58"" laargang.
Zondag 7 Augustus 1904.
No. 11537.
Tweede Blad,
Msersche fiilsn van Den
$jioikkêr Kidiarê granöt
llttfSl
INDISCHE PENKRASSEN.
BINNENLAND.
G e m e n g d N i o n vr s.
Ingezonden Mededeelingen.
De timmerman en de hond.
SCHIEE AMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Pry's per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 125. Franco
per post fl. 4.65.
Pry's per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
gan het bureau bezorgd zijn.
BureanKoter-straat ®8.
Pi ys der Advertentiën: Van '1regels fl. 0,02iedere regel
meer 15 eent«. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die tij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan bet Bureau te bekomen.
LXXI.
We zitten reeds eenigo >vckeu op Solo,
tie zoo typisch Indische hoofdplaats van
hot Rijk Socnikarta„Op Solo?!" roe
pen de lezers met eenigo verbazing uit,
„op Solo, twee dagreizen van Bandoeng?!"
Ja zeker, 't lijkt vreemd, maar toch is
't zoo en ik acht me dan ook verplicht u
er eerst oven den noodigon lekst en uitleg
van te geven.
De vorige Pcnkras werd u van uit de
Preanger toegezonden, terwijl we nu opeens
van hier uit, van uit hot hartje van Java
schrijven
Al dadelijk moet ik u echter opmerken,
dat de laatste Ponkras reeds gcruimen tijd
geleden werd geschreven en dat er tusschen
cl i o Penkras en deze nog eenigo gereed
lagen ter verzending.
Mijn plotselinge verplaatsing nu vindt
voornamclijke haar oorzaak in een schrijven
van den Heer Redacteur der „Kamper Cou
rant", die zoo welwillend was met ecnige
vingerwijzingen te geven en me o.a. ook
wat meer afwisseling in m'n schetsen aan
ried.
Au fond ben ik 't mot dien gcachten brief
schrijver volkomen eens, doch, in Penkras
LX wees ik er reeds op, 't is niet gemak
kelijk, waar ik rekening heb ie houden met
'n publiek, dat vooral in détailzaken moet
worden voorgelicht.
In tusschen, ik zal voortaan zooveel mo
gelijk naar afwisseling streven en de noo-
dige détails clan maar geleidelijk weg van
uit de verschillende plaatsen behandelen.
Openlijk hier mijn oprechten dank aan
dien Redacteur voor zijn zóó vriendelijke
en zóó waardeerend schrijven. Ik houd mij
steeds voor welwillende op- en aanmerkin
gen aanbevolen. De rccrcuit-publicist heeft
leiding van vakmannen noodig en wil gaar
ne leeren, vooral ook omdat hij zijn vorder
leven zooveel mogelijk aan de Pers zou
willen wijden.
Daarom verzoek ik bij dezen beleefd toe
zending van die ldaden, waarin een en ander
naar aanleiding mijner Indische Penkras-
s'en beweerd wordt. Men heeft o.a. ergens
aanmerking gemaakt over de geschiedenis
van den aanval der Baliërs op Lombok, doch
't niet noodig geoordeeld mij 'hiermede in
kennis te stellen. Dit nu is, geloof ik, niet
volgens den adat in de journalistiek en be
leefd verzoek ik daarom in dergelijke go-
vallen do courant te adresseeren aan het
Kantoor Bintang Ilindia te Bandoeng.
De Administratie cl Aar, zal clan wel voor
verdere doorzending zorg dragul. Men mag
mij natuurlijk bestrijden, ik heb dit zelf;
graag, mits men mij de gelegenheid geve,
dat ik zoo noodig antwoorden kan. Nu
weet ik b.v. alleen maar van hooren zeg
gen, dat ik over die Lombok affaire bon
aangevallen. Door wie en hoe, op welke
gronden en in welk blad, is mij geheel
onbekend I Op die manier kan men al zeer
gemakkelijk het laatste woord krijgen.
Tot zoover was ik gekomen toen de In-
lantlsche postlooper mij een ongefrankeer-
den anoniemen brief uit Den Ilaag bracht,
een brief, waarvoor ik 25 cent strafport
heb moeten betalen. Ook dat is niet geheel
in den haak, zou ik zeggen.
Iemand, zich Censor noemende, schrijft
me als volgt:
Den Haag, 1 Mei 1901.
Luitenant Clockener Brousson!
