m
I
i
2.
en
59"" Jaargang.
Zondag 16 Juli 1905.
■r
Praatjes over vee, weiflee» mimi.
No. 11826.
g<i
en
id.
Tweede Blad
Bijna een prooi van den beul,
k
M
■t
Landbouw en Teeteelt.
•t".
INDISCHE PENJCRASSEN.
V
•ïSKc
schiedamsche courant
in
De») courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Pr$s per kwartaalVoor Schiedam en Ylaardiugen fl. 4.25. Franco
per poat fl. 4.65.
PrjjB per -weekVoor Schiedam en Y [aardingen 40 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen -worden dagelijks aangenomen.
Advertontiên voor het eerstvolgend nummer moeten dea middags vódr een uur
ata het bureau bezorgd zijn.
Htaurcaa» Bote ra trast CS Si.
Prijja der Advertentifin: Van 46 regels fl. 0.92iedere regel
gaeer 45 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiön bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagav ojb
vwrschjjnen, worden zoogenaamde k let ma e»de»rte/*tiën opgenomen tot denpqjs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het. Bur eau te voldoen.
Intere. Telefoon Ho. 13&
«0
Vox
enst.
jfer-
itien
tl.
CXIV.
Nu, ik helb geen borwuv van mijn uit-
atiaQ>je naar Solo, want ivo amuseeren ons
utetcikend.
Ik Jbgeor 'thans bij, Zij,na Hoogheid to
Ponging, ongeveer 7 palen wc&lohjk van dc
hoofdplaats, waar de Soaspelhoonau eten
mooi illustviorblijf, do Pasangtviihiaui Ngaksi-
paavia, heeft.
Maar 'laat ons beginnen. btiji het bog|m!
AiangeizieD ik in Juni par ié naai' Suma
tra on dia StiKimta moet, vul' ik van uit Jogja,
oven een klein touirnéo maken,. Van Solo
ga iik oveir Madlioen naar Soemalbaia, van
daar pew stoomtram naar Scimamngt, vaal
Semaaiang via Amberawa en iMagjallauig naai'
Jogja teruv en da,n oVctr Bandoong naar
Batavia, om per eerste gielbgcn'heidi naeur
Singapore te veinbretkken.
Ik kom later weeir on Java tarag, doch
ga eerst 0011 jaartio .hot eiland dor toe
komst, Sumatra, bereuaon1. Vooufoopiig due
nog voldoende aifwissalüiig!
Toen, ik. j'l. Zaterdag te Solo ainrviviaeuldla
hoorlda ïllc, dat Z'ijme Hoogheid met alb
Prinsen, Prinsasson en 'het giefioelte hof naair
boven was, naar1 de bronnen mu Benjging.
Ik was naar den Dail'emi Van Pawns Hadi-
widjaja geneden, on v'ond em slechts enkdb
bediend oil, d) a geen stom woord 'Miatoisdh
■verstonden en allo vragen met ©on ildiagend
„"boten u'dbro lbciatit\voordden. Ten eiu-
dla naad telofonearde ik nam- Prins Airuo
Ma'taram. Dazo was toeviaHhg niet modd,
daar zijn ochtganooto ,dla Toean ïtatoei Ailhit,
dochter van den Soesoeihocnan, een week ge
leden ontijdig van oon doodgeboren zoontje
bevallen was.
Do Prins veiteHa mij, dat 'hot bof af
wezig was, doch mvitacindiö mijl dadelijk ten
zijniant.
Ik hetb 'toen slechte 24 uur b,ij| hom ge
logeerd, daar do Socsodhoenau to Bomgihg
dooi' een rijnar spionnen to 'hoofdplaats
benacht kreelg van mijn aankomst en mij
toen dadelijk lelcfonfóch opconiinandoardo.
Prins Ark> .Matamam is zooa'lSs db leaeus
sicfti auilfen herin lianen, oon ziser "Wostorsoh
opgevoed jonkmam. II,ii rtedsdb o. a. di'Lo
jaar door Europa an 'bezocht bcihaillviei Ne
derland, ook London, Pairuip, Beinlljn ran
Weenen.
Hij spreekt vloeiend Nodfeinbndsah en is
zeer liberaal ifi> zlijn opvattingen.
