5
50'" Jaargang.
Dinsdag 19 Februari 1907.
No. 12315
Zsjn eigen Vrouw.
eg'
ing
iur-
BUITENLAND.
leeg
ipen,
.De
ge
wet
ik
heb-
dit
ecn
ein
jen
icn
ng.
ge-
ein
lis.
sou
or-
-en
ins
ich
Deze courant verschijnt d a g o 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Y1 aardingen fl. 1.25.Franco
»r post fh L®-
prijs per wenkVoor Schiedam en Vaard in gen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Ad verton Li ën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur .Urn hot hn-reau bezorgd zijn.
Bureau: Imago Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel moer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar do plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tariever
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In do nummers, die Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den. prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan liet Bureau te voldoes.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
Schiedam, «18 Februari 4907.
FRANKRIJK.
Zaterdag liep in de wandelgangen van de
Kamer een hardnekkig gerucht, dnt in den
ministerraad van dien ochtend gebleken zou
lijn, dat er ernstig verschil van inzicht
heerscht tusschen dé ministers, onder welke
ook de president van den ministerraad, over
ie kerkelijke kwestie. De vergadering zou
geïindigd zijn, zonder dat de goede verstand
houding was hersteld.
Een officieel bericht naderhand bekend
gemaakt meldde dat er absoluut, geen ver
andering van de positie van het ministerie
ion plaats hebben Particuliere berichten in-
tusschen bevestigden dat er iets aan het
tandje was in den ministerraad, een gevolg
van de kuiperijen in de radicale meerder
heid der Kamer tegen Clémenceau. De
minister-president en minister Briand voelen
lich gesteund duor een deel der meerderheid
en men verwacht, dat een van beiden binnen
kort, waarschijnlijk Dinsdag, zijne opvatting
nn de te volgen scheidingspolitiekten koste
van den ander -/.al doen zegevieren in een
groot debat in de Kamer. Geruchten, dat
Briand zijn portefeuille ter beschikking zou
hebben gesteld, bleker totaal onjuist. De
onderhandelingen tusschen den prefect en
den aartsbisschop van Parijs zijn voorloopig
op last van den ministerraad afgebroken.
Ondanks de officieele en officieuse tegen
spraken blijft er, volgens de v Petit Bleu",
tt Parjjs twijfel heerschen omtrent de goede
verstandhouding tusschen de ministers in zake
het vruchtgebruik der kerken. Clémenceau
iou thans geneigd zijn zich aan te sluiten bij
do verzoenings-denkbeelden van zijn ambtge
noot Briand. maar alleen op voorwaarde dat
die denkbeelden voor de republikeinsche meer
derheid in de Kamer aannemelijk zijn. Indien
den minister-president in het groote debat
over de kerkelijke kwestie, dat morgen of
overmorgen in de Kamer zal plaats hebben,
blijkt dat de meerderheid afkeerig is van
elke nieuwe concessie aan de kerk, dan >zal
hjj met Briand breken. Briand en zijn vrienden
van meening zijnde dat men de meerderheid
moet ;aiden en niet haar volgen, doen alle
mogelijke moeite om den minister-president
over te halen de nieuwe wetsformule te be
krachtigen. Indien zij Clémenceau voor bet
plan winnen zal een ministerieele crisis wor
den voorkomen, maar in het andere geval
ai een crisis uitbreken.
3e ministers Thomson, Ruau en Cail-
laux hebben gister (Zondag)morgen lang
durig beraadslaagd met Briand over het
bemiddelingsvoorstel dat èn aan de wen-
schen van Briand en aan die van den mi
nister-president zal tegemoetkomen inzake
bet vruchtgebruik der kerken door de
pestelijkheid en waarmee het ministerie
'n het a.s. debat in de Kamer een crisis
hoopt te voorkomen.
Finsdag zal Paul Meunier, radicaal af
gevaardigde van Au be, dg regeering inter-
Roman naar hot Engelsch
van FLORENCE WARDEN.
