Praatjes over fee, well ea aepat.
A L L E B L E ÏT~"
van 'n plaatje in do „Bintang Hindi»" on
toen aangesproken. Zo redonosrdon vrij eu
ongedwongen als Europeanen en gaven ook
dadelijlk als 'hun meaning ta 'kennen, dat de
hormatcirculaire van den gouverneur-gene
raal Monk als 't blijde ttnhnden van 'n bete
ren tijd voor land en volk.
Nu moest ik toevallig op "bezoek 'bij
Radhen Mas Maugikoe di Medja, den zoon
van een zuster des sultans, gehuwd met de
dochter van Goesti Pangerau Ario Boemi
Nat». Ik vroeg de jongelui daarom mijt cot*
-het huis Van dien aan zenlijken Javaan to
widen vergezellen. Toen ik bijt den Rudhen
Mas (kwam, vroeg deze mij dadelijk, wie of
die jeugdige Javanen waren en toen ik hem
had ingelicht, riep ilrij uit: ..Maar laat ze
'd'an binnenkomen, waarom zouden zo bui
ten blijven? Eaat ze binnenkomen on ge-
rast op stoelen plaats nemen. Wij kunnen
dan gessllig met elkaar praten. Ik ben
vóór de atoeran baro© van gouverneur-gene
raal Van Heutss
En. .aldus geschiedde1
Zo werden in huis geroepen, kregen een
staaL en we 'zaten, wel 'n uur lang heel
'knusjes samen te boomen over de zegen
rijke gevolgen, die verwacht mogen worden
van de hormatcirculaire!
„"Wijt Javanen," zoo sprak de hoogadei-
lijtke Mangkoe di Medja o. a., „zullen nooit
"vooruitgang zien, zoolang als do adat zoo
"brat (zwaar) blijft. Hier op Jogjakarta zijn
etr al honderden bij den. ad'el die gaarne
audera willen, maar ze durven nog niet
voor den sultan
Eu de gouverneur-generaal gesproken
heeft, kunnen we ons op hem 'beroepen en
in ons optreden tegenover lager geplaatsten
zooveel mogelijk zijn denkbeeLlen verwezen
lijken
Ik vond (het eetiig, dat gesprek tusseken
'n Javaan, van vorsteldjken bloede, en die
gewone kleine1 ambtenaartjes
Een zeer sympathiek jonkman, Radhen
Mas Barion, de zoon van Goesti Pangéran
Ario Soerja Poefcra, heeft z'n vrienden ook
onder laaggeboren Javanen, gaat heel ver
trouwelijk en prettig met ze om en wil niets
van sembaih en sila weten en wordt dan ook
door de bedienden van zijn vader en door de
'kleine lieden uit do dessa's op de handen
gedragen.
Radhen Mas Barion, zijn bevallige zus
ter, en ook de zoons en dochters van de
prinsen Boemi Eat a en Poeger hebben onze
taal gedeerd, lezen veel, weten over alles en
nog wat meê te spreken en geven ons zoo
het eerste voorbeeld van vooruitgang, an
„allerhöchste Stelle" -hier op Jogja!
Men heeft mij verteld, dat de nog jeug
dige kroonprins ook al 'n voorstander van
westersohs ontwikkeling is, docth nu nog
zwijgt, uit respect voor zijn grijzen vad'er.
Immers Zijne Hoogheid de Sultan 1 e-
treurt het zeer, zooals trouwens het- gros
dear meer bejaard© Javaansohe em Soenda-
neesahe Prij&ji's, dat de jonge generatie /oo
Westersdh. wordt in haar opvattingen.
Onder d.e aanzienlijken zijn er twee par
tijen, moet ge weten, die van de modem© op
leid' ng, die de Neder landsehe taal spreekt
en schrijfe, en de conservefcief-oud-Javaan-
sehe partij, die strijdt voor het behoud van
taal en adat.
