59*" Jaargang.
Zondag 24 December 1905.
Praatjes over vee, weiie ei nea wat.
No. 11964.
Derde Blad.
Vrede op A_arde.
1
EiNGELSCHE BRIEVEN.
ministers, huizen en kleuren
t
SCH EDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k -s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en "Vlaardingen fl. 1.25, Franco
eer post fl. 1.65.
Prijs per week Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor liet eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
8im het bureau bezorgd zijn.
Bureau i Sotersfraat 68.
Pry's der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere re gei
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën by abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, werden zoogenaamde kleine advertent iün opgenomen tot denprij*
van 40 cents per advertentie, bjj vooruitbetaling aan liet Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ufo. 1X3.
LXXI.
(Van onzen Londenseheii Medewerker)
Londen, 16 December 1905.
Nu Engelland, na lang tobben v.an zijn
ministeri® is afgekomen en do lllbaoalein
het bewind kobben aanvaard', hoont men
en leest men aanhoudend' wam „pawning
Stoeit", evenals mem, anverband) met die
j^umaifatWdk allttjjdi .hoort pfraiten van
„Pleet Street".
Evenals Fleet Street, in ,het zuidiwest©-
Sjk deel der eigenlijke City, db straat an
Landen, is, waar, buis aan hiui's, een of meer
couranten worden -uitgegeven, zoo lis „Dow
ning Street" de straat m Westminster, waar
de minl'sters koeten tei wonen waar zij! m
elk geval- hun officiéél donudilio hebben.
Wanneer -men vian Trafalgar Square door
WbtediaM maar Pad'arnient Street gaat,
afet men, aan zijp. rechterhand!, fussclion
twee reusachtige, grauws teenen Gouvurne-
meategebouw-eu in, een nauw, somlber, on
aanzienlijk straatje, een doodloopand „eiul-
de-sao", waarin, woeir aan da rechterhand
en vlak bij St. James's Park, een paar lag®,
onoogdh-Jke 'huizen staan, knappe tager-
woningen, zou men zoo zoggen, op oen
rijnaakt vau Haarlem of Leiden thiuidbe-
ksorendk In No. 10 woont de Eersbö-Mntnls-
ter, de Eerste Lord! Man die Schatkist, in
Èr. 11 woont da Kanselier vaan do Betaaï-
kas, „the Chancellor of the Exchequer", wat
bij one is de Mimister van Financiën.
In 'het voorbijjgaan merlk ilk op, d!at do
Eerste Lord van do Schatkist, evteramm
als de andbre, de „Jum-or Lords", zich) -vol
strekt niet mat die financiën bemoavt, zijl
zijn zuiver politieke munsters en de „Jnnnor
Lords" zijn dc Whips" der regcoring?
partij!, heorcu d'ie zorgen, dak er ail'tijdl ge
noeg afgevaardigden aanwezig zij(nom oen
stemming tekunuen wagen. De kanselier, die
in ouden tijd dus öjgsnhjilc de secretaris waa
Vam dOn Eersten Lord, is mui een geheel
zelfstandig minister, die alleen met zijln
chef over die algemeen© politieke en finan
cieel© beginselen m overleg treedt.
Nr. 10 is anders nog wel oen cadeau van
een koning aan oen, 'bervrend minister.
George HI gaf -het huis ten geschenke aan
zijln toonmahgen Eersten iMIniister, dcu be
roemden Sir Robert Waipolo Deze gevoelde
evenwel geen vrijhead) het vorstelijk! ge-
sdhenlk aan te nemiein, dóch ging daartoe ten
laatste toolii maar over doch ondter een bo
ding en wel dl t, dat hot huis Voortaan
do öfficiëelei woning zou wazen van d!en Eer
sten Mmmster. Treedt die af, dan gaat -het
zonder meer over dn ibet beert, d'ocih natuur
lijk n'et in den eigendbm, van zijln ojwdjger.
