der meisjes te laten zien en met de voor
naamste personen plannen voor de toe
komst te bespreken. Hot was zeer aanmoe
digend te zien, koeree! belangstelling men
voor onzen arbeid toonde.
liet schijnt, dat. in vroegere tijdon de
jaren na den genoten „Trek" de vrou
wen zich niet verven bezighielden, zoolang
er nog geen winkels waren. Wij doen dus
ons best alles, wat over het Verven be
kend is, te verzamelen, vóór liet vergeten
wordt, leder meisje heeft oen kleuren-
boek; zij legt daar een staaltje van iedere
kleur in en schrijft daar den naam van
de plant bij, die deze verfstof geeft, als
ook de bereidingswijze ervan.
Philippolis, 27 Mei.
Ik <en zeer tevreden over den uitslag
van mijn reis. Ten eerste toonde men mij
belangstelling, ik verkocht, bijna alles wat
ik. bij mij had en kreeg nog een lange lijst
lies tellingen bovendien.
Wij hebben nu 18 leerlingen eti zullen
bet gauw tot 30 brengen. Wij leeren haar
ook de rekeningen schrijven en boekhou
den. Van het begin of aan was iiet. ons
doel haar duidelijk te maken, dat zij moe
ten leeren op zichzelf te staan, daar wij
hier niet. lang meer zullen zijn.
.Langlaagte bij Johannesburg, Juni.
De groote moeilijkheid bestaat in het ver
krijgen van een voldoend aantal spinne
wielen. Ik. heb er hier twee gekocht, en
hoop nu een schrijnwerker te vinden, die
ze precies na zal maken. Wij krijgen goede
tijdingen uit Philoppolis, alleen vonden en
kele meisjes het naar, dat wij voorgoed
weggingen. Ik hoop maar, dat velen van
haar als onderwijzeressen uit zulten gaan.
Ik heb geprobeerd in Johannesburg een
spinnewiel te laten maken, en liet is goed
geworden, maar "l is ontzettend duur. Ik
zal bet nu nog eens in de buurt, van Phi
lippolis probeeren.
Zoover "deze brieven. Er blijkt duidelijk
genoeg uit, dat er hulpmiddelen noodig
zijn voor don strijd tegen het. gebrek en
de stomme vertwijfeling van een, bijna
van alle hulpmiddelen beroofd, volk.
Toen de groote Boereu-coniité's geld in
zamelden voor het strijdende en lijdende
volk, vroeg menigeen zich af„Zal wat
ik geef goed gebruikt worden? Kan zoo'n
kleinigheid, als ik kan afstaan, ook iets
helpen?"
Men ziet nu, dat deze vragen overbodig
zijn. We weten, dat de gave. die wij miss
Hobhouse doen toekomen, gebruikt worden
voor werktuigen. En dat is iets goeds. In
Nederland, Engeland en Zwitserland heb
ben zich reeds comilé's gevormdin
Duitschland zal er een gevormd worden.
Mogen 'deze met. elkaar veel bijdragen tot
ondersteuning van het zoo zwaar beproefde
volk
der den naam trepnng iu den handel he
kend zijn, zijn trage dieren, die in de nabij
heid van het strand stil liggen. Zij heli-
beu een eigenaardige» lichaamsbouw. In
den endeldarm komt een vertakt, orgaan
uit. Dat. is tiet ademhalingswerktnig van
hot. dier. Men heeft, er den naam „water
long" aangegeven, ofschoon wij er het
woord „kieuw" voor hebben. De kieuw
va. itjde zeekomkommer wordt door uitzet-
ling van he.f dier met, wafer gevuld, dat.
er door inkrimping van het lichaam weer
met geweld wordt uitgeperst. In den endel
darm van de zeoko.mkom.mer dringt nu de
slangaal binnen en hecht zich aan de kieuw.
