58,<e
jaargang.
Eet Geneert ?an ie» Cmmiaiii
Zondag 4 December 1904
No. 11639.
r
Tweede Blad.
STABSNIEÜWS.
Gemeenteraad.
SCtlll [DAMSCHE COUFlANT
Deas courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal"Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 125. Franco
per post fl. 4.65.
Prjjs per week"Voor Sc li ie dam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau i Beverstraat
Prijs der Advertentlfn: Van 16 regels fl. 0.92; iedere
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die sjj
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hias>»
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdags onl
verschijnen, worden zoogenaamde Icleine adverteniiën opgenomen tot denprjjs
vau 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
Snterc. H'eicinou JSo. 1133.
yoortgezette vergadering op Vrijdag 2 Dec.
des namiddags ten 2 uur.
{Vervolg.)
Levenringon aan die gomeenfce.
Praia-advies van B. en W. op (hot) adiies
van. J. vain Katwijik, befareffendlei did Late-
ring van glas voor de) Beuinsibeikapping.
Do cönc'luG.o van B. en W. woildt goödgei-
Üccunl.
Bomviteriiein. Naiasaiustraart.
Vöoasteil vlam B. en W. betreffende de
uitgifte va» ean bloik 'bouwterrein aan de
NassauËibraab, naiaa- aanleiding va» bet adres
van A. Timmermans.
Woedt gofojgekoard!.
Grond verkoop.
Voorstel van B. ©11 W. om aan DEL Gabel
een pereoel bouwterrein aam d'a Hendrik
Gaibefefena&t ten Dirkje 'Mjöesberstraat i» toep
af te staan.
(Zie ons nr. Van 26 Nov j.l.)
Wordt goedgekeurd).
Voorstel Van B. «e» "VV. om We» te mach
tigen aan M. Stalk, "Wed1. W. Kool te ve»-
koopieai «en strook grond! gclegeni tusscihen
de rooilijn van die Gromueilaan on die peii'cee-
len 'kadiasfcetr Sorbite L. nos. 1054 «ui 1055,
nadat verMaard is, dat -deft© niet voor den
openbaren dienst is bestemd.
Wordt gc-edigielkelumd.
Niets verder aan de orde zijnde sloot die
voorzitter defee Vergadering.
o*
Hkt was wel die moedto waard dat de
rand Dlins llagmidttrg world1 onderbroken om
nog nitet afgehandelde' punten delr «agenda in
©sn goz'ontituiefiird1© zitting aan de owdte te
stollen, want die zitting duiuatlla nog van 2
tot 5 uur.
En dn dien tijd is hete! wlat gesproken.
Söih. ooiartsen.
Reeds liet eerste. voorstel dat aan die
orde werd gesteld', n.l. om die installing
van Bahodlairtsten vooaioopiig voor 1 jaar te
conbinuieieren in demzelfden toestand -waarin
za thians bestaat, lokte oen langdurig d'öbaib
uit, voonal langdurig omdat en dleaei op-
door
EUGèNE .FOURRIER.
Dit is «een ware «geschiedenis,
I'k be» elr. getuige van geweest.
Er woonde te C., oen (kleine stad! in Wet
suilde», een gepensflioinieerdJ commandant detr
genie, die geheel teruggetrokken leefde met
zijn vrouw, «rijln doiebtef en een oude d.enst-
'hod.
Commandant Reijbaiutdl Was, ofschoon hij
den dienst stedlerb twee jaren verlaten had,
nog nileib zeier oud'. iHlijl was acht en vest tig
jaren. Reeds vroeg op de midlitairo school' ge
plaatst, inad 'Mjj ziijn pensiiben gevraagd, eoo
dra hij| er recht iop ihaid.
Hiji zag er niet ate oudi militair uit.
Mévr. Reijhaud', veeil jonger dan haar
man, zag «r nog zoea' jeugdig uit.
De 'kleine Mamie, ihun dbdhter, eten blon
dine va» 10 jaar, dartel en vtttoiolijjk, was
Let zonnetje in Runs. 'Haai' ouders wetafgwcl!-
den "hiaar. Men kon geen kalmer, eenvou
dige» huisgezin aantroffen. Daar ziji wdnig
mensdhien •antvii'ngen leefden zij eenzaam,
buiten toet gewoed dar wcrdld!.
