dwazen
Vrijdag 23 November 1906
1 60"° Jaargang
No. 12243
f-
Eersfe Blad.
tl-
s 5
BUITENLAND.
BINNENLAND,
Cl URM 1
3.
J
Reze courn.nt vci.scJiijiiï. dagelijks,met uitZ'Oikleriiig van Zon-cn Feestdagen
prijs per kwartaal: Voor S c h i e d a m en VI a ar din g en fl. 1.25. Franc-o
per post fl. 1.85.
prijs per week: Voor Schiedam en VI aard in gen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor hei eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (boek Korte Haven.)
B
Prijs der Advertentiën: 7an 18 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
biervan zijn gratis aan bel Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
lutcrc. Telefoon
voor de Redactie No. 123,
voor de Administratie No. 103.
^nttannrwwnmi
VOTffllTffWHtHlttr'i
Schiedam, 22 Nov. 1906.
FRANKRIJK.
De boedelbeschrijvingen die tot gisteren
zonder incidenten van ccnig belang wig
ren afgcloopen, hebben zich gisteren
Woensdag, gekenmerkt door zeer betreu
renswaardige voorvallen.
Te 'Aussiiüon in Tam zijn twee gendar
men ernstig gewond.
Te Querrion in het depart. Finislère
werden de gendarmen met, sleencn gebom
bardeerd, verscheidene hunner zijn ge
kwetst. Het paardenvolk moest een charge
maken tegen betoogers die een barricade
hadden opgeworpen bij den ingang van
lief dorp. Deze barricade werd, verdedigd
door 500 boeren, gewapend-met hooivor
ken.
Sn het dorpje Plondry i,n Fi iris tére wer
den de gendarmen heftig aangevallen en
'met steenen gegooid. De kerkdeuren moes
ten met geweld worden opengebroken.
Te Trenncc is tegen de vrouw e.n de
dochter van den mairc proces-verbaal op
gemaakt wegens bclcediging van de gen
darmerie.
De clericale pers raast er op los en
weel geen scheldwoorden en insinuaties
genoeg te vinden om haar baat tegen bel
ministerie bot te vieren.
Brumont zegt in de „Libre Parole"
„Het verluidt, dat de Joden na het von
nis van het bof van cassatie in de z«m!k-
Dreyfus Picqart een eeres'abol willen aan
bieden. Maar Picquarl vroeg hun, nog even
te wachten. Dc sabel zal er na zijn laat
stee veldtocht te schooner op worden.
Hen zal het gevest kunnen versieren met
alle juweelcn cn edelgesteenten, die dc
ambachtslieden der Middeleeuwen gebruik
ten voor reliekkasten en a,ndcrc kerksie-
raden."
Guy dc- Cassaguac vergelijkt. i,n dc „Au
torité" de boedelbeschrijving in de kcrkrai
bij die welke men bij bankroete winkeliers
houdt voor hun zaa,k uitverkocht wordt.
„Het bankroet," vervolgt hij dn,ft, ,,is in
Frankrijk volledig, zoowel in godsdienstig,
soeiaaj als economisch opzicht. De schei-
dingswet is duidelijk misgeloopcn, en do
regearing zal dc overwinning niet moor
winnen door liet .leger' onder de wapenen
te Toepen. Clémerrceau, dc misleider, likt
Duilschlands voeten cn zegt, da,t hij geen
oorlog wil, maag' mj heeft alle troepen
Roman naar het Duitsch van
IIANS hochfeldt.
32)
„Maar hoe kwam oom er toch toe deze
uitdaging aan te nemen?" vroeg Ulrich ein
„Iïct aannemen van dit duel was de prijs
«aarvoor Lorch de bekentenis van den dief
stal heeft afgelegd."
«Dus meneer Western heeft zich voor mij
opgeofferd?" vroeg Amsteg ontroerd.
yJn, dat heeft hij gedaan," snikte Men-
[moen! „hij die zichzelf altijd een koude
nartelooze egoist noemde."
