60'" Jaargang.
Zondag 30 September f906.
lil mier Maat alt BRIE Malei.
Eerste Blad.
Ie Richt ra Je« Bnrgpaaf.
No. 12197
KENNISGEVING.
N ATIONALE MILITIE.
KENNISGEVING.
KENNISGEVING.
Afsluiting Groenelaan.
BUITENLAND.
Italië,
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Dezo courant verschijnt da gelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen
Prijs per kwartaalVoor S c li i e d a m en V1 a a r d i n g e n fl. 1.25. Franco'
per post fl. 1.65.
Prijs por week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Ad ver ten tien voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Ad verten tien: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden, Tariev.-u
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prjjs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
f voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
1
LAS» W E E n.
DISTRICT No. XXXIII.
Oproeping onder de wapenen van een Land-
weerpllclitlge tot het honden van
oefeningen In 1006.
De burg km ekster van Schiedam
Roept bij deze den landwecrplichtige
der lichting 1904,
TIlEOiDORUS FRAKCISCUS VAN
DER TEEMS,
op, orri zich overeenkomstig 'de aanschrij
ving van het Departement van Oorlog van
8 September 1906, afdeeling S, L cn V,
jer vervulling van den ingevolge art. 11
der Landweonvet te volbrengen wcrkelij
ken dienst op 10 .December 1906, aan tc
melden bij het onderdeel van liet 4e Re
giment Infanterie, in garnizoen te Delft.
Genoemde verlofganger moet zorg dra
gen, dat hij, op den aangegeven dag, in
uniform, gekleed cn voorzien van de hem
uitgereikte klceding- cn uitrustingstukken
én van zijn zakboekje, zicht op de bier-vo
ren aangegeven plaats aanmeldt des voor
middags vóór twaalf uur."
De opgeroepene moei zich vier werkdagen
vóór zijn vertrek, des voormiddags tus-
schen 10 en 12 uur, ter Gemeente-Secre
tarie, afdeeling Militie, aanmelden, voor
zien van zijn zakboekje met daarin gehuch
ten verlofpas, tot het in ontvangst nemen
van het hem toekomend daggeid.
Ingeval ziekte do opkomst mocht verhin
deren, moet de verlofganger hiervan zoo
dra mogelijk doen blijken door overlegging
van een op gezegeld papier geschreven en
gelegaliseerde geneeskundige verklaring tor
Gemeen tc-Secre larie.
De verlofganger van de Landweer, die
niet voldoet aan eeno oproeping voor den
werkelijken dienst, wordt als deserteur be
handeld.
De verlofganger, die zich niet tijdig op
de aangegeven plalas van opkomst .aan
meldt, maakt zich strafschuldig.
Het niet-ontvangen een-cr hoofdelijke op
roeping ontheft den verlofganger geenszins
van zijne verplichting tot opkomst in wer
kelijken dienst, daar deze openbare kennis
geving e e n i g en alleen als b o w ij s
geldt, dat hij behoorlijk is opgeroepen.
Roman naar het Engelsch
van AGNES en EGERTON CASTLE.
62)
„Weet je niet wat voor een plaats dit is?"
ging de vioolspeler op strengeren toon voort.
«Weet je wat voor menschen het zijn die je
omringen? Heb je het algemeen bekende ge
zegde nooit gehoord dat het twijfelachtig is
of ooit een goede vrouw behalve de on
gelukkige koningin dc drempels van het
paleis heeft overschreden en dat het zeer
zeker is dat nog nimmer een reine vrouw het
palcis heeft verlaten? Waarom bon je niet
hij je man bij je man," herhaalde hij op
scherpen toon.
Sidonia, die liet hoofd beschaamd had ge-
hogen, want zij govoelde dat de vioolspeler
de waarheid sprak, richtte zich hij de laat
ste woorden hoog op.
„Ik heb geen man," riep zij heftig uit
«en dat weet jo. Dat is voorbij, voor altijd
voorbij."
Ilaar hart klopte hevig en lieoto tranen
sprongen haar in dc oogen. „Wat de motie
ven geweest zijn voor dit- huwelijk weet ik
liet, maar ik weet wel dut, alles bedrog was
cn leugen. Hij hoeft npj niet noodig. Hij
heeft nooit iets om mij gegeven. Eerst was
het medelijden, geloof ik, nu is het trots
van hem. Op zulke voorwaarden wil ik clo
vrouw van geen enkelen man zijn. Tk wil
cr niets van weten. Liever zou ik willen
sterven."
„O, sterven," zeidc de vioolspeler, terwijl
Zoo dra de verlofganger in uni-
orm is gekleed, staat hij onder
te krijgs we 11en.