Als men liet onaanzienlijk huisje is bin
nengegaan, 'komt men i'm oen vrij groot on
ruim! gebouw, waarin onder anderen een
groote zaai is, die op p'iaren rust, de zoo
genaamde „Columned Room", waaróm de
niiuistorradbn wordten gehouden. Of juister,
worden gehouden. De Voorganger toch, van
den nu afgekredfem minister Balfour, Lord
Salisbury, was Mi- mster Van Buitenlandr
stihe Zaken en om -het 'hem gamakkelijjk to
maken, Vergaderd© m zijn tij|d die. ministetr-
raad in eon aroote Confcreutiezia-all dirt diat
mimster'e. Do hoer Balfour heeft die ge
woonte ook gevolgd', dbali de nieuwe minis
ter, Sir Henry Campbell1 Bannermain, is
weer begonnen do Pilaranaatai' ©r voor be
gobuiken.
Het valt misschien op, dlat ilk vertelde
dab Lord Salisbury niet E eiste Lord) <ter
Sdhatkiat, doch minister van .Buitenland-
sch© Zakem was, terwijjl' die hoeren Balfour
en Biannorman wol dietni financiëefen t'tel
voorden, alhoewel zo niets mot financiën te
maken hebben. Dat koïnb, omdat dlib Lord
Paiir was on om die redan niet in het La
gerhuis kon zitten, doch afllbem lid.vaan het
Iloogeaihuis kon zijn. En dat Hoogeuhiuds,
zoowel als zijln Men, mogen ziöh volsta'ökt
niet met db rijiksf miamdën tamoaksn. Patra
kunnen dtus .geen amibt bij Schatkist of Be
taalkas bekleed'en, wat Balfour ©n Banner-
man als il'edbn. Van liet Laigeahiuis wel
kunnen.
Als straks do troonrede! des konings
bekend wordt, d.w.z. over eem. week of 8,
dan zal men ook, zien, dlat Z.M in een paar
zinnen lalieon spreekt tot do „Gentlemen -of
the House of Commons", hoewel het 'ge
heel© overige diesel dbr troona-ede tot db ledten
van bedde Huizen is gericht. In d5© paar
zinnen, uitdktulkfkelïjik bestemd voor db La-
gea-hulsliödlen, zegt 'Zajne iMiajesteit dan alles
wat hij t© söggem hoeft ovbr de financiën des
rijks. Het isl ceni zieeir en'lgenaairdlig, oudiar-
wetsoh gebuuik, dlat onder-scheid te miaken,
dat men veelal niet bsgirijipt.
Men kan overigens die huizen in Dow-
nRngstreet ook zilen Vau uit d© bekende
Hor-se Guards Parade, die ieder natuurlijk
kent, di© ooit in Londen is geweet en de
Horse Guiarde, op hun mooie zwarte paar
den, in 'hun schitteren de nm'form, in
Whitehall heeft geposteerd gezien. Op die
Parade komen namelijik de tinnen uit van
do Downing Street huizen. D'e tuman
liefbban daar oen achterdeam-tje en dat ach
terdeurtje is de hoer Bialfour uitgagann,
toon 'hij den 'konng, wi'ems pal'eis aan het
Westelijk unto nde van St. James's Park
staat, zijn ontslag g ng aanbieden.
Een zeer nieuworwetsdhi ding "bijl dit
ministerie is, d'at ©r voor heb eerst een
workman m is opgenomen, namelijk John
Burns Do cdhte Tor -es zij,n diaair woedend
over en vallen Burns 'heftig aan. Nu, dat is
begrijpelijk; e011 conservatief is niatuiur-
lijik genöigid' to Ibewerein, dat het land te
gronde gaat, als db werklui ihet heft in
handen 'krijgen. Doch veal nijdiger cdn bit
ser, d!an de Tor'-es, zijn 's mians ci'gan, par
tij,- of lioVeir standlgemooten. Keir Haird'ie,
do socialnstisdho atfgcvaairdlugda, hoeft ©sn
sbulkjc over dbni nieuwen mi'n'star gesabre-
von, zóó gluiperig Valstóh en zoo- boosaardig,
venijnig bitter, d'at meni uit alk woord de
miesélijke afgunst aiot kijken. Zoodlra Burns
trouiwens w-ab bleek t© 'beteekanen, ais ge
woon afgevaardigd©, koerdten do ander© so-
oiaiistetn ziich tegen hem. Doch meestal
kwamen za van ©en koud© kermis thuis,
want Burns is een mam, di© alles behalve
gauw- vervaard is.