„In U*we volgende ponnekrassen zult
gij nog eens even over do Ilavelaarszaak
schrijven.
Noch den stijl, noch de poëzie van
R D. kunt gij ooit evenaren door dat
gij die niet eens begrijpt. Wat men niet
begrijpt, kan men ook niet beoordeclcn.
Kleine zielen bespotten zoo iets ge
woonlijk. 01 Saïdja(n) het lied zong in
't Soendaneesch of in 't Malcisch wal
doet er dat toe. Het blijft eenig mooi
liet roert iemand lot in 't diepst der
ziel. Die weeklacht: Ik weet niet waar
ik sterven zal.
Ook gij schrijft goed. Uwe Penkrassen
amuseeren. Ze zijn boeiend. Doch ex-
zijn schrijvers en schrijvers, xns uwe
penkrassen vergoten zijn, leeft Multatuli's
lied nog altijd voort.
Laat doode leeuwen rusten, val ze niet
aan. Ze kunnen niet antwoorden uit hun
graf. Leefde hij nog. Eén woord van
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdags, ond
verschijnen, wieden -/ofigcnnamde lileine ntltsertentiSn. opgenomen tot denprijs
vun AO cents pet advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Xuterc. ï'eiev'uoi» ]Vo. 123.
hem zou u te niet maken. De moi-tibus
nil nisi bene.
Bedenk dit."
Ik antwoord hier alleen op, dat ik den
heer Douwes Dekker niet heb bespot om
zijn stijl of poëzie, ik zou niet graag!
Als Censor kalm had gelezen, hij zou zijn
briefje niet geschreven hebben en mij voor
strafport hebben bewaard. Ik heb alleen
willen aantoonen, dat de Assistent-Resi
dent Douwes Dekker als zoodanig onge
schikt was, en dat de letterkundige Dou
wes Dekker later zijn meesterschap over
de (aal heelt misbruikt, door ons de zaken
niet geheel naar waarheid voor lo stellen,
t Publiek genoot van zijn stijl en liet zich
beliegen.
Ook Censor nu nog! Wat zijn briefje
bewijst!
Mundus vult dccipi, dccipatur ergot
Zoo'n bcalje Latijn er bij, staat wel ge
kleed, zal ik nu ook maar denken 1
Toen ik dan den brief uit Kampen in
handen kreeg, waren er reeds over Ban
doeng en omstreken eem'ge Penkrassen ge
reed, daar ik nog al vrij lang op Bandoeng
bon gebleven.
Ten eerste moest ik toch van uit dit
Centrale punt verschillende uitstapjes door
West-Java maken, ten tweede heb ik per
soonlijk gedurende eenigon tijd de propa
ganda voor het n reeds bekende maleische
tijdschrift geleid en last nol least wilde ik,
op advies van den dokier le Sindanglaja,
vóór ik de vermoeiende reis door de meer
warmere stroken begon, in het goddelijk
Preangerklimaat geheel bekomen van de
malaria-infectie, indertijd in het ongezonde
Batavia opgcloopen.
Dit laatste nu is mij uitstekend gelukt.
De geneesheer to Bandoeng heeft mij thans
volkomen hersteld bevonden en dat, ter
wijl ik op Buitenzorg indertijd, als lijp kon
worden beschouwd voor 'n z.g. „Certificaat
naar Europa!" Ik heb dit toen maar ver
zwegen, doch nu we toch aan 't opheldei-en
zijn, vind ik 't tot goed begrip der zaak
maar boter alles openbaar te maken. Do
lezer heeft iccht om te weten, wat mij
feitelijk noodzaakte tot wijziging van m'n
oorspronkelijk reisplan. Liever dan mijn
nauw aangevangen taak al dadelijk op te
geven en weer naar Holland terug te gaan,
wilde ik trachten in de gezonden bergstre
kon van West-Java nieuwe kracht te ver
garen. Ik ben daarin wol gelukkig geslaagd.
Thans rost mij nog u uit te leggen, waar
om ik nu juisl zoo'n grootcn spxong heel
naar Solo nam.
Eenige weken geleden kwam Prins lïaryo
Mataram met echlgenoote en gevolg op Ban
doeng. De hoogc gasten waren naar Batavia
geweest om twee zoontjes van Zijne IIoo-
hcid den Soesoehoenan van Soerakarta aan
boord le brengen van het stoomschip Ard-
joeno, met bestemming naar Holland.
