0" Jaargang.
Zondag 8 Mei 1904.
No. 11461.
Tweede Blad
De Hooger-Onderwijswet.
\F.
Het ontwerp-tariefwet.
317,
DAM
n re-
n.
tl>.
I'm -
D© Ixxlora.s.12:.
ten.'
INDISCHE PENKRASSEN.
tP
V
SCHIEDIMSCHE COURAUI
tóe courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs Per kvartaalYoor Schiedam en Vlaardingen 11. 4 25. Fianco
'F.tój/per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
ifïnntierlpe nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelps aangenomen.
J&fl
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uui
het bureau bezorgd zijn.
Bureau s Koters<raat 68.
Pi ijs der Advertentiën: Van 16 regels Q, 0.92; iedere regel
mm 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdaga ond
verschijnen, worden zoogenaamde Uleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Bnterc. Telefoon No. 123.
„Dan zal het dus blijken, of de
tegenwoordige Rcgeering zal kunnen
voortgaan op den weg der partij-
netten, dien zij insloeg o, a. met de
lieoger-Ondcrvvijswet, waartegen de
eebeelo vrijzinnige partij als één man
optrok". „Sch. Ct." 1 Mei 1904.
Bovenstaande woorden waren geschre-
tea in 'het artikel „De aanstaande ver-
voor de Provinciale Staten" in het
'tamst van 1 Mei 1904, waarin word fc>e-
dab dit van deit uitslag dezen' ver-
vooi' de Prov. Staten in. Juni a.s.
kers.
im».
iSOSi
ie.
ENS;
n «O
Sr l.a-
8-/
TBANl
-uk
jg fan de<ze Ho oger- O n d ea*wi js wet m
5 jaarheid1 een pai-tij.wet? Dteze door dé 2de
lamer aangenomen wet "bevat behalve de
irganisatiö van 'het technische onderwijs
10»: lo. de regeling Van de subsidieering
Jer bijzondere gymnasia; 2o. de instel-
vaa bijzondere feerstoolieii aan open
ter universiteiten en 3o. 'het toestaan van
volle dipiouneeringsrocht aan universi
teiten door bijizondere vetreemgingen opge-
nchfc.
Heb is in 't bijzonder pimt 3, dat door
linkerzijde heftig bestreden is en
kt vrij dus zulTen nagaan.
Zooals dr. Euyper het indertijd! zelf uit-
Jrukfce, zijn onze hoogescboton niet alleen
i, waar goleerdihedd verkocht Wórdt,
iet zijn ook werkplaatsen, waar voortdu-
d met naarstigeii ijver gewerkt wordt
nieuw materiaal te suncden.
Of, gelijk pro?. van der Yituigt zei, omze
feogesdhol'en zijh geen conservatoria, geen
fena/upJiaafsen, Van eenmaal verzamelde
kijshexd, wier goh'oimenisseui eeuw" in) eeuw
ai telkens weer aan de adepten onver-
aiderd wordon onthuld'b zaj!n observatoria,
rearneming-splaatsén, van al wat er op élk
iïetensdiappelijik gebied omgaat, o>pdat d'it
worde met eens verkregen resul-
wedcplaatsen, waai' al 't waa/rge-
lomene bewerkt on Verwerkt wordt, opdat,
ret ia de kamer der geleerden wordt ver-
moed, wordt ontdekt, verwerkt worde) tot
resultaten, die de geheele mensclikeid' ten
goede feymen.
Wat ia nu de 'bedoeling van punt 3 dtezor
Eooger-OndehvijSwet Zijl wil aan bijzon -
idere universiteiten het recht geven graden
te te kennen, die dtezdlfd© 'bevoegdheid! gte-
■M als die, wél'ke verkregen zij| aan de
Ssjksuaiversiteiten.
