58"° Jaargang.
Donderdag 5 Januari 1905
No. 11665.
m
Tweede Blad.
Zondvloed,
buitenland.,
ENGELSCHE BRIEYEN.
Deie courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijjs per kwartaal: Foor Schiedam en "Vlaardingen fi. 1.25. Franco
per post fl, 1.65.
Prijjs per weekFoor Schiedam en "Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uu-
aan het "bureau bezorgd zijn.
SSureau i Be><er»«{ï-aat GU.
Piijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.02iedere
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats dis rij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zjjn gratis san het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdag» ené
verschijnen, Windei. zoogenaamde Tsletne advert entiën opgenomen tot deapajs»
AO cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoe®.
tntcrc. Telefoon Si®. S2S.
van
Schiedam, 4 Jan. 1005.
DE RUSSISCH-JAPAN8CIIE
OORLOG.
Do c a p i t u 1 a t i o-v o o r w a a rel o n
van Por t-A r l li u r.
Een gisteren te Tokio ontvangen tele
gram van generaal Nogi, den tekst bevat
tend der capitulatie, behelst de volgende
voorwaarden
Art. 1. Allo Russische soldalen, matrozen,
vrijwilligers en ook de regeenngspersonen,
te Port-Arthur, zoowel als van het garni
zoen als van de vloot, worden als gevan
genen beschouwd.
Art. 2. Alle forten, batterijen, oorlogsbo
dems, andeic schepen en booten, wapenen,
munitie, paarden, allo materiaal, allo re-
geeringsgobouwen, komen aan de Japan
ners, terwijl de aan de regeering behoo-
rende goederen in den beslaanden toestand
aan het Japansche logei zullen worden
overgedragen.
Art. 3. Om do twee voorgenoemde arti
kelen uit te voeren, wordt aan de garni
zoenen van ItsoeslianSchaoantocshan,
Taonsocshan en de buitenste Z.-0ostelijke
linie, de gelegenheid opengesteld, om zich
den 3en Januari, om 12 uur, te begeven
naar hets Japansche leger, waarheen dan
ook de goederen zullen worden vervoerd.
Art. 4. Indien de Russische militairen of
matrozen zouden zijn gedwongen, om voor
werpen, in art. 2 genoemd, te vernietigen,
of den toestand daarvan hebben veranderd,
waarin zij zijn bevonden op het tijdstip van
het teekenen van de capitulatie, zullen de
onderhandelingen worden afgebroken en
aan de Japanners vrijheid van handelen
worden gelalen.
Art. 5. Do Russische militaire on mari
tieme autoriteiten zullen geieedmaken en
aan het Japansche leger overleggen een
overzicht betreffende do forten van Port-
Arthur en hun respectievelijke ligging cn
kaarten, aanwijzende do plaatsen der on
dergrondscbe en ondeizecsche mijnen en
alle gevaarlijke punten. Ook de opgave van
de inrichting en indeeling van leger en vloot
to Port-Arthur, mot vermelding van namen,
lang en diensten der officieren. Een lijst
van de ooilogsbodems en andere schepen
met hun bemanning; een statistiek van de
mannen en vrouwen, vermeldende tevens
hun landaard en beroep.
Art. 6. Alle wapenen, tevens die van par
ticuliere personen, munitie, oorlogsbohoef
HKstoirhschte Roman
dloor
HENRYK SIENKIEWICZ.
12)
Mot wankelende schreden gting zaj naar
dio idleim-. Hoer Michael staarde hiaat- betelu-
teird nai, en aan zijji snoimpi U'edckendi,
mounpoldte hiji, hoofdschuddendBedankt
zij] mij nu omildlat Knucio geWondi is, of om
dab hij nog leeft V'
HÜj volgde do jonkvrouw en zaig haar in
dio aangrenzende slaapkamer alia een stee
nten b'ctdd staan. Vier edtelHetdtan braldhten
ICmkrici juist ibikmic®do Wee eorsfcetn vet
sohenem, stap vow stap loopand, op den
drempel en tuescihem hun handen hing
Kmicnte's blietek gelaat met 'gesloten oogan,
geronnen blbsd ikl-oafd!© aan zijn (baar.
