I
II
Vi'i
Donderdag 30 Juni 1904.
No. 11504.
U
L.
1$
I
Onder den Knoet.
Kun-1
)VEN, I
BUITENLAND.
>rdei>
nen-
idien
ge-
nseht
smak.
TT
1.-
060
- 0 75
- 0 85
ƒ0.75
rowuff jj,,
iltï
I! ET BE PEK8.
nmers sa
R
SMIitflMSCHE COURANT.
Deza courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
Prijs pér kwartaalYoor Schiedam en V1 a a r d i n g e n fl. i.25. Franco
pc-r post- fi. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 eeat.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden" dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
jan het bureau bezorgd zjjn.
Bnreaui Boteratraat 08.
Prijs der Advertentiën: Ven 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 16 cents. Reclames 80 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van sfln gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde Itletne udcertenti&n opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bjj vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 133.
?5.
at 96;
Zuid-
VEE),
zoover
/OIO.
rleslag.
f 0.30
f 0 20
kaemie
jevecht
f 0.10
ƒ0.06
0.121/g
0.25
- 5.50
ten van
f 0.60
Japan,
f 0.25
IJ.
•dSMi
*an
het
L0»
orSIng
lef.
tos
raaf.
29 Juni 1904
rs«8SISCM-J,tPAKSCHK
«OK M)«.
He t z 0 e g o v e ch.t b ij tP art A r t lil u r.
Kenmerkend is heb feat diat noig steeds
Diet Russische officieel© bericht ontbreekt
aangaande bet resultaat van den jougstan
zeeslag bij Port Arthur. Met laatste tele
gram Van admiraal Alcsajeiff is vaar 27 de
zer en vermeldt slechts bob verschijnen vam
let Japansche eskader an'meer niet. Het
ligt voor de band dat db Russen aarzelen
de ramp aanstonds in volkan omvang be
kend: te maken, maai" zij soman gaan tegen
bericht en geen vooi'loopig bericht niets
van dat alles, maar welliobt is da atrefngo
censuur 'hier a au het werk geweest.
Volgens dio „Times" wisten, d'e Japan
ners dat de Russen te Port Arthur plan
hadden den dooltocht veilig te ma'ketn en
nit do haven, uit te breken. Admiraal Togo
had' een plan ontworpen, dbt veel leek op
dat van den 13eu April. Een klein eskader
namelijk word' uitgeaondfett onr dan vijand!
te lofcketa, terwijl.de groote macht achter
bleef,
De „Times" ineldt ook nog, dat dö Ret-
visa, n en de C'esarowitsj aan het
hoofd vaai het .Russische eskader stoomdön,
het laatste slagschip1 voerde de admiraals
vlag. Uit dit laatste* zcxu men mogen* be
sluiten dat de gezomkan Pereaviet geen
admiraalschip was en Rusland dus geen.
nieuwe vlootvoogd' verliest.
De Japanseho opmarsch.
Het bericht dab generaal Okoe terugtrok
blijkt volgens een telegram uit het Russischs
hoofdkwartier, een praatje voor de vaak te
"zijn geweest. E«n telegram' van generaal'
Koeropatkin aan d'ou caaar, gedateerd dan'
27e1 ineldt. Dbn 26e rukten do Japanners
op tegen het oostelijke front van onze troe
pen, dio zich' bevonden voor do Fen-
sdhoeilin-Modoolin- en Dalin-passen; alle
drie ten H.-W. van Sioeicin, do oorste pas
leidt naar den weg Liaojang de tweede* naar
Eaitojcng en de derde naar Kaiping.
D*oor hot opdringen, der Japanners trok
ken onze cavalerie*- en iufamterie-afdbclm-
gen terug, Qrierbij' opmerkende dat do op
marsch tegen elk van déze* drie passen met
groote overmacht plaats had.