Als oud-W van da ilL B. S. voebba.1-
„Neen Mynheer''.
sn.
ier
an
ig"
en
De mian die mijn kantoor binnenkwam
was «en oude boekeruvicirkoopor, oon man
van over do zestig jaar, niat bijzauidbr zin
delijk in zajln uiitertijk, mot hot gezicht
omijlst door ongdkamdd grijte iMdkcn rail
oen grijjzen stokeiligon ibaard.
Nodeiïg blaof hij op dksn. cLremtpdli dor
dour staidii'.
„Moneor Tirnrne?" mompeLdö (blij!.
,Ja, dat is mijsnj naam," ambwooridldei Ik.
„Wat is or van tov düonsb?"
Hij lint zich op «sn stoel tegonovön mij
noorvaililon mqb 'het gezadht niaar 810b uaiam
gekeiea'd1. Ik houd ei' steeds van 'te zien in
hocvietLTO mijiii ctE'emtetni db waarhöidi sprdkeai
on de -uitdrukldniw van. heb geaildhit geöfb
in dit opzicht dikwijls beteou'wjbiaro aa,n-
ivijKiugen. Ilij schudde geiwiahitfgl zijm hoofd.
„Hoeveel, kost het?" Ibegon hij op laha-
gundran toon.
Ik moest lachen. AEjn client was scihijn)-
kaar een gierigaard'.
„JYat bedoelt u, meneer "WdUfordl?" ahap
fk uit. iMiijla klelrk (had1 uiïjl den riaiam van
den, ouden mam geBJefgd'. t
Hij schudde opnieuw, treuiigs hSob hocxEd!
fin afgaande op, d'e -uitdrukking van! zijp! go-
'ddhti, weniscihto hïj nooib igeikoineu te sijlm
„Nu, dam," aepdla ik, „wiat ligt uj op het
kart, maneer Welford!?" Z^b u, heb maar.
„Ik houd een winikel vlam oudld boefcen
iu ClerokeniWeüi," zicidb Mj, „leail oenl vijf
maanden geleden oatvimg ïki eoii aiamgctae
«enden Tniiief, die drie pond stüiiliuEl fbö
vattid."
„Wolnu?"
dub to VGiwenJhage, waarvan liliji de Mem
door deze Ponk nas zijn ilvartalljlke gaeoten
toezendt, is hij beizijg melt dozs? sport op
Sote populair te maken. Bij snoeit zelfs
met zij|ii bedienden 1
Do Soesodhoenan vhidlb dl'.t iidlea goedi,
doch de Resident dt "Vogel, die nog eetn
(beetje oudcrwetseh demkt, heeft ihom staadia
tegengewerkt. De Prins is dam ook feitelijk
met dieu A'mbtemaaa' gobxouiilldöi'd.
Puuns Alio Mataram (is zeer veailieuigd
over dc hoi matcircu.la.ire van, den Land
voogd ein gaat healfemaaiL niet mede miet de
besdiouwiu'gen van, sommige Ind'isdua
redacteurs.
Toean Pa toe A'üt, die reeds van haiar
ziekte heirstel'd was, ontving mijt alleirvlriran-
dtlijkst. Het jonge tengere vnouiwitlje helaft
da Ilolllandaclio eahool bezocht en de con-
vers'at'e ha'd dam ook in. onze adhoone
moodertadl pliaialts.
Dei jongere broar vam1 den Prins, Riadhein
iMas Ano PiniMi, dia vader van mijn peet
kind, woont met zijm eohtgonooto in oen
clor bijlgcibouwon van den. Dalem. Ook deze
was drio jaar in Euaxxpa em da hrocdöts vol
gen in hum omgang db Weptersche zeden.
Z10 spreken ondeir elkaar nooit anders dan
Hollandsch on zijsu zeer vrij tegenover hun
'bedienden, 't. Is waar, ,da hoi'mat lijdt er
wel wat ondey, dbdh ae maakt daai ooik
plaats voor w'aro toewijding en getnegon-
hciild en die zijn dan toch iwied' even zoo vöel'
waard, zoui ik danken.
's Avonds na, den aten, bij het zadlrbo
maanlicht, zaten wo in dbn turn en bespeel
den de ibeidienden, onder leiding van Pini-
'blh, hun mandbOines, guitaireai om violletn.