„Langzaamvermaaindtef dd heil Voiligan-
do Domasizciwlilctz!, „langzaam aan over den
dricanpdl. Laat iemand ziijh Moofd steunen."
„Hoe kunnen wij' het hoofd stoun'ear, a.ls
vrij idlë bamdieta niet vrij! hteblhcn," 'antwoord,
de tóot «efrstei paar dragees.
Op dat ooigenbilk snelde Olienikia tod en
fegdo toair 'belild'a handün onidleiU ELmicild's
J'etVönliOlos hoofd!.
,.T>at is de jonkvrouw I" 2.™ Doxnaszehvics.
„Ta, ik hen h.et Yaorzidhtig ant
woordde zij1 mct'zadhte stam.
Heel' Miohiael feeteiki toe etn tro'k heftig
aan zijn anor
KmArita Welrd op 'hUfc beid gekigdl D'omas.
aewicz begon zij(n 'hoofd te wassdhletn nai da
baron zorgvuldig weggeknipt ta 'kelbban! en
logde oen pletiatelr1 ©p> dö w'owd, «eggeftidie!
„Nu moot hij mistig1 blijven liggen. Drom-
len, regeeringsgebouwen, voorwerpen ten
dienste der regeermg, paarden, oorlogssche
pen en andere vaaituigen, met inbegrip van
hun inhoud, behalve de privé-eigendom-
meU, zullen in hun huidigon staat worden
gelaten.
Russische en Japansche gevolmachtigden
zullen beslissen over de wijze van over
brenging.
Art. 7. Het Japansche leger, doordrongen
van den moedigen weerstand door het Rus
sische leger geboden, zal den Russischen
officieren en beambten toestaan hun sa
bels en degens te behouden, terwijl hun
privé-beziRingen, voor zoover zij onmiddel
lijk noodig zijn voor hun onderhoud, hun
worden gelaten. Genoemden officieren, be
ambten en vrijwilligers, die hun parool go-
ven, dat zij de wapenen neerleggen en'op
geen enkele wijze zullen optreden tegen do
belangen van liet Japansche leger lot het
einde van den oorlog, wordt toegestaan
naar hun land teiug te keeren.
Dezen op parool uitgaande officieren enz.
wordt toegestaan een bediende mede te ne
men, die daarvoor speciaal in vrijheid wordt
gesteld op eeiewoord.
Art. 8. Subalterne officieren, manschap
pen, zoowel van leger cn vloot als vrijwil
ligers, zullen hun uniform behouden en
hun draagbam bezittingen en tenten mede-
nemen. Zij worden gecommandeerd door
hun respectieve officieren, hen op de door
het Japansche leger aan te wijzen plaatsen
zullen bijeenbrengen. Japansche gevolmach
tigden zullen verder de bijzondere bepalin
gen aangeven.
Art. 9. Het sanitaire korps, de admini
strateurs van leger en vloot, zullen hij de
Japanners achteiblijven, terwijl zij dienst
zullen doen voor het oppassen en behan
delen van hun gewonde makkers, zoolang
als hun diensten noodig zullen blijken, ter
wijl zij onder directie staan der Japansche
doctoicn en administratie.
Art 10. Over do behandeling der inwo
ners zal men nader een overeenkomst
maken.
Boeken, documentenbetreffende bel
stadsbeheer en de financiën, en ook uit
voerige documenten, noodig voor rle con
trole op het, onderhoud, zullen bijeengepakt
worden.
Alles zal worden saamgevat in een aan
vullende overeenkomst, die dezelfde kracht
zal hebben, als het ooispronkelijk contract.
Art. 11. Een afschrift van deze voor
waarden zal door de Russische en Japan
sche legers worden geteekend en onmiddel
lijk na de ondertcckening van kracht zijn.
mals hij 'heeft eiem Haindleta kop, een gerwone
sehiedctl ware bijl zullik! een. slag) in. tweeën
gespleten. Maar 'h!ij zal waarschijnlijk gei-
neaen, want blij' is jong. ïkijj heeft eaktetr
een flanken kfop beteb."
