58*w Jaargang.
Zoniag 10 Juli 1904.
Lt.-flanlJ.ETAI HEÜTSZ.
Wo, 11513,
Tweede Blad.
De les die hij leerde.
Volledige tweejarige cursus
ter opleiding voor liet examen van
Hoofdonderwijzer,
SCHIEDAMSCHE COIiHULIT.
Dei# courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prjjs per kwartaal"Voor Schiedam enVlaardingenfl. 1,25, Franco
per post fl. 4.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Ylaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau i Botentrut OS.
Advertentiën: Van 1-
Eeclames 30 cents per regel.
-6 regels fl, 0.92iedere regel
Groots letters naar de plaats die zij
Prijs der
meer 15 cents,
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde hleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
luiere. Telefoou Ko. 123.
Aantal wekelijteche lesuren Ie jaar 101/g
uur, 2e jaar 41 uur (Dinsdagavond, Woens
dagavond, Zaterdagnamiddag").
Schoolgeld f 25.
Zij die wensctien ded te nemen aan dezen
cursu*», die den 2en September a. s geopend
woidt, worden verzocht z'ch voor 1 Augus
tus 9.S. schiiftelijk op te geven aan
F A. C. LEC1INER,
Waarn, voorz der Pi. Commvan TotsicH
op het Lager Onderwijs.
Schiedam, Juli 1904.
Een naam dia in den laatsten tijd op
veler lippen is e'n did door de grqota
on kleine pers met lof en cere wordt uitge
bazuind is zekcir dien Van generaal van
Heutsz, den strengen,onverzebtdijkem krijgs
man, met open on critischen blik did de
noodlottige en betreurenswaardige Atjeb-
oo-rlog ia -banen van pacificatie heeft weten
ta leddan. Voor wid zijn portret niet kent
diene dat do generaal is een korte, breed
geschouderde1 gestalte, openhartig gdlaat
maar strengen b'ik, het typei van een milli-
tair.
Joannes Bencdictus vair Heutsz, 3
Februari 1851 te Koovorden geboren trad
10 Apni 1867 als vrijwilliger in dienst bij'
liet instructie-bataljon te Kampen en werd
na zijn opleiding daarioe ontvangen te heb
ben aan. -den Hoofdcursus, den 13en Augus
tus 1872 aangesteld tot 2e luitenant bij
liet 6e regiment infanterie te Breda.
Kort daarop brak de Aibjeh-ooi'log uit en.
Van Heutsz vroeg en verkreeg den 23on
Juli van 't- volgend jaar zijn overplaatsing
in rang en anoionniteit bij het 'eger in
Ned erl a ndseh -I n d i Den 9en Moi 1875
vinden wij lienii daar temg als adjudant
van den 2en bevelhebber der krijgsmacht in
Atjeh, Biji vele gevochten die plaats vonden
in het geibied rondom dom Kraton wist
Van He'utz zich de Militaire Willemsorde
4e klasse to verwerven. In 1881 volgde hij)
zijn bestemming naar bet Moederland om
aan do tegenwoordige Iltoogere Krijjgssohool
in Den Haag zijn studies to voltooien. Daar
na keerde Van Heutsz weer naar Indië te
rug waar iu 1886 zijn aanstelling tot kapi
tein en. thefc volgend jaar zijtn overplaatsing
in dien rang bij den generalen staf olgde.
Van dat oogenblik af bad Van Heutsz go-
legemheid zijtri groot© bekwaamheden aan
den dag te leggen.
D'e toestand in Atjeh gaf hem daarvoor
alleszins de gelegenheid. Sinds Februari
1885 liad! men in Gioot Atjeh, de z.g. gc-
Mijnheer Jaok Counyngliain, vijf en
veertig jaar oud, en zijn neef Jack Cou
nyngham, twintig jaar jonger-, woonden in
Washington City.
'Zij behoorden tot dezelfde club en niet
tegenstaande hun verschil in leeftijd, gin
gen zij als vrienden met eilkandor om. Hoe
het 'kwam dat da oom, niet „da oudo" en
de -neef niet „do jong© Counyngham" ge
naamd' wördl wist niemand, maai* liet was
een feit dat de eerste den titel „mijnheer"
behouden had', hoewel do laatste reeds lang
oud genoog was om op dab voorvoegsel
aanspraak te mogen maken. Hij) was een
voudig Jaok Counyngham gebleven, hot
was regel heui zoo to noemen en als er op
dien regel niet eens eon uitzondering was
gemaakt zou dit verhaal nooit geschreven
zijn geworden.
