I
mêw
i
Zondag 3 April 1904.
kh
Tweede Blad.
58"* Jaargang.
No. 11432.
n,
s
fi,
'Jn
ITO
Wa
w-Pm
i,
Vacantie- en Gezondheidskolonies.
3De IKozsi!k:Ik;ezx.
IN WSCKE PJ^RASSEn7
3Ch,
SCHIEDAMSCHE COURAHT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen-
Pn'is ner kwartaalVoor Schiedam en V laar din gen 11. 1 25, Franco
Prijs per
"Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaar dingen 10 cent.
ppr post 11. '1.65
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
/~V\
Adveitentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
y; aan het bureau bezorgd zijn.
fiarenn SBoter^tiraal ®S.
•'/wfnw—t
Prijs der Advertentiën: Van 1G regels 11. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën hij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het llureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdag» ond
verschijnen, worden zoogenaamde fefeine advertentiën opgenomen tot den prjjs
au 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Inlcrc. Telefoon Ko. 123.
op
en
lis
m.
e-
ft
„Eih bion, je suis ravi", aldus begint do
bekende Franscihman Fïancisque Sarcoy
zijn voorrede tea' begeleiding van een klein
boekje „Les colonies de vaeanccs", ik ben
bepaald opigetoogon over do eer, dat heb mij
vereund is het eerst de documenten te mo
gen lezen, die dit deeltje samenstellen en
ze aan h'eb publiek voor te mogen stellen.
Ik heb, ze bestiideerende, kennis ge
maakt met een braaf man, aan wien ik
gaarne den sohoonen titel van philantroop
zen groen, wist ik niet, dat dit woord zoo
dikwijls mot minachtende ironie wordt ge
bruikt en aangehoord.
Die anau is de heer W, Bion, 'PfaiTsr te
Zurich I Waarlijlk, het verfriseht het bloed
- in aanraking te 'komen met een man, die
zoo zeer zijn tijid en zijn krachten wijdt aan
•Ie verbreiding ©ener nuttige idee, welker
(.-uitnemendheid hij 'ddor een lange praktijk
kaft ervaren." Wie 13 die Pfarrer Bion en
^'trelke is zdjin nieuw1® idee?
Hij' i» dè iman, die zich' in heb bijzonder
liet zwakke kind van den werkman lieeft
^aangetrokken, en de door Sarcoy ge-
{noomd'e documenten gevern dei uitkomsten
van een twintigjaiigon arbeid, zooals hij
'die zelf heeft meegedeeld in het door Sarcoy
Vvertaal de 'boekje.
Heb is een boekje, dat iederen lozer ver
vult met warme sympathie voor zijiti per
soon en zijn Weak en dat bijl Velen den
.rauch heeft opgewekt zijln voetspoor to
'volgen.
Hoo 'hiji kwam tot zijn arbeid, zegt hij
daarin zelf.
„Ha twintig jaar in het kanton Appenzell
-als predikant gearbeid te hebben, werd mij
in 1873 bat beroep in Ziirich, aangeboden.
Ik moest nu met mijn gezin de landelijke
bergstreek verlaten en miji w'erd eon pas
torie in het oude gedeelte dier stad als
woonplaats aangowezem.
Onze vijf kinderen ondervonden spoedig
de nadeolige gevolgen van deze verplaat
sing, zij begonnen er blecak en zwak uit te
zien, waarom' wijl besloten hen des zomers,
gedurende den vacantietijd, naar ons voor
malig dorp te zendon, ten eiudb Van do
jfrissche berglucht to kunnen genieten.
Ka een verblijf van vier weken keerden
ze naar lichaam en geest Versterkt, veel
s heter en gezonder in het oudorlijlke huis
brug. Gedurende Ihun uitstapje bTeof ik
meest te iZüirich. achter en hot viel mij dan
ijbij het afleggen van vel© bezoeken in de
stad, vooral in de arboidsbnuit op, hoe
(véle arme kinderen. hun vacantietijd in be-
dampte woningen en benauwde straten,
•fmeesb zonder toezioht doorbraohteu.