Oltonka wiesdhi haai'' met Moeldl bevlekte
handen!, ging naialr bunten en hteter (MHiahaeJ
haar na.. De op het plain verzamelde odietl-
llicden 'begonnen te juichen
„L'üvte ouzo jonkvrouwLetvö oVeirste
Michael."
Zij sohircted bleek, met waitkoltenidte schre
den en op elkaar gcpeasbei lippen vteofruiiit.
Hoar 'AEiichaeil sliep dlten nacht niet. De
schioonhiaid van de geredde jonkVrolu.w had
op het ontvanlkdldjikei hart van detn riddletr
diepen indlruk gemaakt.
Da edaMerflan, die 'heter Miehaeh gaa.rae
mochten lijkten, besloten „ihiunns" jonk
vrouw aan ham uiifc to 'huvehjlken. H'eier
Miahaal wist (blot. „Mh'ckMtje, hot Womd't tij,d
om te trouwen," zei hij! dliikwijlls tot zidhzolf.
,,Jte bent nog jong, maar de jaren, vliegen
om. Rijkdom ziail' je noodt ten deel v'aJlon,
hlcoigatoiis meie'r wonden. En dat tijdverdrijf
moest teens uit zijln."
Zonder da zaak lang ta ovtehlteggon, doste
heer Wolodyjowakji' aicili uit in een nieuw
'blauw uniform, tiiollc htaoga golte kaplaarzen,
aan met vergulds sporen, liet zijn bleste
paolild' Zadel'eai öu reed Vroolijlk geluimd naar
AVoidblkty!
Maar hij ikeeide ttiruoaigietslajgan en treu
rig gestrand terug. Do eöcpadnti'a wast name
lijk gtelb'eiel en al mislukt. Ofsdioon Ollenika,
haar bcivlrijdor vrLehdleilijk ontvling, Wefl'gor-
do zij| beslist zijn huiwefflij'ksaiaiizotek'.
„Zijl moot dien aaider Htefbob^eti dat
lüan niet anders," bromde 'heer M&dhhdL in
zij'u baard.
Ta Paeunela oveaib'andigd© men hieter Mi
ahajeil twteo bufaven mot do boodschap, oen
WATERSNOOD.
XLVTII.
(Yan onzen Lond'onschen. mtedetweirkca'.)
Londen, 1 Jamuaui 1905.
Het ia ernstig te> hopien, d'at hot Niöuwo
jaar zïclh voor mijn. Lezers ondelr aamgei-
namer vooiuitzrahtein preSentoeirt, dan liet
voor menig Londonaalr zal doien. Da tijdon
zijn h er arnstig ein druKckaid cai wmden dit
met den dag mectr. Do dikke, donik'eiro na-
vela waarin wij don Kerstdag tegemoet gin
gen, waren waairtl'ijik oen juist symbool. Do
onmoigetijklhiciild op slteaiat zijn weig to vin-
d'on on op oen gtewenscihton tijdl to Ik'oanen,
waair men Wdzien wilde, was 'bet octa; de
toleiursteilhng van allei gro'ote- en Od'eimhan-
delancn, dii© hun goiedoren niïet ilcondcn krijf-
gteu, wijP! aillle vteaketeir1 op do vlieir stil' stond
c'n op do spooirtrciinon wlslLagen onbereken
baar Was, tdnvijll als zij hun goiederén al
kiregen htan 'klanten niet konden kamen om
ze lxun af te koopen, dit alles was oen sym
bool alweer van don droiewilgen tijd, dien
die) hian'd'ol zoowat 'hot ganscha jaaa' had
doorleefd.