Naar deze woonplaats heeft, men haar een
tweodehandshuurder genoemd, 'tis best mo
gelijk, dat do Fierastei* iiier een goed ge
dokte tafei vindt, daar erin tiet water, dat.de
zeekomkommer tol zich neemt, vee! kleine
kreeftjes en andere dieren zijn. Voorna
melijk gebruikt het vischje het vreemde
lichaam echter als een schuilplaats. „De
gewone holotiiuric uil. de Middellamlsche
zee", schrijft prof. dr. Keiler in zijn werk
„Het teven der zee", „evenals stichopus
regalis herbergen dikwijls fierasfer aeus,
maar meer nog de grootere exemplaren, die
uit de diepte zijn opgekomen. Brengt men
ze in een groot zeewatorbassin. dan sluipt
de slangaal er voorzichtig uit en zwemt
vrij rond. tracht, men haar te vangen, dan
verdwijnt ze bliksemsnel in het. lichaam
van de holothurie. Dit is opvattend, om
dat de laatste anders uiterst, gevoelig is
on zich bijv. Dij een onzachte aanraking
krampachtig samentrekt, ook heel gauw
kieuwen en darmen uitstoot en wegwerpt.
Dat is een wel wat ver gedreven gevoelig
heid, die in de dierenwereld zonder weer-
is." Hef gladde, schuhlooze vischje laaf
zij peliLor in haar lichaam toe. Dit vischje
betaalt den gastheer evenwel vaak met on
dank, daar liet de wanden der ademhalings.
organen stukbijt eu zich in het inwendige
van het lichaam een plaatsje zoekt.
De levende woning wordt nu en dan een
gevangenis. In de pijpen van een soort zwam
dringt bijv. in zijn, jeugd een kreeftje
mega) binnen. Het vindt daar rijkelijk voed
sel en groeit, fiink op. Spoedig wordt het
echter zoo groot, dat hot, zijn kluis niet.
meer verlaten kan. Wil het zich verder
voeden, dan moet hel. ervoor zorgen, dat
de voediugskanalen der zwam niet verstopt
raken en moet. dus de zich daar verzame
lende vuiligheid naar huiten s tooien. Zoo
blijft het in dienst van de zwam levens
lang als huisknecht aangesteld.
voorliefde daarvoor toe, hoewel door het
veelvuldig gebruik ervan de prijzen zeer
gestegen zijn. Boa's kloeden ook altijd bi-
zonder goed en kunnen met veel beval
ligheid gedragen worden. Minder sierlijk zijn
de groote moffen, hoewel ze praktisch zijn,
daar men niet alleen de. liand, maar
zelfs den geheelen onderarm in verwar
men kan. Daar de mouwen, van japonnen
en mantels kort. en van onder wijd zijn,
is het gelukkig, dat men de armen op straat
in de mot' ten minste kan verwarmen. De
korte mouw, eindigende in een open man
chet of breede kant, staat veel sierlijker
dan do tot nu toe gedragen, tot. aan de
hand reikende mouw.
Een schoon gevormde arm, een mooie
pols komen nu weer uit en de, langen tijd
niet veel gedragen, armband komt weer
in oere.
Ouder do nieuwe modellen voor bal toi
let ton valt de voorliefde voor goed en zil
ver, vooral voor hel. laatste, op. Zilverlint,
voor ceintuurs en rozetten, kant. met. zilver
doorstikt, japonnen met. zilveren looverljes
bedekt, weerspiegelen tiet licht prachtig in
een rijk .verlichte zaal. De japonnen met
loovortjes, die men halt klaar kan koopen,
zijn weer zeer in trek; men vindt vooral
mooi boete lijfjes, beslaande uit dicht, aan
elkaar genaaide ioovertjes, die hel lichaam
als een pantser omsluiten. Strikken van
goud- of zilverlint nomen do plaats iu van
tiaar- of ander sieraad aan liet gekleede
toilet en zelfs de kleine waaier schittert, in
den glans van hamertjes-borduursel.
Wij kunnen de vele bezitsters van Ierse ha
kanten japonnen, die zij dikwijls zelf be
werkt hebben, wijzen er op, dal. zij deze
kostbare japonnen weer naar de mode kun
nen maken, door die met Ioovertjes te be
zetten.