Ik kwam tot d'e oiverfcuiging, dat voor hen
m
st
Zooals eenmaal oen koning van Enge
land zijn leger doople mot den litel „Prins
-Van U ales'zoo bevoorrechtte een Russisch
keizer zijn meest geliefde onderdanen, do
.^üzakkon, met don czarevitch (troonopvol
ger) tot hun Ataman (betman) of opper
t6 ^enoomen' Een regiment Kozak
~n maakt bovendien deel uit van het per
soonlijk eskorte, dat „vadertje" bij officiee-
Le gelegenheden steeds vergezelt,
fe "dordaad heeft do wereld nooit beter
flf d'chte cavalerie voortgebracht clan de
0 ^am die haar tenten had opgeslagen
fn,de oevers van de Don (Zuid-Rusland)
,n 'het is geen wonder dat do Russische
'J or,ioitcn de stoutmoedige ruiters der
Wpen hun vrijheid tol het volgen van hun
1 fP26vai1 oorlogvoeren hebben gelaten en
^ï^rmec hebben toegekend een soort
li lCr^olieicling van de rest van het leger.
ïk«C ..!^nS'en d'° dc Kozakken als „vecht-
ïj.pi,eB Russische rijk in lengte van tijd
hei t°" czcn> zijn ontelbaar. Zij waren
j. file onder aanvoering van den dappe'-
i\va^ °frnaa Yermak Siberië veroverden.Zij
f^0_ d'° '1° Turken bevochten en zon
Aan i "0 tle vesting van Azof innamen.
lnbi.?n,W<as sloods opgedragen do moei-
Xya, van 'Gen soldaat, die van hot b'c
ij.. n- der grenzen, die door oproerige na-
Inh S verontrust werden. Reizigers,
i'ÜP ud liot "Uiden van Mantsjoorije te
il! holiLon Geschreven hoo do Ko-
voorposten de Mantsjoerijscho
d'e vacantietijdi geen ontspanning, geern wel
daad was, en rijl gedurenden den schooltijd
beter bezorgdl waren, Nu maakte zidb de ge
dachte van mijl meesterals aan mij(n kin
deren, die het toch, wat woning ©n voedmg
aangaat, zooveel boter hdbben dan zij, ©en
kort verblijf op heb land ten goede komt,
hoeveel te meer moet heb dan zijln voer amn©
kinderen, en ik Vatte iheb besluit op, hun,
zoo dit maar «enigszins kon, dezelfde wel
daad te doen genieten.
Aan niemand dan aan mijn vrouw en aan
oen zeer goed vriend, die mijl tot beden
steeds trouw geholpen heeft, deelde ik mijd
plan medei. Ik vretedo, dat anderen met tal
van bezwaren misschien mijn besluit aau
het wankelen zouden trachten ta brengen.
Mijn plan stoudi vast, daar heb mij vaa als
of heb gegrond was op ©en hooger bevel ©n
de vrucht van een inning medelijden, dat
ik niet k O' n onderdrukken.
Langen tijdi droeg ik mijm besluit in mij
zelvon om ©n overlegde, hoe) ik dit heb best
tot uitvoering 'kon brengen, todat ik het
waagde in Jumi 1876 in het „Dagblad der
slacl Zurich" oen bede aan de kindervrien
den te richten om vrijwillig© bijldragon voor
het voorgenomen plan.
'Het eerste antwoord van het publiek was
een anoniem© brief, dio met deza woorden
begon„Is het ingezonden stuk vau hed'en
van een halven of oen ihcelen gek? Het is
een veniitfkter Scsh windel (ellendige af
zetterij)''.
Andere beleedigingen volgden, o. a. de
volgend© anonieme brief.
13 Juni 1876. „Zoooven lees ik in het
Ziirichei' D'agblad" uw openlijke bede. Ik
ben op dat blad geabonneerd, omdat ©r zoo
dikwijls bewijzen in Voortkomen van den
S o li w i n d o 1, die in Zurich onder vela
vormen voorkomt. Iets schaamteloozeir op
dit (gebied is mij echter nog niet voorge
komen. Zoo, zoo, ook nu moet bet wel
dadige on in 't bijzonder het vermogend©
publiek der stad Zürieli de beurzon openen,
opdat de hoopvolle straatjeugd van Ziirich.
in de vacantie buitenpartijen zou kunnen
houden," enz.