Ik herinner mijl ©en alllbivemnialkelijlkst go-
Val Van dien aaird, een jaar of wat geloden
voorgevallen. Bums had' in oen volksvar-
.gadbring h-et Woordi' gevoerd, toon ©exu socia
list opstond on op smaJemdbn toon Zei, dat
leider te zijn van werklHii voor somm'igen
een Winstgevend' baantje scheen te -weeen,
want, dat meneer Biuims een fonkelnibimv
blauw seirga palk aianx had. Burns nu loopt al
tijd in zoo'n pak omheeft'nfantasioboieidje
op, ooik toen hiji ten pale'-ste dbor don koning
beëedi'gd werd. Enfin, hij vertelde toen hoe
hot kwam, dat hijj zoo knap in d© kleeren
zat. De vertegenwoordiger vami „'Madaan©
Tussaud", hot beroeondb „panoipticaiim" van
Londen, had namelijk zijn afbeeMiing xn
was gemaaktdbcih om liom or nu hoeil
„©dht" t© laten -uiiiteiem, vtroog 'hij, Burns hem
hot pak kkeren te geven, dat hajl droeg.
Burns wou dat vel dbein, maar de moeilijk
heid was, dat hiijl maar één pak in do
wereld bezat. „Madam© THxssaud" bood' hem
toon een nierniw aan, in ruil voor het oude
en nu lean man in 'het groote wassenbeel
denspel hij Bafcarstreet, de „eahte" half-
sloetedliö kleeren van dien tegeniwoordsiigen
minister zaem.
M
w
Pleohtig dbed do koiiklld'ok haar tonen
Wulken d'ooa- h-et ijl© rtmim, ovter de meib
Eueeuw bedofcu© veilden, di© wegdoezelden m
liet avondduister. Zo riep mot haar matalen
dem d© geloov gpm op, om zidh te ver-
eenigem, in sltii gebad', en iM 'het gcavijldlef ge-
bouw te vieren h©t feest dei" geboorte van
d«a grodten Lijder. Er lag iets vredigs ui
de natuiur, alsook in db harten da" iuan-
sahen, d'© zich lamgs de besneeuwde wogen
Bpocdidaii naiar het ©envouidliige dorpskeakjo,
wxar de dominé hen zou spreken van „Yre-
da op Aarride, in d1© mensahon ean wel'b'e-
1 Op oenige mlmntcn gaars van het dorp,
xudan grootsn wog, eltexid' een eenvoudig
huisje, dooii welks venster zadhte üidlitstra-
d'rongen, aifkaaitsemd' op do snöoaw. In
de voorkamer zdfccu d'o bewoners, mian en
Vrouw, bsi'diein reeds op geWcaideiridbn leeftijidl
9e vroauw, een kleini pei-soontjo, wier
®0Sn)wSvitto harem bijna gdhteell veirborgen
faren ondbr een wibt© muts, zat, mtot dö
teikous dm db handl, aan do tafel, waar
op een staande lamp prijjkje, Walker licht
^gêtempaid. werd d'oor oen möb green, pa-
Piar oveiplakte bordpapieren kap. Vóór
haar, op db tafel, lag een groot© Staten-
hijhd met kopeTem sl'ofcen, opongeslaglein bij
IfUtoas 2:14. Ainndacihtig il'as zij1 db daaatn
Een en ander over de verpleging van ons
vee en wat daarmede samenhangt.
(Vervolg).