Door weak ramingen, is vastgesteld! dat een
deel vam dia troepen van het Japansche
zuid-leger, onder generaal Okoe, optrekt in
noord-oostelijke richting, om zich met het
leger van Koeooki te vereonigeni.
De strijdkrachten der Japanners, die te
gen het ifandsjoerijie-legcr oprukken, wor
den geschat op acht of negen divisies, (ecm
divisie. is pi. ni. 20.000 man).
Uit Tokio wordt ddi. 28 dezen- het vol
gende bericht aangaande Kaeroki's op-
Roman van
SEMeNE ZEöHiAK.
1/4 «ur>
-31)2
38.
11.46.
.i
16)
„Jerina," aubwoord'do zij*, terwijl zo mot
'haar in eein hoek van 't vortrdk giiig, „Jo-
rma, er is iemand, dio rijm dood' wcoiseht."
„Zijln dood?"
»Ja, zijn dood. Het kwaad ia machtig,
omd'at eou nog machtiger haat de oorzaak
was dat ihet in zijln lichaam doordlropng om
hfit fco vernietigen. Ivent gij zijn vijiamd?"
„Ik ken hem niet."
Do beide vrouwen keken elkander in. 't
gelaat era Domma trachtte de ziel vam de
andere tc doorgronden.
Jerina," zei zo, „je \ve<et waar dit vuur
vandaan komt, dat beta verteelt."
„Neon, ik weet het niet."
Domna lachte cagonaarddg en ging op
nog zachter toon voort
„ÏToar naai' mij1, Jerinaik weet niet het
aantal mijner jaren, ik bcm oud, ik hem
zeer oud maar ik weob veel dingen."
Vat bod'oolt gij?"
»Ik meenzijln vijandin dat ben jiji!"
»0! Domna t
„Blijf kalmMijn mondi zal stom zijn als
'het graf. 1-riji doodd'o je kinderen nog voor-
dat zijj Het Levenslicht a^tmachouwdcfn, nu
hij god'ood, zooals hij gdletefd' heoft.
j'u vij'andin. zijt gij, maai- mijn mond' zal
.stom rijm als hel graf."
.-Hom,na, Domna,, hetb erbarmen) met
•mij!"
..-StilH'och db hernial, nodh do meru-
^Soheui zullen zidli thans op u wpeketn. Voor
marsch uaar Haïtsjeng: Gistermorgen sl'oeg
een deel vam hot Takoesjair-leger na een
lievig gevecht dat 6 uui' duurde een Rus
sische kolonuo bestaande* uit 5 bataljons in
fanterie an 2 retgimemte cavalerie met 16
kanotmien op d'e vlucht em heseitbe vervol
gons Feui-ohoe-lin op 20 mijlen. ten N.-W.
van Siodjein. De Russetn trokken, terug iu
do richting van Haitajeing. Db Japanners
verloren Cfen commandant ein IOO man aam
d'ood'en on gewondlem. D'it is een uitvoeriger
be^richt over heb bezetten van dtm Eenchoe!-
lin-pas door da Japanners, waarover ook
Koeropatkiu seinde.
Uit, hot hoofdkwartier van Koeroki
wordt via Foesan geseónd dht een
ve 1 d's 1'ag verwacht»
wordt bij den (Mtotiemling-pas op den weg
naar Liaoyang.
Brieven uit Fenig-wang-tsjeng zeggen dat
d'e Japanners groot© moeilijkheden onder
vindon met het transport, daar do wegen in,
slechten toestand verkeerem.
Japansche s p i o 11 n o 11.
Te Wesembtfrg op 16 KiM. afstand Van,
St. Petersburg heeft mm een Japanscih ko
lonel ein jsijn adjudant gegrepen, dia als
orgoldraaiei-s on apenkunstenaars waren ver
momd, maar ooren on oogeu openhielden
om te spionneeren.
Gevaarlijk baantje.
H. J. Middle*toiu., db ooarespoudeint vam.
do Hew-Yonksohe „Pl*ess-Association," op
het oorlogsterrein is Zondag ann dysmteriö
overleden in liet hospitaal van het Roode
Ivmis nabij Liaoyang.
