58"*
Zond v loed.
Jaargang.
Woensdag 15 Februari 1905
No. 11700.
BUITENLAND.
RUSLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Pene courant verschijnt dage lij k a, met uiteondering van Zon- en Feestdagen,
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam enVlaardingenfl, 4.25. Frww»
per post fi. 4.65.
Pr\js per week: Voor Schiedam en Vlaardiagen 10 cent.
Afzonderlijke nummers* 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten dee middags vóór een uur
eau het bureau bezorgd zijn.
Bureaulloterstraat 68.
Prigs der Advertentiëa: Va* 46 regels fl. 0,92iedere
meer 45 cents. Reclames 80 cents per regel, öroote letters naar de plaats die sty
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarievea bmb~
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In da nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdag
verschijnen, worden zoogenaamde Ttleine ojictrtc*tiën opgenomen tot
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoe».
«ad
luiere. SdeCttsn Aio. 128.
Schiedam, 14 Febr. 1905.
De Russische regeering gaat voort met
een stroom van papieren hervormingen tp
doen vloeien, en nadat tol goede uitvoering
was overgegaan, zou het nog jaren duren
voordat er werkelijke verbetering zou intre
den. 't Zijn hervonuings-hesluiten, waarvan
de vrees mag worden gekoesterd, dat zij nim
mer tot daadwerkelijke tenuitvoerlegging zul
len komen, maar die in hoofdzaak wel zullen
dienen om de goe-gemeente zand in de
oogen te strooien. Do machthebbers te Pe
tersburg 'doen zich thans natuurlijk gaarne
voor als aTbei(lcrs-vi ionden, die den toe
stand der arbeiders willen verbeteren. De
Russische werklieden schijnen echter aan
den goeden wil der heerschers, om her
vormingen toe Ic staan, te twijfelen, de
toeleg is ook te doorzichtig.
Het minister-comité besloot in de zittin
gen van 11 en 13 Februari tot de instel
ling van een bijzondex*e commissie, onder
voorzitterschap van den minister van fi
nanciën, welke onmiddellijk, met inachtne
ming van de aanwijzingen van de fabrieks
eigenaren en arbeiders, beraadslagen zal
over de vragen die verband houden met
het tot rust brengen van het industrieele
leven en „de verbetering van den toestand
der arbeiders".
Dat de toestand nog steeds onrustbarend
is, bewijst het oordeel van de
Moskousche Zemstwos.
Gisteren werd n.l. te Moskou de bij
eenkomst gehouden van afgevaardigden
(Zemstwos) uit het gouvernement Moskou.
De vergadering nam een motie aan, waarin
gezegd wordt dat het haar onder de te
genwoordige omstandigheden
onmogelijk was te werken.
Het „Berliner Tagebl." is van oordeel,
dat de rust der laatste weken blijkbaar de
stilte vóór een nieuwen storm is. De toe
spraak van den czaar en de bemoeiingen
van de geestelijkheid hebben op de arbei
ders toch niet de gewenschte uitwerking
gehad. De onloochenbare misstanden die in
vele, zoo niet de meeste, Russische fabrie
ken bestaan, bet voor ieder zichtbaar stre
ven van de regeering om de noodzakelijke
hervormingen op do lange baan te schuiven
en niet het minst de. ondersteuning, welke
de arbeiders in alle maatschappelijke krin
gen ondervinden, doen vermoeden, dat zich
een nieuwe revolutionaire beweging zal
uitbreiden. In de Poetilof-fabrieken hebben
de arbeiders gelijk met uit de berichten
Historische Reman
dkxxr
HBN'RYK SIENKIEWICZ.
heeft kimnen lezen den S-urigen arbeids
dag, een van hun eischen, eenvoudig zelf
ingesteld door, na 8 uren gewerkt te heb
ben, gezamenlijk de fabriek te verlaten.