Do d'nHuilerige wijsjes vam Indië doen toch
maar goed iai een tropischen nvaannaichft
Zo zijl) jo muziek voor het Oosten en als
een klare stem ze zingt, die ibWcische pon
toon's, beigöïefi'd door tokkeleudiel viingors,
dan komt aalfe de onrustigcl "Westerling
tot knlrnto em sltrekt hij zich Qieariijlk indo-
Itent uit op z'n liuiiaaaiMoeil!, ja laat zfijfa ziel
zachtkeus wegdoeaeu iu eeu sprodlcjossfeer
vam 7.ailig ni'et doulron
Als men pas Van het conservatieve Jogja,
komt en dan b.v. hij' eon Prins ala Ario
Matauam logeeut, dbn eerst recht ziet men,
lioo hciTzaaim hot streven dtelr jongea-Cin is,
11'em dépl'ai'sa do beweaipigeai' van Jogja'a
oudte'ii sultan.
ICcr gaem angstig schuw gedoa, geen
knuipeatigo slaafsdhlioid, goein eeuwig go-
seinlbah, maar gepaste vaijmioedigibiejid en
lovcmslust.
B'ij, ttiet voeitballfeipell, ecm voor Javanen
vooral! aaer nuttige spoati, durft db pailfro-
nibr zelfs eau bal aan don Prjinp betwisten),
ja voor zij'n neus wegtauppen.
Ik hoorde, dlat op iKUboemon, db Ja
va'ansche adspiranit-controleur, uit het Huis
van Pakoe Aliam, met db lbeadiingein der In-
„Ioderen 'Miaiandag daamna, is aem, aange-
tedbendo buief gekomen, geadresseerd! aa,n
Jonas We¥ord! 011 ietdfere brief bevatte diia
pond storting."
„Dat woa-dt dus Zestig pond! te zaman,'
^didla ik.
„Jat, d!at wondt zestigi," ontwoordd'o 'lirijy
„en hot staat alias in -dia hainlc, itot op dein
ceint af. Dat is daar mijpi teigoad!," de oude
gierigaard stond plotseling op on bi'omdo
iets, dat ik niat vorötond.
„Zoo 011 nu wemsebt u te wetlem, -waarom
u dat igcld' outvanigt," riep ÜC uit. „Woluui,
'fc zal bot je, aeggem!
„Hoevedl' kost het?" liijgdo hij.
„O, nieits," amfcwooi-ddei ik, Want dit uiit-
gcmeii'galid soocimein vbm hotl mousciliielKjk
gesJiaoht vonvetelldb mij, eu 'amlusoerdel mij
togeHijkortijd. „Ik wil' jej zleiggbn, wat 'hot
ibotoekent Da eetna of anderö iliofkéWboi'
van oudo boeken heföft oeiniigen tijld] ge
leden van u aan boek work gdkodht voor don
dhiïlang of zoo on ibijl hieeft mcEadbjiion oxub-
defct, dat hot wol duizend1 sliillL'img! Awaamd is.
Hij hooft dlaaroVetr* gawietonswiroeigiug on
'hij geeft jo nu hot tie woinjig hetaaldo ih
waketllijfoscihe tonndjnon tonug. Boefcenl'ef-
hdbba's zijn ovdr 't igaheeï eorlSjkb mttn
sicibien."
„Noem, neon, monccr Thame," mdhttta
discho school, voetbal' spoelt. IVaobtig!
Dieu weg moot bot op!
Zou liet G-ouvernememlt niot aau alll© In-
landsche sdhaltou oon voetbal met SüaliciiBCih
rogtoment launnen toezonden of rijn cr ms-
scbteix in Netdlca-fflaud eonigo gofoiifeuinoai'de
spoiitvaüandeni, 'dlüe1 dat vaaikentjo wiiU'an was-
sdien Wiel hebben iu Indië ongleiveex' 1500
Inkncteba scholen (Gouvlememonts-, Par-
tiauïi'oro- 011 ZeudlïngsscihoiLein).
