58** Jaargang.
Zondag 12 Maart 1905
No. 11722.
Het scMolieliijeoplare sctal.
Tweede Blad.
De kostbare bloem.
Deze courant verschijnt dagelijks, mei uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vïaardingcn fl. 1.25. Franco
per post fl, 1.05. _r
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau t Beverstraat 68.
Prijs der A d v e r t e u t i n Van 16 regels 11. 0,92 iedere regel
meer 15 cents, Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeeüge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde ïtleine advertenliëj* opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij i ooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intern. Telefoon Sfo. 123.
Het is een algemeen verschijnsel van
deze 'dagen, dat, wat in de groote bladen
der antirevolutionaire peis, als „De Stan
daard" en „De Nederlander" en zelfs „De
Rotterdammer" wordt beweerd ten nadeele
der vrijzinnigen en ter verheerlijking^ van
eigen partij en haren „grooten leider", dit
ook weldra zijn wandeling maakt dool' de
geheele locale christelijke pers, ook zelfs,
wanneer de bewuste bewering ten
duidelijkste is weerlegd.
lEen nieuw voorbeeld van dit. nabouwen,
(laten we het bjj verzachting „onwetend"
noemen) beeft ons het „Schiedamsch Volks
blad" weer gegeven in zijn nummer van
4 Maart. i i
We lezen daarin onder het boven dit
artikel geplaatst hoofd het volgende:
Het schoolgeld op de openbare scho
len is op Vele plaatsen verbazend laag.
Onder die plaatsen behoort ook onze
gemeente.
Slechts L5Ü00.komt in van de 5
gewone lagere scholen, die te samen
2100 leerlingen tellen.
Volgens een opgave die wij onlangs
ontvingen van eene Chr. school alhier,
is het schoolgeld daar door elkaar ge
nomen, 'minstens 3 maal zooveel.
In dien toestand kan verandering wor
den gebracht
Het slaat in de macht van den Ge
rneenteraad, Jiet schoolgeld te verhoo-
gen, en het is zijne roeping dit te doen.
Waarom moeten de "kinderen van de
openbare scholen voor een kleinigheid
onderwijs ontvangen, terwijl die van de
bijzondere scholen zooveel moeten be
talen?
De openbare scholen die door hunne
weelderige inrichting toch reeds zoo
duur zijn, zijn toch zeker aan 'dc voor
standers wel een behoorlijk schoolgeld
waard. En indien niet, het is toch de
taak van den Raad om dit te vragen.
De rechtsongelijkheid tusschen open
baar en bijzonder onderwijs heeft lang
genoeg geduurd.
Wij hopen dat onze Raad zijne roe
ping in dezen zal verstaan en verrallen.
Wat is nu de zaak?
Het is een bij de vrienden van het hij
zonder onderwijs zeer geliefde bewering,
dat de schoolgelden voor het openbaar la
ger onderwijs in den regel veel te laag zijn
en dat Burg. en Weth. er gewoonlijk veel
te gauw bij zijn om geheele of gedeeltclykc
Vrijstelling te verleenen.
Deze bewering nu komt ook voor in het
Voorloopig Verslag van de Tweede Kamer
over het wetsontwerp lager onderwijs (in
't debat meestal genaamd de onderwijs-
novelle), en vxeezendo, dat ter niet ge
noeg 'de aandacht aan geschonken mocht
worden, is zij daarin "tot driemaal toe
herhaald.
door Airthiuir Domrlifaa
Erger nog, er wordt de opmerking aan
vastgeknoopt, dat daarbij van overheids
wege geschonden wordt de voorwaarde,
waaionder in 1889 van pacificatie gespro
ken werd, immers in dit opzicht wordt
er gezegd „heeft de eerlijke uitvoering
der wet van de zijde deï gemeentebestu
ren en der regeering veel te wensehen over
gelaten."
Ten einde deze beschuldiging van on
eerlijkheid te staven, heeft men in dit ver
slag doen opnemen een staatje van school
geldopbrengsten over een ongenoemd jaar
in een reeks van gemeenten.
Nu is het eigenaardig, dat in dat staatje
slechts gesproken wordt van 32 gemeenten
of dorpen (tegenover de 1100 die ona land
tolt en de hondorden, die tegelijk opon-
baax en bijzonder onderwijs hebben), ter
wijl nog slechts van 11 de opgaven voor
de bijzondere scholen zijn ingevuld.