65)
«Niets was verder uit mijn gedachten
aot denkbeeld daarheen te gaan," ant-
6 'il"i ernstig, „toen Bill mij een
boodschap zond' dat ik in de auto zou stap
pen om. met mij te spreken. Langzamerhand
fpngen we al verder en verder en.daar hij
et «g slecht uitzag en heel bezorgd was
de heele zaak, gaf ik toe. Iedere andere
11 mijn plaats zou hetzelfde gedaan
"™-aar je stuurde om je dingen."
»Bill zei alleen dat hij mijn mantel zou
8 ou halen en ik was heel verrast toen hij
"- mijn toiletnecessaire meebracht."
genn' nCCn' 'k k°doel i<> andere din-
Thcodora zag haar vragend aan.
•Wat bedoel je?"
ngeduldip stampte lady Susan met den
dj» maar niet alsof je het niet
niet?" 0cn'9 ','cr' !S f'a' ïou ,chrifl
llaari1 't 0pcn^e '10nr werkmandje en haalde
Thiwl Mn ^r'e'10ckig toegevouwen briefje
teni« °rn staarc'e 11101 toenemende ontstel
.ia X "anr ,ilet stuki° Papier toen zij het
lood Gn woorden las die er met not-
pP geschreven stonden, in een schrift
pelleeren over do wijze van toepassing
der Sehcidingswet.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Duitschland.
In een vergadering te Mannheim, be
zocht door 400 vertegenwoordigers van
Kamers van Koophandel, van scheepvaart,
van groote steden, handel en nijverheid,
werd met algemeenc stommen een pro
testmotie aangenomen tegen wederinvoe
ring van scheepvaarttollen op de natuur
lijke waterwegen, meer in het bijzonder
op den Rijn.
in het Zaterdag voor hot Landgericht te
Berlijn voortgezette proces tegen den gewe
zen geheimen secretnriaats-assi stent Póplau
wegens wederrechtelijke mededeeling van of
ficieele en andere akten, weigerde de Rijks
dag-afgevaardigde Erzberger getuigenis af
te leggen over betgeen hem in zijn hoedanig
heid als afgevaardigde was medegedeeld. De
rechtbank veroordeelde hem daarop tot gij
zeling wegens zijn weigering om getuigenis
af te leggen en 100 mark boete. Daarop
verklaarde Pöplau, dat hij den heer Erz-
berger ontsloeg van zijn plicht tot zwijgen.
Er/,berger legde daarop zijn verklaring al'.
De rechtbank besloot nu de gijzeling op te
heffen maar de boete Ie handhaven, terwijl
tevens werd afgezien van het 'hooren onder
ecde van den heer Erzberger, daar hij ver
dacht werd van medeplichtigheid aan de
strafbare handelingen, door Pöplau gepleegd.
Erzberger's weigering staat in verband
met het proces Kiem.
De beklaagde heeft nl. Erzberger inzage
gegeven van'stukken met een aanteekening
van den toenmalige» regeeringsseeretaris
Kiem. Onder deze stukken waren ook zoo
danige met ernstige beschuldigingen van
Kiem tegen den kapitein Brandeis. Deze zou
ambtelijke stukken vernietigd hebben en in
zendingsaangelègenheden het ambtsgeheim
geschonden hebben. Brandeis zou ook her
haaldelijk inboorlingen van de Mavseball-
oilanden hebben doen geesélen, ofschoon dit
daar verboden is.
De beklaagde beweerde dnt de stukken
uit lm! Kiemsehe bureau hem anoniem wa
ren toegezonden, en beriep zich daarbij op
zijn secretaris; hij ontkende dus dat hij ze
aan Erzberger had laten zien.
In den loop van het verhoor gaf Pöplau
echter toe, dat hij de stukken had vertoond
aan den afgevaardigde Miiller-Sugan. Latei-
stond hij ze aan deze af en Muller gaf ze
aan den rijkskanselier. De beklaagde zeide,
aan Miiller, dat de bedoeling niet was de
stukken te publieeeren.
