gr Jaargang
Zondag 9 Juni 1907.
No. 12408
Berde Blad
Een belangrijk rapport,
Deze courant verschijnt d a g e 1 rj k s, mot uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en VI a ar ding e n fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en VI aardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dageljjks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan bet bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0,92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeolige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te hekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kl eine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, hg voo ruithetaling aan het Bureau te voldoen.
Intere. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
ENOELSCïIE miIEYES.
cm
BEZOEKERS EN BEWONERS.
(Van onzen Londcnschen modewerker.)
London, 3 Juni 1907.
Het doet ons, die in Londen wonen en
dus de goede eigenschappen van de Lon-
denaars in het algemeen kennen en waar-
deeren, altijd «aangenaam aan, wanneer wij
bespeuren, dat ook bezoekers der wereld
stad hoe langer hoe meer het met ons
eens worden, dat de menschen hier on
der anderen voorkomend cn beleefd zijn,
en hun best doen, anderen terecht te hel
pen, Ik hoorde nog dezer dagen hoe de
vrouwen en dochters der eerste-ministors
uit de koloniën zich daarover zeer beslist
ea „eer gunstig hebben uitgelaten.
De eenigen, die wel _eons een uitzonde
ring maken op dezen regel, zijn de omni
bus-conducteurs, die nog al vaak hun ge
duld verliezen tegen dames, die zich ver
gissen. Nu moet ik zeggen, dat do dames
iet er ook wel eens naar maken. Men
«eet dat hier alle rijtuigen links houden
en links uitwijken. Vele dames beginnen
nu met aan den verkeerden kant der straat
te gaan staan. Zien zij dan haar bus ko
men, dan gaan ze met parapluie of parasol
slaan zwaaien, laten het ding stoppen en
stilstaan, tot zo de straat zijn overgesto
ken, wal op drukke punten heel wat tijd
tost en stellen clen koetsier aan boete bloot.
Want die menschen worden van punt tot
punt scherp gecontroleerd en moeten pre
cies op de minuut rijden.
Dan gebeurt het heel vaak, dat later
blijkt dat de dame op een verkeerden om
nibus is geklauterd, hecïömaal geen begrip
beeft waar de straat ligt, die ze wil berei
ken en er weer aX moet. Alweer tijdver
lies. Daar staat ter harer verontschuldiging
tegenover, dat de moeste omnibussen als
stopplaatsen logementen on lierbcigen noe
men, terwijl de conducteur u het gewicht
uwer onkunde zeer zwaar doet voelen als
gij niet precies weet waar al die kroegen
liggen, wier namen zij bovendien op een
bopeloozc manier radbraken.
intusschen verdwijnt de oude paarden-
oinnibus gaandeweg cn de motoi's zullen
op den duur niet daartegen, doch tegen de
ondergrondsclic electrische spoor .vegen
moeten concurreeren. Het reizen in een paar-
denhus, als men 's avonds moe cn warm
ran zijn werk komt, is altijd ccn onaange
name geschiedenis, men zit er ongemakke
lijk, heel koud of heel warm, kan er niet
lezen, door het slechte licht, kan er niet
praten door het geraas en inoe+ zich maar
lijdelijk ais een haal goed laten voortsleu
ren. Het meeste- had ik altijd te doen met
kennissen van mij, die in Ilampstead woon
den. Daar liep in hun buurt alleen een
enkele paardenbus, die een uur over de
reis van Oxford Street doet. Zij wonen nu
Achter bij Finchley Road, waar Lai van
spoorwegen, motors enz. tot hun beschik
king staan, wat voor de bewoners dier
straat en der daarop uitlooponde, als Nc-
ttierall Gardens, Fitz John's Avenue, Frog-
nz. nz., het mogelijk nuuikt, in ruim
'0 minuten het hartje van Londen tc kun
nen bereiken. Als men in het oog' houdt,
dal Hampstead verreweg de mooist gele
gen en gezondste voorshad van Londen is,
dan is het zeker verbazingwekkend dat eon
poot deel er- van zulk een slechte verbin-
g nmt Londen zelf had. Nu wordt oven-
nol ook naar dat deel, hot eigenlijke oude
hahipslead binnen eenige weken een on-
'dorgrondscho spoor of Tube geopend cn
dan kan men ook van daar gemakkelijker
naar de wereldstad zelf kotnen. Er kwam
Jbi dat Hampstead zoo hooggelegen is, ruim
"0 voet boven do Theems, dat er geen
motorbus tegen de steile heuvels op kon,
naamde Flats gebouwd, dus huizen die in
verdiepingen of in appartementen Verhuurd
worden. ïfet reusachtig gebouw maakt een
goed figuur op die plaats, maar toch kun
nen er slechts zes families in wonen. Wie
het ziet, zal ook dit weer begrijpen, als ik
vertel dat ieder dier zes appartementen o. a.
