OVER DEN KERFSTOK.
Algemeen gebruikelijk is do uitdrukking
„iels op zijn kerfstok hebben". Als iemand
een nog niet afgohandeldcn post op zijn
zondenregister heeft staan, zegt men,,je
hebt nog wat op je kerfstok". Dat is goed
Nederlandse!), en ieder weel, wat hel be-
teekent. Doch niet ieder weet, waar die
uitdrukking vandaan komt.
Het kexfhout bestoud uit een 1—2 M,
lang stuk hout in den vorm van een leest,
op welks rand men door herringen of in
snijdingen een schuld in geld of gelds
waarde aanteekendo. Rekenen was vroeger
nog niet zoo algemeen bekend, en deze
wijze van boekhouden was in eenvoudige
gevallen ook voldoende. De Italianen mo
gen nog zoo trotseh zijn op hun boekhoud-
kunst, het kerf hout was een juiste en
eerlijke manier van schulden aan te tee
kenen. Nu leeft het nog maar alleen
voort in de taal, het zal daar zijn taai
maar abstrakt leven nog wel Iaug voort
zetten.
VOLHARDING.
Iemand die zijn hoorders wilde doen be
grijpen, welk een heerlijke deugd volhar
ding is, vertelde hun de volgende geschie
denis, Twee kikvorschen, een optimistische
en een pessimistische, vielen in een em
mer met melk, en liepen groot gevaar van
te verdrinken. Heel gauw verloor de pes
simistische kikker den moed en viel op
den bodem, terwijl de optimistische nog
maar door bleef zwemmen. Wel werd hij
erg moe en kwam hij in de verzoeking
om den strijd op te geven, maar toch
zwom hij nog maar altijd voort, totdat hij
eindelijk kalm en wel kon gaan zit
ten uitrusten op een kjuit boter.
A. „Het is tegenwoordig gemakkelijk om
een goed romanschrijver te zijn. Het laat
ste werk is altijd het beste."
B. „Ja, vroeger stierven de schrijvers en
bleven hun werken leven, nu blijven de
schrijvers leven en hun werken sterven."
varken ran mij loopen, jawel"
Dokter: „Nam je die pil driemaal per
dag, zooals ik zei?"
Patiönt (droevig): „Och, mijnheer, ik kon
'm niet terugkrijgen toen ik 'ra den eer
sten keer had ingeslikt!"
Bewonderende moeder (tot schilder); „Ik
geloof, dat u Evangelina's neus niet pre
cies getroffen heeft."
Schilder: „Mevrouw, Rafaël zou het niet
beter kunnen."
Moeder: „Waarom niet?"
Schilder: „Omdat Rafaël dood is, me
vrouw."
Hij„Uit liefde voor u zou ik in bet
stof aan uw voeten willen kruipen."
Zij„Laat ik u mogen zeggen, mijnheer,
dat het tapijt van morgen goed ge
schuierd is."
Groen: „Jansen is gister door de tram
overreden. Ze zeggen, dat hij er niet bo
venop zal komen."
Bruin: „Wie zegt dat zijn dokter of
zjjn zaakwaarnemer?"
Kellner: „Mag ik u vragen, mijnheer,
waarom u door een vergrootglas naar het
vleesch kijkt?"
.Gast: „Ik wou den biefstuk op behoor
lijke grootte zien."
Kellner: „Zou u dan zoo goed willen
zijn, mij het glas te leeuen? Ik zou er de
fooi, die u mij laatst gaf, wel eens door
willen bekijken."
Professor in de anatomie: „Ja, als je
de ingewanden niet in 't hoofd hebt, kun
je niet door 't examen komen."
NEDEHLAiNDSCHE WIJSHEID.
0 waerelt, vol veranderingen!
Wat is het aardtsch betrouwen broos!
Vondel.
Ontneemt de deugd
heur strijd en pijn
en deugd en zal
geen deugd meer zijn.
Gezelle.
Men kan uit gissingen niet vast noch
zeker sluiten.
Vondel.
Kon ik altijd gevoelen, wat ik weel,
Dat daar nooit Heil wordt zonder
Smart geboren,
Dat er geen Hart zal worden uitverkoren,
Dat niet verging in Vlam van eigen Leed.
van Eeden.