Schiedam, den 29sten September 1906.
De Burgemeester voornoemd
M. A. BRANTS.
Afteckencn Verlofpassen.
De Burgemeester van Schiedam,
herinnert bij deze, hen die met groot
verlof van hun korps vertrokken, dat zij
zich overeenkomstig het bepaalde bij art.
120 der Militiewet 1901, binnen 30 dagfen,
na den dag waarop hen de verlofpas is
uitgereikt, bij den Burgemeester hunner
woonplaats moeten aanmelden, ten einde
deze hun verlofpas voor gezien ieekene en
dat bij art. 124 dievzelfde wet is bepaald
dat hij die voormeld artikel niet naleeft,
in werkelijken dienst wordt geroepen on
daarin gedurende ten hoogste twee maan
den wordt gehouden.
Schiedam, den 29sten September 1906.
De Burgemeester van Schiedam,
M. A. BRANTS.
-
InSntlng tegen pokken.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gezien hunne kennisgeving van den
2den April jl.;
brongen ter kennis vain belanghebbenden
dat de gelegenheid, welke In den Doele
tot nadere aankondiging is opengesteld tol
inenting en lierinënting tegen pokken
met animale vaccine,
dit jaar Woensdag 3 October voor het
laatst zal worden gegeven.
Schiedam, den 29sten September 1906.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
M. A. BRANTS.
De Secictaris,
V. SICKENGA.
Burgemeester en Wethouders van
SCHIEDAM,
Gelet op art. 18 der wet van don 4den
December 1872 (Staatsblad no. 134), lot
voorziening togen besmettelijke ziekten;
"Brengen bij deze tor kennis van de in
gezetenen, dat door don gemeente-genees
heer, den heer Dr. J. Endtz, qp Woensdag
3 October a. s., des namiddags van 23
uur, in don Doele gelegenheid zal woiden
gegeven tot.
kostclooze inënling en lier-tnëntlng
tegen pokken.
Schiedam, den 29sten September 1906.
Burgemeester en wethouders voornoemd
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
hij op de snaren tokkelde, „de dood is het
ergste niet. Neen, de bevrijding van een rei-
nen, trotschen geest is vreugde. De dood is
niet het nicest te vrec/.en in het leven. Wees
voorzichtig mevrouwZijn toon was geheel
veranderd. Nog nooit had hij Sidonia met
zooveel strengheid toegesproken.
„Wat ben je toch nog een kind. Maar niet
zulk een kind meer, dat je niet zoudt weten
dat dit geen streek h van een ondeugend
kind, maar een gevaarlijk spel van een
Vrouw. Welk een zorg heeft het mij gekost
om in je nabijheid te komen en je voor jezelf
te bewaren, en wat een moeite. Wanneer ik
niet toevallig de tweede viool van Jerome's
orkest had ontmoet een ouden kennis van
mij zou ik nu misschien mijn hersens nog
afpijnigen met het verzinnen van een middel
om in de nabijheid te komen. Hier bon ik
nu, ik draag de uniform van dien schurk
ginds cn ik weet niet of mij de oogenblik
ken gegeven zullen worden om tot jc te spre
ken. De gevangenissen zijn vol en wanneer
het oog van Jerome of dat zijner spionnen
zich naar dezen kant wendt en mij ontdekt,
dan gaat de vioolspeler ook achterslot. Je
rome was altijd bang voor mij en hij zal de
eerste kans de heste aangrijpen om mij uit
den weg tc ruimen. En wat moet er dan
van jou worden? Ga naar huis, naar je
man. Ga naar hem toe, zeg ik je. Je weet
waar je hem vindon kunt. Je werpt het hoofd
in don nek? Denk er om dat een engel door
trots viel, en hij was de Zoon van den
Morgen."
„Tk begrijp je niet," zeidc Sidonia.
„Jawel," antwoordde de vioolspeler, „je
weet reeds te veel. Wat zal men nog dan
sen en vroolijk zijn, voordot dit huis vult!
Zelfs nu berekent Jerome hoe hij zijn laatste
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
brengen ter openbare kennis, dat van
Dinsdag 2 October a.s. tot nadere
aankondiging de Groenelann tusschen de
Willemskade en Maasstraat voor het verkeer
met rij- en voertuigen zal zijn
GESLOTEN.
Schiedam, 29 September 1906.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Schiedam, 29 Sopt. 1906.
RUSLAND.