Deze houding van de arbeiders moet, vol
gens de „Preuss. Korr.", worden toege
schreven aan de houding van den directeur
dezer fabrieken, die eiken eisch onmiddel
lijk afwees en bij de bespreking met den
minister van financiën elke toegevende hou
ding scherp afkeurde. De fabriekseigenaars
zien den toestand zeer ernstig in en er
valt niet aan le twijfelen of alleen onmid
dellijke hervormingen kunnen do tot het
uiterste opgewonden gemoedoren tot .rust
brengen.
Volgens een telegram uit Petersburg heeft
de administratie der Poetilof-fabrieken j)e-
kend gemaakt dat de .arbeid vandaag (Dins
dag) zal hervat worden.
In Russisch Polen
duurt de algemeene staking onverzwakt
voort. Te Lodz werden jn do laatste dagen
144 bij de onlusten gevallenen begraven.
In d° hospitalen liggen 260 gewonden, Aan
de Pruisische grenzen werd gisteravond ka
nongebulder gehoord.
Een deel der werklieden Jcwam gistermor
gen aan de fabrieken, .doch legde te 10 uur
het werk weer neer. ,De trams rijden sinds
zestien dagen niet meer. Op straat is het
rustig.
Over ongeregeldheden
in den JCaukasus
wordt het volgende bericht: .Te Koetais be
gon den len Februari ,de staking met be
toogingen van jonge lieden, ,die het vooral
gemunt hadden op straatlantaarns en ven
sters. Bij de ordeverstoringen, welke zich
de volgende dagen herhaalden, ,werd een
politieagent door een revolverschot gewond.
Veertig menschen, onder wie ,tien leerlin
gen van middelbare scholen, werden gevan
gen genomen en aan het gerecht overgele
verd. Den 7en Februari hadden weer straat-
betoogingen plaats, die echter snel onder
drukt werden.
Een parlement?
De correspondent van de A,Lokol Anzei-
ger" beweert te welen, ,dat den 18n dezer
de czaar een oekase zal afkondigen, waar
bij een Zcmstki Sobor (vergadering van
afgevaardigden uit allo doelen des lands)
wordt bijeengeroepen om lie! yolk gelegen
heid te geven officieel .zijn wenschen ken
baar te maken en, als hot kan, rust in
liet land te brengen.
47)
Taan hij do vesting verl'ateini had, schreed
heiar Andrzoj een tijdlang 'behoedzakm voor
waarts. Rij eten bosdhjö 'hield hSij «til- em
Üiuistördei. Stilte heörScthto a-ondom. Hij
■hoopte Voor de schansen geien soldaten to
ontmoeten!. Het was nïogteifij|k d!ait hij' Ihïeir en
d'aar schiiMwaclhtan tau motetóni passdm'emi,
maar ilxiji 'hoopte ze in do duisternis e»n dooi
den mj'st to klunnen antwijkton. Hijl was'blij
moedig! giestomd. D'ö «gedachtel het reuiziein!-
fcanon te vldmieleinj. vieiihougda hieim niet
alleen nis aan heldendaad., en 'alls 'n groeten
diënst te 'fcfewijizen, alam dlo vesting1, maai" odk
ails een groot verlies, dat eiemi tealijlk'o streep
dooi* de rök'cminigi der Zwedm ztom halen.
Hij stalde zich. voor hbo omtsbeild zij' zoiud'en
zijn, hoe Miller rou iknansiotamden dn' hij
la-clhto bij voorhaal ovelr zijln looziem stiteeik.
T>e oiudo tijden kwamen bij litem iin hlerintne-
fing, toen. *liij| helt leigendoamp Wan öhowans-
ki besloop en 's nachts met twee h'-ondeird
roovcira, dia voorraad teVcmsmidddfen am huls-
kruit stal. Olelnlka 'kWam En zlijln gedachte,
wanneten* zijl hem ziem kotnl, zou.' zij ziiidhl Ver-
heugieni, dat h'iji geen baindlkingeir der Ztwledem
was. Wat zaai, zij -zdggou, ails zij( dit alilfeb
hoorde 1 Wat zou zijl dénken 1
Ondanks diet gedachte® vclrgab (kieei* ICmi-
eic niet, w'afli' lüjl was en heel Wijl inöosb
bandieten. Als oen vost .silbop Siij] niaiam da
schansen. Achter dfetze ontdekte hij einde
lijk zijln VeddslaMgl. Tofan bleef (bij staan om
tei lirissteretn'.