Angela Mforningsbah was een beeld
schoon meisje, levendig en ontwikkeld, het
eenigo kind' van toegevende1 ouders; zij
wend overal gaarne gezien. Jaok Counyng
ham stoaid vooraan in. do rijf harer aanbid
ders; maaiJ ofschoon Angola tegen lietn
vriendelijker was dan tegen lotmand anders,
Ontbrak 't be»m toch, aan moed, bet beslis-
concentneerde stelling d. w. z. mietn wachtte
geduldig -af, dat de vijtand het hoofd m den
schoot zou leggen er „,is haar onderwerping
zou komen aa.eolen. Dab d'ezei weinig eer-
volte taktiek niet zou leiden tot d'ön vurig
verlangden vredo is voor leekeu achteraf
beschouwd goedl te begrijpen, dooli Van
Heutsz, wiens voortvarendheid hier in 't
voorbijgaan als een zijner gunstige 'karak
ter! ken zijt aangestipt, was zooals to den
ken valt van den beginne af dei voorstander
vau een actieve houding. In zij|n brochure
„D'e onderwerping van Atjeh" wijst Van
Heutsz er op: „de geheel© zaak1' zegt
hij dan „komt hierop neer, dat men op
handige wijze actief tegen don. vijland op
treedt en heim -d'oor middlel van" pracitiseh
gestelde hinderlagen, hoofdzakelijk in zij'n
terrein, i'n of nabij' zijn loopgraven buiten
d'e lijn onzer posten en op of nabij! do toe-
gangspaden naar onze linie en dooi" hier en
daar verrassend optredende patrouilles in
voortdurende onrust houdt, hein do koop
jes laat snappen, welke hij ons toedenkt."
Van ilïoutsz wist dien chef Van den staf te
bewegen tot actief optreden en in d'en nacht
van 5 op 6 Jau. 1890 zien wij heim Kota
Toeamkoe bij verrassing nemen, als eerste
uiting van zijn meening dat er offensief
moest worden gehandeld', hoe tmeini te Ba
tavia en in hot Moederland ooik gekant was
tegen dergelijke „uitstapjes" waarvan men
s'eohts vemoocldo dat zij gedlaan werden
om lauweren1 te behalen ten 'koste van
Hollandsch' blood.
Ondanks een levensgevaarlijk© verwon
ding die Van Heutsz op den 8 Fabr. 1890
had gekregen verliet Mjt het oorlogstorrein
niöb en werd heim de eetcsaibal toegekend
met het opsahrift: „Koning Willem, III,
voor betoonde dapperheid." D© intusscheu
idtgebrokein onlusten op de' oortkurt van
Atjeh schonken den kundigen staf-officier
opnieuw gettegenbeid zich te ondln-scheiden.
Voor zijn uitstekende militaire' daden,
volgde in Oct. 1891 zijn buitengewone be
vordering tot majoor, een zeldzame onder
scheiding.
In de bovengenoemde brochure „De on
derwerping van Atjeh" komt Van Beuts'/.'s
karakter in zij'n vcvlle grootheid op den
voorgrond. Wij' k/.eu daarin, dat hij een
diepe achting koesterde voor hetgeen gene
raal Kniel van der Hcydeu in Atjeh had
gedaan, die, zcoa's men weet, eveneens de
offensieve taktiek tot stelregel liad gekozen.
Dan behandelt do schrijver de laakbare
systemen achtereen volgens in Atjah ge
volgd, het opbimistischci „berustende sys
teem van concentratie, en liiji stelt daar
tegenover zijn taktiek het „laten voelen
de macht to bezitten" en telkens herbaalt
hij zijn -krachtig© waarschuwing in zijn bo-
ahure1
„Afgescheiden van don godlsdiengb, zal
bat Atjelisolie volk zich slechts onderwer
pen on ontzag t-o'o'nem aan lienr, die voelen
laat dei macht te bezitten, onn zijln wil te
doen eerbiedigen."
Ten slotte zagen ook de autoriteiten m,
dat 'het dien wog, door Van Heuitsz aange
geven, op moest en d'at aan het dappere
en vrijheidlievende! volk van Atjeh moest
aende woord te spreken. 'Hij schaamde zich
werkelijk over zijn besluiteloosheid! en be
sloot eindelijk <te eerste de beste gelegenheid
aan t-e grijjpen om zijia lot te vernemen.