Eu daar or nu in ons fend sléchts één
nik een bijzondere universiteit is en wel
isvrijo universiteit te Amsterdam, de oog-
!pprl Van dr. 'Kuyper, on daal* ©r geen kans
t dat er in de eerstel jaren andere Injizoii-
;to universiteiten worden opgericht, ia
fe de eigenlijke kern deir 'kwestie 'het vea'-
i van dat retóht, den effectus-civilns,
an die genoemde 'universiteit,
ük zoh dan gaan onder de vlagvrij|-
ffi&ing ook van het Hooger Onderwijs,
«u is er echter door verschillende) spre-
18 gewdzen en is dit gestaafd met do
isbourtems op Seinpost in 1895, dat deze
'rije universiteit integendeel de meest
onvrije ig( dio er in ons land bestaan kan.
flet wijlo ©ndea-zeefc, werd beWeard, is
te niet toegestaan, dan in zoo vérre, dab
i
'kwami zeer zelden voor, dat mc-
"Ww Sandon opgewonden' werd; toon zijl
'hoordé dat Mlontje, ihaar dienst-
kaar- een „akelige k'at" hadl betiteld!,
•m'haar kalmte verdwenen. Ze trok ge-
W 'haar sjaal Vastel* om de soliou-
011 stond op. Haar hoorbuis, zónder
126 géén stap deed', daar zo vriji Iiard-
I 5, Was> ^®S! °P het kleine tafeltje,
1 aaD Waar z& slo'ég er geen acht op.
l'djo," zeidfe) ze, terwijl! ihaar witte
S 2emiw,a°htigi 'heen eui wem-
f*6 °umiddbHaj|k je goed en verlaat
vandaag heb huis!"
at? Ik)nieisjei.
a t0£ensIw^k als 'h 3° blioft.
'wndo^0 0<m ^S'e!aaair|dig gezicht en
>iNu, daar he)b ik me wat moois
loon A Schrokt." Plotseling greep ze
fe .^rbuis <hxmo
léér v maal4 -hSg1011) ik! wil niets
ien. v hoeren," zeid© imevronw1 San-
brief «aar mijn neef brenge
Je
de resultaten van dat onderzoek onder
geschikt m oeten Wouden 'gemaakt aan voor
af vastgesteld© regelen, dogma's, ©n dat
boven ieder onderzoeker dea' wetenschap
staat de godgeleerde faculteit, die door haar
uitspraak al het gevonden-a van dit streng
wetenschappelijk onderzoek eenvoudig als
alsch kan ongedaan maken.
De pralkfcijik heeft het geleerd, zeidei men,
dat iedieu' wetenschappelijk man deu' Vrijje
Universiteit zich moet 'kunnen onderwer
pen aam do uitspraak der contribuanten,
dus vai hen, die medewerken door stoffe-
lijOce bliilken van insteimiming aan de in
standhouding dezer instelling; aan deze is
het te beoordeefen, of dat, wat een weten
schappelijk onderzoeker als mu\ De SaVou*-
nin Lehman moemt als ihiet war'o te hebben,
gevonden, tTVer-eenkomt met de Solnift.
En zoo niet, zoo zijl, als op Seinpost in
1895, zoo'n mian veroordeelen, dan! moet
deze als ho'ogkieraar aftreden.
Yam veu'sohiillemdia zijden werd' -ei' op ge
wezen, dat de Vrije Universiteit met haar
gébondonheid aan bepaalde kerkelijlkfei leiei"-
stellinigen, waardoor d© student, die in den
loop zijiner studie aan die instelling een
andbre overtuiging mociht Wbhen verkre
gen, of voortaan trouw aan deze- moest hui
chelen of voor al zijn examens moesb Wor
den afgeweten, ook ail was hij! de knapste
man ter wereld, dat zulk een inrichting oh-
anogalijlki onpartijdig de) geschiktheid) van
haai' leerlingen voor bepaalde staatsamb
ten of betrekkingen zou kunnen' beoordeie!-
len; dat eenzijdig en propagandistisch on
derwijs nooit int de plaats mag treden Van
de vrij© wetenschappelijke) studio der open
bare universiteiten.
Voeg hierbij, dat de Vrije Universiteit is
een instelling met slechts drie faculteiten
(theologie, lettoren en rechten) en stel daar
tegenover eens den eisch, die altijd aan een
Universiteit weid gesteld, zon ze met recht
aanspraak mogen maken op den naam we
tenschappelijke instelling: de samenleving
van geestelijke- en natuurwetenschappen.
Toen in 187G het Athenaeum van Amster
dam tot universiteit werd verheven, kreeg
zij het recht van piomotie slechts onder do
uitdrukkelijke voorwaarde, dat zij ook aan
stonds moest voldoen aan alle oisclicn, die
aan de Rijksuniversiteiten worden gesteld,
moest haar curatorium ten doele door de
regcoring worden benoemd, iedcie hooglee-
rarenbenoeming door de kloon worden be
krachtigd.