Waarom niet van m eer dan 32 gemeen
ten bewjjsmateriaal aangeroerd?
Mag men uit een zoo enkel jaar ge
gevens besluiten tot het veelvuldig voor
komen van iets, en nog wel van eene
zaak, die men oneerlijk geliefd te noemen?
En waarop is dan nog 'die oneerlijkheid
gebaseeid i
Op een redeneeiing als de volgende:
Schiedam telt op zijn 5 gewone lagere
scholen 2100 leerlingen, het schoolgeld is
10 et. per week of f5.20 per jaar; de
schoolgelden moesten alzoo bedragen
2100 X f5.20 f10920. Er komt slechts
f5600 in ergo enz.
Terecht teekent de heer Kerdijk die
"in het „Soc. Weekblad" de bewuste be
schuldiging en de kracht van het lijstje
op afdoende wijze weerlegt bij een der
gelijke redeneering aandat moesten is
al een zeer slecht gekozen woord.
Er behoorde te staanm o c h t bij lange
na niet opbrengen 2100 X f5.20.
Immers art. 46 der wet bp het lager on
derwijs v e r b'i e d t uitdrukkelijk het school
geld te heffen van alle leerlingen.
Het schrijft gebiedend voor:
lo. dat minvermogenden slechts voor
een gedeelte aan de heffing worden ou
derworpen
2o. dat bedeelden en zij, die, ofschoon
niet "bedeeld, minvermogend zijn, van
alle schoolgeldheffing vrij moeten blijven.
De in het staatje uitgewerkte rekensom
is dus op zijn zachtst uitgedrukt mislei
dend,
„Maar bij ons zijn er geen niet-betalen-
den," zeggen 'de voorstanders van het bij
zonder onderwijs.
Dat zei ook Dr. Kuyper tegen mr. v, Hou
ten in de Eerste Kamer: „de armen
moeten bij ons 'een hoog schoolgeld he
ialen, terwijl zij hun kinderen anders voor
niets naar de openbare school konden zen
den," en later herhaalde hij: „wie op
onze scholen eens wil rondgaan, zal ont
dekken, dat b ij n a nooit kosteloos on
derwijs wordt vei strekt en dat ook de een
voudigste bij ons schoolgeld betaalt."
Zeer stout gesproken.
Doch het „Utrechtsch Dagblad" heeft na
Graaf Haarval' 'gaf zij® eenilge dochter
2 Mande te® huwelijk aam1 den ®oo® Van aijfu
ouden! vriend', Hen markies 'do Kewgwuët, ©en
jir'ëtoinscih edteLmami, van thooigle -afkomst.
He h uwMijikspafadhtigheid wias juist atfg©-
roopemt: da getesbeflijlke Quad1 do name®! der
jongeHlieden veroemigd' on Ihot joipgsei paar
Mad door idle met groene heesters Vérisieird'e
ingang Van- do oude teerib naair "buiten',
Toemi d!ö deuren wijd1 geopend wareni zag
men door de menigte heien heb eckibtletrond
venl'ifihito on met bloemen! Vdrstorde Ibotog-
aifcaairdie M'oikttde® Modem «m heb Voor
name hulwrfijjk aan dei omliggende demp®
bekend te maketnl.
Da boeaienl in! hun Zondlagtsohe pafk ge
stoken, de mannen! mek wuppetremdei linten
om da hoeden, d'e vrouWe® mcifc een ruikertje
Mies op da borst en ee® groene tak in de
hand;, zongen allelried vroolijke liedjes.
Ook d'e) natuiuir was in feestgewaad1, da
vogetto aonige® tastiig en komid'gden! sreieicte d'a
lento) aani, do zon scheten vtnooffijlk en ba
afmaalde als een geraden fee het bruidspaar,
Haar -gtefeat 'glimlachte lieflijk onder die®
witten eUtuia-, zijjn' gericht straalid© van vreug
de'e®> hijj dacht meib eeh' onujtsprekedjki 'ge
voel vta-n liefde aan da belboorlijlke Vrouw
die op rij® aam leunde.
onderzoek een vergelijkend overzicht ge
maakt van den toestand te Utrecht met deze
soltsom: het percentage van hen, die aan
bijzondere scholen kosteloos on
derwijs ontvangen, stijgt tot een derde
van het geheele aantal leerlingen.
En zoo berekende de „Ilaagschc Cou
rant", dat in 1903 te 's-Gravenhage op
de openbare scholen 36 o/0 Cn op de
b ij z o u d e r e 33 °/o van de leerlingen
geen schoolgeld betaalden.
