fll
III
BY" laargang
Zondag 28 April 1907
lit immer instaat alt BRIE Hm.
No. 12372
Eers Ie Bktcl.
Een Eind van de Heide.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k b, met uitsondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Y1 a ar diu gen tl. 1,2a.Franse
o»r post fl- LGö,
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingea. 10 «wat.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertcntiën. voor het eerstvolgend nummer moeten des middags róéreea.
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Hav«a,}
Prijs der Adverlentiën: Tan 16 regels £1.0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelïge voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advortentiön opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau to voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 10S.
Uwe
rrsssesnr
K e li n i s g e y i n g,
ICIÏOSUW over wegen, voetpaden
en liuustucrUen
ment zal worden gehouden op den 29 Juni
1907.
Aldus opgemaakt ten jnre en dage voor
noemd.
De Directeur der Gemeentewerken.
(got G. GURLAGH.
En is hiervan afkondiging geschiedt waar
het behoort, den 2 7 sten April 1907.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICIENGA»
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Voldoende aan het bepaalde bij art. 6 van
Bet reglement op de wegen en voetpaden in
deze provincie,
Brengen het volgende proces-verbaal door
aanplakking ter kennis van belanghebben
den:
Op heden den 20steu April 1907 is door
den ondergeteekende, GERARD GER-
LAGH, Directeur van Gemeentewerken van
Schiedam, als daartoe gemachtigd door
Heeren Burgemeester cn Wethouders van
Schiedam bij hun besluit van den vierden
April daaraanvoorafgaandc,
ter voldoening aan het voorschrift vervat
in art. 6 van het Reglement op de wegen
en voetpaden in de Provincie Zuid-Holland,
opneming gedaan van de niet oncler beheer
xan eenig Polder- of Waterschapsbestuur
staande wegen, voetpaden cn kunstwerken,
gelegen binnen hot grondgebied van de Ge
meente Schiedam en dienende tot hoofdver-
linding tusschen de verschillende bebouwde
Gèmeentekommen,
Daarbij is gebleken, dat aan de na te
melden wegen en werken, de aangegeven
verbeteringen behooren te worden aange
bracht om te voldoen aan de bij art. 5 \an
gezegd Reglement gegeven voorschriften.
De hooge Schiedanische Zeedijk, volgnum
mer 5 van den legger; onderhoudsplich
tige de aannemer dor bestrating.
Herstellingen van den straatweg worden
vereischt op de navolgende plaatsen:
Van het tolhek aan de Rotlcrdamsche
poort lot aan don afrit naar den Singelvan
de telefoonpalen G5 tot G4 G4 tot lil 98
lot 55; 53 tot 51'19 tot 47 42 tot. 37
37 tot 35; en nabij de mijlpaal 20.
De Delflandsche Maasdijk, volgnummer
15 van den legger, ondeihoudspliehtige
de Gemeente Vhardingen.
Van voor het (ollnns lot cl ijl-pa al 451 en
tusschen de volgende dijkpalen: 455 en 457;
'158 cn -1004G4 en 465; 4GG en 472;
181 cn 4SG487 en 4S9; -495 on 197;
502 en 503 506 cn 507; 508 en bt'9
511 en 512; 514 en 517; 519 cn 520,
Wordende tevens bepaald, dat de Schouw
bedoeld in art. 7 van meervermeid Rogle-
Roman naar bet Duitsch van
WiORG IIARBWIG (Emmy KLoeppol),
HOOGERE BURGERSCHOOL
met vijfjarigen Cursus
TE SCHIEDAM.
Tegen 1 September a.s. vaceeren de be
trekkingen van:
n. Leeraar in de Nederlandsehe Taal- cn
Letterkunde.
b. Leeraar in de Aardrijkskunde (tevens
bevoegd voor Geschiedenis),
Het salaris bediaagt voor leeraren met
minder dan 2(1 wekclijksclie lesuren, 100
per lesuur, van 20 tot 22 lesuren f 2000,
voor elk uur boven 22 50 per lesuur.
Na 3-, 6-, 9-, 12- en 15 dienstjaren bij
het gymnasiaal of/en middelbaar onderwijs,
wordt dit salaris verhoogd met ƒ100 voor
hen, die meer dan 20 lesuren hebben en
met f 5 per lesuur, voor hen, die minder dan
20 lesuren hebben.
Nadere inlichtingen verstrekt de Directeur.
SoUieitatiën in te zenden bij den Burge
meester vóór 15 Mei a.s.