Hog con correspondent, Eigh g*emaamd,
zou zijn doodgeschoten to Wafamgtiem.
"Wal Tolstoï van den oorlog zegt.
In zijn bespreking van den ondergang\an
Makarolï's schip soluijlt Tolstoï in zjjn groot
K'iike! in de sTunes":
Om de Japanners niet in Mantejoerije toe
ie laten en hen uit Koienie verdrijven zullen
tnel 10 doch 50 en meer duizenden op te
ffen-n zijn Ik weet niet wie van beiden
N eolii.is II of Koeiopatkin, heeft gezegd, d. t
njet rneot ,ian 50.000 levens hiervoor noodig
.tillen zijn aan Russische zijde, maar zij
denken het, zij moeten het denken, want het
weit dat zij doen spreekt voor zich zelf: die
Onophoudelijke stroom tan ongelukkige mis
leide Russische boeren, die nu bij duizenden
mui* hel Verre Oosten gebracht worden, zijn
d.it niet meer dan 50,000 Russische mannen,
.vaar van Nicolaas Romanoff en Alexis Koero
patkin hebben besloten, dat zij gedood mogen
worden en die gedood rullen worden om deze
domheden te *-teunen, die rooverijen en alle
soort van afschuwelijkheden, die iu China en
Korea weiden gepleegd door immoreeleeer-
uchlige mannen, die nu vreedzaam ir. hun
paVizen zitten en nieuwe roem verwachten
en nieuw 'oordet-l en profijt van de slachting
van deze 50 000 ongelukkige bedrogen Rus
sische wei klieden die nergens schuid aan heb
ben en mets winnen door het lijden en nood
hem is nu liet uur d'er wrakei gekomen."
„Domina, zon bij storvcin
„Je* weet hetzeüf al te goed., waarom
kwaamt gij mij dan roapon?"
„Hij veriangdiö naar je, koM i'k aiufers
handdon
„hToeai* zoker niet, want anders liad men
hot genaden
„O, giji kent mijlu lovein vau smaat an
©llcnde, gijl weet, wat ik gededbn heb, «r-
bann u mijner!"
„Wbcs kalm. DSJSjta. mondl zal stom zijiu als
liet graf."
Z*ij vorliot het druis ©n Jörina bloof in
vertwijfeling alleen. Haar liöhaam en zied
gebrbkon zakte zij op e*eai bank neca- met da
vraag op d'e lippen.Wat zal er thans go-
bouron V'
„Jea-inariep d!ei zieke, „do pijjni koudt
op maai' ik voel d'ab ik sterven. g>a
ih,ij is' daar zeg aan Juri
Eon smartelijke 'kroot omdorbrafe zdjin
woorden. D'an ging ilüj, voort:
„Zeg tegen Juri, dat do bruiloft zal plaats
hebben e:u dat ik mijn d'oditea-, als zij, weer
stand biedt, vervloekt!"
„"Noen Mirou, vervloek haar niet.
„Zij is het, d'io mij'm döod zoo spoedig
heeft veroorzaakt."
„O, neonNednDat is niet waarHeem
jo woonden terug, want het ia niet Waai',
liet is niet waar!"
„Zij, is het wel, omd'at ik kaar sloeg! Zij'
is liet, omdat zij zibh togen mij! vetrzet
heeft Zij' hoeft mijl vergiftigd1!'
Dö vrouw spi'otng op den stervende too
als een panter op liaari pi'oioi du zijaij 'han
den grijlpond' riep zij ala waa.nzinnig
„Jd dbdhtar is onsohfuldigIk zweer heb
bij mijn. loven en bij! liet uwe. Ik zwfeer hdb
Dan geeft hij taf-reelen uit liet Russische
boerenleven in het laatste hoofdstuk. Hier
is er een: Gisteren ontmoette ik een reservist
die van vrouw en moeder \ergpzeld was.
