Praatjes otervee, ïeiie ea mat.
60*" Jaargang.
Zondag 11 November 1906.
No. 12233
Tweede Blad.
Uit de Tweede Earner.
I.
n.
2,
n%
ÜURiMT.
1.78
.00
1.25
i.90
190
.50
ter*
En*
.50
1.60
1.50
(.35
1,90
lift.
1.50
>.15
>.10
Deze co» mill vor-schijni. d a g cl ij ks, mol uitzondering ran Zon- en Fees I dagen
Prijs por kwartaal: Voor S c h ied a m an V1 aar d in gen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten dos middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange naven No. 141 (hoek Korte Haven.)
118.
iche
eri- J
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Grooto letters naar de plaats die zij
innemen. I
Advertentiën bij abonnement op voordeeliige voorwaarden. Tarieven
bioT\ an zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die D i n s d a g-, D o n d e r d a g- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau tc voldoen.
Interc. Telefoon
V
ooi' de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
icllt
NT,
Het groote spel is begonnen, en als al
tijd met de Indische begrooting. En al
vraagt menig politicus zich met zorg aï
Hoe zullen wij er met Kerstmis vóór staan,
zal de gehecle état-mnjor van het schip van
Staat ongedeerd uit den strijd komen, op
dit oogenbük schijnt alles pais en vree.
Muar de Schoolmeester loerde ons reeds, dat
een storm doorgaans met oene stilte begint.
De voorzitter begon met eonc smeekbede
aan de leden om zich bij de discussies zoo
veel mogelijk te bekorten. Als men ondeu
gend wilde wezen, zou men zeggen, dat do
voorzitter beter gedaan bad die smeekbede,
die nog al breed gemotiveerd was, binnen
te houden; dan luid hij daardoor reeds de
discussies bekort; aan dergelijke smeek
beden toch pleegt de Kamer zich absoluut
niet te storen, adres aan den heer Van Kol,
die een speech van drie uren hield.
De manier van spreken is heel wat def
tiger geworden door de instelling van het
spreckqrestoolte, wnanloor de samenscholin
gen die- vroeger om den spreker plaats had
den een einde hebben genomen, en de spre
ker hoog verheven zijne zinnen de Kamer
instuurt. Genoemd spreekgestoelte werd in
gewijd door den lieer Brummelkamp, Vader
Brummelkamp zooals men hom pleegt te
noemen. Nu, die ,ecr kwam den afgevaar
digde voor Loosduinen van rechtswege toe.
Hij heeft het voorstel gedaan om het te
bouwen en niemand dacht er aan het vóór
hem tc betreden.
De heer Bruininelkamp drong nan op een
algeheel verbod van invoer en verbruik van
opium in Irnliü. Hij wilde, om daartoe te
komen, een termijn stellen, waarop dat ver
bod van kracht zou worden.
Goed bedoeld, moeten wij zeggen, maar
niet meer dan oen vrome uenscli. Men zou
in Indié mot dit verbod niet bereiken wat
men wilde, evenmin als in Nederland, met
een „Sluit Schiedam" de geheelo natie tor
geheel-onthouder zou worden gemaakt. Hot
opiumschuiven in lndié, geheel Ie verge
lijken met een o n m n tig gebruik van
sterke drank in ons vaderland, heeft daar
te vurige aanhangers, te veel slaven om
juister te spreken, dan dat die zich niet
langs den weg van smokkelen in liet genot
zouden stellen van hun hoogste goed.
Na deze onschuldige speech kwam de hoer
Pierson den Minister wanne •hulde brengen
voor zijne begrooting, mie hulde, die trou
wens van alle zijden in het voorloopig
verslag den Mi uister ^iverd toegezwaaid, voor
namelijk ook om het co r 1 ij k e van zijne
begrooting, waarin, niettegenstaande het gun
stige jaar, niet verheeld werd, dat onze
Indische financiën moeten zijn en blijven
„een voorwerp van de voortdurende zorg der
Regeering".
