BINNENLAND.
YL AARDINGEN.
Genieenteraad.
1 ilmÊma
f /-.At
beid ingezien en kan thans een Javaansche
marechaussee net zoo goed „het Ridder"
krijgen als z'n overste.
„Kleinigheden!" zal menigeen smalend
uitroepen, doch ik hen 't daar volstrekt niet
mede eens.
Ook wat de „lintjes" betreft, lion ik voor
gelijk recht voor allen en vergeet niet, dat
hier te lande soms één Rederlandsche
Leeuw, met den noodigen geur uitgereikt,
tegen een heel bataljon soldaten opweegt.
Laat daarom de 31ste Augustus voorlaan
ook voor onze Mandsche aristocratie en
Vorsten wezen een dag van blijde verwach
ting!
Het Opperbestuur beginne mei jaarlijks
een opgave van honderd Inlandsche namen
te vragen. Heusch ik scherts niet, ik meen
wat ik hier schrijf.
Wij Nederlanders weten nu wel, dat
zoo'n onderscheiding meestal niet van Hare
Majesteit uitgaat.
Wij weten, dat het dikwijls protectie is
van directe chefs of van het Ministerie,
toevallig aan het bewind, en daarom hech
ten wij er van zelf minder aan, doch een
Oosterling gelooft nog altijd, dat zoo'n rid
derorde hem door zijn llooge Gebiedster
zelve is toegedacht, hij heeft nog zoo geen
begrip van onze ingewikkelde constitutio-
neele vormen. Een Vorst is voor hem de
almachtige Hecrscher, niet gebonden aan
wetten en lastige gebruiken. Wanneer dus
de verschillende elkaar opvolgende Minis
ters van Koloniën jaar in, jaar uit, steeds
de Inlanders voorbijgaan, clan gaan die man
nen denken, dat hun Koningin hen te min
acht. Zij buigen dan wel deemoedig het
hoofd, doch zijn toch zeer teleurgesteld, 't Is
daarom, dat ik, er de aandacht op vestig.
Ik deed dit reeds vroeger, kort na mijn te
rugkeer in 't Vaderland, doch herhaling in
dezen is niet kwaad, als de Regeering ten
minste raad wil aannemen van iemand, die
de Inlanders door en door kent en zoo me
nig vertrouwelijk gesprek met hen heeft
gevoerd. Ik acht het eon politiek van ver
stand en gevoel, als men ook „an Aller-
höchste Stelle" wat meer rekening gaal hou
den met 't karakter van den nog zoo kin
derlijken Oosterling!
Ons koloniaal bezit loopt leelijk gevaar!
Wat zal er uit den strijd fusschen Rus
land en Japan geboren worden? We we
ten het niet, doch laten wij toch alle mid
delen aangrijpen, om ons de sympathie der
millioenen Inlanders te verzekeren.
Misschien hebben wij nog een kwart eeuw
den tijd! Laten wij dan van stonde af aan
beginnen! Een rechtvaardig bestuur, zorg
voor den geestelijken en oeconomischen
vooruitgang en de vriendschap van Vor
sten en adel, daar moet 't op worden aan
gelegd! Geen macht ter wereld zal onze
driekleur hier durven neerhalen, wanneer
het bekend is, dat hoofden en volk in de
zen Archipel gereed staan de Regeering bij
te springen. Met ons leger, onze vloot en
onze forten alleen komen we er niet. Onze
kracht schuilt in die bruine massa. Is die
vóór ons, dan blijven wij ongemoeid, is die
tegen ons of op z'n voordeeligst, onverschil
lig, dan kunnen we wel inpakken, dan is
't gedaan, nog voor we dertig jaar verder
zijn. I
Aann waarschuwingen van verschillende
zijden heeft het Nederland in den laatsten
tijd waarachtig niet ontbroken. We zullen
nu 31 Augustus eens zien! Holland heeft
voorloopig ridders genoeg binnen zijn gren
zen, laat nu in 1904 het verzuim van vorige
jaren eens flink worden goedgemaakt! Een
driehonderd kruisen voor Inlanders, vreem
de Oosterlingen, Indo's en Europeanen zou
niet te veel zijn! Ook het kranige legertje
worde eens flink bedacht! Een militair hier
doet toch in alle geval heel wat meer dan
zijn kameraden in Europa!