Een noodzakelijk vereischlo voor het
baltoilet is oen „omslagje" iets om de zaal
mee binnen Ie komen, dat voor oudere
dames meestal bestaat uit een bouten
of struisveeren boa. Jonge meisjes dragen
een sierlijk peleriontje met tiindon uit
kant en boni samengezet. of uit kant. met
zijde gevoerd cn ruches van chiffon. Ook
hermelijn en een nabootsing daarvan wordt
door jongeren gedragen.
van
De
die
IN EEN LEVENDE WONING,
Vriendschap onder dieren heeft, van de
vroegste tijden af belangstelling onder de
mensehen, gewekt. Men heeft die ook op
den bodem der zee ontdekt. Reeds de oude
Grieksclie en Ronieinsche schrijvers wisten
verbazende dingen te berichten over een
dier, dat bij de mossel leefde. „De Pinno
theres", lezen wij in Plufarcluis, „is een
klein dier van de familie der kreeften. Hij
houdt zich, naar men zegt, steeds op in
de nabijheid van een zekere soort mossel
en zit als een deurwachter voor de schelp,
die hij zoolang open laat staan tot. een
vischje nadert. Dan knijpt hij het vleesch
der mossel en sluipt de sc'help binnen;
deze sluit zich en nu eten zij samen de
gevangen buit."
Dc historische natuurkenners van den
nieuweren tijd hielden dit langen tijd voor
een sprookje, totdat, zij zich ton gevolge
van. onderzoekingen ervan overtuigd moes
ten houden, dat verhoudingen van dezen
aard tussehen dieren niet zeldzaam voor
komen.
plet. doel ervan is dikwijls gemakkelijk
te ontdekken. De heremiet kreeft, die een
week achterlijf heeft, vestigt zich in een
ledig, slakkenhuisje. Nu maakt hij, dat een
zeeroos (sagartia parasitica) op het huisje
gaat zitten cn kruipt langzaam van plaats
tot plaats met haar voort. De zeeroos trekt
daar voordeel van, want zij komt daardoor
telkens in andc-re streken, om voedsel te
vinden. Met haar talrijke vangarmen met
veel uitsteeksels kan zij veel huil behalen,
en daar valt altijd iets voor den kreeft van
af. Hier is dus een vennootschap tussehen
dieren, „een solide firma in den strijd om
het bestaan". Mossels leven ook heel dik
wijls met andere dieren samen. In de reu-
zenmosselschelp der tropische zeeën ves
tigt zich een kleine krab, die bij den in
gang der schelp oen goede keuze doet uit
de hinnenslrooniende voedingsmiddelen. Een
ander kreeftje daarentegen bewoont de
schelp der'parelniossel. Dikwijls vindt men
daarin ook een vischje, de slangaal (fier
asfer). Welk nut de mossel bewijst, is
nog niet duidelijk. Misschien is hier het
voordeel sieebts aan één kant, waarschijn
lijk gebruikt de visch do schelp als schuil
plaats, zonder iets voor de woning in ruil
te geven. Het Britsch Museum in Londen
bezit eenige exemplaren van dc slangenaal,
die gevonden z,ijn geworden in echte parel
mossels en die door hun huisbazen met
een laag, glanzend parelmoer overtrokken
zijn. De Fierasfer is in 't, algemeen een
vriend van levende woningen, want men
vindt laar ook in andere zeedieren, kwal
len. zeesterren en zeekomkommers (Jlo-
lothuricn). De laatste, die door de Chinêe
zen en Jap a ncezen gegeten worden en on-
CARNEGIE ALS AUTOGRAFEN
VERZAMELAAR.
Men vertelt een aardige geschiedenis
Carnegie's verzameling autografen.
Schotsch- Amerika ansehe millionair
gaarne de handteekening van Ernst Haeekel
den Dualschen natuurkundige bij zijn ver
zameling walde voegen, vroeg aan een stu
dent, of deze hem die wilde verschaffen.
Hier volgt het antwoord op dit verzoek;
Ernst Haeekel, neemt, dankbaar het aanbod
aan van Andrew Carnegie om hem een
Zumpt mikroskoop te verschaffen voor het,
biologisch laboratorium van de universiteit
te Jena. Carnegie zond spoedig daarop het
verlangde naar den geleerde.
EEN LESJE AAN DEN CZAAR.
