59°*" Jaargang.
Zondag 4 Maart 1906,
Tweede B
Clarissa's roeping
No. 12021.
-
- V
3§"
b igj t>
UIT DE FEns.
EILAND,
1
I*f
ÊHi
-
v
i
tf
r
D«sra courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
Prjjs per kwartaalVoor Schiedam en V 1 a a r d i n g e n ft. 1,25. F) unoo
per post 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Y 1 a ft <3 i n g e n 10 cent-
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags véétf eer uur
aan het bureau bezorgd zijn.
ws. o
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl, 0.92iedere
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die
innemen
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiér
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentie* opgenomen tol den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan Let Bureau te voldoen.
Saireaa t ÏSoterafcrnatt ©S„
ïnterc. Telefoon Na. MS,
'ipa
KJ
Spekken en zwijgen.
„De Vaderlander" zegt van dc houding
van den heer Goeman Borgesius, in de Ka-
mor, dat die is bepaald in overleg met zijn
vrienden, en hot zwijgen, de eenige juiste
houding kan zijn.
Want, gesteld eens, dal Mr. Borge
sius zich wél in die discussies ge
mengd had. Dan zon het natuurlijk gc'-
heeten hebbenDe voogd van hol, mi
nisterie treedt op, daar de ministers het
zeiven niet af kunnen. En dan zon men
tol, Vervelens loe het tegenovergestelde
hoeren van wat: men nu hoort'Ik vraag
den heer Borgesius, on heb aan het, mi
nisterie geenc boodschap.
Wij kunnen niet direct zeggen ,dat
dc oppositie een nobel gebruik gemaakt
heeft van de we! overdachte houding
van den Kabinetsformateur. Maar wij
hebben niets anders verwacht. Ecnc op
positie, die lot zulke kleine middelen
hare toevlucht nam, als het in dienststel
len van spreurhonden om na te gaan
of Mr. Veegens reeds confereerde met
de tegenwoordige ministers vóór zijne
officieele benoeming in de Staatscourant
stond, is tot alles in slaat.
Over de uitlating van den beer Kolkman
schrijft liet blad:
Hij sprak van den Kabinetsformateur,
die zijn eigen kind onmiddel
lijk n a d e g e b o o r t e t e v o n d e t i n g
h o e f t g e l e g (I, e ri d ie de n a f k e e r
t o o r tl at kind zelfs zoo ver
d r ij f t, d a t h ij e r heel c maal niet
m e e r o v e r vv i 1 s p r eken.
Dat is allemaal verbazend aardig, maar
geeft bij den ervaren politicus Kolkman
nu niet direct blijk van veel verantwoor
delijkheidsgevoel. Er is verder in die
beeldspraak iets bijzonder foutiefs. Als
een vader den zoon, die in staat is
geheel zelfstandig op te treden, voor zich
zeiven laat zorgen, legt hij hem volgons
den lieer Kolkman te vondeling, en als
hij om dezelfde reden niet, meer voor
hém optreedt, maar hem zeiven laat spro
ken, bewijst, dal volgens don afgevaar
digde v.oor Rhenen dat hij zoo'n afkeer
van dien zoon heeft, dat hij niet meer
over hem wil spreken.
Na aangetoond te hebben, wélke gevaar
lijke gevolgen deze misschien niet kwaad
bedoelde mop kan bobben, op bet platte
land en bij een nieuw „kleine debater", merkt
het Wad verder op
Hoe dit alles zij, wij wilden maar
zeggen, dal de oppositie excelleert in
hare opzettelijk hoogst onwelwillende in
terpretatie van Mr. Goeman Borgesius
over de Kabinetsformatie, en daarmee
wraak denkt te nomen over hot, feit,
dat; hij de man is, die de coalitie ten
val bracht. En die wraak bepaalt zich
daartoe mei als hij spreekt,, geeft de
rechterzijde zelfs den meest, ongeoorloof-
den uitleg aan zjjnc woorden en de be
doeling daarvan.
i.