Mem zou do voetbalsport, dio nu a-codia
op de, hoofdplaatsen voel door Inlliandems
baoefenlii wordt, mot één slalg tot ia sport
in Indië makeia en tovens Ibiij dia Jtavaansicihe
jouigd initiatief, fea-mito'.t on hamaikltar onb-
wikkelan
Ajo, wie vormt cr een Comité voor dia
voetballsport oudter do Imiliandeu-S
Ik, dia do veubaaoado niibwierk'mg tan
goed'e op het bodiendleinpeaisoneel van Ario
Malbaram heb kunnen ohservteonon, aobt
dit spel van groot belang voor de evohutia
der Indiërsl.
Na. bot ovcrigo wan djlon nacht in oem
typ'sclh oud-Java an sob voisteinled)ilkla,nt te
bdhbien geslapen, werd iik 's mongöns om
7 uur igewokt door den 'Pritó, die ma kwam
vertollen, dat dei Soesoobo-enian miji wensch-
te te zion op Penginig em diat ik date bij
Zij-na Hoogheid zou logeeman, om do danson
der Bedaja's en Sarimpi/s te hawondoran.
Nu, mem hogrijpb hoe aangenaam vaimst
ik was Id'oor d)ie vaieudelïjke uitnoodigjng
vam dbn Soeso,aboenan.
De Prins raadde miji met da paardmtram
van 2 uur te gaan 011 eerst nog wat uit te
rusten van het nachtbraken on klimaa-t-
schictem in den maiïeSdhijta.
„Vam nacht maif je heeJieanaaï niet, denk
daar omriep db 'Prina me nog vroolijk
toe on «rial toen aan oen bedfielndb last om
me tegen 10 uuir te wakken.
j*
«fc
Na een velrfyiia-srihemd bad1 !em een stevig
d'éjeuinier,, bcspn'oeid met eskia fijjuen wijn,
nam ik afsdhaicl van de zoo gulle gast
vrouw en haan- gemaal.
Penging Ifigt niet ver van den girooteu
weg naar Bo-jolalli ctn een onoogclijik j»ar-
dcutraiinmotjo zorgt voor diel communicatie.
Do weg zdf is zebr moail, Vooital het uit
zicht a echts tam Noorden op do (Merapx.
Mijln vriend Piinlib ging mede, claudteuem,
of „op de pof" zouden ze in Holland! 'bij
bet leger zeggou. Afe 2de luftenant der
ciav alterïe vian Zijde Hoogheid, malg hij feite
lijk zonder veill'of yJijh gamizoem niet ver
laten 011 waagde itej cr dus eem paar diatgem
aairest aam.
„Als ik cr 'bij' ben reken ik op jo voor
spraak bij dbn Keizer!" zeido db ongdlioor
zame krijgsman, enfin ik sta nog nil in dem
pas hij den kolonel."
Het was oen redlib gezeüli'ge ritEen
frisch horgwindljo koelde del aifcmosfeter af cn
de ongelukkige afgetobde paaatdijes, niet
grootei- dan hitten, hadden gelukkig met
vaal te trekken, daiaa- wijl möb ons biejldjes
cn mijn lboJiondo, Giet rijjk lalleen hadden.
Mijn jongen Oesjoeif, eern Mialeiier vam
Sumatra's Westkust, tarikt zMi van del Jiar-
Vaanscibo adlat geen sier aan. BEji spreekt
(beleefd Malbiscih, salueert ailis aen militair,
maar wil zelfs voor Keizers en. Suiibams ni'eit
op den grond humkem, noik sembab malkon.
Eerst Was ik bang idkt 'bet kwalijk geno
men zou wo-rden, doch èn op Jogjakarta èn
op Solo hdbhan de Prinsen <sr pleissiar in,
spirekien zei graag met dem fielten Suma-
traan on Prinö Ario Matamam gaf hem bij
het afscheid! aeüfs een hiamd', die toon door
Oessoef hoffelijSk gdfeuist werd'!
Lt. Cx.OCKENER BeOÜSSON, b. li.
Pansing.
lliij, „d'at is het miet. Bic weet 'affilteö van
boekou. Ik hclb! or nooit een beneden rijn
waa-rdo- verkocht."
„Nu, dan Odan ilk u ooikl nietl veadeir hel.-
pen," riep ik uiitl.
„Maar u moet mij helpetn," zqidb, hij op
gewonden, „ik Ibiem klfer gekomeai om uiw
raad te vragen1. Hoetveel kost het?"