Keizer Nikolaas noodigde Liszt. eens uit
om op een partij aan het. hof te komen
spelen. De groote pianist begon, maar mid
den onder zijn spel zag hij, dat de keizer
in plaats van naar hem te luisteren een
praatje maakte met. een zijner adjudanten.
De kunstenaar ging voort met. spelen, maar
was wel eenigszins verontwaardigd, omdat
de keizer nog maar altijd doorpraatte. Ein
delijk kon hij het niet langer uitstaan en
hield op met. spelen. De aanwezigen za
gen elkaar verbaasd aan en de czaar liet
vragen waarom hij niet voortging. „Als de
keizer spreekt," antwoordde Liszt, „moet
iedereen zwijgen."
NEDERLANDSC11E WJJSlIE1D.
Age quod agist fik doe
wat ik doe)
Jan de .Watt.
En vrede heeft, wie vreugde
vinden kan.
Perk.
'f Schoonste gebed
schuld Is vreugde.
van eenvoud en on-
BeidL uw tijd, nis de
Jan van Beers.
tijd u bijt.
Albert. Venvev.
YOOR DAMES.
van de goedo verstandhouding der volken
onderling hebben nog niet. de verlangde
uitwerking gehad, en hoe meer men van
bevrediging spreekt, hoe meer schijnt, do
lust tot 'oorlogvoeren zich van do nien-
schen meester te maken.
dio de dochter van don
president op haar lange
ergezelde.
Het aanstaande paartje heeft goed den
tijd gehad om elkaar 1e leeren kennen op
ion tocht.
Juffrouw Roosevelt is nog pas 21 jaar,
naar aanstaande man telt. er reeds 3(5. Rij
bezit groote rijkdommen cn staat aan het
hoofd van belangrijke mijnondernemingen.
MADAME HÉ JANE.
Madame Réjaue heeft zich aan het hoofd
an een theater gesteld. Zij bepaalt, zich
niet, zooals Sarah Bernard, lol een in
Parijs, maar richt er Iegelijk een ia Lon
en op. Mme. Réjaue heeft verklaard, dat
ij niet alleen stukken zal doen opvoeren,
waarin zijde hoofdrol vervulL, maar dat zij
zelf ook in. kleinere bijrollen zal optreden
o.n tiaar talent geheel en al, evenals An
imate, ten dienste van haar schouwburg zal
stellen. Zij heeft in Parijs het „Nouveau
Theatre" voor zes en dertig jaar gepacht
en laat bet. anders inrichten, zoodat het
t volgend jaar October geopend zal kunnen
worden.
Does langzaemheit past groote zaeckcn.
Een cick, die met zijn hoofd vol blaên
En bladigo armen zal Leskien
Veel groats, voel luclits, en winterbuien,
Van oosten, westen, noorden, zuien,
En hlixemstraal en donderkloot
Vereluuren, wordt, allengskens groot.
Om tegen dal gewekt te sport,eten.
Verzekert hij zijn voet met wortelen;
Zijn rugli met pit en houL en bast,
Gelijck zou stout een boschreus past.
Vondel.
REMR H ANDT'I I ARME NS Z VAN RIJN.
Uit het Leven van een Groot.
Kunstenaar.
Een Boek voor Jong Rolland
door
G. H. Marius,
,,'t Is gepn avontuurlijk, noch een ro
mantisch verhaal, dat wij u hier van Rem
brandt geven; 't is een eenvoudige vertel
ling van het leven en werken van een groot
man, den grooLsten misschien dien Hol
land heeft voortgebracht."
Met deze woorden leidt de schrijfster
haar boek in voor Jong Holland. En zij
kenschetst haar werk hierdoor volkomen.
Zeer eenvoudig en bevattelijk geschreven,
maar getuigende van veel studie en onder
zoek, geeft het boek een beeld van Rem
brand ts leven en werken, dat Jong Holland
den grooten schilder iets beter zal 'doen
begrijpen, Waardeeren en liefhebben.