"Van vit de1 schans en de loopgraaf drong
DE KUSSISCH-JAPANSCHE
OORLOG.
Van het oorloigisbeirireia kramt het nteuiwö
sil'ecbts srika&rsciken. wat geseind wordt, ib
buitendien neg van wedmig betarag. Vow
Rusfend stohijlnt de positie in iM'ainitsjoerijia
echten- verre van gunstig, waninieer mem: dein
correapond'anit. van de „Daply TellbgrapBi"
mag galooVem. Daze seint, dlat da Sibe
risch© spoorwag oimMotende! Wijkt om diet
troepen! i:n het Vetera Oosten van gdnaelg|-
ziaam Tavensmid'deliön en ooiiogdbéiboiefte te
voorzien. Wanneten* bijj de Vreeseldjlk© Ikoudei,
die cp diet aoigenblitk op bet ooinioiglstielnrieiiln
heersJcht ook nog gehadlt aan voedstel! komt,
dan is die1 toestand Voor de Russischa öoll!-
daten Wed' zrfeir tteuniig.
Volgens can tcilclgram nit Tokio kobbe®
de Rai&sen do beedhiebing van een deel' Van
Oyama'a Centrnnm Zaterd'aig Voortgezet. Dö
Russen breiden dö vcrdedigim'giswea-ikleini op
hun rechtorvleru'gol viooitdhmnd nit, em wei"-
p«n te Mbnibaipan aen hattelrijj op vobr 24
stukken gesdmit. De Jaipaiuieffia omsdageMein
bij Hbiendhang* aem Rusisdsciliei davaSl'eitel-aif-
deöling, waaiwan zijl drib ma.n doodden en
dlï wondden.
W1 ad i wos tok.
De «commandant van de vesting W'ladil-
wostdk heleift de staid! in staat van beleg
weliMaard. Een dc-el van de hurger-beivlor-
king veatreikt in aild'-eiiijll naai* Rustend1. Eera
spoedige 'belleigei'itug van deze Russifedhb zee-
vehtinig door de Japanners isi dus tö wööli-
tan.
V re.d'esgarn abten.
De „Petit Paristen!" en „Petófc Jionrnal"
gaan, voort geiruichtan tö vea-gipreddëini aan-
gaande den vrede. De czaar* zon reteds een
voorloopiig mpport over eventueeOtei voor
waarden voor oen. waipenstillistand liehlbetn
onitvanjgen.
De eorrespondetat van de „bfew-Yiotrfc He-
ra'ld" te Petelifeibiuiig Keeft eien ondelihlofud
gohlaid met een beikend Russdisah gen'eaiaafl'
difei -om gezrandheida-edeaiein van (het fnont
is taruggelkbewd. Ofschoon natnurlijPc1 aa.n
'/.oodainigo petriodi'ek tesnugik|eere(nidi0 intdr-
views me*t „'befcendel" of „goed iingjdl'diite
peirsonm", maar hetreOdbeilijike waiarda is te
hechten, nemen wij toch een en landea' uit
d'it ondeiriho-ud oveai, 'omdat ook ihieir waea*
het denkbeeld van iinibelrvieintid wondt aaai'-
g'etroard.
Het gdbreik 'aan wantrouweh 'bij! den genie-
raial was groot. „Wij temmen nabt Wopeoi
op een 'besfeeanxte ovoirwikiirring'', zeide hij.
„Ei&n aabüall korte saheiTmutsalingcta. rneib
meer of mind'er giunsfcig'en uiMag* dfe| ialLHes.'
„En voor de toefklo-mst 1" vroeg da ooa-reö
pon deint.
„'Het ia moeilijk iets te Wowspetlfonialleë
is zoo gcoonipli'ceer'd, 'dat men ei' zich on-
mogeüiijk oen onrdoel ovor Vormen! klan -of
een vooastelling1 wagen'."
oon 'gedan'isdh, tot hean door. BlijjWbaair word
h'et gtecümit bclwiaiaikt. M'aam an db schadlnw
vaa die sdliana hiteid Kmkro zadhi vrjiboaigan.