De wisselzieke faam
Viert eiken dag een andere victorie,
En wjjdt haar lof het liefst een
nieuwen naam.
Potgieter.
Traditie kan zijn een logge last, die ons
op de schouders drukt, maar ook een hef
boom, die ons blijvend voor wegzinken be
hoedt.
V. Loosjes.
YOOR DAMES.
MODE.
Hel. is verbazend zulke hooge eischen
als da tegenwoordige mode aan haar vol-
gelingen stelt, men kan haast gocn een
voudige japon meer maken, als men niet
zeer goed op de hoogte is van het kos
tuum naaien. Als men denkt, dat een prin
ses-japon zonder veel garneersel toch wel
gemakkelijk lo maken is, vergist men zich
deerlijk. Want juist 0111 die heel eenvou
dige japonnen goed te doen vallen, wordt
groote bekwaamheid vereischL De rok
moet nauw sluiten om taille en heupen
en van onder wijd nitloopen. Muur niet
alleen de snit ook het garneersel der japon
nen is tegenwoordig zeer samengesteld. Een
eenvoudigou naad ziet men haast niet
meer: alle naden worden verborgen door
dat ze of in een plooi vallen of door een
biais bedekt zijn. Wie al eens een japon
met zulke eenvoudig lijkende versieringen
gemaakt heeft, zal tiet er mee eens zijn,
dat cr veel werk aan is.
Verbazend veel wordt, cr in de voor
jaarsmode met patten gewerkt. Pallen wor
den op allo mogelijke en onmogelijke plaat
sen aangeknipt of opgezet, "hoekig, spits
of gerond; bizonder sierlijk slaan patten
die elkaar kruisen en met knoopen zijn
bedekt. De knoop wordt dus meer gebruikt,
al is het dan ook niet voor zijn eigenlijk
doel: de sluiting. Hij is zeer verschillend
van grootte; men zet enkele heel groote
knoopen als sieraad op oen kostuum, maar
ook wel dozijnen heel kleine. Opvallend
is de voorliefde, die men heeft, voor dun
ne,. zachte zijde, die meer dan ooit ook
voor eenvoudige japonnen gebruikt wordt.
Vooral zal men veel een zwarten fafzij-
den rok zien dragen, niet alleen bij zijden
of kanten blouses, maar ook bij gebor
duurde batisten of linnen blouses.
CO-EDUCATIE.
I11 een artikel, waarin hij zich over 't
algemeen ten gunste der co-educatie ver
klaart, stelt (le heer Jordan in het Ame-
rikaansche tijdschrift Munsay's Magazine
ten slotte de vraag: „leidt, co-educatie niet
tot het huwelijk?"
Hij beantwoordde die vraag aldus:
Men heeft gezegd, dat de omgang voor
beide seksen met elkaar er weliswaar ge
makkelijker door wordt gemaakt, maar dat
juist die voortdurende omgang iets van de
bekoring zal wegnemen, die door de een©
op de andere wordt uitgeoefend en dien
tengevolge veel mannen en vrouwen on
gehuwd blijven.
We hoeven ons hierover niet te veront
rusten, want niets is minder waar; en zelfs
al was er een grein van waarheid in, dan
zouden de gevolgen ervan niet van ernsti-
gen aard zijn. Liefde zal gevoeld worden,
huwelijken zullen gesloten worden zonder
dat een enkele opvoedingsmethode daar
verandering in kan brengen.
'Ongetwijfeld wordt het huwelijk uitge
steld door de opleiding der vrouw aan de
akademie, en waarschijnlijk hebben de
meeste vrouwen die gaan studeeren zich
aanvankelijk een ander ideaal gesteld
dan dat van vrouw en moeder. Enkelen
harer hebben misschien zelfs iets tegen
het huwelijk, in dat geval doen zij wijs
zich daar buiten te houden en het voor
andere gelukkiger vrouwen over te laten.
Maar er is niet 'het minste bewijs aan te
voeren, waaruit blijk; Jat hoog ontwikkel
de vrouwen tengevolge van haar opleiding
ongetrouwd blijven. Men vindt onder haar
juist de beste vrouwen. Zij kunnen haar
man niet alleen liefhebben, maar hem ook
ia veel gevallen met raad en daad steunen.