De twee ©enige betoékers van h'eb tonus
watian de ontv'angea' dor belastingen 'en iik,
Do hear Dnrotts, dia ontvangen.', ©en gnotote
niagete man, Was altijd getooid! met een Ver
bazende» grooten hoèd! on igieikileeid in een
soar lange jas, dliie hem nog inagaiidteW dbeó
voorkomen.
Uitarmatel gieVoolig w'as di!b giroote kind,
cnSdianiks zajjn lleieftijd, ree'db io|ver do 40M;
huilde om niets.
Wijl aanbad'on de dbcihter van de» com
uiandhnt. Ouldo vrijgteBedl'en Ineblble» ih hhin
haft sdhattein van tood'erhaid, die alteein olp
du gollegemih-aild wachten zdchl W dbie» gielde».
Daar wij niomamd 'Imdldleii om lief te
hebben, h'adden wij al onzö schatte» Van
genegenlhieid sedert langen 'tijid Vow d!o
kleine) Maria nibgiostoat. Ya» ons heiden
gancsot Duirois de voohbaur'. Hot ia waar,
dat men onmoigolijk iemand kon vinde», dfto
m'öitkinig gelidt v'oor aJlo dleaen middalg gc-
voeada disoussiën da sprekers tellkians
■weer fbeiüiaailden wat te voren dbor hen aeüf
of door oen andelr reads 'wlas gazegld!.
Do üaeioren R i s ön v. "W a s t e n d o r p be
toogden dat liet niet aanging om te ib-csliui-
ten cdveteeink'omsbig ihelb voorstel' Van B.
en W.
Bij h©b dlabat tor geileigemhoild dor in
stelling van dezen talk Va» dienst in do vea'-
'ad'eiring van 1 Detombar 1903 wtas aan het
slot dis hiet ware een wiapenstifetand! gel-
sloten.
Door B. ©n W. weird' beweerd) dat aan
de gomCentei-geneeshö&ron moaht Warden op^
geldragen de taak van schoolarts zóó dlat dio
beide funobién onafsdieidellijllo aan ©Lkiaar
Verbotaden wiairein'.
Daaategenoveir stond de door gonoCmd'ö
hoeren verkondigden letor dat schoolaalts ©n
gemaante-igen'aesh,eiar twiee «feonldfelrüiijjkB
functiëu izijn, d'ö wel door dozelfdtel personen
k u n n o n worde» vervuld, doch die niet
aan elkaar gekoppeld mojge» womdbn.
Door den 'hoar Faaire wend toen een com
promis VoongteJbdld' waiarlbiji b.!s patef dCn
gemcen'Le-geneeshelea' voor* één jaar do taaik
van schoolarts werd! opgeöiriaglen, Waarmee da
2 'beinolkikon gemeen W-ge neeslheiente» genoe
gen naman, teirwijl do derde ontslag nlam.
Laten' werd een detrd© geanoen'te-igeine'cB-
heer-sohoolarts ben'otod.
Da heen' Ris en V. W osteiid-cnaip nu
betoogde» dlat liidb jaaa' van uitstel om is en
dus thans eeta pilincipieiel-o hesliissilnlg dient
gemornen bei Woiidb», ombrenlt hiet recht om
aan 'goni'siantei-am,bte»aaien ®»n nlidunte baak
aan hun wedkkrinig toe te voegen, zood'alt
zij zfich veateetten telgen lilet voorstel! van
B. en W., waarvoor huns inzietas geen mo
tief bieislbalab.
Dei Yoorzittcr betoo'gt daaitegenoivar
dat hiet vooreitol-Fauiro beoogdei om die
reh'oofertson eon jaar van proef te geven o!p-
dht udb e'©n dlaarov'er te gwem rapport ziou
'kunnen worden oveiziien den omvang van
■hun taalkl.
Da heef V. "W o s t o n dl o r p meende dlat
zoo'n rapport wel invloed kan fc'bben op
liet vast te stellen salaris dlat nu f 100 be
draagt, dodi niet op het pnucipo waar
het 'liicr oun gaat.
