en
III
;t,
60"* Jaargang.
Zondag 31 Maart 190
1 uw bestaat tit MIE Mafa.
Wi
No. 12349
Eerste Blad.
len
Een Kind van de Heide.
hei
3,
38,-
at 81
Bericht.
to,
ilen,
1.50
licht-
,1.
UK,
riet.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
EKi
BUITENLAND.
ZWITSERLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt d a g o 1 ij k; b, met uitzondering van Zon. en Fcestd»,geu
Prijs por kwartaalVoor S chi ed a m en V1 aardingon fl. 1,25. Franc»
eer post ft* 1X5.
Prijs per week: Voor Schiedam o« Vlaardingen 10 coat.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advcrlentiën voor liet eerstvolgend nummor moeten des middags vóév e*a
uttr aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels £1. 0.92; iedere regel me
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die ag
innemen.
Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden, «rievee
biervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag», Donderdag-en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den. prij*
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau to voldoen.
Interc. Telefoon
voor de ïtedactio No. 12B.
voor de Administratie No. 103.
UH—m—IMM—immmmu
opname,
Firmi
Met hot oog op den tweeden Paasch-
dag verschijnt de ,,Schiodamsoke Cou
rant" Maandagavond t April NIET.
Éfe
Deen-
tafel-
van
pond.
L-sfuk-
«Set.
elder-
ais,
Onder
LAL,
laan.
102.
S 0
irree-
i
0
t Burgemeester en Wethouders van Schie
dam,
Gelat op art. IS der wet van don 4den
December 1S72 (Staatsblad no. 134), tot
voorziening tegen bcsmcticlijke ziekten
Brengen bij "deze ter kennis van de in
gezetenen, dat ten huize van den gemeente
geneesheer, den lieer Dr. .1. 1NDTZ, wo
nende Singel no. 66, drieman n d e 1 ij k s
en wel op op den eersten D i njs-
dag van elk kwartaal op de
gewone spreekuren gelegenheid zal be
slaan tot
kostelooxe Inënting en her-lnëntlng
tegen pokken.
Schiedam, den .'lOsten Maart 1907.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Drankwet.
BüRGEMBKSTFll KN W'ETUOUDF.ns VAN
Schiedam,
brengen, ingevolge arl. 12, 1e lid, der
Drankwei, ter openbare kennis, dathij bon
een verzoek is ingekomen van II. v. d.
KAMP, om verlof lot den verkoop van al
coholhoudende*) drank, anderen dan ster-
kn drank, in de heneden loca li teil van het
pand Lange Haven no. 36;
Binnen twee weken, nadat deze bekend
making js gcschie-il, kan ieder tegen het
verkenen pin het verlof schriftelijk he
rwaren iobrengm.
Schiedam, 30 Maart 1907.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Roman naar het Duitseh van
SEORG HARDW1G (Emmy Koeppel).
»At(I
4)'r-
iiWaarom benl u geen zieleherdcr in El
dal gebleven, dominee, in een tijd dat
m'jn ouders uw bijstand en uw troost zoo
ooodig hadden. Waarom veranderde i
ln wtijd zoo plotseling van standplaats, zon
f ^en vveuseh van mijn vader te let
gelieele zaak schijnt mij zoo duister
11 daarom heb ik de opdracht van mijn
-ft.ucr met vreugde begioct. Wanueer
e te veel verlangd is, wijdt u mij dan
s m, 'geef mjj klaarheid over dit duis
'u Jimt in do geschiedenis van mijn
fa
ter
fflilie.
tiiK-i" 7<,'(Ic de predikant,
zich weer in zijn leunstoel wierp,
a a zal ik zeggen? Uw zuster was een
meisje en de houtvester con knap m
oud -U MSg°n dat het toezicht vuil in
met streng genoeg was? De twee hiel
S„1 Van °'knar zooals jonge onervaren men
ia J1 Van t'llAaH1' Rohden. En toen zijn zi
en bij nacht, van bet landgoed ge
ui; j uaat 'n den nacht klopten zij aan
toord fUr "'l vcrzocll,cn mij tien te trouwen
a zij verder gingen op liet. onzekere
PW dat voor hen lag.
iiHebt u dat gedaan?"