Zij reden ia een wagen, hij had wat te
veel op, liet gelaat van zgn vrouw was door
tranen gezwollen. Hij riep me toe
Goeden dag, Liow Nicolajevilsj, ik ben
op weg naar het Venv Ooslen
Wel, gaat gij vecht'n?
Wel, men moet v, chten.
Niemand behoeft ie vechten.
Hij daclu een ougenblik na.
Maar wat kan iemand er aan doen
Waarheen kan men ontsnappen.
Ik zag dat hij mij begrepen had, dal hij
inzag, dat liet werk, wam heen hjj gezonden
weid een slecht weik was. Waarheen kan
men ontsnappen Dat, is de juiste uitdrukking
lie in de otficieele en journalistieke wereld
wordt vertaald metvoor het ge'oof, den
czaar en het vaderland. Die mannen, die hun
hongerige gezinnen in den steek moeten laten
om te gaan lijden, te gaan sterven, zeggen
hel zooals zij het gevoelen: Waarheen kan
men ontsnappen Dan zeggen degenen, die
in veiligheid in huu weelderige paleizen zit
ten, dat alle Russische mannen gereed zijn
hun leven voor den beminden voift te offeren
en voor' de giootheid en roem van Rusland.
Ten slotte zegt Tolstoi dat het aller Russen
plicht is, te weigeren om te vechten voor
het rampzalig misleide jongemensch Nicolaas
Romanoff, al mocht Port Arthur, ja Peters
burg en Moscou vallen.
Hjj vraagt: Wanneer zullen de bedrogen
volken zelf de zaak ter hand nemen? Wan
neer zullen zij gaan tol hunne heerschers
en zeggengaat zelf, hartelooze czaars, of
mikado's, ministers, priesters, generaals,
redacteuren, speculanten, of hoe gij beeten
tnoogt; gaat zelf in dien regen van kogels,
kartetsen en granaten, maim wij gaan niet;
wij willen niet gaan".
CJcraengde Mededeeïlngen.
F r a n fc r ij ik.
Iu do zitting van eergisteren, vain d!ö en-
quêta-oommissie in zake de OLarbhuizers-
millioonen is de brief voorgelezen van den
prior der Karthuizers, pater Af'-kel,
waarin hiji weigert den naam te netten,
van don man, die hom het geld geven .vilde,
nooclig voor d*a omkooping. De ooanmissie
nain daarna in verhoor verschillande getui
gen door Bessan opgogaven, die eahtn' niets
bij Tom eters meedeelden. Tijdens de \eiiioo-
ren ontstond echter een incadkinit. Een ge
tuige, Mazet, beschuldigd© don afgeva-ar-
digda Pichat, dat liij met zijn mandaat
handel had gödrevem. en met BeSson plan
nen had beraamd tegen minister Combes.
De voorzitter teefcend'o pi-otesb aan tegen
doze beschuldigingen, on ried! iPiohat a^n,
'Majzet te vervolgen.
Do verdwenen Ameri'kaauscho diplomaat
Loom is is vo-lgens „Gontral Nteavs" te Chor-
je bij mijn zielBij, d'an kemel, ik zw*eei'
ket je!"
„Je liegt litet!"
„Heem je vloek terug, want ifc spi-edk de
waarheid'."
Do beide* echtganooten zavogeai ean
oo-gCnblifc Afen vernam niets als beider
hijtgondo ademhaling. Diel dbffe blikken van.
den stervende ontmoattein. dö fonkelende
oogeu van zijln vrouw1.
„Leugen," .herhaald'e Dub'enjuk, „ver
vloekt zij, ziji!"
„OVervloek je zelf, ellemdbling, "beiul,
moordenaar! Ja doohtci' is volkomen on-
salruldig, zijl is cm martelares Diel ja
vergiftigd' heaft,.dat bon-ik, i k ben ket!