Do racWtsnoöitiei van do gemöonte-amlb-
toniaron is over liet algemeen reeds niet zóó
uiltetokoud dat daaraan nolg getornd' ikian
wordlen.
smgwmijriwaira
De hoer Ris wijst w op dat gieten Sbei-
zw'aar bestaat om dezcilfdo genteeaheeirenj -op-
ni'eiuw, voon'l'oopig vo'or 1 jaar, als school
arts te benotemen, doch beteiliisb «dient nu ta
woidien omtrent de» Band toi'ssichen beidö
function.
De heieir mil Jans'ön is va» mooning
dab, even goed) als toet vorijg jaar, d'o raad
ook nu db gemöantei-genoashieef'en kan ulp-
dli'agen dei taak van schoolarts ta vervuilhon.
Spr. wijst orop1 dat, modlit dlaJartegsn ver
zet wordle'n gepleegd, het liet ommogellijPi is
dat oen voon-Jbel zo» komen om dia instel
ling van sclhoo'lartaan wcai' te idioen vervail-
len.
Do hoor R i s meikt op dat natuurlijk
aJiLes moögelli]l!c as, maar, hijj vfadit iileib toöhi
wal onwaaraahijnlijik dat een besluit dlat heb
vorig jaar mot aligemeene stemmen ds go-
nomen, nil «reads waar zo» worden inge
trokken.
Voorts merkt spr. op dat de naald natuur
lijk kan gdbruik maiken van he)t rac.bt van
eten steatksite, waardoor «cte tadle Van sdli'ool-
arts kan woi'dbn opgedragen aan die gelmaan-
te-goneieoli«eeren op steaffe van oubsDag.
Ei" itiodlaat och'tea- o-oik oen maroöl recht
en dat vorbiedt oe» dergolijika opdracht.
Het voorstel van B. on V. wordt ten
al'o'lto aanmenomon mot 11 telgen 7 stem
men. Togen stomme» da hoeiron v. d'. Po'elll,
Loopuyt, Ris, Kranen, Dirkzwager, v. Wea-
tendterp en Gouika'.
Salai'is 2d'o k o uu' m e est or.
Do heer v, d'. Pool ba-acht 'hiulldi© a«an heit
Dag. Best'dialt met dit voorstel toondlo,
na db nugtelinig d'er hoolge salairisson, ook de
lagere ta willen v«mbstenen.
De betrcikilaing' Van keurmeester is eir een
van groot vertrouwen, dio eapadtoitem var-
disclht «sn waarbij «do ambtenaar aa» giro'ota
Vciriteiiiding is bl'o'ohgestelid1.
InduC» milla patroons or naar streefde»
hun poistoneteil gteadl ta ibotailen, en behlooa'-
Ijkte» vrijen tijid to vea-echafften en voor
hun oud'en dag tel zorge», dan zou) dht do
vtefih'oudlinig tueaüien wrakgaven en weiflc-
ïvemea' aanmerkelijk, vcrbeioiren.
Do Ihtear v. d S o h a 1 k dji'o daze vailioo-
g1in«g civbneens mlet gonoagon heeft ontvan
gen, wiijbt op dei wensichteilijikhddl om nu oo(k
hot sal'aiiis van den len kourmeesteir tö Vea'-
«hoagen omdat nu db mindere ambtenaar
ten slotte oen hoogter sailarls zal vterwe«rveii
da» zijn cfhlef.
meter beilangsiteltend was. HEj| kwam nooit,
zoudor d'alt zajn zakilce» mat fokikemijien ge
vuld' waren, het w'as göen oAtvangcr dei'
belastaug, hot was «en inoe'dar.
"VVïj hrachte» bijna alle avonden bij movn.
Reiijbaiud dooa'. Ee» lamdlere oorzaak var-
mecaderdfe onze wiendscllmp, d© muziek. "Wij
wanen ernstige mulsdai zooaila men het in do
provincie is.