Juist om die algemeene lof aan den Mi
nister voor zijne begrooting gebracht, was
men niet weinig nieuwsgierig welke de hou-
ding van den hoer Van Kol zou zijn, AVel-
nu, wij moeten onze groote bewondering voor
de vindingrijkheid van den heer Van Kol
uitspreken, die als sociaal-democraat onmo
gelijk een bourgeois-Minister van Koloniën
steunen kan of mag. Want wat deed de af
gevaardigde voor Enschedé? Na onomwon
den verklaard te hebben, dat deze begroo-
dng de beste was van de laatste 10 jaren,
meld hij algemeene beschouwingen over
de 9 vorige begrootingen en deze tiende,
°m te hetoogen, dat er in die 10 jaren voel
te weinig voor fndië was gedaan, en dut
°)'er het algemeen alles veel te langzaam
êlng. Van de kanselarijstijl waarin dat lang
zame gedoed werd goedgepraat werden eenige
vermakelijke staaltjes aangevóerd, die de
Kamer nog als een deden lachen, oene ver
snapering, waarop deze boetgezant zijne
medeleden anders zelden pleegt te tracloeren.
"U eens lmd eenc Regeering overweging
toegezegdom in liet volgende jaar nadere
Werwegmg toe te zeggen, in het 3de juni-
was besloten een onderzoek in te stellen, cn
m 'ble jaar was do minister m o t zijn
onderzoek van het politieke toonecl ver
wenen.
Pour la bonne bouche word de expeditie
m>ar Boni en Bali bewaardde Radjah van
"ah, die zich mot zijne 300 A 400 vrou-
en de kris in hot hart stak om aan „Neêr-
ands dwingelandij" te ontkomen, werd op
,l m'ramatisclien toon on met groot vuur
s iew'js tegen ons beleid aangevoerdde
Wnso waarin de lieer Van Kol bij deze
Sa8e raakte, belette hem zeker niet to
herinneren, dat deze Radjah een alleron-
waardigst vorst was in zijn rijk, die zijne
onderdanen op de treurigste wijze knevelde.
Maar al is de heer Van Kol zeer toegan
kelijk 'voor critiek op de vorsten in Europa,
van de vorsten in Indic wil hij geen kwaad
hooren.
De tribunes waren vol toon de heer Van
Kol sprak, op de gereserveerde tribune
woonde een pastoor de gebeele lange rede
tot het einde toe bij, om direct te verdwij
nen, toen na den beer Van Kol de Katho
lieke lieer Boogaardt optrad. Van zijne vrien
den moet men het hebben. Het was trou
wens eene zware taak voor ieder, maar voor
den,afgevaardigde voor Breda met zijn zwak
orgaan in het bijzonder, om na Van Kol's
bazuin op te treden.
De beer Boogaerdt gaf eenige nuttige wen
ken omturnt het gevaarlijke van de toename
van den Tslam in Tndië, en drong aan op
meer staatsexploitatie, waartegen de lieer
Van Bylandt op zijne beurt juist waar
schuwde, gezien de treurige resultaten van
meer dan één der bedrijven door den Staat
aldaar geëxploiteerd.
D'e heer Dc Waal Malefijij drong krach
tig aan op afdo'ondc maa.li egden, tegen den
woeker door pandjeshuizen uitgeoefend, en
óp steeds uitgewerkter decentralisatie en
tofen werd de ochtend vorder gevuld met
'een zeer lange en uitgewerkte redevoering
Van d'ein heer Van Dieventer, die moeilijk
|kan gezegd worden tot de Algemeene Be
schouwingen over deze begrooting .te be
lmoren. Het was bij alien lof, die den Mi
nister gebracht werd, meer een uiteenzet
ting van eigen wenschon. Men weet boe
warm het hart vari dezen Indischen specia
liteit vóór de economische en intellecfueelo
opheffing van den inlander klopt. Men
zou alleen maar wenschon, dat genoemde
afgevaardigde bij do uitstekende zaken, die
bij daarover zegt, wat meer de gaven had
zijn hoorders tc boeien. Slechts even kwam
hij daartoe, toen hij met grooten nadruk
on behoorlijke bewijzen tegenover denbeer
Van Kol bewees, diat de Nederlandsche
Regccring allerminst verantwoordelijk ge
steld Icon worden voor de zelfmoorden op
Balieen daad van fanatisme na een krank
zinnig verzet, dat men getracht bad op
allerlei wijzen in der minne te doen be
ëindigen.