Wannloea" ih'iji itiegemi de varsdbamBÏng kon cp-
kiimmian zesu hij den mon'dl Van helt kianon
kunnteua beirelilköa eni m cem 'kfwalr.tieip van
girootia inspanning slaiagdei hïj| or in db bus
met d'o kunt in helt k'aaiiotm te stóketn.
Daarop liitet ihijj zi-ch naar bleinedteo glijden
greep d© lont en sloeg vuiuit Da brandt
ban® lont stond aamistonds in vüam'.
Het was tijd om 'te vitachteh. Uit ailfe
maicht liep Km-icic liangö de sdhans en nad'at
hij ttoiibilg pasEen had 'afgeiLegd, sbr.uikeilda
ihij -oVar cbn ebebn ;etnj viel. Daiar vettWuÜde em
vreieaalijPte öntplofflnlg de kucht; db aianrde
'beiefde, stukkien bout en ijizen vloigen irand-
om helm en toen Velifbor Ihij h'et b'ewusbziijln.
D© kiruitw'agensi did in dö -onmiclidielllüjlkie
nalblijhoid van het kanon stonden omtplolf-
toa Varvol'gons.
Maar Kmlibik: Qworda nifobs meter, want 'hij
laig voor dbod in een givppdt. 'Hiji boorde
ook niet boa na. 'ecm pooajo v'anl onllllailigpal,-
landa stilte, 'romdiom gelkeirm. eni talpgaroeip
van meinsdlten wearkllonlk en Woel die halft
ran 't Zweedsdve lvgar op' de böen kwam on
oiiud'diijlk Mi'lilbr zalf met zdj|m islbaf to paard
de plaats des omfiieils nadehdte.
In het tumult öni de algemefeno omltstal-
tonis damudi® het l'ang voord'afc dto genldraiail
Vorniam, dat de Vcttdslang door ;iamandl op-
zettellij'k' wa9 Veamiold. Elr wlefrden ivaiaporitor
gen giedlaian em 's morgens Vond' man dan in
de greppel liggtemidemi Kinicia
liet bleek dat h'ij' verdboifd was door do
ontploffing en daaiilb'ijj tijdelijk het gebruilk
Van handan 'on Voe.'Ücin voi'loa'en had. Daze
verawakikling duimde den geh'eöletni dag.
Mien, gen'a'3 htóm zorgvaildig ena tlelgein! dan
avond ikeelrdbn 'Krui-eid's kinahtfefn Voiiiköman
terug.
Milfa* Mot hem aanstomds vooa: zk-ili bren
gen. D'd prina vom Hdasen, SadohvSlki, Wreia
cowicz en aiite vooamam© Zweedsch'e 'offioio
En ovieir den dtwur v'an den oorlog gaf hij)
de vol gen dte voor oen. goneraall zeer mettik-
waaa-diige uitlating
„Do oorltog 'kaïn nog za'eir ltoig dhmeta, nog
dsn, niog twee, dnïo of meier jaten!; ma-ar
wijl hopen allen, dat een vtrieudsidhaippiellïjbö
inmenging het eanda zal verihlaasten. Wij'
getoovetn, d'at do 'lieer DeWcaissé daaa*vonr alt
ztor giescliikt zon ziijtn. Wij1 Weten allen
lioeizoeir bij Ruisland weigeizmd is."
OOSTENRIJK-IIONGARIJE.
Kossuth b jj den keizer.
De leider der Hongaarsehe onafhankelijk
heids-partij, Frans Kossuth, is Zondag op
bezoek geweest bij keizer Frans Jozef te
AVeencri, om hem van den politieken toe-
sland van het Magyaren-hnd, naar zijn
meening op de hoogte te brengen. Vóór
zijn reis naar Ween en publiceerde Kossulh
oen artikel, waarin hij schrijft natuurlijk
niet in de krant wereldkundig* te kunnen
maken, wat hij don koning zeggen zal. Nu
hij als president van de onafhankelijkheids
partij ter audiëntie ontboden was, moest
hij voor de kroon zijn principes meedcelen.