Natuurlijk zijn meer ontwikkelde vrouwen
moeilijker te voldoen dan andere.. Zij zul
len nipt trouwen om bezorgd te zijn, en
stellen haar man hoogere eischen. Dien
tengevolge heeft haar huwelijk meer kans
om gelukkig te worden.
De vrouw, die een Amerikaansch col
lego heeft aigeloopen, heeft zich daarvoor
niet buitengewoon hoeven in te spannen.
Zij heeft vier jaar lang een zeer normaal
leven geleid onder gezonde, opwekkende om
standigheden. Wanneer zij haar studie als
een gewoon meisje begon, is zij bij het
eind ervan geen zenuwachtige lijdsteraan
bloedarmoede, die afkeerig is van het hu
welijk. Zij heeft alleen door de vierjarige
studie een ruimer gezichtskring verkregen.
Het spreekt vanzelf, dat hoe langer een
vrouw studeert, hoe later haar huwelijk-
zal plaats hebben. Maar er is volstrekt
niets tegen, als men niet op 7,00 heel jeug
digen leeftijd trouwt.
Een professor uit de Oostelijke Staten
vroeg onlangs bij een bezoek aan een uni
versiteit in een der Westelijke Staten aan
een der oudere studenten, hoe hij dacht
over de vraag der co-educatie.
„Ik begrijp u niet," antwoordde de stu
dent. „Welke vraag bedoelt u?"
„Wel, co-educatie," zei de professor. „De
opvoeding van mannen en vrouwen in het
zelfde college."
„O," sprak de student. „Co-educatie is
hier geen vraagstuk meer."
En hij had gelijk. De co-educatie is geen
vraagstuk meer, waar ze op verstandige
wijze in praktijk is gebracht.
NATIONALE VEREENIGING (Bureau)
VOOR VROUWENARBEID.
Uit het vijfde jaarverslag dezer vereeni-
ging blijkt welke veelomvattende werk
zaamheden dit bureau op zich heeft geno
men. Het heeft zich ten doel gesteld gege
vens te verzamelen omtrent den toestand
dor vrouw in verschillende werkkringenen
raad en inlichtingen te verschaffen aan
haar, die deze verlangen.
In den loop van het jaar 1905 kwanten
vragen in over de meest verscheiden on
derwerpen, bijv,:
Opgaven van goedkoops pensions en te
huizen voor werkende of voor rustbehoe-
vendo vrouwen in verschillende landen.
Opgaaf van personen en verceuigingen,
die op 't gebied van kunstnaaldwerk be
zig zijn.
Inlichtingen omtrent het vak van kunst
nijverheid, ten opzichte van opleiding, voor
uitzichten, enz.
Inlichtingen, over opleiding en vooruit
zichten, plaatsing als volontair enz. in het
tuinhouwvakid. in het land bouwvak en
de bijenteelt.
Opgave van opleidingsgelegeuhedeu en
vooruitzichten in binnen- of buitenland
voor bibliothecaris van openbare leeszalen
en bibliotheken.
Opgave van fondsen en instellingen voor
ouden van dagen uit verschillende maat
schappelijke kringen.
Advies en hulp in zake oprichting van
tehuizen voor verwaarloosde kinderen, o£
verkrijging van een werkkring op hol ge
bied van kinderzorg onder eigen verant
woordelijkheid.
Hulp tol liet verschaffen van rust en
buitenlucht aa.11 ruslbehoevcnde werkende
vrouwen.
Gegegovens omtrent vrouwenarbeid en
looncn in vergelijking van die met mannen
in 't algemeen.
Er is hier slechts een greep gedaan
in het zeer groote aantal punten, waar
omtrent men het Bureau vragen hoeft
gesteld. Deze enkele toouen voldoen
de aan op hoe velerlei gebied zich
dit Bureau beweegt.. Hoewel dit niet het
eigenlijk doel der vereeniging uitmaakt, is
ze toch ook steeds voor zooveel 111 haar
vermogen is, bereid, naar werk zoekende
vrouwen bij haar pogingen te helpen.
Dank zij de propaganda, die voor de
zaak gemaakt werd door mejuffrouw Jun-
gius, de presidente, en mejuffrouw Polak,
de penningmees teres der vereeniging, was
het aantal leden in het jaar 1905 met 66
toegenomen.
Moge het jaar 1906 op een nog grootere
toename kunnen wijzen!
