60"° Jaargang
Dinsdag 15 Januari 1907
No. 12285
-ijn eigen Vrouw.
BUITENLAND.
SPANJE.
■n de
zijn
t. Jo
elpen
toten,
zou.-
2 had-
ntaax
e lie-
even,
dezo
hun
■scha-
ntoot
-nken
zich
to be
halve
voor
een
eedjo
van
een
zich
Mini
ma-
naar
naar
auw-
den
i be-
toge-
het
audt
t ze
tn.
go-
haar
Aan
mr-
ver-
Ügs»
die
aan.
letje
at ze
te
l en
igen
juist
rijzo
deen
trui-
rdo
len,
te
to
rn-
om
rdo
dat
3 ral
;ing
den
al
nvt
er
en.
ca
hls
om,
.ze
eh-
ioh
do
>ei-
tijn
tar
wr
ox-
ik.
oft
m
dt
'<A
et
u,
at
ju
>n
le
b-
n-
lir
h-
in
Lr
■li
b
o
13
1,
P
O
e
HIEDAMSCHE
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en. Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor S c hied a m en VI aar dingen fl. 1.25. Franco
per post tl. 55
Brjjs per week: Voor Schiedam en VI a ar dingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiëa voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóörcen
uuï Ska het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Ad v e r t en lie n: Yan 16 regels tl. 0.92: iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per a-egel. Groote letters naai de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordcelige voorwaaiden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau le hekomen.
In do nummers, die D i n s d a g-, D o n d e d a g- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan liet Bureau te voldoen.
In tere. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
Schiedam, 14 Jan. 1907.
RUSLAND.
Na der. moord op Pawloff heeft minister
StoWpin aan de gouverneurs een circulaire
gericht om des te krachtiger tegen de revo
lutionairen op te treden en voor geen mid
del terug te deinzen. De administratieve
autoriteiten in de provincie gaan dus voort
met het nemen van scherpe politie-maat-
regelen.
Aan de „Voss. Ztg." wordt van geloof
waardige zijde gemeld dat op den dag van
Pawloffs vermoording een conferentie te
Tsarskoje SeJo plaats had. Grootvorst Wla-
dimir moet bij die gelegenheid tot Stolypin
het verwijt hebben gericht: „Gij beproeft
slechts ons, niet het land tot rust te bren
gen," waarop Stolypin antwoordde dat zijn
meeuing was, dat inderdaad de rust in het
land was teruggekeerd. Terroristische aan
slagen zijn geen tegenbewijs, omdat zij juist
'doen zien dat de revolutionairen het volk
niet aan hun zijde hebben. Was dat het ge
val dan zouden zij geen terroristische daden
behoeven te plegen.
Deze uitspraak maakte slechts weinig in
druk; de conferentie kwam tot liet besluit
dat het altijd raadzamer is, den koers-Stoly-
pin voort te zetten, als zich met nieuwe
„gewaagde proeven" in te laten.
De huiszoekingen te St. Petersburg naar
aanleiding van den moord op generaal
Pawlof, hebben geleid tot de gevangen
neming van een 100-tal personen, waar-
'j onder ook soldaten.
De „Nowoje Wrcmja" meldt, dat de jio-
litie heeft vastgesteld, dat de moordenaar
van Von der Launitz een Joodscbe diamant
werker, inwoner van. St. Petersburg was.
Twee medeplichtigen zijn in hechtenis ge
nomen.
Tot welke middelen de Russische reaction-
naiien hun toevlucht nemén om het volk
op te hitsen en aan te zetten tot pogroms,
Wiikt weder uit de volgende leugenachtige
aiededeeiing, die de renctionnaire bladen
„Nowoje Wrcmja" en „Roeskoje Snainja"
met vette letters aan hel hoofd van hun
nummer van 11 Januari afdrukten: „Ge
neraal Pawlof, wien in de Riiksdoema Ka-
detten en Joden bloedige vrank zwoeren,
is door een Jood vermoord. Russische man
nen, nu weet ge wie de moordenaars van
uw trouwe verdedigers zijn."