Doch dit kon hij wel zeggen: „Het systeem
van de personeele unie werd anti-dynastiek
genoemd. Dit. is volkomen onjuist; het sy
steem van do personeele unie zal eenvas-
teren grondslag vormen voor de monarchie
dan het tegenwoordige systeem van het dua
lisme. Dit laatste heeft het verschil tussclien
Oostenrijk en Hongarije verscherpt, daar
do cenc staat de ontwikkeling van den an
dere in den weg gestaan heeft. Beide sta
ten onder één heerscher hebben, daar de
wrijvingsvlakken te groot geweest zijn, in
voortdurenden strijd geleefd. De personeele
unie wordt door Hongarije gewenscht en
zal de macht van de monarchie en den
glans van (le dynastie verhoogen. Daar ech
ter de onafhankelijkheidsparlij zonder ic
koning le houden met de coalitie-partijen
geen meerderheid heeft, mag zij niet de
doorvoering eischen van al haar wenschen.
Zij mag alleen eischen liet, in de tegen
woordige omstandigheden, bereikbare."
Frans Kossuth is, begeleid door vijf me
deleden van de onafhankelijkheids-partij
Zaterdagavond te Weenen aangekomen.
Daar officieel de aankomst bepaald was op
Zondag, was de Hongaarsehe kolonie
die van plan was demonstraties te houden
niet verschenen.
Zondagmorgen had het onderhoud plaats
met keizer Frans Jozef, dat een uur duur
do. Naar Kossuth zelf mededeelde, was de
ontvangst zeer hartelijk. De keizer gaf hem
bij het komen en het afscheid de hand. Het
onderhoud had plaats in de Fransche taal.
Kossulh heeft in een breed betoog het pro
gramma van zijn partij uiteengezet. Over
het politieke gedeelte van do audiëntie be
waarde hij een diep stilzwijgen. Hoofdzake
lijk is gesproken over de (olschciding, de
militaire eischen en het kiesrecht.
Men gelooft, dat geen moeilijkheden in
den weg gelegd zullen worden aan de po
ging om te geraken tot een economi-
sche scheiding.
's Middags ondernam Kossuth de terug
reis naar Boedapest Te Presburg sloot
graaf Apponyi zich hij hem aan. Van het
verhandelde zal rapport gedaan worden aan
graaf Andrassy, die spoedig naar Weenen
zal vertrekken om de verdere onderhande
lingen te voeren.
Zondag werden te Boedapest dertig so
cialistische arbeidersvergaderingen gehou
den, waarin besloten werd de algemeene
staking te proclameeren, wanneer de op
positie niet het algemeen kiesrecht wist in
te voeren.
Het meikrwaardige feit van een officieele
ontnfbeting van Frans Jozef en Kossuth
brengt historische gebeurtenissen in herin
nering, die de tegenstelling bewijzen die
in beide namen ligt. De keizer, als een
jonge man aan de regeering komend, had
te kampen met de Hongaarsehe revolutie,
aan wier hoofd Louis Kossuth stond. Deze
volkstribuun en Magyaarsch dictator in den
vollen zin des woords, proclameeide de on
afhankelijkheid van Hongarije en Frans Jo
zef (met hem het Habsburgsche huis) werd
vervallen verklaard van den troon.
Met de hulp van de Russische troepen
onder maarschalk Paskiewitsj on de Kroa-
ten werd de Hongaarsehe opstand (1848
1849) verpletterd en Louis Kossuth moest
vluchten. Hij stierf in Italië in 1894 en
hel lijk van den onverzoonlijken Magyaar
werd toen naar Hongarije pvergebracht.
In dat jaar keerde ook zijn zoon, Frans
Kossuth, naar Hongarije terug, deze wordt
thans vermoedelijk eerste minister van
Hongarije.
GEMENGDE MEDEDEELLNGEN.
mi em ooik Eulkllinowski' bavomdani sticih.
ond'cti* aijn gm-oillg!.