Twee dagen na dit besluit gaf do Britsclie
minister zijn jaarlijfcsok bal.
Jack ging or heem in d'e hoop er zijn
aangebeden© aan te troffen en haar ou
der con verrukkelijke wals of in een rustig
hoekje zijn liofdo ta verklaren. Hiji kwam
laat ©n keek verlangend rond' of hiji haar
■ergens ontdokken 'kon. Ja, daar ginds aan
't andere eind der zaal stond zij in levendig
gesprek mot zijln oom. Langzaam begaf in;
zich op weg naar haar, maar er waren
zooveel menschen dat het ©enige» minuten
duurde voor hij den hoek kon bereiken
waar zij sbond'on.
Ondertusschen werd liet volgende ge
sprek tusschen mijnheer Jaok Counyng
ham en mejuffrouw Morgenstar govoord.
„Do versieringön zijn van avond prach
tig,zcid© do jong© dame, ©en blik wer
pend© op oen massa weelderig© bloemen
„Deze rozen zijn verrukkelijk."
„Maar kijk toch. eens naar deze orclii-
cleé'u, juffrouw Angela; 'liebb gc ooit zulko
prachtige ontwikkeld!© bloemen gezien
De aangesprokene* zweog even, toon blijk
baar toegevende aan eon oogonblikkelijke
gedacht©, zeid'e zij';
„Ik schaam mijl het te bekennen, mijn
heel* Counyngham, maar waarlijk zij' zijn
mij onverschillig."
getooud! worden dab da Hollanders bun
meesters waren.
Uit bet schrijven van die brochure blijkt
ook duidelijk d'at Van Ueutez was da rechte
man op de rechte plaats. B© critiek die hij
uitoefende was ecu bewijs voor zijn groo-
ten zedelijkcn moed, waar hij* geheel andere
denkbeelden voorstond' dau da hooga leget-
autariteïten en in oen van die chefs af-
liankelijlke positie* verkeerde. Geen wonder
dus dab majoor Van Heutsz alles behalve
persona grata was bijl de „liooga oomes!"
Van Heutsz' stem was nochtans als die oens
roependen in d© woestijn. Toen' hij Juni
1893 met 2-jarig verlof naar Europa ver
trok brak een tijdperk van veel tegenwer
king on telouirstelling voor hein aan en be
kroop hem menigmaal den lust den dienst
vaarwel te zeggen -en in de burgermaat
schappij, ecu werkkring tö zoeten waar zijn
■energie en werkkracht beter tot haar recht
konden komen en meer waardleorin'g zou
den vinden.
Van Heutsz koerd© echter als luitenant-
kolonel Jan. 1895 naar Indië terug en
werd hij belast met het militair commando'
van Sumatra's Oostkust. iMeb het laug go-
vreesde verraad van Toekoei Oemar in het
voorjaar van 1896 kwam Van Heutsz weer
te Kota Radja tor beschikking van com
mandant van Afcjeli. Nog steedfe wcr-d Van
Heutsz's advies in dan wind geslagenzijn
opinie stond lijnrecht tegenover dio van
de'n regeoringseommassaris. liet zou ons te
ver voeren -don wakkeren officier, di© iu
die -dagen menige zware, moeilijke expeditie
had op te 'knappen, te volgen in dö tal-
lco-za fasen van den guerilla-ooaiog. Het ziji
genoeg ei* op te wijlzen dat liet Hollandsche
leger in die dagen hard en. zWaar werk ver
lichtte en d'at hoofdzakelijk aan. Van
'Heutsz' eniergia heb te danken is dat er
nieuwen moed in de troepen kwam, het ver
trouwen in onze' wapens weer hersteld werd,
waar dat vertrouwen bij de soldaten zelf
vroeger een knak had gekregen. De beloo
ning bleef niet uit: Vau Heutsz werd in
Sept 1897 ridder der M. W. O. 3e klasse
en benoemd tot cibef van den Generalen
Staf.
In de Pidië-expeditie waren voor Van
Heutsz nieuws lauweren weggelegd'. Heb
is van algmncene bekendheid d'at do pre
tendent-suit au on Toekoei Oomar die tegen
stand der Atjehcis aldaar tegen ons met
succes wisten te conce'ntroeren.