Ik hoop, dat deze Penkras op Het Plein
in Den Haag terecht komt.
In Buitenzorg worden mijn brieven ge
lezen, doch Buitenzorg kan ook al niet heel
veel doen zonder Den Haag!
Op één na de machtigste man van Neder-
landsch-Indië is slechts Ridder in de Orde
van den Nederiandschen Leeuw! Zoo iets
teekent den toestand, zou ik denken. Voor
Holland alles, voor Indië weinig of niets I
Zoo is 't altijd geweest, zoo kan, zoo mag
't niet blijven.
Nu wo 't hierboven toch zoo druk had
den over eereteekens en onderscheidingen,
moet ik u toch ook nog vertellen, dat onze
Sander eersfc in 'handen, toen 'hij tegen
etenstijd, naar ihuis kwam.
„Lieve themel, wat akelig nieuws! Arme
tante Alma!" zeide hij', onmiddellijk naar
da 'keuken loopend'e, om Maria, da dochter
der hospita, den brief te toonen.
„Stel je voor, Mies, mijn oude tante wil
mij -weer eens aan haar moederlijk kart
drukken. Wat me) bijzonder groot pTemeir
doetDeze brief kon op geen gelegener
tijdstip komen, want ïk hen. voorloopig beu
van mijn. jonggezellen-bestaan
Frits Heftier was een door en door goed
en beminnelijk mensch. Een poosje was hij
wel is waar een doeniet en verkwister ge
weest, die in gezelschap van lichtzinnige
kameraden in luttele maanden zijn moeder
lijk erfdeel had doen verdwijnen, hetgeen
tot de ooren van tante) Alma doorgedron
gen Was. Maat men 'had haar den neef veel
slechter en lichtzinniger geschilderd dan
hij in werkelijkheid was. Al deze laster
praat was uit den mond van Mi entje ge
komen, die waarschijfnlijk de hoop had 'ge
koesterd, "haar meesteres te verwijderen
van. haar eenigen bloedverwant en dan
haar erfgename te kunnen worden. Tante
Jiad Frits op een goeden dag liet huis ver-
Regent van Tjiandjoor de zgn. „gele Song
song" of „gouden pajoeng" mag voeren.
Hij deelt dit voorrecht met zeven anderen.
Een „gouden pajoeng" vraagt ge?
Ja, een „pajoeng" of zonnescherm doet
op Java en in de Soendalanden bij de In
landsche ambtenaren zoowel als bij de As
sistent-Residenten en Residenten den zelf
den dienst als de chevrons on de sterren bij
ons in het leger.
Het gebruik van den „pajoeng", als on-
derscheidingsteeken voor de hoofden, is zeer
oud en naar men beweert uit China overge
waaid.
Aan de gouden en zilveren borduursels
(„passemén" van passement) op de groot
tenue kleeding en aan de gouden en zilve
ren galons om de „pètji's" (van pet) kan
men trouwens ook reeds een ieders rang
en betrekking onderkennen. De „pajoeng"
echter is voor ons Westerlingen het meest
typisch origineel, ook al door de suggestieve
kracht die er van uitgaat.
Het zonnescherm wordt gedragen door
een politic-oppasser, „panakawan" (bedien
de) of een voor korten tijd gehuurden vol
geling.
Alleen Residenten en Regenten toch heb
ben steeds hun „oppas" (politieoppasser)
met den „pajoeng" bij zich, de Assistent-
Residenten en lagere Inlandsche Ambtena
ren doen dit alleen bij feestelijke gelegen
heden, wanneer zij ook in groot tenue zijn.
De zonneschermen van de Prinsen en ade-
lijken in de zgn. Vorstenlanden (Soeiakaria
en Djocjakarta) hebben tot model gediend
voor die, welke nu in de Gouvernemenls-
landen (liet overige deel van Java en Ma-
doera) sinds 1820 officieel zijn vastgesteld.
Elke „pajoeng" bestaat natuurlijk uit een
stok (Soend.: gagang, Jav.garang) die bij
de Regenten verguld is, doch bij de lagere
ambtenaren wit of zwart moet zijn geverfd
(met of zonder versierselen).
Op het eigenlijke scherm (latar) zijn dan
kleinen en vergulde cirkels (sèrèts) aange
bracht en aan die kleuren en de plaats
en bieedte der cirkels kan men gemakkelijk
zien, wie of men nu eigenlijk wel voor zich
heeft.