10 slaapkamers, 2 zitkamers en eetkamer,
bonevens de andere uoodige vertrekken rijk
is. Daar staat tegenover dat de huur van
zoo'n „bovenwoning" loopt van f24,000 tot
f 30,000, sommen die nu de grondbelasting
van den hertog von Devonshire nog niet
eens zoo overdreven hoog doen lijken.
Nu zijn er onder don Imogen adel go-
noeg, die zich als arm boschouwen, wan
neer ze zich in zoo'n hovenhuisje moeten
behelpen. Doch evenals bij ons zijn er ge
noeg van goeden stand, die waarlijk arm
zijn cn die met hun handen hun brood
moeten verdienen. Voor de dames daaron
der beslaan hier een aantal vereenigingen,
die met Tesselschade en Arbeid Adelt zou
den kunnen vergeleken worden. Een der
bekendste is The Working Ladies' Guild,
waarvan de zuster des konings, en tevens
moeder van de koningin van Spanje, prin
ses Henry vim Batten'vg, voorzitster is.
Dit gild bestaat nu 30 jaar en heeft heel
wat dames geholpen, door elk jaar het
werk harer handen to verkoopen. Wat men
er ziet, is altijd zeer mooi en de rijke Lon-
denaars besleden groote sommen op zoo'n
verkooping. Vooral viel mij vaan 't jaar op,
dat er zooveel gedaan was aan boekban
den, cmailleeren, dccoralief werk en aller
lei andere takken van kiuistindustrie, ter
wijl de gewone handwerkjes nog wel te
zien zijn, zeer ruim vertegenwoordigd zijn
ze zelfs, doch niet meer zoo uitsluitend
als in vroeger jaren. De geest des tijds
dringt dus gelukkig ook in die kringen door.
hoewel
werden.
Nu
er aanhoudend proefritten gedaan
mogen evenwel tal van menschen er
?6 r°orkeur aan geven op dezen hoogen
euvel in.de frisschc lucht te wonen, er
er niet minder Welken er de voorkeur
§even in de mooie buurten van Londen
wonen. Voor die is natuurlijk de
jhoid van Hyde Park het neusje van
I n Loeh hoe peperduur het daar is,
y IPd wel uit het verhaal, dat de hertog
an Devonshire, wiens paleis in die huurt,
Hccadilly ligt, in dc grondbelasting daar-
°°r voor £10,000 is geschat. Alen heeft
tt, 'fitwafc dichter bij Hyde Park zooge-
III. (Slot.)
Zooals men, zich zal herinneren, bqveell
de commissie, welke hcj „Rapport omtteqt
do melkvooizienjng van Amsterdam" heeft
uitgebracht, naast "de bestaande ■meftin-
xichtingen, welke eve.mvel toch nog een
vcrguiyijng van B. en, W. zouden moeten
aanvragen, cn naast mogelijk op tc Sleb-
ten nieuwe melkinrichtingen, welke van
gemeentewege streng gecontroleerd zouden
moeten, woiden, jict oprichten van een
gemeentelijke mei keen tralo pan.
De commissie deelt mede, dat, voor zoo
ver haar beken,d, de "heer_ C. D. Donath,
secretaris der gemeen te Alkmaar, in zijn
brochure ^Maatregelen^ tegen hel'gevaar
van, besmetting door Melkgebruik en be
drog ,iii, den, Melkhandel" in ons land,het
eerst op het oprichten van, een gemeente
nen) rale aandrong.