Déze laatste reirbleeiktiei boen 'hiji K-micia
zaïg. Heien* Mndrzej zwoeg. iZdjp galaat) dirulk-
te Varmaeidheid *uib, maan zijln* bllite was
tnotedh.
„Hkibt gijl de valddlamg WeimtelLdll" vroeg
MiTfer.
„Jad'
„Hoe hebt, ja dat gedaan?"
Kinfcic vea'tólde. De oftiaiieiren kelken
elteaar vta'baasd aian.
„Elan heldfluisterde de Hessiscte prins
telgen Sadowstei.
En Sadowsfki boog zicih naai* WMsmwibz
„Wl&lnui gra.atf Weybaird," vroeg hij, „zullen,
wij bij' zulke vaidledigcws detoi vles'ting onder
dien duim Ikrnjgen? Wab denkt giij! ei" van?
Zuilen zij 7(idh igefwoinmem geven
Kmiciic seidc: .,'Ei* ■zijlu1 ei* in de vesting
nog meer, die tot zulke daden in staat zijn.
B'ebe'idt u daamop voor!"
„Ik Lab meien dan een galg ini mijn
kamp!" zei Miller.
„Dat wetetn wij oöfc. 'Maai* zraolangi er nog
nienisah'en ginds oveiWijSveai', Bulkt 'gij Jasinai
Gora niet vfetiweiren."
„Hoe heet gij'?" vroeg Mïlter.
Na het/geen hij gedaan had en in 't voor-
uiteiklhit oip een spoddigent dood wals liet
voor Amlrzeij niet nvoer nioodig, zijn Wairön
vmm geheim te houdten' en hij antwooa*ddto
dus: „Ik beat Andrzey Hmicie."
KuiWlinicwsIki .lüad iutulssiciheini don geme-
raal iets in het oor geifllmi®üei*d. Zijl spra
kon onkate ootganhliteklein zadht met dllk'aai"
au daatop zeii Milllö*„Ite tgOof den gtMaini-
gteiKj in handen Van oVersto RmlklH-
nowskii."
Kmicio wdrd daarop .dloor iKuikiliuowslcii'e
soldaten weiggeiv'oe'rd. OndeauVeg1 bad iltieieli*
Amdrzoj voortduirtand. 'Hij liborde niet conis
dat K-uikilinowisiki tot di'ehn. sprnk.
Voor eielnl feidigei lood'a, op dei ipMk, "Waar
Kukl'iuo'wsteifs regiment l'a'g, wead Ihnlt ge-
Engelaind.
In de Briteehe eonclnJsiies dtetr eommisfei'0
van anderzodk naar het Dögtgensbanik-iïici-
dent wordt gecoaistateeirid' dat onder de vis-
scJiaiisibooten ge an «nik ede tKnipedobtaot was
en geen reden het openen van het vuiur wet-
lógde. Micm had dö geavoc-dan' behooren bij
te staan. Door de yissdhei*s is gem' vettfeuim
gepleegd
In de Russisch© ronduBiels %viordt glezegdl
dat -Heit Vunem een gewettigde! vetvtullllinig!
htudlen. De gevangene wettd biimengebraoht
en een der eold'atem weid maiar het iklampe-
m ent gteomden om eian stiwp en een teerton
te halen.
Toon db vetihmgdei maiteilturgen wiaiien
'gebraolib, liet IiuWimo'wski Kmicdc ontlkltie-
den, aan handlen en vb&teni bindeh eni hem
onder de a'rmen aan een balk oph'alnlgleln'.
Daarop doopte hijl z'eüf een stok in de bran
dend© teer iMsipi op zijn skucilutoiffea" toe en
zeiWelnu; heter Kmicdo? Je vaildbt Hulkili-
nowski's gtezSefeclh'ap niet on je hdbt kletna.
ecai schop gegeven? Goed, baasje, je hebt
gdlij'k gchaid!, Hutel'iinloiwdkd! iis geieln. getzal-
salïap voor ja Ei, niu heeift Knifldtinowski,
don beroemden oVeirste Kmi'aic in zijn. h'and
ca zal' hem de heupen srooeteim ja!"
