61'" Jaargang
Zondag 9 Juni 1907.
Mo. 12406
Tweede Blad.
Uit de Tweede Kamer
let eiaSe van een episode.
j
i: -
j"
V
Deze courant verst hijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor S eb ic d a m en V1 a ar dingen fl. 1.25 Franco
per post I!. 1.G5.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen. 1
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
De Tweede Kamer is 1(och altijd vol ver
rassingen. Dat leert pus wederom de ge
schiedenis van het ontwerp tot het instel
len van een Departement van Gpuverne-
mmlsbedrijvcn in Indiü. Over dit ontwerp
is in liet Vjoorloopiig Verslag hevig losge
trokken; in de Kamer zijn er scherpe
redevoeringen tegen gehouden door de hoe
ren De Waal Malefijl., Doogaerdt en Van
Bijlaadt,, waarvan de grondtoon was: Kr
wordt to veel gecentraliseerd., en tenslotte...
is het ontwerp zonder hoofdelijke stem
ming aangenomen.
Beter bewijs dat de Minister sterk stond
kan hderdaad moeilijk gegeven worden.
Zijn 'verdediging was uitmuntend, en hij
kreeg daarbij niet geringen steun van de,
keren Van Kol en Bos.
Be sociaal-democratische heer Van Kol
verbaasde de Kamer eonlgszins door aan
te dringen op 1'Jinke bezoldiging van de
directeuren dor afzonderlijke bedrijven. Hot
was een aangename verbazing. De so
ciaal-demoeraten plegen altijd op grootc
tractementen af Ie geven. Ze bobben in
dertijd zelfs een amendement ingediend om
het tractemcnL van den gouverneur-gene
raal van Nederiandsch-Indië met 7 32000
to verlagen,, niettegenstaande liet. bedrag
vair do wedde bij do aanvaarding van bot
ambt door Generaal van Ileutz uitdrukke
lijk w,as vastgesteld.
De beer Van Kol kwam in deze zaak
uit do wolken der ggauwe theorie op den
beganen gr.oniï acr praktijk en, had schoon
gelijk. Als men geen flinke bezoldiginger
geeft krijgt men de eeiKte-ratigsmciisohen
niet, die men inoeL hebben; en dat. wei
om de eenvoudige reden dat dezulken in
het particuliere bedrijf zóóveel kunnen
verdienen, dal. ze slechts dan in Staatsdienst
willen overgaan, als hun een zeer behoor
lijke positie wordt gewaarborgd.
De Staatsbedrijven, in India zullen in
deze goede richting gestuurd woidcn, dat
niet winst, «mar goed beheer op
den voorgrond zal staan. Natuurlijk uitge
zonderd de cultures., waar naast goed be
heer "winst, liet hoofddoel moet wezen, of
liever uit goed beheer voortvloeit.
liet zal onzen lezers wellicht niet on
bekend zijn, dat de gouvemementsculliiros
zich foopalcju Lot tin, steenkolen en
guttapiorcha; de kofficculituiur heeft
Waas weinig of niets meer te hcileckenen.
Onder de gouvernementsbedrijven, waar
bij enkel goed beheer op den voorgrond
zal staan., zijn le verstaan do spooiwegen,
do telegrafie, de telefonie, enz.
Wij kunnen niet anders dan conslalcer-en
dat de oppositie tegen bet ontwerp een
alles behalve gelukkig figuur gemaald heeft,
vooral do heer Bogaordl,, die in betont-
De branding sloeg krachtig togen bet
strand te Waikiki.
Een dozijn cano's met inboorlingen van
Honolulu gingen over de sneeuwwitte goi-
ven, die tegen de kannalrotscn sloegen.
Dicht bij de kust liep de grootc weg,
waarlangs paimboomen vol vruchten stonden.
De lucht was helderblauw, met hier cu
daar een wolkje, dat er uitzag als kant, zoo
tut de hand van den wever gekomen.
Aan liet strand, met haar rug naar de gol
ven en haar gezicht naar don wind stond
een vrouw. Geen jong meisje, maar een
vrouw in volle rijpe schoonheid.