Aan het „talentvol betoog", dat ^egt
de commissie door ben, ieder, jJiazich
voor deze kwestie- interesseert, gelezen,
dient te worden,, ontleenen we hel volgende:
„Dat een dergelijke gemeentelijke in-
richting aan de gemeenschap geen geld
zou "kosten, is duidelijk. Particuliere in
richtingen toch .worden opgericht niet hot
doel om winst, te behalen, hetgeen bij een
.gemeentelijke inrichting zou zijn uitgeslo
ten. Do gemeente zou do onvesrValschto
melk kuitnpn Jeveren tegen d©n kostenden
.prijs. Zij (zou alleen gebruik liebben, ie
maken van (haar predict tot het bijeen
brengen van het kapitaal voor de oprich
ting benoodigd pn onder de exploitatie
kosten hebbdn tc brengen de aflossingen
de'rente, van, dat kapitaal. Aan het hoofd
zou een dircCtoiu'chemicus moeten, staan,
oen man, melt het onderzoek van melk
volkomen vertrouwd-. Dtoze zou, e,ven,als
do dircctiën van. heit steeds aangroeiende
getal zuivelfabrieken, coirtraoten met de
veehouders moeten (ifsluitcry omtrent do
levering dein.melk, waarbij'do cischenom
trent de hoedanigheid dezer waar_nauw
keurig en enden .strafbepalingen/ zouden
kunnen omschreven worden. Hoe moeilijk
het mclkonderzock moet worden genoemd,
hierover zijn alle. deskundigen hct"e«is,dat
grensgetalle-n cn minimum cischen gemak
kelijk te s te-Hen zijn. Daar men direct met
do producenten zou, to doen hebben, ware
liet nein,en van sfalmonsters, indien dit
n.og noodig werd geoordeeld,, ten uUen tijde
en in eik geval mogelijk, evenals do voort
durende veeartsonijkundige controle over
do melkdiexen-. Zonder deze controle;, wel
licht do belangrijkste factor van hetmolk-
ondorzook on die tevens in hoogc male
zou bijdragen tot v.e-rbetering) Van het be
slag, is het kwaad, waartegen1 wij te volde
trekken, niet uil. te roeien. In dc hoven-
bedoelde contracten zouden afdoende be
palingen kunnen opgenomeh worden om
trent do uitsluiting van' melktóvcring en
omtrent hetgeen zou moeten geschieden
bij het ontdekken van' vcrvalsching; bet
voeren Van rechtsgedingen zou, werd
scheidsrechterlijke uitspraak overeengeko
men!, in verreweg de meest© gevallen over
bodig kunnen worden gemaakt.
Een ,§émeeruwft'e melkinrichting zou er
zoo lozen we verder s'tolligj toe hij-
dragen om het aantal bemiddelaars te be
perken en den kleinhandel, zooals ilezo
(Laps wordt uitgeoefend, te fnuiken.
De schrijver berekent, daf. een huismoe
der, welke dagelijks vijf liter melk noodig
hoeft, door de onvervajschte, melk van de
gemeentelijke inrichting tc latten halen, per
dag -minstens 10 centen, d'. i. in het jaar
£36.50 zou ui'tspafean
Hot oprichten va,n gemeentelijk© melk
inrichtingen zou niet slechts voor degroo-
terc gemeenten, wa^TT er wellicht twee of
moer zouden, moeten worden. opgericht,
doch ook voor de. kleinere "mogelijk zijn.
Zoo klein Lom men zich nauwelijks een
gemeente denken' met een bebouwd'© kom,
waar oen ge meen tel ijk melkhuis geenl goe
de "besjultaitcn zou opleveren, hetzij dan
da) men zich .vergenoegde met liet zui
veren cn afleveren alleen van onvorvalsoh-
te, gekeurde melk, van volmaakt gezonde
dieren afkpmsitig, clan wel, dat men de
snelk 'deed' pa^tcurisecren, of sterilisneren.
Voorts wordt betoogd, tl af een gemeen
telijk,© melkinrichting binnen "weinig we
ken nauwkeurig bekend 1st mot den om
vang van haar Bedrijf, zoodat do gemeente
geen risico loopt 'vap te veel of te wei
nig mcllk. in :tó slaan. Verstandig zalmen
doen door een weinig meer in, le silaftn
da.n gewoonlijk wordt ingeslagen. Van de
melk, dio n,iet verkocht wordt, zou degtei-
meien.te óf ka.ap of boter kunnen maken
óf tegen 'la.ge prijzen cn om- niet aan de
min- of onvermoglenden kunnen afgeven.
Ten slotte wijst do schrijver, er op, da,t
er in de gemeente geen guiuoter melkyeir-
bruikstem is d-a«n do gemeente zelf, geen
vcrbriuikster, die 'meer bda.ng liecft bij de
levering van onve^vajlschtc, goedgekeurde
melk va.n volmaakt gezonde dieren afkom
stig, ai ware. het alleen te^villej van de
stadszi-ciken en va,n de stadswecKen, om
van andere openbare voodstprlingen. niet
te spreken.