Waarlijk ge©n bemoedigend begin 1
Ik had' echter toen reeds de overtuiging,
die later door vele ervaringen bevestigd is
A1 s n m e 11 s o h ©ei n w r k 1 ij' lc
goed en n u tt ig w c 1* lc nx ot ed e 1
beweegredenen o 11 d r 11 o m t,
zonder daarb ij iets voor zich to
zoeken en to*t uitvoering daar
van d juiste middelen aan
wendt, d a 11 z a 1 li ij s 1 a g 11, r r u s t
zegen op z ij 11 ver k."
En de heer Bion slaagde en zijn booze te
genstanders van toen zullen om hun dwaze
woorden lachen, wanneer het hun gegeven
mag zijn, er nog getuige van to zijn, hoo
dc vacantie-kolonics over het grootste dcol
dor beschaafde wereld zijn ingevoerd en
zich steeds moer en moer uitbreiden. Met
een gevoel van innige vreugde en genoeg
doening, die allen den braven man gunnen,
zal hij in gemeld boekje deze regels dan ook
hebben neorgezcl: „Zoo is uit do zaadkor
rel, die ik voor 20 jaar hoopend en vree-
zend in den bodem van mijn - vaderland
legde, een machtige boom gegroeid, die naar
alle zijden zijn takken en twijgen uitbreidt."
Naast de smaadschriften aan zijn adres
ontving de heer Bion ook tal van schrifte
lijke goedkemingen en aanmoedigingen en,
wat meer zegt, aan giften 2310 francs, die
hem in staat stelden G8 jongens en meisjes
in drie Appenzcller (loipen veertien heer
lijke dagen Ie doen doorbrengen.
liet ligt builen ons bestek den arbeid
van den heer Bion van af dit begin Lot op
don huidigen dag na to gaan, de uitbreiding
der vacantie- en daarmee gepaard gaande
gezondheidskolonies over dc vcrschillicnde
landen te beschrijven, een belangstellend
lezer kan zich voor een zeer geiingen prijs
een boekje daarvoor aanschaffen van den
heer A. C. Bos „Gezondhcidskolonics".
De heer Bion zelf heeft in 1901 een uit
gebreid werk geschreven „Dio Fcrienkolo-
nien mul flnverwajmlte Bestiebimgon auf
dem Gebiete der Kiiirier-Gesimdheilspfle
ge", waarin land voorland behandeld wordt.
Slechts enkele cijfers daaruit willen wij
putten om aan onze lezers iets te vertellen
van hel doe! der vacanliekolonies en hoe
men (lil in ons land tracht te bereiken.
Ruim vijl en Iwinlig jaren is hel nu gele
den dat in Zwitserland voor de eerste maal
werd gepoogd een aantal zwakke, arme
kinderen gedurende do zomervacantio in
eert zuivere berglucht bij krachtige voeding
en onder bekwame leiding een kuur te doen
ondergaan. De bedoeling was niet onkel
ze lichamelijk krachtig te maken, de kuur
moest tevens opvoedend weiken.
Lichamelijke aan geestelijke genezing ge
paard: de vader der vacantiekolonies, Pfar
rer Rion, zocht dit samengaan te vcikrij
gen door de leiding te leggen in handen
van opvoeders en wol van een zoo groot
aantal, dat aan ieder kind de noodigo op
merkzaamheid weid geschonken: mol de
68 kinderen gingen 10 ondenvijzers cn on
derwijzeressen.
Dc uitkomst was zoo verrassend, dat
ouders, onderwijzers en doktoren van der
gelijke kolonies als van een dringende be
hoefte weiden oveiluigd.
Thans heeft de Zuricher vcreeniging voor
„Ferienkolonien" zelf een groot landgoed,
„Schwiilirig", dat door zijn inrichting vol
doet aan de strengste hygiënische en pae-
dagogische eischen. liet is 34.60 TLA, groot,
waaronder 13.63 H.A. bosch, en in zijn ge
heel een der schoonste scheppingen op 't
bied van kinderkolonies.
In 't geheel zonden 25 Zwitsersche ge
meenten in 1899 3460 kinderen uit, dio geza
nienlijk 74,286 dagen verpleegd werden;
door 171 vercenigingen werden in 't zelf
de jaar in Duitschlnnd o. a. uitgezonden
32,174 kinderen;
terwijl in minder of meerder mate voor
vacanliekolonies woiclt gezorgd in bijna alle
beschaafde huiden der wereld.
grenzen bewaken en 111 de bijna ontoegan
kelijke wildernissen en eindelooze sneeuw
vlakten op hun post staan, ten bewijze dat
zij nog steeds de oude taaiheid cn volhar
ding bezitten, noodig voor het volbrengen
van hun harden soldatonpliclit.