De Joden krijgen van het ministorie-Sto-
lypin geen meerdere rechten; de regeering
heeft het volgende ultimatum aan de Joden
gericht: do beslissing over de uitbreiding
der burgerlijke rechten der Joden zal niet
eerder plaats hebben voordat deJoodsche
jeugd van Rusland zich voor do wetten
zal buigen.
De Joden zijn alzoo weer eens de offi-
cieele zondebokken van de bureaucratie.
Het is bekend dat onder deze veelgeplaagde
categorie van het Russische volk, vele op
posanten voorkomen, wat even natuurlijk
als logisch is, wanneer men wordt, onder
drukt en gemarteld, dan kan verzet niet
uitblijven. Vele Joden zijn daarom! revo
lutionair en het behoeft geen betoog, dat
de Russische regeering hen juist 'daar
om vervolgt. Maar men weet het nu:
de Joden hebben van Slolypin niets te
verwachten. Alleen in het verwarde brein
van een Russischen bewindsman kan hot
natuurlijk opkomen, dat de Joden thans
zicli voor de wetten zullen hukken cn de
ketenen zullen kussen'die barbaren hen wen-
schen aan te leggen. Stolypin wordt geleid
door dezelfde waanzinnige gedachte als de
bloc-ddoistige Kaulbars, de gouverneur van
Odessa, die de stad in bloed zal doen ba
den, indien do Joden zich niet onderwer
pen. Om zijn schandelijke houding eenigs-
zins te verontschuldigen, wijst Slolypin er
op, dat onder de duizenden gearresteerde
„verdachten", sedert de revolutie-beweging,
het meerendeel behoort tot hel. Joodschc
volk.
Onderdrukking, dat is het regeerings-
wachlwoord, maar uit het bloed der mar
telaars wordt eiken dag nieuwe heldenmoed
geboren.
De „Times" verneemt uit Petersburg, dat
dc nieuwe verkiezingen voor de Doema
vermoedelijk zuilen samenvallen met het
Russisch Nieuwjaar.
De nieuwe Doema zal dan op 5 Maart
bijeenkomen.
uitspatting zal kunnen vieren. Heeft hij zijn
blik niet op jou gericht? De naam van je
echtgenoot, zijn Oostenrijksche nationaliteit,
zijn je schild geweest tot dusver. Maar dien
naam zal jo niet lang meer dragen. Je zult
mevrouw d'Albignac worden."
„d'Albignac riep Sidonia uit .„Ik
mevrouw d'Albignac? Jc bent krankzinnig."
Maar terwijl zij sprak gevoelde zij hoe liet
koude zweet haar uitbrak.
„En d'Albignac zal niet voor een lang
engagement zijn," ging de vioolspeler mee-
doogenloos voort. „De kleine koning heelt
nog slechts weinig lijd over en dat weet zijn
adjudant heel goed en d'Albignac zal maar
al te blij zijn nog iels uit de ruïnes te kun
nen redden bovendien hebben zij reeds
een vriendschappelijke overeenkomst ge
sloten."
„Ik begrijp je niet," zeide Sidonia weer.
Zij werd bleek, dan rood, beefde en zocht
steun aan den ruwen stam van een der pal
men.
„Neem mij met jc mee," riep zij plotseling
op smeekenden toon uit. „Red mij."
„Tk kan je niet redden," antwoordde do
zwerver. Zijn stem klonk hard maar zij beef
de. „Niemand kan jc redden dan jc echtge
noot. Ga naar hem toe."
Daarop begon hij met veel drukte zijn
viool te stemmen, want zijn mede-orkestlodon
kwamen terug. Sommigen van hen zagen
niemvsghrig naar de deftige dame die zoo fa
miliaar met hun onbekenden kameraad sprak.
Sidonia wendde zich om. Verscheidene per
sonen van het gezelschap zagen haar ook
nieuwsgierig aan. Aan liet andere eind van
dc zaal zag zij Jerome en zijn adjudant, die
in een druk gesprek waren gewikkeld en tor-
wijl zij praatten, wierpen zij telkens een vccl-
Allo gouverneurs en prefecten in Rus
land hebben van hel Centraal bestuur der
gevangenissen te Petersburg een schrijven
ontvangen, waarin hun wordt meegedeeld,
dat de terroristen nieuwe plannen hebben
gesmeed om de politieke gevangenen te
bevrijden. Het kenmerkende in deze nota
is, dat Tiet Centraal bestuur er mede dc
mogelijkheid aanneemt, dat de gevangenis
sen zullen worden aangevallen of belegerd
door do revolutionairen.