De knop (pentol) met z'n stervormig uit
geknipt bovemand-aanhangsel (tlatjap) is bij
alle „pajoengs" vergild.
De kleuren der schermen (latar) hebben
in de oogen der bevolking een bepaalde
svmbolieke beleekenis.
Geel en goud h.v. zijn vorstelijk, het wit
is 't symbool van reinheid, blauw beteekent
liefde, groen hoop en donkerbruin einde
lijk trouw.
U ziet 't is nog al ingewikkeld.
Er zijn in de gouvernementslanden precies
acht en dertig soorten van „pajoengs" en
voor een „baar" (nieuweling) is het dus
nog lastiger dan de rangen en graden bij
de Zeemacht. Zij, die gediend hebben, be
grijpen me.
Ik zou nu nog kunnen vertellen van de
andere insigmën aan verschillende rangen
verbonden, van de vergulde en zilveren
knoopen met gekroonde W„ van het staat-
siegeleide bij plechtige gelegenheden enz.
enz., doch ik blijf nog wel een groot jaar op
dit eiland en kom dus dikwijls geuoeg nog
in aanraking met hoogere en lagere „pria-
ji's" (Ambtenaren op Java).
Onthoudt nu voorloopig goed, dat evenals
het Vaandel voor den rechtgeaarden krijgs
man is een dierbaar symbool van Vader
land, Volk en Koningshuis, dat juist zoo tot
'n Javaan of Soendanees de „pajoeng"
spreekt van Gezag, Macht en Adel!
De soldaat wordt warm als het Vaandel
voorbij gaat, hij rekt zich uit en salueert
met toewijding, met eerbied; de bewoner
van Java hurkt met afgewenden blik ter
aarde voor den „Pajoeng".
Het huldebewijs is verschillend, de eer
bied dezelfde.
Ik ben geen Inlander en toch, toch moet
ik bekennen, dat een gouden „pajoeng" ook
mij suggereert. Hij dwingt mij minstens tot
een zeer beleefden groet, want hij spreekt
ook mij van het Gezag, ontleend aan de
Hooge Vrouwe in Nederland, van het Gezag
der Koningin!
Lt. Clgckenf.R Brousson, b. <3.
Sindanglaja.
Vorstelijke reizigers
De hertogin Van Albany wordt Zénd'ag-
bodan en sinds een jaar hadden, beiden
elkaar niet gezien.
„Frits," zei Mies, nadat ze den brief
had gelezen, „ik zal gauw je goed inpak
ken, want je moet onverwijld van nacht bij)
je tante wezen, en er blijven, tot zé een
geschikt 'hulp heeft gevonden."
Tante Alma ontving haar neef met open
armen en was gelukkig, teen hij zijn Voor
nemen 's nachts bij haar te blijven, te 'ken
nen gaf. In den loop Van den avond verge
wiste zijl zich er nog Van, dat haar „arme
jongen", zooals ze hem betitelde, vreese-
lijk belasterd Was. Met roerende liefde
maaikte ze hem een bedt in orde, met een
kruikje er in, opdat haar „lieve Frits" toch
maar niet verkouden werd.
Het was een heerlijke dag voor hem1, en
toen hij zieh ter ruste begaf, wreef drijf zich
vergenoegd in de handen.
Toen hij eens rondkeek in zijn sliaap-
kam.er, zag hij aan dén wand twee zwaar
den en oen oud geweer met zWare 'kolf. Hij
bekeek deze voorwerpen oplettend en sliep
daarna zorgeloos in.
Ongeveer twee uren later sloot MHetatjé
de achterdeur open/ en betrad ze de villa
weer- Wat ze doen wilde, wist ze eigen-
nacht met den sneltrein, te Vlissingen ver
wacht om met dé nachtboot naar Enge
land over te steken.
Yredoshof.
Heb denkbeeld om het Vtedeshof (Car-
negie-stkihtiirg) een plaats te geven aan de
achterzijde van de Maliebaan, of op een ter
rein in het H'aagsdh'e Bosch tegenover dat
véld, zal 'geen uitvoering1 (krijgen. Het plan
is, naar wij Vernemen, afgestuit op de ern
stige bezwaren die de hooge regeering, met
het oog op het mil".t-air gebruik van de
Maliebaan eni de instandhouding van het
Bosch, hééft geopperd.