'tls geen wonder dat do Kozak een be
roemd paardrijder is. Op den aanvalligen
leeftijd van drie jaar leert hij reeds rechtop
to zitten op het paard op do binnenplaats
van do ouderlijke woning. Twee jaar latei-
rijdt hij los te paard door 't dorp om zich
met zijn kameraadjes in het paardrijden te
oefenen. Geen wonder dat hij op twintigja
rigen leeftijd als 't ware aan het dier zit
vastgesmeed, dat hom draagt.
Als de vrouw van een Kozak moeder is
geworden, gaal zij veertig dagen na haar
bevalling naar de kerk om to bidden, en
lorugkeerond met haar zoon in de armen,
gespt do vader ecu dolk aan hot middel
van 'L kind en terwijl hij den jongen soldaat
aan do moeder teruggeeft, wenscht hij haar
geluk mol de geboorte van een Kozak.
De, Kozakken zijn niet allijd onder Russi
sche heerschappij geweest en volgons som
mige schrijvers zijn zij afkomstig van land
verhuizers, dio de slavernij van het Rus
sische regeeringsstelscl niet wenschten to
dcclon en tot aan do tiende eeuw een no
maden-leven leidden in de Tartaren-steppen.
Dozo rondzwervende rooverstannnon groei
den sterk in aantal on werden een grooie
macht, en toen dc Kozakken of „vrije man
non" moer vriendschappelijk gezind werden
jegens hun Russisch stamverwante volk dan
jegens de Tartaren, vormden zij lusschon
deze beida een buffer-staat.
Zij kozen hun eigen hetmnns (opperhoof
den), tot aan het begirt van deze eeuw;
zij bezaten talrijke kudden vee en velen
onder hen waren rijk aan groote bezittin
gen.
Toen zij in macht toenamen, onderwier
pen zij de Tartaarsche 011 Ci rcassischo volks
stammen. De Kozakken in de nabijheid van
dc rivieren de D011 en de Dnieper werden
groolendecls schippers en visscliers en tot
aan de dagen van Yonnak bestond hun lo
ven uit roover-aanvallen op karavanen van
Russische kooplieden die do genoemde ri
vieren kwamen afzakken.
Onder de huidige regeering zijn er niet
minder dan 51 Kozakken-regimenten, ver
deeld over elf stamdivisies. De voornaamste
van deze zijn de Kozakken van do Don
die hun naam geven aan oen Russisch
gouvernement mot anderhalf millioen in
wonen. Doze Kozakkon waren bereid on
der Russische heerschappij to komen en
loonon zich het meest vatbaar voor bc
schavfng.
De Kozakken van de Don maken met
2 ïogimonton en een batterij artillerie dool
uit van de garde, met 17 regimenten en 7
batterijen van do cavalerie en vormen drie
onafhankelijke eskadrons.
Het persoonlijk escorte van den czaar is
aangevuld met do Kozakken van de Kou
ban en de Torek.
Hieronder volgen de namen vau de elf
stalu-divisios
1. Kozakken van de Don.
2. Kozakken van de Kouban
3. Kozakken van de Terek.
4. Kozakken van Astrakhan.
LIV.
Nu begint d® z.g. „raikaat", d.W.z. hot
vaste formulier, dat we in elk gebed der
Matei mannen twe©, drie of vier maal zien
herhalen. Zoo'n „raikaat" bestaat uit liet
mill of moor hardop neuriën van Arabische
Qoiaanvorzen, afgewisseld door de noodige
lichaamsbewegingen, 't Zo<u' m© werkelijk
niets verwonderen als d© „Profeet van
Arabië" die rompbuigingen en knievallen
had voorgeschreven om den indolenten. Oos
terling ten minst© Vijf maal daags tot wat
heilzame kamergymnastiek te dwingen I Mo
hammed was '11 practiseh man.
Vo-or don Westerling isi het .intusschen
een vreemd gezicht, al die mannon ©n kna
pen daar in de river bezig met hun „vrijle
en otdeoefeningen" bedoeld als lof en hulde
aan den Vader al'ler mensdienr'assen.
D'e „rakaat" vangt aan met 't ui reöds
bekende: „Bismièllaa Kierraahmitn Nier-
ro'stóm" (zie Perikras 53).