MeVrouw Reijlbtad belspeeid© do polano,
oen lOndJankbaair instrument, dteteihl zij paan
helt best© dee'l, zij, wist to accompaigiieoren
ee» zeldzame gave Voor een liefhebber.
Da commandlamt 'boapeteidei de vWonoal,
hij was er zeer jong aan begonnen en nu
aili lioeil aand'g daarvia» op db hioogbei, daiai'in.
gteüioilpen door zijln muzikaal t«.te»t.
Het insbrfnnen't Van Duirois was da fluit.
Niemand) aindlers da» hij), Laid! zoo dei gave
u moefi ond'er dten inVloleiJ to breinge», iik
vervulde d© vioolpaittijlen.
Tweemaail in die week, Dinsdags «e» Vrij^
dtagta hoddlen wijl oe» musiielkpartijtjo.
's Avoncfe togen acht uur, gpnig iüc met mij|n
vioo'llkaöb onder clbn aula, Dnfflois aiflbialten
bij kreeg zijn fludit, en gezamonlijk richtte»
wij onzö siehiteden naasr de wiailleii', wanlt
de ootmmandamt benvoondb «en ailtóönsbaarildl
'lifuis bij d'ö v'estimgwetóken. Als wi| allen bij
een wlaTe», gaven wij, ons mot ij|vea- aan onze
gtehbfkoioëd'e »'itsp«anning over.
G©diua«nd'ei «cfe koato oogeiifblliMee» der
pauze, ddiö wij oins vteitoorloofdfen, alb me
vrouw Roijlbaud .do tiheo inschonk, rookten
wij. Wij' hiadldle» elr toestemming Voor. De
commandant stalk zijn pijp aan, ik nam oen
sigaret, Dunolis rookte niet. Do rook: dood
hein dikwijls hoesite». Hiji maialkte zij» fluit
sciboonwanrvoior liijl oen biijszondete zorg
luad.
Gcid'urönd'o dozen rusttijd, Diep Mario van
den ©en n'aiar 'den amdar, zonder ophouden
prateindiel, en venrulkto ons dolor haar vroo-
lijik getabbei'. Dimiois zetta haar op zij»
knieën, on verteld'© hoar geBchiedeiuissoii,
die hij| zeJf vea-zou. Telgen tien uiur kwam
"Di-sul'a, de oudb diensthoide, heb kind hallen
on dan «laviam zij 'Mj| iedbr Van oos baar voor
hoofd tot ©o» kud aanbieden.
Wijl waren golulkidg, tot e'e» "WieteBaljijk on-
gieluik de familie Roijbaudi trof.
Mevrouw Roijibaud was naar Grenoble
vertrokken, om haar adeke modd'er te ver
plegen en wij hadden, ondanks haar Ver
trek, onze «avondj©3 niet afgebroken, en
d'en volgenden Yrdjld'aig, kwamen wijl weder
voor o»s gewone tijdverdliijf bij-ean.
Helt was een zoele Juili-avond, 'do kamef'
waaain wij' ons bev'onden, kwam uilt op ©en
terrasterwijl door die groote warmte de
giteen deur, dite daar toicgan'g op giaf opbn-
atonü en Mafte op het baieon speelldfe.
Wij hadden een fantasie uiib le Barbier do
Seville genome», ©n zoude» 'beginnen toen
plotseling c'eti kretet Weeaflelonk, een ont
steld© wanhopige gil vergezeld d'o'oa" ee» dof
gieiluid ailfe de val van ©ff» lichaam in. de
d'uelpt-e.
Wij «liiielden dadtelijik op, terwijl wij alle
drie, door dezelfde angst bevangen, naai"
bet terras vlogenhet 'bind Was «r niet
me«er, a«l sp«eieiul)ei wae shab er afgovallbn.
Ik iincildo d© trap iaf, igevoligfi door den
c'e'mmandan'b en Djnrois.
Eton veiscihrilkkdlijik sdhouwspd wachtte
ons: «Maf'iö lag op den weg uitgestrekt, die»
langs db woning liep, haaa* hoofd! was tegen
een stoen gestouton, en »ib dö gapetndb w'on-
de, vloeide een straal bloed!uit haar half
geopende mond kwiam een ioodlachtig
oehuiim.