Clarissa Hemingway was or trotsch op,
dat zij nooit in haar leven een baljapon
of ander gekleed toilet had bezeten. Een
eenvoudige rok, een paar vingers breed van
den grond en een net nauwsluitend lijfje,
waren volgens baar meening goed genoeg
voor iedere gelegenheid. Clarissa had een
roeping te vervullen, in haar leven cn kon
dus niet veel aandacht schenken aan haar
kleeding. Zij wijdde zich aan de verheffing
of de emancipatie of zoo iets, der vrouw.
Het juiste doei barer roeping was voor haar
vrienden niet heel duidelijk, maar allen wis
ten dat zij er al haar tijd en kracht aan
gaf.
In een van de zeldzaam voorkomende
tijdperken van rust, die zij zich zelf ver
oorloofde, om lot, ontspanning te komen,
bad een harer •rulinnen Iiaar overge
haald, een eenvoc uë partijtje ten haren
huize bij te wonen, wat heel wat moeite
had gekost.
Op den avond van dat partijtje had Lola
Bannister voor de zesde maal aan Bobby
Carton gezegd, dat zij zijn vrouw niet wou
worden. Bobby waarschuwde haar plech
tig, dat zes bedankjes van hetzelfde meisje
rnoer dan genoeg was voor een man, en
hij van plan was, haar nu aan haar lot
over te lalen.
„Ik zal rnijn hof gaan maken aan iemand,
Standaardwerken en Standaardleugens.
De „Zulphensche Courant," schrijft onder
bovenstaand opschrift:
Een Standaard boek is een boek, dat
aile andere boeken op zijn eigen terrein
overtreft, dat tot voorbeeld en gids voor
alle andere schrijvers van boeken over dat
zelfde onderwerp dient, de jaloezie opwekt
van alle, mindere schrijvers, in het land der
wetenschap gezag hoeft, en vereerd wordt
als oer-welenschappelijk.
Dat is een Slandaard-b'oek.
Maar wat is nu een Standaard-leugen?
Onze lezers zien dat woord zoo dikwijls
in allerlei respectabele bladen, dal er wer
kelijk wol eens een verklaring van, mag wor
den gegeven.
AVelnu, deze is, als men bovenstaande
definitie slechts naar de behoefte van het
geval verandert, gemakkelijk genoeg daar
uit samen te stellen.
"Wat is een Standaard-leugen?
Een Standaard-leugen is een leugen, die
alle andere leugens op het terrein van den
leugen overtreft, die tot voorbeeld en gids
kan dienen voor alle andere verzinners van
leugens, de jaloezie opwekt van alle mindere
leugenaars, in het land der leugens gezag
heeft en vereerd wordt, als oer-leugonachlig.
Ons werd een definitie van het woord
gewaagd naar aanleiding van de mededee-
ling van de Standaard aan hare lezers, dat
het ministerie De Meester, hoewel voort
gekomen iiil. de leus „Tegen Protectie!"
desalniettemin, teneinde te voorzien in de
bljjvende tekorten, een.voorstel tot verhoo
ging van het tarief van invoerrechten had
ingediend, een voorstel, zooals dat van den
minister Piorson, een protectionistische ta
riefsherziening, dienende om meer geld uit
do invoerrechten te halen. De waarheid
evenwel is, dat de wijziging eenvoudig strekt
tot uitvoering van een artikel in de wet van
'98, dat. geen enkele post wordt verhoogd,
dat het. voorstel dan ook in geen verhand
slaat, tot de l'mancicele plannen der regee
ring, en slechts ten doel heeft, zonder
hooging der invoerrechten de smokkelarij
aan de grenzen tegen te gaan.
Wij zijn zeer verheugd, dat ons juist
nu die waag werd gedaan. Want nu kun
nen wij volgens dc eischcn van een goede
methodiek direkt dit duidelijke voorbeeld
aan onze definitie toevoegen.
D a t is aizoo oen S t an cl a a r d-leugen.
die dat op prijs stelt", sprak Bobby
„aan dat meisje in den hoek met dien
korten rok."