'Frankrijk volkomen sohadeveigoeding voor
de ondergane beleedigingen wil vorkiijgen.
Schiedam, 30 Maart 1907.
MAROKKO.
Do Fransche actie is Goeden Vrijdag be
gonnen met de bezetting van de grensstad
Oedjda, ten Z. van Melilla, welk stadje
zonder slag oi' stool werd in bezit geno-
ïTien. De oorlogsschepen „Jeanne d'Arc" en
„L'alande", zijn ter roede van Tanger aan
gekomen, waar zij met den Nederlandschcn
kruisel- ^Gelderland." en de Spaansche ka
nonneerboot „Maria di iMolina" saluut
schoten wisselden.
hl den Fransehen ministerraad heeft di
minister van bui ten land schc zaken, Piclion,
medegedeeld, dat de aankondiging van de
bezetting van Oedjda door Frankrijk, gee
neriei verzet uitlokte van de mogendheden.
Pichon dood verder mededeeliug van den
tekst van liet schrijven lot de Marokkaan
sclie regcering gericht, waarin wordt,'ken
nis gegeven van Frankrijks cisehen.
De Fransche- gezant to Tanger, Rcgnault,
vergezeld van den commandant van de
.Jeanne d'Arc", bogaJ zich gisteren naar
El Torres, wien hij .Frankrijks eiscben mede
deelde naar aanleiding van den mooid op
'dr. Mauchamp en van alle andere aanval
len en rechtssclicndingen, waarover Repro
testen onbeantwoord waren gebleven, IX
gezant, noodigde El Tones uil, maatregelen
to nemen, dat. liet ter kennis brengen van
deze feiten aan de bevolking geen onge-
wensehte terugslag voor de Europeesche
kolonies len gevolge zou hebben en stelde
El Torres aansprakelijk voor de ten uitvoer
legging der eischen. El Torres maakte geen
enkele tegenwerping.
Aan de „Liberie" wordt rut Tanger ge
inleid, dat Mohammed el Torres, de ver
tegenwoordiger des sultans, den gezant Rcg
nault heefl doen weten, dat de Magliz.eu
(Sultansregeering) besloten 'heeft alle Fran
sche eischen in te .willigen.
Do Fiansche colonne, die Oedjda bezet
beeft, beslaat uit drie bataljons inlanterio,
Lvv-eo escudrons Spahis en een batterij ar
tillerie. De amol (burgemeester) van Oedjda
kwam kolonel 'Felincau, commandant van
de colonne „verwelkomen" on gaf deze de
verzekering van zijn goede bedoelingen je
gens de Fransche overheid. Door twig
poorten trokken de troepen binnen. Alle
bewoners waren in de stralen samenge
stroomd, maar gaven geen blijken van
vijandigheid. Na een tocht door 'le stad.
sloegen de spahis en zouaven 'builen hun
tenten op.
Generaal Liauley, commandant en chef
van bot bezettingslegerlje kwam voor de
stad aan, toen de. troepen binnengingen
Do amoi maakte zijn opwachting hij den
generaal en zei dat hij tot zijn dienst was.
V liet i's zeker twijfelachtig of de slimme
(Marokkanen zich bang zullen latten maken
door deze „militaire wandeling" naar Dedj
da, veeleer is het te verwachten, datkrach-
ligcr maatregel noodig zal blijken, indien
„lk zeide hun te wachten en ging naar
liet kasteel om uw ouders zachter te stem
men. Toon ik onverrichter zake terugkwam
waren zij verdwenen.
„Verdwenen?"
„Ja verdwenen. En nu, wien zal dit
laat berouw nog ten goede komen?''