Hoor jo wel', rilendating, i k ben heit, jo
vrouw'! Tk ben Ihet, je doodsvijaudin
Ik ben ket, die jo vergiftigd kdcfb! Ter
wille van 'liet bloed mijner dochter dat on
der jo slagtin, vloeide, kak i'k jd vergiftigd)!
Voor ket onheil dat jo mijn dochter wilde
b&rcidbn, heb ik je vergiftigd. Voor al mijln
kinderen, die j© vermoord! heibb, d!atu*omi heb
ük je vergiftigd', vergiftigd) Versta j©
goed? Ek nu' sta op om d'ood mij,. Wacht,
daar 'heb jei je bijl. DooclS mijl, want ik Ke*b
jo vergiftigd, d'ood! mijl, want ik haat ja
daodelijk!"
Met afgrijselijk! verwrottigen, trekken
gp-eop Jerina*, da 'krankzïnuigkeidi nabijl ein
liaar zelfbdheerschi*nig niet langer meester,
do bijl*, die* aan d!enj mum" 'hing ©n reikba
hem aan lia:tr man.
„Dood mij, d'ood mijl! Want i'k wreekte
mdjin kind. Dood1 'mij', want ik nam wraak
oip je v'oor mijn leven vol lood etn tranen.
Dbod mij', dood! mij!"
Duib&njiïk Vond* nog de kracht onn van
rijk legerstede op te staan. 'Hij' greep het
bourg teirng,gevonden. Do „Matirt" kon
hiervan edlitea- geen bevestiging krijgen.
D'e „Daily Mail" acht bet steeds waar-
schijnlijiker dat hij dood is. Hoe, aal man
wel nooit te wotan komen, maar bet is zeker
dat bij niet van boord gegaan ia.
De Fransaho gezant tö Washington h'eeft
opdracht gekregen aatn rijk ïiegoeaïn'g dkm
dank der Vei'. Staten ovea* te brangon voor
de hulp biji bet in vrijheid stellen van Por-
dlcaris.
D'uitsohland.
Gisteren bracht koning EdWard! een be
zoek aan 'Hamburg. In 'het beursgebouw
wca'd de Engelsahe 'koning toegesproken
d'o*or den voorzitter der kamer van* koop
handel, Michaheller. Op d'eze toespraak
antwoordde koning Edte.i met een dank
betuiging voor d!e s. Juereudb ontvangst.
Het bezoek aan Hamburg, zoid'e de ko-
rning, aal mij* oinvei-geteliijk blijven.
D*o koning begaf zich daarna naai' do
lunch, hem door don Senaat aangeboden.
Bnrgemeester Hackmainin sprak oen toost
uit au hij zei dank voor het bezoek van
koning Edward' aam Hamburg. Deze onder
scheiding Wondt te meer als een hooge* eer
beschouwd' omdat het db eerste maal is dat
een souvorein van het 'Briteche weröldlrijik
to -Hamburg als gast v ra-toeft, en er eeuwen
lang betrekkingen tusschen Hamburg en
Groot-Baittanië bestaan hebben.
Hierop sprak koning 'Edward zijn dank
uit voor deze vriendelijke woorden. Bijlzon
der was hij' verheugd aan do geaneend'a uit-
noodiging te hebben kuiauen voldoen. Nöoit
zou hij deze wijze van ontvangen vergeten.
Alogein db goede* en vriendschappelijke be
trekkingen, diö sinds eeuwen bestaan heb
ben tusschen. Engeland on, Hamburg, steeds
voortduren. De koning wist zeer goed d!at
de ontvangst niet alleen, gold' zijin persoon',
doch ook bet groote Britsche rijlk.
Te kwart over drie 'kwam do koning op
het balkon, door dluizemdon mensahen met
„hoara"-gcroop begroet. Daarop maakte hij
eon rijtoer langs de 'Binnen- an Buitón-
Alster. Te kwart over vier vertrok koning
Edward. Des avonds gaf prins Heinncth,
de broeder van den keizer ter eere cam ko
ning Edward een diner te 'Kiel.