Uit Petersburg wordt melding gemaakt
van een nieuwe terroristische daad. Vrijdag
nacht werd in de voorstad Oehta een huis-
zoeking gedaan door de politie. 3 arbeiders
die in dat huis verborgen zaten, schoten
2 inspecteurs en 2 agenten neer, terwijl 2
rechercheurs en een huisknecht zwaai' ge
wond werden. Nadere bijzonderheden over
dit geval doen zien dat een sterk politie-
detachement onder leiding van een commis
saris er op uit was enkele revolutionairen
te arresteereti. Voorzichtig werd het huis
genaderd, de binnenplaats Ijezet en de be
woners gesomnieeid naar buiten te komen.
Eindelijk trad een werkman naar buiten die
den commissaris van politie een. stokslag
toediende, waardoor deze de lantaarn die hij
jn de hand hield, liet vallen. Toen werden
over en weer revolverschoten gelost, maar,
geholpen door de duisternis, wisten de 3 re
volutionairen te ontkomen en hun vervol
gers met vuurwapens op een afstand te hou
den. 't Is zonder twijfel weer een «tout
stukje van de revolutionairen.
De commissaris van politie te Petrowsk
(Dagestan) is Zaterdag vermoord. De
dader ontkwam.
De ontvanger van Aulidt (Tasjkent) is
verdwenen nadat hij 370.000 roebel had
rerduisterd,
bindster itolypin heeft een crediet van
71.157.ÜDU roebel aangevraagd voor liet
fonds tot hulp aan noodlijdende boeren. Hij
vroeg aan den ministerraad tevens een cre
diet van millioen roebel om een com
missie in te stellen die de pest zal be
strijden.
Op de Russische-Perzisclie grens hadden
Perzische movers vee uit een Russisch dorp
gestolen. De Russische gendarmen haalden
het vee terug en doodden 4 voovers op Per
zisch grondgebied. Op weg naar Rusland
leverden de gendarmen nog een gevecht met
een zwervenden volksstam en doodden 2
Perzen.
Roman naar het Engelsch
van FLORENCE WARDEN.
S5)
Het was een pathetisch gezicht, zooals de
jonge-slanke vrouw daar =tond, in haar
matinée van donkere serge, omringd door
haar weeldeartikelen waarnaar ze voor
'ca laatste maal keek.
j orwij 1 zij daar stond, hoorde ze een ge-
i bij de deur die de kleedkamer van de
Caapkamer scheidde, maar toen ze haastig
18 uie richting keek, zag ze niets.
Ze had zich echter niet vergist. Dixon
I den brief van zijn vrouw gevonden en
hij was woedend geworden, had
gevloekt en was eindelijk naar boven ge-
om nog eens en zeer nadrukkelijk met
j Me redeneeren. Maar toen hij haar zag
zij zijn tegenwoordigheid gemerkt
co zag hoe zij droevig en zwijgend door
e kamer liep, haar mooie dingen bewonder-
i] 8,en tochtte, omdat zij alles moest vcr-
- n -tnnar steeds met dienzelfden blik
zn" .j85'*''361 "denheid, van berusting in wat
Ijl j «WW had -toen. was hij plotse-
nil T Qntdekking gekomen dat hij er
anger op behoefde te rekenen dat zij
T°« wel zou toegeven.
besuur le haar, terwijl hij geslin-
tu„ea zijn liefde on bewon.de-
ïal V0°ir, ^!aar en z'ïn koppig besluit zich
icmmen. aan de weelde die het
"c!n oog bieden kon, wat er ook ge-
FRANKRIJK.
Combes heeft in de iNeue Freie Presse"
een nieuw artikel geschreven. Hij zegt recht
vaardig te willen zijn tegenover den Paus.
De dwaling begaan door de vervaardigers
van de Scheidingswet was dat zij het katho
lieke dogma niet kenden en de geloovigen
geweld aandeden. De theorie van de tasso-
ciations cultuelles", opgebouwd door Briand
komt weinig overeen met de katholieke leer
die berust op het onfeilbaar gezag van een
onfeilbaren chef. Zoowel ter linker- als ter
rechterzijde verliest men uit bet oog dat
sedert 45 jaren de katholieke kei k geplaatst
is onder een onbeperkt absoluHsch régime.