„Bobby", riep Lola ernstig, „neem mijn
raad aan, drink een grogje of iels anders,
waar je trek in hebt on ga naar bed. Maal
laat Clarissa Hemingway met vrede. Zij
zou in staaf, zijn, je aan te nemen.",
„Dat zou ze niet", zei Bolibv beslist.
„Daarvoor is zo te verstandig. Dat kun
je zien aan haar klecven. Maar zij
zou mijn hulde op prijs stellen en dat deed
je nooit."
„Overhaast je er in ieder geval niet mee,"
raadde Lola. „Als je er morgen nog net zoo
over denkt
„Van avond", hield Bobby vol. „En jij
moet mij aan haar voorstellen."
'Lela onttrok zich nooit aan bet onver
mijdelijke, en stelde dns Bobby aan Clarissa
voor, waarna zij zich met een schouderop
halen verwijderde, wat waarschijnlijk be-
tcekende, dat. zij haar handen in onschuld
waschte.
Bobby glimlachte tegen Clarissa's hoofdje
met de gladgestreken haren, en merkte op,
dat er in de kamer daarnaast gedanst werd.
Clarissa beschouwde, dansen natuurlijk als
een lichtzinnig vermaak, dat voor een
mensch met een ernstig doel geen aantrek
kelijkhcid aanbood. Zij had dan ook nooit
geaarzeld, om dit uit te spreken. Zij opende
haar lippen, maar hoorde zich, tot haar
eigen verwondering alleen zeggen:
„Ik dans niet".
De woorden gingen vergezeld van een
glimlach, die er alle strengheid aan ont
nam. Clarissa lachte zelden en wist niet,
Onze gezanten.
Jhr. Mel ml] van Carnbeek, gezantschaps
secretaris 2e kl„ werkzaam bij het Kabinet
van Buitenlandsche Zaken, benoemd tot
legatie-secretaris te Rome, verliet gisteren
met. zijn gezin de residentie ten einde zich
naar .zijn nieuwe standplaats te begeven.
Bij juin vertrek ondervonden dc heer en
'mevr. Mclv'ill hoe vele sympathieke en
Vriendschappelijke herinneringen zij daar
ter stede achterlaten. Een talrijke schare
bevond zich in de wachtkamer van het Hall.
Spoorstation en verdrong zich voor den
treinwaggon om den vcrlrekkenden een af
scheidsgroet l.e brongen en een hartelijk
lot weerziens toe te roepen.
In die groep werden opgemerkt de minis
ter van buiten], zaken en mevrouw )ran
Tets, diens ambtsvoorganger MeJvil baron
Van Lyndonde diplomatieke vertegen
woordigers van Spanje, Frankrijk, Rusland
en van den Heiligen Stoel; de Fransche,
Italiaans&he, Duitsehe, Belgische secretaris
sen of attachés van legatie; de gezant
schapssecretaris baron Van Tuyll van Se-
rooskerken, van het Kabinet van den mi
nister van buitenlandsche zakende voor
malige legatie-secretaris jhr. Schinunelpen-
ninck; eetiigc letten der hofhoudingen, de
moesten met hun echtgenoot-en, zoomede
vele hoeren en dames uit de verschillende
kringen der Residentie.
Connlaton.
De minister van buitenlandsche zaken
brengt ter kennis van belanghebbenden, dat
de heer F. T. Melle-ma, consul der Neder
landen te SI. Petersburg, aan zijn depar
tement te spreken zal zijn op Woensdag
7 Maart a. s„ des morgens tussclien 10 en
12 en dus namiddags lusschen 2 en 4 uur.
{„Siet„")
Audiënties.
De gewone audiëntie van den minister
van justitie zal Woensdag 7 Maart e, k.
niet plaats hebben.
Depart. Tan Financiën.
Bij Kon. Besluit .is aan jhr, E. J. P. Elias,
op zijn verzoek, met ingang van 1 April
1906, eervol ontslag verleend uit zijn be-
Lrekkijig van referendaris bij het Depart
ment van Financiën, niet dankbetuiging
voor de langdurige diensten door hem aan
den lande bewezen.