Het Ra.pport vepmeklt, dat er tegen dit
beloog bezwaren zijn ingebmicht door den
heer V. LL Y. Croesen in Cultura, 16c. jaar
gang 190-1. Wij vinden dje bezwaren on
bladzijden 334 en 335 van dit orgaan van
de verecniging van pud-leeriiingen der
Rijksla,ndbouwsehool. Met nadruk wijst de
heer Croesen (thans zuivelconsuleint voor
do provincie .Overijssel) er op, cla.t eten,
dooi voeren van de dcnkbocjlden van den
heer Donath, die z i. overigens zeier zo.
ker als het meest afdoendei tegen nielk-
vervaiscliing en besmetting door melk,
moeten beschouwd worden/, vols trekt niet
onnioodig zou maken een scherp toezicht
op de omstandigheden', waaronder de melk
.gewonnen word't. Integendeel zegt hj
h,et tegenoverges-toldte is waar. Wamt
dbor h,et uitroeren va,ra" de donkbqelden
yan dtn hper Donath! zou de flesschomnelk
ook komen la dfe minder goed ingericht^
woninlgcn va,n dfo arme bevolking (aan
genomen1, dat de prijs dier melk gejen be
zwaren op'lorerdte) err daardoor jujst bloot
gesteld worden aan' invloeden, diq "dc ont
wikkeling d'er eiwitsplitsenkte bacteriën der
gepasteuriseerde qn gesteriliseerde, melk
ten zeerste bevorderen.. Daarom zou,een
uitgebreide controle op dc zindelijkheid,ter
produ.ctieplaats van do melk allerminst ge
mist kupnen wordton.
Uitvoering van dit stelsel vind t de schrij
ver van die artikelen („Controle op Afcdk-
veft'koo-p" getiteld) ongewenscht, zoolang
geen hetero methoden van pasteurisecren.
on steriliseeron zijn uitgevonden, waar
door
lo. voedingswaarde en verteorbaarheid
hetzelfde blijven als bij vcrschc melk;
2o. allo ziektekiemen of alle aanwezige
bacteriën (oo-k 'do sporen) mot zekerheid
gedood worden.
Do rapportoerende commissie merkt op,
dat het betoog van den hoer D'onaüi niet
wordt ontzenuwd door do bedenkingen van
den heer Croesen.
Trouwens, in het „Rapport dor comnus-
sio tot het uitbrengen van een prao-advies
omtrent hetgeen in hol buitenland ten op
zicht© van. da wettelijke regeling van den
anjelkverkoop, is gedaan" (weft rapport af
komstig is van de hoeren AH Cohen en
Pijnappel) wordt ook gesproken over „van
gemeentewege bestaande inrichtingen" met
.stallen onder eigenbeheeir", terwijl de
directeur van den gemeentelijken gezond
heidsdienst to Amsterdam geen ander mid
del ziet om! hef meftgovaar te bestrijden,
dan door d-o oprichting van een of meer
centra'!© inrichtingen waar do melk, welke
niet door porliculsero inrichtingen gele
verd wordt, onschadelijk gemaakt wo-rdt."
Het is wel) eigenaardig, dat, hoeveel er
in. de laatste jaren ook, geschreven is over
diergelijke gemeente-inrichtingen er ner
gens, noch in bmnon, nodh"in buitenhuid
óéu woadt 'gevonden. Misschien vindt mei;
dit verschijnsel niet zóó vreemd als men
bedenkt dat een stad als Berlijn voor de
melkvoorzioning zou moeten hebben een
steddijken veestapel van,.. drie en zes
tig duizend' acbfhondesrd zes en dertig
kooien
Wqt vindt moa in liet budlenland/ ge-
mpanlelijko melkverschaffing aan kinderen
(o. a. in Frankrijk on Amerika). Ook'daar-
omtriant bevat dit rapport zeer lezenswaar
dige gegevens. Zoo leest men bijv. dat in
de stad Rochester in de, jaren, van 1889'
1896, toen ei' nog geen gemeentelijke melk-
voorziening was, in djo maande. Juli pn
Augustus in h,ot geheel o,vorledie.nl 1744
kindioTen' tot vijfjarigen leeftijd, en in de
jaten. 18971904 toern "djie voorziening er
wel was, 864.
