toch niet evenals op Atjch en Suma
tra's Westkust bepaald, dat geen Inlander
zich na zonsondergang zonder licht buiten
z'n woning mag ophouden, terwijl dan, ter
controle van een cn ander, natuurlijk ster
ke met. geladen geweren gewapenden pa
trouilles op do hoofd- en binnenwegen zou
den moeten marcheeren?
Do aardigheid van 't rampokken zal er
wel spoedig af zijn, wanneer de roovers als
djaliats worden neergeschoten, zoodra ze
zich maar zonde?* obor (fakkel) of lantera
(lantaarn) vertonnen.
Er zijn bij de Veld-Bntaljons op Java tal
van bil. en Amboineesche militairen, die op
Aljeli bij het kranige Marecliausseokorps
hebben gediend. Een of meer brigades van
die dapperen, onder oud-marechaussee lui
tenants, zullen de rampokbenden spoedig
hebben vernietigd. De rustige bevolking
heeft hier toch evenveel recht op bescher
ming van overheidswege als bij u in Hol
land bijv.
Konden de ingezetenen maar een der
hunnen als afgevaardigde naar 't Haagje
zenden, dan had deze allang den verant
woordelijken Minister geïnterpelleerd 1
Wie van de hoeren Kamerleden wil het
thans eens doen?
Natuurlijk moet dan ook het geschrevene
in Penkras XLI over 'L Partikulior Land
bezit ter sprake komen.
Zooals de toestand nu is, kan het onmo
gelijk blijven!
Gelukkig hoorde ik nog wel goede din
gen van uit Batavia.
De lezers zullen zich zeker nog wel her
inneren, dat ik 't vroeger gehad heb over
het Stadsverband, het zgn. Inlandsche Zie
kenhuis.
Wie schetst nu mijn verrassing toen ik
mocht vernemen, dat alle grieven zijn weg
genomen, allo grieven, hoort ge, net zooals
ik u toen in mijn Penkras heb opgesomd 1
Of nu juist mijn artikeltje daaraan heeft
meegeholpen, durf ik natuurlijk niet bewe
ren, doch wel weet ik, uit zeer goede bion,
dat zoowel Zijne Excellentie de Gouverneur-
Generaal als de heeren van de Algemeene
Secretarie mijn Penkrassen uit Holland toe
gezonden krijgen en ziet, dat geeft me nu
zoo'n moed om op den ingeslagen weg voort
te gaanOpenlijk breng ik der Indische re-
geering hulde voor de jongste reorganisatie
van de Stadsverbanden, zoowel op Batavia,
als te Somainng en te Soerabaja.
Ook is intusschen nog bepaald, dat 't vol
trekken van doodvonnissen niet meei in
't openbaar mag geschieden, doch heel stil
op de binnenplaatsen der gevangenissen, 'n
wijze maatregel, die ten zeerste moet wor
den toegejuicht!
O, 't wordt thans zoo aangenaam werken,
nu ik weet, dat nietalleen duizenden lezers
van verschillende locale bladen uit alle dee-
len van Ncdciland deze Penkrassen volgen,
doch ook de machthehlioiiden hier in Indië,
de mannen, die wanneer zij maar alles te
weten kunnen komen, zoo heel veel kunnen
doen, ter verbetering van bestaande mis
standen.
Aan die machtigen in den lande woiden
dan ook de nog volgende reisbrieven met
den moésten eerbied opgedragen.
Ik wil gaarne de brug zijn, waarlangs zij
den zgn. bruinen broeder en vooral ook
den kleinen man hier kunnen naderen.
De inlanders weten het reeds overal, dat
ik over hen schrijf in de Nederlandsche
bladen en zij verhouwen mij daarom dik
wijls veel toe, wat ze voor geen geld ter
wereld aan een ambtenaar zouden duiven
zeggen. Eerlijk en nauwgezet zal ik hun
wenschen en grieven onderzoeken en zoo
noodig openbaren, in de stille hoop dan
nuttig werkzaam te kunnen zijn voor Indië,
nuttig ook voor mijn vadeiland, ginds in
het verre Westen.
Ik weet het, ik ben er van overtuigd, dat
de Reggeeringspersonen liicr in Indië den
goeden koeis uit willen, dat er thans een
streven beslaat oin ons Bestuur zoo zegen
rijk mogelijk te doen worden, welnu zij zul
len het dan ook billijken, dat ik als reizend
„dwarskijker" mijn meening zeg over het
goede en kwade, dat ik hier en daar opmerk.
Afbreken alleen is echter geen kunst, ik
zal daarom ook steeds trachten op te
bouwen/ door naast de kwaal 't ge
neesmiddel te noemen, dat in elk bij
zonder geval kan worden toegepast.
Moge mij echter daarvoor de zoo noodi
ge kracht en wijsheid worden geschonken!
We zijn intusschen de halten Gandasoli
on Tjirengas gepasseerd.
Bij Gandalosi verlieten we do zgn. vlakte
van Soekaboemi en gingen we op den rech
teroever van de Tjimandiri weder 't geberg
te in. Links zien wc den Goenoeng Kantja-
na (1240 M. hoog) en rechts den Goenoeng
Mela tie (1205 jr.).
Beide 'bergen zijn door ce'n betrekkelijk
hoogen mg verbonden, dc waterscheiding
lusschon de riviertjes,die westelijk afvloeien
naar de Wijnkoopsbaai en die welke naar
Java's Noordkust stroomen, de grensschei
ding (evens der valleien van Soekaboemi
en Tjiandjoer.