Servië.
Zatei'dagavond 'heeft te Belgradb de feest
maaltijd plaats gehad van da officieren, dio
het vorige* jaar hebben deelgenomen, aan
den koningsmoord. Verschillende redevoe
ringen werden uitgesproken, waarin! d'e! be-
vrijldingsdaad wend' gapreecp, die aan, Sea'-
vië beeft vergund am rijn, vrijheid te hea'-
wirunen. De zaal Was versierd! met de buste
van koning Peter I, op wiens gezondheid
man dronk met daverende hoora's.
T u r k ij
In' een audiëntie bijl dbn sultan gaf de
En'gdlsciie gezant bij, db* Porte te vei'staan,
d!at Europa vraplicht zon zijn. ikraabbige
maatregelen te nemen, wanneer in den toe
stand ten opzichte dei' Armeniërs geen ver
andering komib. (Men spreekt van nieuwe
moorden.
schrap© wapon, schreed! met uitgestrekte
armen en starren blik op rij)n vrouw toe,
dio den doodelijjken slag afwachtte.
Doch plotseling bleef hij! stokstijf staan,
wankelend, gi'ijs in 't gelaat; zijn borst
schokte heftig on een. breede stroom schui
mend bloed spoot uit rijn mond en als döor
den bliksem getroffen, plofte Mj ruggelings
tea' aa,rdo.
„Dood!!" gilde Jerina.
Sidderend van schrik! was O li ana, toege
sneld.
„Aioederweeklaagde rij.
„Dood," herhaalde de vrcru'w en staar
de* op het lijk van haai' man, aan haar
voeten.
Een doodsche stilta trad! in.
„Laten wij, hem opnemen," zei Jerina. ein
delijk. Laten wij een waskaars naast zijln
dbodsbod! branden, «n wai-m water gereed
maken. o*m zijn .liobaam, te wasschan."
Toon Dnhenjuk op de bank gelegd! was,
wierp Jerina een. bli'lc vel oimgea-usiheid! op
haar dochter, die van d!e slagen Van den
Voiigen avond nog lang niet hersteld was
en doodsbleek heen «ni weer wankelde.
„Oliana, heb je db kracht om eem eindje
te l'oopen
„Ja moeder."
„Hu, ga dan naai' Safrona en vraag haar
hieii* te komen om mij' te helpdn. Tk ben
gelieel de l-duts kwijt."
Een uur daarna had' die* tijding van Du-
benju'k's plots&lingen dood zich dbor het
geheele dorp verspreid en het, sterfhuis
was spoedig met tal van men? dn gevuld;.
Safrona was mot eenige andei-e vrouwen
spoedig gekomen om dbn d'oode te wassch&n
en in het doodsliiemd te* Meodlem, ook da
'buren en vele nieuvosgieau"g'en vei-sohanon.
Z u i d-A frik».
Uit Johannesburg wordt geseind! aan do
Londensch© avondbladen, dat de Ohince-
sobe werklieden in de Comet-mijn uitste-
könd voldoen, 'bovan verwaaliting. Zijl zijln
gezond en d'e geruölitcin omtrent betri-bcn
zijn onjuist. Ten bewijze van de -vijand
schap der Kaffers tegan dö Chinoozan kaïn
het volgende dienen Dadelijk na aankomst
dor Cliineezen te Johannesburg deed de*
politie* huiszoeking in de oostelijke doelen
van Johannesburg, waar do Kaffers wonen.
De politie mankte dat elka Kaffer ce*n doik-
mee had verborgen. Deze wapens werden, in
beslag gcinomon en gebracht naar de ves-
ting.
Twee duizend koelies zulten spoedig
scheep gaan van Tientsin naar Transvaal.