Aan het slot vam "hot rapport '(«vaarin.
ook van dje, meendng van een, kleinotmiru-
dlerhead me,lding word,! gemaakt) wordt ge
zegd', dat de 'sub'comjnissie dit wenscht,
in eeni nader "rapport te, schotsen., hoe. n.oar
haar mooning haar plan zou kunnen, wor-
djen uitgovoord'. Zij 'zegt evenwei reeds to'
wenschenj, dht do gemeente. Amsterdam een
bo.erdierij, jaijv. van koelen,, in edgen
bedrijf "had, ingericht top eenvoudige wijze,
maar loch geheol ttp djeni ü*ant een<n' mo
delboerderij. De melk Van die boerderij zou
rauw, Tiotziji voor kindermielk ann. zuigte-
lingpoliklinaeken en kinderziekenhuizen;
kunnen Worden verkocht of gegoveu, hetzij
aan ziekenhuizen, en kraaminxichtingon.
Dto 'gemeente) zou, aldus werkende ids
voorbeeld voor anderen,, met meer gezag
cischen kunnen, stellen. Die cischen wil
do commissie zien ncdergelegd in veror
deningen, in do eerste plaats booogende
een behoorlijk overzicht vam den melkhan
del in d© stad' le krijger^, zoodal iedey,
die 'in Amsterdam, mdïk wil, verkooipeni,
enz., daarvan, binnen etonj bepaaldcp tijd
kennis geeft aan burgemeester, en wethou
ders met verjnelding ram het juiste,adres
van 'Gen. melkhandel; voorts voorschrij
vende, dat ïedeyc 'jn'oducont, dio melk in
Amsterdam, wil leveren, daaiwoot eeni ver
gunning noodig 'heeft ran burgemeester, e-n
wethouders, welk© jaarlijks opnieuw1 aan
gevraagd pn Verkregen, moet woa-den, en
eindelijk bepalingen beviattend© omtrent de
m'elk en haar behandejling, do Inrichting
vim dc^ftewaar- ©m vetrkoripplaatsen, den
aard, don vorm! ton, lipt opschrift op melk
vaten, hpt transport in. d© gemtoent© en
dergelijke onderdeelem.
ALLERLEI.
DE HOrNGERSNOOD IN RUSLAND.
Do heer Shishkoff, een Russisch edel
man, die zijn groote landgoederen bijna
allo aan zijn boeren verkocht op voor
hen goede voorwaarden, schrijft over den
tegenwoordigen toestand van het land:
Do gouverneur Van Samara had mij ver
zocht het district Nikolaievsk te bezoeken,
om na te gaan, of' do geruchten over den
hongersnood in dat district gegrond wa
ren en jn de laatste week van October
reed ik in een met twee paarden bespan
nen wagen door de' girootc dorpen langs
d© rivier "Tighir.
In verscheidene dorpen kwamen de boe
ien mij „emoet om te klagen over hun
toestand hun laatste voorraad graan
en meel was uitgeput, '"de regeering deed
niets voor hen, en ze haddon hun laatste
koeien, en paarden moeten verkoopen. Ver
der kwam ik dn, dorpen, waar slechts één
maal per dag iets gegeten, kon worden,
daar do regeering in veertien (lagen niets
had gezopden door gebrek aan paarden.
Eindelijk kwam ik aan hot dorp Gcstra-
va, waar ik hoopte in, het postkantoor een
kopje Hiea te kunnen gebruiken. De posï-
beambt© _was juist begonnen mijop mijn
vragen l© antwoorden, toen het' warme
water wed gebracht en, ik mijn thee, sui
ker en beschuit begon uit te pakken. Toon
ik uit het raam keek, 'za,g ik er twee kin
deren, voor staan van acht en negen jaar
een, jongen en een meisje met bleeke,
magere gezichtjes. Ik deed hot raam open,
en, gaf bun een paar van mijn beschuitjes.
Ze keken, mij aan en liepen weg met hun
beschuitjes in, de hand zonder toen woord
van dank. Ik had juist mijn eerste kopje
thee ingeschonken toen ik verscheidene
klein© hoofdjes voor het raam zag staan,
die begecrig naar mij keken. Ik kon on
mogelijk met mijn, maal voortgaan, terwijl
die groote oogen uit die kleine gezichtjes
op mij gericht waren,. In een o ogenblik
had mijn, heele voorraad beschuit en brood
zijn, weg gevonden.