Dtf heer Thomson, die tot aller verwon
dering bet spreekgestoelte versmaadde,be
toogde dat dc toestand op Atjeh niet is
wat ze wezen moet cn dut cr daar met
wreedheid ie werk gegaan wordt, waar
door de best gezinde hooiden naar don
vijand oyerloopen, voornamelijk een ge
volg van de spoedige inhechtenisneming
van verdachten of zonder grond beschul
digden. D,e pacificatie werd daardoor vol
gens hem niet in de lmnd gewerkt. Dj
lieer D,e Stuers, na lange afwezigheid weer
in d'e Kamer, sloot zich daarbij aan, sprak
smalend ove'r van Heutz's- gepatenteerd pa-
rificatiestelsel; hij rekende voor, dat in
do laatste jaren 20000 mouschen van bei
der kunne cn allen leeftijd onder die pa
cificatie door onze geweren waren gedood.
Zooals de heer Dj Stuers hot sarcastisch
uitdrukte: twintigduizend kwaadwilli
gen door ons, goedwilliger). 1
D.e afgevaardigde voor Weert klaagde
verder over do toenemende uitbreiding on
zer expedities, die zich uitbreiden als „een
oli.evlck met bloed gedrenkt" en die hij
no.rmde een gevolg van ons gemis aan
zelfbcheerschirig. Hij zou Nlc eerste ken
nismaking liever opdragen aan de man
nen der wetenschap dan aan die der ba
jonetten.
D,e hoer De Stuers heeft zeker bij zijn
gebruikelijke rede oven- ons beleid in, Indie
bet oor der Kamer; maar dat ligt in
hoofdzaak aan aijn zper onderhoudende
wijze van spreken; als deskundige erkent
men hem niet; onze houding in de ko
loniën kan nu eenmaal niet in de studeer
kamer worden vastgesteld.
D.e lieer Karnebeök had ten slotte do
welwillendheid den minister de onaange
naamheid te besparen zijn rede te moe
ten beginnen om die direct weer af te
breken. Hij nam het laatste kwartiervoo,r
zijn rekening om aan te tonnen, dat er
geen sprake- is van „inzinking van de wel
vaart in Jndii1".
liet edele wagenspel nam oin 3i/j uur
een aanvang.
D,e heer Thomson stelde aan den MLnis-
ter eenige vragen betreffende de voorge
nomen bevordering van doni bekenden
lstcn luitenant der infanterie van het Oost-
Indisch leger Christotfel. Men is toch van
plan daarbij van den regel at te wijken,
dat mem 6 jaar lste luitenant moet zijn
om tot 'kapitein bevorderd to kunnen wor
den.
Uit de fonnulcering der vragen meenen
wij te kunnen opmaaen, dat de boer Thom
son geen bezwaar bad tegen deze bevorde
ring op zichzelvc, maar dat bij geen af
wijking van den regel wilde bij Koninklijk
Besluit, maar een verandering in den re
gel zelve, die waarborgen geeft dal men
zich nimmer n,p dit precedent zou kun
nen beroepen willekeur te plegen.
D,e heer Tbww n kroeg ten antwoord,
dat waar de Regccring een dergelijke ai-
wijking alleen zou in de. band werken,
waar bijzondere verdiensten beloond moe
ten worden, on zoolang die belooning niet
had plaats gehad, op zijn vragen geen
antwoord kon worden gegeven.
Ifecl wat meer politiek zat er in de
vraag van ders heer de Savomin Lobman
aan don Minister van Oorlog, betreffende
do aanvraag om pensioen van den In
specteur der Cavalerie eri de daaromtrent
te nemen beslissing.
Het is een publiek' geheim, dat die In
specteur dat ontslag aanvroeg, omdat hij
zich niet kan vercenigcn met de plannen
van Minister Staal, in 't algemeen, cn met
do afschaffing van bot blijvend gedeelte
bij de bereden wapens in 'l bijzonder.
Het kan verwondering baren, dat iemand
als de beer Lohman als Kamerlid inlichtin
gen vraagt over eene beslissing nog niet
genomen, eene beslissing, waarvan de Mi
nister aan de Kamer geene enkele ver
antwoording verschuldigd is. Dal dunkt
ons zeker ondermijning van de discipline
in het leger, en 'geeft een treurig beeld
van den politick'cn strijd tegen, Minister
Staal, waarmee men hoopt bet Ministerie
te treffen.
Het spijt ons, voor iemand zoo achtens
waardig als dc beer Lobman dat hij het
juist was, dio zoo'n treurig figuur maakte,
maar daar waren de vragen naar.
Op zijne eerste vraag, of de ontslag
aanvrage van Generaal Smeding een ge
volg was van zijn verschil in inzicht met
den Minister, kreeg hij toestemmend ant
woord.