Tweede Kamer.
De leden van de Tweede Kamer zijr. lei-
behandeling yan de aan de orde gestelde
wetsontwerpen, in openbare vergadering bij
eengeroepen op Woensdag den 7en dezer,
des .voormiddags te elf ure.
Int. Tentoonstelling te Milaan.
Een vergadering van het uitvoerend co
mité der Nederlandsche commissie voorde
Internationale Tentoonstelling- Milaan 1906,
is uitgeschreven op Zaterdag 17 Maart, a.s.,
des namiddags te twee uur in liet „Hotel
des Indcs" te 's-Gravenhage, welke voor
leden van de algemeenc commissie toegan
kelijk i.s.
In overeenstemming nret de bedoeling van
den minister van landbouw, nijverheid en
handel, is uit het uitvoerend comité een
dagelijksch bestuur gekozen, bestaande uit
den Jicor J. E. Schollen als voorzitter, cn
de Jieeren Hudïg, onder-voorzitter, Cre-
mers, gedelegeerde te Milaan, De Meester,
Kromhout en den secretaris.
Mot-wolk -d'an in een spoedig to houden ver
gadering der iad'en zal worden geïnstal
leerd.
dat zij er heel aardig uitzag, als zij het
deed. .Maar Bobby was niet blind. Hij ging
naast haar zitten.
„U danst niet?" vroeg hij. „Daar ben
ik blij om. ik doe het ook niet."
Clarissa lachte weer er sprak goed
keuring uit baar lach. Deze was geheel
verschillend v a den vorigon, en nog be
koorlijker.
„Dus u vindt het ook dwaas on onwaar
dig?" vroeg zij.
„N neon", antwoordde Bobby lang
zaam, „dat is de reden niet. Ik dans niet,
omdat ik het niet kan. Ik kan niet in
de maat blijven en trap mijn danseres altijd
op dc voeten."
Clarissa, was teleurgesteld. Bobby Carton
had een knap uiterlijk. Zij zou het prettig
gevonden hebben, als hij met. haar gesym
pathiseerd had.
„Brengt u hier uw vacantia door?"vroeg
zij-
Bobby schudde hel. hoofd.
„Ik h<-b altijd vacant ie," zei hij vrootijk.
„O!" Clarissa was blijkbaar teleurgesteld.
„Doel u n i e Is
„Niet in den zin, dien u meent?" zei
Bobby Carton. „Waarom zou ik? Ik beb
gold genoeg voor alles, wat ik noodig heb
en voor hot. meeste wat ik begeer."
„Maar waarom doet' u niet iels, dat
de moeite waard is", zei Clarissa, iets
dat u het prettige gevoel geeft, dat u iets
in de wereld beteekent?"
„Omdat ik 't niet kan," zei Bobby nede
rig. ,ik heb hot wel geprobeerd, maar het
gaat niet. Op zijn hoogst zou ik hier of
daar klerk kunnen worden. En waarom' zou
Intern. Yerccniging Yreiles-tetitoonstelling.
Naait- wij vernemen, waren. Donderdag jl
cn 25-tal personen in het Hotel de Twee
rite-den 'te 's-Gnawnibag© bijeengekomen,
om een. afdfcoliimg Den Haag eter Voroeni-
giimg op te richten. De 'directie van !bet
hotel bad de beleefdheid' gehad een Salon
ten behoeve der veueonigitag kei" beschik
king' te stelten.
Dc haar nu*. J. H. Bepgsnm, ouid-miii&ter
van koloniën, leidde db bdjioonlkomsb. Do
secretaris-gen craa»! der Veneeniging', de -lieer
A. ten Bosdh N.Jzn. zette het doel der ver-
e-eiriging natteen. Hij memotreerdh 'bij do
bespreking dtar mididëil'e-n, waarop getracht
zal worden hot d'öel -te bereiken, dait uit d'o
ondiregefei. b3iij|kb, d'ait <te vtereeniiging geen
tegenstander lis mn een gciwaipandë var-
dtedüiging -van h<e)t Vaderland. Hij betoogde,
d'at zoolang db igowenscihte redhiteltoefsba-nd
bussohea de volkoren nog niet is venkire-
g-en, ook voor one gelidt het woord Van
Cromwell en d'on Duitschen keózeai: „houd
uw kruit droeg- en uw zwaard scherp."