Vanwaar n,u deze onbegrijpelijke, onver
dedigbare toegefelijkheid jegens de Vrije
Universiteit?
De Regeering voelde zich zwak tegen den
eisch der 5 volle faculteiten en meende een
stap tot don vrede te doen door een nieuw
opgenomen artikel, dat hel diplomeerings-
recht zal vervallen, indien er na 25 jaar
geen 4 en na nog eens 25 jaar geen 5 fa
culteiten zijn.*
Haar hiermee drukt ze zelf onomwonden
uit, dat ook zij de Vrije Universiteit nu niet
voor vol acht en met iccht zou men haar
kunnen vragen: „Wilt gij hot kind reeds do
rechten geven, die het eenmaal als man zal
mogen bezitten?"
Indien de Universiteit mot 3 faculteiten
over 25 jaar niet het diplomeeringsrecht zal
mogen bezitten, waarom dan nu wel?
Uit deze punten blijkt dus voldoende het
partijdige, onwetenschappelijke van dit dool
Miontje schreeuwde en jammerde, ter
wijl ze allerlei Wanhopige gebareu maakte
„Tien jaren lang heb ik u brouw gediend
in alles iheb' ik me naar u gevoegd!
en nu gooit u mijl maar zoo 'Eet huis uit
„Al dat gepraat helpt je niets, ik hoor
toch niets en ik wil ook niets hooren. Je
hebt mijl bespot dat is iets Wat ik j©
nooit zal vergeven!"
Intussohen' was het MHtentje to'dhi gelukt
zich Van dd hoorbuis meester te malcem, en
iliet instrument in de nabijheid) barer mees
teres houdend, riep ze: „Wie zal dan. voor
u zorgen, wanneer i'k weg ben?"
„Wel, ik vind wel iemand anders," ant
woordde de oude dame, ofschoon ihaar stem
van angst beefdb bijl de gedachte, dat ze
edusaam en Verlaten in d'o villa buiten do
stad moest blijven.
„En u wil hier Van nacht bedt alleen
zijn
„O, do deui'en kunnen immers gegren
deld worden en en ik ben' immens in
Gcds hand 1" (kwam 'het er siddferond uit,
Je) onfatsoenlijk gedrag Van Weden .is niet
alleen de oorzaak maar jo gdlictólö manier
van optreden. Ik heb mijl zeker lang 'genoeg
door joiu Taten tiranniseeren. Je meent, dat
je mót mdji dóen (kuntj wat je wilt j®
der Iloogor Onderwijswet, dal men wol !o-
vons anti-nalionaal mag noemen, als, we
deze verlaging der wetenschap stellen te
gen den hoog-welenschappelijken zin, waai-
door onze academiën steeds hebben uitge
munt, en als wij dit binden der weienschap
aan een kerkelijk beginsel stellen legen haar
vrijheid, waai op men tol nog toe in ons
land zoo trotsch was.
Tegen deze onwetenschappelijkheid en be
voorrechting Is met alleen do linkeizijde dei-
Tweede Kamer opgekomen, maar ook liet lid
dor rechterzijde dr. de Visser, terwijl de
lieer Scliokking, leeiling der Vrije Univer
siteit, er tegen sprak en er om de wille
dor partij vóói slcmde.
Om dezelfde roden zullen ook do meeste
katholieken ervóór gestemd hebben, althans
niemand heeft er een waim woord voor ge
sproken.
Dat deed zelfs mr. De Savornin Lohman
niet. En nu, nu de wet bij de Eerste Ka
mer in behandeling komt, nu komen er van
verschillende kanten adiossen, van moderne
en van orthodoxe predikanten, om deze
wet niet aan te nemen.
Ook de „subsidies aan bijzondere gymna
sia" lokten heel wat debat uit, daar de
waarborgen voor een goede inrichting dezer
gymnasia onvoldoende zijn.
Een amendement om te bepalen, dat aan
deze gymnasia in elk der leervakken even
veel lesuren moesten, gegeven wordon als
aan de openbare gymnasia weid afge
wezen. „Waar zou dan de tijd blijven voor
liet Religions-unterrichtzoide de Premier.
Het amendement op 't vorleenen der sub
sidies in verband met 't aantal leeilmgen,
om op te nemen: leerlingen boven de elf
jaar, viel, en zoo kan van nu aan dus sub
sidie verleend worden voorjiooger onder
wijs aan kinderen van 10 eiï 11 jaar.