De hceren, die op grond van enkele cij
fers gereed staan met beschuldiging van
oneerlijkheid, mogen zeiven wel tot wat
meerdere eerlijkheid worden aangemaand!
tLaat het waar zijn" aldus eindigt
de heer Kerdijk zijn weerlegging „datmen
in eenige gemeenten niet het oog op bijzon
dere scholen, het schoolgeld voor de open
bare school opzettelijk laag houdt. Maar
is het dan niet waar, dat in andere het
schoolgeld voor de openbare school met
opzet hoog wordt opgevoerd, ten einde het
overpompen' van kinderen uit die school naai
de bijzondere gemakkelijk te maken? Het
eerste is afkeurenswaard, doch het laatste
is het op zijn minst evenzeer."
Yan hooger hand is dus weer het thema
aangegeven, „het schoolgeld voor het
openbaar lager onderwijs is in den regel
veel te laag, B. en Weth. zijn er in den
regel veel te gauw hij geheele of gedeel
telijke vrijstelling to verleenen."
En niettegenstaande deze bewering op
geen enkelen deugdelijken grond berust om
ze in hare algeheele algemeenheid van
kracht te kunnen verklaren, ofschoon ze
afdoende is weerlegd, blijft ze gehandhaafd
en plaatste het Sch. Volksblad het door
ons aangehaald artikeltje, dat ook al aan
vangt met de woorden: „het schoolgeld
is op de openbare scholen op vele plaatsen
verbazend laag. Onder die plaatsen behoort
ook Schiedam." „De gemeenteraad belioort
het schoolgeld te verhoogen."
De beschuldiging, dat B. on W. al te
spoedig geheele of gedeeltelijke vrijstelling
verleenen, wordt niet ronduit gezegd, en
zou ook ai zeer misplaatst zijn, waar de
wethouder van onderwijs behoort tot
die meerderheid, die door hare partij met
hare bondgenooten wordt gevormd.
Wij zijn er ook van overtuigd, dat in
deze zaak nu gelijk vroeger melde
meeste nauwgezetheid onderzoek wordt ge
daan en geen vrijstelling wordt verleend,
waar die niet behoeft te worden gegeven.
Herinneren we ons goed, dan was dit
ook voor korten tijd het antwoord van den
wethouder van onderwijs aan een raadslid,
die ook meerdere opbrengst wenschte. En
we hoopen, dat men dezen weg nimmer
zal verlaten.
Maar allerminst zouden we onze instem
ming betuigen met eene veihooging van
schoolgeld, tenzij men kwame lot eene even
redige schoolgeldheffing.
Voor hen, die het laagste schoolgeld be
talen van 10 ct. per week en die heeft
hot. Sch. Volksblad 'waarschijnlijk op het
oog is een som van f 5.20 per jaar
voor één schoolgaand kind reeds hoog ge
noeg.
Dei kerk van. Glairval, da eonig© i® tób
dorp-, was gebouwd op oen plateau, als op
een reusachtig voetstuk. Mm Ibeiredkte zo
langs een, em&l, knomlkellemd paid'. Rijken en
arme®, gjotedeu em 'boezem, do-ode® en leven
den moesten langs dit pad, wamib -het was
de eeuiig© Wag maar de kerk em 'bat keirtklbof
i-ijlbniigieax em lijkkoetste® moesten, Ibkuiedem
wachten.
De sohittenewde stoiefc, blinkend' van goud,
syjldta en fü&weiel, ging hst pad langs naar
beneden, het baimidspaair voorop, lamjgs den
gdhöellan! wieg 'begroet door de talloos 'Iretr-
ïa-aldo Heiraten„Lang leve majuiffirmfW
Yolande, onze goede freuile," Waairhiji men
af en toe voegde „leve mijniheetr da markies",
een belieafdtaid die deirn jongen man! e-en
glimlach afdWonlg; hlijj was -opgetogen «var
de bEjlcen vaan foegenegedheid di'e rijm Vrouw-
ten deral vtoton,
„Gij ziet nu, lieveling," zoi hij, „ihoa iodür-
c'a-n u lief 'heeft en voreielrb, wteObe diepe hter-
(unisiriingein, laiat gij' bij deze brave mensohen
ajdhtelr, nog idlïkw'ijls zal' je lieVe naam in
liun gebeden 'herhaald worden1. Zoo waar
als ilk leef, -i'k! denk dat deze brave lieden
bot niet gpedkewran, dht ilk hun wGLdbOnBter
mette-neem,"
De jonge vrouw koek tem aan met baar
mooie blauwe oogeni eui' bedankte Ihem mot
een glimlach.