Lotte stond schreiend op.
„Maar hij leeft immers nogLaat mij
naar hem toegaan. Misschien' is er nog ge
neting mogelijk."
-•ij omklemde do band van haar man cn
hem angstig aan.
Leze schudde droevig het hoofd,
iiLr is geen hoop meer. Hij heeft nog
slechts enkele uren te leven."
„Hij mag niet sterven," riep Gertrude
„ik wil naar hem toe." Zij wilde dc
numer verlaten, maar Meezingen hield haar
terug.
n'c' Gertrude, hij slaapt op het
oogenblik. De dokter zal ons roepen zoodra
'1 "'ukker wordt. Wij moeten allen trachten
Ms te beheersehen en Tom kalm trachten
on'moeten, hoe moeilijk het ons ook valt.
je! liefste zou ik willen schreien als een
kind
m mijn edelen, greotmoedigen
Tiend,"
Hij heet zich op de lippen en wendde zich
om.' voor de anderen zijn tranen te ver
bergen.
He dokter opende de deur.
die hij krijgen kon laten aanrukken om
vrouwen cn kinderen te vermoorden. De
soldaten zullen zich qp Katholieken oefe
nen, om zich tot den oorlog te bereiden."
De „Soleil" voorspelt ook een bankroet.
Cornêly tapt in de „Siècle" uit een a,n-
der vaatje: „Uit verschillende streken
'komt bericht van een nieuwe manier van
erdediging, waartoe men z-ijn toevlucht
heeft genomen op bevel van zekere hoo-
gcre zijde, üi.e nieuwe manier beslaat hier
in, dat er in de kerken zwavel gebrand
wordt, opdat dc schadelijke rook daarvan
aan indringers den toegang moge belet-
len. Ilier schuilt waarschijnlijk een zinne
beeld. Deze vorm van verzet heeft mon
allicht toegepast om den hoedelboschrij-
vers een voorproef te geven van de hel,
waarmede zij gedreigd zijn'door sommige
prelaten, die gelukkig het echte ding niet
tot hun beschikking hebben."
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Rusland.
Aan do „N. R. Ct." wordt uit Londen
geseind: De „Tribune" verneemt uitHcl-
si.ngfo-rsFinland heeft feitelijk besloten
zijn recht van asiel pirijs Ie geven tegen
over Ruslands bedreiging, dat het maat
regelen Tan geweld zou nemen om Rus
sische vluchtelingen in Finland in handen
te krijgen, voor 't geval Finland'niet mee
werkt. De Finschc o-verliedea zijn nu aan
geschreven om de lijsten van verdachten,
door de Russische politie opgemaakt, als
wettelijk te erkennen, de vluchtelingen ge
vangen te nemen en binnen dertig dagen
hun uitlevering goed te keuiren en er toe
mee te werken.
Uit Smolcnsko wordt bericht, dat in ver
schillende boerenhijccnkomsten in dit gou
vernement werd besloten de opgeroepen
rekruten niet le beletten zich naar hun
garnizoensplaatsen te hegeven, maar be
sloten hun dc belofte af te nemen, dat
zo in geen geval, bij opstanden enz., op
heit volk zouden schieten.
Kenschetsend voor de vrijheid, die het
Russischa volk wordt gelaten hij dc aan
staande! verkiezingen voor de Doema, is
het volgende berj.cht van do „Correspon
danca Russc"Te Petersburg deckle con
studente slrpoibiljutten uil, waarin debur-
gcii'S werden aangemaand zich op de kie
zerslijsten te laten inschrijven. De jonge
datno werd naar het commissariaat van po
litie gebracht en daar werd procesrverbaal
tegen haar opgemaakt.
„Meneer Western wcnscht u allen to spre
ken. Maar ik moet u dringend verzoeken u
te beheersehen. Zijn krachten nemen snel
af. Maakt hem door vruchteloos klagen het
afscheid niet zwaarder dan noodig is."