Maar 'L ergste is, dat dus do bijzondere
gymnasia door haar bevoorrechting aan
de openbare gymnasia oen onoeilijko con
currentie kunnen aandoen en straffeloos in
africhtingsscholen voor 't examen kunnen
ontaaiden.
Wat do instelling der bijzondere leerstoe
len betreft, een denkbeeld van dc katholie
ke partij, deze kan slechts medewerken lot
een vernieuwd on krachtig academisch le
ven, dit is dc eenige lichtzijde van dit ont
werp, en dit werd van allo zijden foege-
juicht.
In liet hoofdaitikel over dit ontwerp in
het nummer onzer courant van 17 April
wordt met verwijzing naar een paar vroege
re aüikelen over „vrijhandel of bescher
ming" (in de nummers van 6 en 13 Maart
j.l.) gezegd:
„Wij hebben reeds vroeger gewezen
op de slechte gevolgen van bescherming
en uit gegevens aangetoond, dal bescher
ming onzer nijverheid door invoerrechten
allerminst noodig is en oor nood
1 o 11 i g dan gunstig werkt."
In verband nu met deze uitspraak tref
ons in dezen lijd van redevoeringen legen
het protectionistische wetsontwerp van liet
huidige ministerie, wat Woensdagavond
door den lieer G. G. Plate, directeur van de
stearine-kaarsenfabriek te S c h i e d a m,
werd gezegd in de vergadering van hot de-
denkt -dat, om-dab ik je in. mijn testament
zesduizend gulden heb vermaakt maar
ik ga nu maar heen en pak in I Ha zal je
wel mijn dankbaarheid: toonen, omdat jo
zo'o lang bijl mijl b-enfe igewetesb."
Bij deze woorden ging de oude, eerbied
waardig© dame in haar stoel zitten, terwijl
zo baar handen vouwde over dó hoorbuis,
die in haar 'schoot lag.
Mkentje was nog altijd Mijjven staan, in
baar oogen fonkelde het boosaardig óp en
baar trekken waroru Van woede en, wraak-
gevoelens verwrongen. Ze balde haar vuis-
D O
ten ©u siste) dreigend!:
„D'ab zal u berouwen 1"
Daarop vloog ze de kamer uit en pakte,
al schimpende', haar góed'.
„Titen jaar lang héb ilc heb uitgehouden
voor' nietsHad ik d'at kunnen vermoe
den d'at heb zoo k-otmen zou dan zon ïk
die oudci kat ril lang nib ctepi weg hébben
geruimd-En dat net nu, Waar zo zoo zwak
is langer- d'an eon half jaar zal zo 't ze-
kor niet inteer maken
Eerst toen ze haar eigendommen had
ingepakt, wérd het in Qiaaa* gemoód iets
kalmer.
„Zes duizend) guMön hetefb ziet me vei'
maakt ik! weet^ dat 'liet. in haai' besta-
parloment Rolterdam van do Maatschappij
van Nijverheid, nadat door den heer A. Pla
te, voorzitter van do Rotlordamscho Ka
mer van Koophandel, liet ontworp-larief was
besproken en bestreden.
Wij onflecnen het volgende aan het vor
ig van de „N. R. Ct.", alleen wij spa-
lieeron.
Do heer G. Cr. Plate, directeur van de stea
rine-kaarsenfabriek te Schiedam, mei kt op
dat indien elk koopman of importeur hier
zijn eigen belangen verdei zou komen be
pleiten, aan deze vergadering geen eind zou
komen. Men is hier in een vergadering van
de nijverheid en het bevreemdt hem dat lot
nu toe geen nijverheidsman hot voor of hot
tegen van het ontwerp-tarief is komen be
pleiten. Daarom heeft hij nu het woord ge
nomen en stelt de vraag aan de nijverheid of
wat de minister nu geeft, waard is om het
aanbod om beschermd te worden, aan tc
nemen. Spreker antwoordt heslist ontken
nend, De nijverheid moet zich niet la
ten beschermen door een rcgee
ring. Onze nijveiheid moet zich richten
tot het buitenland. Het is een ongelukkig
denkbeeld hier een goede nijverheid te wil
len in stand houden voor een bevolking van
vijf millioen zielen. De wereld staat voor
onze nijveiheid open. Wordt hier en 'daar
een deur dicht gedaan, een andere deur
gaat weer open. De nijverheid zal wel weten
haar weg 1-: vinden. Aanvaardt zij de be
scherming haar nu aangeboden, dan moet
zij gelijktijdig van uitvoer afstand doen.