Hemelde® stonde® de guootiel rijtuigoiui ge
reed om te vertrekken.
„Vader," aed die jonge mabhieöri, „'als wij
Dat overigens de partij van het Sch,
V. voor deze sooit medeburgers indien
ze niet lot hare partij belmoren niets
gevoelt is volstrekt geen nieuws. Dat haar
stukje enkel ten doel heeft het openbaar
onderwijs af te breken, blijkt wol uit hel
lasterlijke, zoo de bespottelijkheid der idling
niet ied'ren Schiedammer in 'L oog spiong:
„de openbare scholen, die door hunne
weelderige inrichting toch ieeds
zoo duur zijn."
Maar wat heeft het Sch. V. zich toch
te haasten? Weidia zal immers do wet
behandeld worden, die door rijke subsidies
uit de Staatskas den toegang tot de bizorr-
dere scholen nog gemakkelijker zal maken
en dan kan zij bereiken, wat ze doorboog
schoolgeld zoo gaarne bereikt zag: het
leegpompen der openbare school.
Indien de wet tenminste in hel staats
blad komt en indien het haar lukt do
ouders to overtuigen van ue voortreffelijk
heid van het bijzondere boven het open
baar onderwijs. Maar we hopen in het wel
begrepen belang van ons volk, dat liet nu
voorgedragen ontwerp worde verworpen, dat
de propaganda voor de openbare school
vruchten moge dragen. Eu mocht de wet
niet vóór de a.s. verkiezing afgehandeld
zijn, dan is cr nog eeir middel om ons volk
voor dit noodlottig geschenk uit de hand
van dezo meerderheid to bewaren, dat is,
hel slembiljet, clat den kiezers in Juni het
middel in de hand geeft, te getuigen: dat
ze voorlaan in andere, in vrijzinnigen geest
wensehen te zijn geregeerd.
UIT DE PERS.
Aldus luidt hot opschrift va® tób vol
gende stukje ia „Land e® Ydik"
„De teer De Wilde heeft; gisteravond in
d'e Stadsgehoorzaal te Leiden^ in bet d'elbat
met mir. Smeenge, die er de aanhiamgige
Ondervrijsn.'ovel'le bespnak, ateb. zeer -gunstig
uitgdlatoa over tet Openbaar Oimdlerwijs
Hij teleffc het in Den Haag!, aldus zeilde hij
woordelijk, lieere® kennen en, wa-arde-ere®
als teichnisah Beer uiitmemend eim van de
ondemwijeers toeft 'hij, in het alge-moe® ge-
nom'eai,
kregjen.
De Inear Smeeug-e verzocht de pens van
delz© uitspraak grode nota te wiilieai neme®,
omdat ih'ij, blij ervaring wecst, d'at er van d'eizie
zijde d'i!kwij|l)S in -geheel andeaie® geest over
h'eb openbaar onderv.-ijö wardt geaprok-dti!.
Nu, wijl walton dait gaaiu© doen em voegen
er aan heit -adres van den heer De Wilde
zwlf een verzotlk- bdjj: Zou liijl deffle veaikla-
riag, zoo spontaan gedaan, ook niet esus
wilton lafdruiktoen in die „Standaard"
Daar zBra Mj bijzonder veeiï' nut Ikunnen
doen."
In -het verslag door ,.De Sbaaidiaaa-d" va®
het ctebat te Lead'eru gegeven zodhten wij
mar deze verklaring vam den iheer Da Wilde
tel vergeefs.
Uit Dr. Bronsveld's kroniek.
Dr. Bionsveld zegt in zijn kroniek in
„Stemmen voor Waarheid en Vrede", dat
liet zeer te betreuren valt, dat dienstdoende
ol gewezen predikanten van orthodoxe rich
ting, die zich geroepen achten op politie
ke vergaderingen te spreken, zich zoo harts
tochtelijk uitlaten. Hij noemt het wel héél
kias, als men de tegenstandeis van het mi
nisterie Kuyper dienstknechten van Satan
noemt.