D© kaiasbareidimg, zooals wiji die tot nog
toe bespraken, 'had steeds plaats uit zoete
•melk, hetzij dam void of afgeroomde. In
'het bmbanland' wordt ©venwel ook uit
zure melk kaas bereid. In Zwikeemlamd en
Duatedhl&nd heeft dit zelfs op vrij, groote
scmaal plaats. Nu zijn die kaassoorten voor
ons van miiinder bslamg eu zouden we ze
stilzwijgend' kunnen voorbij! 'gaan, doch om
trent een dezer kaassoorten wensch ilki een
uitzon dming te maken, wijl ze ook hier
vrijtwol afgemeten bekend isik bedot 1 d©
groano of Ziwitsersche Qcaas. Nxiet ovaral
in ons land is ze een veeii gevraagd artikel1,
doch de omzet am -liet geheel genamiem
met onbeteekenemd. Daar komt mog iets
bij. iHxJb vteemdle Vam d'em vorm, het onjp-
wone'dea' kleur, het «igenaardig hard© zon-
ddr uibgedliOogd' to zijm, ©n de bijzondere
smaak, zoo afwijkend van alle andore kaas
soorten), dben dikwijllsi d© vraag iijjzen
ho© en waianVam maaJkt men deze kaas
soort? En vaafc W'e zal het hem l.Walijjk
nemon blijlft d'a varikoopar de7*n kaasjes
hot antwoord daairep dahluicLg.
Deze kaas wordt Veel gemaakt in Glarus,
oan dter kantons in 'Zwitserland!, en wel in
zoo guooto hoeveeüiieid, dat het e©n belang
rijk u'itvoer-air'uikel is 'Zeer dikwijls woatLt
de Zw tsersdh© kiaas verward met de '^igiar-
kaasjes uit wei bereid ©n ook in Duitsch.-
voorkomend© wooa-dani,;Eere zijl God' in do
hoogst© bemalou, en vrede op naaide, in do
menscihön eon welbehagen!"
De man, con krasse oudo, hoewel door
den tóu der jaa^eai eerailgstams gohogon,
zat bijl heb vuur, d'at lustig brandde in dte
sdhouw, on oom vorkwilkkendo wiarrwto veri-
opreidldiö Z clh door 'het vertrek. Hijl hidd
ean lange steenen pijp in do baudl oui djaard©
voor zich mi -hot vuur, waar de vlammen alls
vurige tongen omhoog sfcegem, om eveoi snd
weg Ito zinken, plaats makemdtei voor wear
andere.
Sombca-ei gedachten schenen dón oud© t©
Idwallton, want zijh voorihoofd xvtas zwiaar
gerimpeld, en ao'ms, wanneer zijp gedachten
hem, te miaohtig Wiea'dfein, deed 'hiji een sto-
v'igon trek aan zijtn piijip-, waarna hij mot
forschem stoot-zware rookwolkem ui tbhes.
Sï/il! zaten db twea zoo hij dïkaar, en het
oani'go golnid, dat zich in de kamer dteöd
hooron, was het 'knetteren der vlammende
houtblokken on hot regblmotig getk-tak
dor Firicsdh© klolfc, dia aan dten wand
prij|kt'a
Eensklaps eton'd de mian op, klopte zijin
pijp ui t, zette di© in bet pijpe'nrök, «n liep,
do handen op don rug gevouwen, helt hoofd
op dl© borst gezonken, peinzend' da kamer op
en neer. Daxr, als wetrd' hijl dbor ©en omziidht-
baire hand igedireven, liep hij naar e©n kastj©
in den hoek Van het Vffltrdk, 'trok ©en laid©
op on en. haalde ei" ©an portret-afbusn -uit.
Na! ©enige' 'Maden ©rdn .om'gtelflgeii te höb-
ben, scheen hij gev'onldeu te hebben v/aL hïj
land' en Zwitserland veel gebruik!t. De
grondstof voor onzs gtoen© kaasjes is ge
wone afgeroomd© of ondermelk; d© strem
ming der mcillk 'heeft n'et plaalts door lob,
zooals voor d'e toreddmig der magere kaiae in
one land, doch door middel van een zuur.
De afgeroomd© nxelk wordm im ee-n grooten
koperen ketel boven een flink vuiur tot ruiim
90 gr. C. verhit. Da mdk mag daarbij! niet
door ©Ik aar loop©n" 'en men be
grijpt dus, dlat zij' miiet te zuiur mag zijn,
daar dtt anders hdht plaats Zoni hebben.