En ooOc na Kerstmis was de, idruikl niet
weiggeiioïnen. Nauwdijfca ihad! do nevtfl m'et
zijln rooik ein root zi'cih vcirwijderd, of daar
kwam uit hict noordoosten eon storm op
zetten, vergezeld van zoo scilienpio, gm"o kou,
dat fluks ©Bk zidi aan li eb blbifcföien ten lmi-
voron zette. De dboiiun 'had de zee en dite zeie
hia'd! da rivieir in ilm,ar idl.'enst geinomen, om
zijln macht on 'kracht des te gewcldniger te
dben gevodten. Hoog opigezweeipt door d'ten
macihtiigieu ad'con van den wind, stoVeu de
zilt© goifvian met don vloed Engelland bin
nen cn hot rivierwater dat nu gansoh eh
ai nieit 'kon wegfltroomen, wies on wties, tot
bet oen hoogt© had kereuikt, zooals nooit b©
veten. De Tfetems is niet ingrariciht op hoog
water. "VVeJdra, haa-sbtan en sclhctuincfen d!e
sjhcei'ingien en waitaiikteeiingen, d!ic| Voor ge
won© fcijd'en Voldoehdite, voor dit gelweilidl nntet
bcirclkend waren. Breed uit spreidde zilih da
vtoed en dxitef de oostelijke voorstedbn van
Londen binnen, dlaar om en bij ©n achter
dte dte'.eken, waar idle atrm© ■dtdk.weiikors en
Sjouweinl'mi, 'en hiandwelrkers cn bedell'aairs
on alleulei airm-ei, nooddru'ftii'g© mensdhen
ldndcrco, met hun honderden Van duifee'nd-
taiiten, bij, elkiaor wonen, in do schaaiieite
hUikjes, de oeno straat vol na do andclre.
Breed uit spreiidld'a zich hot water; ©n
boen gang liet klimmen. Eerst vardw'enan
die' straatstoeneu met d'e tramlijpen, dila
tl-xniavci (helpers van dein werkman, die» meest
al ver van zijn work moiet wonen, wijl bij
dat Venik geen woningen to vinden, zajp.
Waar aan bediiijf zich, neterzet, volgen d!a
anderen bij dozijnencn diet workman malg
zi'on waak ihiji een igoed ondeikomen vindt.
offidi'ea- van den botman had ze gebracht;
d'e een was aan hem gericht, die tweede aan
Kmiciïö. Heer AVoldd'yjcnvdki opandei zlijp
brief en las:
„Hoog wöl geboren heer ovtemtö
WoilbdyjowdH
Daair ik uwen oprodliben wenscih Ikein, het
vaderland .to chenen, roep ifc ui op ten
strijldiei, want «tr dreigt teen groot gevaar.
TTw vendel motet cindei Juli voter den op-
malracih 'gereed zijn. Ik zend u ootlc ©en op-
roojringiibiief aan rifflöfl Kmicao, daar eich-
telr het gerucht van zijn booza daidlen in
Upita tot ons is doorgeldlrongien, geef
u volmacht to beslissen, of hiji i'n onz& ga-
led'eircin zal stiij'den. Hteelfb luiji zi'clhi echter
adliuildig gemaakt aan d'o e(eai of andettte ont-
eicrendo daad', houd dan'dien brief achter, zijjb
gij ocilitelr van oordieieiY, 'd(<at er niets van bo-
lang is voorgeivallleui, oveahandliigt hielm diati
hot schlrijven. Kmiiciid tnogei zklh belij|vea-en,
door gebrouwo pliohtsvetrviulkng jagtena hot
va|dladl'and zijn sdliuil'den af ta cloeu, 'en bijl
ie niet gabonden tel veksrihijhên Voter don
'bungsrlijikon rechter, want hiji belhloort tot
olns hjjtmansrcichfsg'ébiedw"iji cm niemand
anders zullen ovea" hem li-etehltspreik'oin. Be
schouw deze opdracht aJs blijk van voi-
troaiiwou, dat wij in u sbeiU'en.
Jannsz VoMst Radzitvull,
Hictman en Wojewoldl van Wihio."
Hoer Michialel ging teantondi aan 3net wclrk,
h'ij zondl bodieai uit m aile richtingen, naoa-
Upita en dte voornaamste adellijke kiastöe-
lon. Do 'edel lieden kwamen groetpsgetwiij|zo
aangctredeai, toondon 'grootte berteMhvtull'ilg-
hldild, uiiltten dwigiklreten tegen dte vijlandön
.flute AVoloid'yjo'wslkli twijfelde* ar niet aan, d'at
in J'Ullli1 zijn compagnie geheod! zou' zajh.