In dit proces is reeds een tipje van den
sluier opgelicht omtrent de wijze, waarop
Erzberger aan het materiaal is gekomen
voor zijn geruchtmakende anti-koloniale rede-
vooringen in den Rijksdag.
dat, hoewel zij wist dat het niet het hare
was, doch voldoende er op leek om een ver
gissing mogelijk te maken.
„Wil je brenger dezes al mijn dingen
meegeven? Ik heb hem gezegd alles in een
rijtuig mee te brengen. Ik ben teruggegaan
naar mijn man. Theodora."
Zijwas zoo verschrikt, zoo ellendig door
wat zij in dit briefje las, dat zij een paar
oogenblikken zelfs niet spreken kon. Zij kon
slechts het hoofd schudden en naar adem
snakken en zij kreukelde hot papiertje ver
ontwaardigd tusschen de vingers,
„Wat heb je daarop te zesgen?" vroeg
lady Susiin sclieq).
Plotseling vond Theodora haar stem terug
en barstte uit:
„Dat heb ik nooit geschreven, ik hel) het
jell's nooit gezien! Het is het is schrift-
vervnlsching. Dat is mijn schrift heelemaal
niet. Kijk nog eens, bezie hel eens nauw
keurig. Je gelooft mij toch wel. "is he.t
niet?"
Lady Susan werd bleek op lmar beurt.
Voordat zij kon antwoorden en nog voor
haar lorgnet zocht om het briefje nog eens
beter te bekijken kwam een verschrikkelijke
gedachte bij Theodora op.
„Wie was het? Wie bracht het? riep zij.
„En hol) je alles alles van mij meege
geven?" -
Geruststellend hief lady Susan de hand op.
„Wel neen," zeide zij. „Tk vond het zoo
vreemd dat je zoo iets zoudt doen cn zoo
kort en lomp schrijven dat ik gelukkig wei
gerde iets van je mee te geven en zeide dat
de man nog maar eens moest terugkomen."
Met ecn zucht van verlichting zonk Theo-
I dora op een stoel neer.
Oostenrij k-II o n g a r ij e.
Zaterdagmorgen is te Wecnen overleden
prinses Clementine van Cobnrg. Zij was
de wedmvo van prins August van Cobnrg-
Kohary, werd 3 Juni 1817 als prinses van
Orleans geboren. Van baar kinderen zijn
bekend prins Philips van Coburg-, die ge
huwd geweest is met prinses Louise van
België, en prins Ferdinand, die in 1S87
door de Nationale Vergadering van Bul
garije lot vorst gekozen, sedert den naam
Ferdinand I in Bulgarije regeert.
Prinses Clementine was een dochter van
koning Louis Philippe en prinses Marie
Amólie 'van Bourbon-Sicilië.
Do Hongaarsclie afgevaardigde Lengyel
vervolgt zijn onthullingen over de omkoop
baarheid der pers, met de openbaamal :ng
van nieuwe akten, waaruit blijkt, lat de
„Egyctertes", behalve het door K^ssudi
erkende bedrag van 25.000 kronen, nog
45.000 kronen kreeg voor aankondigingen
van dc staatsspoorwegen. De Rekenkamer
maakte aanmerking op dezen posL en oor
deelde hot bedrag niet in overeenstemming
met de door het blad verleende diensten.
Een ander stuk, door Lengyel openbaar ge
maakt, bevat een opgave van 14 bladen,
die in Juni 190ö van Kossuth samen 26.-100
kronen kregen. Vermoedelijk zal Wckerle's
belofte tot wettelijke afschaffing van het
stelsel, verdere agitatie voorkomen.