Onze oorlogsvloot.
Blijkens bij liet Département van Ma
rine ontvangen bericht is Kr. Mis. iiistrue-
tieschip N anti 1 usouder bevél van den
kapitein-Tuitemant ter zee W. J. Cohen
Stuart, 5 dezer Van VHbLlevoetsluïsi naar
zes vertrokken, ter aanvaarding van dén
zomericruistochto in den Atlantisoketn
Oceaan.
Statenverkiezingen.
Do Liberale Kiesveueonigmg te Naald
wijk heeft cand'idaat gesteld voor1 de Prov.
Staten de hoeren A. L. Verhagen, aldaar,
en A. Hoogendijk Jz. te Vlaardingen.
De Vrijzinnige kiesvereeniging to Leiden
'heeft voor do Prov. Staten de beide afbre-
dende ledc-u de heeren H. O. Juta en H.
Paul met al.gemeene stemmen tot voorto'o-
pi'ge candidaten geproclameerd.
Tariefwet.
Door 300 klotrnpenmakersbazen uit ver
schillende plaatsen in Noord-Brabant is
aan den Minister van Financiën een adres
en, aan do Tweede 'Kamer een. afschrift
daarvan gezonden, in welk adres dén minis-
tea- verzocht wordt geen acht te slaan op het
adres van handelaars in Hollandsche on
Belgische' klompen tégen öieb invoerrecht
op Mompon, doch 'het voorgestelde tarief
op ingevoerde 'klompen door te zetten tot
heil der Nederlandsch'ö Mompen-ind'ustrie,
die in Noord-Brabant een groote plaats in
neemt.
Herat. A. N. 17. V.
Op Hemelvaartsdag zal iliet Hersteld Al
gemeen Nedorl. WerWiedcnVerbond een
openlucht-meeting houden op heb fraaie
landgoed Ten Déndk, te Bolnes, onder dé
gemeente Ridderkerk, daartoe) Welwillend
afgestaan dOor den eigenaar. Muziek en
zang zullen de meeting opluisteren. Ver
schillende sprekers zullen er optreden'.
Zitting van Donderdag 5 Mei
Do voorzitter, de heer Perstere, opent
de vergadering.
Niet aanwezig de heeren P. v. Gelderen
en W. v. d. Windt Wzn. met kennisgeving.
Ingekomen zijn o. m.
Een missive van Ged. Stalen, rnededee-
lende een kon. besluit, waarbij het maxi
mum aantal vergunningen wordt vastgesteld
op het veilaagd aantal 38.
Goedkeuring van genomen financieele be
sluiten en besluiten tot het in erfpacht ge
ven van grond.
Worden voor kennisgeving aangenomen.
Bezwaarschriften tegen de taxatie van
het door hen te betalen vergunningsrecht
van M. F. Loor en J. v. d. Linde.
Een commissie, bestaande uit de heeren
Schippers, Hoogendijk en Versteve, zal de
ze bezwaarschriften onderzoeken.
Adres van het fanfare-korps „Harmonie"
uit 32 leden bestaande, om tegen billijke
vergoeding volksconcerten te geven.
In handen van B. en W. om advies.
Adres van L. den Breems en andere
vleeschhouwers, verzoekende vrij vervoer
van hun vleesch.
Komt straks aan de orde.
Een schrijven van ingezetenen tot steun
van het voorstel der drie raadsleden om
het besluit tot afschaffing der kermis in
te trekken.
Hierna wordt overgegaan tot de benoe
ming van stcmbureaux.
Benoemd wordt tot onderwijzeres aan
school B mej, J. C. Hakbijl te Rotterdam.
lijtk zelf nog niet, in ieder geval voerde ze
weinig goeds in haar schild. In de eerste
plaats wilde za zich meester maken van het
gold dat in de schrijftafel gesloten was.
Dan wou ze nog zien, wat ze a!zo© van. het
zilvergetei kon 'bemachtigen. Liep alles
vlot, dan wilde ze dé oudé darné sparen
maar anders met eön kussen kon, ze
haar 'gemakkelijk doen stikken.
Uit de keuken komend, sloop zo op dé
teenen dén corridor langs tot aan den huis
kamer. Ze stalk een lucifer aan 'het zil
vergerei lag op het buffet.