De Kaoem koena (de ouderwetschen let
terlijk ,,'hec oude volk") staat vierkant
tegenover de Kaoem inoeda (de jongeren)
en heeft bovendien een zeer Machtigen
steun in de moeders. Over 't algemeen on
ontwikkeld en bekrompen, moeten de vrou
wen nisfca niemendal hebben van de ver
lichting hunner kinderen. Er worden heel
wat tranen geschreid in de Dalems der groo-
tea, wanneer deze, mm of meer vooruitstre
vend, da belangen der kindereu hooger stel
len dan 'fc koppig dom verzet der vrouwen.
Haast de oud-Javaanseh© paartaj en de
vrouwen, zijn ook nog de „vromen" in den
land© gekaart tegen ontwikkeling van den
zoo invloedrijken adel.
Men weet, dat sCnds de laatste tien, twin
tig jaren het godsdienstig loven bijl alle vol
keren op deze aarde meer ©n meer herleeft.
De theosofen vonden een verklaring voor
dat zeer merkwaardig feit.
Ook 'db ruoslim's zijjn in beroering geko
men on internationale Pan-islaantisaho
stroomingen gaan ear uit van zekere centra,
zonder toe nog toe veel succes te hebben bij,
onze Javanen van Midden- en Oost-Java.
Drie geheime en staatsgevaarlijke sekten,
die van de Quadaria, de Catarijo en de
Xaqsjabendki treden in de laatst© jaren op
don voorgrond en vele dor domme onge
schoolde oude mlandsalie ambtenaren rijn
er in stilt© lid van
Men begrijpt, dat do Hoülandscho neigin
gen der jonge aristocraten nu juist met
bevorderlijk zijn voor den bloei dar genoem
de godsdienstscholen, want do meer ontwik
kelden willen nu eenmaal niet aan den lei
band loopeu van goeroo's on kjar's, ja doon
al 'b mogelijke om hun invloed to onder
vangen.
Zonder nu juist bepaald tot de vrijden
kers en godloochenaars t© behooreu, krijgen
do westersdh geschoolden een ruimeren, mil
deren kijk op den godsdienst. Merkwaardig
s het ocfk, zoo gretig als do ontwikkelden de
stellingen der theosofen in rich opnemen.
Het is voor de anti-Nederlan'dtohe pro
paganda dei' Pan-Islamieten nu bepaald een
koopj©, dat de zonen der aanzienLijlkeai zoo
Hollandscih worden iu "hun weten 011 den
kon.
Zonder den machtigen adel 'doen de on
ruststokers niets!
Onthoudt dat s v.p. eens goed, lezers
't Is daarom, dat men voorloopi'g alleen
maar d© verheffing van den adel beoogt.
Het volk'komt* later van zelf wol. De leaders
gaan voor! Ook in ons belang, in het be
lang van Nederland!
Alles nu .goed beschouwd, zouden da Ne
derlanders dus, als ze maar eenig flauw
besef vair de kwestie hadden, partij! moeten
kiezen voor de .krachtige jong© generatie
mee* haar heerlijk© idealen. De overheer-
schers bleven helaas1 echter Vreemdelingen
iu Jeruzalem en rijn 't over 't algemeen eens
met de oud-Javaansche en dus niet bijzon
der lllollandschgezinde partiji, met dé aeik-
teriijkgj. domme vrouwen en met onze na
tuurlijk© vijanden, do Pau-Isl'amitischo
ijveraars 1
In een goed. geschreven artikel: in de
„Tava-Bodfe" van 2S Juni j.l. getiteld:
..Hadjrvrees" zegt 'n ombekend" auteur,
waarschijnlijk dr. C. Snouok Hurgronje, al
zeer juist o. a.
,.,Op geheel Java zijn. er usair zeer
enkelen, die zich moeite geven cm liet
geestelijk leven, van den inlander t© loe
ren kennen. Zelfs' de in de eerste plaats
daartoe aangewezen personen^, de
hestuurs-amibtenareiL en do planters, de
mensaben, 'die het nauwst met de be
volking in aanraking komen, geven zich
een zeer enkele gunst'ge' uitzonde
ring niet te na gesproken nimmer
eeuige moeite, om het innerlijke leven
van het volk, dat rij besturen. of dat voor
hen arbeidt mode te leven."
Stel je voor! Met die smerige Inlanders
omgaan, merci
Is preferent dons ne rien aceorder du tout
et ateudr© ladebacle!