2c- was eenvoudig in blauw serge gekleed,
dat om haar lichaam sloot, alsof liet om
Haar was geschilderd. Iedere lijn, iedere be
weging van haar prachtige gestalte trok de
aandacht. Ze stond de frissche levenwek
kende lucht in te ademen- Zc had een sterk,
rrtcoi gezicht,'een gezicht dat een verstandig
°j zwak nmn goed zou doen eens aan te
zien en dan voor altijd Lc ontwijken. Toch
was het in zekeren zin. een zacht gezicht, een
gezicht waarop men las, dat ze in staat zou
tot een grootc liefde.
Opporvlakl dg zou men hebben kunnen
Wennen, dat z.c trotsch was op haai- schoon-
beid en haar macht over de mannenmaar
jvio heter toezag, begreep, dat haar paarlen
"i dieper wateren, lagen.
werp Hoofdstuk 1 voor het ge heel e
ontwerp had aangezien en op die schrome
lijke vergissing oen redevoering had op
gebouwd.
Dergelijke vergissingen zal de afgevaar
digde voor Breda in heL Vervolg moeten
voorkomen of zijn naam als Indische spe
cialiteit zal, leolijk im liet gedrang komen.
Do Kamer heeft niet voor niet den naam
van „graf voor geüsurpeerde reputaties".
En toen gingen de heeren weer aan de
wet op bet vaderschap. Voor wij aan het
iel aas gaan wat daarbij,.voorviel,, één op
merking vooral'.
liet Katholieke dagblad „D>e Tijd" van
Woensdag 5 Juni laat een groot gedeelte
van het verslag haar door haar Kamcrver-
slaggevei- toegezonden,, weg met de volgen-
do publicatie:
„"Wij achten ons verplicht, bier uit, het
nauwgezet en uitvoerig overzicht van on
zen verslaggever een belangrijk gedeelte weg
te laten, Hoe waardig en ernstig bet de-
baL on niet minder de resumtie ervan ook
was wij meenen toch,, dat do gevoerde
discussie» wegens den aard van haar on
derwerp, volstrekt niet voor allo oogon
geschikt zijn."
Welnu,, al vinden wij dat wat kras, en
„Do lijd" te scrupuleus, gehoed! onge
lijk kunnen wij haar niet geven. We zullen
dus ons best doen alles in ons verslag te
vermijden wpt aanstoot kan geven. Niet
alle meraschen hebben zooveel verdraag
kracht als Ncoltje Lokerse, die do zittin
gen als onvermoeid toehoorderes blijft hij-
wonen, in de laatste dagen geëscorteerd
door do wakkere strijdster voor de rech
ten der vrouw. Mevr. WijnpndtFrancken,
door oen K(,amerbode als Mevrouw Wij
mandFocking betiteld.
Do Kpmer heeft twee dagen Jang een
hprdnekkigen slrijd gevoerd over de rege
ling en den ormymg van de actie tegen
dan Wtder of om in Locffs sljjl te spre
ken legen den verwekker vtan hei natuur
lijke kind.
De Minister is in deze niet zonder schuld.
ITij heeft een wijziging in het ontwerp ge-
bjpchl,, die zeer zeker liet beginsel
naakt. Hield hij' eerst vast aan de „be
wezen gemeenschap" als grondslag voor
do aclie„ nu wordt door hein als grond
slag aangenomen het „bewezen vader-
schiep", zoodat de rechter zelfs als dega-
meenschap bewezen is., do. actie kan afwij
zen, u's hij in gemoede overtuigd is, dat
bet kind niet uit die gemeenschap is be
wezen.
Bovendien is het leclijke Locffschc woord
„verwekker" (de heer Vpn Idsiinga zei gui
tig dfit iiij reeds taalkundig bezwaar legen
dat woont had, omdat hot, hem zoo aan
een am b a c li t herinnerde) vervangen door
vpdor.
Dit alles was k,oren op den molen van
den heer Vjan Doorn, die onvermoeid blijft
Dat ze hield van bewondering, van toe
juiching als een kunstenares, van de faam,
van de vcreering van mannen, kon een kind
gezien hebben; want die dingen stonden dui
delijk op haar gezicht te lezen.