Combes herir nert iten de onfeilbaarheids
verklaring van den Paus, hetgeen een capitale
datum was in de periode dat de Paus wereld
lijke macht bezat. De nieuwe encycliek spreekt
bet anathema (banvloek) uit over i-dereen
die voorstander is van de scheiding van Kerk
en Staat.
Combes herinnert aan de termen, waarop
die wil werd kenbaar gemaakt op het con
cilie ten Vaticane, 17 Juli 1870, en bij ver
wondert zich over de verrassing der makers
van de Scheidingswet toen zij de slechte
ontvangst van hun aanbiedingen zagen. Zij
schijnen niet te hebben ingezien dat de Paus
hen moe.->t vervloeken reeds om der wille
van het principe en in naam der orthodoxie
met des te meer reden vielen de associations
cultuelles onder de slagen van dezelfde on
verzoenlijke censuur. Intusschen is het van
algemeene bekendheid dat de katholieke kerk
alle rechten en macht samenvat in hetsou-
vereine gezag van den Heiligen Stoel,
Volgens Combes wilden de ontwerpers van
de scheidingswet den herder ondergeschikt
mnken aan zijn kudde en een tegengestelde
organisatie ligt ton grondslag aan de katholieke
leerstelling. Combes zou alleen vereenigingen
willen zien toegelaten op grond van het alge
meene recht neergelegd in de wet van 1901.
Hjj meent dat het onjuist is de houding van
paus Pius stijfhoofdig te noemen, omdat zijn
onverzoenlijkheid voortspruit uit zijn leer
stelling.
Combes herinnert aan de vergelijking met
Duitschland. Bismarck ging naar Canossa, ter
wijl de Fransche Kamers als onaantastbaar
beginsel vooropstelden geen betrekkingen met
den Paus te willen onderhouden.
De Fransche regeering en de H. Stoel
kenden elkaar niet. Toch kon de Paus de
concessies die hem werden gedaan als een
halve overwinning beschouwe", zjj toonden
aan dat de regeering in de war zat. De te
rugkeer tot het algemeene recht van 1901
is het eenige middel om aan de wetgeving
het vexatoire karakter te ontnemen.
Combes betreurt het dat het algemeene
recht niet is doorgevoerd in de gelieele wet-
Briand. Het algemeene recht kan alleen de
moeilijkheden voor de vrijheid uit den weg
ruimen. De macht zal aan de wet blijven,
omdat de publieke opinie voor die wet is.
De Kerk zal tevergeefs protesteeren. Haar
gezag verzwaktreeds vier-vijfde van de
Fransche bevolking is van elk godsdienstig
geloof bevrijd. De Staat zal overal de plaats
der Kerk innemen. Lat is de prijs voor onze
toekomstkan zedelijken vooruitgang en in-
tellectueele ontwikkeling.
In Frankrijk strijden twee zedelijke mach
ten de kerk en de school, m. a. w. het
geloof en de rede. De eerste is de zedelijke
macht van het verleden en iedere dag brengt
haar nader tot haar verval, de tweede is de
zedelijke macht van de toekomst die haar
triomf verhaast.
beuren, mocht, en hij aarzelde of hij haar
zou gaan. toespreken of niet.
Zijn boosheid en afkeer, zijn overtuiging
dat zijn woorden toch vergeefs zouden zijn
en dat alleen een scène het gevolg er van
zou zijn, deden hem besluiten te zwijgen.
Met moeite behecrschte hij zich en, vaster
besloten dan ooit dat hij zijn eigen zin zou
doen, sloop hij weg, en ging weer naar be'
neden.
Toen Theodora gereed was heen te gaan,
zonk de moed haar echter in de schoenen en
inplaats van ongezien en stcelsgewijze l.et
huis te verlaten ging zij dapper naar de stu
deerkamer en draaide de kruk van de deur
dm. Ze was gesloten.
Daardoor wist zij dat lvaar man in zijn
kamer was en zij riep hem toe
„Bil!, wil je me niet goedendag zeggen?"
Geen antwoord.
„Bill ik ga heen, ik ga werkelijk heen."