Dc beide prinsjes zullen er hunne op
voeding in Westerschen geest zien vol
tooien, want de „Keizer van Java", die
nooit de Ilollandsche school bezocht, be-
treuit dit thans zeer en wil zorg dragen
dat zijn telgen in betere conditie komen.
Al zijn zoons en dochters spreken dan ook
llollandsch, vertelde mij Prins lïaryo Ma
taram (vroeger Radhen Mas Matthes, aldus
genaamd naar den resident Matthes), die
zelf met zijn broeder Radlien Mas Pandji
Haryo Pinilih (vroeger Radhon Mas van
Son, naar den Luit.-Kolonel van Son) ge
durende drie jaar in Nederland is geweest
en ook de voornaamste landen van Europa
heeft bezocht. Zijn vader, thans overleden,
werd gedurende de Kroningsfeesten naar
Holland afgevaardigd, om den Soesoehoenan
Dij Hare Majesteit te vertegenwoordigen
Al dadelijk kreeg ik een zeer aangenamen
indruk van den jongen levenslusügen Prins,
als ook van zijn schoone ochtgenootc, de
Toean Batoe Alit, een dochter van Zijne
Hoogheid den Soesoehoenan.
Zij deelden mij zulke belangwekkende za
ken van Solo mede, dal mij plotseling de
lust bekroop, zoo spoedig mogelijk naar de
Javaansehe Keizerstad af te reizen, vooral
ook omdat er groote feesten stonden ge
vierd te worden, leesten, waarover ik reeds
veel gehoord en gelezen had.
Dit bezoek nu van Prins lïaryo Mataram
en dan de hierboven reeds genoemde aan
beveling, om wat meer afwisseling in mijne
reisschetsen Ie brengen, doden mij besluiten
de reeds geschreven Penkrassen over Ban
doeng en West-Java voorloopig in porle-
leuille te houden. Ik kom later van zeil
nog wel eens in de Preanger terug en dan
zijn ze, misschien met enkele kleine wijzi
gingen, nog goed le gebruiken.
Voorloopig gaan we wat meer aan het
reizen en hekken, en in de eerste plaats
vragen dan nu de zoo interessante Vorsten
landen: Soerakarta en Djokjakarta onze
onverdeelde aandacht.
Omdat ik blijkbaar hen aangevallen over
die geschiedenis op Lombok, laat ik liier
volgen een uittreksel van 'n particulier
schrijven, mij toegezonden door den heer
Hulster, verificateur op Ampcnau. ZEd.
schrijft o.a.:
„Wat de Baliërs betreft, ik houd zo
voor 'flinke lui in elk opzicht. Ze zijn
groot, breed en sterk gebouwd en heb
ben zooals het mij lijkt een eerlijk en
openhartig karakter. Soms wil het me
toeschijnen alsof ze zelfs iets ridderlijks
over zich hebben. Alle handelaren han
delen gaarne met Baliërs, door wie ze
maar zelden bedrogen worden.
Eenige dagen geleden was ik met don
schilder Nieuwenkamp uit Holland en
een Oostenrijksch Reguiingsrath Hoger,
iemand die voor het ïlohmiseum in Woe-
nen reist, bij eene lijkveibranding der
Baliërs. We werden heel vriendelijk ont
vangen. Met blijkbaar veel genoegen werd
ons op al onze vragen uitlegging gege
ven. Overal mochten we komen en kijken.
In niets was ook maar hot geringste tee-
ken van ongenoegen, dwang of onoprecht
heid te bespeuren. liet bestuur twijfelt
'dan ook niet in hel minst aan liuu trouw.
Anders is het gesteld met de Sassakkers.
Men 'is liet hierover vrijwel mot elkaar
eens dat het onbetrouwbare, gluiperige,
dubbelzinnige, luie sujetten zijn, die men
liever op een afstand moet houden. Hel
bestuur heeft dan ook met hen nog het
meeste last.
Interessant vond ik heigeen die naar
Bencoelea verbannenJlaUsche Goesti over
dien overval aan U vertelde. Tiet stuk
stond n.l. ook in hot Bataviaascli Nieuws
blad. Eenigon tijd geleden was ik hier bij
hot Iloold der Arabieren op visite. Naar
zijne mecning omtrent den overval ge
vraagd, vertelde hij mij prccie3 hetzelfde,
wait U in Uw Penkras schreef. Ilij is over
tuigd, dat die door de Sassakkers begon
nen is, om den Radja in het ongeluk te
storten."