Ze kende dé meubels en' hun plaats zoo
goed, 'dat ze nergens tegen aan stootte. Een
lamp was dus overbodig. Zé had eon sleu
telbos in de hand, de eön of ander er uit
zou zeker op do schrijftafel passen. Ook een
steekbeitel had zo meegenomen. De sleu
tels pasten niet, ze greep naar den steak-
beitel toén ze tob haar ontzetting in' dön
gang voetstappén hooide. Een onuitspre
kelijke angst maakte zich van 'haar mees
ter, en vlug liep zo naai' dé deur, waar dé
krachtige armen Van ©en werkelijker inbre
ker die van da gunstig© gelegenheid,
dat het afgelegen huis alléén de oude, dioove
vrouw herbergde, gebruik had gemaakt
Tol definitief brugwachter wordt benoemd
II. M. Breveling.
Aan do orde wordt gesteld het voorstel
van de Raadsleden A. Hoogendijk Jzn.,' L.
van Gelderen en C. Moerman, strekkende
om. to besluiten tot intrekking van het raads
besluit waarbij de kermis voor Vlaardin-
gen is afgeschaft.
Dit voorstel is voornamelijk door die hee
ren ten tafel gebracht omdat zij meenen
dat bij nader inzien het aan anti-kermisge-
stemde raadsleden zal gebleken zijn dat het
niet aangaat andersdenkenden te dwingen
te laten wat zij verkeerd oordeelen.
De hoer II oogend ij k zegt dat er al
zooveel over de meerdere of mindere wen-
schelijkheid van kermisvieren is gesproken
en geschreven, dat hij hierover weinig meer
to vertellen heeft. Maar tot hem is een ver
wijt gericht omdat hij en zijn medevoorstel
lers willen terugkomen op een genomen
besluit. Dit zelfde is tweemalen door de
kerkelijke partijen geschied; wel was er
meer lijd tusschen het nomen van het ge
wraakte besluit en het voorstel tot intrek
king verloopen, maar dit acht spr. geen
argument teen hun voorstel. Spr. herinnert
er aan hoe de huidige voorzitter, toen
vroeger dc kermiskwesüe werd behandeld,
gezegd heeft le wensohen .dat de kermis
met één dag werd ingekort, doch dat hij
zeide geen verantwoordelijkheid op zich te
nemen voor geheele afschaffing. In dien
geest werd toen besloten. Dat de kwestie
van afschaffing nu zoo anders is behandeld,
nu de kerkelijke partijen de meerdeiheid
hebben, heeft hem teleurgesteld.
Het betrof hier de beslissing over eens
andets vrijheid, die hem lief is. Daarom
wil spr. zoo lang mogelijk strijden voor het
behoud der kermis, vertrouwend dat hier
ook de' meening en de rechten van anders
denkenden zullen geëerbiedigd worden. Min
der faire verwijtingen legt spr. terzijde; hij
hoopt dat de evenluecle kermisbezoekers
zullen toonen dat zij geen onruststokers zijn.
Spr. weet zeer goed dat er anti-kermismen-
sehen zijn, die zich van dergelijke genoegens
onthouden, doch óók dat er zijn die ze gaan
zoeken op plaatsen waar men hen niet
snapt.
De heer Versteve zegt voor zijn vol
gens overtuiging uitgebrachte stem alleen
aan den Oppersten Rechter verantwoording
verschuldigd te zijn. Mochten er raadsbeslui
ten zijn ingetrokken, dan is dat na een ze
ker tijdsverloop geweest.
De heer Kikkert meent dat de bezwa
ren tegen de kermis te zwaartillend zijn,
't is een feest voor de kinderen en voor bon,
die niet uit de stad konden gaan.
De Voorzitter wijst er op dat dit
onderwerp niet aan de orde is.
De heer Schippers meent dat als b.v.
na 1 jaar kan worden aangetoond dat hel
besluit nadeelig werkt, een voorstel tot in
trekking meer reden van bestaan heeft.
De heer Hoogendijk wijst er nogeens
op dat de rechten van het andere gedeelte
der gemeentenaren ook in aanmerking die
nen te worden genomen.
Ten slotte werd het voorstel tot herroe
ping van het besluit tot afschaffing der ker
mis verworpen met 8 tegen 5 stemmen.