Goddank we hebben een Yan Heutsz!
Maar andere meer dan 80 van de
Europeanen hier, maakt uit onbekendheid
met de toestanden en still© krachten, nit
egoïstische vrees meestal voor concurrentie
later en uit angst ook voor vermindering
van hun prestige 't heilige huisje dor
landa's! mede front tegen de Jong-In-
diërs, die trots conservatieve familieleden,
jammerende mama's, zg. biddende rad
draaiers en Stompzinnige overheersdhers,
éénmaal zullen zegevieren, omdat de histo
rische wet van evolutie ©ven goed geldt hier
in Arië. als bij. u in Europa!
Lt. Clockeneb Beoubsqn, b. d.
Jogjakarta.
Heb jonge paar dineerde alleen. Tot ciat
oogenblik waren rij nooit alleen geweest.
Greame had geld voor haar belegd, haar van
al het noodige voorzien en had al het ander©
aan haar overgelaten zonder iets t© vragen
Gedhrende het diner .had hij. een zonderling
«©voel1. Nog niet zoo lang geleden had deze
welopgevoede, mooia, bleeks vrouw de ge
vangeniskost gegeten in do eenzaamheid
'van een cel. Zij was als 't ware uit het gjaf
opgestaan.
Hij vroeg zich af, of rij" zich wel daarvan
bewust was of rij over dat alles zou spre
ken, wanneer rij, alleen waren. D© cham
pagne bracht een weinig kleur op haar wan
gen. Zij. sprak niet veel.
Greame verlegen met den toestand, dlrïm'k
een groote hoeveelheid champagne. Zijn
uitdragen werden een weinig onduidelijk.
De bedienden verwijderden zich en rij.
bracht ham d© koffie, alsof zij; reeds jaren
getrouwd! waren. Toen rij de sigaar voor
hem aanstak, overviel hem de onaangename
gedachte, dat 'rij twintig jaren geleden het
zelfde deed voor dien schurk PemdereL De
1wwr/%r» inrlcvvla orl 1 nTlt< tift
worden. Hij zou evenwel nog interessanter
worden, indien hij haar tot spreken kon
krijgen.
Én rij begon të spreken. Niets veroed',
dat rij zoo langen tijd niet in aanraking met
de wereld was geweest. Zij wist alles 'had
schijnbaar van iedereen gehoord. Haar
o ogen glinsterden,, ofschoon rij zolden glirn-
lacfbte.'Haar sohoonhe:d, die alleen het zon
licht noodig bad, om rich verder te ontwik
kelen, begon indruk te maken op Greame.
Toen begon hij' met zichzelf te rade te
Een en ander over de verpleging van om
vee en wat daarmede samenhangt.
(Vervolg).
Een vorig maal bespraken we het ver
warmen der t© verkazen melk ©n gaven aam
dat 'd'o warmtegraad niet beneden 27o C.
moot dalen. Gewoonlijk neemt mèn, als
voor onze' Neder] andsdh© kaas het meest ge-
wenscht, een temperatuur van 2835o C.
Deze hoogore temperatuur moet Ivor worden
aangewend omdat wij) zoogenaamd© karde
kaa9 maken. In liet buitenland, waar men
meer zachte, weekenei kaas maakt), stremt
men bij oen warmt© van 2528o O. en
noemt men ook een langereu stremmings-
tijd. De wrongel trekt zich dan minder stei-k
samen, ze behoudt meer wei ©n daardoor
verkrijgt men een slapper kaas, die wel
spoediger rijpt, doch ook veel minder duur
zaam is Kort en waam stremmen goetfb vas
ter, maar tevens ook duurzamer kaas.
Om het stremmen jïn korten, tijd t© >dben
verloopen is ook noo-dig om meer stremsel
te gebruiken!. Hieruit volgt), dat alzo© het
stremmen afhankelijk is met .alleen Van. de
warftiu© der molk doch ook van de gebruikte
hoeveelheid stremsel ©ener bepaald© stoiikto.
Niet all© stremsel werkt ©Ven kiractht'g.