In Mei 1898 vertrok! Van Heutsz als
gouverneur naar Atjeh, waar liiji den Ion
Juli bevel gaf tot de Sigli-expcditie. Vau
Heutsz had go-s'dl gezien.: de*/H'oIIandsclio
wapenen bleken kracht ta bezitten voort
durend don vijand verslaand! ru'kte do co
lonne voort on 14 Juni 1898 werd! voor de»
eer-te maal heb iu liet Zuiden van Pidië
gelegen Kcumala bereikt. Na 14 dagen was
dezen ouden zetel vau heb onverzoenlijke
sul tansgeslacht ingenomen, het onmogelijke
in de oogen der klehrmo'edigeuwaa
door Van Heutsz bereikt. Rusteloos! achter
volgde hij' de vijandelijke! benden.
In dien tijd! was aan de Oostkust van
Atjohi een ernstige beroering uitgebroken.
Zekere Teungko Tapa (da kluizenaar) een
Mijnheer Couuyiighamj stond ontzet; hij
was een vurig bewonderaar van orebideëen
en dacht d'at iedereen, hun! schdonheid moest
•erkennen, «n wenschen.de dit schoon© meisje
tot zijn inzichten te keeren, boog hiji zich
tot haar en aeide, op zijn dringende ma
nier:
„Lievo juffrouw Angela, weet ge wel
dat ik bepaald aanbidding
„Met uw vorloif, juffrouw Angela .'at is
onze wals, viel een zeer gezien gezantschaps
attaché 'heen in de redo on, met eon beval
lig© buiging verliet ziji zijn zijde en mijn
heer Counyngham ontglipte de gel eigen hoid
om haar t© vertellen waarom hij orchideeën
aanbad.
Jack bereikte zijn oomi juist toen heb
jonge* paar voulwcen. (Hij liop wat rond,
boos op zichzelf dat deze* kans hem nu we
der ontgaan was, tot do figuur vau den
dans Angela vlak bij hein deed stilstaan,
juist toen dö muziek ophield.
Hiji ging' naar haar toe>, bood baar zij'n
arm au bracht haar naar d© serre». Daar
in den zoeten geur dor bloemen cm. bet zil
veren geklater clcr fontein, meende Jaok
dat bet hom licht zou vallen zijn liefde to
belijden.
Maar noen De gloeiende woorden die
hiji zoo zorgvuldig bedacht bad wilden hem
niet over der lippen. Eenigo oogon'oïikkcn
zat hij) zwijgend naast baar, sprak niet haar
over omvorsdii'lligc zaken en trachtte te ver
geefs zich zijn toespraak te berin neren.
fanatiek bewoners d'ea' Gajö-landen had
een grooten aanhaug weten te verwerven en
had den heiligen oorlog gepredikt. Van
Houtsz was ook hier do man die raad wist.
Door ©enige stoutmoedige troepenbewegin
gen slaagde bij er in de* vijandelijke stelling
offl te trekken en 's vijiand's hoofdmacht
t-eruig te wei-pen. Had zelden of nooit een.
godsdienstige beweging in zulk een korten
tijd zulk een grooten omvang genomen,
nimmer werd ook zulk een, opstandl in zoo
korten tijd! dnderdrukt. Ook hier bad dns
wper het verrasseind snel en, krachtig agee-
■11011 van Van Heutsz da pogingen van den
vijand verijdeld.
De voornaamste tegenstand was toen nog
te duchten van Toekoe Oemar, den prenten-
dent-sultau en Panglima Pólom, di© zich
met bun talrijke volgelingen hadden genes
teld in dc Tangsé-valled, ongeveer CO* KM.
van Sigli. Bte expeditie d'aaadioen is genoeg
zaam ook uit onz© kolommen be'kondl, aan
gestipt mag nog worden, dat bij) dezen
tocht ©en groot© verantwoordelijkheid! op
Van Heutsz rustte» waar men oprukt© naar
een plaats, waarvan ligging en afstand vau
ons bivak moeilijk te» schetsen waren. Heb
gevolg dezer expeditie was d'at Toekoe
Oomar en zijln benden de wijk moesten ne
men van d© onherbergzame' oorden van
Atjeh's Westkust en daardoor werd da
stemming in de Pid!iö-sbre*clk voor ons gun
stiger. Binnen 4 maanden tijjds had Van
Heutsz geheel Pidië bedwongen en cl1© Oost
kust tob rust gebracht.