Hij wees er echter op «waffle een. schoon e
gtefllegttnlheiM aan Nedteriand is -gesdhoniken,
om een kraehkigeu .stoot te gavbn aan de
ontwikkeling van 'bet 'ddntkbeeïd .dat or eon
iuteraraitionole i-edhbstocstand: moet komen,
evenals tegenwoordig do inwoners van de
beschaafde kvndten aan een najakmil recht
zijin onderworpen-.
Over den juisten aard', om Vang en pl'aats
van. dc te houden. tentoonstelling kon spre
ker geen -inlichtingen verschaffen, diaar hij
liet in hoogo mate ongepast zon vinden
voomlt to te o pen op dfe beslissingen, van
•liet Algemeen Bestem'.
Nadat nog verschillende mocïedbeiEngen
over de wijze van propageer,on on db iunibh-
ti-ng der pkuttseHjiko afdtelingan waren ver
strekt on enkele vragen wainen beantwoord',
werd den hecS* m-r. EL J. BergSm-a verzocht
het voorziijtorschaip der afdteelinig 's-Graven-
h-aga to aanvaarden, tenrijjl de heer W. ba*
ron Snouckaort Van, Schiaiubmlg tot secre-
taans dbr afdboling werd1 benoemd. Beide
hoeren naman do banoeniing aan. Hun wem
verzocht de saim'ensteltlinig van een volfedlilg
beistauir eter sifdëelwg voor 'te bereiden,
Gent. Adininistatie.
Dn burgemeester van Amsterdam heeft
aanvaard het hein door het bestuur van
den Neder], hond van gemeente-ambtena
ren aangeboden beschermheerschap der te
'Amsterdam in Augustus te houden tentoon
stelling op gemeentelijk administratief ge
bied.
Uit ëo S. D. A. P.
Na een discussie die lot. ruim half twaalf
duurde, werd gisterenavond in Amsterdam
111 van de S. D. A. P. de navolgende mo
tie met 102 tegen 88 en 7 blanco stemmen,
aangenomen
„Do al game ene vergadering is van oor
dcel, dat het geschil Wijnkoop-I lugcnholtï
van persoonlijken aard was en in geenerlei
verband stond tot liet. partijbelang;
spreekt verder als haar meenitig uit, dal
de wijze, waarop partijgenoot. Wijnkoop in
deze zaak is opgetreden niet is geweest in
overeenstemming met de plichten en de
waardigheden van een vertrouwensman in
onze .partij."
Naar aanleiding daarvan trad op grond
van een zoo ernstig verschil in zake de op
vatting van het partijbelang tussclien be
stuur en vergadering, dit in zijn geheel af.
Een Ibestuur kon dus dien avond niet meer
verkozen worden, 't Demissionair bestuur zal
Woensdag a.s. een vergadering beleggen in
Vriendenkring ter verkiezing van een nieuw
bestuur.
(„Volk.")
Aelilerlijke kinderen.
De Vcreeniging tot. Opvoeding van Idioten
en Achterlijke Kinderen, van welke dc Stich
ting' „'sJIeeren Loo" Ie Ermclo uitgaat,
heeft besloten een geheel andersoortige in
richting in het leven te roepen, een in
richting tol opvoeding n.l. van een 200-
lal achterlijke kinderen, wier achterlijkheid
hoofdzakelijk liet gevolg is van vcrwaar-
loozing. Dit besluit, staat in verband met de
aanneming van dc Kinderwetten.
Om tiaar doe! te bereiken Hoeft genoemde
vcreeniging een landgoed aangekocht,
„Groot-Einaus" genaamd, gelegen niet. ver
van Ermclo, ten einde dc stichting te doen
verrijzen.
Kraukzlnnigen-verpleging.