Zij hiaald'ö n-og adtem. Ik nam hlaai' dn dö
«arme» on legde Laai' ta hedJ.
Ik zaïl niet trachten dief wanhoop van don
commandant te schetsen. Ik ontkïetedAei het
'kind, zoo goed als ik kom, torwijjl mijin in«et-
gezel Du'rodlS, onmach'big mij te hdlpen, mijl
aankeek, ateof bij vereteemd «was. Teen ik
'klaar was onderzocht iik de womdb. liet
w'as vreeselijlk, me'n za,g achter dn het hoofd
cie» diepe snede, de schedel waB besdiadliigd,
d'e Lerseuen blootgalegd), er Waren splinters
daai'hi doorgedlrongbn. Llc wasahte de wond
zorjgtvuildSig uit, na eersb toet haar er om
«heen weggdluiipt to hobfooiü. Eindelijk kwam
do dokter.
Hij onidertoeht d'e wond nauwkeurig, p.a-m
zij» mesje, en begon e©n Vooi' een de splih
terS to verwijderen.
Wij wachtten in tad'elooze spanninlg.
Toe» de dokter een verhand gelegd blad
sSbamelde del commandknt
De V'oi ar zi tt er zegt dat deze o verve- j
«ging oolk ter spualk© is geikomen in bet
öoilllege; dat hij b«oVen'd!ienj hoeft igecionfe-
reea'dj met den l«e» keurmeester; doch dat
dab geon veaiandteain'g heieft gebrajcilit ih d'o
mooning da«t een Wijfzigiuig in diiens salaris
onno'odlilg is. Da tihieotrio «dlat oen ahefi steeds
meer sailarls moet Itebben «gaat niet altijld
«ptoon spr. b.v. dn zijn eorstö standplaats
alt Ibiuuigemeleöber Kwam had! die vieddwacihtcr
meer Salaris dhn hiijl.
IloOwdl dhs do 1© «keurmeester cm zeer
gowmairdleerd nm'b'tcnaar is, neemt «dit nii'et
weg «dlat heb moeste werk wordt verricht
dbor de» 2en kiaurmOester. B'ovendien moet
do 2a keurmeesler geheel van deze ho-
trckikinig laven terwijl da 1-© kieUirmeei^tiea'
deze functib meter als een bijzaak be-
acibJoüiwt.
Do iheer v .dl Sahallk wlij^t erop dlat
aan den len köurm'öesiter is opgiedbagieu
hdt web0iisahiappel«ij[k'e dooi van Idbn kc»-
ringsdlienst; d'oktonen en apoithldkeirs laten
ovbnzder vooir hot wüteneclhappehjkö van
'bun \ialk hooger beta«l'en en spi' aiiet niet dn
dat liet Wotenschappelijike blij, don keuu'inigS-
dienSt geen invloed zou behoeven te iluelbben.
Ten slotte weidt «dloor1 de» heen' Loo
puyt vo'orgcstel'd B'. en W. uit te nöo~
d'ig'an nolg eens een epöciaal onderzoek naar
do wens.ilielij'kihcikl' van os» wijziging in
hüJb salbilis van dtei len kvurmoester to
overwegen,
Hier-ioimtiieint staiken e«cllitcr dei stomni«en
zoodait den hersteïnminlg: in d© voilge»«d!e vor-
gakletóng zal' moeten plaats hlefbiben.
Vóór stemden dte «beüre-n Klein, v. d Poieil,
Loopuyt Laigetrtwey, v. Westendloii'p', V. dl
Schalie, Wittfeampf, Gouika en 'F. Jiaineen.
Restitutio havengeld.
A. Prins Co.
De hoer Lage r wey opent do rij van
sprekers, die tegelijkertijd het woord vragen
om over deze zaak hun mcening te zeggen.