'Na October 1898 Van, Heutsz was in
middels tot ge'neraal-majoor benoemd
zïcin wij homi weder in het veld) tegen Toekoe
Ocmar iu de streken op Atjeh's Westkust.
Bij een, dier nachtelijk© gevechten viol
O em ar, een ■onzer felste en meest geduchte
tegenstanders.
1 Juni 1899 begon de groötsche tocht ten
Noord- e*n Oostkust. Het doeJ gold ook
d'e fanatiek© Pasé-Etröefc, waai- nog geen
maand daarna liet verzet gebreken was en
de wil van het gouvernement tot wet was
gew'orden.
D'e toestand in Atjeh was na twe<e jaren
van het optreden, van Van iHleutsz, in zoo
vel- ei' op verbeterd dat de Hollanders over
al in het groote rijk van Atjeh wat na
tuurschoon betreft een der prachtigste lan
den detr wereld met hun troepen konden
komen maar dat beteokend© nog geen
vrede1 In het open veld trad dö vijand' niet
meoi* op, maar hij smeedde listige plannen
on logde» verraderlijk© hinderlagen, zijn laat
st© toevlucht om te ontkomen aan de macht
van den ongeloovigen Hollander. Er dreig
de verraad op el'k pad, achter eiken boom
in ieder bosschage.
In het voorjaar van 1901 was nog een
enkele groote expeditie noodiig en wol naar
Samalanga. Een enkele» episode uit dezen
tocht mog© liier volgen en wel de vermees
tering van bet bekende Batéë Ilië, waar
voor generaal van der Heyden driemaal het*
hoofd had' gestooten. Daar sbroomd'eta. dhi-
7enden strijders tezamen om onder de lei
ding van den pretendent-sultan en Pangli
ma Pblém d'ö verdediging van bun laatste
bolwerk op zich te nemen. Einde Januari
Eindelijk zcidö hij] in zijln wanhoop
„Juffrouw Angela, gij weet dat ik u aan
bid. Kunt gij mij niet een weinig liefde
hebben en met mij trouwen, Angela
„Eindelijk heb ik u gevonden. Wat heb
ik naar u gezocht, juffrouw Morningstar,'
riep op oens een vroolijk© stem en d© hooge
gestalte van ee-n vail Jack's vrienden ver
toonden ziob voor hom.
Tob nu toe had Jaok Erederik T'rewayne
een besten kerel genoemd; maai- nu mam-
pelde hij: „Beroerde vent!" eai wendde
zich toen weer tot Angela, die», ofschoon in
«cmdig ontroerd, er in geslaagd! was een
glimlachend gezicht te zetten.
Toen zij opstond' verhief zich Jack ook
vast besloten nog vorder te gaan.
„Nog even con woordje juffrouw Angela
over hetgeen wij' zooeve'u bespraken. Zouclt
gij zoo vriendelijk willen zijn mij morgen-
ochtend in dc1 club per briefj© te laten we
ten wat gij doen wilt?"
Argela vermaakte zich zeer met Jack';
verlegenheid, maar zij, had hem lief en
was van plan hem gelukkig to maken; on
baar vroolijkheid onderdrukkenda beloofd©
zij! bet briefj© te* zenden en verliet toen.
met Fredcrik Trewayne* d© sen*©, terwijl!
Jack aebterbteef, allerlei vcrwonschingeu
mompelend aan bet adres van dion vervloek
ten dwaas.
Juffrouw Morningstar's geleider was on-
gesteld» geworden en zijl verlieten het bal
vroeg; Jack vernam dia onwelkome tij
1901 -begon dö opmarseh onzer troepen,
gesteund doer een tweetal 'krachtige ©n
verdragende marinö-kanonnen. D'e vesting
Batéë Iliö werd! aan een kracihtig kanon
vuur blootgesteld', terwijil de maréchaussee
d© heuvels ten oosten dor vesting bezetten.
Na heb staken van. bet artillerie-vuur ruk
ten de marécihausséa voorwaarts en voordlat
de vijand, wi-cr hoofdmacht binnen de ves
ting was, d© situatie onz,er troepen, goed
kan overzien waren de neven-bentings reeds
genomen en sloten de» onzen bet cordon
random de» hoofdversterking. Na een held'-
haftiga verdediging werd' Batéë Ilië stor
menderhand' genomen. 'Een bekende! foto,
waar Van Heutsz met zijn staf dö bestor
ming volgt, geefb ©enigszins, den ihdruk
weer hoe het bij zulk een geVöoht toegaat.