Wil men werkelijk genieten van de Rem-
brandl-teiiloonstelling, die dit jaar gehou
den zal worden, dan moet men iels we
ten van zijn kunst, en om daarvan op
de; hoogte te komen vindt men in
het. boek van Marius een uitstekenden
gids. Het is heet gewoon, natuurlijk ge
schreven, niets opgeschroefds kond er in
voor, geen overdreven uitroepen van be
wondering, maar men voelt in ai haar
eenvoudige woorden haar vereering en
liefde voor den kunstenaar, zoowel als voor
den mensch, die helaas ook al weer tij
dens zijn leven niet begrepen is geworden
Zij geeft ons daar verscheidene voorlied
den vanvertelt o. a. dat de Nachtwacht,
die op bestelling was geschilderd, door de
betrokken personen volstrekt niet. mooi
werd gevonden. Zij zegt dan verder, dat
zij zelf, toen ze dut stuk voor den eersten
keer zag, het ook niet kon bewonderen,
maar maakt daarna duidelijk, wat er liet
echt mooie van uitmaakt.
Ik zal niet verder vertellen, hoe zij Rem
brandt, „den grooten ziener, die door de
oppervlakte der dingen heenzag", vooral
roemt als schilder van vrouwenportretten
en Bijbelsc.he tafereelen, mijn doel is alleen
om tot kennismaking met dit boek op te
wekken. Al is het geschreven voor Jong
Holland, ik veronderstel, dat menigeen, die
zich daar niet meer onder mag rekenen
het met belangstelling en groot genoegen
zal doorlezen. Het hoek is heel mooi uit
gegeven en van veel afbeeldingen van
Rembrandts werken voorzien.
MODE.
Als de gelegenheid ervoor komt, zorgt
de mode ervoor, dat haar getrouwe onder
danen zich ook bij het schaatsenrijden naar
haar voorschriften kunnen kleeden. Bont
is daartoe onontbeerlijk, steeds neemt de
BERTH A VAN SUTTNER.
Bertha van Sutfner ontving voor het jaar
1905 met Henri Sienkiewicz, den beroem
den Schrijver van „Quo Vadis" den Nobel
prijs.
De uiLslckende schrijfster is in Prang go
horen. In Tiflis, waarheen zij met haarman
een letterkundige uit Wcenen, was gereisd
leerde zij Nobel kennen. Zij wist bij hem
haar denkbeelden over vrede ingang te
doen hónden.
Mevrouw van Sutfner schreef verschei
dene goede romans, maar haar voornaam
ste werk en dit had zulk een succes,
dat het in allo talen vertaald is blijft
lot nu toe „De Wapens Neder", een vu
rig en edelmoedig pleidooi voor den wereld
vrede. Het zou te wenschen zijn, dat haar
denkbeelden algemeen ingang vonden, maar
Leiaas! hoeken en congressen ten gunste
EEN VERLOVING.
Alice Rooseveit heelt, zich verloofd met
ie, Longworth, afgevaardigde van Ohio,
Amerikaanschen
reis door Azië
De keizerin va.il Rusland geeft nietmin-
le-r dan 24 duizend gulden, 'sjaars uit.
aan parfums, zeepen cn toil.elwat,entjes, die
ze bijna alle uit Parijs
laat koine.n.
De keizerin van Dnitschbuid. houdt heel
veel van bloemen in '1 algemeen, ma ar in
don klutsten tijd heeft ze groote voorliefde
voor orchideeën, waan-an zij een groote,
kostbare verzameling liezit,
WENKEN.
Eenvoudig middel om vetvlekken uit
kleeren te verwijderen.
Op even eenige malen dubbelgevouwen
loeijiapier strooit men wat goed dvo1
tarwemeel, zooveel dat hot er ter hoogte
van 'den ang van. een mes op ligt en he.t
groot ca* uitgebreidheid inneemt, dan do vlek.
Nu legt. anon het goed met do vlek op liet
meel, strooit van achter, op de vlek ook
meel en bedekt dat mot vloeipapier. Dan
laat men op dat laatste eenige o-ogenblikken
een warm strijkijzer staanzoodat het
vet kan smelten on in het meel trekken.
De vlek eal er gauw uit, zijn, en door flink
borstelen kan men het meel gemakkelijk
van het. goed verwijderen.
Het schoonmaken van wit zijden stoffen.
Wit zijden stoffen maakt men schoon op
de volgende manier: men doope. volkomen
zuivere watten in aardappelmeel en wrijvc
de stof lot ze schoon is. De watten moe
ten, zoo ze vuil worden, natuurlijk telkens
door schoo-ne vervangen worden. Het. is
een eenvoudig en uitstekend middel.