Het centrale comité der Oelobriston heeft
verklaard dal het de daden van zijn voor
zitter Alex. Goelsjkoff niet voor zijn re
kening neenil. Goetsjkoff js een voorstan
der van de zoogenaamde staatkunde van
Slolypin, maar zijn partij verloochent hem.
De czaar heeft een onderzoek bevolen
naar de doodsoorzaak van Trepoff, meldl
do „Petit Bleu". Aan de familie van den
„rooden generaal", die schatrijk is, schonk
de czaar 800.000 roebel, de weduwe kreeg
alleen 300.000 roebel.
Voor dc eerste maal heeft de „bond van
Russische mannen", juister gezegd de zwar
te honderd, de organisators van pogroms,
met de justitie kennis gemaakt. Een dier
individuen, Lavrof, die ijverig propaganda
maakt voo-r pogroms en de ander, de voor
zitter van den „bond" te Kief, woiden ver
volgd wegens de belecdiging van dc Doema.
Het is nu maar de vraag of de Russische
rechters hen durven te v-croordeelen.
Een revolutionaire brochure is heimelijk
Rusland binnengesmokkeld on in duizen
den exemplaren verspreid. Zij werd te Ge
neve gedrukt en noodigt do Russen uit
den czaar to vermoorden, voor welk kunst
stuk det dader of zijn erfgenamen een som
van honderdduizend roebel zal ten deel val
len 3 dagen na den dood van NT co buis II.
De brochure eindigt aldus: Dat God ons
iemand zendo die ons van het czarismc
verlosse om' een eind te maken aan dc sla
vernij. Rusland zal hem zegenen die de
daad volvoert.
GEM ENG DE MED EDEELT N GEN
tegen geen menschelijke wet iets vermag."
De paus legde hem verder uit, dat een men
schelijke wet zeer wel en op een in elk land
verschillende wijze kan worden gesteld over
een door de kerkelijke wetgeving reeds ge
regelde materie, maar slechts wanneer haar
bepalingen in de geest niet strijden met de
wet der kerk en slechts wat betreft de uiter
lijke en ondergeschikte vraagpunten der ma
terie. Wanneer een dergelijke wet echter
tegen de goddelijke wet en de grondslagen
der kerk indruischt, is zij voor de kerk van
onwaarde on is geen Katholiek gebonden
aan haar te gehoorzamen. Een onrechtmatige
wet to gehoorzamen, herhaalde dc Paus, is
verboden^ en een onrechtmatige wet legt geen
verplichtingen op. De Voorzienigheid, ging
hij voort, zal over de toekomst uitspraak
doen cn, naar hij verwachtte, die uitspraak
kenbaar maken. Verder over de wijzigingen
in' de Scheidingswet ondervraagd, verklaar
de de Paus, dat het verbod dér cultusver-
eonigingen zal gehandhaafd blijven, zoolang
Kamer en Senaat niet de noodige wijzigin
gen hebben gebracht in do wet, strijdig met
de katholieke leer. De Paus voegde er bij
ITct gouvernement moet niet wijken, het moet
onkel rechtvaardig zijn. Men wijkt voor, men
onderwerpt zich aan een zcgepralenden vijand,
maar de Paus geeft aan niemand in Frank
rijk den naam van vijand. Indien de samen
stellers der wet te goedertrouw zijn en tcrug-
keeren op hun dwaling, zullen zij nergens
meer dan te Rome bet verlangen van ver
zoening en vergoten vinden. Indien zij ech
ter willens en wetens den oorlog zoeken, zul
len zij tegenover zich vinden een verdediger
van do leer van Christus en de rechten der
kerk, die in zijn oprecht en vertrouwend ge
loof de hoogste kracht zal vinden.
Frankrjjk.
Thans is het ofticieel besluit volschonen
waarbij generaal Piequait tot divisie-gene
raal is benoemd. Generaal Picquart ver
kreeg het hevel over de tipndc divisie te Pa
rijs en is tevens benoemd tot lid van de
technische commissie voor het koloniale
leger.
Dc redacteur De Maiziére, van dc „Gnu-
lois", is door den paus ontvangen. Hij seint
hierover aan zijn bladDe paus verklaart
omtrent de Scheidingswet„Niet ik heb
dc wet veroordeeld, maar Christus, van wien
de paus slechts de vertegenwoordiger is.
Christus veroordeelt de wet, daar hij de
kerk een grondwet en een dogma gaf, waar
zeggenden blik in haar richting, dit ver
beeldde zij zich tenminste.
Een doodelijke angst maakte zich van
haar meester. Maar zelfs in haar angst bleel
zij loyaal. Zij moest niet weer met den viool
speler spreken, opdat zij hem daardoor niet
in grooter gevaar bracht. De vioolspeler, haar
vriend, de ruslelooze zwerveling in de ge
vangenis! In de gevangenis om haar! Dat
zou al te vrccselijk zijn.