Vroogor bcreidd'© da kaasmaker zijh eï'gcn
stremsel, doch tegenwoordig wordt bijna
algemeen het fabriekmatig bereid lobextract
gebruikt, vooral' omdat het zuiver en vlij
goedkoop is, Dit stremsel komt vloeibaar in
den handel, .doch ook als poeder en in den
vorm van Meine tabletten. Do tabletten
vooral hebben een' gioote stremmiugs-
kracht, Want- een tablet, zoo 'groot als een
halve cent, kan 50 L melk bij een Warmte
«.van 35o C in 40 minuten stremmen. Daan*
wij; echter bijl een geringer warmte strem
men, gebruikt men. wat meer stremseij
waardoor bovendien hot stremmen in onge
veer oen half uur verloopt Het vloeibaar
stremsel, dat wel het meest op da boerde
rijen getaru,:kb wordt is lang zoo sterk niet
©n men neemt dan ook zoo wat 20' dM3. op
elke 100 L melk om .in een. half" uiur met
het stremmen gereed te zijln. D© warmte
graad is dan ongeveer 30© C. Gebruikt men
O O
slechts 10 cM3, lebexcract voor dezelfde
hoeveelheid' melk bij. dien warmtegraad,
zoo zou er een uur verloopen eer het strem
men was 'afgeloopen. Verdubbelde men
daarentegen 'd'a hoeveelheid lebbe, zoo was
ia een kwartier de zaak afgeloopen.
In de derde plaats is de zuurtegraad der
mdk van igrooten invloed op heb stremmen.
Volkomen zoete melk verersdht meer strem
sel, dan melk, die door het korter of langer
staan licht zuur is geworden. Op vele
plaateen doet men ook karnemelk 'bij de
melk en gebruikt dan ook minder stremsel
Zoo op het oog zou men zeggen dat zuren
en stremmen elkander wel kunnen varvan
gen^ want stremmen, .dikworden, hoeft zoo
wel bij 'hes gebruik van zuur als van lebbe
plaats. Ond'erzoekt men evenwel het strem
sel dan merkt men wel degelijk groot ver
schil op. De door lebbe gestremde melik
heeft een massa wrongel afgesoheddesn di©
vast, n/eu kleverig en zeer veerkrachtig is.
Het dik dat men door het zuren verkrijgt,
Iheaft weinig samenhang, is kleverig en to
taal ongeschikt voor d© .gewone kaasmakerij).
Men. kan eT wel kaas van maken, doch deze
heeft dan een geheel andere samenstelling.
E©n 'kaassoort door zuring uit onderm&lk
erkrogen is de groene Zwrtsersdhe kaas,
welke algemeen bekend is en geraapt 'gege
ten wordt. Vergelijkt men met deze kaas
de inch ook uit ondermelk bereide Leidsch©
kaas, dan moet men erkennen dat de strem-
min<r door lebte sterk van die door middel
O
van zuur afwijkt.
Vroeger hab ik er reeds) op gewezen 'hoe
goede^. normale melk een zekere hoeveelheid
kalkzouten bevat. D:© kalkzouten zijn m de
mellk innig verbonden met de enn aanwezige
kaasstof, waardoor deze laatste m opgelos-
ten toestand kan blijven. "Wordt nu een
zuur aan d© melk toegevoegd! of wordt door
gaan. in hoeverre de zaak voor hem een
nieuwe sensatie was. H(et was voor de eerst©
maal, dat hij alleen was met een vrouw", di©
door de wet als een moordenares was ge
brandmerkt.
Zij leunde afwachtend! naar voren.
„Heb jij, mij niets t© zeggen V'
..Je iets te zeggje®?" stamelde Greamc.
,.Ja," in spanning keek zijl hem in heb
gezicht. „Mijn jongeling van het dood© ver
leden, heb je me niets te zeggen 1 Toe, vlug
vertel m© iets
„Ik begrijp j© niet."
„O, ja, j© 'begrijpt m© wek 'Zie je! alles
niet mear Voor je? Het 'komt mijt alles weer
voor den geest."
„Je bedoelt het het vonnis?"