De schrijver volhardt inel een goed gewe
ten in zijn strijd togen het tegenwoordige
ministerie. En hij acht de verkiezing van
Juni daarom van zoo groote beteekenis,
omdat dan zal worden beslist, of dit Ka
binet opnieuw yoor vier jaren de teugels
van 't bewind in banden zullen gegeven
worden.
Na zijn houding tegenover do bedoelin
gen van dit ministerie mulei te hebben
uiteengezet, schrijft dr. Bionsveld over dc
wijze waarop het onderwijs beschouwd
wordt door cloiicale groepen.
Het optreden van eon aantal liberalen
in den lande met een manifest, waarin hun
standpunt wordt omschreven, noemt dr.
Bronsveld een belangrijke gebeurtenis. Hij
hoopt, dat dit manifest voel gewicht in
de scliaal zal leggen bij de aanstaande ver
kiezing.
Wanneer mr. Goeman Borgesius, zoo zegt
de schrijver, een gewisse zegopraal wil ver
zekeren aan dr. Kuyper, dan kan bij niets
betere doen dan vrij spel laten aan de vrij
zinnig-democraten. De zoogenaamde oud-li
beralen zullen er wel hartelijk voor dan
ken mede te werken aan een overwinning,
waarvan mr. Treub c.s. de vruchten zullen
plukken.'
Hïj hoopt clat de oud-hberalen flink en
kloek hun beginsel zullen handhaven en
waarschuwt legen hel afglijden naar mr.
Troelstra.
ete®a to voet varder igingen, tet- ia znilfc
prachtig w-eer."
„HbeJ goed," antwoordde de graaf, 'hij
voelde ridh. geluikfcig voor 'het l'aatet nag
een wiemsdh. va® rij® ikind' te kunne® ver
vullen.
En terwijl' ©enige donaaièrets op toeftijld in
de rijjaiig^111 volgden, tro-k die j-augsd de
dorpsstraat door om tót kasteel dat aa® da
andere rijde lag, te bereiken.
Zachtjes leunend op den arm va® haar
ma®, gPïnila-clhite Yolande bijl ieder Vii'en-
dëlijlk woord idiat de eenvoudige boeuemneix-
sdh-ein ihaiar meandeni te moeten zegge®.
Plotsdinig stonden d'e bruiloftegiasben stil
Midden op den weg tkwam ete® iijjkstoeit aan
Het wab een -aamd, droevigle stoteb, do
kist, Weddkb do'or eon wit laiktea, dlraeg foro-on
®ooli Ikaiainö. 'Mlte geen ©nlltete hloem wan
dr opgelegd'. Achter de Ibaair vtoJgde sleirikts
één mam), amnioediig gelld'eed, met gebogen
hoofd sehreted Hij Voort, diep teamleta-gedruikt
door em zwaar verlies i
De dlragems stonden stil'. De man keek op.
'Hij wierp een woedenden blik op d)e® ebdat
Va® aijke Eedfen in feestdos, wietr ,vreiugd'e
'eian bel-eiedigiln^l schee® Voor rijln rouw.
„Weln®, votówaarts," sprak Mji met
hardvodhtige', koude stem. Maar de dh-agers
diraviiidten nlcg.
„Laten Wijl db dooden eerbiedige®, vrien
den," zei graaf dairwal emnstag, „late® wlij
twee rijen vormeln e® hen laten p-asseeren."
Da lijkstoet zotte zich weer in becv'cgmg,
ovatieens een goede® iudruik ge-
gaunda tusschci tvc© rijje® meoschen door
Da mannen oiLtbloobtan het hoofd, de vrou-
wton sloogon ee® kru-ia, en toe® de lijkbaar
do jonge vrouw Voorbijging, maakte, zij ont
roerd leonige btoem'erj uit haar ruiker los
en togds zie pteoktig op d!Q kist neer.
De man, die Volgde, kbek op. De uitdruk
king va® haat, dia op rij® gericht lag, ver
zachtte plotsidLnjg, hij verborg rij® gelaat lm
de liianden -e® blanutta 'üni «nikken uit
„Wie is die ongelukkig©?" vroeg de jonge
graaf aan eiem botei-.
„Ik weet het niet, iheer igra-af. Hlij' is niet
hiiü -ons dorp. Maar hij; is dezea* (d'agiem) aam
onze herbekg afgestapt met rijinl zi'ekei zus
ter, dito rij nu ginds wegdragen. Aan zijn
kJiei&di®ig te aion, veronderstaldei ik dab -heb
vweeanctelinge® w'asre®'. Wij habbeui havi Ver
pieegd, mijl.', vrouw en ik, maar höt heeft
niiet mogen b ton, want zijl is kont -nu h-aar
komst gestorven."