Tom lag door kussens gesteund op zijn
bed en knikte de binnentredenden vriende-
delijk toe. Een uitdrukking van kalmte cn
vrede lag op zijn gezicht en de groote oogen
die anders zulk een strenge uitdrukking luid
den, straalden met buitengewone zachtheid.
Gertrude knielde zacht .schreiend naast
zijn bed neer en bedekte zijn rechterhand
met kussen, terwijl Lotte zich geweld aan
deed om zich kalm te houden en haar lip
pen tot een lachje dwong. Zij kwam aan den
anderen kant en streelde hem zacht met_ de
hand over het voorhoofd. Mcnzingon hield
zich krampachtig aan de tafel vast en een
groote smart doortrilde hem, terwijl hij naar
zijn vriend zag. Tor wille van zijn familie,
van Gertrude en Amsteg had hij zijn leven
gegeven. IXoc dikwijls had hij gespot met
anderen, die zich opofferden voor een derde,
en toch klopte in zijn borst zulk oen trouw,
warm hart.
ZE VENTIENDE IIOOFDSTUK.
Zijn lippen haddon wel gespot maar zijn
hart had daarbij eegloeid en meegeleden
met de smart van anderen.
Tom richtte zich langzaam, door Ulrich
en Amsteg ondersteund een weinig op cn
zag allen glimlachend aan. ioen zeiile hij
met zachte stem
„Daar zijn jelui allemaal. Hij wendde
zich tot Gertrude en Lotte.
„Niet schreien kindlief cn. u ook niet
mevrouw. Geef mij uw hand."
Lolte reikte hem snikkend de hand.
Dank u, het is heerlijk dat ik allen uog
eens zie. Waar is mijn oude Wilhelm?"
Hier Tom!-" Menzingen trad dicht op
hem toe.
'Fe Tiflis is gisiteren een aanslag ge
pleegd op tien gewezen gouverneur van
Jdissawctpol, generaal Golostjapof. Dc ge
neraal werd doodelajk gewond; de
dader is ontkomen.
Engeland.
Miss Wilne, de ietwat al te vurige voor
standster van vrouwenkiesrecht, die Dins
dag bij dc betoogiing te Londen werd ge
arresteerd, werd door den politierechter te
Westminster veroordeeld tol 10 sh. boete
su'bs. 8 d'agen hechtenis. Zo gat er de
voorkeur aan, dc gevangenisstraf te on
dergaan.
Dc voornaamste Londcnsche bladen
schrijven met instemming ovar de metlc-
deeling van Grey omtrent Engelands ge
dragslijn tegenover den Kongostaat. Men
ziist in de woorden van den minister een
ernstige waarschuwing aan hel adres van
België,
Lord Derby heeft hel eere-voorzittersichap
aanvaard van de Firansch-Engelscho ten
toonstelling in 1908. De hertog van Argyll
is president, markies' Lansdowne, 'de lord-
mayor van Londen, graat' Egucrdon, graaf
Jersey, burggraaf Knulsford, lord Avcbury
en lord Strathcona zijn vice-presidcntcn.
Tc Glascow is een reservoir, gevuld met
70000 gallons, spiritus, lek geworden. Als
een waterval stortte dc kokende vloeistof
op straat, waar verscheidene ypersonen
brandwonden opliepen. 14 gewonden wer
den naar het" ziekenhuis gebracht, waar
er reeds één is overleden. In de naburige
straat stond twee ;voet hoog de uitge
vloeide spiritus. De schade wordt op
ton geraamd.
Na he.t nog steeds niet opgeloste myste
rie van den moord in den Mer&tham-tun
nel, as eergisteren nabij Wellington in
Surrey op de spoorlijn het lijk gevonden
van een gouvernante, miss Annie Person.
Ook hier is misdaad, geen zelfmoord, in
het spel.
Frankrijk.