„Ik bedoel jou. Daar was niet één zoo
jong als jij in da geheel© overvolle rechts!
zaal. Jij 'gaaft je zelf moeite in mijn on
schuld te geiooven. Na ©enigen tijd kon het
je niet meer schelen of ik onschuldig was
of niet. Je geloofdet in mij, al was ik schul
dig of onschuldig. Ik was in di© rechtszaal
voor jou ds eenig© persoon en jij' waart do
G-rirncY* MOOT* TTW^1•- Eli fcOÊTL
o
„Het doodvonnis."
„Ja. Dat vonnis deerde miji niet. Het eer
ste vergift dat hij nam ik heb nog een
weinig verborgen in dezen ringzijl hebben
het nooit ontdekt «n gaven mii| den ring
terug, toen ik de gevangenis verliet was
het zoo weinig, dat de doktoren het niet
konden opsporen. Wij hadden een horigen
twist en hij nam ook nog «en andor ver
gift, wetende dat het zou uitkomen, dat ik
het gekocht had en dat niemand miji zou ge
iooven, wanneer ik zei de, dat ik heb voor
do working dor melkzuurbacteriën do mel'k-
suiker in melkzuur omgezet, 7.00 lost hot
zuur do kalkzouten op, deze Mijfvfen dus
niet langer aan do Ikaasstof verbonden,
waardoor d© laatst© op haar beurt niet op
gelost kan blijtven, doch in vlokken neer
slaat In dit stremsel zijjn dus zoo goed! als
gaen 'kalkzouten aanwezig en dit maakt hot
„rijpen" onmogelijk.
De toevoeging van lebbe hoeft ©en go-
heel' andere uitwerking. Do gisting diö er
als het waxo volgt bewerkt ook de kaasstof,
doch maakt d'o kalkzouten ar 11,1 et van los.
Alleen eon klein deel der kaasstof blijft in
de wei opgelat, het overgroot© deal ervan
wordt onoplosbaar, sluit het nog aianwerigo
vet in, vormt oen laag, die aanvankelijk
drijft, doch door het zich moer samentrok
ken merkbaar zwaarder wordt;, zooals blijjko
uit het laag wei, die er langzamerhand
boven bomt te staan. Reeds dadelijk vor-
toont d© wrongel de neiging om zich samen
te irobkon, want tussdhen de wrongellaag
en den wand van toblbe of kaasbak ont
staat na het stremmen een ring van enkel
wei. Zoodlr» men 'de wrouigeUaag breekt en
verder verdeelt, gaat de samentrekking
vooit en wordt dei wrongel vaster.
Waar stremming door zuur en door Idbbo
dus zoo sterk uiteenloopt, daar laat beo z'«h
vertkil'aieti. dat d'o verzuring der te vahkazen
melk niet to starlk mag rijjn, daar men. an
ders een neerslag van mveeërlei aard zou
krijgen; waaruit maar mooilijjk een bahoor-
bjlko Ikaas kan gemaakt worden. Bij het
maken van Leidsch© kaas gebruikt men d!an
ook hoogstens een liter of 7 karnemelk: por
100 L. ondenuelik, moer k'aa-nemellc zou
gtcu 'goedo wrongel geven. Nog twee oor
zaken kunnen op het stremmen niadoe-
big werken.
In 'd'e eerste plaats werkt het vetrdunne®.
dar melk door vermenging met water het
utremmon te'gen. Als de molk met ongeveer
.10 water isi vermengd duurt Ihet strem
men de 'helft van den igewouem stremtijd
langer. De reden daarvan ligt voor d'o
hand. Voor het stremmen was een. bepaal
de hoeveelheid kalkizouo noodig, verdunt
men nu d© mefik dan is de verdund© molk te
arm aan kalkzout en de stremming duurt
voel langer. 'Hierin moet ofc een der oor
zaken gezocht worden, waardoor d© zooge
naamde centrifu'gemn'd'ermelk een vi*iji groo
te hoeveelheid lebextract verersent om nor
maal te stremmen. Vooreerst toch is zulke
ondermelik, nog zoo goed als volkomen zoet
cm ondersteunt* 'geen zwak zuur alzoo de
lobwedking. maai* zooals we vroeger reeds
•hebben opgemerkt blijft in het slib nit den
trommel een vrij' belangrijk deel der in d'e
melk opgeloste zouten achter en is die
ondermelk derhalve ook nog arm aan kalk
zouten.