Db ÜKUSTCMMINGnX
D© „H. R. C'rt." schrijft naar aanleiding
van den uitslag der liai-stemmingen in Zuid-
Holland dat zij rode geeft tot groote blijd
schap. Wij, bcliiddem, all'e 8 zetels, tob nog
too dooi' do -onzen beaet en wennen er 3
Haagsch© zetels bij.
Dat Rotterdam I on IV na groote
ikrachtsinspanninjg voor do liberale partij
behouden bleven, al was het niet met .groo
te meerderheid, is ons in. de eerste plaats
oen red'en tob hartelijke verheuging, en
warmo dank mag geibraehit worden aan
zoovelen, dio door hun groote toewijding
cm rasteloozan cijvor tot dezen uitslag bij
gedragen hebban. Ook' Dordrecht en Leiden
hielden zich go.ed, al kwami de lieer Paul
er dam ook slechts met 7 stemman mieor
dan zijn roomsche tegencandid'aat. En Don
Haag gaf aam alle 5 vrijzinnige kandidaten
oen schitt&reoide meerderheid van een paar
duizend stemmen en vergoedde d'oor do 3
nieuwe* zotels, die wij, er wonnen, althans
oem deel van het verlies, dat wij' bij de
eerste ongunstig© stemming vau 17 Juni
in Zuid-Holland ledan.
In alle districten is de opkomst, oarage
honderden stemmen grooter geweest dan bij
die eerste stemming.
De verzuchting moot ons Dien- uit de
borst, dat, indien men zich niet tot da thans
betoonde sterkere* actio had laten opschrik
ken door dan uitslag dfer eerste stembus,
maar dadelijk tot groote 'krachtsinspanning
was gekomen, db uitslag in meer dan één
district licht anders had lcuumen zijh.
Het „Mdbld." schrijft daaromtrent
Ook in Zuidi-Holland zijn de herstemmin
gen gunstig voor do vrijzinnigen uitgeval-
Voor dö weduwe was dit een critiek oogon-
blilc; vragen, ophelderingen, misschien zelfs
verdachtmakingen, waretn soheiing en in
slag bijl de gesprekken iu het sterfhuisdo
belangstellend© gasten loerden zonder twij
fel op de onbedachtzaam gesproken woor
den, op ©Iko uitdrukking van. Jerina. Alaar
de vrouw had rich* vastberaden voorgeno
men: Hiemaod zal, niemamdl mag oo't to
weten komen, wat idea- is voorgevallen. Ik
heb liet geluk en de toekomst van mijn
kind gered! Was dat nicib nrij'n recht?
Kwam dat mij als mosder ni'ct toe? En
vraagt men mij wellicht nadeahaaid: Wat
hebt giji met hem gedaan, die uw gebieder
was? dan zou ik antwoorden: Afijn God, gijl
gaaft de wolvin moioderldefd© en zijl ver
scheurt don vijand om liaar jongen te vcr-
d'edïgen. Welnu ocuk mij gaaft gij' moeder
liefde in liet hart, en ik deed, wat ik dceo
moest."
Dezö ged'abbten sdiencai don overspannen
geest van deze vrouw to kalmeeten cn rus
tiger dan te voren luisterde zij uaar de ge
sprokken, dio rondom haar gevoerd werden.
Ondier de mannen, die in Dubenjuk's buis
waren, bevonden zich ook de beide gasten
vain dbn vorigeii avond e*n Juri.'zelf.
„Aloeder1 Jea-ina," zei Wassili Afctlak,
„hoe* is dat mogelijk. Geduuendfe den g.an-
sclian nacht hebban wij kaart gespeeld1 en
nog voord'aib wij naar huis gingen, sliep ja
man. als een gezond mensch."
„Hu ja, en toen hij wakker werd, voed
de hij zich ziek, hij had te veel gedronken."
„Maar toch," merkte Juri on. „was va
der Dubonjuik niet de cenige in 't dorp, die
vedi" dronk. En allen die drinken zooals hij,
ds nog nooit iets kwaads overkomen."
(Wordt vervolgd./