Het bestuur eter Vea-eomgi-ng Centraal-
Israëlitisch krwnkz-umigenjgosbidiit in No-
dwilland, -gevestigd te Amsterdam.-, beeft aan
II. M. -do Koningin verguiininig verzoölitt. tot
■hot oprichten eai explodteeren van ee-n ge
sticht voor 300 verpleegden op hot terrein,
genaaurid Het Apeldoorn sche Bosdh, go-
logen in dc -gemeente Apeldoorn, aan. den
Zut.pheuBchen iD lav, at weg-,
ik dal doen! Ik heb hel geld niet. noodig
en er zijn hoopun anno kerels, die er wel
om verlegen zijn. Ik zou iemand anders
hei brood uit don mond nemen, en er
zijn negen en negentig kansen tegen één,
dat die ander het werk beter zou doen
dan ik,"
Clarissa dacht, erover na.
„Misschien heeft u .gelijk," zei zij einde
lijk, „ik moet zeggen, dat. ik de zaak nooit
zoo beschouwd had."
„Natuurlijk zou het. anders zijn, als ik
oen bepaalde neiging voor iets voelde, zoo
als u bijvoorbeeld," zei Bobby.
Clarissa opende haar mond om te spre
ken ten gunste van de mishandelde vrouw,
maar hoorde zich vriendelijk zeggen
„Laten we daar niet over spreken, we
zouden het daar zeker niet over eens
zijn."
„Ik hen vatbaar voor overtuiging," zei
Bobby. „Maar ik heb altijd gmeend, dat
de roeping der vrouw was liefhebhen en
zich laten liefhebben. 0, ik weet wel, dat
die opmerking niet door nieuwheid uit
munt. L heeft haar waarschijnlijk meer ge
hoord. Maar ik ben een man en zeg u,
hoe een man erover denkt. Ik geloof, dat
het voor een vrouw best de moeite loont,
eon man Hof te hebben en hem een ge
zellig tehuis te verschaffen."
„Maar die rompslomp de prozaïsche
kant ervan!"
Het lag niet in Clarissa's aard, haar
vaandel te verlaten in het gezicht van don
vijand.
,,-h-F', zei Bobby, „als je de rozen wilt
plukken, moet je er de doornen hij nemen.
Middenstand.
Daal' het» nieb wenschclijk -blbök geëjïc-
En zou hel. goede ervan niet tegen heel wat
onaangenaams opwegen?"
„Misschien", zei Clarissa, „ik weet liet
niet. Ik denk, dat men liefde zou moeten
voelen, om op die vraag antwoord te kun
nen geven."
„En heeft u nooit iemand liefgehad?"
Bobby voelde zich gedrongen, die vraag
te stellen, schoon hij wist, dat die zeer
onbescheiden was.
„Neen, ik hob nooit iemand liefgehad,"
zei Clarissa, en haar oogen ontmoetten die
van Bobby.
Toen vond deze dat dit vertrouwen be
antwoord moest worden.
„Een poosje geleden", zei hij. „dacht ik,
dat ik liefhad. Ik vroeg een meisje ten
huwelijk."
„0!" zei Clarissa.
„Zij bedankte mij," zei Bobby, en voegde
er vrooiijk aan toe: „en het was voorde
zesde maal."
„Dan zult u nu wel heel terneergedrukt
zijn," veronderstelde Clarissa.
„Neen", zei Bobby, dat ben ik niet. „Ik
dacht wel, dat ik het was, maar ik vergiste
mij. Ik moet dus wel veronderstellen, dat
ik niet werkelijk liefhad."
Hij keek Clarissa vragend aan.
„Ik heb altijd gedacht," antwoordde zij
ontwijkend, „dat een afgewezen minnaar
een rampzalig schepsel was."
„Ik zie er niet. rampzalig uit," zei Bobby,
„(lat. weet ik wel. Maar hoe voel ik mij?"
„U verlangt toch niet van mij, dat ik u
zal zeggen, lioe u zich voelt," gaf Clarissa
lachend ten. antwoord. Zij stond op en sprak
„Goeden avond, u zult hel hcjste doen. met