De kanselarij beambte Hajdu, die den af
gevaardigde Lengyel akten had verschaft,
om die af te schrijven, en daarom in
hechtenis werd genomen, is op bevel van
dc rechtbank 'weder op vrije voeten ge
steld, op grond dat er in deze geen sprake
is van omkooping, maar van schending
van het ambtsgeheim.t
zich naar het Kapitool, waar de Kamer
leden Ferra, Mirabel!i en Ferri het woord
voerden en luide werden toegejuicht. Daar
op gingen de beto-ogors kalm uiteen. Nog
wordt melding gemaakt van een kleine
botsing met de politic op het plein van
Venetië, maar te halfachL had de stad
haar gewone aanzien herkregen.
Portugal.
Een Engelsch cskadei ligt op diloogcn-
blik op de reede van Lissabon en ter
cere der Engelschc gasten worden lees
ten en zeilwedstrijden gehouden.
De beker, door koning Carlos uitgeloofd,
werd gewonnen door de sloep van liet
Engolscho slagschip „Exmouth". De vor
stelijke personen namen deel aan een feest
maal aan boord van hol slagschip „Cae
sar". Admiraal Wilson en de Britsche
hoofdofficieren waren op hun beurt de
gaston van den koning aan boord van zijn
jacht „Amelia".
Italië.
Gisteren, Zondag, ter gelegenheid van den
307en verjaardag van Giordano Bruno's
terechtstelling, hebben in verscheidene ste
den van Italië anti-clericak; beloogingen
plaats gehad, o. a. te Milaan, Venetië, Spez-
zia, Brescia, Napels, Genua en Turijn. Over
al verliepen dc betoogingen zonder inci
dent. Te Rome werd dc betooging begun
stigd door prachtig weder. De stoei, be
stond uit socialistische vereenigingen, re
publikeinen, radicalen, vrij-metselaarsloges,
veteranen uit den tijd van Garibaldi, en
tal van studenten. Voorafgegaan door mu
ziek trok de stoet, waarin vlaggen wer
den meegedragen, door de stad, begroot
door een ontzaglijke menigte. Op het plein
Cainpo di Fiori werd een krans neerge
legd op hot monument van Giordano Bruno.
De stoet, die voorbij het monument trok,
was 2 K.M. lang en het voorbijtrekken duur
de 3/i uur.
Onder toejuichingen speelde de muziek
populaire en socialistische liederen. Na het
défilé voorbij bet monument begaf de stoet
„Goddank," zeide zij op angstig fluiste
renden toon. „Maar wie kan het geweest
zijn? En wat bé&ekent liet?"
HOOFDSTUK XXII.
De twee vrouwen zagen elkaar verschrikt
en angstig aan. Dit voorval scheen lady Su
san geheel onverklaarbaar. Zij meende dnt"
hot een brutale poging was om gebruik te
maken van dc gelegenheid dat een vrouw
afwezig was van wie men wist dat zij ziel)
goed kleedde en kostbare juweelen bezat,
oni door een handigen streek een groote hoe
veelheid waardevolle artikelen machtig te
worden. Zij zag in deze poging het werk
van een gewonen dief, die op de een of an
dere wijze, waarschijnlijk door zich in hot
vertrouwen te dringen van een der dienst
boden, oenige kennis had gekregen van het
schrift van zijn slachtoffer.
Maar Theodora vermoedde dat er veel
meer achter deze gebeurtenis slak dan opper
vlakkig scheen.
Zij herinnerde zich wat zij dien dag ge
hoord had van de vervalsching door mid
del waarvan mevrouw Dotld zich meester had
gemaakt van de stukken die onder bents-
ting waren der advocaten en meende nu in
deze poging om haar eigen bezittingen mach
tig te worden werk van dezelfde hand ie
zien.
Lady Susan zeide dal het oen man was
die naar de bezittingen van Theodora ge
vraagd had. En het was de overtuiging van
Dixon dat het ren man was die Oetavia ge
holpen had.