En op de tweede vraag: Of de Minister
met de beschikking op dat adres om ont
slag niet zou willen wachten tol zijne Be
grooting in de Kamer was behandeld, kort
en krachtig:
Dat de Minister ge one enkel o
roden zag om niet zoo spoedig
mo ge 1 ijk' over dit adres to be
schikken.
Gelukkig, dat dit afdoend antwoord werd
gegeven; waar zou bet anders mot de dis
cipline been?
De heer Lobman en de gehcele rech
terzijde trok bij dit antwoord een gezicht,
waarop te. lezen wasWaren wij dat spel
letje maar niet begonnen.
Een en ander over de verpleging van om
vee en wat daarmede samenhangt.
(Vervolg).
„Wie zich aan een ander spiegelt, spie
gelt zich zacht" moeten de Nederlandsche
varkensfokkers bedenken. De EngeLche fok
kers hebben aanvankelijk toen ze Rortugce-
sche, Italiaansclie, Chineeschc en Japansebe
varkens invoerden ter verkrijging van nieuwe
i'okrassen, te veel uit bet oog verloren,
dat do goede eigenschappen van bun eigen
inlandsch ras sterk bedreigd werden. Hel
gevolg bleef dan ook niet uit. Het weer
standsvermogen hunner nieuwe foknissen
was lang niet groot en de vruchtbaarheid
maar matig of minder; terwijl dc biggen
klein cn zwak waren. Men bad gestreefd de
m inde r waardige doelen (kop en poo
len) tot zoo klein mogelijk tc makerij doch
dit had vooral de kleine fokrassen mis
vormd, zoodat bij een gemest dier men moei
lijk van kop en poolen meer spreken kon
aan een rolronde spek- en vlcesclunassa be
speurt men van voren een klein inéénge
drongen mopssnuitje en het geheel wordt
ondersteund, gedragen kan men niet
zeggen, door vier zwakke klauwtjes. Bij
zoo'n resultaat hooft men het doel voorbij
gestreefdmen beeft laten zien wat door ccn
gevolgde, fokriehting te bereiken is, goed
om eens op een tentoonstelling te brengen,
maar een gebruiksvnrken cn dat moet
toch bet doe! zijn heeft men niet go-
wonnen. Zooals ivo ccn vorig maal reeds op
merkten, zag men echter de fout in en keer
de tot den oörapronkelijkcn vorm terug.
Veel is er ook in- ons land met Engelseh
fokmaterianl gewerkt, vooral met Berkèhires
en Yorkshires. Vandaar dat men weinig
meer zuivere typen van ons grootoorig in
landsch varken aantreft, niettegenstaande
in de eerste helft der vorige eeuw het vrij
algemeen hier werd aungetrofen. Wel had
men hier, vooral in het Oosten, ook nog een
kleiner slag varkens met korte rechtopstaan
de ooren, dat sterk herinnerde aan het cor-
spronkeiijk wilde zwijn, doch dit maakte
meer en meer plaats voor het zwaardere, plat-
ruggige varkon der klei- en laagvccnstreken.
Onze lokkers staan dus, bij gebrek aan een
zuiver eigen type voor de vraag: in welke
richting moeten we fokken?
De voormannen zijn het nu over de
antwoording dier vraag lung niet eens.
We wezen er reeds op, hoe we ons voci
een deel te richten hebben naar de eist-ben,
die onze afnemers, Engeland en Duitschla'id
vooral, aan dc varkens stellen en die eisehen
stemmen nu juist niet overeenEngeland
vraagt lichte vleeschvarkens, met geurig sap
pig vlecsch voor dadelijk gebruik geschikt;
Duitschiand en onze eigen binnenlaudsolie
afnemers, zoowel de gewone slagers als dc, fa
brikanten van vlecsckwaren, eisehen goed
doormeste dieren van een flink gewicht, mol
stevig spek en vastgebouwd vlecsch. Var
kens die aan de laatstgenoemde eisehen moe
ten voldoen behoeven niet zoozeer vroegrijp
tc zijn, maar moeten goed tegen weidegang
kunnen, dus goed tegen afwisselend weer
bestand zijn; de Engelsehe export-varkens,
daarentegen kunnen zonder weidegang uit
sluitend op bet hok tot op het verlangde ge
wicht gemest worden.