Onder een palmboom met een sigaar tus-
sehen de vingers stond een man van om-
slicoks veertig jaar. Een man met een hard,
bitter, somber gezicht.
Een lange bruine knevel overdekte een
cynischer! mond blauwgrijze oogen keken uit
onder oen hard voorhoofd, waarin diepe
lijnen spraken van stormachtige jaren.
liet was liet gezicht van ecu man die
stormen had doorgemaakt en gewend was
zijn aandoeningen te verbergen. Het gezicht
van oen man, die storm, had gezaaid en
wind had geoogst. Hij zag er uit ais iemand,
die gezondigd en geleden had.
liet was geen goed gezicht en toch was
menigeen in tijd van gevaar blij gewee-st, als
hij dit gezicht bij zich zag.
Hij keek naar de vrouw, die bij de zee
stond en zijn tanden gingen door zijn
sigaar, terwijl er een uitdrukking van hope
loos verlangen in zijn oogen kwam.
Ze zag hem niet, zoodat hij haar kon blij
ven aankijken; en do uitdrukking op zijn
blank gelaat deed zien, dat hij wist, dat. ze
niet voor hem was.
Tlij wierp zijn sigaar weg met een nijdig
gebaar en liep tusschcn de boomen op en
neer als iemand die gewend is aan gauw
loopen.
Een jonge inboorling kwam met eenige
kokosnoten in den arm annloopen.
Hij keek den man in het gezicht en
in hel nanfponenP dal. 'door dit wetsontwerp
liet wettige gezin en liet huwelijk ernstig
bvnlwleeM w.orden. Nu werd zijn waar
schuwing bij de algomeene beschouwingen,,
dat men bij dit wetsontwerp den eersten
sliap zette op den gevaarlijken weg van
higpheele gelijkstelling tusschcn bet wet
tige en natuurlijke kind,, van kracht.
En het woord triad er maakte velen
aan de rechterzijde, Die daarvan 'meiden
beer "Vjan Doorn 'absoluut niet willen we
llen,, ongerust. De heer Heemskerk trachtte
zijn oquliliegenoolcn gerust te stellen,, do
adder,, die d|Oor hen reeds onder bet gras
gezien werd,, bestond Whariijk in hun ver
beelding. Ten overvloede vcrzochl hij den
minister daaromtrent zich zoo duidelijk mo
gelijk te verklaren; en de minister legde
te dezen opzichte de 'meest geruststellende
verklaring af„ desniettegenstaande regende
liet amendementen,, om toch maar goed
vlast te stellen,, dat er geen gezinshand
word geschapen d.oor de actie van alimen
tatie.
Do heer Van "Wijnbergen liet zich door
zijn ontstemming over de wijziging in de
wet d.oor den Minister aangebracht,, ver-
Voeren tot het verwijl,, dat 'Zijne Excellintio
een ander beginsel in de wot. had gebracht
dan haar onLwcrper, de hoer Loeff, was
toegedaan,, en dat het daarom lie tame
lijk war© geweest,, als hij in deze mei
een eigen ontwerp w,aro aangekomen.
'Over deze zeer onbcl,am o 1 ijke op
merking,, des te onbetamdijker na de ver
klaring van den 'Minister,, was Zijne Excel
lentie billijk geraakt. 'En hij,, die zpo zel
den uit den plpo-i koml„ verborgj dit dezen
keer niet.
Maar wij z,ouden over de amendemen
ten spreken,, die den „vader" wederom uit
de wet wilden wegwerken.
Het amendement-Van Jdsinga wilde het
woord vader vervangen door: „hij die een
kind buiten hel. huwelijk verwekt".
De Minister stond hier voor een moei
lijk geval, omdat wat de hoer "Jdsinga
voorstelde,, feitelijk hetzelfde was, waf Zijne
Excellentie oorspronkelijk gewild had. Toch
kunnen wij zijn „onaannemelijk" tegenover
dit amendement best begrijpen. Nu men
in zijn woord va,dier van meer danééno
zijde een befcekenis had gelegd,, die hij
daaraan allerminst wilde gehecht zien,,
kon zijn houding niel anders wezen.
flet amemtement-IdsiiLga kreeg slechts 28
dan de 77 stemmen. Vóór alleen de Katho
lieken on Christelijk-llistiorischen en tegen
de heelo linkerzijde plus de anta-rcv|olu-
tion'aireu pp den heer Brummclkainp na.