EEN GEZEGDE VAN DEN
DUITSCHEN KEIZER.
De Duitsche keizer heeft bij de toespraak,
waarmee hij den gelnkwensch van het
staatsministerie op den dag zijner zilve
ren bruiloft beantwoordde, een woord ge
sproken, dat voor de Duitsche vrouwen
een teeken des iijds is. Hij zeide: „Het
staatsministerie heeft in den loop van zijn
werkzaamheden herhaalde malen het ge
noegen gehad aanwijzingen van Hare Ma
jesteit de Keizerin te ontvangen en 'daar
naar te kunnen handelen; ik hoop dat. de
heeren ook voortaan haar wenken in ge
meenschap met mij zullen uitvoeren en
steeds in het oog zullen houden 0111 het
nooit te vergeten, dat de eerste vrouw
van Duitschland, de koningin van Pruisen,
evenals alle Duitsche vrouwen, leidend op
hun denkbeelden kan inwerken."
EEN ONBELEEFD WINKELIER.
Eenigen tijd geleden gebeurde het vol
gende vermakelijk voorval te Freiburg, in
Duitschland.
Twee dames stonden voor een winkel
raam naar de uitstalling te kijken, toen
de eigenaar van den winkel, wien het be
gon te vervelen, dat zij niet binnenkwamen,
haar vertelde, dat zij er nu lang genoog
hadden gestaan en wel eens verder konden
gaan. De dames liepen voort zonder een
woord te spreken. Een half uur later kwam
een bediende in hof-livrei den on ge manier-
den winkelier vragen uit naam van do
Erf-Groothertogin van Baden hoeveel deze
hem schuldig was voor het bekijken van
zijn uitstalling,
VROUWENSTEMRECHT IN
ENGELAND.
Bij de laatste verkiezingen in Londen
heeft een vrouw meegestemd. Bij vergis
sing was do naam van juffrouw Bussey
op de kiezerslijst gekomen. Zij eischic dien
tengevolge een stembriefje. Daar de be
ambte bij de stembus niet gerechtigd was,
haar te weigeren, nu haar naam op de
lijst stond, moest hij juffrouw Bussey wel
toestaan haar stom uit te brengen.
RECEPTEN.
Magdalenakoek.
K.G. boter goed geklopt, K.G. sui
ker, 1/2 K.G. meel, 3 eieren, mei nog 3
eierdooiers wordt goed doorecngeiroml. Dan
op een met boter bestreken blik ter dikte
van een vinger uitgespreid, met kaneel,
suiker en amandelen bestrooid. Bij matige
warmte gebakken en warrn op het blik in
stukken gesneden.
Rijstmeelgerecht.
150 gram suiker brengt men met, li/2
liter melk aan het. koken, voegt er 50
gram fijngehakte zoete amandelen bij en
185 gram met wal koude melk aangemeng
de rijslmeel en kookt de massa 30 minu
ten onder omroeren, voegt er de op een
stuk suiker afgewreven schil van een si
naasappel en een beetje zout, bij, roert
er do met wat room vermengde dooiers
van 5 eieren door, doet er als de pan
van het vuur genomen is het stijfgeklopte
wit der eieren door en giet de massa in
een afgckociden vorm. Men presenteert er
vanillesaus bij.
YOOR KINDEREN.
BARREV'OETELING.
De volgende geschiedenis is ongeveer
honderd en tien jaar geleden voorgeval
len.
Do jonge Aristide Epamiiiondas Mou-
lins, die altijd Barrevoeteling genoemd werd
om zijn natuurlijken afkeer van schoenen
en kousen, heeft als jongen van vijftien
jaar dienst genomen in liet leger der Re
publiek.
Hij volgt generaal Bonaparte in Italië
en helpt hem cenigc overwinningen beha
len. Hij vecht als een leeuw, loopt als een
haas, schreeuwt als een ezel en is daar-
trotsch op als een pauw.
Na een hevig gevecht, dat beslissend was
voor den veldtocht, houdt Bonaparte een
schouwing van de troepen en deelt core-
wapenen onder hen uit.
„En ik?" vraagt Barrevoeteling heel ont
lui 1st, omdat hij niets kreeg.
„Je bent nog tc klein, maar me.11 zal
aan jo denken, als je Italië, Duitschland
en Oostenrijk hebt genomen, wal. zeker eens
gebeuren zal."