Tcnvillc van den exporthandcl verlangt
men gebruik te maken van beeren van het
groof-Yorkshirc-ras ter verbetering van het
bestaande ras of door invoer, zoowel van
zeugen als beeren van dit ras, hier een soort
te verkrijgen, aan onzen eigen bodem en kli
maat gewend. Vooral afgaande op het suc
ces, dat men èn in Denemarken èn in
Duhschland met de laatst bedoelde wijze van
werken verkregen heeft, vindt dit nog a!
wat voorstanders." Vooral in Denemarken,
waar men zoo goed als uitsluitend voor dc
Engelsehe markt werkt, fokt en mest, heelt
men een uitstekend gebruiksvarken gekre
gen. Daar treft men dan ook zoowel "uivere
Yorkshires aan, als krubingspraduktcn van
deze met het inlundsehe varken.
In Duitschiand heeft men eveneens liet
groot-Yorkshire-ras zuiver op eigen bodem
aangekweekt cn dit is daar nu algemeen
bekend onder don naam van „Edelschwein".
Dit is de icden, waarom velen inplaals van
invoer van bet Engelsehe ras aanraden het
„Edelschwein" te gebruiken, wijl dit reeds
meer aan cn met onzen bodem en klimaat
overeenkomende grondsoort cn weersgesteld
heid gewend is en dus hier gemakkelijker
aarden kan.
Weer anderen willen door toepassing van
een streng doorgevoerde teeltkeus liet inlund
sehe varken verbeteren, alzoo zonder in
voering van vreemd bloed. Er is reeds
vreemd bloed genoeg in ons oorspronkelijk
type ingevoerd, het is reeds veel verbeterd
verdere kruising is onnoodig en een strenge
teeltkeus is verder voldoende ter verkrijging
van een uitstekend varken, m enen zij. Onze
eigen provincie pleit voor hun rneening. Ver
schillende Engelsehe typen zijn hier ter
kruising gebruikt, maar ons echt Zuid-
Iiollandsch type komt nog vrij veel voor en
bezit zeer goede eigenschappen. Bovendien
heeft men in Duitschiand, waar evenals hier
ook maar met Engelseh fokvee vrij stelsel
loos gekruist was, ingezien, daarmede op den
verkeerden weg te zijn en bepaalt men zich
nu met door toepassing der teeltkeus het
voorbanden iandvarken to veredelencn dit
met zoo'n goeden uitslag, dat dit v e r c d e 1-
il e land v a r k e n meer en incer gezocht
wordt en bet bovengenoemde „Edelschwein",
hoewel bet er in kenmerkende eigenschap
pen slechts weinig van verschilt, langzamer
hand verdringt.
In Gelderland cn Overijsel 'vindt men
een gjoot aantal fokkers, die het veredelde
Duitschc huulvarken wenschon in te voeren
niet zoo 'zeer om er mede te kruisen, ah
wel om het hier raszuiver voort te fokken
Zij verlangen alzoo een geheel nieuw ras.
fn de V ordelijke provinciën en ook in
Limburg wil men het bestaande soort door
teeltkeus verbeteren, doch daarnaast tevens
kruising met Yorkshires ter rasvcrbclcrin
aanwenden. Hier heeft men dus met een
gemengd stelsel te doen.
Tn Zeeland, Noord-Brabant cn Utrecht is
het streven om door kruising met beeren
van het Edelschwein of grooL-Yorkshire-ras,
liefst uit onze eigen rasfokkerijen afkom
stig, een voortgaande verbetering te ver
krijgen.
Onze eigen provincie moest zich vooral
loeleggen op het verbeteren door teeltkeus
van oiTs eigen lang niet te verwerpen eigen
type en wij achten het een gunstig verschijn
sol, dat ook de Nederlandsche slagershond,
naast het stationeeren van beeren van het
Yorkshire-ras, ook op haar keuringen toe
laat, de zonder kruising verkregen varkens
van ons eigen type.
Zooals uit het voorgaande blijkt i.« er nog
geen éénheid verkregen op het gebied der
varkensteelt, maar toch zijn we op den goe
den weg, nu er een eind is gekomen aan dat
wild in den blinde kruisen met allerlei van
varkens.
Groningen levert van zulk kruisen eon
merkwaardig voorbeeld. Op een getal van
40.00050.000 varkens treft men daar aan
kruisingsproducten metPoland-China's-
eon uit Amerika ingevoerd type groot-
en klein-YorkshiresL Tnmworths en Hon
garen. Zoo handelend kan er geen éénheid
komen en krijgt men een allegaartje, dat
hoogstens plaatselijk ecnig resultaat oplevert.