„Wie spreekt van berouw?" stoof Mers-
bach op. „Een uiting van medelijden is nog
geen berouw. Wanneer ik aan het graf van
mijn vndey sta mijn vader, wien de licht
zinnigheid van. zijn dochter liet hart brak,
denkt' u dan dat er een spoor van berouw
in mij ontwaken kan? Moet niet veel meer
alles wal natuur en opvoeding in mij gelegd
hebben in opstand komen tegen mijn dwaze
zuster? De wensch van mijn moedor iieeft
li niet méér kunnen verrassen dan mij, want
wanneer er ooit een vrouw geweest is die
smart en kommer glansrijk overwonnen heeft,
dan is liet mijn moeder. Zij heeft den vlek
op onzen naam uitgcwiselit, zij heeft p
ntaakt dat deze gebeuitonis verbeten werd.
Hoog en onaangevochten bekleedt zij in de
maatschappij hnnv plaats, de hertogin zelf
noemt zich haar vriendin. Wat allen gebil
lijkt hebben zal ook wel goed geweest zijn."
„Waartoe dan deze opdracht?"
„Ik weet het niet. Er kunnen oogenblik-
ken in het leven van iederen mensch voor
komen. die zijn gedachten iu oen andere
richting leiden, zonder dat hij daarom zelf
een «chrcde afwijkt van den weg dien hij be
wandelt." Hij stond op,
„Laten wij dus aannemen dat we met
een voorbijgaande ingeving te doen hebben,"
II e t p r o c e s L e o n t, i e f f.
Donderdagmiddag is het vonnis tegen Ta-
tiana Leontief uitgesproken. Na de beraad
slaging van de jury deelde de voorzitter
mede, dat do gezworenen do vraag of de
beklaagde zich aan moord had schuldig ge
maakt, bevestigend beantwoordden. Daar
naast namen zijn aan, dat de beklaagde
niet volkomen toerekenbaar was, weshalve
zij verklaarden dat verzachtende omstandig
heden aanwezig waren.
De procureur-generaal dr. Klimmer eisch
ic daarop acht jaar eenzame opsluiting en
het hol' bepaalde, na langdurige beraadsla
ging, het volgende vonnis: vier jaar gevan
genisstraf met aftrek van zes maanden pre
ventieve hechtenis, twintig jaar verbanning
uit het kanton Bern, een. franc schadever
goeding aan de civiele partij en de kosten
van. het geding.
Het betrekkelijk zachte vonnis heeft Ta-
tiana vooral te danken aan het schitterend
pleidooi van haar advocaat dr. Briistlcin,
sociaal-democratisch lid van den Zwitser
sehen nationalen Raad. De verdediger had
een zware taak daar de "procureur een zake
lijke eu bezwarende acte van beschuldiging
had uitgesproken. Tatiana had zich, volgens
dr. Klimmer, niet eens de moeite gegeven
zich goed te vergewissen omtrent den per
soon van Doernowo. Zij doodde met voor
bedachten rade een mensch, een Fransch
onderdaan: aan Frankrijk was men ver
schuldigd dat hier streng gestraft werd.
liet jonge meisje, dat onbewogen de ge
lieele rede had aangeboord en het slot ver
keerd begreep, merkte rustig op„Alori
c'csl la guillotine t"
Toen de verdediger Brüstlein Donderdag
middag zijn pleidooi zon houden, was de ge
rechtszaal stampvol, tussehen het uiterst ge
mengde publiek merkte meu vele dames in
elegante toiletten en officieren op. Hij vroeg
om vrijspraak voor de aanklacht fmn moord,
llij wenschtc niet. de geestelijke gesteldheid
van de aangeklaagde in het pleidooi te bren
gen, daar zij hem geweigerd had daarvan ge
bruik te maken.