REG.EPTEN.
Pikante Broodsoep.
Men doet 4 handenvol brood in 3 L.
kokend water, doet er een theelepel karwij,
zont, 34 gehakte uien, 50 Gr. kleinge
sneden of geraspte Parmezaansehe kaas en
1h of pond restjes vleesch hij en laat
dat aJles 2 uur lang koken. Dan giet. men
het door een grove zeef iu de terrine,
waarin men (50 Gr. boter en een kopje
zoele ol zure Voorn (bij gebrek daaraan
melk) roert. Doel, men er eieren door, dan
wordt de soep veel lekkerder. Ook kan
men er boter doorkoken of de soep met
kruiden
brengon. „Ik wou dat die akelige wagen
mjj maar doodgemaakt had."
Stil," zei do zuster vriendelijk, „zoo
mag je niet spreken. Er zal nog wel iets
voor je te doen zjjn, al kun je niet goed
meer loopen."
Maar Wim schudde hot hoofd. Hij wist
niet, wat hij nog zou kunnen doen. Wat
zou moeder ervan zeggen? Moeder kwam
eens naar 'hein kijken. Zij schreide veel
en zei, dat het een heel ding voor haar
was, dat Wim was overreden. Wat moest
ze rui doen? Zij werkte liaTd, maar zij
kon niet meer dan zestig cenl per dag
verdienen en zij had nog voor drie andere
kinderen te zorgen. Anne Wiml Hij voel
de zich schuldig, omdat hij dit ongeluk
had gekregen. In hot ziekenhuis hielden
Uien van hem, omdat hij gedwee en zacht,
was en nooit klaagde.' Eindelijk mocht hij
naar huis gaan als een ongelukkige
kreupele. Thuis werd tiij ontvangen met
klachten over zijn ongeluk en de moeite
om hem Ie e'en t.e geven, waarom Wim
dien nacht besloot er op uit te gaan en
te zien, of de zuster gelijk had gehad, toen
zij zei, dat er wel iets voor hem te doen zou
zijn. Toen zijn moeder naar haar werk
was gegaan, ging hij dus uit cn liep de.
straat op, zonder te weten, waarheen hij
moest gaan. Alles wat hij dien dag te
eten kreeg, was een stuk brood, dat een
andere arme jongen hem gaf; en toen de
nacht kwam, ging hjj op een beschut
plaatsje liggen en vergat zijn verdriet in
den slaap.
Een politieagent maakte hom 's morgens
wakker en vroeg hem, wat. hij daar uit
voerde.
„Je mag 's nachts niet buiten blijven,"
sprak do agent. ruw.
„Ik verkocht vroeger kranten," lei Wim
hem uit, „maar ik ben overreden, ik ben
nu juist uit liet ziekenhuis en moeder kan
mij niet hij zich houden, wat moet ik nu
doen
De agent wist er ook niets op en ging
dus maar verder.
Een paar uur later zat Wim heel hon
gerig, op een stoep aan den waterkant naar
spelende kinderen te kijken. Daar hoorde
hij een gileen klein meisje was in de
rivier gevallen. Sommige kinderen liepen
'in hun schrik weg; niemand wist wat te
doen. Maar Wim scharrelde overeind, was
in een oogenblik aan den kant cn stak
het kind zijn kruk loc. Zij pakte dien ge
lukkig en Wim trok haar aan den kant
met de gï-ootsle kans om zelf in het wa
ter te vallen. In dien tijd, hoe kort alles
ook geduurd had, waren, honderden men-
schen aan komen loopen en sterke handen
tilden het bijna bcwustelooze kind op en
droegen haar weg om haar vorder te doen
verplegen. Wdm probeerde op 'te staan,
maar zijn kruk was in het water gevallen,
lomand lilde hem oji en steunde hem,
zoodal hij kon gaan zitten.
„Je hent een moedig kereltje t" zei die
man bewonderend. Do nienschen verza
melden zich rondom hem, en prezen do
dapperheid en tegenwoordigheid van geest
van "den jongen.