Y.
Een dier volgendte dagfötn bimcOit hlebt Mi-
Na did straatsteenon 'kixxyp het water de
trottohs op, langza,am maar zelkefo, streep
na stre'up, duiini na duim, voet na voet. Het
kwam aan de daulrdoirpals Bukken, kroiop de
gang mi, ging de kamera binnen en di'c'F
do mcnschien uit 'hun benedenvcirdiiepingen
de trappen olp. En het watea" bïcie'f kilim-
mem, 'idihiinen, langzaam, langzaam aan,
bot het eindelijk tot aan d'ei 'kozij'ncin stond
in de -winkicils tot ©en do toonbank, in db
kroegjes tot aan do „bar". D© vadeirs kwa
men thuis met hun tram, doch. kondem. lihn
straten en hun huisjes niet boneiJken, d'an
op hoogo wagena, waarmee ze ea" hoen 'War
den gereden.
Al die eildonidle is gökomon in een tijd,
waarin dte ïoonen laag, het weaik scih'aali"Sch,
da kou tiitter is, 'bitfceirder dian nog sleidhlts
voor dn'kelo daigen 'gelleidten. En Vardar Lon
den in, aloo-p liet wateic do pakhuizen bin
nen, lauop naar da waren die het zelve had
aangebracht en ging zo nu bedervensohut
rra schht deur na deur 'bezweek, alles' sahelem
weig tei maetein.
Middten in Londen, vanaf dte fliera Blacik-
floiairs'brug, waar liet Royail' 'IPotel van do
Ivoyzer op uit 'kijkt, tot aan de Weetmin-
stcrbirug, waarnthter hieaneliliooig de trotscilie
bo'iten dor palrlementsgdbouwm praiailt, loopt
can mooie, breedte 'kade, do Victaniafcado.
Phaelibigte gebouwten, weoldeinige htetals staan
er l'augs, bakooiiijlkia tuinen on pauken noo-
den er zomers toifc rustig 'gtemetcn. Maar
daarondca" loopen do glroote lioolbuize-n, die
hinte- en (hemelwater moeten brengen buiten
d'e stad. Zo zijn overvol, want bet hoeft ge
stortregend, uren en ujrem lang achtereen. Ze
zijn oveirvtel,, doch de kleppen boven in,
van waan- anders het tevetel in do r.vicr
kan vil'oeii'etn, dio veiligheidskleppen aijiii ge
sloten, dloor den hoog geklommen vloed.
Daar wordt een geweldige strijd ondcir don
grond getetradbnhet watea- dat lioogev wil
klimmen dien berg op, houdt 'liet water dal
weig wil, dat viij' wil zij'n dat nitet \vil opge
sloten blijven m oen nasuw rio-ol, tegen. Wie
zal winnen De niivieir is machtig, nip,ar h;t
water dat van do heluvels der stad komt
afstonomen is het ook. Ze bchooren bij
elkaar immers dlio twee krachtifie olemen-
ten; en wat sdhic'idt (lietn, wat bel1,et hun
samenwetikmg? Immens niets andccs dan
teen ding, een simpel ding, door vernuft
Van mtenschen uitgedladitcn wat kan de
Vernuftigste mensteh, uitdenken, diat wildlo
natuurkracht niet k'an lirekeu?
Wtellliaast is dan ook beslkt; de i-'oolbun'
zetn spllijten en ecihouren, cn op zijn breeden
forschen ni'g beamt liföt watea" den gansdhon
weg omhoog, breekt stecaren en plavuizen
lbs on stroomt in Viteolijlke vaalct oven- do
kade heeaien cite, •wintorzon ziet met koele
rust, aan ©cn heMencnii, staalbBamveai luemol
tod naiaa" wat er gescilidedk Ach', voor dei zon
is die sltKjd zoo oiiibetetekenandaij| is als het
lciven met dloor zuöke bijkoinstigdi'cidoii uit
haar baan te brengen.