De Zwitsersehc correspondent van liet,
,111)1." meldt o. in. liet. volgende over het
pleidooiliet groote gewicht van dit proces
ligt in den naam Doernowo, den Russischen
es-minister en typischen vertegenwoordiger
dor schrikkens-heerschappij in Petersburg en
Moseoii. Mot de zwartste kleuren toekende de
verdediger liet onmeirechelijkc régime van
de/eu gcwetenloozen staatsman. En dan
wordt de vraag gesteldMoeten en mogen
wij. vrije Zwitsers, nu maar zoggen, dat gaat
ons niets aanwij zijn hier in Zwitserland
en niet in Rusland? Wat heeft het Zwitser-
sclie volk gedaan in- de dagen van den Boe
rcn-oorlog van Transvaal? Heeft, de Baad
van Bern geen afstand gedaan van zijn prc-
sentie-geldcn, ten bate'Van het Bocren-fonds?
Men heeft gezegd, dat Tatiana Leontieff
zeide dominee Seller niet zonder nadruk.
„Dan zal mijn onwetendheid geen teleurstel
ling veroorzaken."
Een blos bedekte het gelaat van den jon
gen man.
„Zonder het openlijk uit te spreken, ver
dedigt u dit paar. Stilzwijgend stelt u mijn
oudere in liet ongelijk, tegenover mij, hun
zoon. Vergeef mij, dat ik mij gedrongen voel
even openhartig ie zijn als u. liet schijnt
mij toe dat u door uw toenmalig plotseling
vertrek uit Elbcnthal ook een plicht ver
zaakt hebt namelijk, om mijn vader,
die, zooals ik gehoord heb, tl /eer goed
gezind was en met wien u persoonlijk be
vriend waart, helpend en steunend ter zijde
te blijven. Misschien dat daardoor zijn leven
nog verlengd geworden zou zijn."
De predikant was eveneens opgestaan. Zijn
gelaat verloor de koele uitdrukking, die het
misnoegen van den jongen man zoozeer iiad
opgewekt en een trek van weemoed kwam
op hel doorgroefde gezicht en gaf daaraan
iets buitengewoon eerbiedwaardigs.
„Dat weten wc niet," zeide hij langzaam.
„De lieer roept zich tot ons wanneer ilij
wil. wij hebben slechts te volgen. U vraagt
mij rekenschap van mijn handelwijze. Op
dit oogenbük en in aanmerking nemende
in welke verhouding ik vroeger tol. uw
familie stond wil ik aannemen dat u daar
toe recht, heb. Ik ging uit EMntlin) omdat
ik niet anders kon, mijn hart zou andere
gebroken zijn van verdriet ik had uw
zuster lief
Zijn stem klonk hecsch van aandoening:
een aanslag op Russisch gebied, en niet op
Zwitsersch gebied had moeten uitvoeren.
Tatiana, die een vlijtige bijbel-lezeres is
wat ook tijdons de zittingen meermalen
werd geconstateerd, heeft met bijna kinder
lijke naïviteit gevraagdof dan niet alle
menschcn volgens het Evangelie broeders
zijn; oi Gods wrekende gerechtigheid zich
laat binden door politieke grenzen?
Dat de praktijk der terroristen in Rus
land het nenige redmiddel is wordt door dc
meerderheid dea ltussischen volks, door de
besten der ontwikkelde standen (prof. Von
Reussner van dc hoogeschool in Tomsk
thans te Petereburg) volmondig toegegeven,
uit onpartijdige correspondenties van Wcst-
Europeesche dagblad-schrijvers en reisver
halen bewezen. Niemand kan tegenspreken,
dat onder de huidige politieke verhoudingen
in Rusland de strijd van man tegen man
een daad is van geweld en niet van recht.
De aangeklaagde heeft een daad begaan,
die op eene lijn moet gestold worden met
die van Charlotte Corday, van Jeanne
d'Arc en andere heldhaftige vrouwen.
Tatiana handelde in de vaste overtuiging
Doernowo voor zich te hebben en weigerde
dagen na den moord te gclooven dat de ge
troffene niet Doernowo Was. Zij was een
fanatiek, maar Brüstlein vraagt„Was Wil
helm Teil dan niet fanatiek? Toch ver
heerlijken wij hein 1"
Dc hoofdscluild van het gebeurde ligt in
dc huidige Russische toestanden. Zwitser
land heeft in de jaren dat Tatiana te Lau
sanne school ging haar opgevoed naar de
hoogste begrippen van menschenrecht en
persoonlijke vrijheid.