Over ilb uitlatingen, der ministers Clé-
menceau en Pichon tegenover Theod, Wolff
van hot „Berl. Tageblatt" betreffende de
betrekkingen tusschen Frankrijk en Duilsch-
land zegt de, „Pctit Parisicn"Dc heer
Clémenceau en zijn collega van buitcn-
landschc zaken hebben dingen gezegd, die
de verdienste hebben waar te zijn. Dc
Franschc natie wcnscht den vrede, trou
wens Duitschland ook. Er zijn zooveel be
langrijke sociale problemen op te lossen,
dat de staatslieden daarvoor alleen reeds
al hun krachten dienen te sparen. Wij
willen dus den vrede, zooals wij dien
sedert 35 jaren hebben gewild, op voor
waarde echlcr dat onze waardigheid on
aangetast LI ij ve, onze eer onbezoedeld,,on
ze levensbelangen ongescluuul. De bui-
tcnlandsehe politiek der republiek is on
veranderd gebleven. We hebben, de sym
pathie van dc geheole wereld or 'floor
verworven en onwaardeerbare vriend-
scbapsbanden aangeknoopt. Wij hopen, dal
we 0]) dezelfde wijze kunnen voortgaan
cn wc zijn van meening, dat hoffelijke en
correcte betrekkingen met onze oostelijke
buren ons doelwit moeten zijn.
„En daar is Ulrich en daar de goede
bebouwbare Amsteg 1"
Een glimlach vloog over zijn gezicht, zijn
oude spottende glimlach.
„Goed, allen die ik heb liefgehad zijn nu
bij elkaar, nu kan ik tenminste afscheid
van u nemen."
„Beste Tom, spreek toch zoo niet," snik
te Lotto. „Je zult blijven loven
„Neon, neen, cn dat is maar goed ook,
ik verlang naar rust ik heb genoeg van
liet leven. Ik heb de vreugde en de ellende
er van gekend en alles wat ik nu nog zou
kunnen beleven zou mij eentonig en ver
velend voorkomen."
„Oom Tom, ga niet heen, blijf voor ons
leven," snikte Gertrude.
„Gun mij toch de rust, kleine lieveling."
Hij zonk mat in de kussens terug en sloot
de oogen. Na eenigc oogenblikken richtte
hij zich even op en ging voort
„Ik heb niet veel tijd racer, luistert dus
kalm naar mij. Ik beu dikwijls hardvochtig
geweest gedurende mijn leven en ik heb veel
verzuimd te doen." Plotseling glimlachte
hij. „Dat ik Lorch nog heb kunnen straf
fen zal onze lieve lieer fntj naar ik hoop als
een goede daad aanrekenen. Miin ooh was
nog goed en mijn hand vast. Maar Men
zingen, oude vriend, zal jij een beter ge
bruik van het gold nmken dan ik gedaan
heb?" IIij tastte met de luind naar Ger
trude. Een uitdrukking van innige liefde
kwam in zijn oogen, hij legde do hand op
haar hoofd. „Jou, mijn petekind, behoort
mijn zegen. Amsteg, geef Gertrude dc
hand."
Diepgcroerd knielde Amsteg naast Ger
trude neer, Tom greep hun handen en legde
ze in elkaar en sprak met een lichten glim
lach
„Dat je elkander weer hebt is toch ton
minste mijn werk. Wordt gelukkig zooals je
het verdient."'
Beiden kusten hem de hand met tranen
Spanje.
In de haven en in het arsenaal te Cadix
heersehi gioote bedrijvigheid in verband met
de oorlogstoerustingen tegen Marokko. De
eerste orders van den minister van Marine,
Aharado, betroffen dc troepentransporten
muir Rio Muni en lbo Oro cn liet inobi!
seeren van 1000 mariniers, die als landings
troepen meegaan op het ktniserseskader voor
Tninfer bestemd. Nieuwe orders van troc-
püiisuitieutrekking zijn uitgevaardigd.