Bestond er geen hoop, dat de man in
kwestie mocht blijken de werkelijke eohtge-
sisch Turkestan), generaal Pokotilo, ia een
mislukte aanslag gepleegd. De dader werd
gearresteerd.
Servië.
Tengevolge van een artikel in het blad
„Prawcla" verschenen, zond een piepjonge
luitenant te Belgrado, Iyvan Milosevicwitsj,
zijn getuigen aan Paul Marinkowitsj, Kre-
rncrafgevaardigde en oud-directeur van de
„Prawda". De luitenant viel den afgevaar
digde op straat, aan en gaf hem oenige
slagen met ecn rijzweep, Michel Georgevitsj,
een afgevaardigde die Marinkowitsj verge
zelde. kreeg van ecn dor vrienden van
den luitenant een sabelhouw.
Rusland.
Volgens de „Times" is or een vei volging
ingesteld tegen graaf Tolsloï, den zoon van
don beroemden schrijver, Ier zake dat hij
hot laatste politieke geschrift van zijn va-
dei had laten drukken.
Hot orgaan 'der constitutioncele demo
craten. de „Rctsj", acht samcnwerkingtus-
schen dc Domna en hel kabinet-S tol ypin
onmogelijk en voorziet een botsing. Het
blad is van meening dat dc onmiddellijke
aftreding van het kabinet, de eenigodoor
het kabinet te volgen constitutioncele weg
is, in verband met den uitslag der verkie
zingen.
Op zoek naai- de daders van 'diefstal
len in het postkantoor te Siedlce, heeft
de politie bij huiszoekingen de schuilplaats
van een bende terroristen ontdekt. Bom
men, dynamiet en 25 revolvers werden in
beslaggenomen en 20 jonge mannen-gear
resteerd.
Uit bet postkantoor te Radom (Polen)
zijn 2000 roebels gestoien. Verscheidene
staatsgebouwen en brandewijn-winkels wer
den eveneens door terroristen geplunderd.
Tc Lodz, waar sedert 2 maanden 25000
arbeiders zijn uitgesloten, wordt ontzettend
gebrek geleden aan voedsel cn brandstof.
De geestelijkheid doet oen oproep tot steun
van de uitgcslotcnen.
Tot nog toe zijn gekozen 5778 kiesman
nen van den tweedon graad, 1382 monar
chisten, 881 gematigden, 2429 leden der
linkerzijde, 461 nationalisten, 384 partij-
loozen en 241 wier politieke richting niet
bekend is.
!0p den gouverneur van Ferghana (Rus-
P e r z i
De vreemdelingen, voornamelijk de Bel
gen, moeten het afleggen legen de natio
nalistische beweging, die van het jonge
parlement uitgaat. Thans is woei oenbui-
tenlandsch ambtenaar ontslagen, n.l. de
Belg Vincent, directeur van het depart,
der posterijen. Hij is vervangen door een
Pers, Moliarned Dowtsj.
noot van mevrouw Dodd le zijn, of de man
met wien zij was weggeloopen?
in ieder geval, wanneer de man gesnapt
kon worden vermeerderde de kans voor
Dixon dat hij zijn vrijheid terugkreeg.
Na een lange stilte, gedurende welke de
beide dames niet wisten wat ze zouden zeg
gen van het geval, zei Theodora eindelijk
„Hoe zag de man, die met h"t brielje
kwam er uit?"
„Ik weet het niet, ik heb hem niet ge
zien."
„Heb je gezegd dot hij maar eens terug
moest koinen?"
„Die boodschap heb ik hem gezonden, ja."
Theodora aarzelde, dacht, een oogenblik
na on zeide toen
„Wie heelt hem de boodschap gebracht
Hudson?"
„Ja."
„Ik zal haar eens een paar dingen er
over vragen."
Lady Susan belde en het kamermeisje
kwam binnen. Theodora droeg zorg haar
vragen zoo te stellen dat zij niet den indruk
gaven alsof zij zich over iets ongerust
maakte.