In de tweed© plaats k«u de mellk inplaats
van zuur loogadhtig zijn. Is zij dit sterk
dan kleurt z© een rood lakmoespapiertje
blauwachtig, juist zooals kalkmelk: dit doet.
In zoo'n geval is do melk afkomstig van
zieke /koeden en van stremmen is dan geen
spralke. Is deze verkeerd© efïgensdkap min
der sterk» zoodat het loogacihtig© moeilijk
met rood' lakmoespapier fcan worden aange
toond en men daarvoor een oplossing van
pkenoljohtaleïne dient te gebruiken, da® ia
de melk nog wal' te stremmen, maai* niet
gemakkelijk. Vooral bijj oud-mdlksch©
'koelen treedt die gebrek nog al oens op en
is niet alleen lastig bijj hot stremmen, maar
wordt vaak oorzaak van bepaald'© kaasige-
bi eken.
Toen we de verschillend© wijze van melTc-
oiiderzoëk: nagingen, heb ilk er op gewezen,
hoe Vooral de zoogenaamde gistingsproef
voor den kaasmaker van ibdlang is. Gedu
rende 'den tijd! toch, dat de glazen met de
t© onderzoeken mellk in het warmwaterbad,
staan,, 'kunnen slechts weinig mellkgebreken
verborgen 'blijlven en heeft de kaasmaker de
gelegenheid na te gaan welke medik hiji af
moet zondaren. Heeft 'hijieen enkel monster,
waaromtrent hij in twijfel blijft vetrlkeereoi,
dan dient de stireiniproeftoegepasb te worden.
Bij een temperatuur van 35o O. stremt men
hem gekocht had. Ik wisu dat i'k niet ge
hangen zou worden. Maan* ak werd woedend
bij de gedachte, dat zijl mij zouden weg
brengen uit jou nabijheid en al d'eze jaren
van jou verwijderd zouden houden. Ik wistj,
dat je tot mij zoudt komen, wanneer iik vnij
waa. D'aarom gedroeg ik. mij zoo goed. Daar
om gehoorzaamde ik aan de voorschriften, in
de gevanigeiius, hield moed en teldle d© treu
rige dagen van elk treur!g jaar en wachtte
wachtte 1"
„Waohtto! Waarop? Op wien?"
„Op jon."
„Op mij,?"
„Ja op jou. Je 'bent de edelst© mensch
op aarde. 33k doodde dien audferen man. niet,
ofschoon i'k d© bedoeling had het te doon.
Hij dood'd'e zichzelf, om mijl t© doon lijden.
Wetende, dat ik onschuldig was, had ik de
zekerheid, dat ik eens vrij zou 'komen. D©
bewaarder zeide mijl je naam, toen ik weg
gebracht werd en dat wias het laatst©
nieuws, dat ik van do (buitenwereld had,
totdat ik vuiji kwam."
„Maai* men zou nooit zeggen, dat ja ge
heel afgesloten geweest bent van de wereld."
„O, dab is allea oppervlafldkig. Ik heb
hard gewerkt sedert mijn ontslag uit dte
gevangenis om uit het ikonirikrijjk van droo-
men en schaduwen terug te komen tot d©
werkelijke wereld. En vertel miji nu alles
over jo leven. Vertel mij', wat j© gedaan hebt.
in de twintig jaren, hoo je op mij gewacht
en over mij getreurd hebt, naar mij! ver
langd en aan miji gedacht hebt. O, jo hebt
mij zooveel, zoo ontzaglijk; veel gegeven
Ik kan het je nooit vergoedbn. nooit. Jijl
•hebt me doen geiooven in een God, in do
mogelijkheid van een nieuw leven. Jijl kent
da inij;ne en ik hen van jou. Hoo dikwijls
•heb '■k op de brits in mijjn cel wakker ge
logen en aan jou gedachtHoe dikwijls heb
ik van je gedroomd! Maar ik 'd'aoht dat je
wog zoudt gaan en mijl zoude vergeten
dao je bezoedeld1 zou woiden door d'e) wereld.