„De larmb man sclnjnt wanhopig vaar
smart te rijins."
„Hij sdhijpt vdeil van lUaiaa- te (houde®, hoe--
weï wij hem een ruwe® ketel vondie-n. Hij
vloeikte -als oen bettetonie na haar dood! en
stak rijinl Vuisten omhoog!. Wij) Ib'odenj aia®
m'et hem. m'eo te gaa® Paar Ihielb SkeiMrof,
maar hij enauiwtto ons als hondte® af,, zei la
ter, alUeen' „dtank je", dat was hielb eenige
wiat wij vair hem te hooam terageui Ik zdi
nog, dlait zij| te vnoegi verbnokke®, „hleibi
duld," Ecioë dik Item, „laat -aan don geaste1-
lijpte tijd' om van W-eeJiing' te verwisselen.'
BINFENIjANJ).
Hofberichten.
Do Koningin e® dë Prins veiucheueu ook
-gisteravond va de salons van III'. [Ml. de Ko-
ningini-Moeider, die een tweedte soiréd te
Hare® patózei gaf, waarop niet gedanst
wead, maar todh iheit -stilijlkoilkest va® dc-
Kom. Mil. Kapel de- wandalS'ing der gasten
door d« zalen met muziok opluistendte.
Ondör dei 160 a 170 gen-oodilgdein wiaa'e-n
de munisbans, do commisaairis eter Koningin,
da g-oiutverneiur dier residentie, B. e® W.,
lecton vam Veiwcihillenda hooge stiaatsoolie-
g'ën e-n van de reahteriajlko miadlit, do voor
zitters van Eerstel e® Tweede K-amen, var-
sohilllleinde -gapension'neierd'e staatsambtena
ren en officiaieUj enz.
De receptie!, tijdens wiellkei de Vorstelijke
pensonien, bijl het idloonloope® der salons, zich
mot vete invtftés ondeirihMdem, wlas tegen
middernacht geëindied.
Minister van Buitenlaudsclie Zaken.
Thans heeft ook de Rechtscho pers zich
omtrent het aftreden van minister Melvil
van Lynden uitgesproken.
De „Tijd" schrijft:
Dat de heer Melvil van Lijnden een man
was van groote bekwaamheden, heeft hij
Hij keerde mij do® rug toei zond'er antwtoord
te igetvle® ©u gaf efeu beeke® aam do draigere
om voort te gaan."
De 'kist ging do keirik ibimue® door do
gitoeno kaag.
„Wie is dat jonge medsjel?" vinoog dë mali
op den schitteremidk® -stoet wij(ze®!d!0, die m
de verte verdween
„Mejuffrouw Yo-Tandtei OiafrvaJi."
Do vretemdoliing bleef ©on ooigenbli'k m
gedachten staan o® sprak toto: i
„Dat zij (geihik'kig en, gezegend zij." Daar
na. trad -hij de kerk 'binnen.
T-Winitig jaar rijln voorbijgegaan. Wijl be
vinden cms i® d'e Vendee, te® bijfdtei vam. heb
Schrikbewind. De buageTOoaieg iheeilsoh'b in
al rij® vetnsöteffikk'migen. Do Gonv'eütiiei heeft
rix> juist eie® van haai' l'edbiii ®a«r Nantes1
(gezondfeto, mee do opdraialit, de VLugste en.
fl'in'ksta mnatregoloai Tc- nernon, cm de roya
listen uit tei roiedent Dez© man is Carrier.
Op eeuigon afstand' vam do babh.eid'raail1 van
Sint -Pietter ©baat een groot gebouw, kett e®-
brqjiot, wdar meu al die ongelukkige® oij-
eenbirengt, ges:g®ialeei-d' (als vardadht, man-
mtu, vrouiwte®, giijsaua-ds, 'Irindtai-e®, zijn
daiar -docxr elkaar gemenigd e® ondanks de
ih'eriiaailde „nkvades" (hieibijl weaidem de
riaohboffers in booten gezet, die me® op de
rivier liet riinkeni), betngt deze „ambiehamba-ei
Va® de Loire" daigalij'ks houderden sl'acht-
offtersi.
CHIEDAMSCHE COURANT.
Oil ER NOTA. VAN TE NEMEN.