Nog geen antwoord en met.een vreesclijke
gewaarwording, zooals zij nog nooit onder
vonden had en die haar het gewicht en liet
vrocselijke deed gevoelen van den sta)) dien
zij op liet punt stond te doen, ging Theo
dora zwijgend door de gang. door de vesti
bule en stapte in den hamson, dien zij had
besteld.
Hij zon toch zeker nog wel bij haar ko
men Hij zou haar toch niet zonder een
enkel woord laten gaan!
Toen zij het huis van haar vader bereikte,
was Theodora bijna sprakeloos van droefheid
en do toestand waarin haar oogen verkeer
den zeide genoog.
Zij had geen troost verwacht van haar
vilder en die kreeg zij "ook niet.
Meneer Wije was, zooals gewoonlijk, bezig
De opening der Cortes is in dear minis
terraad van 10 dezer besproken. Een en
kele wanklank onder de leiders van de
liberale partij, zeide de minister, kan. een
crisis veroorzaken. Men gelooft te Madrid
dat do liberalen toch aan het bewind zul
len blijven en Canalejas, de Kamerpresi
dent, dan ee.®te-nainister zal worden. In dat
geval komt de wet op de vereenigingen
er 'zeker do-or, want Canalejas is heflig-
onti-clericaal,
Moret, de slappe liberaal, vroeger mi-
nister-president, moet weel' opnieuw ach
ter de schermen werken om de nieuwe
crisis voor to bereiden en de komst van
een conservatief kabinet onder leiding van
Maura in de liand te werken.
In het land durend de bctoogingen van cle-
ricalen en anti-clericaJen voort. De eersten
•hebben gistermiddag te Bilbao 'n bijeenkomst
gehouden, de laat sten organiseerden oen
contra-betooging te Srn Sebastian. Van
deze laatste meeting is reeds bekend dat
zij rustig afliep en 30.000 personen eraan
deelnamen onder leiding van de bestrijders
der partijgangers van Don Carlos. Aan den
gouverneur werd een verzoekschrift over
handigd, gericht aan de Cortes om de
wet op de congregaties aan te nemen.
Te Bilbao voorzag men onlusten van do
zijde der Carlisten cn clericalen.
In Calalonic leeft de Carlistisehe bewe
ging weer. op. Mclla, een gomachtig! ver
tegenwoordiger van pretendent Don Carlos,
zal den 20cn dezer oen vergadering leiden
te Barcelona.
r- v
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Het land van koning Alfons is op dit
oogenblik weer in opwinding over het
wetsontwerp tegen de congregaties, een
uitvloeisel van den anti-cloncalen strijd
aan de andere zijde van de Pyreneeën.De
strijd om dit wetsontwerp is nog niet ver
gevorderd. Het vorig liberaal kabinet on
der leiding van generaal Lopez Doininguez
had niet alleen te Kampen tegen de cle
ricalen, maar ook tegen liberalen van het
slag Moret en Montert» Rios, die een
krachtige anti-clencale wet afkeuren. De
tegenwoordige minisler-prcs Vega de la
Armyo stuit op hetzelfde verzet. Hij ver
klaarde omtrent den politiekcn toevtanddat
Spanje op dit oogenblik denzelfdcn war
winkel vertoont als op liet oogenblik toen
Villaverde in 1905 aan het bewind kwam
en de Cortez-bijeenkomst tot Juni uitstelde
wegens oneenightid tusschen de liberale
partijen.
met het versvarmingsapparaat in. zijn serre,
dat een bron van voortdurende belangstel
ling cn opwinding voor zijn. eigenaar vorm
de, zooals het verwarmingsapparaat van der
gelijke kleine inrichtingen gewoonlijk doet.
Ilij vloog naar buiten bij de komst van
zijn dochter, die hem had voorbereid door
hem een telegram te zenden.
Het huis was klein maar schilderachtig,
daar het tot de vdla's behoorde die eer»t ge
bouwd waren voordat de buurt met derge
lijk bouwwerk overstroomd werd. liet had
een eigen cachet in den vorm van een
mooie veranda die het aan drie zijden om
ringde.