Dinsdag zijn van Cadix naar Tanger ver
trokken de kruisers „Maria de Molcmi"
en ..infante Isabella", met een bataljon
mariniers en versterkingen aanboord voor de
slag.-ebepen „Pelayo" en „Carlos Quinto".
iu de Kamer verklaarde de m.nister van
marine gisteren dat de uitzending van het
pants, p-ehip „Pelayo" naar Tanger geen on
gerust beid behoeft te wekkenj de andere
selmpeii zullen terug gaan, zoodra de „Pe
layo" aangekomen zal zijn. De uitzending
dier schepen heeft niet plaats gevonden ten
getuige van een geheim tmetaat, maar uit
sluitend wegens de nabijheid van Marokko
en de te Algiers eenomen besluiten.
Het stadje Bcjar wordt bijna totaal ont
volkt. Een 800-tal families hebben zich
gereed gemaakt om naar Zuid-Amerika te
verhuizen. De reden is dat door de invoe
ring \an machines op de weverijen aldaar de
meerte werklieden zijn ontslagen. De werk
lieden die emigrccren verklaren: Hier ster
ven wij van honger. Het ergste wat ons in
Paiaguez kan overkomen is hetzelfde lot.
liet ergste zijn de menschen er aan toe die
niet kunnen verhuizen.
De „New-York Tribune" publiceert, thans
een bepaling uit het Amerikaansch-Janan-
sche verdrag van 189-1 op welk ver
drag Japan zich bij zijn eischcn beroept
waaruit blijkt, dat dc behandeling van
de meest begunstigde natie, welke de bei
de landen elkander waarborgen, op geen
enkele wijze de toepassing kan verbulde
ren van wetfen, welke mochten wordbn
gemaakt of rpeds gemaakt zijn betreffen
de dc reglcmenteeriing van den handel, de
immigratie van arbeiders cn kwesties van
politie en openbare veiligheid.
Onze Marino.
Blijkens bij het departement van marine
ontvangen bericht is llr. Als. panlserdck-
schip Friesland, onder bevel van den kapi
tein ter zee R. O. J. Verschoor, 21 dezer
V ereenigde Staten.
Dc Amcrikaansche pers houdt zich nog
altijd bezig mei hot geschil tusschen Ame
rika en Japan over de toelating van Ja-
pansche kinderen op de Amcrikaansche
openbare scholen.
in 'le oogen. Na een lange pauze wendde
hij zich tot Lotte.
,,Lk geloof, dat u gelijk heeft met uw
levensbeschouwing meviouvv, het is toch iets
goeds om te kunnen lijden voor het geluk
van andeien. Ik beleef eerst nu sedert jaren
mijn eerste gelukkige oogenblikken."
Hij zonk met een zwakken glimlach in de
kussens terug. Maar met groote inspanning
richtte hij zich nog eenmaal op, zag allen
met helderen blik aan en sprak met duide
lijke stom:
„Blijft uw levensopvatting trouw. Wan
neer ik mijn leven nog eens moest overleven
zou ik weer een dwaas willen worden."
Hij sloot de oogen, een lichte zucht ont
snapte zijn borst. Tom was gestorven.
Drie en een half jaar waren sedert den
dood van Tom verloopen.
Op een helderen zomermorgen gingen twee
met «enigszins opzichtige elegance qekleede
dames, in gezelschap van twee hcc-
ron voorbij een kleine smaakvolle villa, in
de nabijheid van de Kurpromade van Wies-
baden gelegen. Uit den voortuin weerklonk
hel heldere lachen van een vroolijke kin
derstem.
„Kijk eens, zijn dat niet je bloedver
wanten, de families Amsteg en Menzingen,
beste Rosa?" wendde zich de eene dame
tot haar gezellin.
Deze wierp een vluchtigen blik door het
traliewerk, dat den tuin begrensde.
„Werkelijk, je hebt gelijk Ada. Een echte
kleinburgerlijke familie idylle."