Spr. erkent, dat liet besluit van 13, en W.
is geweest overeenkomstig de verordening,
doch meent, dat, indien de reederij vooraf
zich lot B. en W. hadde gewend, mei ver
zoek om in de haven kolen te laden op
condilio van J/i van hel volle havengeld
te betalen, bet College dan allicht termen
bad kunnen vinden om art. 4 hier toe te
passen. Dat de loop der zaak zoo is ge
weest, als nu is gebleken, vindt zijn oor
sprong in de misvatting, dat het laden van
„Dokter het ib mijn dotlliite® Het zal
niets zijin, is het wei'? Gij| zult baai'
ïteid'dlon
De genee&heer wilde) antwoorden, manl
ik trtolk «hem bijl den mouw en hij) be-
greöp mij'.
„Ik ka» ei' nu nitelta van zeggen," zeiido
hij, „wij moéten «afwachten,, morgein zal a'k
terug* komen."
Hiji beval Voor ij|s te zargiem.
Toen li'ij weg ging, voilgdh iik hem.
„Er is niets aan te doen," zeid'e hiji mijl,
„zij is verloten, het is nuJbtöloios, dialt ilk terug
kolm, zij Zal den naicht niet doorikomeu."
„Wat," zen ik bevendb, „rijt gij| ei'
zdker van V'
Jla, i'k zoui h«a«ar d'e heatonipa» w1©! Ech
te», maaa- waarom."
Na deza wowdeu venttelk 'hij.
Ik st nd) verpletterdiik; ging naai" de
kamei", het (kind lag onbewegelijk!, 'Iraiar
oo'gten waten op oen, punt gericht, onbewust
bewoog zij baar .kieind lippen, steeds met
een roodadbitig silijxn bedekt.
De commandant sprak haar zacht tod.
jiMartrd," zelldle Ihij', „mijn ikdnd, mij» lievo
engel, gij ihlOorb mijl toah, Antwoordt mij."
Maaa" zijj hoorde niet.
Duteis' gelaat Was nat van tranen en ik
dacht met schniik dat iddeat minuut die
voorbij ging ons naider tot het noodlottige
oo'genb'liik voerde.
Weldra wad dd adleiinhialmg v'a» «het kind
blaasbigcr, 'haar lippen knepen zich samen,
taai' (kleine armen Wenden stijf, zijj slaakte
edn diop'cn zucht gevolgd) door een a-teuitd-
le»d £eilniid.
Zij was gestorven
Het was drie uur 's m org ros.
D«o ciMuniandkub, stom van smart, kledk
wez.'nl'oos, Diij nam ee» hand van zij» doch
ter in-de zijne e» verviel in een dlitepe som
bere mijmering, Waaruit wij hem niet dlujrf-
den wakkena«ciliiter ons, do oudle Urauki,
gakiiÉold, weeneud op bedroefde» toon, ge
ileden prevelend, afgebroken dbor aiiikikie».
't Weird dag.
M«on moest 11» de formaliteiten gaan Ver-
vuttetti, die vöoral ih gwal van otverhjid'e'n
zoo talrijk zij», d'e 'kilst bestellen', zcxrgon
•vooi" do teraardebestelling. Ik Ikeeik mijn
bunkerkolen zou worden aangemerkt als
gebroken lading en dus art, 9 toepasselijk
zoji 'zijn.
Daarom wil bij tlians voorstellen, den ge
wonen gang van zaken omkomende, dat
de Raad B. en W. nitnoodige alsnogart. 4
toe te passen en op grond van buitenge
wone omstandigheden alsnog liet vermin
derd tarief toe te passen.
De reden, waarom spr. zich bijzonder
voor deze zaak interesseert, is, dat hij die
voor onze haven een zeer belangrijke kwes
tie vindl. Jlij gelooft, dat het voor onzen
handel van groot belang is, dal schepen,
zij het -ook enkel om le approviandeeren,
in onze haven komen, en B. en W. zullen
zijns inziens goed doen, daarvoor zooveel
mogelijk medewerking te veileenen.
Spr. stelt dan voor, dat de Raad als
zijn mecning nilspickc de wenscbelijkheni,
dat in doze art. 4 dor verordening wonle
toegepast.
Dit vooratei wordt ondersteund door do
hoeren De Groot en Ris.