118.
tte.
m-
ian
„Kweekt en verzorgt u dio allemaal zelf/''
„Ja zeker, freule."
„Wanneer ik getrouwd ben," riep Mia
Jit en daarbij nam haar gezichtje ren won
derlijke schoone uitdrukking aan, „moet alles
'<ffl mij heen bloemen zijn, U moot. me dan
stekjes geven. Ja, wil u dat doen?"
m was juffrouw Lüders in dc wolken.
e votid het heerlijk, dat haar zoo iets
terd gevraagd 1
„He, daar is nu ook zoo'n aardig kamer-
'je hiernaast!" riep Mia nieuwsgierig uit.
«E dat ook van u?"
«Mijn. slaapkamertje, freule heel ge-
soon
Ze .stond reeds op den drempel.
„Zijn dat familieleden, die daar hangen?"
„Ja freule!"
Maar daar achter die kast wat is
dan Is dat ook een portret? Mag i
dat doek er afnemen?"
„heen, als het u belieft niet
Juffrouw Lüders vergat haar eerbied, liep
fthter Mia
aan cn trok haar aan haar
}P°n- Het jonge meisje stond echter al in
-n hoek en trok liet omhulsel van het por-
ket af.
„Maar dat is prachtig
.„Freule," zei juffrouw Lüders angstig
1 ®veek u om er niet over te spreken
BUITENLAND.
Sc menara, 27 April 1907.
VEHEENIGDE STATEN.
Een rede van, Roosevelt,
Te Jamestown werd gisteien. bij gele
genheid van hel 300-jarig bestaan der stad
een tentoonstelling geopend door presi
dent Roosevelt. Ter verhooging van de
plechtigheid was een tahjjke vloot op de
t'eedc aanwezig, niet minder dan 35 pant
serschepen en kruisers leilen.de, waaronder
con twaalftal vreemde oorlogsbodems van
Duitschland, Frankrijk, Engeland en Oos
tenrijk, benevens een groot aantal torpedo-
hooien.
Gistermorgen vroeg begonnen die sche
pen hun kanonnen af te vuren: 30O scho
len, wijdden den feestdag in.
Om halfl.waalf arriveerde president Roc-
levelt aan booid van, zijn jacht „May Flo
wer" le Hampton Roads, de haven, van
Jamestown, en werd met do gebruikelijke
saluutschoten begroet. Onder geleide vau
een eerewacht reed de president naar de
tentoonstelling, waar hij, na een korte aan
spraak van den bisschop van Zuid-Virgn-
nië on van den voorzitter van hot ten-
toonstellingsbcstuux, een groote redevoe
ring uitsprak.
De president begon met den vertegen
woordigers der builenlanilscho mogendhe
den, die gekomen waren om het feest te
vieren, dat als het geboortefeest van. hot
Amerikaansche volk beschouwd kun wor
den, het welkom toe te roepen. Hij richtte
daarbij het eerst liet wooid tot de verte
genwoordigers van Groot-Britannië en
wees er daarbij op, dat, al heelt een groot
deel der Amerikanen, ook dc president
zelf, slechts weinig Engdsch bloed inde
aderen, Engeland (och beschouwd moet
worden als het moederland van Amerika,
dat zijn taal, zijn beschaving en zijn let
terkunde, zijn wetten en zijn volkskarakter
aan dit moederland grootendeels te dan
ken heeft. Maar naast Engeland is Ame
rika dank verplicht aan icderen staat in
Europa, die aan het Amerikaansche volk
een gedeelte van zijn bloed en menigen
trek Van zijn karakter schonk. Ook bracht
dc president dank aan de J'apansche ga.s-
t voor hun tegenwoordigheid.
De president wees er op, dat de wereld
langzamerhand is gaan begrijpen, dat het
onzinnig is te gelooven, dat voor de op
komst van het eene volk noodig is, dat
het andere vernietigd wordt. Alle staats
lieden van inzicht, alle ware patriotten
zijn bezield met den innigen wensch, dat
de volkeren, in een voortdurend streven
naar een hooger beschavingspeil, grooter
menschlievendhcdd, hand in hand vooruit
zullen gaan in een edclmoedigen wedstrijd,
om te toonen wie hot bost de hem toe
vertrouwde taak ten uitvoer zal leggen.