Alen, had dadelijk na, mijn aankomst den
burgemeester bericht gezonden, deze kwam
nu mei eenige hoeren om mij te spreken.
Ik ging naar hen toe 'en verwachtte
ontvangen to worden met dezelfde klach
ten,1, die ik al zoo "dikwijls had gehooid.
De doodscho stilte, dio bleef hocrscbenj,
deed mij dus vreemdaan) .en er verli"o
ecptge tijd voor ik koa uitbrengen:
„Wel, marinen, hoe gaat he hiei?"
Daarna, naderden twee oude mannen mij,
waarvan de een op nauwelijks verstnan-
baxen toon sprak:
„We sterver* liiei allen van honger. We
hebben. God vertoornd, en de menschen
vergeten ons. U weet, dal de oogst inïs-
luk't is. We. hqbben alles (verkocht.onz©
paarden, koeien en schapen er is niets
mear over. Velen hebben hun huis ver
kocht. Hen dagen geleden alen woonzo
laatste korst brood op."
„Alaar waarom, heb j© dan, niet aan den
gouverneur om hulp gevraagd?" vroeg ik.
De oude man hio(f het hoofd op enkeek
me aan.' met vre.emde, geduldige oogen.
Do ander nam toen het woord„We
hebben gesmookt om hulp lang gele
den. We krijgen geen antwoord. Nu, is
het tr laat de, stad is ver weg, we
hebben geen paarden, we kunnen zoover
niet loopon. Er zijn er al velen, die niet
kunnen staan. We hoopten' altijd nogdat
er iemand^ zou komen. We moeten wel
zwaar gezondigd hebben en nu moe
ten we sterven. Dal zal wel'gauw gebeu
ren]."
„Alaar waar leef je, dan, van? vrocgik.
„Je zegt dat ©r geen. brood meer is."
„Zes weken, hebben wc kaf, gras, zaden,
stroo, alles wat we maar konden vinden
vermqngd me'! "tkiaftto meat da tons restte.
En nu heb ben we. de meloen,schillen op
gezocht, die we mi A'uguslus weggooiden.
Die schillen! koken wc. Haf is alles.'"
„Kan men zoo iels eten?" vtoeg ik.
„B© eerste dageK werden we pr vil
naar van maar het vult de maag, Over
een paar d,agen zullen er echter geen
schillen meer £ijn."
Ik keek d,e menschen eens aan. Er ston
den er meer dan dertig. Sommigen ieun-
d,en tegen den mgur van hot huis, an
deren zatejn op den grond, tegenover me.
zat een ou,dc vrouw, die tiaar arm bad
geslagen om een twaalfjarigen jongen. Al
len zwegen, en ik zag een flink werkman
het hoofd, omkeepeib omdat de tranen langs
zijn holle wangen liepen.
Ik kon eenigen tijd, niet spreken.
„Je moot d,e hoop niet opgeven," zei ik
eindelijk. „'Over een paar dagen ben ik
inj d,e stad terug. Dan krijg je hulp zoo
gauw alp het maar mogpjift is. 1 leb nog
een paar dagen geduld."
Niemand sprak een woord, maar het
was cftidelijk, dat ze niet veel vertrou
wen stelden in mijn woorden.
Ik zond ©en boodschap Turn den dokter,
die na ecu half uur verscheen.
„Neem me niet kwalijk, dat ik u, liet
wachten," zei hij, „maar' ik was juist be
zig mei een moeilijk geval."
„Wat dan?" vroeg ik.
„Ik werd in een huf geroepen bij een
meisje en een jongen. De hu,den haddeit,
twee dagen geen dook gezien en dachten
dus dat en Iets gebeurd moest zijn met
die kinderen hun moeder is dood on hun
vader ging voor .3 \yejkennaar Suriname om
werk te zoeken.
„We deden de deur open en zagen den
jongen midden in He kamer bewusteloos
liggen. Het meisje 'lag o tulen een hoop
kleeren. Ze kon niet spreken. De jongen
leefde nog. Ik' 'gaf hem wat warme "thee
met buandewijn. Toen hij was bijgekomen^
vertelde hij, dat hij in een week' niets
gegeten had."
„Kan men. hien werkelijk niets krijgen,
dokter?" zei ik. „Zbifs^ niet voor 'zoo.'n.
geval?"
„Ik had, nog, wat suikej1 en stijfs©), dat
Sn
DAMSCHE COURANT.