„Wat is het? Is de krach gekomen?"'
vroeg hij opgewonden toen zij het huis bin
nentrad.
„Kom maar binnen en ik zal u alles, ver
tellen. Wij hebben ruzie gehad."
„Ruzie
„Ja, hij wilde dat ik het zou doen voor
komen alsof ik een landgoed bezat zoodat
wij er even goed aan toe zouden zijn als
vroeger. Ik veronderstel dat u het dwaas
van mij zult vinden dat ik het niet wilde
doen."
Thomas Wije staarde haar stom verslagen
aan.
„Dwaas! Ik vind het krankzinnig," zei-
de hij kortaf.
Theodora had een gevoel alsof haar hoofd
zou barsten. Waarom hadden alle menschcn
met wie zij sprak dezelfde opvatting van
deze zaak? Zelfs haar vader, dien zij altijd
voor een eerlijk man had aangezienHad
zij per slot van rekening misschien ongelijk?
Zou iemand ooit .neonen dut zij goed had
gedaan?
Engeland.
Het Comité voor dc verdediging van het
rijk heeft in zijn laatste zitting uitgemaakt,
dat de bouw van een Kanaaltunnel schade
lijk is voor de nationale veiligheid.
België.
Aan de officieele opening van dc nieuwe
zeehaven van Brugge, d.c op 1 Maait a.s.
in togcnvooidigheid vat. koning Leopold
van België zal plaats hebben, zullen ook
vreemde oorlogsschepen luister bijzetten. In
de stad zelf bereidt men een schitterende
feestviering voor.
Frankrijk.
De miuistcirand keurde Zaterdag met al
gemeene stemmen het voorstel goed tot op
heffing van de permanente krijgsraden in
vredestijd.
Do ministeirnad keurde vervolgens goed
het voorstel tot opheffing van de „compag
nieën van discipline" (Biribi) voor militai
ren die zich schuldig hebben gemaakt aan
bepaalde vergrijpen tegen de krijgstucht.
In den Senaat antwoordde de rapporteur
van de begrooringcomm., Gautliier, op do
bezwaren van Poincaié. De inkomstenbelas
ting is volgens Cauthiev noodig om aan
geld te komen voor dc sociale hervormin
gen-
Minister Caillaux verdedigt zijn belasting
wetten. Frankrijk, zegt- hij o. a„ moet ceti
groote militaire, maritieme en koloniale mo
gendheid zijn, maar tegelijkertijd de beloofde
groote sociale hervormingen verwezenlijken.
De begrooting van binnenlnndsclu: zaken
wordt door don Sonant aangenomen. Van
daag voortzetting.
Van de 49 politic-agenten te Tours die
waren ontslagen, wegens bet aanplakken van
hun eisch om betere arbeidsvoorwaarden,
zijn er 33 op last van den prefeki weer in
dienst gestold.
Marokko.
De Spaanscho minister-president heeft
verklaard dat, ondanks de dagbladberich-
ten, Raïsoeli maar zeer weinig volgelin
gen heeft. De actie van Frankrijk en Spanje
zal bestaan in de bewaking der kusten en
de bescherming der havens, nooit zullen
zij zich mengen in den binnenlaudschen
strijd.
Te Parijs hecht men groote waarde aan
het vertrek vin luit.-kolonel Wolff, een
Duitsclior, naar Marokko, die in dienst
wordt gesteld bij hot sultansleger. Een ander
Duitscher, commandant Tcliudy, is chef
van de Marokkaansclio genietroepen cn te
gelijk vertegenwoordiger van bet huis Krupp,
In Fransche regeeringskringen meent men
dat de artillerieleverantie van Krupp aan
het sultunslegcr, in strijd is met de beslis
singen van Algósiras.
Anderzijds verwacht men dat do Duilschc
regeering spoedig opheldering zal geven.
De „Temps" verneemt uit Berlijn dat men
daar weinig waarde hecht aan de Engelsehe
intriges in verband mei de kwade rol die
Duitschland in Marokko zou spelen. Een
hooggeplaatst Duitech ambtenaar verklaarde
dat Maiokko geen aanleiding zou geven tot
een nieuwe spanning tiisrehen Frankrijk cn
Duïfschlnnd.