Er zijn weekhartige, kleinzielige men-
schen, die beweren: als Tatiana haar land
en volk had willen dienen, zou zij zich heb
ben kunnen wijden aan de opvoeding der
kinderen, aan de verpleging der armen.
Maar die zoo spreken kennen hel Russische
regime niet. De verdediger citeert tallooze
gevallen van enkele personen, van vereeni-
gingen, van vak-organisaties, die gestreefd
hebben naar verbreiding van kennis, naar
opheffing des volks, naar verbetering der
maatschappelijke toestanden. En het einde
is altijd geweest: verbod der regeering, en
een dreigement met Siberië.
De verdediger besluit op al deze gron
den, dat wij hier staan voor een helden
daad. En ware Doernowo getroffen, dan zou
heel de beschaafde wereld gejubeld hebben,
als in de dagen van Trepof's val, toen met
uitzondering van slechts weinige bureau
cratische groepen heel Rusland gefeest heeft.
Helaas heeft het noodlot hier wreed inge
grepen. Maar is dat reden en grond
genoeg om deze aangeklaagde op cène lijn
to stellen met dea veilsten, gemcenstcn
sluipmoordenaar, met den wreedsten bloed
hond die voor geen gruwel en lijden terug
schrikt? Mag men hier de beschuldiging van
moord uitspreken en naar do Zwitserecho
wetten levenslange gevangenisstraf eischen?
Aan het slot van zijn pleidooi, dat rustig,
kalm, zonder eenigen pathos was uitge
sproken, raakte dr. Brüstlein een oogen
blik in heftige vervoering. „Mijnheer de
voorzitter, mijne heeren gezworenen, ik be
zweer het u bij al wat mij dierbaar is
als ik in uwe rijen zat, ik zou geen oogen-
blik aarzelen deze ongelukkige beklaagde
vrij te spreken."
GEMENGDE MEDEDEEL1NGEN.
Frankrijk.
De minister-president Cleroenceau en de
minister van oorlog Picquurt gaan een vncan»
tiereisje in Spanje maken, waar zij Madrid,
Sevilla en Algesirns zullen bezoeken.
Mevrouw Casimir Périer, moeder van den
oud-president der Republiek, is gisteren te
Parijs overleden. Zij heeft haar zoon slechts
enkele dagen overleefd.
1 talië.
Heden zal Tittoni, de minister van hui-
tenlandscbe zaken te Ilapallo aankomen
om een bezoek to brengen aan den aldaar
verloevenden 'Duilschen rijkskanselier. Bü-
low. Zondag zal Tittoni een ontbijt aan
bieden aan prins Bülow, die wedcrkeeiig
's middags Tittoni aan het middagmaal zal
moedigen.
Rusland.
Bij de beraadslaging in de Poenia over
de werkloosheid, beschuldigde Djaparidso,
sociaal-democraat, de regeering en den
,bond der Russen" van den moord op dr.
Jollos. Hij spoorde de Doema aan om de
uitvoerende macht op zich te nemen.
Roditsjef hield Donderdag een gedachte
nisrede op den vermoorden redacteur dr.
Jollos. Alle leden, ook de rechterzijde,
stonden op.
De Doema besloot, een commissie te be
noemen voor de werkloozen, om middelen
te beramen tot steun. De kwestie van het
zenden van deze commissie naar de plaatsen
waar werkloosheid boorsel)zal nader worden
besproken.
Gisteren, verwierp de Doema met groote
meerderheid de urgentie van een interpel
latie van een der socialistische Docmaleden
die zich beklaagde over politiewvillekcur.
liet Docmaüd, uit- een vergadering komend,
had het volk aangespoord niet aan het bevel
der politie te voldoen om uiteen te gaan.