Do Radja van Lombok heeft ook na zijn
zijn dood recht op eerherstel, al vinden
sommige thans nog levendige personen dit
misschien minder aangenaam. Daarom haal
den wij die alle Gcachichto nog eens even opl
Ut. Clocicener Brousson, b. d.
Solo.
der. president voerden ontvingen de conces
sionarissen het volgende relaas:
„Een deputatie, Kotzé, Dutoib, Cln".
Neetling, Piet Joubort en generaal Smit,
was Vrijdagavond 2 Juli biji den president
om Z.Ü.E. te dwingen met lien me© to
gaan on. do spooreoneessie te. geve® aan
Lewis en Marks, en, toen ze -klaar gespro-
kon hadden is do president opgestoven zoo
woedend als hij1 soms kan zijp!, zeggende:
Jullie brengt mij nog zoover dat ik mijn
-betrekking neterle-g otm een. beroep op mijn
volk te doen cm. te ven-nemen van mijn,
volk of hullie zoo zeer tegcin- d© Hollanders
is als julliei mij alle d'agen cm de ooren lo-lb;
en jij Smit, jijt maak mijln ziel te danig zeer
om mee te gaan met die HollamlerhabeaS.
Hebben zo dab aan jou verdiend? Bat zeg
ik jou als de Hollanders die spoor niet
maak, dan zal geen ainder hem, maak."
Alle zakeumenschen moesten teleurge
steld liun plantnen laten varen, do président
bleef trouw aan de Hollanders, omdat hij ze
vertrouwde.
Een jaar later (in 1887) werd de Neder-
landsch Zuid-Aifrikaanschc' Spoorweg-Maat
schappij! opgericht.
Is heb wonder d'at die maatschappij, tob
lipt einde toe trouw is gebleven' aa.ni de Re
publiek, die aan haar hoofd liad een man
als President Kruger?
A. N. W. V.
Hei centraal bteifcuur van het Algemeen
Nederlandse!! Werklieden-Verbond heeft
tot don minister ten binnenlandbcihe zaken
een adi'es gericht, lioudénde bei verzoek,
hei daarheen te leiden, dat een Voordracht
van wet betreffende, vierplichte. verzekering
tegen ongevallen in landbouw, veehouderij,
tuinbouw <m boïchbouw spoödig bij do
Tweede Kamer der Staten-Generaal worde
ingediend'.
Dit PresUleut Kvuger's leven.
Onder dit opschrift schrijft „N.N." in do
„Zuif-Afrikaansche. Post"
President Kruger's -karakter leert men
heb -best kennen door de herinnering aan
sommige, op zie izelf weinig beieekenende
feiten, dia echter toekenend zij|n voor een
karakter.
In 1884 bezocht do president met gene
raal Smit en met ds du Toit Europa en
verleende toen aan eenige NTederlandtera de
concessie voor den spoorweg van Louren.50-
Matques naar Pretoria.
In Nederland! werden toen tevergeefs
twee pogingen gied'aan oimi liet noodige ka
pitaal voor die ouda-neming te vinden. Da
Néderlandsche beteren' gaven ontmoedigd
do concessie terug, d!io echter terstond! aan
de. beerem Gro.il, Maarschalk m van den
Wall Baike word overgedragen!.
Ook dia lieerem zagen, geeln kans om spoe
dig gold to knjlgon. Do bdd'e eerstgen oom-
den overleden en werden in 1886 vervangen
door den heer Cluysenaer.
Hot- geduld' in Znkll-AMka werd op een
zware proef gesteld', 011 begrijpelijkerwijze
ontstond aldaar twijfel of do Hollaanteche
concessionarissen wel ooit zouden slagen.
Van dien gemoedstoestand maaJtten ver
scheidene zakanmeuschen gebruikV omi te
trachten de concessie te doen intrekken. en
zelf e©m concessie te krijgen.
Zoo bod-em de .lieeren Lewis en Manks aan
om een. spoorweg aan te leggen van, Kim-
benley naar Pretoria dam kreeg imtaiii ten
minste een doorgaatiden spoorweg naai-
Kaapstad.