Bon Manrocr, de iroogeiv plaatsvervan
ger van Rnisooli, is te Arzila onverwacht
gevangen genomen cu naar Fez overge
bracht.
Japan.
De regeering heel't afgt/ten van liet zon
den van een eskader naar de A ineiikaan-
sche wateren, in de eerste plaats naar San
Francisco. Hef Japansche smaldeel gaat
niet verder dan Honolulu (Hawai eilanden).
De reden is dat vijandelijke belooginge.ii van
de zijde der Caliioraiërs worden gevreesd
in verband met de bekende schoolkwestio
en de anti-Japansche strooming, die in
een goed deel van Westelijk Amerika
hcerscht.
..Papa," zeide zij ernstig, terwijl zij in
de gezellige kleine eetkamer bij het vuur
ging zitten, en haar handen warmde. Met
haar mooien bonten mantel om had zij het
niet koud behoeven te hebben, maar de kou
kwam van binnen. „Papa, gelooft u dat
het eerlijk is duizenden ponden achter te
houden van het geld van je schuldenaars?"
,Jk geloof," antwoordde hij diplomatisch,
„dat men iedere zaak in haar verband moet
beschouwen. En het schijnt mij toe dat een
getrouwd man zijn vrouw niet moet laten
lijden door zijn schuld of zijn ongeluk."
„Maar wanneer de vrouw er nu de voor
keur aun geeft te staan of te vallen met
haar man?"
„Wanneer zij verkiest te staan, goed en
wel, wanneer zij verkiest te vallen dan is zij
een dwaas," antwoordde Thomas Wije met
ongewone beslistheid.
Theodora bedwong haar tranen.
„Ik geloof dat ik goed gedaan heb," zei
de zij. „In ieder geval kunnen de men
schcn nu niet zeggen dat hij, of liever wij,
er voor gezorgd hebben er goed af te
komen."
De oude klerk lachte spottend.
„O, dat jij weigert hem te helpen maakt
niet het minste verschil," verzekerde hij,
„behalve dat hij jou zal laten schieten
Theodora keek bezorgd.
„Hij kan, wat hij doen wil, niet doen
zonder mij," verklaarde zij.
„Ik wil wedden dat hij het toch doet.
liet is eenvoudig niet na te gaan wat een
man als Dixon al niet zal doen. Daar is
niets wat hij niet zal wagen en wanneer hij
één weg niet in kan slaan, zal hij een ande
ren probccren. Neen, meisjelief, je hebt jezelf
den pas afgesneden maar hem niet."
En zij kon geen onkel argument beden
ken dat Thomas Wije aanleiding gaf een
andere opinie te vormen van wat hij noem
de, de dwaasheid van zijn dochter.
„Maar in ieder geval, je bent hier wol
kom,'' zeide hij niet bepaald aanmoedigend,
„maar je zult mijn eenvoudige levenswijze
gauw vervalend vinden na de weelde waar
aan je nu een geheel jaar lang gewend bent
geweest."
Theodora streed een zwanen strijd met
zichzelf cn deed haar best opgewekt te kij
ken en levendig en vroolijk te zijn. En
danr de beide dienstboden, die Thomas Wijo
met alle geweld wilde houden, herig protes
teerden tegen de komst van de dame, ter
wijl hij zelf meer teleurgesteld dan blij was,
begreep Theodora spoedig dat zij zoowel ter-
wille van zichzelf ais tenville van haar vader
naar een andor verblijf moest, uitzien.
Tegen tiet einde van een week, gedurende
welken tijd zij geen woord van haar man
vernomen had kwam er een bezoeker in de
gedaante van Mozes Brinekman.
Theodora begreep dat hoor een nieuwe
strijd wachtte, want hij vroeg naar haar en
toen zij den salon binnentrad waar hij met
haar vader had gezeten, zag zij dadelijk aan
hun blik en aan hun gedwongen houding
dat zij over haar en haar koppigheid had
der; gesproken en dat hun vonnis volkomen
gelijkluidend was.
(Wordt vtrvolgd.J