D'aarop volgen de zeven eerste v'erzen
van den Qoriaan.
'Ze worden akfus uitgesproken of liever
zaohtjes en op 'n eentonige melodie ge
zongen
„Alhamdoe lièlaahie röb'bïel alamrien.
„Arrachman n'srroTihim 1
„Maaliekie jaomièiddin.
„Ija/ka na bceddo© wa> yaka nastain.
„Ieh'odionassierottol moesbalcièm.
Sierrottoladiètia an-arnta, ALlaihiim.
„Grairilmagrdoèbl Allailum Wailaddöün-
Amièn I"
Wat in goed Hollandsdh overgezet zou
luiden
..Lof aan God, den Meester des (H'eelalsi,
„Don Lankmoedige, dien Barmhartige I
„Rechter op den Dag van het Laai de
Oordeel.
„U bidden wij aan, IIwe hulp roepen
waj in.
„Voea- ons langs den rechten weg.
„Langs dten weg dergencn, die zich in
Gods weldaden mogen verheugen.
„Niet langs den weg dargenen, dlie Gods
tdorn hebben opgewekt,
„Amen l"
Na. het slepend uitgesproken „Aniion 1"
uitgesproken ongeveer op de U bekende wij
ze onzer Heilsoldaten, bukt de vrome zich
voorover, steunt met de handen op de
knieën en roept: „Allah hooakbar!' (zie
Penkras 53), dadelijk gevolgd door '<t drie
miaal snel opzeggen Van do Woorden„Söe-
bahan Allah wa bihamdiehie" (Gods heilige
naam zij geprezen 1)
Met ©en ruilt als 't Ware verheft zich daar
na weder 't lichaam, d© handen Worden op
do U reeds bekende wijze opgeheven, tor
hoogte en dicht bij' d© oorem (ziet Peirkraa
53) ©n zachtjes, heel zachtjes klinkt nu hot:
Samio Allah' hoeliman liammièda (.„'God
luistert naar hen, dio IIc.m loven.")
Is dit gezegd, dan werpt d'e moslim zich
op do knieën, raakt met 't voorhoofd den
grond aan, herhaalt zijn: „Allah hoeak-
barl" en' preVrit ook nu weder tot drie
maal toe, snel achter elkaar„Sooballian
Allah wa bihamdielhie". Even Verrijst uu
't bovenlijf om dadelijk daarna nog eens
weer dozo beweging van o&rbicd en ootmoed
uit te voeren, nog eens Allah te huldigen
iu d© taal van den Naihi, do Arabisch'©.
Ik weid steeds getroffen door de harts
tochtelijke! wijzo waarop de anders zoo fleg
matieke Inlander dit deell Van 'b gebed, uit
spreekt. Hij wedt al zijn goloofsijlvei' te leg
gen in de kracht, waaiimede hijl voorhoofd
en neus als 't war© tracht in te planten. Ik
kan er iheuseh goen boter Woord voor vin
den.
Onder 't nogmaals mot vuur uitroepen
van „Allah hoe^kb'arstaat onze grijsaard
op en de eerste „rakaat" is volbracht.
Hot „Sembalijang magrib, waarvan we
thans hier getuig© zijn, heeft drie van di©
verplicht© „rakaats" of gebedsb©wegingen,
bet „Sembalijang soeboeh" slechts twee,
doch d© drie overig© geboden elk vier' Onze
oud© man Zal dus two© maal nog het boven
omschreven© .herhalen.
Na elk® twe© „rakaats", zoo luidt het
voorschrift, moet do moslim een oogenblik
geknield blijven on daarbij! de volgende
woorden opzeggen (niet neuriën dus), dio
d© z.g. „Tasjahdiocd" vormen.
„Ata-hyatoèl mocbarokatoes tsalawatoet
tojibatoe liellalii I Assalaaamo© alaika, ajoe-
'hannabijb© waiToohmatoeillahi wabarokatoe.
Assalaaamo© alaina waai Ia ibadiellahi tsob-
hion." (Offeren wij IJ 0 God, in dank voor
Uw zegen, genade ©11 goedheid 1 Heil ook
U Profeet, moge de genade en gelukzalig
heid Godfe U deelachtig worden, Zegen ons
O O
en allen, idie roahtWaai'digilicid betrachten").