■Men lacht, maar Barrevoeteling heeft
lust 0111 to schreien.
Den volgenden nacht verlaat hij het
bivouac en gaat. naar het naburige dorp
in de hoop daar wat eetbaars t.c vinden,
dat goed zal smaken bij zijn niet al te
lekker maalmen al geen pasteien in bet
Fransche leger, in Italië. Hij komt al tas
tende in een schuur; daar liggen drie per
sonen om het hardst te snurken. Hij loopt
weg, maar bedenkt zich op eens, dat. hij
ze wel eens wat dichter bij kon gaan be
kijken: het zijn drie vluchtelingen, die uit
geput door het gevecht van den vorigen
dag, de kracht missen om verder te gaan.
Barrevoeteling maakt zich meester van
hun wapens, die nog bij hen liggen en doel
ze zachtjes ontwaken, waarna hij hen be
veelt hem te volgen. Alle tegenstand is
nutteloos, daar ze ongewapend zijn. In
een oogwenk zijn hun polsen gebonden en
de drie woeste krijgers moeten hun vijf
tienjarigen overwinnaar volgen.
Den volgenden dag is ieder op de hoogte
van Barrevoetelings heldendaad en deze
krijgt verlof zijn gevangenen bij generaal
Bonaparte te brengen.
„Generaal, ik heb gedaan, wat ge mij ge
zegd hebt; nu moet ge uw belofte houden."
„Hoe clan?" vraagt Bonaparte verwon-
derd.ovcr zooveel stoutmoedigheid.
„"Weet u niet meer, dat. u mij gister be
loofd heeft aan mij te zullen denken, als
ik Italië, Duitschland en Oostenrijk had
ingenomen? Hier heb ik nu een Oosten
rijker, een Duitsclier en een Piëmontees."
Bonaparte vond de dapperheid en de ge
vatheid van den knaap zoo aardig, dat
hij Barrevoeteling dadelijk de eeresabel liet
geven, waarnaar hij zoo verlangde en die
hem toekwam ook.
YOOR DE KLEINTJES.
DE ROODE TULP.
Een klein meisje, dat Jetje .heette, had
met vaders hulp, iü tulpebolietjes ge
plant. Zij was heel'nieuwsgierig en liaalde
de potjes, toon vader zeide, dat het tijd
was, dadelijk uit den tuin.
Moeder had mooi bloempapier gekocht,
en toen de potjes, netjes gewasschen, in
de kamer stonden, werd het. er om gedaan.
Eindelijk zag Jetje, die er eiken dag naar
keek, een rood bloempje in een pot zit
ten. Vader zeide, dat. het een „la reine"
was. Jetje vond hel heerlijk, en toen zij
er den volgenden morgen naar keek, en
zag dat' de knop weldra open zou gaan,
gaf zij er ccn kusje op ende bloem
opende zich. Wat was hot een mooie bloem
Jetje keek nog eens en nog eens naar die
bloem en werd op een van de meeldra
den een aardig klein wezentje gewaar, liet
kleine meisje, dat een fijn gazen kleedje
droeg en mooi lang goudblond haar had
en ccn ktcin gouden kroontje, op haar
blonde lokken droeg, heette Tulpa en was-
de koningin dor tulpen. Tulpa zong ecu
lief wijsje en keek met haar mooie blauwe
oogjes Jetje aan, en deze zag een aardig
klein mondje, een paar lachende blauwe
oogjes, een klein, fijn neusje en een paar
aardige rose oortjes. Tulpa zeide vriende
lijk
„Mijn Jieve Jetje, spreek een wenscli
uit en hij zal dadelijk vervuld worden."
Jetje dacht even na en zeide toen:
„Dal ik bij u zal wonen, en dat ik even
klein zal worden."
„Nu, dat, is goed, hoep Basal Jetje zal bij
Tulpa wonen! Lang leve Jetje!", riep Tulpa.
Jetje glimlachte.
Een oogenblik later was Jetje bij Tulpa
in de roede tulp en zat zij op een meel--
draad. Zij had het heerlijk bij TulpaI Zij
at kleine broodjes, koekjes en pasteitjes
en dronk dauw eu honig, Tulpa hield veel
van Jetje en Jetje hield veel van Tulpa.