Een amendemonl-üogout om then vader,
ter onderscheiding vim den wettigen
vader den n a f u u r 1 ij ken vader te noe
men,, werd ^oor den Minister bestreden
op grond ü'at onze Wetboeken zoo iemand
niet kennen. Onze wet kent wel natuur
lijke kinderen, m'aar van natuurlijke
Vaders gewaagt ze niet. Het haalde 24
stemmen.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsda g-, D onderdag- en Zaterda gavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tol den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
kromp ineen, alsof men hein geslagen had;
toen liep hij hard weg; cn do man lachte
bitter, maar zijn oogen gingen weer naar
de vrouw en zijn lippen trilden.
llij leunde lui tegen een palm, en keek
naar de mooie gestalte in het blauw.
Een andere man kwam langs den water
kant annloopen een lange jonge man,
die zijn zuchten vilten hoed in de eenc hand
droeg, terwijl hij in de andere een prach
tiger! bouquet bad.
Toon hij bij de vrouw was gekomen, stond
hij stil en bood haar zijn bloemen aan. Ze
nam ze vriendelijk lachend aan. De man
praatte vlug. Hij vroeg om iets.
Waarom, dat wisten alleen, nij, de vrouw
cn de golven.
Zc nam een van do bloemen en gaf die
hom in antwoord op zijn verzoek.
Ilij nam zc, gooide ze op het zand en
vertrapte ze. Dat was het blijkbaar niet wat
hij zocht. Ze lachte toen hij haar gave ver
trapte het was zoo'n dwaze daad. Een
jongen, die zoo pas van school kwam, zou
beter gehandeld hebben. Ze keerde zich om
en ging van hem af.
Hij volgde haar, zooals een hond zijn mees
ter volgt, maar ze wenkte hem, om weg te
gaan.
Een oogonblik bleef hij besluiteloos staan
kijken, toen nam hij een revolver uit zijn zak
en hield den loop op zijn hart, terwijl zijn
oogen nog op do vrouw gevestigd waren.
De man tegen den palmboom stak een
nieuwe sigaar aan en volgde het tooncel aan
het strand.
vrouw keerde zich om en keek den
Naast dien strijd tegen hot woord va
der,, whs in een allerkeurigst betoog door
den heer Limburg een door hem inge
diend amendement verdedigd om de excep
tie .plurium concubentium niet per sé to
Daten gelden als reden van de niet-ont-
riankc'Jijk (Verklaring der actie tot alimen
tatie. (De excepti-o plurium concubentium
Tic leek ent, dhl de actie niet toegelaten is
'ais bewezen is, dat de ongehuwde moeder
'in den 'tijd, Jut men kan aannemen dat
de zwangerschap ontslaan is mot meer
tfan één man gemeenschap heef! gehad).
De heer Limburg wilde aan het oordeel
van den rechter overlaten of in dat feit
een reden vim «ieGantvaukeiijkhdd moest
liggen, on hem m'achtigen de actie wel
lontv'ankelijk be verklaren, als hij in go-
moede overtuigd w'as, dat de aangespro
ken (in'an was de vader van bet kind.
Het amendement-Limburg bracht het
zeer ver; 37 stemmen vóór en 40 tegen.
Do vóór- en tegenstemmers Varen over alle
partijen verdeeld. Vóór Hemden de oud-
liberalen behalve de boeren Van Karne-
beek, Plate en Van Sly mm, de Unie-Libe-
riitcn, behalve do hoeren Piersion, Ferfen
lToessingh, de soci'aal-democralon, behalve
do heeren Van Kol cn Schaper. (Dal ge
beurt li-oogst zelden, Rat de sociaal-demo-
ci'atcm bij een stemming verdeeld zijn),
do katholieken Van Vuureii, Janssen, Rol-
sius, De Ram, 'Van Sassen van iJsselt,
llegoul en do Ch.ristelijk-IIistorischc heer
De Visser.