Is 'dlite strijd ook een symbool 1 Wae zal
liet zeggen? Mlaar daar ginds in de d'ok-
otoden strijdt db mensoh tegen dö naiuwa
kcmkcljs van workloodhicnd, van levenszorg,
straks vlan gebrek, ziekte, Van tellende. Daar
aijsn er bij tiemdluizenden di© geen stuik
bro'od voor hun kinderen kunnen vciediie-
noii. Hiuisvadiea"S dite 20, 30 jaar trouw on
eerlijk hebben gewedkt, sheöcn voter 8 sbuii-
voi-9 iktelen, omdat hun kinderen kou lij
den, ze stielen voor een stuiver brood, om
dat hun kindferen h'ongdr lijden. Ze 1,eggen
af den tatets van hun bedrijf en gaan bede-
Ion.
Doch heb stellen en biet tied dien helpt ben
nietihcfc helpt alleen de gevangenis. E'r
zijn. avtenwtel Waikkleate, vtroodte mannen beiaig,
hard bcizag, om 'db kleppen to openen in de
riolen van weirkloosheid' en ai-mod, ziekte!
en zorg'. Doch zullen ze overal' biji tijds 'kun
nen helpen.? Londen is zoo'n wreed© stad;
do aijlko gemeentcai beheciron bun eigen za
kten efti 'kijkeai niet naar de arme om. De
lijkte gemeenten betalen db laagste belas
ting, de armen de boogsta.
Dei wakkere en vroede mannen wenken
hard, m'aair daar is nog cien riool, de bureau
cratie, het dbmstte, wreedste, o'nboschaamd-
ste van allteu. Dei buiteaiucratic zoR dat Lon-
dten alleen Londlen mag helpenal wenen clr
honderdduiizendem vlak om cn "bij de wereld
stad, die i n dia stad bun weiik hebben, diie
wenklcos worden, alte in die stad gteem werk
is. „Toölil niet helpen", gelast die' bureau-
era tibl Evenals ©au priostituteC', of als een
Ntadteriandea- 'dlta buitensland^ woont, moet
j© in een boeik Van de bureaucxatl© staan,
anders heib je igoen redht om honger to
lijden, jei te pkostitueeaera, of ja NedorJ'an-
der tiei blijven noemen.
En toen zijln za daar al te hoop galoopten
in de veirbittemiug cn vteirtwijfetliing over
den hlongier hunner femdcu'eu. Het is al
voorspeld, de vterige wcefc, tlijl een kerst
maal aan andlelrihialfdluiizeud der allerarm-
sbeu, aan do Sanilidwiclhmannen van Londen
gegeven. Het padomontshd Macnamara,
een w'at iheetbl'oedig, jong radicaal, hetefb
geswaat-schuwd, dat de steanming Wanhopig
iö, 'd'at in d'ie donkere, eWiemdiigei mMd'agten
cion uitbarsting va,n al die hondard'diuli'Zen-
den oen ontzetteud gevaar kon opleveren.
Zo Waren Raar in (het noorden dele stad al
te Irnop geloopten om don bureteiuaraten te
gaan Vertellen, dat ze ook hbnger wisten
ta lijden *al stonden ze nidt in een Lou-
dtena:h, maar gTdchts "in. eten tMididleilsexselh
"reg'steir. Maai" toen hebben goödie menschen
in die voorstad gaunV gegeven wat Ze maar
konden nhsacta.' en allerlei weak l'aten doen,
dat zo zich fluks harinnarden, dat noig wel
gedaan kon wordenen zoo is het gevaar
afgewend, (het riool' is nog m'et gebarsten.
dha'tel den dleken Andrzej te Luibate een
bozotek.
Deze harkende hem aanstonds, verbleek
te een weinig 'en zei:
„Ik dank u voor uw bezoek. Dat is een
kanldtaliwijlzio urn ter waardig!"
„Ik ben hïietihteen gekomen om ta vragen
of gijl mij geten wrok toedraagt?" Vroag
heter Miteliacl.
„Wx'Oik koestol- ik ni'et, want niet da eer
ste de beste heeft mij overwonnen, maalr oen
ridder Van den eersten rang. Tier nasuwdr-
nood hdb k h-ofc levten ler afgebracht
„En 'hoe' maakt -gij) het?"