Men lette op het voorbeeld van Frankrijk,
waar men zich van de daar genomen maat
regelen groote uitvoeren had voorgesleld
en thans? De Schiedamsche kaarsenfabriek
vindt nergens concurrentie van beschermde
landen, wèl van niet-beschermde, van En
geland en België. De Maatschappij van Nij
verheid, aan wie het departement to
dezer zake rapport Heeft uit te brengen,
heeft dc zaak goed in le zien en in hot uit
to brengen rapport dient duidelijk uit to
komen dal bescherming voor onze
nijverheid de dood zal wezen.
(Toejuiching.) Zijn er in deze bijeenkomst
nijverheidsmannen die liet daarmede niet
eens zijn, dan noodigt spreker hen uit daar
van 'hier blijk te geven door het wooid te
nemen.
Niemand vraagt heL woord.
Dc Voorzitter constateert dientengevolge
dat alle aanwezige induslrieolen zich met
de zienswijze van den voiigen spreker vcr-
eenigen. (Toejuiching.)
LIX.
Reeds veertig jaren lang bestuurt Raden
Adipati Aria Prawira di Redja het Regent
schap Tjiandjoer en dat hij nog steeds niet
als voldoend rijp beschouwd wordt voor ont
slag met pensioen, bewijst zeker wel, dat
deze Boepati zich al bij'zonder in de gunst
van de Regeering mag verheugen. Hij kost
het Gouvernement toch liefst drie maal zoo
veel als een nieuwe Regentr) Onder zijn
bestuur lieersclitcn dan ook steeds orde
en rust, geen rijstschaarschte plaagde do
bevolking en dc kleine man was tevreden,
was „soneng", zooals men 't hier noemt.
Ook de Europeesche landbouw nam een
grooto vlucht en met kracht ijverde hij,
zoowol voor dc rijst- als voor de gouverne-
menlskotfioculiiuu'.
Den 28en Maart 1897 werd hom door de
Regeciing den titel van Adipati toegekend
on wel als belooning voor zijn langdurige
en tiouwo diensten aan den lande bewezen.
Ook word zijn borst versierd met liet. Of
ficierskruis van de Orde van Oranje Nas
sau, liet Cominandeuiskruis der Oide van
do Kroon van Siam en hot Officierskruis dor
Orde van den Witten Olifant, heide laatslc
onderscheidingen hem geschonken door Zij
ne Majesteit Phrabalh Somdolcli Phra Pa-
ramindr Maha Chulnlongkorn Plira Clmia
Cliom Klao, den sympathieke» kleinen ko
ning van Siam.
Over 't algemeen is men, naar mijn be
scheiden meening, bij ons te karig met het
ridderen van Inlanders en vreemde Ooster
lingen, terwijl juist de Aziaten er zoo ge
voelig, zoo echt dankbaar voor zijn.
Van do drie en zeventig Regenton op Java
en Madocra zijn er net zeven, die het
gebracht hebben tot Officier in do Orde
van Oranje Nassau! Ecu Nederlandsche
Leeuy kon er voor geen enkele op over
schieten 1 Rekende figuren in de Inlandsche
maatschappij, als de zoo ontwikkelde voor
uitstrevende Regenten van Demak, Japara
en Ngaavi, werden niet eens 'n Oranje Nas
sau waardig gekeurd!
Die meer verlichte mannen zullen ver
standig genoeg zij, er zich niet veel van
aan te trekken, maar, anderen hindert het
werkelijk, dat verzeker ik U. Zoo licefl do
Rijksbestierder van Djokjakarta een nog
maagdelijke borst 1
Hare Majesteit, onze geëerbiedigde Ko
ningin, de Keizerin van Insulinde, voort
het oppergezag over Uvco honderd acid en
zestig Sultans, Vorsten, Radja's en Vor
stinnen 1 Van die allen, Hare vazallen, zijn
er net tien, die 'n kuiis dragen!
Men kan dit geen verstandige koloniale
politiek noemen.