Langzaam roerend voagt mlen nu koude
kamömolfc toe, dodhi slechts zoovéél, d'at
stremming! nog niet intreedt. De zuiurte-
gr-aad van da VeaiWantaLdte ondemelk be
paalt d© lioevoallheid d'er in te roeren
karnelmidllk. Het mengsel' is naltuiuriijk on-
dér heb ibroeren der koud© Ikarttemelk sterk
in temperatuur gedaald, dbdh dbor opstoken
van lh©t Vuur, is spoed-g alilbs weer op den
gewensdhten Warmitegraad1 gefbracht. Nu.
moet er gestremd worden. Daarvoor woirdb
zure wei 'geibi-uikt. Heel voorzichtig giet
men zoo regelmatig mogelijk oen hoeveel-
held der zure wei over db meic1 ui-t en
neemt den pot hbVan hot vnnr Weg. Spoedig
is dis bovenste laag der mdllk; gestremd en
deze wordlb nu afgeschept. Dadelijk giet
men al omroerend nog zooveel zure wei in
den ketel, d'at de adhtergabievaru wrongel
stremt en naar den bodem zinkt. Ook hier
voor zijln 'het de zuurtcgraad! vami db melk on
di© dér wei, welke bepalen, hoeve J. zuirie wei
moet gebruikt Word'en Dio zuiurtegraad
wooxlt nidb langs sdhaifrund-gea weg be
paald neen de eirvaxing is 'hl-er d© eenxge
raadgeefster. Gebruikt mew te w-ainig zuur
zoo blijft da wail iln den keitel! troebel, ale
gevolg van het niet Volkomen stremmen
van alle kaasstof.
Dit verlorén ga an van waA wrongel is op
zich zelf niet zoo erg, maar dfe gcstremöb
wrongel is te week, en gaat dam. spoedig in
gisting on bed'edK. Wordt daarentegen r«
veel zuur gebruikt, dan wordt d© wrongel
te bard en heeft een zuren, onaangenamen
smaak.
Is aüles gestremdl, dan schept men. d©
wronigal mt den ketel met een houten nap
©n ziet 55® mi ondiepe 'tobbetjes om verder
af te koelen. Daar d'o nap van gaatjes: Voor
zien is, blijft db wei in den. klebel adhtor;
droog is db wrongel eerter volstrekt niet
Goed .gewonnen wrongel! moet zoet en zadht
zijn, dbdh m -het geheal' niet taai.
Da m-ongbl komt nu dn een. groote kid:
of bak. waarvan dl© bodem tal van kleine
openingen beVat, om d© nog adhteiigelbloven
wei gdlogenlheid tot uutaakkm to gaven.
In deze bakken nu begint de wirongial te
g'sten en om dit gellijikmatig te dioon piiants
hebben, 'houdt meai de kisten in oen vertrek
met een geregelde temporatuuir vto onge-
veei'' 16 gir. C. Werd! bij dietoen wamntegr'a'ad
de wrongel aan ziicih zelf oVergolateni, zoo
zwu d© gist-ng t© sterk woidtem em dlaamm
legt men op 'de wmongbl eon mdt st-cen en. be
zwaarden plank', waardoor de wroingbl voort-
dui-end' gepemt en, daardoor te heftig© gis
ting voorkomen wordt. Dageilijjks dient na
gegaan te wbrden of er voldoende gisting
merkbaar aan do kleur 'blijft be
staan WordJu zijl 'te sterk, zoo wordt of ster
ker geperst, of oi«n l'aat door luchten de
temperatuur dalen. Is het omgekeerd© het
geval', zoo perst men zwiddcer of verhoogt de
temperatuur.
Na een week of Wei" ae de gisting afg©-
loopen, en daarmo© ook het wark van den
boer. In balen, waarin juist 75 KG. gaat,
verpakt, verkuist do wrongel! Van. db boerde
rij] naar d'em fabrikant en deze verwerkt de
wrongel vordbr.