Daarna wierp spr. een terugblik op de
geschiedenis van liet Amerikaansche volk:
de Opening der tentoonstelling is een her
innering aan de eerste vestiging van ko
lonisten in Virginië, hetgeen de grondslag
vormde voor wat sedert dc 'machtige re
publiek werd. Drie eeuwen geleden zetten
een handvol Engelsch© avonturiers voet op
Amerikaanschcn bodem, maar cr waren
reeds nederzettingen in Florida, van de
Franschen langs de St. Laurensrivier en
in do Mississippi-vallci. De Hollanders en
dc Zweden vormden spoedig nederzettin
gen tusschen die der Engdschen. Maar de
nederzetting te Jamestown heeft voor de
Amerikanen een bijzondere waarde omdat
deze Engelsche kolonisten dc leiding na
men in de dagen der revolutie.
Voor de revolutie had liet Amerikaan
sche volk zich reeds als afzonderlijk volk,
als een nieuw aas zich gevormd. Toen
nam ook de immigratie toe en breidde
de staat zich steeds meer uit en. zelfs de
levensopvattingen waien 'democratischer
clan ergens in dc Oude Wereld en toch
naar moderne begrippen nog geenszins de
mocratisch. En al hocrschtc hier en daar
bel rekkelijke welstand, het leven was no
steeds hard, de mcnschcn, die steeds ge
reed moesten staan tot den strijd tegen
do elementen, tegen de Indianen, waren
uw en weinig beschaafd. De verovering
van een nieuw werelddeel is 'n werk voor
mannen van stavast.
De president beschrijft de .opkomst en
den groei van het Amerikaansche volk in
levendige kleuren en hij herinnert aan de
groote daden verricht door Abraham Lin
coln, Andrew Jackson, George Washing
ton, Jefferson Davis, Marshall Grant, Ro
bert Lee en vele andere baanbrekers.
Wij moeten, zei Roosevelt, ons waar
dige afstammelingen toonen door de vraag
stukken van onzen tijd op te lossen, zoo,
dat het nageslacht kan zeggen dat wij
onzen plicht deden. Wij moeten do geva
ren bestrijden die ons bedreigen door een
zelfregeering, gegrondvest op den meest
uitgeslroktcn grondslag en door een
welvaart die in de wereld haar weerga
niet vindt. Deze welvaart heeft eon toe
stand van ernstige kwalen geschapen en
he-t is ónze plicht die kwalen te genezen
zonder tegelijkertijd de welvaart te schaden.
Op dit. oogenblik is het belangrijkste
vraagstuk dat van do controle op het ge
bruik van onze omncetlijke rijkdommen op
t gebied van den handed. Die controle zal
het openhaar belang "dienen en tegelijker-
en het persoonlijk initiatiei aanmoedigen.
Het is onzen plicht misbruiken tot staan
te brengen en in 't vervolg fe voorkomen.
.Hervormen met billijkheid of in 't geheel
geen hervormingen", dat is dc geest waar
in ons land de misbruiken, ontstaan uit
de samentrekking 'der kapitalen door de
trusts, moet uit den weg ruimen.
Ons doel is op te houwen cn niet "te
vernietigen. Wij gullen ons toonen dc
meest oprechte vrienden .te zijn van den
eigendom door ons plan 'door te voeren
om geen misbruikon der trusts te dulden.
GEMENGDE MED EDEELINGEN.
vooral niet tegen de barones en ook met
tegen den ritmeester. Het spijt ine verschrik
kelijk, dat ik het niet meer heb kunnen
verhinderen u was echter tc vtug,
freule."
,,Ja, maar wie is dat dun?" vroeg Mia,
nog geheel in de war van verbazing. „Wie
is dat dan toch? Die dame ken ik bepaald
ia lijkt op iemand, die ik ken
„Op den ritmeester," fluisterde juffrouw
Lüders. terwijl zc angstig omkeek.
„Ja sprekend Maar hoe komt dit
portret dan in dezen verborgen hoek. Dat
zou toch in de salon moeten hangen."
„Lieve freule, beloof mo om me niet te
verraden? liet zou me mijn betrekking kun
nen kosten."
„Om dit portret? Ik zal zeker niets
zeggen."
„Deze dame is de zuster van mijnheer
den ritmeester," zei juffrouw Lüders zachtjes.
Min zette groote oogen van verbazing.
„Ik heb er nog nooit
„Zij is ook dood voor allen. Het por
tret moest verbrand worden, maar dat. kon
ik niet over mijn hart verkrijgen. Daarom
hangt het hier. Zij was heel lief en goed
on zoo mooi
Min's blikken werden als vastgehouden
door de trekken van een jong, dc kinder
jaren nauwelijks ontgroeid meisje, dat met
haar donkere oogen op haar neerzag en al
lmar bewegingen scheen te volgen. Een glim
lachje lag als een stomme bede op de even
geopende lippen cn jeugdige vroolijkheid en
geluk straalden van onder haar donkere
wimpers.