Er worden jaarlijks zooveel Nederlanders
met 'n lintje bedachl, dal er toch zeker wel
eens wat voor hier kan overschieten.
Indië Wordt echter bij alles vergeten, zelfs
bij do bekende Augustusnitdeeling! Ook de
Europeanen klagen over dit gemis aan be
langstelling. Ik beweer niet dat de vele ge
lukkigen in „patria" bedacht, zonder ver
dienste waren, dat zij veire, doch wel, dal
hier even verdienstelijke ambtenaren, offi
cieren en particulieren onopgemerkt bleven
en dat is onbillijk.
Enfin, voor de Euibpeanen behoef ik niet
op te komen, die hebben zelf do Pers tel
hun beschikking, doch dat de Inlanders zo'o
vergeten worden, vind ik meer dan treurig.
Do Engelschen behangen hun Inlandsche
Vorsten en Grojoten van boven tot onder en
toonon zich ook in dit opzicht alweer heel
wat praétischer dan wij.
Het Nederlandsche Gouvernement scheept
den Inlander af met 'n simpele gouden, zil
veren of bronzen Ster voor Trouw en Ver
diensten.
Nog niet zoo heel lang geleden kon een
niet-Europeesch militair zelfs niet eens de
Willemsorde verdienen, al was hij ook dap
per geweest voor tien, toen moest hij 't in
dien tijd maar doen met een Medaille
voor Moed en Trouw! Gelukkig heeft het
legerbestuur do schandelijke onrechtvaardig-
meut staat liever ga< ik dood, dan dat me
dat geld zou ontglippen!
Als de oude vrouw van naakt kwam tö
sterven
Deze laatste gedac-hte bad een. wonderlijk
geruststellend© uitwerking1. Plotseling werd
het licht in kaar brein. Ze wreef ziek met
een ui zo'o lang over do oogen, tot deze
traandten on ging toen, met een zakdoók er
voor houdend, naar haar meesteres.
„Ik iheb verkeerd gedaan," jammerde zo
met huilerige stem, „en ik Vraag mevrouw
om vergiffenis." Toen begon, ze te snikken.
„Ik kan liet niet verdragen, dat i'k
boos van u weg zal gaan."
Mevrouw Saiideu was diep getroffen. Ze
streek zich mot haar zakdoek! langs de
oogen, die' onderwijl bittere) tranen haddon
vergoten en zeide goc-dhamg
„Ik vergeef 't je, Mieivtje, en ik 'koop,
dat 'liet je go'ad mag gaan. Hier 'hek jé twee
honderd g-uid-en voor je langen diensttijd.
Breng me nu nog de sleufels en den korf
mot zUVci'gterei, voor je weggaat."
„D'an'k u wet, danik u vriendelijk, me
vrouw," zeide 'Mientje.
Het duurde een keelen «tijd, eer ze mtet
het gevraagde terugkwam; Want ze had
eerst haar 'kist gedeeltelijk moeten uitpalk-
J) Zie Penkias 56.
k,n, om enkele lepels en vorken) te voor
schijn te hal'en.
„De hemel behoed© u, mevrouw," zeide
de huichelaarster, nog eert paar 'krokodille-
t'i'anen stortende.
Ovter de oude wangen der grijze vrouw
biggelden echte tranen, toen ze dö deur
der woning achter Mientje sl'oot. Een Vreo-
selijfce angst snoerde haar korst, bij, de
gedachte aan de eenzame ligging harer
villa.
Den brief aan haar neef 'gaf zijl Mientje
evenwel niet mee, want ze vertrouwde haar
niet genoeg. "Wie weet, wat haar dienstbare
met betrekking tot dezen bloedverwant
haar mogelijk voorgelogen had. Ze wild©
wachten op den bakkersjongen, die het
brood moest brengen,; hem zou ze dén brief
meegeven, met liet vterzoek dien zoo gauw
mogelijjk te bezorgen. Maar van dit voor
namen zei ze niets aan Mientje.
Terwijll deze in de oninisbus stapte, die
baar met liaar goed wegbracht, gromde ze)
nóg eenmaal' „akelige kat", en ze voelde in
stilte eön aangename gewaarwording, dat
ze zoo slim Was geweest den sleutel der ach
terdeur mee te nemén.
Dé brief, dolor den kleinen bakkersjon
gen bezorgd, -kwam .den neef Van mevrouw
gritm .k
fi-i