In 1S82 kwam hier de 683 Meter lange
tunnel klaar, door bedoelden bergrug ge
boord. Plotseling wordt liet dan donker en
enkele angstige medereizigstors hebben nu
fluks een kaarsje ontstoken, want je kunt
immers nooit weten met zoo'n paar blan
da's in den waggon!
Ik vraag mijn buurmeisje, een woikelijk
mooi kind: „Takoet apa?" („waarvoor
bang?") doch dezo geruststellende woor
den schijnen dc prawan (maagd) heclo-
niaal van streek te bicngen, want met 't
brandende kaarsje in de hand, vlucht de
nimf dadelijk naar 't andere eind van den
wagen, lol groote hilariteit natuurlijk van
de aanwezige heeren der schepping.
Do inlandsche ambtenaar is zoo vrien
delijk me uit (e leggen, dat de vcertii njaiige
Soendaneesche mij zeker niet begrepen
heeft.
Er zijn er hier in de Preanger maar wei
nigen, die 't Malciscli verstaan, tenminste
als ze niet op de hoofdplaatsen wonen.
Men kon ze 't aanzien, de dames, dat ze
blij waren toen 't helle daglicht ons weer
boscheen.
We kwamen nu aan1 't station Lampegan,
waar de tiein van Tjiandjoer op ons wachtte
en we een hoogte van 085 Meter boven de
oppei vlakte der zee hadden bereikt.
Nu daalde de weg weer plotseling tot de
volgende halte Tjibcber, die op 45G Meier
hoogte gelegen is.
Sommige lezers zullen misschien vragen
Waar haalt de Penkrasser toch
dergelijke gegevens van daan?
II ij kan immers m o e i 1 ij k van uit
een spoortrein de verscchillen-
de hoogten bepalen enz.!"
Ik zou 't nu heelemaal niet noodig vinden
om hiervan tekst en uitleg te geven, had
niet 'n inwoner van Haarlem in oen brief
aan de redactie van de stadseditie der „Op
rechte Ilaarlemsche Courant" er op gewe
zen, dat ik 'n paar onjuistheden gezegd heb
bij mijn beschrijving van Buitenzorg. Ik acht
mij daarom verplicht dien lezer hiei mede
te deelen, dat ik geografische bijzonderhe
den put uit een bekend standaardweik, nl.
de „Encyclopaedic van Nederlandsch In
dië" (laatste uitgave), zoodat, wanneer er
dus op dit feitelijk zoo ondergeschikte ge
bied eens '11 paar fouten mochten insluipen,
ik eens en vooral naar bedoelde Encyclo
paedic verwijzen moet.
De gewraakte onjuistheden over Buiten
zorg, van al zeer weinig belang intusschen,
komen voor op blz. 298, deel I. Ik zeg van
al zeer weinig belang, omdat mijn Penkras
sen toch in de eerste en voornaamste plaats
beoogen de zoo noodige belangstelling te
wekken voor Indië en zijn bewoners, de rest
is maar groote bijzaak en wordt alleen vol
ledigheidshalve vermeld, omdat dit nu een
maal zoo bij een reisbeschrijving behoort.
Er is hier in Indië zóóveel op te merken
en te bestudeeren, dat ik heusch niet veel
lijd en lust heb om bovendien de geografi
sche gegevens van de Encyclopaedic nader
te contröleeren. Mijn oprechten dank intus
schen aan de redactie van het Ilaarlemsche
blad voor de welwillende toezending van
het „bezwaarschrift" dat hiermede beant
woord is.
Het uitzicht dat we hier genieten, is als
altijd heerlijk schoon. De Preanger is een
prachtig land, dat moet gezegd worden.
Links zien we weer den Goenoeng Go-
dé (2962 Men rechts de ontelbare groene
bergtoppen, die zich van af hier tot Java's
Zuidkust voortzetten.
Na nog eens gestopt te hebben op de hal
ten Tjilakoe en Pasir Ilajam, halten, waar
als overal een groot deel der derdeklas-rei-
zigeis, meest eenvoudige koelie's en dessa-
lieden (dorpelingen), .uitstapt en weer an
deren de leege plaatsen dadelijk komen in
nemen, bereiken we eindelijk goed en wel
onze plaais van bestemming, voor heden
Tjiandjoer.
Na een handdruk en een „slamat djalan"
(goede reis!) met den Bataviaschen ambte
naar gewisseld te hebben, staan we op 't
vrij groote perron.
Lt. CïjOokekeh Broüssoh, b. d.
Tjiandjoer.
Hofbericht.
JET. M. de Koningin heeft aan e»en arm
meisje t© Doesburg, dat ©en liand mist, 25
geschonken, als bijdrage voor den aankoop
oener naaimachine.
Vrouwelijke postbeambten.
'Bij Kon. Besluit is Bepaald, dat in art,
11 van 'het Kon. besluit van 6 Juni 1900
(no. 101) onder vrouwen, di© voor het ver
vullen van 'betrekkingen Biji den post- en
telegraafdienst kunnen worden benoemd,
zijn to verstaan ongehuwde vrouwen, eu dat
aan vrouwelijks ambtenaren, die ia het
huwelijk treden, eervol ontslag uit den
dienst zal worden venleond.
Een Commissie Toor de Diamantindustrie.
By beschikking van den minister van
binnenlandsche zaken is eene commissie in
gesteld tot voorbereiding eener prijsvraag
voor een middel om het slypen van diaman
ten mogeljjk te maken, zender gebruik van
een giftig doppenmetaa! en tot beoordeling
van de ingekomen antwoorden.