„Lieve hemel," fluisterde Min, „en is ze
dood? Nu begrijp ik dat daaraan, hier me
mand wil worden herinnerd 't is vree
lijk om er aan to denken. Ik kan niet ge
noeg naar dit mooie portret kijken. Zie eens.
juffrouw Lüders zie eens hier: die oogen
zien me voortdurend aan Kijk hier ook
„Dat is het eigenaardige vau het portret.
De schilders kunnen dat zoo maken, zooals
ik heb gehoord, dal het iedereen aanziet
waar hij ook staat," antwoordde juffrouw
Lüders, nog altijd ernstig bezorgd. „Maar
wat gebeurd is, is gebeurd. We zullen ahans
het doek er maar weer over heen hangen."
„Het is toch precies alsof zc mij toelacht
niet? Een lief gezichtO, ik zou jc
wel willen kussenriep Mia lachend tegen
het portret. En toch, toen zij zoo lachte
stonden lmar de tranen in de oogen. „Hoe
heette zij?"
„Marianne."
„Arme, arme Marianne
„Dat was zij," mompelde juffrouw Lii
ders. „Mijnheer de baren stierf van verdriet
om haar. Voor hem was er geen (roost nicer
op aarde. Dit is haar laatste aandenken
hier in het slot,."
De bel klonk schel. Verschrikt liet juf
fro uw Lüders het doek over het portret vallen
„"Mevrouw de barones schelt."
In den loop van den dag verloor Min het
portret uit haar gedachte. Maar 's nachts
in hnar zoeten kinderslaap, kwam de herin
nering levendig terug.
V De deur ging zachtjes open, en over den
drempel schreed hel mooie meisje, precies
zoo, als de schilder haar op het doek had
vereeuwigd in een wit kleed, de roode
roos op haar borst, een paarlsnoer om
hnar hals.
Zij bleef bij de deur «taan en knikte
Oostenrij k-H,o n g a r ij e.
Het Hongaarsehe parlement heeft gisteren
het wetsontwcrp-Apponyi op het lager on
derwijs aangenomen.
Dit ontwerp heeft ten doel op alle scho
len het Magvaarseh de Hongaarsehe volks
taal te onderwijzen cn is een eersten stap
op den weg naar taaleenheid in Hongarije.
De wet is een uitvloeisel van liet stre
ven der onafhankclijkheidspartij, om het
Ilongaarsch als commando-taal in het le
ger te gebruiken.
Engeland.
Volgens een Reuterbcricht uit Londen,
is daar Dinsdag een officieele verklaring
bekend gemaakt, waarin gezegd wordt: Er
is geen enkele grond aanwezig voor hef
bericht, betreffende het sluiten van een
marine-verdrag tusschen Groot-Brittanme
en Spanje en de vorming van een vier
voudig verbond tusschen Groot-Brittannië,
Frankrijk, Italië en Spanje.
Rusland.
In Doemakiingen heerscht ontevreden
heid, omdat de voorzitter Golowin het stil
zwijgen bewaart over zijn bezoek bij den
czaar. Verschillende afgevaardigden zijn
van mecning, dat Golowin verplicht is in
de Doema verslag te geven van zijn au
diëntie, omdat hij ontvangen is als voor
zitter van de volksvertegenwoordiging en
niet als particulier persoon.
Uit Peters burg wordt aan de „Pol Cor-
respondenz" te Weenen gemeld, dat het
Russische ministerie eerstdaags in libera
len zin gewijzigd en daardoor de positie
van Stolypin versterkt zal worden.
De Doema behandelde gisteren do in
terpellatie over de gruwelen te Riga. Tal
van afgevaardigden beschrijven de folte
ringen, zooals ze xn de gevangenissen ge
pleegd worden.
De minister van justitie verklaarde, dat
oen onderzoek geopend was en dat hij er
niet meer van zeggen kon, maar hij zcidc
verwonderd tc zijn, dat de afkomst der
rapporten niel vermeld was. De minister
voert daarna nog discussie met de bidet-
ten Hessen en Pergamenl, die gezegd had
den, dat tie regeering geen recht had be
wijzen van de Doema te eischen.
Na sluiting van het debat wordt do in
terpellatie met algemeeno stemmen goed
gekeurd.
Een motie van do volkspartij de regee
ring uitnoodigend de schuldige ambtenaren
le ontslaan, woidt ook mot algemecne stem
men aangenomen.