„Loop naar den, dniveil mseifa dbn prijb,"
anlbwoomdde ik 1>ooa. „Wat teir, 'Wiea*è0!dl wif
uj diam fjoch weten' V'
,,D is een Verstandig man," zeido hij
met iets dat bedoeld was ate een dankbare
glimlach. ,,LT geeft mij raad en ik! betaal
u twee pond stedliing. Wiat moöt afc dodn,
wanneer zijl ontldlokken, dat rij het igeldl alami
een veikoerdöu persoon geadresseerd heb
ben Iloo moot ik dbeni geloovon, diat dc
ihat nooit ontvangen heb? Ik geiefi u twee
pond staining voor uw advte. Dait is goed!
betaald. Twoo pond en ik) hen eerni aa-me
iman."
„Nu bogrijlp ik," riep ik iuf-b, „dlait u een
gierigaard em biina tem dief is. Indliem, u
ooit probeert te .weigeirbn om tetrtug tel
geven, wat u niet toeh'elioorti, dam zaiü ik 01'
voor zongfen, dat u aciitei' do tralies komt.
En ruk, nu maar utit."
Eenige oog'cmb'Hildcem sdbetenj hij «te ver-
Jam d van schrik eu vealbaring, en hij sprak
geen woord. Toen dlaaïdle oen stroom, Van
de mtgefzocbtSto scheldwoordoni, diel dfc ooit
fin mijn leven gehoord hdb, op mij! neer ran
Vfoekendb veilliefc 'hij ndjini kantoor iclni gjug
mot igdbaldo vuistetn dei straat' op.
Ik had 'bet indertijd' zlder druk met do
opsporing van dö vdrblijfplaaith van een
uitanst ges'lfcpeiu diof em vergat daardoor
spoedig Idd 'geibdele zaak. Maar ougjovCar oen
maand latdr moest ilc voor zaikien naar dar
ken welf cn tocu kerinndrdü iüc mij pl-otsö-
ling weer don ouden boo' mvc-aikoopea'. Ik
dltoutordia d'oor do ölerl vbllfehrniat, toen
ik Heef Sbaiati voor een oudl, onoogdlüjlk
wiukdtja, waar vuil'ei st-offigei ien vooal het
meoronde-el w'aardeloozö "boeken wairein! op
goboopb. In d'en wiinkcl zalg ik rnijh oudon
vribud' zitten oen Vuil pijipjei TOokendo en
wcEonl'oos voor zitah uitkijken do.
„Goeie morgen," riep ik, tlelnvijll ilk mijn
hoofd om de polst van ctó dteur stak. Gaiat
h'iet nog s'te-eds göedi?"
Een cn ander over de verpleging van ons
vee en wat daarmede samenhangt.
(Vervolg).
Do verschillende omstandigheden, die op
do sliemming (lor ic verkazen melk door
middel van leb van invloed zijn, hebben
wc de vorige maal besproken. Bc melk
voiioonl eerst heel weinig verandering, doch
eindelijk Irefcl do melk zich samen, er
vormt zich aan de oppervlakte een dikke
laag, die zich spoedig van dc wanden van
don kaasbak of van den wringkuip teiug-
irekt 011 in het midden wal inzinkt. Deze
laag is de wrongel en bestaat uit de kaas
slof, die eersi in een zoowat opgelosten toe
stand in de melk voorkwam, maar nu ver
dikt is. Zij sluit tevens de nog in do melk
aanwezige vefballeljes in, evenals de er in
aanwezige kalkzouton. De vloeistof, waarin
de wrongel drijft heet wei en beval nog do
melksuiker als hoofdbestanddeel.
Het ligt voor de hand, dal de wrongel
nog zeer veel wei bevat, zo is c' mee
volgezogen en nji moet door een doelma-
lige bewerking, de wei moor of minder vol
ledig uit de wrongel verdievcn worden,.
Uitpersen ligt het nieesl voor de liand;
(och zou men opmogclijk droge wrongel
kunnen krijgen, wanneer men (leze wron-
gelkock uit de wringkuip nam en dan ging
persen. Een zoo regelmatig mogelijke ver-
decling van de wrongel moet voorafgaan.