Tegen stemden de heeren IJzermans,
Valk, van Dam, Schippers, Figee, Dropperl,
Zonneveld en Versteve.
Vóór de heeren L. v. Geldoren, Moerman,
Kikkert, v. Dusseldorp en Hoogendijk.
Vervolgens is aan de orde:
Voorstel van B. W. tot inwilliging van
het verzoek van A. v. d. Weijden Cz. en
D. v. d. Weijden Cz. om gemeentegrond in
erfpacht.
Idem, van het verzoek der Vennootschap
onder de firma IJzermans Co., om wijzi
ging van erfpachtsvoorwaarden.
Idem, van de Vennootschap onder de fir
ma .N v. d. Velden Co.
Voorstel van B. en W. tot inwilliging van
het verzoek van 'de weduwe *L. Smelik om
vergunning tot het 'hebben van een gebouw
met andere dan steenen wanden.
Welke voorstellen alle worden goedge
keurd.
Voorstel van B. en W. tot aanwijzing van
terrein als speelplaats voor de jeugd. Dit
voorstel is gedaan naar aanleiding van
een verzoek der voetbalclub „D. A. V. 0."
om het exercitie-terrein voor haar leden be
schikbaar te stellen. Het voorstel strekt om
het bedoelde terrein behalve voor de exeici-
haar grepen. Luid schreeuwde ze om hiulp.
Bij het worstelen met ihet sterke 'Miertje
viel ihem' de dievenlantaarn uit de hand én
op den grond aan gruizelementen.
Mïentje trachtte uit alle macht den in
breker te ontspringen, tot deze plotseling
een zijlner zware instrumenten op haar
hoofd deed neerdalen. Maar op iheteeüfde
moment trof den inbreker hetzelfde) lot
Frits, die door al het geraas ontwaakt was,
'had bet zware geweer gegrepen en hsrikte
met volle kracht hiermede op liet 'hoofd
van den misdadiger. Nog één slag en
deze lag zondér ©en vin te verroeren.
De situatie, die, bijl het aansteken van
het gas, zich aan Frit's oogen voordeed,
had ©en zeer dramatische uitwerking op
hem. Maai' 'hij' verloor 'het hoofd niet.
!H!ei kwam thans op vlug liand'elon aan.
Nadat Ihij er zidh van overtuigd blad, cilat
beidé misdadigers bewusteloos Waren, liep
hij dé straat op en haalde de politie. En
toen dé ongelukkige Mi entje en de hoef van
beroep weggehaald Waren, zéckt Frits 'zijn
bed) weieir op.
Den volgenden morgen! tante Alma
was vam alles onkundig goblöVén. ver
telde Frits dé oude dame op d'e meeat be-
tiën der d.d. schutterij, te bestemm(.„
tien der dd. schutterij, te bestemmen t
speelplaats voor de jeugd, met benalin» te
het op Zondag niet als speelplaats 2
bruikt worden. V'
j De heer van Dusseldorp wj;8i
op hoe ons klimaat veelal teleurstelling
schaft aan de jongelieden, en dus een LTl
gebruik op Woensdag- en Zaterdagmid7
hen te weinig in de gelegenheid stelt zl 1
aan de sport, de gezonde, aangenaam
aanschouwen lichaamsoefeningen te
Is 'het terrein ook Zondags beschikW
allicht is dan tenminste óf den ochtend óf
den middag geschikt voor 't spel; te»!
bovendien Zondag voor hen, die op kanton
zitten, de eenige dag van ontspannia» i-
Spr. weet niet precies in hoeverre 'l L?
is dat de „sport" het alcoholgebruik tegen'
gaat, maar wel weet hij dat het voor meur
jongeling beter is op een sportterrein te
zijn dan elders. Na eenige discussie stel! hij
voor het terrein als algemeene speelplaat
te bestommen, mits Zondagmorgen niet
de gespeeld.
De heer H o o g e n d ij k kan zich cr nietf
in denken dat er menschen zijn die zeggen
dat het spel geen aangenaam schouwspel is
Voor enkelen dan misschien niet, maarniet
moet voor elkaar wat inschikkelijkheid i00.
non; eorr ieder moot wel eens wat onaange
naams verdragen.
De heer D r o p p e r t leest in de Schrift
„de oefening des lichaams is een klein nul"
waaruit hij meent te mogen afleiden datdii
„kleine nut" niet opweegt tegen het
van Zondagsschennis.