Wim sloot de oogen.
„Het gaat goeH met haar, mijnheer, is
't niet?" vroeg hij zwakjes. De opwinding
en 'de inspanning oefenden haar invloed
op zijn pijnlijk, lialf-u.itgehongerd lichaam.
„Ja, met haar gaat het best," was liet
antwoord. „Wij zullen nu eens voor jou
zorgen, rnijn jongen."
„Let maar niet op my, mijnheerde
zuster zei zij "dacht dat er voor
mij ook nog ietsEn toen viel Wim
flauw.
Maar de moedige daad bracht den kreu
pele de hulp, die hij noodig had. llij werd
in een tehuis voor zulke kinderen geplaatst,
waar hij zich heel gelukkig voelde, en
waar hij kon leeren om nog een nuttig
lid van de maatschappij te worden.
Bruine (ragout in schelpen.
Men smelt 100 Gr. boter met 4 gehakte
sjalotten cn 3 of 4 eetlepels meel, al
naardat dit uitzet, laat hel, bruin worden,
roert liet met bouillon tot een dikke saus,
doet er wijn en citroensap naar den smaak
bij, benovens kappertjes cn peper, voegt er
in fijne roepen gesneden kaltstongen en
kalfszwezerik aan toe, ook wel restjes van
gevogelte of de lever daarvan, vult er
schelpen mee en strooit er Parmezaansehe
kaas overheen, om ze daarna in dc pan
te laten bakken.
YOOR KINDEREN.
KREUPELE WIM.
,,'t Is jammer, dat hij maar niet dood
is," zei de dokter, niet onvriendelijk, „hij
zal niets meer kunnen doen in de wereld
de arme jongen zal zijn leven lang on
gelukkig zijn."
En hij ging naar hel volgende bed. Wim
lag half in slaap in liet ziekenhuis; hij was
nog onder den invloed van liet verdoo-
vende middel, dat men hem had moeten
toedienen, maar hij hoorde duidelijk en be
greep heel goed wat de dokter zei. Rij
verkocht kranten op straat en hoewel de
verdiensten daarvan niet groot waren, kon
men ze thuis niet missen. Nu zou hij niets
meer "kunnen doen, hij zou tot last zijn,
een 'mond meer om te voeden en hij zou
niet in staat zijn iels te verdienen.
„lk ben 'tot niets meer nul," zei hy
later, tot de zuster, die hem wat kwam
cn on-
plezier
Voor dc kleintjes.
GREETJES ZIEKTE.
.Greetje was altijd vol gekheid
deugd, maar eens had ze meer
dan goed voor haar was.
De kindermeid was uil en mama paste
op Greetje en haar* kleine zusje. Toen het
kleintje sliep, zei mama.: „Nu mag jij naar
de speelkamer gaan, Greetje, heb nu maar
veel plezier, terwijl zusje slaapt."
Greetje ging naar hoven, daar zag ze
Puck; toen zei zij: „Kom Puck, ga mee
naar de, badkamer, laten we daar spelen,
dat sve aan zee zijn."
Greetje zette de kond-waterkraan open,
tot liet Tad vol genoeg was, om er in
(c plassen, toen stapte zij er in en nam
het hondje bij zich.
O, wat hadden ze een pret! Na «enigen
tijd stapte Greetje uit het bad, veegde
Pucks pootjes met den handdoek ai en
stuurde liem den tuin in; toen trok zij
tiaar kousen en schoenen weer aan en pro
beerde de plassen op tc vegen, die zij ge
maakt had. Zij liegroep wel, dat zij knorren
zon krijgen, als mama zag, wat ze had uit
gevoerd.
Toen de kindermeid dien avond naar bed
ging, had Greetje het licel warm en haai'
hoofd deed pijn. Er moest om den dok
ter gezonden worden en de arme Greetje
bloei lang ziek.
Toen zij beter werd, vertelde zij haar
moeder, wat zij gedaan had en beloofde,
dat zij het nooit weer zou doen.
Mama was blij omdat haar kindje weer
beter was, en ook omdat zij eerlijk ver
teld had, dat zij zoo stout was geweest.
Gedrukt ter Drukkerij v. d. Sghiedambche Courant,