„Heh jij den man gezien. Hudson, die al
mijn dingen kwam halen?" vroeg zij kalm.
„Jn mevrouw."
„Wat heb je hem gezegd?"
„Juist wat mevrouw mij had opgedragen
(lat "lij maar eens terug moest komen daar
de boel nog niet klaar was."
Theodora's gezicht helderde op. Dit was
heter dan zij verwacht had.
„Zei hij dal hij terug zou komen?"
„Ja mevrouw, vanavond."
aeodora meende- dat het verstandiger
T u r k jj e.
Fchim pasja, het beruchte hoofd der ge
heime politic, die meer dan 500 misdrijven
op zijn kerfstok hoeft, is voor straf ver
bannen naar Broessa in Klein-Azië.
Vereenigde Staten.
'Wordt van officieele zijde te Washington
gemeld, dat het Japansch-Amerikaanscho
conflict is bijgelegd, te Tokio is men daar
zoo gerust nio.t op. Volgens de „Times"
is de Japansche regeering niet van plan
de schoolkwestie in Californië op te los
sen in verband met. een beperking van de
immigratie van Japansche werklieden in de
Vereen. Staten. De itn mi gratie-wet is in
beginsel gericht tegen de Japansche koe
lies, maar aan de andere- zijde is den 'Ja~
partners een concessie gedaan doordien Ca
lifornië er in toestemt do Oostersche scho
len be sluiten en de Japansche kinderen
toe te laten op de scholen der blanken.
President Roosevelt is een voorstander
van de nieuwe immigratie-wet, maar vele
senatoren uit dc Zuidelijke Staten dei-
Unie verzetten zich krachtig tegen het
nieuwe voorstel op de immigratie en
moer- in het bijzonder tegen de be
paling aangaande de uitsluiting van Jar
pansche arbeiders. Men meent, dat de be
paling te kort zal doen aan het lot dus
ver aan Zuid-Carolina 1 toegekende recht,
otn op eigen kosten de noodige werkkrach
ten in te voeren voor do katoenfabrieken.
Britse ',-I n d i
De eigenaar van het Indische blad „Pun
jabi" te Lahore is tot twee jaar gevan
genisstraf en 1000 ropijen boete veroor-
zou zijn wanneer ze voorloopig niet meer
vroeg en zij liet de meid gaan zonder te
vragen hoe de man er uitzag. Zij legde lady
Susan uit dat het, wanneer hij terugkwam,
wat waarschijnlijk het geval zou zijn. beta-
was wanneer zij zich op zijn komst voor
bereidden. Lady Susan werd zenuwachtig.
„We zullen cm politieagent moeten laten
komen, denk ik," merkte zij op.
Na een oogenblik van aarzeling bekende
Theodora
„Ik ga Bill spreken op het plein, om
half zeven. Mag ik hem vragen hier te ko
men om met dezen man af te rekenen? Ik
hoop dat je ja zult zeggen, want ik geloof
dat het heel belangrijk is. Ik ben er zeker
van dnt het niet alleen, een poging tot op
lichting is."
Hoewel lady Susan er niet veel lust in
had verplichtingen te hebben aan Dixon ge
voelde zij zich toch erg verlicht bij het
denkbeeld een man in huis te hebben otn
haar de onaangename taak uit de handen
te nemen.
Zij haalde de schouders op.
„Wanneer je toch naar hem toegaat, is
het misschien wel goed dnt je hem vraagt
te komen om met den kerel af te rekenen
Theodora was boven de wolken over deze
concessie. Zij wist dat er veel op het spel
stond en hoewel hot beslist noodzakelijk was
de politie in de zaak te mengen' wist zij dat
Dixon dc zaak zoo zorgvuldig en handig
zou behandelen als maar cenïgszins moge
lijk aas, en dnt hij do vrouw des huizes zoo
min mogelijk overlast zou aandoen.
(Wordt vervolgd