Door die verdeeling kan de wei zich gemak
kelijker nil de wrongel terugtrekken, waar
door de laai sic al meer zicli samentrek^
dus vaster cn daarmee ook droger wordt.
Die verdeeling moet echter niet row en
wild plaats hebben, anüeis loopt men het
gevaar, dal met de zich ierugtrekken.de wei,
ook een deel van het vet uit de wrongel
gaat en dit mag in geen, geval; hoe vol-
„W'aifc wil u Van, mij'?" "bromde hijt
„Niets bij'xondeirs."
„Neem 'hot dan en gta, heen."
Ik Glaahta over aijri nocrsldhlHepid.. Heit was
diuideliijlk, d'ah hij nog ni'et db aaar öahenipe
tci-öohbwijlziing had vergeten, dio ik hem
Ihad toogedlieind!.
„Prachtig weten", hé," zeid© iik in mijn
zucht om hem eens in 't ootjö tc nemen!,
maar do oude gok keardei mijl zomdlarl maar
den rug toe, trad1 het Mteffno ikamertjc ach
ter don winkel' binnen en slbag mot gewei d>
de dlauir dicht.
Die wenk liet niets, aan diuidellijkJhiefd1 te
wenschen over en ilk vertrok. Don volgen
den dag kwam h,ijj mijlu, kantoor bimnein.
„Zie eens 'hiein, men'eer Thornel," "brom
de hij, „die geltigesakitedlemis kwelt mij. Ik
(kan des nachts etr niet v'an slapein ear gis
baren is er nog iets bijgekomen. Em maai
kwam d'esi moa'gens om etllf uiua" m!ij(n wililkdl
blinnen ©11 zeidte tot mij: „Zi© hieiy Welll-
ferd, u 'liecfb niu, tweei en zeventig pond ster
ling ontvangen. Mijn mteestca- had hot pl'an
u dn© hondead ta zeaidte® in wiakelijksioho
teirmijneii van drie pond zooaib tevoren.
Hij dacht, dat eon dtea-gelijka botaillimg u zou
terughouden, om 'het geld t-e slpoedig "uit. tl©
gevteu. Maar hij moot de völtejemdtei wiödk
naar Aaisbralië en daarom Gieeft 'liij g-e
zegd, dat u niet mijl moest meekomen om
«Elites direct dn ontvan^Klt te nemcai."
„Virocg u ham ooik!, WaiaïvOor lieti was?"
zeidie ik.
„Jïu en hij1 autwooaddö, dat 'hij üiertl niöt
wlist en dat het "beter was dlat rijiti ruetes-
teil tie vragen."
„Goed ©u wat ge/bauird© torn?"
„Wij gingen met dia taman naiair Tikati HydSa
Pairk."
„Wi'e was er toen lisn dten wkifkleil?"
lodiger het vet in dc kaas komt, hoe heter
de kwaliteit der kaas is. Men tiacht den
wrnngelkock van onder naar boven gaande,
voorlduiend le broken; dit is het waicj,
docli cischt heel wat oefening, vooral als
dit uitsluitend mei handen en armen of
met oen houten nap moet gebeuren. Daar
om hebben wrongelmes en harp lang niel
zooveel moeite gehad 0111 zich een plaals
op de boerderij te veroveren, als dit met
andere „nieuwigheden" het geval is. Toch
hoeft lang niet overal do, kaasbak of kaas
nap bet veld moeten ruimen. Sommigen
kunnen, mot liet kaasmes of de harp maar
niet uit den weg, ze kunnen van dc han
deling „den, slag" maar niet krijgen.
Men erkent, dat de wrongel mooi en ge
lijkmatig verdeeld woidl, doch mist dc vaar
digheid de harp vlug en met vaste hand
door de wrongellaag te halen en 'daarom
houdt men zich aan don bak.
Men kan zoowel te vroeg als te laat ine?
het snijden of verdoelen der wrongel be
ginnen. Wanneer 'de wrongel glad doop
breekt, als men mot den ingestoken vinger
de wrongel ophaalt, dan is zij voor liet
snijden of verdeelen geschikt. Begint men
te vroeg, dan is de wrongel niet voldoende
saamgetrokken, houdt dan het ingesloten
vet nog onvoldoende vast en laat bovendien
nog vole fijne kaasslofdceltjcs weder los.