Zij schreed snel door de menigte, vast be
sloten zich in de vertrekken van do burg
gravin terug te trekken. De menschen knik
ten elkander toe. terwijl zij voorbij ging. "Bij
de deur hield een oude dame met zilverwit
haar en een zacht, wit-on-rosc gezicht haar
bij den rok vast.
„Wie ben je beste cn waar ga je zoo snel
heen?"
„O, laat mij gaan alsjeblieft?" hijgde het
meisje. „Tk ben Bidonia Kielmunscgg." Zelfs
in haar opwinding vergat zij den naam niet
die haar schild was. „Tk moet n'aar mijn
tante teruggaan, naar do burggravin van Wel-
lenshausen."
De oude dnmc knikte.
„Dat is goed," merkte zij op. „Maar jo
schijnt geschrikt te zijn, mijn kind. Daar is
niets waarvoor je hang behoeft te zijn. En
wanneer je wat noodig hebt lieve, of hulp.
dan behoef je slechts tc vragen naar do
grootmeesteres van hel bof, dat ben ik. Ik
houd heel veel van jonge meisjes." Haar
stem was strelend en liofkoozend, baar glim
lach vriendelijk.
Terwijl Bidonia zich verwijderde gevoelde
zij zich iets meer op haar gemak. Wanneer
haar eigen bloedverwanten baar in den steek
lieten, zou er misschien nog redding van een
anderen kant kunnen komen een andere
Te Rome heeft een tiagisehc gebeurte
nis plaats gehad. Hen grijsaard die later
bleek te zijn kolonel Martinotti, welke met
Garibaldi non de campagne in do Vogezen
deelnam en bekend werd door het veroveren
van oen Pruisisch vaandel is op het San
Silvestro-plein in elkaar gezakt. Het bleek,
dat bij in zes-en-dertig uur niets bad ge
geten. Tiet laat«te jaar was hij geheel zonder
bron van bestaan en leefde van hetgeen zijn
wapenbroeders hem toestopten. Van militaire
eer kun jc niet leven.
Duitschland,
Op het sociaal-dem'ocratisch congres to
Mannheim js de motie-Bebel-Legien inza
ke de algemeenc werkstaking, met 323 te
gen 62 stemmen aangenomen.
De motie luidde, zooals men weel, aldus:
De partijdag bevestigt het partijbesluit van
Jena, betreffende de politieke algcmeene
staking, en acht na de vaststelling, dat
het besluit van liet vakvereenigingscongres
te Keulen, niet in strijd is met besluit
redding dan de onzegbare vernedering van
naar den man te moeten terugkeercn, dien
zij liefhad, maar die niet van haar hield.
Den raad van den vioolspeler, die plotse
ling zoo onvriendelijk was zonder cr ecnigo
reden voor te hebben, wilde zij niet op
volgen.
In de kamers van den kanselier vond zij
verwarring en drukte. Een lakei, die met
een paar koffers sjouwde, passeerde haar
haastig. Een paar nieuwe Kasselsche kamer
meisjes liepen been en weer met stapels klee-
ren en opgevouwen pakjes zijde en kant.
Een oogenblik bleef Sidonia verbaasd
staan, toen maakte een plotselinge vreugde
zich van baar meester. Deze voorbereidselen
tot vertrek konden slechts op een enkele
wijze worden uitgelegd. De kanselier had 3e
lucht gekregen van de plannen die men tegen
zijn nicht smeedde en op zijn bevel maakte
Bettv toebereidselen om haar in veiligheid
te brengen.
Hoe had zij kunnen twijfelen aan het
gevoel voor familie-eer van baar bloedver
want. Had hij zelfs bij de zaak van de
oubliette niet juièt door zijn wanhopig en
moorddadig voornomen getoond dat bij een
echte Wellenshauser was. Zij had hem niet
meer veroordeeld sedert zij dat principe be
grepen had: liever dooden dan onteering te
dulden. Knssol was geen plaats voor een
goede vrouw en hij' had gelijk gehad, dui
zendmaal gelijk, toen hij het voornemen had
opgevat zijn vrmtw daar vandaan te honden.
En wie wist beter dan zij zelf dat hij slechts
voor do overmacht gebukt bad toen bij ein
delijk toestemde ben er heen te brengen?
Maar in dezen uitersten nood znn hij zich
beer en meester toonen en zij wns veilig,
(IFortff vervolgd,}
i -