Toch dient de fokker, ook al volgt hij
een vasten regel bij het kiezen zijner fokdie-
ren, niet uit het oog te verliezen, dat het
te vroeg laten dekken zijner zeugen steeds
is af le keuren. Gevallen van zeugen, ge
dekt op den leeftijd van -1 of 5 maanden,
zijn lang geen uitzondering. Op liet foksta-
tion le Alarum (Groningen) worden geen
zeugen beneden de 8 maanden toegelaten,
terwijl de beeren 9 maanden oud moeten
ijn.
Met nog meer ernst dan bij bet rundvee,
dient men te waken tegen (c nauwe fami-
lieleelt, waartoe men op sommige dorpen
met slechts één of twee beeren, die soms
3 jaar worden aangehouden allicht komt.
Bovendien is vaak de zoon de opvolger van
Ion vader. Allerlei gebreken ziet men dan
ook soms bij de biggen optreden, waarvan
de eigenaar de oorzaak wel niet kan op
geven, maar toch beslist ontkent, dat familie-
teelt er schuld aan zou hebben. Een ge
regeld omwisselen der boeren kan niet ge
noeg worden aanbevolen en znl de verbete
ring van het type zeer bevorderen, wanneer
er eenheid in de fokriehting in een streek is.
Ook in de verpleging van het varken
moet nog veel in de richting van veibete-
ring veranderd worden. In onze omgeving is
reeds zeer veel verbeterd. Stccnen varkens-
schuren, die goed verlicht en geventileerd
kunnen worden zijn geen uitzonderingen
mcor. Ook schenken we voldoende aandacht
aan de reinheid der hokken, alleen de trog-
een zien er wel eens minder nppelcitelijk
uil. De loopplaats bij de hokken is echter
meestal te klein cn voor geregelden afvoer
der uitwerpselen wordt vaak slecht gezorgd.
De weinige beweging, en de onreinheid wer
ken de gezondheid, den algemeenen wel
stand, van het dier lang niet in de hand.
Vooral op de zandgronden in het Oosten
van ons land laat de verpleging nog veel te
wenschen over. Daar is het weiden dar var
kens uitzondering en zijn de dieren in don
kere, smerige krotten opgehokt hun leven
lang. Neen dan hebben de varkens hier,
waar weidegang regel en geen uitzondering
is, reden tot dankbaarheid. Vrije beweging
is voor een behoorlijken groei, een eerste
voorwaarde; niet alleen voor den uitgroei
der spieren, maar ook wijl het dier in de
weide vee! voor zijn voeding vindt, waar
van hij in het 'hok verstoken blijft.
Zoodra de varkensfokkerij in omvang
toenam, werd er meer de aandacht op ge"-
voatigd en sedert is er èn in de fokriehting
cn in de verpleging der varkens verbetering
gekomen, die nog steeds vorderingen maakt.
Blijft nu de regccring onverschillig toe
zien bij de toenemende beweging op dit ge
bied? Geenszins. De laatste 6 jaren ver
leent de regóering aan verschillende maat
schappijen en vereenigingen subsidies ter ge-
moetkoming in de kosten, veroorzaakt door
het treffen van maatregelen in het belang
der varkenshouderij. In de begrooting voor
1903 werd voor het eerst een afzonderlijke
post uitgetrokken ter bevordering der var
kenshouderij in dc verschillende provinciën
groot 3500 on deze post zal niet zoo spoe
dig weer uit de volgende begrootingen ver
dwijnen. Niet dat alle kosten uit do ver
leende subsidies kunnen bestreden worden
meent do regeering, neen zij wil alleen het
particulier initiatief aanmoedigen en steunen.
Sommige provinciale besturen volgen dit
voorbeeld reeds. Hoewel de regccring niet
een bepaalde fokriehting voorslaat' en tot
nog toe alleen enkele voorwaarden aan dc
subsidio-verleening verbindt, ten einde zeker
heid tc hebben, dat hot geld voor het be
oogde doel wordt besteed, is het te verwach
ten dat door de regeering binnenkort een
algemeen reglement zal worden ontworpen
voor de varkensfokkerij, evenals zij dit ge
daan heeft voor de veefokkerij.