Het voornaamste werk is nu het malon,
zouten 'en, kleuren van de wrongel en dit
gebeurt steeds in een fabriek. De fabrikant)
moet zorgen, dat dc door hom ontvangen
wi'ongeli niet weder begint te gisten en
daarom bewaart hiji .ze behoorüijik) belabt, tet
liiji zo in den zoogenaamden. zigermolcn tot
eon fijjne, dikke brij laat malen. D© steen
verkruimelt d'o wi'onigel niet zoozeer, doch
persb meer samom, zoo als in de oliemolens
het liilnzaad, of in do oude mosterdmolens
ihet moduerdzaad. Aan de ruwe wrongel
'hoefu mon ongeveer 5 zout toegavoogd ou
half zooveel verkruïmoldei klaverbladen. Bas
ontvangen, dus jonge wrongel, oischt Wat
meer klaverblad, dian oudere
De blavonbladen zijtn van een soort ho-
ningklavor. De lioimnglkiaver, die in ons
land! llamgs woge.n eai dijlkem vooakomt, is om
haair stetkan igeua", die zioh bij het diogen
dor plant vooral sterk ontwikkelt, wel' be
kend en heeft gele bloemen. Er kotmb ook
oen witbloemi'go eoort voor xn ons land,
maar do blauwbloem go, d® voor do kaas-
fabnxoatxo an Zwitserland veel geteeld wordt,
is hier niet inhoomsdh.
De Maden dor Manxwbloemig© honmg-
klaver (melilöbusi doexiuloa) worden, g©-
dlrocgd en daarna voor kot gebruiik 'tob poo-
d!er gemalëin1. -
Dat d'o gisting, zooals wie weten, een bao-
teaieweiiiking, na dia toevoeging vaai d© viiiji
groote hioevoelheid' zout u et sterk meer op
zal' -tredien, Taat zitah, na wat we viroegei" om-
+,wr.+ ïcut der wrcngcl v[j-m.kKij|
wel begrijpen.
Ia alios goed vermongd dan wordt de
dikko baij) in 'houten voximen gestampt. Doze
vormen zajn zeor stevig e-n daar d'e wrongel
gedoekfa au don vorm igaat, lean men het
gevormde kaasje gemakkelijk uit den voxtai
klcqxpan^ Alan noemt don doek af >on plaatst
de kaasjes op planken in 'het pakhuis om
daar to •drogen. Vodht'gheid! is hier niet
geweoascht, doch een te drog©, warm,© lucht
zou de kaasjes aaai de buitenzijde te snel
doen uatdiiogen en. schearoen veroorzaken.
Daarom dient met zorg de temperatuur ge
regeld te woi'den ©n bij' drogen wind, die m
Zwitserland nog al eens vOonkomt ©n mtt
het Zuidien. waait, 'ImD pakhiuis .gesloten te
■wordan. Met zorg moet ook hot zonlicht tab
de pakhmizen geweerd wonden. Vooreoret,
omdat d© zonnestralen ds kaasjes aan de
beschenen zijid© te veel zouden uitdrogen,
maar bovendien gaalj door den invloed van
het zonlicht do gewenschbe kleur verloren.,
ze worden te bloak van kleur, ze „Verschie
ten" zegt men. Dat het zonlicht een Moe-
kenden invloed hoeft is ons allen biji enr-
zoalL, en staardb op hot portret van een
fikedhem jongten, zijn zoon. Er kwam oen
uiitdmikk' ng van weqmoed op, het oudé, ver
weerd© gelaat en onwïllidkeuiriigl gleed! er eeoi
traan 'langs zijln wangen. Dan sl'oot hijl het
album, weer wog, on nam zijn pfliaate bij liet
Vutur weer in.
Do oudé vrouiw had. Schijnbaar in den
bijbel vardiept, opmerkzaam élke baWoging
van 'baar man gadegeslialglen, en m©n kon
het haar aanzien, diat haar gedachten, ©Von-
als die van haiaa" man, toefden bijl den af
wezige, hun zoon.
Ja, z© hadden .een zoon, ééns hun oog
appel, hun alles. 'Ze hadden voor hom ge
loefd, gewerkt, gezwoegd. -Maar ach, -hoe was
alles vanamdierd! Aanvanlkelijik bij! oen tim
merman im het dbxp in d© loer gedaan, had
hij1 de werikpl'aats al spoedig te ©ng ge-
Vonden, on wild© hijl meer van de wereld
zien Zijn vader verzette zich daarcogan,
waardóór de jongen koppig werd eax de vader
hard1,. Waar vroeger slodkte tevredenheid
en geluk "n huis gewoond had'deta, kwam©n
nu meermalen .heftig© t-ootiealei voor fcus-
sdhon vader en zoon; en eindelijir, na een
bijlzonder heftig tooueel', was de jongen <vcg-
geloop ©u
Ongelukkige <jjagem bi-aicht de moeder
d'oor. Zijl deed' al het mogelijke om te weren
te ilcomien waar haar 200m gebleven was,
maai" nergens kon men haar inlichtingen
verschaffen; hij was spoorloos verdwenen.