En h'ij' raakte Kniirio's rijdö aan met zijtn
vlamnrelnd'o toorts, toen zei hïj: „Niet te
vecll op eona zachtjes aan, wij hdbiben den
tijd
Paard'enigetarappell iklLomlk buiten de loods,
de d'our ging open >en een soldaat vetr
swheen. „iHjeer ovorstei," zei hij], „geneivtall
M|*'l!!.er wenscht uwe edalheid aanstonds te
zien."
„Goed," zei' Kulksliiniawslri. Daarop wondde
h'ij zicih tolt do sialdaitiein. „Den gevangeniei
zoo laten I'k ikom aanstondis torug. Eén
m'oeb met mijl gaan
Kukllinoavsiki ig.iimg .been en eein deir sral-
daten volgidie hem. Er -bleven en* sleetets drt©,
maar* spoedig 'kwamen drio anderen de
lo'Otls'bfnnein. Eon Van hom, dezelfde dicKar-
kliniawdki bij deau ganeraail Ihad geroepen,
stortte Ah op den naastbijtdijndiein sioidaat
en doodde helm. De berdb onder© nieniw'aaaii-
gc'komenen grepen dö tweö onderen, a'anl em
na een 'komt maar h'cvig gevecht viefen twea
lijlkön op het stroo en lieer Kmiedo hoorde
cbn hem welbekende stem zeggen„TJwie
edolhoid, i'k ben liet, Kr'emlicz em,* mijn
zonen!"
Onniid'ddlijlfe wenden de touwen losge
sneden en ICmibiie a tend weer, ihoeWai wan-
kelend, op de beencm. Hij' kon nauwdijlka
zeggen„Znjt gij het? Ik danik u,
„Wij csijin het! Kleed u aan, uwe edel-
hieid." En hij reikte Kmicic zijn üdteeding-
stulkikea. „Vooa* de döur staan paaiden.',"
ging KremEcz vowt. Van' hitea* aif
is de weg vtrij. Daaa* zijln: seihiSldwadhten,
maar zijl zruibn ons lat-eiu vooribdjgaan, Want
wij weten het wanhtwocu-d. Ho© gevotelt uwe
edtelk©id zidli V'
„De pijn wordt minder. Ik ben nog zwalk
op d© beeaiten"
„Drinik uw© edelheid eten sloteje."
Kmicic! gmeöp de veldfleseh, <dïe de oude
hem toeuvl'ktie en liaaa* tot do hölfit ledi
gend, zoi bij„Nn Vodt' ik mij 'betar."
„Uwa edelheid, de paaiden wachten!"
zei Kiemlicz. Een liwantier 'Hateir gialoppelei^
don vier* ruiicis over Vdldon en 'gilappeilis.
Kmicic aved voorop, d'a ovouigeni volden.
Van tijtel tot tijd ikwain er zaxdit gekerm
over zijln, lipp'ëni, want de verbrande 'houp
de'cd liem pijn. Maai* de gedadlite dat hij) in
vrijheid was en den Zweden onlibrtstejlbaair
veirlies Qiad barok kond vervulde ham met
zulk eten vreugde, dat Mj' zijni pijnen veogaib.
„Weet gij, den weg naar do Silezischa
greivj?" vroeg Kmicic.
„Ja!" antwoordde de ouda.
„Zijln er geen Zweedsrihe afdeelinigcn op
diien weg?"
„Neen, want zij zdjn, a'llmi vtsor Ctonsto-
cilian sarne.ngetiioikken.
Elr ontstond een Ikort swijgeoi.
„Gij hebt dus onder iKukJinowski ge
diend?" viueg Kmikic veli-cUei*.
„Ja, Want wtij daicibteini, aoo .in da buurt
zal men dte monniSk'en ten uiwe edelheid ©ar
dor een die'nst knimnen fevijzeui. En het ia
one odlc geluikt
„Voor hcltgeeii gij, gedaan hebt, zal ik u
rijkelijk beloonon antwoordde Kmiicic.
En-zij reden in göstrfclkten dralf veu-der.
Wordt vervolgd