Thans restte Van Heutsz nog de» achter
volging van den pretendlent-sultan die in
do Gajo-landen een goed heenkomen had ge
zocht. Dö calanne-Van Daalön kamt do oer
too hij dia gelegenheid' om onzer gduchtste
tegenstanders te hebben gepakt, D'o pre
tendent viel niet in onze handen maar,
zooals *men weet, boog dleze in hot voorjaar
van 1903 het hoofd voor d© „compeuni"
wel'dra* gevolgd door allo vijandige hoofden
uit het tot no»g toe* oproerige» gebied'.
Gouverneur Van Heutsz, inmiddels tob
luitenant-generaal aangesteld, ontving dö
benoeming tot adjudant in buiten gewonen,
diönst van 'H. M. de» Koningin en den rang
van groot-officier ©n het grootkruis der
Militaite Willemsorde.
In korte trekken hebben wijl Van Heutsz
5-jarig© werkzaamheid op Atjah geschetst,
Waar hij niet alleen als doortastend en on
vermoeid krijgsman zicih onvorwelkbaren
roam verwierf, maar ook in zijn hoedanig
heid als bestuurder niöb minder uitbtonk.
Zijln doel was, het tab rust en Welvaart
brengen van bet land d'oor den Atjober en
zij'n hoofden te overtuigen dat hun eigen
belang parallel loopt mot dat van bet gou
vernement. Nog zijln eukola hoofden vijan
dig gezindo a. Oenrar's weduwe Tjoet Nja.
D'in en Todlcoe Bèn, en ook zullen onze
colonnes no'g d© Gajo-landen moeten door-
maToheeren naar de geïsoleerd© Alasbmd'en
(waar volgens de laatste! berichten nog he
vig verzet is getoond) een feit blijft het,
dat Van Heutsz' streven Nederland heeft
gebracht cïieht n-abij liet doeldie pacifi
catie van Altjöh. Mem. mompelde dikwijls
dat Van Heutsz steeds veine (geluik) had!
op zijn tochten maar hot valt niet te betwij
felen -dat de doortastendheid en het onbe
grensd© zelfvertrouwen van dien generaal
meer gewicht in do schaal legde dan het
toeval. Wat Van H©utsz tob sband bracht,
op Sumatra's Noordpunt zal steeds oen der
schoonste bladfaijden vullen in d'ö geschie
denis van Nederiandboh-Indië, de verd!©rfeL
Rj'ke Abjeh-fkrij'g reed's 30 jaren gaande! is
door Van Heutsz zoo goed' als bedwongen
■en daarvoor is Nederland generaal Van
'Hieutsz grooten d'arrk schuldig.
ding lervijll hiji bezig was haar te zoeken
iu de hoop het belangrijks gesprek te kun
nen voortzetten.
Het w<i.» dicw nacht laat voor bijl in slaap
viel ©n tengevolge1 daan-van wcr-di hij' ook
niet vroeg wakker; zij'n eerst© gedachte
was natuurlijk aan Angela's brief, die ze
ker op hem lag te wachten.
Hij! kleedde zich snel aan en ging naar
de club; liet was twaalf uur, do winter
zon schoen vroolijfc, do hemel was b'auw
on; Jack's hart was vol blijde verwach
ting.
„Mijn brieven, Boilings," zoide hij naar
den ouden kellner toegaande.
„Er is vanmorgen niets voor u mijnheer,"
zeide deze met een stevigen hoofdknik.
„Wat? Niets! Weet ge* dat zeker Bil
lings?"
Ja, Billings wisb het zeker.
Jack zon'k in een donkeren hoek op een
stool neder en trachtte na te denken. Daar
vloog een denkbeeld door zijn li-oofd. An
gela's stilzwijge-n bcteek-end© een weigering;
zij zag' er tegen op, zijl kon het niet over
zioli verkrijgen hem teleurstellende woor
den t© schrijtvon. Ziji had liem bedrogen; zij
beminde lietm niet. Toen voelde bij een
woeste b-egeerte daar vandaan te komen
weg van zijn eigene gedachten, van al wat
hem aan haar kon herinneren. En gevolg
gevendö aan den indruk van het oogenblik
schreef lmji een briefje aan zijn oom.
„Ik ben naar New-York. Telegrafeer