De heer Ris wijst er op, dat in hol
rapport de positieve verklaring van donlia-
venmeester slaat tegenover de even posi
tieve verklaring der ïeoderij, die bij deze
lot hol misvers land heeft aanleiding gege
ven. Wel is de havenmeester bceedigd amb
tenaar en heefl diens verklaring dus den
voorrang, maar uit de feiten is Loch naar
spr.'s oordeel gebleken, de goede trouw
der reederij.
Bovendien is spr. van meening, dat ai l,
10 al. 9 alleen betrekking heefl op rivier
schepen en niet op zeeschepen, riet doel
van dat ax'tikel is gewoosl om het lossen
en laden van schepen in en uit lichters
in onze haven Lo bevorderen en daarom
werden die lichters va» havengeld vrij ge
steld.
Deze protectionistische geest blijkt voorts
uit de bepaling, dat mot vrij goatelcl wor
den de schepen dio proviand zouden in
laden,^ jleL is dus onjuist, dal B. en W,
zich beroepen op al. 9 van art. 10.
De beteekenis van de aanduiding „ge
broken last" komt in de veroidening Tioven-
dien niet voor en wordt hier zeer oigen
aardig opgevat.
Laadt een schip hier een deel van zijn
lading en in Vlaardingen eveneens, dan i;
hot -een gebroken last, mist hel daarentegen
dat tweede deel zijner ladmg, dan is het
geen gebroken Jast.
makker aan, uk waa aUeen in staat iets na
dbein. In dl© eefsbe plaats moest mevrouw
Raijibauld op doi hoogte gesteld wotrdeu.
Weilik een tijdingHoe het (blaar medio to
deafen
I'k ging of den crommandanb over spreken.
„Nu meb," zeide hij, „later, wijl zullen wel'
rile»." Ik dlrong er niet me'er op aan.
'Het was een tiieiurige dag1 v'oor mi ju iK
gi'nig, op het stadhuis 'kennis igietven, ik mag
naar de kerfc, om met de» priester va» da
piarodrie to spreiken.
Er bleef mij niets owef', d'an Qieib (klïndl
aan te «klooden. Ik zou wel toulp in db nalbijl-
«heid kunnen vragen, dioölii ilk wilde lievepJ
geen vreiemdo in huis toalen, terwijl! melt
behulp der oude dienstbode de arme kteiirue
wel «gclkleted ken worden.
Wij besloten liet haar mooiste Hoeren
aan bei doen, die welika héb slechts op feest
dagen droeg.
Ik dééd het haar mooist© witto ikbiuBeai
aan daarna de roik, getoet v«e»sdöild met
kant, bezaaid met wit salüijnen vlolk'jes. Op
haar boiöt beVcstigd'eai wijl met spélden ee»
breed's sjerp van roodé rijlde, die men baar
dlecihts op bijeond'ere dagen aiandöed.
Voitv-olgens gingen wij in de» tuin o»i
bloemen te «zo-etoen, wóltte rozen, waaavan-
wij hloérakranze» en «kronen maakten. Wij
bedekten haar met «biloemen. Iik plaatste
Bram" bedje in het midden d'er itóameri, Ursula
«verdekte hiet m'dt een wit laken «en met
duizend voorzoaigsii legden «wijj tab kind
te bod.
Het liitelvo sediepsd Ik icon mijl niet voor
steHlen, dat het geuterven was, het scheen
tel ruöben. I'k zie nog haar aardlilg lachen,
"Ik iherilmelr mij nolg, «haar vlugheid!, (hOar tee-
dcro iiefkoaing'efi, grto'oto tranen hïgigeldén
langs mijin Vangen; ilk «booig mijl over hla«ar
voitooofd1, wa.-uicp ik 'n laiigb» leus dliuikto.
Toeta ilk mij oprichtte, zag i'k door dei ge
opende tuEScihendienr do dommandant éba'an,
die mij «ga«desloe(gi, hij wierp zich in mijn
armon en wij hieldsii ons langen tijjdl oon-
af-md, terwijl onze tranen zich. menigden.
„Dank', d«ank," zeidb hiji tegen mijt, „i'k zaïl
het noOiit Vengeten 1"
Duroiis «kwam maar ons toé, bijl gel'etek
een geosb.