Toen werd het volk met charges uiteenge
dreven.
F I
Bij de verkiezing in Finland zijn er uitge
bracht: op sociaal-democraten 293,021 stem
men, op dc Suomi-partij 212,235, op de
Jong-Finnen 104,732 op de Zwccdsche
volkspartij 97,712 en op de agrariërs 40,937.
Pobjedonostsef wordt, op last van den
czaar, op staatskosten begraven cn tot zijn
bijzetting zullen in alle kerken van Rus
land lijkdiensten plaats vinden en rouw-
inissen gelezen worden op den 9n en den
2 On dag na de begrafenis.
Op initiatief van dea metropolitnan An-
tonhth wordt nog een bijzondere huldiging
van zija nagedachtenis voorbereid.
de jonge man deed verrast een stap achteruit
en zijn oogen vestigden zich met deelnc
ming op het gelaat van den ouden heer. „Ho
peloos bad ik iiaar lief. En ik zag haar de
ellende tegemoet gaan met een ander --- en
kon niet helpen. Oordcel nu zelf!" Mers-
bach waagde het niet een woord in het mid
den te brengen. Zwijgend stak hij de hand
uit, die dc predikant langzaam greep en
vasthield, terwijl hij voortging:
„Een zieleherdcr wien hel ernst is met
zija beroep mag niet in zijn smart opgaan;
hij leeft niet voor zichzelf maar voor ande
ren. In Elbental herinnerde alles mij aan
datgene wat ik niet vergeten kon. En daar
was nog meer. net IVoord waarvan ik de
verkondiger ben en dat liefde en vergevens
gezindheid predikt, hadden uw ouders-terug-
gewezen. Hoe zou ik van den kansel chris
telijke liefde en verdraagzaamheid prediken
wanneer daarginds twee menschcn zaten van
wien ik wist dat zij deze leer weigerden
te aanvaarden."
Ilij zweeg een oogenblik, diep geroerd,
terwijl hij nog altijd dc hand van den jon
gen man in de zijne Itield.
Toen zeide hij op gedempten toon, ter
wijl hij hem vast aanzag
„En waarmee bad ik uw stervenden
vader moeten troosten? Waarmee hem de
laatste uren verlichten? Hoe kon ik hem
vergiffenis toezeggen, terwijl
Hij liet Mersbaeh's hand los en streek
zich peinzend over diet voorhoofd.
Daarop veranderde hij van toon.
„Ziet u, dat zijn de gronden voor mijn
plotseling vertrek. Berouw heb ik er nooit
van gehad. Ik heb een lieve, trouwe vrouw
gevonden. Zij sluimert niet ver van hier in
het graf tot mijn diepe smart. Ook vader
vreugde beleef ik van mijn flinketi zoon.
Terwillc van dc waarheid wil ik aan mijn.
verhaal toevoegen, dat ik nog jaren heb ge
wacht op een toeken van leven van uw zus
ter en voor dat geval had ik altijd een kleine
som in gereedheid liggen. Maar er is niets
gekomen. Zij is verdwenen, waarschijnlijk
reeds dood, aan haar aardsche rechters ont
rukt en den hemekchen rechter nader ge
bracht." i
„Ik dank u voor uw openhartigheid,
dominee," zei Mersbach ernstig, maar niet
zonder bitterheid.
„U stapelt aanklacht op aanklacht tegen
mijn oudere. Van uw standpunt heeft u mis
schien gelijk do wereld waarin wij leven
denkt anders en handelt dientengevolge ook
anders. Mijn opdraclit heb ik vervuld.
„Ja."
„En dus kom ik afscheid van u nemen.
Vaarwel, dominee, en verge f mij dat u ge
stoord heb."
„Tk heb u reeds eerder gezegd dat het mij
genoegen deed u weer te zien en dat her
haal ik."
Mersbach boog vormelijk beleefd en ver
liet dc kamer.
(Wordt vefvolgd.)