De handige Sam blanks wist verscheidene
invlocrïjikö personen, zelfs generaal Smit,
voor zijn belangen te winnen en. ken te
bewegen 0111, bij den staatspresident aan
te dringen op in trekking der Hollandscbö
concessie.
Van heb onderhoud dat die lieeremi mat
Dir. bel lnvoerr. e» accijnzen.
Bij Kon. besluit van 3 dozer zijn benoemd
to>l ontvanger der directe 'bdasbingem en
accijnzen te Roermond (buitengemeente), J.
W. Knottenbelt, te Siothteren, c a.te Kol-
lum c. a., P. E. B, Clant Bindervoet, onbv.
te Dieren to Meppol (buitengemeenten), H.
J. de Roode, outv. te Stavoren c. a. (residen
tie Koudum); te Maastricht (buitenge
meente1®), G. 'D. L. Rink, ontv. te Raaltet
c. a.te Bergevk o. a., P. J. J. Mctké,
ontv. te 's-Gravenpolder c. a. (residentie
Ovezande); te Bal'k c. a., L. Feenstra, ontv.
te D'iewer o. a.te Bussumi, c. a., E. C. F.
E. von Ivrippendorff, te Eist c. a.te Sas
van Gentc. S. A. Rodhat, ontv. te IJzoa'-
dij.ko c. a.te. Winsum, e. a,., G. H. Voer
man, ontv. te Lecns c. a. j te Rosdndaal,
G. van dé'Ven, ontv. te Steen-bergen c. a.
tei Voenen-daal c. a., A. J. T. Ehte, ontv.
ta .Zevenbergen o. a.te H-ellevoetsluis o. a.,
C. P. Vogelenzang, ontv. te EindhOVe®. (bui
tengemeenten).
Bij Kon. Beel, van 3 dezer is, met in
gang van 1 November, aam den ontvanger
der directe.'belastingen W. J. van Hieai, te
Utrecht, op zijn verzoek, eervol ontslag nit
's rijks dienst verleend.
Tijdelijk belast, ingang 1 September, met
waarneming van liet grenslcanboor Bour-
tamge, K. Smeding, kommies-ontvanger té
Reusel.
Verplaatst, ingang 1 Augustus, A. Ni'e-
ibof, kommies 2e kk, Van Gemdriugeni naar
Enschede.
Eervol ontslagen, ingang 1 October, A.
F. van der Meiden, kommies le kl. to Haar
lem. („W. v. d. 'A. d. d. b.")
U 'bet best za.l Verdedigen. Het is oom die
reder, dat Jongejuffrouw E. van: Mlaanen,
Schoolstraat G. 7 te Velp bijl Arnhem do
Pink Pillen genomen heeft om- zich tegen
een sterken aanval van: bicedarmood'e en
zwakte te verdedigen -die sedert drie* jaren)
duurde. Mijn ziekte1, zoo schrijft zijl, be
stond daarin dat ik zoo ziek was dat ik niets
meer ko-n doen. Ik kon niet verder gaan als
van mijln bod naar mijn stoel. Door liet
le-ze-n van' een boekje waarin dié gehezing
vermeld werd van een persoon die aan! het
zelfde feed] als ik, ben ik er tos overgegaan'
om de Piinfk Pillen tQ probeeran. Na h'et ge
bruik van' twee doozem Was ik! weder in
staat iets te doen, 011 thans na do bdham-
de'ling voortgezet te hebben, ben! ik zoo
flink als een andier. Ik raad ecru ieder die
lijdende is, zijn toevlucht' tob d'e Pink Pil
len te nemen
Wij raden alle personen aan dio een arm
bloed hebben, om het voorbeeld] van jonge
juffrouw van Mannen na te volgen. Zij zul
len terstond de gezondheid! terugebekomeu,
wan!, de Pink Pillen zijn onovertreffelijfe
tagen bloedarmoede, bleekzucht, algemeens
zwakte, rheumatiek. Ziiji zijn ook edn uit
muntende Versterker der zenuwen en gaan
mot succes de neurasthenie!, d'd zemuwuit-
putting, d'e zenuwpijnen tegen.
Prijs f 1.75 do do-os, f 9.per 6 doozen.
Verkrijgbaar bij Snabilié, Steiger 27, Rot
terdam, hoofddepobhouder voor Nederland
en Apotheken. Franco toezending tegen
postwissel.