„Gij vetrwondelrt er u missdliilein oVe'n dat
ik nog oud or dte l'ovtenden behoor? Ik htekon
voilmondiig, dat het geen 'allediaagsclh. kunst
stuk is. En ik gelooidiei altijd dlat ilk zoo
niot de oerst©, dan tochSdle tweede vechters
baas in do republiek was. (Maar dat is oen
ongdlioord) feit. Als gij gewild ftiad, zou dik
.reeds uw eersten stoot nifct hebben kunnen
afweren. Zeg mij), waar 'Jieibt gij! dat ge-
k'clad1?"
„'Mijn aaaigcboiLieni talent hielp mijl mijjn
vader hieteft heb mij' steisds ingeprenit en
ondier pmins Tcateimi hteb afe liet ovteirige go-
l'oerd. Er waltein blij' rijh leger onkelen d'i'e
mij driest het hoofd konden bdied'on."
„Is dat wel denkbaar?"
,,Z3cer zekerDaar wasi öeu zekterte aiddeir
Podh'ijziietnta, een Litaiuieii'i, idhte bij Zbahaz ge-
sndriveld' is. De 'hemel lileibba aijjn ziel! Ba-
vonditen nog Skiretujszki, van witen gij zeikelr
gdliooiid' hebt."
„JVi.e- beeft niet van hem gohooad! Gij
vijfb dus ecu van dte (rididorscihaar uit 'Zbai-aiH?
Ik batuiig u mijn diepon ©dnbled'! "Wacthb,
vlk moot toch iteedfei van u gehoord bleibben.
Is uw voornaam niet flNfficibaieil 1 Ziijt gij) de-
zelfde "WolodyjoKWiki, van when men vm-telt,
dat hij Bohun uebrgtevelidl hlaeft?"
„Diaben ik."
,AVelnu door zaul'k een ridder" te wordten
overwonnen, is geen sdhiauded God geivte dat
wij vrienjdten Worden. Maar gij tabt mijl ver
rader genaamd."
„Ik beken dat nik gedwaald h-eib, want
andelns was ik niet bliter gekomen."
„I'k Ihlab vetel op mijin kerfstok, dat is
waar, maar m idteze stiiqie'k heeft men mij
ondankbaar btehianidlcil'd."
„Gij habt u dooi" liet venvoeïten van lYol-
montowiczcJ cn door idte schaking dter jonk
vrouw heit meeste nadeel berofckeaud."
„Hc üieb AVo'lmontowicize in brand ge^
stoken, ja, en menscken zijn daar oollo neer
gesabeld. Deed dik liet dcbter ulit oivjarinood 1
Iti dein nacht vóór den aanval op het dorp
heb lik dien eed afgelegd' met aftelt in vrede
ta leven, do blauw]assen uit deze streek
voor mij ta winnen en zelfs !d|a buligoie in
ITpita tevredan tei steUen, Want dlaar heb
ik 'groot kwaad igcËtidht. Ik keer in di©
vïöeidfeamo stommng naai' huiis en wiat tref
ik dtor aan A:1 mijin officieren, mijti kame
raden, als rund'vcte geakcht, liggeu ia mijin
kamer1 Toen alk boord© dalb de Butryms dite
snood!© daaid bridrevten had|d|an, word da
wraakzuoht in niiij wakker en alk hieib' mij
vreeselijlb gewrekten JYat dte ontvoering
Van da jonkvrouw 'betreft, zob beeft zij! mij
wel .heit l'elvon gered toen dte ovetvgdbfeven
edeli'iteden mij acihten-vnilgrleii, maar toen
Wcies zijl mijt de dour en heette- miji weig ts
gaan om nooit meer onder haar oogen te
konten. IVat bleef mij toen over? Boven
dien beseft g'ij niet, aan wcl'kc vcitwijfol'ing
eon meusdi ten prooi raakt, als hij dat
gene; verliest, wat kij| het mieest hlaeft lief-
gchaid."
Wordt vervolgd,