Zij speelden 's avonds en 's morgens met
elkaar in de bloemen en hadden veel ple
zier. lederen dag ging de roode tulp even
open, 011 keken Tulpa en Jetje over Oen
rand van de bloem heen.
Eens zag Jetje, toen de tulp weder open
was, haar vader en haar moeder in de
tulp kijken, toen vroeg zij aan Tulpa of zij
weder naar hen toe mocht. Tulpa vond
het goed, en geen 10 minuten later was
Jetje in de kamer en vloog zij vader, moe
der en de broertjes en zusjes om den hals
uit blijdschap, omdat zjj weder bij hen
was. Tulpa had er naar gekeken en glim
lachte droevig, want nu kon zij niet meer
mot Jetje spelen, en was zij weer alleen.
De tulp was zoo bedroefd, dat zij haar
blaadjes liet hangen cn weldra verwelkt
was. 1
(Door een tienjarig meisje.)
Koloniën.
De ovormUSng van Langa,
Da ovkaWnMdnoj van hot Bivak Lang»
worilii in) die. ,,N. Soer. Ofc." «lis verligt yer-
tcM!
Alles was «.rustig Sim 'bieb biMaikl, <ks nVan-
Bcfhatppcaii, dia ufat op wafdht waaien, JiLadcfcn
ssMi to slapen 'gdtejgd!, diauikbaair, dab wear
tien diag vöoribiijl was, «ti wiet. aatn. donken-
db, dat. .ham slaap zou: kunaren waödieint ge
stoord, wamt, do Boegiinoes had götoondi ootkl
dk|3 nachts to willensl'apon,. in togcaiistol-
tUi'iug va.11 don. Atjdkeo*.
Hot was ongeveer Üiiailf 11, toon dia sdhiEd-
wadht öesijigo ■lwdbn aianuiitop, die dien ocun-
raandknt van het 'Bivak uoodkatkidl'ijik wil
den spreken. Het bleken db Ma to va, on; eon
■hadji te zijn', difo gchcumrinwigi CWsttorend
medftdiedfonj, diat in ebn kampong tiert Moin
half .uurtje van illicit, biivalk in Oostelijke
richting zi-'dh eten 'bemdb sitduitaiiöodlijg'dni had
verzameld met tot, oogiriark dtas ma'dhte hot
bivak' to ovetrvafen.
In olk ander gtiVail1 z«u; db commandant,
do te-Kuiten.mt, J. N. Bsroeso, zieken* zijn
uitgerukt ora mist dien 'Mlatovai «Bis gild's de
tfórrde te ovWVa&n, clla,11 wol con, hinder
laag hebben uitgezet 'in. db ridhtiirrig! enn ihcni
te van-gen, d'odli, en* van-tin. fsltedh'te 10 "bajo
netten- 1111 btit 'bi'v'alk; dat gemaakt was voor
ééne ccnupaiguie.' ibnwïjl groote hoewoeililitedott
vivres wniran. qpgofcgd, zoodat Qiot zaalk was
het. bivak ruwt Van kuaidhton to on.tMootou.
Besloten veindi daarom >iii: Ihot büvtalc d-o
bende, «ff to wakMbni, terwijl! don Matowa
weird' opgedragen .omtrent atltlo bewegingen
dor bende, ffeldMrngön te versdli'alffon mot
de bcd&oling m ftSjr hot aantetekon Van d<sn
dag v.oo mogolijk to oveiwalfan. Da ,nmn-
sriba,p,pon worden stiltlbtjos gewekt, getest
zich, to tkfaxleu cn mot d!a bodbelEngon vim
cl'en vijand' in kermis gesteld.
Het hivalk' biloef mstiig, raibts vörstoord®
möar db stilte van -dien nacht, ja. hot was»
of altos nog must/Igor was dian. tióón db
komst van dkni Afetowa. met zijn, omJlvertoptel-
lottd 'beirfidkt, con. stilte vóór don stortmi.
Berst om half twee. riep No. 1 iemiaitid
«aan diio vooïta'dhitiig nader sloop1. ,,Lako
mij Batjo" Mbnk duiidetLijlk: door db .stiilo
nacht 011 toen geen antwoord! vtoJjgdb 011 da
gedaante Moeff uiadSeaiiltuiponi, toste 'hïjj een
schot.