Eindelijk werd een amendement van Veen
verworpen om het verplichte orfderlioud van
het natuurlijke kind niet vast te stellen tot
de meerderjarigheid, d. i, het 2lc
jaar, maar tot het 18de jaar.
Zoo had de Minister over de geheele lijn
de overwinning behaald, wat zeker niet het
minst lag aan zijne uitstekende verdediging.
liet artikel zelf werd aangenomen met
slechts 17 stemmen tegen. De tegenstem
mers waren 9 Katholieken, de hoeren RÓ-
gout, Van Vlijmen, Passtoors, Van Nispen,
Nolens, De Ram, Ruys de Beerenbrouck.
Van Vijnbcrgn en Beckers, 3 Christelijk-
Tlislorischen, dc heeren Lobman, Van Jd
singa, en Van Wassenaer Catwijk, 4 vrij
liberalen, de hoeren: ïydeman, Blooker,
Karnebeek en Van Foreest, en de Unie-libe
raal Van Doorn.
Het. artikel luidt na de Regeeringswijzi-
gmg aldus:
,,Dc vader van een natuurlijk kind, dat
niet door hem erkend is, is verplicht, door
een uitkeering, in het onderhoud en opvoe
ding van het kind gedurende de minder-
jaiighcid te voorzien.
„Vader wordt vermoed te zijn degene,
die mot de moeder gemeenschap heeft gehad
Uissehen den driehonderd en eersten en den
honderd negen cn zeventigsten dag, vooraf
gaande aan dien, waarop het kind was ge
boren.
„De rechtsvordering tot voorziening in
liet onderhoud cn dc opvoeding wordt afge-
man aan, die het revolver op zijn hart hield
gericht.
Ze wierp een verachtelijken blik naar hem.
Hij liet het wapen langzaam zinken, stak
het revolver weer in don zak cn ging heen.
Een koude lach klonk van de lippen van
den man onder den boom, toen hij zich om
keerde en heenging.
Vijftig pas verder ontmoette hij twee
voetgangers.
Een was in do uniform van de Ameri-
kaanschu cavalerie en de andere in politiek,
toch gedroeg hij zich als een militair. Lang
en slank met oen mooi baardeloos gezicht cn
open onbevreesde oogen, liep hij met. al de
bevalligheid zijner vijf cn twintig jaren.
Toen hij tegenover den man met den
hunnen knevel stond, koken ze elkaar aan,
hogen ernstig en koel en gingen elkaar bijna
als vreemdelingen voorbij, toch hadden ze
veel van elkaar gehouden totdat z.c de
vrouw hadden ontmoet, die nu aan dc kust
van Honolulu stond. Ze hadden in menig
gevecht zij aan zij gestreden, en waren veel
samerv geweest, totdat, ze in hetzelfde paar
oogen hadden gekeken.
Toen vergaten ze de gevaren die ze had
den gedeeldde oogcnblikken waarin zo
mei elkaar voor hun leven hadden gestreden
Ze vergaten al die dingen, zooals mannen
doen, als een vrouw in hét spel komt.
De oudere, vergat den dag toen zijn
vriend mijlen ver door vijandelijk gebied
was gereden om hem te hulp te komen.
Do jongere man vergat een nacht in hot
Bnlkangebergte, toen hij gewond neerlag en
do oudere bij hem stond mot tie karabijn
in
wezen, indien de verweerder bewijst, dat. dr
moeder, binnen den in liet voorgaand lid
bedoelden termijn mot een of meer anderen
gemeenschap heeft gehad, tenzij uit deze ge
meenschap het kind onmogelijk kan zijn ont
vangen, of in het algemeen, indien de rech
ter in gemoede overtuigd is, dat do ver
weerder niet is de vader van het kind."
Met dit artikel wordt dus ccn ganscli
nieuw instituut in onze wetgeving f «ge
voerd. Als de wet wordt aangenomen, ten
minste, waarvan wij no<r niet zeker zijn.
Want er is groote strijd over art. 344b,
waarin de wijze wordt vastgesteld, waarop
l'.et vonnis moet worden gewezen.