En gravin Rosa Slrahlheim, de vroegere
zangeres en nu de veel bewonderde echlgc-
noote van den ouden, moeilijk aan haar zijde
voortstrompolenden graaf von Strahlheim,
trok met een spottenden glimlach de volle
schouders op, maar wendde toch het hoofd
om en verhaastte haar schreden.
te Napels aangekomen.
(„Stct.")
Onze Ministers.
De Minister van Oorlog is heden voor
een conferentie met II. AL de Koningin naar
liet Loo vertrokken.
De Aliuister van Binnenlandschc Zaken
begaf zich gisteren met den referendaris, den
heer Roijer, chef van' do a I'd. kunsten en
wetenschappen bij het Departement, naar
Amsterdam, tot liet brengen van een bezoek
aan het Rijksmuseum.
Ecu Ncderlandscü kardinaal.
De correspondent le Utrecht van de ,.N.
Ct." meldt:
In een onderhoud dat ik gistermiddag
mocht hebben met den secretaris van den
aartsbisschop, machtigde deze mij, 't bericht
in de ,,N. E. Ct.", betreffende de eerlang
te verwachten verheffing tot kardinaal van
mgr. Van de Wetering, beslist tegen te
spreken.
Staten-mnallijd
Dc Commissaris der Koningin in Zuid-
llolland zag nagenoeg alle leden der Staten
aan het gastmaal verecnigd dut hij ter ge
legenheid der najaai'a-bijcenkomst den Sta
ten aanbood.
Eveneens zaten aan mevr. Parijn, de grif
fier der Staten cn de hoofdingenieur van
den Provincialen Waterstaai. Slechts enkele
leden waren door ongesteldheid verhinderd
aan den diseh deel te nemen.
De gastheer stelde een heildronk in op
II. AL de Koningin en bracht verder een
toast uit op het welzijn der Statenleden, dien
't hem een genoegen was ten zijnent ver
ecnigd te zien de le maal na de viering
van zijn TOsten verjaardag.
„Zeker, kleinburgerlijk, maar," over het
gezicht van de vrouw van den handclsraad
Boonslcd vloog een smartelijke trek, „zij
schijnen toch heel gelukkig te zijn."
„Benijd je dc menschen daar binnen?"
vroeg haar echtgenoot, cynisch, llij was in
dc laatste jaren buitengewoon corpulent ge-
s\orden en zijn gelaatstrekken deden den
ken aan een ouden boer. „Wij genieten toch
meer van het leven zou ik meencn?"
„Benijden, benijden? Bah, dwaasheid
Alaar dc blik dien zij bij deze woorden
op haar echtgenoot wierp, zeidc iets anders
en onwillekeurig hield zij de handen voor
de ooren, als kon zij de juichende stem in
den tuin daar niet aanhooren.
„Papa, papa, Tom wil nog eens rijden
Alaar gauwer, gauwer, hop, hop
En de slanke man in den tuin hief den
kleinen jongen van twee jaar, die er uitzag
als melk en bloed, opnieuw op zijn schou
der en sprong en galoppeerde met hem
door de paden van dea tuin, terwijl ecu
dame, die van jeugd eu geluk straalde,
lachend naar het spelletje keek en zich naar
de oudelui wendde die naast haar zaten:
„Is onze Tom niet flink gegroeid,
mama?"
Dc oude dame knikte glimlachend.
„Alaar jij en Alfred verwennen den klei
nen bengel veel te veel."
„Aloge hij zich geestelijk ook zoo voor-
deelig ontwikkelen en den naam Tom eer
aar Sen," merkte de oude hoer Alenzingcu
op, „moge hij eens een „dwaas" worden
zooals onze onvergetelijke oude vriend."
„De hemel geve hot."
En Gertrude nam den kleinen spartelen
den jongen van den schouder van haai
man cn kuste zijn schitterende oogen
EINDE.
;<-» v
n'U**
O.