OmmadiddMJk ba*ak llikyVig gtiwbetmimtr uit
het Oosten en. 'Zuidoosten, 'los on v'liogbiil oen
25 a 30 mtai, zondfeip fete ta zcgganl, togon
de storko paggea-, op, -erover om wierpen zitik
op db onzen;
B'Kksamsna! was a'lte .in zijn, work -go-
gaan, doch d« troep was killaar om, hen to
ontvangan;
De liindinuik, dien dat nMbs .mlaalkte, was
ovarwol'diiigbnd'die donkere schaduwen;,
die zondbr letiar woord! te luiten, hun' lansen,
knisseai en tkinuppeüs zwaaide® en üinim Moo-
dig work verridhten onidxsr (het vuur van
tidntaJübn. gevcren.
Na, het cioinim.a'udo „kloewlar" waren db
onzen naair buitten gesneld. No: 1 was kra
nig op zijn post' gcibScVeai. en vocht alls öem
nazmulb, törjwijtl dia sergeant Koper, db
fuiseMbr Tafa,, de liWilainctodhie seo-gtiiant Balka,
Tapahila en die cloiriuiKinda.nt vootiwaarts
snelden, db isdh'adluven tegemoet.
'Eoni oogonibfik bleef het ovorigb dbe1!: van
dien troop stokstijf gtaain, d'oclb spoedig vlo
gen ook zij erop in;, aaiiiigomöcd'igicl! dooi* hot
commando, aibtalk'eieren van hun. luiitonant.
Tapaltla, ontving b'ijmai dadelijk eon; tans-
stocik ire die rechterborst on eon knuppelslag
waardoor: lrijj .neeireèointte, db sergeant Btóka
oen lianrasbodk iin,~ HdieU en 'buik, dbdlr die
aanvaöca* vend! dioor dom luitenant mlet db
navolvleii* neenigesdhootiii.
De seugc'ant Kopca* krteeg een kniuppal-
sl'ag, wiaardoor hij ineenzakte, en oen op
hem; gemókte lans Taila in 't gezïdlib wond
de. Kopen opigesipirouigbn, togdie toon een
tweetal Vijanden neen*.
Spoedig mocht dó vijand het to-ci»! op
geven en .met achterlating Van 5 doodtin
de plaats mmnem.
Do paggeir was ovor mi; afstand! van 20
voet bcsdbadigd.
In caa-awfouniatfio -wend' do dlaig afgo-
wiaclht.
Die mem zulten allfton nog 'Iialng ,'hotiigon,
die men van gespannem Idtotenon -naar
elk geluid, diat telkens opschrikken bij hot
neervallen va.ni com done balk, dat tuiron in
do dtóterniiB, tot, 'die oogem. ibcigSn'nen to
schemeren, cin. ovenrail iets nieonöni te zien,
Om haiilf vijlf had do cwnniaiiid'amt die fcweo
briani-karai'si ketltingigiangeirs kunnen over
halen1 'het bivnftd to vmiï&tbn,,, ieder 'langs
vewsdhiifcitdio ■wogen, 0111 dfen oVerva.1 to
mctdónl naar* Kampang 011 vtiuisterlkning to
vragen.
Ouder* 'belofte Van algcheiefe kwijitbdbol-
dimg van. straf verdwenen Tairto altasi Tinto
en DoeÜa in de dimisteinilib on bradhtoui hot
taricflib behouden aan.
Het is ta lioonai', dfct deze belofte niet
in hot vcaigechboelk' geraakt en w'eukcilijk
VeMu'lldi 'wwdle, zoodht nu dbrigoÏÏjjkö geval-
fctni do kettingjongen op het wooaid Vain bon
offfiibicir aan kan en bóreïd! is xijjtt lotion.' to
wagen vooa* onze, htótaigan,on, do rijpe.
Noig eonligo beaiiidliten. weirdiein il'atca* ver
zonden. muur Piaré Pare en Peamangii.
Om 6 uiuir word diadldij|k uiltgarulkb 'in
Oastcffijk'a utdhtiaig 011 dlo bloedsporen ge
volgd!, dti.-a na,au Lisa 011 Patompa Iteiddon,
zondtar otienwefl.' beits van die-n vijlnndi to ont
dekken.
Gkdrukt ter Drukkerij v. d. Schiedamsche Courant.