Hier kwam het grootste verzet van dem
heer Jjohumn, die met de heeren Van Jd
singa en Wassenaer van Catwijk een amen
dement had ingediend, om dc actie steeds
niet-ontvankelijk te verklaren, als het vast
staat dat de moeder een ontuchtig leven
leidt of als het bewezen is, dat zo wist dat
de man aan wien zij zich overgaf, gehuwd
was. Vooral dit laatste was voor den afge
vaardigde van Goes een onoverkomelijk be
zwaar. De vrouw die liet mot een gehuwd
man aanlegt moet zelve daarvan de gevolgen
dragon, zij weel toch dat ze nimmer de wet
tige vrouw van baren minnaar worden kan.
Geeft Gij haar de actie, dan is er volgens
deze wet, zei de do lieer Jjohmau, een vonnis
mogelijk tegen den gehuwden man, die fei
telijk het concubinaat invoert, en echtschei
ding overbodig maakt. Die man zal toch
w e 11 e 1 ij k gedwongen worden naast zijne
wettige ook zijne onwettige kinderen te on
derhouden. Het zou een schandaal zijn, zei
de lieer Lohman, als dat in de wet kwam,
en hij kon zich niet voorstellen dat ook maar
éér. lid van de rechterzijde daaraan zijne
stem zou kunnen, geven.
De heer Heemskerk dorst dat echter aan.
Mot groot scherpzinnigheid toonde de afge
vaardigde van Sliedrecht aan, dat de excep
tie van ontuchtitg leven eeds daarom niet
opging omdat het hebben van een onwet
tig kind reeds een bewijs van ontuchtig
leven is, en dat, al is de nmn gehuwd, het
water van de zee hem niet kan sclioonwas-
sdien van de verplichting liet wezen te on
derhouden, waaraan hij liet leven schonk, al
tijd in evenredigheid met. zijne inkomsten.
Met groote kracht kwam hij echter op tegen
een amendement-Limburg om de procedure
te doen voeren voor den kantonrechter in
plaats van voor de rechtbank, de procedure
kosteloos te doen zijn en het vonnis uitvoer
baar te verklaren bij voorraad. (Het laatsto
wil zeggen den veroordeelde tc executeeren
ook al gaat hij dadelijk in hooger beroep.)
De afgevaardigde voor Sliedrecht had
daartegen het o. i. zeer juiste bezwaar, dat
men in deze materie geen snel, maar
goed recht behoeft, en dat men door dit
snelle en kostelooze procesvoersn de geldaf
persing niet weinig in de hand zou werken.
Hij waagde zich aan de profetie, dat bij
aanneming van dit amendement het wetsont-
de hand te midden van de Bashi-Hazotiks
die over den borg kwamen annklimnien.
De vrouw, die daar anti hot strand stond,
wist niet, of als zc liet wist, gaf zc or niet,
om, dat zc tusschcn de twee mannen was
gekomen. Ze betcekenden voor haar niets
sneer dan een ontmoeting op reis.
Toen de cavalerie-oflieier cn de man in
politiek verder gingen, zag de laatste de
blauw serge japon; met een woord tot af
scheid verliet hij dus zijn vriend en liep
naar hel strand, terwijl de cavaleric-officicr
hem benijdend nakeek.
Toen ze elkaar ontmoetten stak de vromv
haar hand in den arm van den jongen man.
Een paar uur liepen ze op en neer. Soms
ontmoetten hun vingers elkaar, en als dat
gebeurde, werd liet gezicht van den jongen
man vuurrood.
„Gaat u morgen naar Japan?" fluister
de ze.
„Ja ik zeil morgen uit en u is mij over
een week vergelen," sprak hij
Zc antwoordde niet in woorden, maar ves
tigde haar oogen op hem, en keek hom aan
met een blik, die hem verrukte.
„Uw vriend gaat mee, is 't niet?" vroeg
de vrouw.
„Ja hij gaat ook!"
„Zult u in hetzelfde regiment strijden?"
„Ik weet niet. Tot nu toe hebben we het
altijd gedaan, maar
„Maar wat? Waarom gaai u niet voort?"
,,lk weet niet. De dingen schijnen veran
derd we zijn niet meer zulke vrienden als
vroeger
„W*arom niet?"
f-
i
A