Sedert 25 jaar hebben /ieli in Bolland
bij de Doktoren en het publiek de over do gausehe
wereld bekende, en vooral door do vrouwen gedochte
doen kennen, als een zeker werkend, aangenaam,
absolunt onschadelijk, en daatby goedkoop huis
middel bij Verstopping, gepaard met onwel-
zijn, maagpijn, oprispingen, gebrek aan eetlust,
loomheid in de ledematen, sleeht humeur, bloed-
aandratig naar het hoofd en de borst, hoofdpijn,
hartklopping, duikelingen, benauwdheid, lever en
galaandoenmgeu enz. Zij zijn onoveitroften
soor do Zuivering va*i hei Bloed.
Sedeie doos -san do echte Apotheker Richard
Biandt's Zwitscrsche Pillen draagt oen wit
Kruis op een rood -sold. Zij zijn verkrijg
baar h F. 0.70 bij den Iloofddepothouder voor
Nederland P. E. van Santen KoliF te Rotterdam,
in Schiedam bij E. MALTHA G'iN., Hoog
straat 2S.
Een
Vit pen weer praatje.
meuk waardigheid vam dezem metk-
waavdigcui zomer willen. \vö aan de veirgetel-
h-eid ontrukken, schrijft de „Zutph. Cb." in
e-eui weerpraatjeliet bijna geheel afwezig
zijn van wespen. Blijkbaar hebben de vele
regens van 1903 d'e broze nesten vroeg ver
nietigd en zijn «r daardoor maar weinig
wijfjes d'ern winter tenrgebleveai. TeiiwijiL je
anders in den nazomor -niet buiten idta
kunt gebruiken of jo wordt -geplaagd door
de dieren, zie ja er nu zelden oen.
80 cent per regel.
Een timmorman iu dien omstreken, van
Parijs is oinlaugs voor 5 franken boete, ver
oordeeld geworden wegens misplaatst ant
woord tob de rechtere die over zij'a zaak
recht uitspraken. D© timmerman was door
ecu gevaarlijken houd aangevallen gefivor-
den>: ziak in wettige zelfverdediging beviu-
dende, had liiji ihern. don -kop me-t een bijl
in. tweeën gespleten. Waaruit, een vervolging
■"olgdc van den eigenaar van den kond'. Do
zaaik regelde zich voor d© re-chtbank, toen
een rechter zeid'ei:
„Gij liadb den hond met dd steel van den
bijl van u kunnen afhouden?"
„Zekerlijk," antwoordde d© timmerman,
„eu ik zon het ook gedaan hebben, indien
hij zich in. plaats van mij met dei tanden,
aan te vallen, zich met de staart zijde op
mij geworpen had."
Wanneer men aangevallen wordt, is het
dan niet logisch liet wapen t© nemen dat
Een verschrikkelijke vergissing.
Een Verschrikkelijke vergissing heeft te
Laklbach (iii het district Kassei) plaats ge
had. Een jongetje van zes jaar zat ini een
erwten veld en pinkte peultjes. Todn kwam
er een jager, die die! sprongen van het
knaapje zag en. meende een dikken! reebo-k
to zien. Hij. legde aan en schoot. Maar-
groot was zijn schrik toen hij het geschoten
wild wilde halen en tot de vl-eesedijfke ont
dekking kwam dat hij een -kind had ge
dood. Het schot was d'on 'knaap door heib
hoofd gegaan en dia dood) was onmiddeillijik
ingetreden.
De1 ongelukkige jager nam heb lijkje van
het kindje op en droeg het naar de ouder
lijke woning. D'aarna stelde hij zich ter
beschikking der politie, maar werd niet ge
arresteerd
Een woests rechter.
Voor de réclibbauk te Plaimfield (New-
Jersoy) stond e'en advocaat te pleiten, toen!
de rechter hem beVal op te h ouden en h©&u
te gaan omdat hij"1 t© heftige tenue® ge
bruikte. Do advocaat schoen niet vaaii zins
a au dit gehod te voldoen. E® voor men! 't
verhinderen' kon was de rechter op hemn
aangevlogen ©n taköld© den advocaat zoo
danig toe, dab hij toen hij) kans zag zich te
onttrekken aan de stompen ent trappen van
den rechter, in heb gelaat bloödd© en zijn
klceran verscheurd waren.
Tegen dien! techter, die beter thuis schijnt
te 'hoort® in eön arena voor boksers, werd
een Verzoek tot ontslaggevang ingediend!