S p an j e.
De ministerraad keurde Donderdag de
marinebegrooting goed, die 50 millioen pe
seta's beloopt, dat zijn 15 millioen meer
dan het vorige jaar.
De minister van marine logenstraft het
bericht in buitenlandsche bladen,, dat de
marinebegrooting over 8 jaren 400 mil
lioen peseta's zal bedragen.
Mia met hetzelfde lachje toe, dat eigenlijk
in 't geheel geen lachje was, veeleer een
smeekende vraag.
Toen kwam zij langzaam dichterbij, boog
zich diep over Mia's voorhoofd en kuste haar.
De droom was voorbij.
Marie richtte zich haastig op. Nog scheen
het alsof het witte kleed door de deur zweefde.
Ilct was echter slechts de maneschijn, die
over den muur gleed.
HOOFDSTUK XI.
Den avond voor de bruiloft kwam Richard
von Mcrsbach met vier weken verlof op
het slot Elbcntal aan.
Intusschen was hij nog eens voor hot
doorl uchte echtpaar verschenen, toen dit op
het pnnt stond op zijn lentcreis te gaan.
Naast zijn moeder en zijn meisje, te midden
van den gcheelen hofstoet, stond hij op het
perron om van do vorstelijke reizigers af
scheid te nemen.
De salonwagen der erfprinses geleek op
een bloementuin. De eerste tuinman van El-
bental had den geheelcn nacht aan deze ver
siering gewerkt.
Nog hield Mersbach roode, geurige anje
lieren in do hand. Daar ging de deur "'an
de vorstelijke wachtkamer open. Dc geheide
hertogelijke familie verscheen. Naast den
vorst betrad Alexandra Louise het perron.
Zij zag er bleek uit. Anders verried niets
haar opgewondenheid, toen zij Mersbach
onder de aanwezigen ontdekte.
Zij boog, naar alle kanten groetend, het
hoofd, hier en daar een vluchtig woordje
wisselend en overal bloemen in ontvangst
nemend.
T u r k ij e.
Nog steeds vallen in Macedonië bloedi
ge tooneolen te vei melden onder Grieken
en Bulgaren, al laten zich ook nu en dan
eens stemmen hooren, die het moorddadig
bedrijf afkeuren cn dikwijls moeten dam
die beter gezinden voor hunne pogingen
zwaar boeten. Zoo vermoordden Grieken te
Gewgeli hunnen priester, omdat hij inde
kerk had verkondigd, dat de Bulgaren als
Christelijke broeders niet vervolgd mogen
worden.
Iets dergelijks deden de Bulgaren in een
dorp bij Fiorina, waar BuJgaarseh comi-
tadji's den Bulgaaxschcn priester de ooren
Toen kwam het oogenblik waarop de mei
klokjes in haar hand als door den wind be
wogen, knikten.
„Koninklijke Hoogheid vergunt u mij
alleronderdanigst, u een gelukkige reis !oe
te wenschen."
Zij keek hem aan. Niets bewoog zich in.
haar trekken.
„Dat is aardig van u, Mersbach, dat u
gekomen bent," zei de erfprins vriendelijk.
Zonder de wimpers te bewegen nam
Alexandra Ijouise de anjelieren uit zijn hand
cn overhandigde ze aan dc haar verge
zellende hofdame. Toen ging ze verder, ter
wijl haar hart koortsachtig klopte.
„In ongenade gevallen!" mompelde dc
vrouw van den geheimraad v. Sokinnnn met
leedvermaak tot de touw van den gezond
heidsraad Büchlner, „Ja, ja, het komt altijd
uitGa nooit naar den vorst, wanneer je
niet geroepen wordt."
„Wij zijn toch ook niet geroepenzei
de aangesprokene.
„Wij dragen ook geen roode attila en
geen rijlaarzen met sporen, zou ik denken."
Oudertusschen was do erfprins achter
zijn vrouw in den trein gestapt.
Zij stond de laatste oogenblikken aan het
geopende portierraam en keek naar buiten.
De man, dien zij in aller tegenwoordig
heid zwaar had gekrenkt, zooals haar be-
lcedigde trots haar had bevolen, stond recht
op in zelfbewuste houding. Slechts de don
kere rimpel tusschen zijn wenkbrauwen ver
ried haar scherpen blik wat zich daar achter
die uitwendige kalmte afspeelde. Angst en
smart en berouw benamen haar bijna den
adem.
(Wordt vervolgd.)
SCHIEDAMSCHE COURANT.
,i>
iw«
}B»
,t.
en.