Toen werd! miji j© brief gegeven en.* ik wist
dat God steeds de wereld regeert, dat Ilij
mij een laatste kans op geluk had. bescho
ren. Z*ie, je brief is hier." Zij) nam hem van
haan? hart.
Greame stond op.
„Ik kom oogenbliikikcilijfc terug, lie moeb
oVen naar buiten."
Hij ging in de aangrenzend© kamer om
over dat alles na t© deuken. Dit was) on
verwacht. En die vrouw was eigenlij|kl niet
oens ©en moordenares, maar juist als de
anderen.
Toom hij terugkwam, zat zij droomond m
•het vuur t© staren. Hlaar zoo ziende d'aoht
hiji aan die andere vrouw met het gervangan-
pakje in haar eenzamen ©el, afgesloten van
de wereld, Ihehaivs voor d© waaikzamö oogon
van den bewaarder,, waimeer hiji gtLuiurd©
door het .kleine luikje, of alles in orde was.
Hij zag voor zich het 'klein© bed', don ruwen
Vloer 611 den "houten schamel. Dit beeld! ver
dween 'cm hiji zag deza mooi© vrouw, getooild
in glinsterend wit, met juweelen aan 'haar
hails en anderen schitterende in heb haar.
'Doch haar bovenlichaam was een wefuig
gebogen, door d© langdurig© gewoonte in
dezelfde positie als van een gevangen©. Be
wust van zijn navorsohimg, gmg zij) recihtop
zitten en vroeg heon bijl haar te 'komen.
Tom hij naast haar neerknielde op de
dan OIL. van da te onderzoeken molk. Om
zeker 1© zijn van zijn stremsel, maakt men -
gciLwui'k van Hansen's tabletten. Een ta
bletje wordt opgdost in een kaivon liter wa
ter en nadat do oplossing con kwartier rus
tig gestaan, heeft, voegt men «r 2 dM'3. van
m het md'kmonste'r. Dit monster wordt nu
op da aangegeven warmte gahou'dfen waar
bij na 1520 minuten de melk! bekoorlijk
gostromd moet zijn.
Kaasmakers welke hun a:'gen leb gebrui
ken en van de fabriekmatig bereide niets
willen weten kan worden aanbevolen hmn
lelib© af en to© eens ta onderzoeken, omdat
vaaïk door de ldbhoj 'di© niet Volkomen
zuiver is^ gebroken in de mellk gebracht
worden, wolko d© kaas een varlkieardei smaaik
.geven en de diuirzaamliicttd sterk doen dalen.
JDen vuile eeuig© glaasjes met gekookte
melk en dos in eon paar daarvan wat lebbe.
Gekookte! melk k'an door de lebbe niet ge
stremd worden en 'komen er dus verande
ringen in de laatst bedoeld© glaasjes voor,
die in de overige niet voorikiomen, zoo blijkt
daavu.it. dat er met da lebbe verkeerde bao-
toiy'ën in de molk zijln gebracht. Een een
voudig middel ailzoo om clo zuiverheid en
dus fv igosiriiiktheid Van Ihet stremsel te on
derzooken.
Het viooltje.
Geen andere bloem woidt met zooveel
vicugde begroet als hot ecrslo viooltje, liet
is daarom to begrijpen, dat do poëzie van
allo tijden en Linden hot kleine blauw©
bloempje bezongem heeft. Volgons een zeer
oude sage bloeide het vioollje op onder
do schreden dor lentegodin, die des nachts
over de juist uit den langen winterslaap
ontwaakte aarde wandelde. Volgens een
oude Oostcrsche mythe echter ontstond het
uit de vreugdetranen van Adam, toen God
hem door deii aartsengel genade en ver
giffenis lief brengen. De GrioMche sage
laat het viooltje uit het bloed van Aedistes
ontstaan. Er wordt verder over het ont
staan van het bloempje nog het volgende
veihaald. Apollo vervolgde een der lieftal
lige dochters van Atlas en de verschrikte
vluchtende smeekte Zeus om bescherming
en bijstand. Do vader der goden verhoor
de de smeekbede van de aanminnige jonk
vrouw en veranderde haar in een bloeiend
viooltje en 0111 hem te danken offert de
kleine bloem hem elk jaar haar zoete
geuren.