De heer v an D amj meent, dat de zevende
dag is de dag des Heeren, waarover dus de
menschen niet mogen beschikken.
De heer van Dusseldorp vraagt of
deze sprekers overtuigd zijn dat het "spel
van zoo weinig nut is en of zij het belet
achten dat de jongelui den dag op allerlei
andere plaatsen doorbrengen.
De heer Hoogendijk wijst ér op hoe ge
zegd werd t oen do „leerplichtwet" ia be
handeling wasde ouders moeten voor bun
kinderen zorgen, terwijl nu de meening van
de ouders geen invloed heeft, nu de kerb
lijken te beslissen hebben. Spr. durft echter
niet meer op hun toegevendheid voor au
dersdenkenden te hopen.
De heer Versteve zegt dat de minder
heid zich naar de meerderheid moet schil
ken.
De heer Schippers meent dat het be
schikbaar stellen van het terrein op Zondag
ergernis zal wekken. Hij verzoekt den heer
Hoogendijk hem vrij te laten in zijn meening
over den Zondagsdienst.
Het voorstel-Dusseldorp wordt verworpen
met 7 tegen 6 stemmen.
Vóór stemden de heeren IJzerman, L v
Gelderen, Moerman, Kikkert, v. Dusseldorp
en Hoogendijk.
Vervolgens wordt het voorste! van 0. en
W. aangenomen met 11 tegen 2 stemmen
Tegen stemden de heeren L. v. Gelderen
en Hoogendijk.
Het voorstel van B. en W. tot herstelling
van nog 80 M. beschoeiing aan de Koningin
Wilhelminahaven wordt goedgekemd, nada!
door den heer IJzermans de hoop is
utigesproken dat dit de laatste herstelling
zal zijn.
In behandeling wordt genomen het voor
stel van B. en Wi I om hen te machtigen
tot aanstelling van een keurmeester voor bet
vee tegen een belooning van f 12 's weeks,
II. hen een crediet toe te staan voor de.
benoodigdheden van den keuringsdiens!
Daar het voorstel'laat bekend is gew
den, wordt op voorstel van den heer v, '1
Valk dit tweede gedeelte aangehouden.Tot
het eerste gedeelte wordt besloten, nadat is
meegedeeld dat tot heden de veearts werd
bijgestaan door een agent van politie
met het vak bekend was.
Daarna wordt de openbare vergadering
voor een oogenblik geschorst, na heropening
waarvan wordt goedgekeurd het voorstel
van B. en W. tot het aangaan van een geld
leening; tot goedkeuring van' 2 besluiten l«>
wijziging der begrooting dienst 1903, e»
van de rekening over 1903 van het Burger
lijk Armbestuur; een ontwerp-hesluit totve'
hooging der gemeentebegrooting 1904 (u®
tengewoon) met f50,000; benevens eenip-
comptabilitoitsbesluiten.
Ten slotte wordt door B. en W. voorge
steld een gewijzigde verordening tot regeling
Hm
höedizam© wijze, wat «r gebéurd bas
ervaring waarmee» ze hhar lievm,
Frits dank zegde, deed' beiden innig
Maar tante stalde zich. met dezö uj J
Van dankbaarheid niet tevreden. Zé s
er op diat Frits haar nég dienzelfdön
zijn Mies zou voorstellén. En toen <w
kwam, sloot ziijl het jonge meisje Inriep
in. 'haau- armen, kuste haar en n0®f
haar „mijn besté kind". Daairota) deed
Frits den voorslag, zoo- spoedig? mogow,
met Mies in Ir et IiuweUjfcöbéotjé té 6»rj
pen een mooi huisje te huren en te"
Alma twee kamers af te staan. Dtezé w
voor het 'geheel© uitzet zorgen;
zo haar neef ©en aanzienlij,te maa
scho toéliage. IZe beloofd© hét jonge p
niet den minsten last te vri'-oorzafea
zich nooit im zijin aangelegenheden te
len mengen. En als ze ééns zou he®1
dan
Maar hier sloot Fribs dé &mré,
tante diep geroerd in de armen, terWij
haar een hart slijten zoen gaf. Hij waS.
dan verrtikt, met zdjm M'ieo ©en* ^1'ul
dinig te Irunn-an opzetten.
ih~.-