De wei wordt dan wit en troebel en wijst
zoo de begane fout duidelijk aan. Te vroeg
snijden geeft dus verlies. Wacht men met
de verdeeling te lang, dan is de wrongei
te vast, te gesloten, en laat haar wei niet
meer schieten; het wordt dan onmogelijk
voldoende droge wrongel to krijgen en de
duurzaamheid der kaas lijdt er onder.
Door de verdeeling der wrongel cn haar
weivorlics is ze soortelijk zwaarder gewor
den en zinkt. Wanneer dit werkje wat lang
duurt, wordt de wrongel tc koud en dient
„nagewarmd' 'Ie worden. Daartoe wordt
eejn gedeelte dor wei in hol fornuis sterk
verwarmd, daarna weer in de wringkuip
gebracht en "zoo al de wei op een tempe
ratuur van 32 0 C. gebracht. Nu wordt de
wei ccnigon tijd kalm maar voortdurend ge
roerd, waardoor de wrongel zoo mogelijk
nog vaster wordt. Dat na wannen nu dien?
geen onvoorwaardelijke aanbeveling. Kom?
de nagewarmclc wei dadelijk met de wron
gel in aanraking, zoo verbrandt "ze en trekt
wit uit. Door vlug le werken, kan men bet
nawannen achterwege laten.
Op vele "boerderijen, wordt dc wrongel,
nu verder in den wringdoek uitgeperst en
zoo de wei verwijderd. De groolste hoeveel
heid wei ,)vordt eerst afgeschept of afge-
heveld en daarna de wrongel met de rest
der wei op een groven doek, die over een
ondiepe wringvloot'ligt, gestort. Men neemt
de vier punten van den doek hijeen en
draait den zoo gevormden zak eenige sla-
„Di© 'was gesloten. Da dour 'had! ik c*p
slot gedaan.
„Zoo. Eu veirdeir."
.„Wij zaten op een bank in Hyde Palrk en
hijj zeide, d!at hij) rijln moester zou gaan
haffen, daar ik niet 'goed! genoeg) geüdteed was
om in rijjn •woning1 ontvangen te wardiem."
„Dat wasi waaai," vfel ik mijln slordig ga-
riteed'ö bezoëkeir m do rade, en toen?"
„Hiji drukte miiji op 't 'hart, onder geen
Voorwendsel! van d© bank op ito staan, daar
zijn meestor al hsat geld iu goud1 "bijl zich
zou 'hebben ©n ar niet op gesteld zou zijn
in het paaik to loopeu zoeken.
Toen gang Ihij weg. Later Icwam Ilij terug
mot do boodschap dat zijn meester onver
wacht uitgegaan was, maar edn "briefje had
achtergelaten, vaainmi gezegd wendj, diat in
dien ik d'tfn volgenden iMbandlag op den-
zeïfden tijd op dcEQÏfd!© ibamikl willdb waxih-
ton, hij zonder mankeeren d'aor zoul zijn
mot 'hot geld."
„Zoo. Nog iets moor?"
„Ja nog een ding," antwoordde! hij! ten
zijn stom baeffde van woede. „IJ weet H'arU aQd
two© on zJomi'tfg pond' sterling had. Ik
varkoop ailll'eirlhandö dingen in mijnt winkel
o. a. boenen fiches en toeln ik wieg, was,
is een 'vervloekte dielfi het thuis! binnielng!©-
drongen ctn heeft twee en zeventig! fvbhas ge
stólen. Zes doaijin, die gemeeno keref Vocxn
een shilling fielies. Marur ilk) Bal' hem' wd!)
vioidon. Hij aal cr voor "bodten."
Do dwasa woodb van dem, ouddn gierig
aard maiakta mij' bijna riek. (Zijjn smart
cxvör het verifies van con dhlMi-ng was bijna
böl'adlieilfijik. (Miaar toch, was tets vreemds
iin hot geval. Hiji 'had twöa-en-zsev'entig pond
'sberiing er waren tweo-e n -zeventig fiahes ga
stoten. Dolt feit gaf iets goheimainuilgEi aan
db geheblb aaafc on ik had eou Voorgevoel
•«ftl