Dit wordt gevolgd door de „Sjahadat" of
geloofsbelijdenis van den Islam, luidende:
Asjhadoe Aulaaa Illaha illallalh wa asjha-
doe anna. Moehamanadoer Rassoel l'Oollali!
(„Ik geloof, dat ©r maar één Gocl is cn
Mohammad in Zijn Gezant").
De „Sja'liadat" uitgesproken zijnde, mod
do z.g. „Tsalawat" (Aanroeping tot God)
Worden, opgezegd: „Allahoèma. sale alia
Sajiod' dièna OVIoehammad' dien wa' allaaaa-
lichie wassalim" („O God 't is to hopen, dat
de gelukzaligheid en genade aan onzen Heer
Mohammad en zijn geslacht geschonken
■wobdt.")
Hierna staat de geloovigo op onder 't uit
roepen alweer van „Allah1 hooakbar!" 011
begint hiji de d'erde „rakaat."
'Hiet gebed Wordt steeds besloten met 't
nogmaals geknield uitspreken van de „Tas-
5. Kozakken van de Oeral.
G. Kozakken van Orenburg.
7. Kozakkon van Siberië.
8. Kozakken van Scmirietehié.
9. Kozakken van Transbaikalië.
10, Kozakken van de Amoer.
11. Kozakken van de Oessoeri.
Bij Russische paiades spelen de Kozak
ken altijd de eerste viool. In vele opzichten
gelijkt het Russische leger op dat van ande
re Europeosolic staten, maar de Kozakken
hebben steeds hun eigenaardig karakter als
volksstam behouden. Elk soldaat van hot
eskadron is bi ervaren ruiter, die den han-
digsten circus-acrobaat oen lesje kan ge
ven; en de schietoefeningen in een dozijn
verschillende houdingen, bijv. slaande bo
ven op 't paard, Ion achterste voton op 't
paard, gehurkt op den grond achter hel
paard enz. kunnen slechts door orvaicn
ruiters op goed-afgerichtc paarden woiden
volbracht.
In het veld is de Kozak daarom zoo'n
uitstekend soldaal omdat hij gewend is aan
schamel voedsel en buitengewoon strenge,
koude kan verduren. Bovendien is or in
de Europeesche legers geen beter fourageur
aan lo wijzen dan de Kozak.
Hot grooie leger van Napoleon van een
half millioen soldalen, had 11a den terug
tocht uit Moskou maar al te goed reden om
de stoutmoedigheid van den Kozak Ie be
treuren en het is overbekend dat de Ko-
zakkenbonden de flanken cn de achterhoe
de van het geteisterde Fransche teuzon-
leger omzwermden en do cons zoo roem
ruchtige legermacht onherstelbare verliezen
berokkende,
Op den eersten dag van den Russisch-
Turkschcn ooilog van 1877 legde oen Kozak
ken-regiment een afstand van 70 mijlen af
in vier en twintig uur om een belangrijke
militaire stolling aan een brug in te nemen
011 de laatste berichten uit Korea doen zien
dat do Kozakken-voorposten gewaagde ver
kenningstochten hebben gemaakt 111 het ge
bied ion zuiden van de Yaïoe-rivicr, Ion
spijt van de grooie overmacht van Japan-
selie troepen, die zich bevinden in den drie
hoek van Seoel, tot Ping-Yang en Monsa 11
(Gensan).
Een opmerkelijke eigenaardigheid van
don Russischen soldaal in 't algemeen en
van den Kozak in hot bijzonder is diens on
verschilligheid en ongevoeligheid van pijn.
I11 den Russisch-Turkschen oorlog sleepten
manschappen met de zwaarste cn breedste
wonden zich naar de ambulance, zoodat
bun kameraden iu dc vuurlinie niel voor
hot feit zouden worden gesleld om hen lo
moeten wegbrengen, maar konden doorva
ren, totdat ook zij vielen. Een aardig trek
je van koelbloedigheid van den Russischen
soldaat wordt verhaald van oen der man
schappon die in oen bastion te Sebastopol
lagen tijdens don Krim-oorlog. Bij hol etens
uur werd soep verstrekt, gekookt van groe
ne kool. Een vijandelijke bom viel in lmit
midden toen een dor soldaten de bom greep
en in cle' soep doopte met do woorden:
„Welkom, Maria Ivanovna, proef onze soep
eens."