En tihhiis kon zijl niet oVeir den zoon, Waar
aan heel haai" hart hing, praten, want ba-
proefde z© soms hot gesprek, op dien. ver-
dlwenieno te brengen, dian zwollen de aderen
op haar mans gelaat in hevigeai hoorn op en
l'iop Ihiji kwaad d© deur uit.
Zoo droeg ziji reeda Vel© jaa-ern het leed,
strl' en gelaten, maar meermalen, als zijl al
leen was, zat zijl over het portret vlam, haar
zoon ge'bogen en liiét zaj| haar tranen den
vrijcai loop. Of ook zat zij| ureaxiang voor
zich uii te staren exi' dwaail'dan haar gedlaoh-
ten vér, ver weg, waarheen? Zijl wiet heb
niet.
En ook den vader vM liet, nadat da oe.r-
ste toom bekoeld was, hard. Hajl was zoo
krotsdii geweest op den jongen. En ruu
In -zijp hait verlangde hiji dxeik. naar hem,
maar zijjn wil was onbuigzaam giewordten,
en hij was te trotech om zijtn vrouw te doen
blijken wat er in lieun woelde. En toch
„"Vrouw," Monk heb van, biji het vuur,
zonder dat de man ook maar één oogeubl'.k
zijn aandacht sohoen te verliidaen voor hoa
spel d'er vlammen.
„Wat is er?" antwoordde .het moedertje
bij db taf ei, terwii|l zijl haar bril tarecht
sciioof cn ©Ven haar breikous 1 et musten,
zilah in die handling plaai^sende van iemand,
die geduldig afwacht wat er komen zal'.
„Hoe oud zou'hij nu al zijn?"
„Dertig jaren," antwoordde db moeder
zuchtend.
„Deat'g jaar m'n God, waar blijft de
tijd' 1" Dan na oen poosje vaai sbilzwijlgau
„Wat had 't toch andeus kunnen zdjmi
Heel de wereld zangb tlxans „Vredlei op
aarde", maar hier, w'aar is hier do vred©?
Ai'tijid door denk ik aam deu jcxugen. M'r,
hersens doen <ar pijn van. Ik kam ist niet
moor dienlken Was hij. toch maar anders
geweest. Ik meende 't zoo goed xnet hem
Maar hijj wilde niet Wat iheb "k veel' vam
hem verwacht-, wat was ik trelbsch. op hem!
Em hoe is 'heij gewoiden
De oud© mam had. ziek opgewonden en
was onder 'het spreken opgestaan. Zwaar
leunde hij met zijjn een® hand op db tafel,
terwijl hij. dy amdea'ct aaai zdjjn voorhoofd
braëht, als wild© hiji dem sbonm, die daar
binnen woeddb, to|j badaren brengen.
Dam ging hajl Voort„Had hijl miji maar
om voig'fibnis gea-raagd, misschien had ik
m© dan nog mot 'hom v'eirzoend, maar im al
die jaren heeft hijl niete van zich doom hoo-
ren. O, Ikivam hij nog terugNog zou ik 'hem
vergeven. Sdaar 'hij komt inbtl" Dan zijh
stem veriioffeaid„Is er voor ous dam geen
vrede op aardo te vindon? Zulon wij dien
d'an m-st vonden als wij m ons gref gdegd'
zijn? Moeten wij dian alLijid di© pdjin met
ons -draigcm
De opwinding had 'hem vermoeidgiroote
zvveetdiropjiols parelden op zijjn Voorhoofd.
Zooals hiji daar d-ond, gteleak hij' het beehi
der wanhoop: oud, göbroken, met e-au kna
gend© pijn in 't hart,
Oip dten, vvitglinsberenden wog aan do
andere zij|db Van het dorp, srihreed^ Sm 'het
l heldsre mamlichb, een faxscih© gestalte met