In Atfika stond de vereering van hel
viooltje in hoogen bloei; volgens de be
richten van. Aristofanes werden zelfs in
den winter op de markt te Athene viooltjes
veikocht en Pmdar noemt deze stad „de
met viooltjes omfcranslo". Overeenkomstig
dit epitheton stelden de Griekscho schil
ders en beeldhouwers de stad Athene voor
als een vrouwenfiguur met een krans van
viooltjes. Evenals onze hoidensche voorva
deren, begioetlen ook de A (.honors het voor
jaar met vroolijke feeslen. De kinderen, die
nader waren dan drie jaar, weiden met
kransen van viooltjes getooid, om uiting
te geven aan de vreugde der ouders, dat
voor hun Tenderen de moeilijkste en gevaar
lijkste tijden voorhij waren.
Tevens was hot bloempje het toeken van
rouw en het symbool der onschuld. Guir
landes van viooltjes versierden het sterf
bed en de kist van de maagd.
Ook aan de Romeinen was het viooltje
niet onbekend. De met viooltjes gekrulde
wijn gold bij hen als een voortreffelijke
voorjaarsdrank. Om steeds viooltjes beschik
baar te hebben, wijdde men zich te Rome
op uitgebreide schaal aan de cultuur van
dit bloempje, zoodat rondom de stad on
telbare tuinen van viooltjes ontstonden,
welke luxe-culluur Horatius tori zeerste af
keurt en klaagt, dat zijn landslieden hun
vruchtdragende olijfboomen verwaarloozen
om rozen, viooltjes on dergelijk zoet on
kruid op de tuinbedden te planten.
In even hoog aanzien stond het viooltje
bij de Mohamedanen, wier fijnste wijn be-
«w BBEHg "ww jgaat irromf^-'iir- ujj ij tCSXJSXSSBf&t HCBSSMB S8BM8 EBHi T 'T 8MB!BW
witte wacht en ha air hand licht op zijn
schouder rairtt©, trrok' zijl zijta. opgeheven ge
zicht naar zjicth toe en kuiste hem op do
lippen.
„O, dat maakt het tot weiikelijlkihei'd) 1"
zcide hij met eon lichte saddcring van tevre
denheid. „Dat 13 do weirifceMjiklheid." Oolk
over ihom kwam een gevoel' van voldoening.
Geen vrouw had .hem oo't mot zooveel innig
heid getast.
„Je zegt niets," protosteeudlo zij. „Ben j©
doof na' al deze jaren van wachten?" We
derom gevoeld© hij da© voldoening, want
ih.aar flnwedeni stem was een liaEkoozing op
zichzelf. Zoker, dezo mooio vrouw voor 'hom
was niet 'de werkelijk do warlbelijk© vrouw
Was „no. 66" in haar gevangonpaikjo.
„Vertel mij ar alles van," zeid© hij ont
wijkend, „hos héb je dab aiïles kunnen
doorstaan
Zij vertelde hoe zlij het had! leunnen door
staan, vertelde hem hoeveél zijl geleden had
en hioe ziiji, wetend© dat zijl eenmaal baai'
echtgenoot zou doodon, de reahtvaaxdligheid'
Van deze Icastijidingt had erkend: „lm mijn
hart heb iik hem vol'© malen igfedood," 7,eide
zij. ihef&i'g en met 'dat Vumr ,in d© oogen, dat
groote emoti© verraadt. „fEDij) zond mijl om
het vergif te 'halen, "bewerende met miji ver-
7.oend to zijln on ik, 'liep blindfclingsi in d©
val. Zdlfa nïij'n eigen advocaat kon do zaak
niet begrijpen en hij' noemde mij|n voorstel
ling ongerijmd.
„En diusi hab jo al dezci jaren goledani voor
een moord, di© je niet gepleegd hekt"1'
„Dien ik nier metterdaad pleegde." Ver
beterd© zij, „iik had wel do bedoeling het
ta doen."
